Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogo
|
|
2. Person Singular |
arrogas
|
|
3. Person Singular |
arrogat
|
|
1. Person Plural |
arrogamus
|
|
2. Person Plural |
arrogatis
|
|
3. Person Plural |
arrogant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogor
|
|
2. Person Singular |
arrogaris arrogare
|
|
3. Person Singular |
arrogatur
|
|
1. Person Plural |
arrogamur
|
|
2. Person Plural |
arrogamini
|
|
3. Person Plural |
arrogantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogem
|
|
2. Person Singular |
arroges
|
|
3. Person Singular |
arroget
|
|
1. Person Plural |
arrogemus
|
|
2. Person Plural |
arrogetis
|
|
3. Person Plural |
arrogent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arroger
|
|
2. Person Singular |
arrogeris arrogere
|
|
3. Person Singular |
arrogetur
|
|
1. Person Plural |
arrogemur
|
|
2. Person Plural |
arrogemini
|
|
3. Person Plural |
arrogentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogabam
|
|
2. Person Singular |
arrogabas
|
|
3. Person Singular |
arrogabat
|
|
1. Person Plural |
arrogabamus
|
|
2. Person Plural |
arrogabatis
|
|
3. Person Plural |
arrogabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogabar
|
|
2. Person Singular |
arrogabaris arrogabare
|
|
3. Person Singular |
arrogabatur
|
|
1. Person Plural |
arrogabamur
|
|
2. Person Plural |
arrogabamini
|
|
3. Person Plural |
arrogabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogarem
|
|
2. Person Singular |
arrogares
|
|
3. Person Singular |
arrogaret
|
|
1. Person Plural |
arrogaremus
|
|
2. Person Plural |
arrogaretis
|
|
3. Person Plural |
arrogarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogarer
|
|
2. Person Singular |
arrogareris arrogarere
|
|
3. Person Singular |
arrogaretur
|
|
1. Person Plural |
arrogaremur
|
|
2. Person Plural |
arrogaremini
|
|
3. Person Plural |
arrogarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogabo
|
|
2. Person Singular |
arrogabis
|
|
3. Person Singular |
arrogabit
|
|
1. Person Plural |
arrogabimus
|
|
2. Person Plural |
arrogabitis
|
|
3. Person Plural |
arrogabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogabor
|
|
2. Person Singular |
arrogaberis arrogabere
|
|
3. Person Singular |
arrogabitur
|
|
1. Person Plural |
arrogabimur
|
|
2. Person Plural |
arrogabimini
|
|
3. Person Plural |
arrogabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogavi
|
|
2. Person Singular |
arrogavisti
|
|
3. Person Singular |
arrogavit
|
|
1. Person Plural |
arrogavimus
|
|
2. Person Plural |
arrogavistis
|
|
3. Person Plural |
arrogaverunt arrogavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogatus sum
|
|
2. Person Singular |
arrogatus es
|
|
3. Person Singular |
arrogatus est
|
|
1. Person Plural |
arrogati sumus
|
|
2. Person Plural |
arrogati estis
|
|
3. Person Plural |
arrogati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogaverim
|
|
2. Person Singular |
arrogaveris
|
|
3. Person Singular |
arrogaverit
|
|
1. Person Plural |
arrogaverimus
|
|
2. Person Plural |
arrogaveritis
|
|
3. Person Plural |
arrogaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogatus sim
|
|
2. Person Singular |
arrogatus sis
|
|
3. Person Singular |
arrogatus sit
|
|
1. Person Plural |
arrogati simus
|
|
2. Person Plural |
arrogati sitis
|
|
3. Person Plural |
arrogati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogaveram
|
|
2. Person Singular |
arrogaveras
|
|
3. Person Singular |
arrogaverat
|
|
1. Person Plural |
arrogaveramus
|
|
2. Person Plural |
arrogaveratis
|
|
3. Person Plural |
arrogaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogatus eram
|
|
2. Person Singular |
arrogatus eras
|
|
3. Person Singular |
arrogatus erat
|
|
1. Person Plural |
arrogati eramus
|
|
2. Person Plural |
arrogati eratis
|
|
3. Person Plural |
arrogati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogavissem
|
|
2. Person Singular |
arrogavisses
|
|
3. Person Singular |
arrogavisset
|
|
1. Person Plural |
arrogavissemus
|
|
2. Person Plural |
arrogavissetis
|
|
3. Person Plural |
arrogavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogatus essem
|
|
2. Person Singular |
arrogatus esses
|
|
3. Person Singular |
arrogatus esset
|
|
1. Person Plural |
arrogati essemus
|
|
2. Person Plural |
arrogati essetis
|
|
3. Person Plural |
arrogati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
arrogavero
|
|
2. Person Singular |
arrogaveris
|
|
3. Person Singular |
arrogaverit
|
|
1. Person Plural |
arrogaverimus
|
|
2. Person Plural |
arrogaveritis
|
|
3. Person Plural |
arrogaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
arrogatus ero
|
|
2. Person Singular |
arrogatus eris
|
|
3. Person Singular |
arrogatus erit
|
|
1. Person Plural |
arrogati erimus
|
|
2. Person Plural |
arrogati eritis
|
|
3. Person Plural |
arrogati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
arrogare
|
|
Vorzeitigkeit |
arrogavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
arrogaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
arrogari arrogarier
|
|
Vorzeitigkeit |
arrogatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
arrogatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
arroga
|
! |
2. Person Plural |
arrogate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
arrogato
|
3. Person Singular |
arrogato
|
2. Person Plural |
arrogatote
|
3. Person Plural |
arroganto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
arrogare
|
das |
Genitiv |
arrogandi
|
des es |
Dativ |
arrogando
|
dem |
Akkusativ |
arrogandum
|
das |
Ablativ |
arrogando
|
durch das |
Vokativ |
arrogande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arrogandus
|
arroganda
|
arrogandum
|
Genitiv |
arrogandi
|
arrogandae
|
arrogandi
|
Dativ |
arrogando
|
arrogandae
|
arrogando
|
Akkusativ |
arrogandum
|
arrogandam
|
arrogandum
|
Ablativ |
arrogando
|
arroganda
|
arrogando
|
Vokativ |
arrogande
|
arroganda
|
arrogandum
|
Plural
Nominativ |
arrogandi
|
arrogandae
|
arroganda
|
Genitiv |
arrogandorum
|
arrogandarum
|
arrogandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
arrogandos
|
arrogandas
|
arroganda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
arrogandi
|
arrogandae
|
arroganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arrogans
|
arrogans
|
arrogans
|
Genitiv |
arrogantis
|
arrogantis
|
arrogantis
|
Dativ |
arroganti
|
arroganti
|
arroganti
|
Akkusativ |
arrogantem
|
arrogantem
|
arrogans
|
Ablativ |
arroganti arrogante
|
arroganti arrogante
|
arroganti arrogante
|
Vokativ |
arrogans
|
arrogans
|
arrogans
|
Plural
Nominativ |
arrogantes
|
arrogantes
|
arrogantia
|
Genitiv |
arrogantium arrogantum
|
arrogantium arrogantum
|
arrogantium arrogantum
|
Dativ |
arrogantibus
|
arrogantibus
|
arrogantibus
|
Akkusativ |
arrogantes
|
arrogantes
|
arrogantia
|
Ablativ |
arrogantibus
|
arrogantibus
|
arrogantibus
|
Vokativ |
arrogantes
|
arrogantes
|
arrogantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arrogatus
|
arrogata
|
arrogatum
|
Genitiv |
arrogati
|
arrogatae
|
arrogati
|
Dativ |
arrogato
|
arrogatae
|
arrogato
|
Akkusativ |
arrogatum
|
arrogatam
|
arrogatum
|
Ablativ |
arrogato
|
arrogata
|
arrogato
|
Vokativ |
arrogate
|
arrogata
|
arrogatum
|
Plural
Nominativ |
arrogati
|
arrogatae
|
arrogata
|
Genitiv |
arrogatorum
|
arrogatarum
|
arrogatorum
|
Dativ |
arrogatis
|
arrogatis
|
arrogatis
|
Akkusativ |
arrogatos
|
arrogatas
|
arrogata
|
Ablativ |
arrogatis
|
arrogatis
|
arrogatis
|
Vokativ |
arrogati
|
arrogatae
|
arrogata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
arrogaturus
|
arrogatura
|
arrogaturum
|
Genitiv |
arrogaturi
|
arrogaturae
|
arrogaturi
|
Dativ |
arrogaturo
|
arrogaturae
|
arrogaturo
|
Akkusativ |
arrogaturum
|
arrogaturam
|
arrogaturum
|
Ablativ |
arrogaturo
|
arrogatura
|
arrogaturo
|
Vokativ |
arrogature
|
arrogatura
|
arrogaturum
|
Plural
Nominativ |
arrogaturi
|
arrogaturae
|
arrogatura
|
Genitiv |
arrogaturorum
|
arrogaturarum
|
arrogaturorum
|
Dativ |
arrogaturis
|
arrogaturis
|
arrogaturis
|
Akkusativ |
arrogaturos
|
arrogaturas
|
arrogatura
|
Ablativ |
arrogaturis
|
arrogaturis
|
arrogaturis
|
Vokativ |
arrogaturi
|
arrogaturae
|
arrogatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
arrogatum
|
arrogatu
|