Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolo
|
ich fasle |
| 2. Person Singular |
aricolas
|
du faselst |
| 3. Person Singular |
aricolat
|
er/sie/es faselt |
| 1. Person Plural |
aricolamus
|
wir faseln |
| 2. Person Plural |
aricolatis
|
ihr faselt |
| 3. Person Plural |
aricolant
|
sie faseln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolor
|
ich werde gefaselt |
| 2. Person Singular |
aricolaris aricolare
|
du wirst gefaselt |
| 3. Person Singular |
aricolatur
|
er/sie/es wird gefaselt |
| 1. Person Plural |
aricolamur
|
wir werden gefaselt |
| 2. Person Plural |
aricolamini
|
ihr werdet gefaselt |
| 3. Person Plural |
aricolantur
|
sie werden gefaselt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolem
|
ich fasle |
| 2. Person Singular |
aricoles
|
du faslest |
| 3. Person Singular |
aricolet
|
er/sie/es fasle |
| 1. Person Plural |
aricolemus
|
wir faslen |
| 2. Person Plural |
aricoletis
|
ihr faslet |
| 3. Person Plural |
aricolent
|
sie faslen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricoler
|
ich werde gefaselt |
| 2. Person Singular |
aricoleris aricolere
|
du werdest gefaselt |
| 3. Person Singular |
aricoletur
|
er/sie/es werde gefaselt |
| 1. Person Plural |
aricolemur
|
wir werden gefaselt |
| 2. Person Plural |
aricolemini
|
ihr werdet gefaselt |
| 3. Person Plural |
aricolentur
|
sie werden gefaselt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabam
|
ich faselte |
| 2. Person Singular |
aricolabas
|
du faseltest |
| 3. Person Singular |
aricolabat
|
er/sie/es faselte |
| 1. Person Plural |
aricolabamus
|
wir faselten |
| 2. Person Plural |
aricolabatis
|
ihr faseltet |
| 3. Person Plural |
aricolabant
|
sie faselten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabar
|
ich wurde gefaselt |
| 2. Person Singular |
aricolabaris aricolabare
|
du wurdest gefaselt |
| 3. Person Singular |
aricolabatur
|
er/sie/es wurde gefaselt |
| 1. Person Plural |
aricolabamur
|
wir wurden gefaselt |
| 2. Person Plural |
aricolabamini
|
ihr wurdet gefaselt |
| 3. Person Plural |
aricolabantur
|
sie wurden gefaselt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolarem
|
ich faselte |
| 2. Person Singular |
aricolares
|
du faseltest |
| 3. Person Singular |
aricolaret
|
er/sie/es faselte |
| 1. Person Plural |
aricolaremus
|
wir faselten |
| 2. Person Plural |
aricolaretis
|
ihr faseltet |
| 3. Person Plural |
aricolarent
|
sie faselten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolarer
|
ich würde gefaselt |
| 2. Person Singular |
aricolareris aricolarere
|
du würdest gefaselt |
| 3. Person Singular |
aricolaretur
|
er/sie/es würde gefaselt |
| 1. Person Plural |
aricolaremur
|
wir würden gefaselt |
| 2. Person Plural |
aricolaremini
|
ihr würdet gefaselt |
| 3. Person Plural |
aricolarentur
|
sie würden gefaselt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabo
|
ich werde faseln |
| 2. Person Singular |
aricolabis
|
du wirst faseln |
| 3. Person Singular |
aricolabit
|
er/sie/es wird faseln |
| 1. Person Plural |
aricolabimus
|
wir werden faseln |
| 2. Person Plural |
aricolabitis
|
ihr werdet faseln |
| 3. Person Plural |
aricolabunt
|
sie werden faseln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabor
|
ich werde gefaselt |
| 2. Person Singular |
aricolaberis aricolabere
|
du wirst gefaselt |
| 3. Person Singular |
aricolabitur
|
er/sie/es wird gefaselt |
| 1. Person Plural |
aricolabimur
|
wir werden gefaselt |
| 2. Person Plural |
aricolabimini
|
ihr werdet gefaselt |
| 3. Person Plural |
aricolabuntur
|
sie werden gefaselt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefaselt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast gefaselt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat gefaselt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefaselt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt gefaselt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefaselt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus sum
|
ich bin gefaselt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus es
|
du bist gefaselt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus est
|
er/sie/es ist gefaselt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati sumus
|
wir sind gefaselt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati estis
|
ihr seid gefaselt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati sunt
|
sie sind gefaselt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe gefaselt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest gefaselt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe gefaselt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben gefaselt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet gefaselt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben gefaselt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus sim
|
ich sei gefaselt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus sis
|
du seiest gefaselt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus sit
|
er/sie/es sei gefaselt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati simus
|
wir seien gefaselt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati sitis
|
ihr seiet gefaselt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati sint
|
sie seien gefaselt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte gefaselt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest gefaselt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte gefaselt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten gefaselt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet gefaselt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten gefaselt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus eram
|
ich war gefaselt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus eras
|
du warst gefaselt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus erat
|
er/sie/es war gefaselt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati eramus
|
wir waren gefaselt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati eratis
|
ihr warst gefaselt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati erant
|
sie waren gefaselt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte gefaselt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest gefaselt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte gefaselt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten gefaselt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet gefaselt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten gefaselt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus essem
|
ich wäre gefaselt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus esses
|
du wärest gefaselt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus esset
|
er/sie/es wäre gefaselt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati essemus
|
wir wären gefaselt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati essetis
|
ihr wäret gefaselt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati essent
|
sie wären gefaselt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde gefaselt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst gefaselt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird gefaselt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden gefaselt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet gefaselt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden gefaselt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus ero
|
ich werde gefaselt worden sein |
| 2. Person Singular |
aricolatus eris
|
du werdest gefaselt worden sein |
| 3. Person Singular |
aricolatus erit
|
er/sie/es werde gefaselt worden sein |
| 1. Person Plural |
aricolati erimus
|
wir werden gefaselt worden sein |
| 2. Person Plural |
aricolati eritis
|
ihr werdet gefaselt worden sein |
| 3. Person Plural |
aricolati erunt
|
sie werden gefaselt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aricolare
|
faseln |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
gefaselt haben |
| Nachzeitigkeit |
aricolaturum esse
|
faseln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aricolari aricolarier
|
gefaselt werden |
| Vorzeitigkeit |
aricolatum esse
|
gefaselt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aricolatum iri
|
künftig gefaselt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
aricola
|
fasle! |
| 2. Person Plural |
aricolate
|
faselt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aricolato
|
| 3. Person Singular |
aricolato
|
| 2. Person Plural |
aricolatote
|
| 3. Person Plural |
aricolanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aricolare
|
das Faseln |
| Genitiv |
aricolandi
|
des Faselnes |
| Dativ |
aricolando
|
dem Faseln |
| Akkusativ |
aricolandum
|
das Faseln |
| Ablativ |
aricolando
|
durch das Faseln |
| Vokativ |
aricolande
|
Faseln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolandus
|
aricolanda
|
aricolandum
|
| Genitiv |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolandi
|
| Dativ |
aricolando
|
aricolandae
|
aricolando
|
| Akkusativ |
aricolandum
|
aricolandam
|
aricolandum
|
| Ablativ |
aricolando
|
aricolanda
|
aricolando
|
| Vokativ |
aricolande
|
aricolanda
|
aricolandum
|
Plural
| Nominativ |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolanda
|
| Genitiv |
aricolandorum
|
aricolandarum
|
aricolandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aricolandos
|
aricolandas
|
aricolanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolans
|
aricolans
|
aricolans
|
| Genitiv |
aricolantis
|
aricolantis
|
aricolantis
|
| Dativ |
aricolanti
|
aricolanti
|
aricolanti
|
| Akkusativ |
aricolantem
|
aricolantem
|
aricolans
|
| Ablativ |
aricolanti aricolante
|
aricolanti aricolante
|
aricolanti aricolante
|
| Vokativ |
aricolans
|
aricolans
|
aricolans
|
Plural
| Nominativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
| Genitiv |
aricolantium aricolantum
|
aricolantium aricolantum
|
aricolantium aricolantum
|
| Dativ |
aricolantibus
|
aricolantibus
|
aricolantibus
|
| Akkusativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
| Ablativ |
aricolantibus
|
aricolantibus
|
aricolantibus
|
| Vokativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolatus
|
aricolata
|
aricolatum
|
| Genitiv |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolati
|
| Dativ |
aricolato
|
aricolatae
|
aricolato
|
| Akkusativ |
aricolatum
|
aricolatam
|
aricolatum
|
| Ablativ |
aricolato
|
aricolata
|
aricolato
|
| Vokativ |
aricolate
|
aricolata
|
aricolatum
|
Plural
| Nominativ |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolata
|
| Genitiv |
aricolatorum
|
aricolatarum
|
aricolatorum
|
| Dativ |
aricolatis
|
aricolatis
|
aricolatis
|
| Akkusativ |
aricolatos
|
aricolatas
|
aricolata
|
| Ablativ |
aricolatis
|
aricolatis
|
aricolatis
|
| Vokativ |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolaturus
|
aricolatura
|
aricolaturum
|
| Genitiv |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolaturi
|
| Dativ |
aricolaturo
|
aricolaturae
|
aricolaturo
|
| Akkusativ |
aricolaturum
|
aricolaturam
|
aricolaturum
|
| Ablativ |
aricolaturo
|
aricolatura
|
aricolaturo
|
| Vokativ |
aricolature
|
aricolatura
|
aricolaturum
|
Plural
| Nominativ |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolatura
|
| Genitiv |
aricolaturorum
|
aricolaturarum
|
aricolaturorum
|
| Dativ |
aricolaturis
|
aricolaturis
|
aricolaturis
|
| Akkusativ |
aricolaturos
|
aricolaturas
|
aricolatura
|
| Ablativ |
aricolaturis
|
aricolaturis
|
aricolaturis
|
| Vokativ |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aricolatum
|
aricolatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolo
|
ich sage wahr |
| 2. Person Singular |
aricolas
|
du sagst wahr |
| 3. Person Singular |
aricolat
|
er/sie/es sagt wahr |
| 1. Person Plural |
aricolamus
|
wir sagen wahr |
| 2. Person Plural |
aricolatis
|
ihr sagt wahr |
| 3. Person Plural |
aricolant
|
sie sagen wahr |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolor
|
ich werde wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
aricolaris aricolare
|
du wirst wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
aricolatur
|
er/sie/es wird wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
aricolamur
|
wir werden wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
aricolamini
|
ihr werdet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
aricolantur
|
sie werden wahrgesagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolem
|
ich sage wahr |
| 2. Person Singular |
aricoles
|
du sagest wahr |
| 3. Person Singular |
aricolet
|
er/sie/es sage wahr |
| 1. Person Plural |
aricolemus
|
wir sagen wahr |
| 2. Person Plural |
aricoletis
|
ihr saget wahr |
| 3. Person Plural |
aricolent
|
sie sagen wahr |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricoler
|
ich werde wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
aricoleris aricolere
|
du werdest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
aricoletur
|
er/sie/es werde wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
aricolemur
|
wir werden wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
aricolemini
|
ihr werdet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
aricolentur
|
sie werden wahrgesagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabam
|
ich sagte wahr |
| 2. Person Singular |
aricolabas
|
du sagtest wahr |
| 3. Person Singular |
aricolabat
|
er/sie/es sagte wahr |
| 1. Person Plural |
aricolabamus
|
wir sagten wahr |
| 2. Person Plural |
aricolabatis
|
ihr sagtet wahr |
| 3. Person Plural |
aricolabant
|
sie sagten wahr |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabar
|
ich wurde wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
aricolabaris aricolabare
|
du wurdest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
aricolabatur
|
er/sie/es wurde wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
aricolabamur
|
wir wurden wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
aricolabamini
|
ihr wurdet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
aricolabantur
|
sie wurden wahrgesagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolarem
|
ich sagte wahr |
| 2. Person Singular |
aricolares
|
du sagtest wahr |
| 3. Person Singular |
aricolaret
|
er/sie/es sagte wahr |
| 1. Person Plural |
aricolaremus
|
wir sagten wahr |
| 2. Person Plural |
aricolaretis
|
ihr sagtet wahr |
| 3. Person Plural |
aricolarent
|
sie sagten wahr |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolarer
|
ich würde wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
aricolareris aricolarere
|
du würdest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
aricolaretur
|
er/sie/es würde wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
aricolaremur
|
wir würden wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
aricolaremini
|
ihr würdet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
aricolarentur
|
sie würden wahrgesagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabo
|
ich werde wahrsagen |
| 2. Person Singular |
aricolabis
|
du wirst wahrsagen |
| 3. Person Singular |
aricolabit
|
er/sie/es wird wahrsagen |
| 1. Person Plural |
aricolabimus
|
wir werden wahrsagen |
| 2. Person Plural |
aricolabitis
|
ihr werdet wahrsagen |
| 3. Person Plural |
aricolabunt
|
sie werden wahrsagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolabor
|
ich werde wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
aricolaberis aricolabere
|
du wirst wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
aricolabitur
|
er/sie/es wird wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
aricolabimur
|
wir werden wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
aricolabimini
|
ihr werdet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
aricolabuntur
|
sie werden wahrgesagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hast wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hat wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habt wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben wahrgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus sum
|
ich bin wahrgesagt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus es
|
du bist wahrgesagt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus est
|
er/sie/es ist wahrgesagt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati sumus
|
wir sind wahrgesagt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati estis
|
ihr seid wahrgesagt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati sunt
|
sie sind wahrgesagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich habe wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du habest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es habe wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir haben wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr habet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie haben wahrgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus sim
|
ich sei wahrgesagt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus sis
|
du seiest wahrgesagt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus sit
|
er/sie/es sei wahrgesagt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati simus
|
wir seien wahrgesagt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati sitis
|
ihr seiet wahrgesagt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati sint
|
sie seien wahrgesagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hatte wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hattest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hatte wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hatten wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hattet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hatten wahrgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus eram
|
ich war wahrgesagt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus eras
|
du warst wahrgesagt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus erat
|
er/sie/es war wahrgesagt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati eramus
|
wir waren wahrgesagt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati eratis
|
ihr warst wahrgesagt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati erant
|
sie waren wahrgesagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich hätte wahrgesagt |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du hättest wahrgesagt |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es hätte wahrgesagt |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir hätten wahrgesagt |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr hättet wahrgesagt |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie hätten wahrgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus essem
|
ich wäre wahrgesagt worden |
| 2. Person Singular |
aricolatus esses
|
du wärest wahrgesagt worden |
| 3. Person Singular |
aricolatus esset
|
er/sie/es wäre wahrgesagt worden |
| 1. Person Plural |
aricolati essemus
|
wir wären wahrgesagt worden |
| 2. Person Plural |
aricolati essetis
|
ihr wäret wahrgesagt worden |
| 3. Person Plural |
aricolati essent
|
sie wären wahrgesagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde wahrgesagt haben |
| 2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst wahrgesagt haben |
| 3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird wahrgesagt haben |
| 1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden wahrgesagt haben |
| 2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet wahrgesagt haben |
| 3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden wahrgesagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aricolatus ero
|
ich werde wahrgesagt worden sein |
| 2. Person Singular |
aricolatus eris
|
du werdest wahrgesagt worden sein |
| 3. Person Singular |
aricolatus erit
|
er/sie/es werde wahrgesagt worden sein |
| 1. Person Plural |
aricolati erimus
|
wir werden wahrgesagt worden sein |
| 2. Person Plural |
aricolati eritis
|
ihr werdet wahrgesagt worden sein |
| 3. Person Plural |
aricolati erunt
|
sie werden wahrgesagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aricolare
|
wahrsagen |
| Vorzeitigkeit |
existiert nicht |
wahrgesagt haben |
| Nachzeitigkeit |
aricolaturum esse
|
wahrsagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aricolari aricolarier
|
wahrgesagt werden |
| Vorzeitigkeit |
aricolatum esse
|
wahrgesagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aricolatum iri
|
künftig wahrgesagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
aricola
|
sage wahr! |
| 2. Person Plural |
aricolate
|
sagt wahr! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aricolato
|
| 3. Person Singular |
aricolato
|
| 2. Person Plural |
aricolatote
|
| 3. Person Plural |
aricolanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aricolare
|
das Wahrsagen |
| Genitiv |
aricolandi
|
des Wahrsagens |
| Dativ |
aricolando
|
dem Wahrsagen |
| Akkusativ |
aricolandum
|
das Wahrsagen |
| Ablativ |
aricolando
|
durch das Wahrsagen |
| Vokativ |
aricolande
|
Wahrsagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolandus
|
aricolanda
|
aricolandum
|
| Genitiv |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolandi
|
| Dativ |
aricolando
|
aricolandae
|
aricolando
|
| Akkusativ |
aricolandum
|
aricolandam
|
aricolandum
|
| Ablativ |
aricolando
|
aricolanda
|
aricolando
|
| Vokativ |
aricolande
|
aricolanda
|
aricolandum
|
Plural
| Nominativ |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolanda
|
| Genitiv |
aricolandorum
|
aricolandarum
|
aricolandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aricolandos
|
aricolandas
|
aricolanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aricolandi
|
aricolandae
|
aricolanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolans
|
aricolans
|
aricolans
|
| Genitiv |
aricolantis
|
aricolantis
|
aricolantis
|
| Dativ |
aricolanti
|
aricolanti
|
aricolanti
|
| Akkusativ |
aricolantem
|
aricolantem
|
aricolans
|
| Ablativ |
aricolanti aricolante
|
aricolanti aricolante
|
aricolanti aricolante
|
| Vokativ |
aricolans
|
aricolans
|
aricolans
|
Plural
| Nominativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
| Genitiv |
aricolantium aricolantum
|
aricolantium aricolantum
|
aricolantium aricolantum
|
| Dativ |
aricolantibus
|
aricolantibus
|
aricolantibus
|
| Akkusativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
| Ablativ |
aricolantibus
|
aricolantibus
|
aricolantibus
|
| Vokativ |
aricolantes
|
aricolantes
|
aricolantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolatus
|
aricolata
|
aricolatum
|
| Genitiv |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolati
|
| Dativ |
aricolato
|
aricolatae
|
aricolato
|
| Akkusativ |
aricolatum
|
aricolatam
|
aricolatum
|
| Ablativ |
aricolato
|
aricolata
|
aricolato
|
| Vokativ |
aricolate
|
aricolata
|
aricolatum
|
Plural
| Nominativ |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolata
|
| Genitiv |
aricolatorum
|
aricolatarum
|
aricolatorum
|
| Dativ |
aricolatis
|
aricolatis
|
aricolatis
|
| Akkusativ |
aricolatos
|
aricolatas
|
aricolata
|
| Ablativ |
aricolatis
|
aricolatis
|
aricolatis
|
| Vokativ |
aricolati
|
aricolatae
|
aricolata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aricolaturus
|
aricolatura
|
aricolaturum
|
| Genitiv |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolaturi
|
| Dativ |
aricolaturo
|
aricolaturae
|
aricolaturo
|
| Akkusativ |
aricolaturum
|
aricolaturam
|
aricolaturum
|
| Ablativ |
aricolaturo
|
aricolatura
|
aricolaturo
|
| Vokativ |
aricolature
|
aricolatura
|
aricolaturum
|
Plural
| Nominativ |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolatura
|
| Genitiv |
aricolaturorum
|
aricolaturarum
|
aricolaturorum
|
| Dativ |
aricolaturis
|
aricolaturis
|
aricolaturis
|
| Akkusativ |
aricolaturos
|
aricolaturas
|
aricolatura
|
| Ablativ |
aricolaturis
|
aricolaturis
|
aricolaturis
|
| Vokativ |
aricolaturi
|
aricolaturae
|
aricolatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aricolatum
|
aricolatu
|