Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguro
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguror
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraris augurare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguramini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augures
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augureris augurere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabaris augurabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurareris augurarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraberis augurabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverunt auguravere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguravissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguravisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguraturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurari augurarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguratum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguratum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augura
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    auguranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    augurare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurandus
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    augurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    augurandae
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    augurandam
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    auguranda
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandorum
  | 
    augurandarum
  | 
    augurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandos
  | 
    augurandas
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantem
  | 
    augurantem
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguratus
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurato
  | 
    auguratae
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratum
  | 
    auguratam
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurato
  | 
    augurata
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurate
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguratorum
  | 
    auguratarum
  | 
    auguratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratos
  | 
    auguratas
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguraturus
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturo
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturum
  | 
    auguraturam
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturo
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurature
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturorum
  | 
    auguraturarum
  | 
    auguraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturos
  | 
    auguraturas
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    auguratum
  | 
    auguratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguro
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguror
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraris augurare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguramini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augures
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augureris augurere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabaris augurabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurareris augurarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraberis augurabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverunt auguravere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguravissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguravisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguraturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurari augurarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguratum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguratum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augura
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    auguranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    augurare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurandus
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    augurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    augurandae
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    augurandam
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    auguranda
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandorum
  | 
    augurandarum
  | 
    augurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandos
  | 
    augurandas
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantem
  | 
    augurantem
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguratus
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurato
  | 
    auguratae
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratum
  | 
    auguratam
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurato
  | 
    augurata
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurate
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguratorum
  | 
    auguratarum
  | 
    auguratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratos
  | 
    auguratas
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguraturus
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturo
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturum
  | 
    auguraturam
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturo
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurature
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturorum
  | 
    auguraturarum
  | 
    auguraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturos
  | 
    auguraturas
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    auguratum
  | 
    auguratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguro
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguror
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraris augurare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguramini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augures
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augureris augurere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabaris augurabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurareris augurarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraberis augurabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverunt auguravere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguravissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguravisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguraturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurari augurarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguratum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguratum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augura
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    auguranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    augurare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurandus
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    augurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    augurandae
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    augurandam
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    auguranda
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandorum
  | 
    augurandarum
  | 
    augurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandos
  | 
    augurandas
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantem
  | 
    augurantem
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguratus
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurato
  | 
    auguratae
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratum
  | 
    auguratam
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurato
  | 
    augurata
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurate
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguratorum
  | 
    auguratarum
  | 
    auguratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratos
  | 
    auguratas
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguraturus
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturo
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturum
  | 
    auguraturam
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturo
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurature
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturorum
  | 
    auguraturarum
  | 
    auguraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturos
  | 
    auguraturas
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    auguratum
  | 
    auguratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguro
  | 
    ich prophezeie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguras
  | 
    du prophezeist | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurat
  | 
    er/sie/es prophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramus
  | 
    wir prophezeien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratis
  | 
    ihr prophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurant
  | 
    sie prophezeien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguror
  | 
    ich werde geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraris augurare
  | 
    du wirst geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratur
  | 
    er/sie/es wird geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramur
  | 
    wir werden geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguramini
  | 
    ihr werdet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurantur
  | 
    sie werden geprophezeit | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurem
  | 
    ich prophezeie | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augures
  | 
    du prophezeiest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguret
  | 
    er/sie/es prophezeie | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremus
  | 
    wir prophezeien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguretis
  | 
    ihr prophezeiet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurent
  | 
    sie prophezeien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurer
  | 
    ich werde geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augureris augurere
  | 
    du werdest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguretur
  | 
    er/sie/es werde geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremur
  | 
    wir werden geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguremini
  | 
    ihr werdet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurentur
  | 
    sie werden geprophezeit | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabam
  | 
    ich prophezeite | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabas
  | 
    du prophezeitest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabat
  | 
    er/sie/es prophezeite | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamus
  | 
    wir prophezeiten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabatis
  | 
    ihr prophezeitet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabant
  | 
    sie prophezeiten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabar
  | 
    ich wurde geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabaris augurabare
  | 
    du wurdest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabatur
  | 
    er/sie/es wurde geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamur
  | 
    wir wurden geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabamini
  | 
    ihr wurdet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabantur
  | 
    sie wurden geprophezeit | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarem
  | 
    ich prophezeite | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurares
  | 
    du prophezeitest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraret
  | 
    er/sie/es prophezeite | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremus
  | 
    wir prophezeiten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraretis
  | 
    ihr prophezeitet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarent
  | 
    sie prophezeiten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarer
  | 
    ich würde geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurareris augurarere
  | 
    du würdest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraretur
  | 
    er/sie/es würde geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremur
  | 
    wir würden geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraremini
  | 
    ihr würdet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarentur
  | 
    sie würden geprophezeit | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabo
  | 
    ich werde prophezeien | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabis
  | 
    du wirst prophezeien | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabit
  | 
    er/sie/es wird prophezeien | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimus
  | 
    wir werden prophezeien | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabitis
  | 
    ihr werdet prophezeien | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabunt
  | 
    sie werden prophezeien | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabor
  | 
    ich werde geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraberis augurabere
  | 
    du wirst geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabitur
  | 
    er/sie/es wird geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimur
  | 
    wir werden geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabimini
  | 
    ihr werdet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabuntur
  | 
    sie werden geprophezeit | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravi
  | 
    ich habe geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisti
  | 
    du hast geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravit
  | 
    er/sie/es hat geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravimus
  | 
    wir haben geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravistis
  | 
    ihr habt geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverunt auguravere
  | 
    sie haben geprophezeit | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sum
  | 
    ich bin geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus es
  | 
    du bist geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus est
  | 
    er/sie/es ist geprophezeit worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati sumus
  | 
    wir sind geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati estis
  | 
    ihr seid geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sunt
  | 
    sie sind geprophezeit worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraverim
  | 
    ich habe geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
    du habest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
    er/sie/es habe geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
    wir haben geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
    ihr habet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
    sie haben geprophezeit | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sim
  | 
    ich sei geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus sis
  | 
    du seiest geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus sit
  | 
    er/sie/es sei geprophezeit worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati simus
  | 
    wir seien geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati sitis
  | 
    ihr seiet geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sint
  | 
    sie seien geprophezeit worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraveram
  | 
    ich hatte geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveras
  | 
    du hattest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverat
  | 
    er/sie/es hatte geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraveramus
  | 
    wir hatten geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveratis
  | 
    ihr hattet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverant
  | 
    sie hatten geprophezeit | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus eram
  | 
    ich war geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eras
  | 
    du warst geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erat
  | 
    er/sie/es war geprophezeit worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati eramus
  | 
    wir waren geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eratis
  | 
    ihr warst geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erant
  | 
    sie waren geprophezeit worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravissem
  | 
    ich hätte geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisses
  | 
    du hättest geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravisset
  | 
    er/sie/es hätte geprophezeit | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravissemus
  | 
    wir hätten geprophezeit | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravissetis
  | 
    ihr hättet geprophezeit | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguravissent
  | 
    sie hätten geprophezeit | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus essem
  | 
    ich wäre geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus esses
  | 
    du wärest geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus esset
  | 
    er/sie/es wäre geprophezeit worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati essemus
  | 
    wir wären geprophezeit worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati essetis
  | 
    ihr wäret geprophezeit worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati essent
  | 
    sie wären geprophezeit worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravero
  | 
    ich werde geprophezeit haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
    du wirst geprophezeit haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
    er/sie/es wird geprophezeit haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
    wir werden geprophezeit haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
    ihr werdet geprophezeit haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
    sie werden geprophezeit haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus ero
  | 
    ich werde geprophezeit worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eris
  | 
    du werdest geprophezeit worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erit
  | 
    er/sie/es werde geprophezeit worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati erimus
  | 
    wir werden geprophezeit worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eritis
  | 
    ihr werdet geprophezeit worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erunt
  | 
    sie werden geprophezeit worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurare
  | 
    prophezeien | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguravisse
  | 
    geprophezeit haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguraturum esse
  | 
    prophezeien werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurari augurarier
  | 
    geprophezeit werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguratum esse
  | 
    geprophezeit worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguratum iri
  | 
    künftig geprophezeit werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augura
  | 
    prophezeie! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurate
  | 
    prophezeit! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    auguranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    augurare
  | 
    das Prophezeien | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    des Prophezeiens | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    dem Prophezeien | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    das Prophezeien | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    durch das Prophezeien | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    Prophezeien! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurandus
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    augurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    augurandae
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    augurandam
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    auguranda
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandorum
  | 
    augurandarum
  | 
    augurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandos
  | 
    augurandas
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantem
  | 
    augurantem
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguratus
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurato
  | 
    auguratae
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratum
  | 
    auguratam
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurato
  | 
    augurata
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurate
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguratorum
  | 
    auguratarum
  | 
    auguratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratos
  | 
    auguratas
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguraturus
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturo
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturum
  | 
    auguraturam
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturo
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurature
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturorum
  | 
    auguraturarum
  | 
    auguraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturos
  | 
    auguraturas
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    auguratum
  | 
    auguratu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguro
  | 
    ich sage voraus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguras
  | 
    du sagst voraus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurat
  | 
    er/sie/es sagt voraus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramus
  | 
    wir sagen voraus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratis
  | 
    ihr sagt voraus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurant
  | 
    sie sagen voraus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguror
  | 
    ich werde vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraris augurare
  | 
    du wirst vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratur
  | 
    er/sie/es wird vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguramur
  | 
    wir werden vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguramini
  | 
    ihr werdet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurantur
  | 
    sie werden vorausgesagt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurem
  | 
    ich sage voraus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augures
  | 
    du sagest voraus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguret
  | 
    er/sie/es sage voraus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremus
  | 
    wir sagen voraus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguretis
  | 
    ihr saget voraus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurent
  | 
    sie sagen voraus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurer
  | 
    ich werde vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augureris augurere
  | 
    du werdest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguretur
  | 
    er/sie/es werde vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguremur
  | 
    wir werden vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguremini
  | 
    ihr werdet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurentur
  | 
    sie werden vorausgesagt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabam
  | 
    ich sagte voraus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabas
  | 
    du sagtest voraus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabat
  | 
    er/sie/es sagte voraus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamus
  | 
    wir sagten voraus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabatis
  | 
    ihr sagtet voraus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabant
  | 
    sie sagten voraus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabar
  | 
    ich wurde vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabaris augurabare
  | 
    du wurdest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabatur
  | 
    er/sie/es wurde vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabamur
  | 
    wir wurden vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabamini
  | 
    ihr wurdet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabantur
  | 
    sie wurden vorausgesagt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarem
  | 
    ich sagte voraus | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurares
  | 
    du sagtest voraus | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraret
  | 
    er/sie/es sagte voraus | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremus
  | 
    wir sagten voraus | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraretis
  | 
    ihr sagtet voraus | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarent
  | 
    sie sagten voraus | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurarer
  | 
    ich würde vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurareris augurarere
  | 
    du würdest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraretur
  | 
    er/sie/es würde vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraremur
  | 
    wir würden vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraremini
  | 
    ihr würdet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurarentur
  | 
    sie würden vorausgesagt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabo
  | 
    ich werde voraussagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    augurabis
  | 
    du wirst voraussagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabit
  | 
    er/sie/es wird voraussagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimus
  | 
    wir werden voraussagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabitis
  | 
    ihr werdet voraussagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabunt
  | 
    sie werden voraussagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    augurabor
  | 
    ich werde vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraberis augurabere
  | 
    du wirst vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    augurabitur
  | 
    er/sie/es wird vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurabimur
  | 
    wir werden vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurabimini
  | 
    ihr werdet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurabuntur
  | 
    sie werden vorausgesagt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravi
  | 
    ich habe vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisti
  | 
    du hast vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravit
  | 
    er/sie/es hat vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravimus
  | 
    wir haben vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravistis
  | 
    ihr habt vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverunt auguravere
  | 
    sie haben vorausgesagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sum
  | 
    ich bin vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus es
  | 
    du bist vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus est
  | 
    er/sie/es ist vorausgesagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati sumus
  | 
    wir sind vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati estis
  | 
    ihr seid vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sunt
  | 
    sie sind vorausgesagt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraverim
  | 
    ich habe vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
    du habest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
    er/sie/es habe vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
    wir haben vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
    ihr habet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
    sie haben vorausgesagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus sim
  | 
    ich sei vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus sis
  | 
    du seiest vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus sit
  | 
    er/sie/es sei vorausgesagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati simus
  | 
    wir seien vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati sitis
  | 
    ihr seiet vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati sint
  | 
    sie seien vorausgesagt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguraveram
  | 
    ich hatte vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveras
  | 
    du hattest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverat
  | 
    er/sie/es hatte vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraveramus
  | 
    wir hatten vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveratis
  | 
    ihr hattet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverant
  | 
    sie hatten vorausgesagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus eram
  | 
    ich war vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eras
  | 
    du warst vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erat
  | 
    er/sie/es war vorausgesagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati eramus
  | 
    wir waren vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eratis
  | 
    ihr warst vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erant
  | 
    sie waren vorausgesagt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravissem
  | 
    ich hätte vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguravisses
  | 
    du hättest vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguravisset
  | 
    er/sie/es hätte vorausgesagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguravissemus
  | 
    wir hätten vorausgesagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguravissetis
  | 
    ihr hättet vorausgesagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguravissent
  | 
    sie hätten vorausgesagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus essem
  | 
    ich wäre vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus esses
  | 
    du wärest vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus esset
  | 
    er/sie/es wäre vorausgesagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati essemus
  | 
    wir wären vorausgesagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati essetis
  | 
    ihr wäret vorausgesagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati essent
  | 
    sie wären vorausgesagt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguravero
  | 
    ich werde vorausgesagt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguraveris
  | 
    du wirst vorausgesagt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguraverit
  | 
    er/sie/es wird vorausgesagt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    auguraverimus
  | 
    wir werden vorausgesagt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    auguraveritis
  | 
    ihr werdet vorausgesagt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    auguraverint
  | 
    sie werden vorausgesagt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    auguratus ero
  | 
    ich werde vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    auguratus eris
  | 
    du werdest vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    auguratus erit
  | 
    er/sie/es werde vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    augurati erimus
  | 
    wir werden vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurati eritis
  | 
    ihr werdet vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    augurati erunt
  | 
    sie werden vorausgesagt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurare
  | 
    voraussagen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguravisse
  | 
    vorausgesagt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguraturum esse
  | 
    voraussagen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    augurari augurarier
  | 
    vorausgesagt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    auguratum esse
  | 
    vorausgesagt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    auguratum iri
  | 
    künftig vorausgesagt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augura
  | 
    sage voraus! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    augurate
  | 
    sagt voraus! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    augurato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    auguratote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    auguranto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    augurare
  | 
    das Voraussagen | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    des Voraussagens | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    dem Voraussagen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    das Voraussagen | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    durch das Voraussagen | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    Voraussagen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurandus
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    augurandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurando
  | 
    augurandae
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandum
  | 
    augurandam
  | 
    augurandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurando
  | 
    auguranda
  | 
    augurando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurande
  | 
    auguranda
  | 
    augurandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurandorum
  | 
    augurandarum
  | 
    augurandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurandos
  | 
    augurandas
  | 
    auguranda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurandi
  | 
    augurandae
  | 
    auguranda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
    augurantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
    auguranti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantem
  | 
    augurantem
  | 
    augurans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
    auguranti augurante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
    augurans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
    augurantium augurantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
    augurantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurantes
  | 
    augurantes
  | 
    augurantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguratus
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    augurato
  | 
    auguratae
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratum
  | 
    auguratam
  | 
    auguratum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    augurato
  | 
    augurata
  | 
    augurato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurate
  | 
    augurata
  | 
    auguratum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguratorum
  | 
    auguratarum
  | 
    auguratorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguratos
  | 
    auguratas
  | 
    augurata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
    auguratis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurati
  | 
    auguratae
  | 
    augurata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    auguraturus
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturo
  | 
    auguraturae
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturum
  | 
    auguraturam
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturo
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    augurature
  | 
    auguratura
  | 
    auguraturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    auguraturorum
  | 
    auguraturarum
  | 
    auguraturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    auguraturos
  | 
    auguraturas
  | 
    auguratura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
    auguraturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    auguraturi
  | 
    auguraturae
  | 
    auguratura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    auguratum
  | 
    auguratu
  |