| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| concoquere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | ersinnen ertragen verdauen zusammenkochen |
| concoquere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst ersonnen du wirst ertragen du wirst verdaut |
| concoquere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | ersinne; ersinn ertrage; ertrag verdaue |
| concoquere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Futur I Indikativ Passiv | du wirst ersonnen du wirst ertragen du wirst verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquo |
ich ersinne |
| 2. Person Singular | concoquis |
du ersinnst |
| 3. Person Singular | concoquit |
er/sie/es ersinnt |
| 1. Person Plural | concoquimus |
wir ersinnen |
| 2. Person Plural | concoquitis |
ihr ersinnt |
| 3. Person Plural | concoquunt |
sie ersinnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquor |
ich werde ersonnen |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst ersonnen |
| 3. Person Singular | concoquitur |
er/sie/es wird ersonnen |
| 1. Person Plural | concoquimur |
wir werden ersonnen |
| 2. Person Plural | concoquimini |
ihr werdet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoquuntur |
sie werden ersonnen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich ersinne |
| 2. Person Singular | concoquas |
du ersinnest |
| 3. Person Singular | concoquat |
er/sie/es ersinne |
| 1. Person Plural | concoquamus |
wir ersinnen |
| 2. Person Plural | concoquatis |
ihr ersinnet |
| 3. Person Plural | concoquant |
sie ersinnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde ersonnen |
| 2. Person Singular | concoquaris concoquare |
du werdest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoquatur |
er/sie/es werde ersonnen |
| 1. Person Plural | concoquamur |
wir werden ersonnen |
| 2. Person Plural | concoquamini |
ihr werdet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoquantur |
sie werden ersonnen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebam |
ich ersann |
| 2. Person Singular | concoquebas |
du ersannst |
| 3. Person Singular | concoquebat |
er/sie/es ersann |
| 1. Person Plural | concoquebamus |
wir ersannen |
| 2. Person Plural | concoquebatis |
ihr ersannt |
| 3. Person Plural | concoquebant |
sie ersannen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebar |
ich wurde ersonnen |
| 2. Person Singular | concoquebaris concoquebare |
du wurdest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoquebatur |
er/sie/es wurde ersonnen |
| 1. Person Plural | concoquebamur |
wir wurden ersonnen |
| 2. Person Plural | concoquebamini |
ihr wurdet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoquebantur |
sie wurden ersonnen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerem |
ich ersänne |
| 2. Person Singular | concoqueres |
du ersännest |
| 3. Person Singular | concoqueret |
er/sie/es ersänne |
| 1. Person Plural | concoqueremus |
wir ersännen |
| 2. Person Plural | concoqueretis |
ihr ersännet |
| 3. Person Plural | concoquerent |
sie ersännen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerer |
ich würde ersonnen |
| 2. Person Singular | concoquereris concoquerere |
du würdest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoqueretur |
er/sie/es würde ersonnen |
| 1. Person Plural | concoqueremur |
wir würden ersonnen |
| 2. Person Plural | concoqueremini |
ihr würdet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoquerentur |
sie würden ersonnen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich werde ersinnen |
| 2. Person Singular | concoques |
du wirst ersinnen |
| 3. Person Singular | concoquet |
er/sie/es wird ersinnen |
| 1. Person Plural | concoquemus |
wir werden ersinnen |
| 2. Person Plural | concoquetis |
ihr werdet ersinnen |
| 3. Person Plural | concoquent |
sie werden ersinnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde ersonnen |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst ersonnen |
| 3. Person Singular | concoquetur |
er/sie/es wird ersonnen |
| 1. Person Plural | concoquemur |
wir werden ersonnen |
| 2. Person Plural | concoquemini |
ihr werdet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoquentur |
sie werden ersonnen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxi |
ich habe ersonnen |
| 2. Person Singular | concoxisti |
du hast ersonnen |
| 3. Person Singular | concoxit |
er/sie/es hat ersonnen |
| 1. Person Plural | concoximus |
wir haben ersonnen |
| 2. Person Plural | concoxistis |
ihr habt ersonnen |
| 3. Person Plural | concoxerunt concoxere |
sie haben ersonnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sum |
ich bin ersonnen worden |
| 2. Person Singular | concoctus es |
du bist ersonnen worden |
| 3. Person Singular | concoctus est |
er/sie/es ist ersonnen worden |
| 1. Person Plural | concocti sumus |
wir sind ersonnen worden |
| 2. Person Plural | concocti estis |
ihr seid ersonnen worden |
| 3. Person Plural | concocti sunt |
sie sind ersonnen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxerim |
ich habe ersonnen |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du habest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es habe ersonnen |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir haben ersonnen |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr habet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie haben ersonnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sim |
ich sei ersonnen worden |
| 2. Person Singular | concoctus sis |
du seiest ersonnen worden |
| 3. Person Singular | concoctus sit |
er/sie/es sei ersonnen worden |
| 1. Person Plural | concocti simus |
wir seien ersonnen worden |
| 2. Person Plural | concocti sitis |
ihr seiet ersonnen worden |
| 3. Person Plural | concocti sint |
sie seien ersonnen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxeram |
ich hatte ersonnen |
| 2. Person Singular | concoxeras |
du hattest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoxerat |
er/sie/es hatte ersonnen |
| 1. Person Plural | concoxeramus |
wir hatten ersonnen |
| 2. Person Plural | concoxeratis |
ihr hattet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoxerant |
sie hatten ersonnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus eram |
ich war ersonnen worden |
| 2. Person Singular | concoctus eras |
du warst ersonnen worden |
| 3. Person Singular | concoctus erat |
er/sie/es war ersonnen worden |
| 1. Person Plural | concocti eramus |
wir waren ersonnen worden |
| 2. Person Plural | concocti eratis |
ihr warst ersonnen worden |
| 3. Person Plural | concocti erant |
sie waren ersonnen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxissem |
ich hätte ersonnen |
| 2. Person Singular | concoxisses |
du hättest ersonnen |
| 3. Person Singular | concoxisset |
er/sie/es hätte ersonnen |
| 1. Person Plural | concoxissemus |
wir hätten ersonnen |
| 2. Person Plural | concoxissetis |
ihr hättet ersonnen |
| 3. Person Plural | concoxissent |
sie hätten ersonnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus essem |
ich wäre ersonnen worden |
| 2. Person Singular | concoctus esses |
du wärest ersonnen worden |
| 3. Person Singular | concoctus esset |
er/sie/es wäre ersonnen worden |
| 1. Person Plural | concocti essemus |
wir wären ersonnen worden |
| 2. Person Plural | concocti essetis |
ihr wäret ersonnen worden |
| 3. Person Plural | concocti essent |
sie wären ersonnen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxero |
ich werde ersonnen haben |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du wirst ersonnen haben |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es wird ersonnen haben |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir werden ersonnen haben |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr werdet ersonnen haben |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie werden ersonnen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus ero |
ich werde ersonnen worden sein |
| 2. Person Singular | concoctus eris |
du werdest ersonnen worden sein |
| 3. Person Singular | concoctus erit |
er/sie/es werde ersonnen worden sein |
| 1. Person Plural | concocti erimus |
wir werden ersonnen worden sein |
| 2. Person Plural | concocti eritis |
ihr werdet ersonnen worden sein |
| 3. Person Plural | concocti erunt |
sie werden ersonnen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoquere |
ersinnen |
| Vorzeitigkeit | concoxisse |
ersonnen haben |
| Nachzeitigkeit | concocturum esse |
ersinnen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoqui concoquier |
ersonnen werden |
| Vorzeitigkeit | concoctum esse |
ersonnen worden sein |
| Nachzeitigkeit | concoctum iri |
künftig ersonnen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concoque concoqu |
ersinne; ersinn! |
| 2. Person Plural | concoquite |
ersinnt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concoquito |
| 3. Person Singular | concoquito |
| 2. Person Plural | concoquitote |
| 3. Person Plural | concoquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concoquere |
das Ersinnen |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
des Ersinnens |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
dem Ersinnen |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
das Ersinnen |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
durch das Ersinnen |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
Ersinnen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquendus concoquundus |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquendi concoquundi |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
concoquendae concoquundae |
concoquendo concoquundo |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
concoquendam concoquundam |
concoquendum concoquundum |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
concoquenda concoquunda |
concoquendo concoquundo |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Nominativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Genitiv | concoquendorum concoquundorum |
concoquendarum concoquundarum |
concoquendorum concoquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concoquendos concoquundos |
concoquendas concoquundas |
concoquenda concoquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Genitiv | concoquentis |
concoquentis |
concoquentis |
| Dativ | concoquenti |
concoquenti |
concoquenti |
| Akkusativ | concoquentem |
concoquentem |
concoquens |
| Ablativ | concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
| Vokativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Nominativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Genitiv | concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
| Dativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Akkusativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Ablativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Vokativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoctus |
concocta |
concoctum |
| Genitiv | concocti |
concoctae |
concocti |
| Dativ | concocto |
concoctae |
concocto |
| Akkusativ | concoctum |
concoctam |
concoctum |
| Ablativ | concocto |
concocta |
concocto |
| Vokativ | concocte |
concocta |
concoctum |
| Nominativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Genitiv | concoctorum |
concoctarum |
concoctorum |
| Dativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Akkusativ | concoctos |
concoctas |
concocta |
| Ablativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Vokativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concocturus |
concoctura |
concocturum |
| Genitiv | concocturi |
concocturae |
concocturi |
| Dativ | concocturo |
concocturae |
concocturo |
| Akkusativ | concocturum |
concocturam |
concocturum |
| Ablativ | concocturo |
concoctura |
concocturo |
| Vokativ | concocture |
concoctura |
concocturum |
| Nominativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Genitiv | concocturorum |
concocturarum |
concocturorum |
| Dativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Akkusativ | concocturos |
concocturas |
concoctura |
| Ablativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Vokativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Supin I | Supin II |
| concoctum |
concoctu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquo |
ich ertrage |
| 2. Person Singular | concoquis |
du erträgst |
| 3. Person Singular | concoquit |
er/sie/es erträgt |
| 1. Person Plural | concoquimus |
wir ertragen |
| 2. Person Plural | concoquitis |
ihr ertragt |
| 3. Person Plural | concoquunt |
sie ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquor |
ich werde ertragen |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst ertragen |
| 3. Person Singular | concoquitur |
er/sie/es wird ertragen |
| 1. Person Plural | concoquimur |
wir werden ertragen |
| 2. Person Plural | concoquimini |
ihr werdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquuntur |
sie werden ertragen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich ertrage |
| 2. Person Singular | concoquas |
du ertragest |
| 3. Person Singular | concoquat |
er/sie/es ertrage |
| 1. Person Plural | concoquamus |
wir ertragen |
| 2. Person Plural | concoquatis |
ihr ertraget |
| 3. Person Plural | concoquant |
sie ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde ertragen |
| 2. Person Singular | concoquaris concoquare |
du werdest ertragen |
| 3. Person Singular | concoquatur |
er/sie/es werde ertragen |
| 1. Person Plural | concoquamur |
wir werden ertragen |
| 2. Person Plural | concoquamini |
ihr werdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquantur |
sie werden ertragen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebam |
ich ertrug |
| 2. Person Singular | concoquebas |
du ertrugst |
| 3. Person Singular | concoquebat |
er/sie/es ertrug |
| 1. Person Plural | concoquebamus |
wir ertrugen |
| 2. Person Plural | concoquebatis |
ihr ertrugt |
| 3. Person Plural | concoquebant |
sie ertrugen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebar |
ich wurde ertragen |
| 2. Person Singular | concoquebaris concoquebare |
du wurdest ertragen |
| 3. Person Singular | concoquebatur |
er/sie/es wurde ertragen |
| 1. Person Plural | concoquebamur |
wir wurden ertragen |
| 2. Person Plural | concoquebamini |
ihr wurdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquebantur |
sie wurden ertragen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerem |
ich ertrüge |
| 2. Person Singular | concoqueres |
du ertrügest |
| 3. Person Singular | concoqueret |
er/sie/es ertrüge |
| 1. Person Plural | concoqueremus |
wir ertrügen |
| 2. Person Plural | concoqueretis |
ihr ertrüget |
| 3. Person Plural | concoquerent |
sie ertrügen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerer |
ich würde ertragen |
| 2. Person Singular | concoquereris concoquerere |
du würdest ertragen |
| 3. Person Singular | concoqueretur |
er/sie/es würde ertragen |
| 1. Person Plural | concoqueremur |
wir würden ertragen |
| 2. Person Plural | concoqueremini |
ihr würdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquerentur |
sie würden ertragen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich werde ertragen |
| 2. Person Singular | concoques |
du wirst ertragen |
| 3. Person Singular | concoquet |
er/sie/es wird ertragen |
| 1. Person Plural | concoquemus |
wir werden ertragen |
| 2. Person Plural | concoquetis |
ihr werdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquent |
sie werden ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde ertragen |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst ertragen |
| 3. Person Singular | concoquetur |
er/sie/es wird ertragen |
| 1. Person Plural | concoquemur |
wir werden ertragen |
| 2. Person Plural | concoquemini |
ihr werdet ertragen |
| 3. Person Plural | concoquentur |
sie werden ertragen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxi |
ich habe ertragen |
| 2. Person Singular | concoxisti |
du hast ertragen |
| 3. Person Singular | concoxit |
er/sie/es hat ertragen |
| 1. Person Plural | concoximus |
wir haben ertragen |
| 2. Person Plural | concoxistis |
ihr habt ertragen |
| 3. Person Plural | concoxerunt concoxere |
sie haben ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sum |
ich bin ertragen worden |
| 2. Person Singular | concoctus es |
du bist ertragen worden |
| 3. Person Singular | concoctus est |
er/sie/es ist ertragen worden |
| 1. Person Plural | concocti sumus |
wir sind ertragen worden |
| 2. Person Plural | concocti estis |
ihr seid ertragen worden |
| 3. Person Plural | concocti sunt |
sie sind ertragen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxerim |
ich habe ertragen |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du habest ertragen |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es habe ertragen |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir haben ertragen |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr habet ertragen |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie haben ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sim |
ich sei ertragen worden |
| 2. Person Singular | concoctus sis |
du seiest ertragen worden |
| 3. Person Singular | concoctus sit |
er/sie/es sei ertragen worden |
| 1. Person Plural | concocti simus |
wir seien ertragen worden |
| 2. Person Plural | concocti sitis |
ihr seiet ertragen worden |
| 3. Person Plural | concocti sint |
sie seien ertragen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxeram |
ich hatte ertragen |
| 2. Person Singular | concoxeras |
du hattest ertragen |
| 3. Person Singular | concoxerat |
er/sie/es hatte ertragen |
| 1. Person Plural | concoxeramus |
wir hatten ertragen |
| 2. Person Plural | concoxeratis |
ihr hattet ertragen |
| 3. Person Plural | concoxerant |
sie hatten ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus eram |
ich war ertragen worden |
| 2. Person Singular | concoctus eras |
du warst ertragen worden |
| 3. Person Singular | concoctus erat |
er/sie/es war ertragen worden |
| 1. Person Plural | concocti eramus |
wir waren ertragen worden |
| 2. Person Plural | concocti eratis |
ihr warst ertragen worden |
| 3. Person Plural | concocti erant |
sie waren ertragen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxissem |
ich hätte ertragen |
| 2. Person Singular | concoxisses |
du hättest ertragen |
| 3. Person Singular | concoxisset |
er/sie/es hätte ertragen |
| 1. Person Plural | concoxissemus |
wir hätten ertragen |
| 2. Person Plural | concoxissetis |
ihr hättet ertragen |
| 3. Person Plural | concoxissent |
sie hätten ertragen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus essem |
ich wäre ertragen worden |
| 2. Person Singular | concoctus esses |
du wärest ertragen worden |
| 3. Person Singular | concoctus esset |
er/sie/es wäre ertragen worden |
| 1. Person Plural | concocti essemus |
wir wären ertragen worden |
| 2. Person Plural | concocti essetis |
ihr wäret ertragen worden |
| 3. Person Plural | concocti essent |
sie wären ertragen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxero |
ich werde ertragen haben |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du wirst ertragen haben |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es wird ertragen haben |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir werden ertragen haben |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr werdet ertragen haben |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie werden ertragen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus ero |
ich werde ertragen worden sein |
| 2. Person Singular | concoctus eris |
du werdest ertragen worden sein |
| 3. Person Singular | concoctus erit |
er/sie/es werde ertragen worden sein |
| 1. Person Plural | concocti erimus |
wir werden ertragen worden sein |
| 2. Person Plural | concocti eritis |
ihr werdet ertragen worden sein |
| 3. Person Plural | concocti erunt |
sie werden ertragen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoquere |
ertragen |
| Vorzeitigkeit | concoxisse |
ertragen haben |
| Nachzeitigkeit | concocturum esse |
ertragen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoqui concoquier |
ertragen werden |
| Vorzeitigkeit | concoctum esse |
ertragen worden sein |
| Nachzeitigkeit | concoctum iri |
künftig ertragen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concoque concoqu |
ertrage; ertrag! |
| 2. Person Plural | concoquite |
ertragt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concoquito |
| 3. Person Singular | concoquito |
| 2. Person Plural | concoquitote |
| 3. Person Plural | concoquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concoquere |
das Ertragen |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
des Ertragens |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
dem Ertragen |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
das Ertragen |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
durch das Ertragen |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
Ertragen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquendus concoquundus |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquendi concoquundi |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
concoquendae concoquundae |
concoquendo concoquundo |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
concoquendam concoquundam |
concoquendum concoquundum |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
concoquenda concoquunda |
concoquendo concoquundo |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Nominativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Genitiv | concoquendorum concoquundorum |
concoquendarum concoquundarum |
concoquendorum concoquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concoquendos concoquundos |
concoquendas concoquundas |
concoquenda concoquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Genitiv | concoquentis |
concoquentis |
concoquentis |
| Dativ | concoquenti |
concoquenti |
concoquenti |
| Akkusativ | concoquentem |
concoquentem |
concoquens |
| Ablativ | concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
| Vokativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Nominativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Genitiv | concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
| Dativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Akkusativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Ablativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Vokativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoctus |
concocta |
concoctum |
| Genitiv | concocti |
concoctae |
concocti |
| Dativ | concocto |
concoctae |
concocto |
| Akkusativ | concoctum |
concoctam |
concoctum |
| Ablativ | concocto |
concocta |
concocto |
| Vokativ | concocte |
concocta |
concoctum |
| Nominativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Genitiv | concoctorum |
concoctarum |
concoctorum |
| Dativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Akkusativ | concoctos |
concoctas |
concocta |
| Ablativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Vokativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concocturus |
concoctura |
concocturum |
| Genitiv | concocturi |
concocturae |
concocturi |
| Dativ | concocturo |
concocturae |
concocturo |
| Akkusativ | concocturum |
concocturam |
concocturum |
| Ablativ | concocturo |
concoctura |
concocturo |
| Vokativ | concocture |
concoctura |
concocturum |
| Nominativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Genitiv | concocturorum |
concocturarum |
concocturorum |
| Dativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Akkusativ | concocturos |
concocturas |
concoctura |
| Ablativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Vokativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Supin I | Supin II |
| concoctum |
concoctu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquo |
ich verdaue |
| 2. Person Singular | concoquis |
du verdaust |
| 3. Person Singular | concoquit |
er/sie/es verdaut |
| 1. Person Plural | concoquimus |
wir verdauen |
| 2. Person Plural | concoquitis |
ihr verdaut |
| 3. Person Plural | concoquunt |
sie verdauen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquor |
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst verdaut |
| 3. Person Singular | concoquitur |
er/sie/es wird verdaut |
| 1. Person Plural | concoquimur |
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural | concoquimini |
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural | concoquuntur |
sie werden verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich verdaue |
| 2. Person Singular | concoquas |
du verdauest |
| 3. Person Singular | concoquat |
er/sie/es verdaue |
| 1. Person Plural | concoquamus |
wir verdauen |
| 2. Person Plural | concoquatis |
ihr verdauet |
| 3. Person Plural | concoquant |
sie verdauen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular | concoquaris concoquare |
du werdest verdaut |
| 3. Person Singular | concoquatur |
er/sie/es werde verdaut |
| 1. Person Plural | concoquamur |
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural | concoquamini |
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural | concoquantur |
sie werden verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebam |
ich verdaute |
| 2. Person Singular | concoquebas |
du verdautest |
| 3. Person Singular | concoquebat |
er/sie/es verdaute |
| 1. Person Plural | concoquebamus |
wir verdauten |
| 2. Person Plural | concoquebatis |
ihr verdautet |
| 3. Person Plural | concoquebant |
sie verdauten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebar |
ich wurde verdaut |
| 2. Person Singular | concoquebaris concoquebare |
du wurdest verdaut |
| 3. Person Singular | concoquebatur |
er/sie/es wurde verdaut |
| 1. Person Plural | concoquebamur |
wir wurden verdaut |
| 2. Person Plural | concoquebamini |
ihr wurdet verdaut |
| 3. Person Plural | concoquebantur |
sie wurden verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerem |
ich verdaute |
| 2. Person Singular | concoqueres |
du verdautest |
| 3. Person Singular | concoqueret |
er/sie/es verdaute |
| 1. Person Plural | concoqueremus |
wir verdauten |
| 2. Person Plural | concoqueretis |
ihr verdautet |
| 3. Person Plural | concoquerent |
sie verdauten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerer |
ich würde verdaut |
| 2. Person Singular | concoquereris concoquerere |
du würdest verdaut |
| 3. Person Singular | concoqueretur |
er/sie/es würde verdaut |
| 1. Person Plural | concoqueremur |
wir würden verdaut |
| 2. Person Plural | concoqueremini |
ihr würdet verdaut |
| 3. Person Plural | concoquerentur |
sie würden verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
ich werde verdauen |
| 2. Person Singular | concoques |
du wirst verdauen |
| 3. Person Singular | concoquet |
er/sie/es wird verdauen |
| 1. Person Plural | concoquemus |
wir werden verdauen |
| 2. Person Plural | concoquetis |
ihr werdet verdauen |
| 3. Person Plural | concoquent |
sie werden verdauen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
ich werde verdaut |
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
du wirst verdaut |
| 3. Person Singular | concoquetur |
er/sie/es wird verdaut |
| 1. Person Plural | concoquemur |
wir werden verdaut |
| 2. Person Plural | concoquemini |
ihr werdet verdaut |
| 3. Person Plural | concoquentur |
sie werden verdaut |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxi |
ich habe verdaut |
| 2. Person Singular | concoxisti |
du hast verdaut |
| 3. Person Singular | concoxit |
er/sie/es hat verdaut |
| 1. Person Plural | concoximus |
wir haben verdaut |
| 2. Person Plural | concoxistis |
ihr habt verdaut |
| 3. Person Plural | concoxerunt concoxere |
sie haben verdaut |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sum |
ich bin verdaut worden |
| 2. Person Singular | concoctus es |
du bist verdaut worden |
| 3. Person Singular | concoctus est |
er/sie/es ist verdaut worden |
| 1. Person Plural | concocti sumus |
wir sind verdaut worden |
| 2. Person Plural | concocti estis |
ihr seid verdaut worden |
| 3. Person Plural | concocti sunt |
sie sind verdaut worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxerim |
ich habe verdaut |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du habest verdaut |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es habe verdaut |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir haben verdaut |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr habet verdaut |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie haben verdaut |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sim |
ich sei verdaut worden |
| 2. Person Singular | concoctus sis |
du seiest verdaut worden |
| 3. Person Singular | concoctus sit |
er/sie/es sei verdaut worden |
| 1. Person Plural | concocti simus |
wir seien verdaut worden |
| 2. Person Plural | concocti sitis |
ihr seiet verdaut worden |
| 3. Person Plural | concocti sint |
sie seien verdaut worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxeram |
ich hatte verdaut |
| 2. Person Singular | concoxeras |
du hattest verdaut |
| 3. Person Singular | concoxerat |
er/sie/es hatte verdaut |
| 1. Person Plural | concoxeramus |
wir hatten verdaut |
| 2. Person Plural | concoxeratis |
ihr hattet verdaut |
| 3. Person Plural | concoxerant |
sie hatten verdaut |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus eram |
ich war verdaut worden |
| 2. Person Singular | concoctus eras |
du warst verdaut worden |
| 3. Person Singular | concoctus erat |
er/sie/es war verdaut worden |
| 1. Person Plural | concocti eramus |
wir waren verdaut worden |
| 2. Person Plural | concocti eratis |
ihr warst verdaut worden |
| 3. Person Plural | concocti erant |
sie waren verdaut worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxissem |
ich hätte verdaut |
| 2. Person Singular | concoxisses |
du hättest verdaut |
| 3. Person Singular | concoxisset |
er/sie/es hätte verdaut |
| 1. Person Plural | concoxissemus |
wir hätten verdaut |
| 2. Person Plural | concoxissetis |
ihr hättet verdaut |
| 3. Person Plural | concoxissent |
sie hätten verdaut |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus essem |
ich wäre verdaut worden |
| 2. Person Singular | concoctus esses |
du wärest verdaut worden |
| 3. Person Singular | concoctus esset |
er/sie/es wäre verdaut worden |
| 1. Person Plural | concocti essemus |
wir wären verdaut worden |
| 2. Person Plural | concocti essetis |
ihr wäret verdaut worden |
| 3. Person Plural | concocti essent |
sie wären verdaut worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxero |
ich werde verdaut haben |
| 2. Person Singular | concoxeris |
du wirst verdaut haben |
| 3. Person Singular | concoxerit |
er/sie/es wird verdaut haben |
| 1. Person Plural | concoxerimus |
wir werden verdaut haben |
| 2. Person Plural | concoxeritis |
ihr werdet verdaut haben |
| 3. Person Plural | concoxerint |
sie werden verdaut haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus ero |
ich werde verdaut worden sein |
| 2. Person Singular | concoctus eris |
du werdest verdaut worden sein |
| 3. Person Singular | concoctus erit |
er/sie/es werde verdaut worden sein |
| 1. Person Plural | concocti erimus |
wir werden verdaut worden sein |
| 2. Person Plural | concocti eritis |
ihr werdet verdaut worden sein |
| 3. Person Plural | concocti erunt |
sie werden verdaut worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoquere |
verdauen |
| Vorzeitigkeit | concoxisse |
verdaut haben |
| Nachzeitigkeit | concocturum esse |
verdauen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoqui concoquier |
verdaut werden |
| Vorzeitigkeit | concoctum esse |
verdaut worden sein |
| Nachzeitigkeit | concoctum iri |
künftig verdaut werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concoque concoqu |
verdaue! |
| 2. Person Plural | concoquite |
verdaut! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concoquito |
| 3. Person Singular | concoquito |
| 2. Person Plural | concoquitote |
| 3. Person Plural | concoquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concoquere |
das Verdauen |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
des Verdauens |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
dem Verdauen |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
das Verdauen |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
durch das Verdauen |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
Verdauen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquendus concoquundus |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquendi concoquundi |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
concoquendae concoquundae |
concoquendo concoquundo |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
concoquendam concoquundam |
concoquendum concoquundum |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
concoquenda concoquunda |
concoquendo concoquundo |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Nominativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Genitiv | concoquendorum concoquundorum |
concoquendarum concoquundarum |
concoquendorum concoquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concoquendos concoquundos |
concoquendas concoquundas |
concoquenda concoquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Genitiv | concoquentis |
concoquentis |
concoquentis |
| Dativ | concoquenti |
concoquenti |
concoquenti |
| Akkusativ | concoquentem |
concoquentem |
concoquens |
| Ablativ | concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
| Vokativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Nominativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Genitiv | concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
| Dativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Akkusativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Ablativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Vokativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoctus |
concocta |
concoctum |
| Genitiv | concocti |
concoctae |
concocti |
| Dativ | concocto |
concoctae |
concocto |
| Akkusativ | concoctum |
concoctam |
concoctum |
| Ablativ | concocto |
concocta |
concocto |
| Vokativ | concocte |
concocta |
concoctum |
| Nominativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Genitiv | concoctorum |
concoctarum |
concoctorum |
| Dativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Akkusativ | concoctos |
concoctas |
concocta |
| Ablativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Vokativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concocturus |
concoctura |
concocturum |
| Genitiv | concocturi |
concocturae |
concocturi |
| Dativ | concocturo |
concocturae |
concocturo |
| Akkusativ | concocturum |
concocturam |
concocturum |
| Ablativ | concocturo |
concoctura |
concocturo |
| Vokativ | concocture |
concoctura |
concocturum |
| Nominativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Genitiv | concocturorum |
concocturarum |
concocturorum |
| Dativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Akkusativ | concocturos |
concocturas |
concoctura |
| Ablativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Vokativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Supin I | Supin II |
| concoctum |
concoctu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquo |
|
| 2. Person Singular | concoquis |
|
| 3. Person Singular | concoquit |
|
| 1. Person Plural | concoquimus |
|
| 2. Person Plural | concoquitis |
|
| 3. Person Plural | concoquunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquor |
|
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
|
| 3. Person Singular | concoquitur |
|
| 1. Person Plural | concoquimur |
|
| 2. Person Plural | concoquimini |
|
| 3. Person Plural | concoquuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
|
| 2. Person Singular | concoquas |
|
| 3. Person Singular | concoquat |
|
| 1. Person Plural | concoquamus |
|
| 2. Person Plural | concoquatis |
|
| 3. Person Plural | concoquant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
|
| 2. Person Singular | concoquaris concoquare |
|
| 3. Person Singular | concoquatur |
|
| 1. Person Plural | concoquamur |
|
| 2. Person Plural | concoquamini |
|
| 3. Person Plural | concoquantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebam |
|
| 2. Person Singular | concoquebas |
|
| 3. Person Singular | concoquebat |
|
| 1. Person Plural | concoquebamus |
|
| 2. Person Plural | concoquebatis |
|
| 3. Person Plural | concoquebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquebar |
|
| 2. Person Singular | concoquebaris concoquebare |
|
| 3. Person Singular | concoquebatur |
|
| 1. Person Plural | concoquebamur |
|
| 2. Person Plural | concoquebamini |
|
| 3. Person Plural | concoquebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerem |
|
| 2. Person Singular | concoqueres |
|
| 3. Person Singular | concoqueret |
|
| 1. Person Plural | concoqueremus |
|
| 2. Person Plural | concoqueretis |
|
| 3. Person Plural | concoquerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquerer |
|
| 2. Person Singular | concoquereris concoquerere |
|
| 3. Person Singular | concoqueretur |
|
| 1. Person Plural | concoqueremur |
|
| 2. Person Plural | concoqueremini |
|
| 3. Person Plural | concoquerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoquam |
|
| 2. Person Singular | concoques |
|
| 3. Person Singular | concoquet |
|
| 1. Person Plural | concoquemus |
|
| 2. Person Plural | concoquetis |
|
| 3. Person Plural | concoquent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoquar |
|
| 2. Person Singular | concoqueris concoquere |
|
| 3. Person Singular | concoquetur |
|
| 1. Person Plural | concoquemur |
|
| 2. Person Plural | concoquemini |
|
| 3. Person Plural | concoquentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxi |
|
| 2. Person Singular | concoxisti |
|
| 3. Person Singular | concoxit |
|
| 1. Person Plural | concoximus |
|
| 2. Person Plural | concoxistis |
|
| 3. Person Plural | concoxerunt concoxere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sum |
|
| 2. Person Singular | concoctus es |
|
| 3. Person Singular | concoctus est |
|
| 1. Person Plural | concocti sumus |
|
| 2. Person Plural | concocti estis |
|
| 3. Person Plural | concocti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxerim |
|
| 2. Person Singular | concoxeris |
|
| 3. Person Singular | concoxerit |
|
| 1. Person Plural | concoxerimus |
|
| 2. Person Plural | concoxeritis |
|
| 3. Person Plural | concoxerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus sim |
|
| 2. Person Singular | concoctus sis |
|
| 3. Person Singular | concoctus sit |
|
| 1. Person Plural | concocti simus |
|
| 2. Person Plural | concocti sitis |
|
| 3. Person Plural | concocti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxeram |
|
| 2. Person Singular | concoxeras |
|
| 3. Person Singular | concoxerat |
|
| 1. Person Plural | concoxeramus |
|
| 2. Person Plural | concoxeratis |
|
| 3. Person Plural | concoxerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus eram |
|
| 2. Person Singular | concoctus eras |
|
| 3. Person Singular | concoctus erat |
|
| 1. Person Plural | concocti eramus |
|
| 2. Person Plural | concocti eratis |
|
| 3. Person Plural | concocti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxissem |
|
| 2. Person Singular | concoxisses |
|
| 3. Person Singular | concoxisset |
|
| 1. Person Plural | concoxissemus |
|
| 2. Person Plural | concoxissetis |
|
| 3. Person Plural | concoxissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus essem |
|
| 2. Person Singular | concoctus esses |
|
| 3. Person Singular | concoctus esset |
|
| 1. Person Plural | concocti essemus |
|
| 2. Person Plural | concocti essetis |
|
| 3. Person Plural | concocti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concoxero |
|
| 2. Person Singular | concoxeris |
|
| 3. Person Singular | concoxerit |
|
| 1. Person Plural | concoxerimus |
|
| 2. Person Plural | concoxeritis |
|
| 3. Person Plural | concoxerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concoctus ero |
|
| 2. Person Singular | concoctus eris |
|
| 3. Person Singular | concoctus erit |
|
| 1. Person Plural | concocti erimus |
|
| 2. Person Plural | concocti eritis |
|
| 3. Person Plural | concocti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoquere |
|
| Vorzeitigkeit | concoxisse |
|
| Nachzeitigkeit | concocturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concoqui concoquier |
|
| Vorzeitigkeit | concoctum esse |
|
| Nachzeitigkeit | concoctum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concoque concoqu |
! |
| 2. Person Plural | concoquite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concoquito |
| 3. Person Singular | concoquito |
| 2. Person Plural | concoquitote |
| 3. Person Plural | concoquunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concoquere |
das |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
des es |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
dem |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
das |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
durch das |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquendus concoquundus |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Genitiv | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquendi concoquundi |
| Dativ | concoquendo concoquundo |
concoquendae concoquundae |
concoquendo concoquundo |
| Akkusativ | concoquendum concoquundum |
concoquendam concoquundam |
concoquendum concoquundum |
| Ablativ | concoquendo concoquundo |
concoquenda concoquunda |
concoquendo concoquundo |
| Vokativ | concoquende concoquunde |
concoquenda concoquunda |
concoquendum concoquundum |
| Nominativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Genitiv | concoquendorum concoquundorum |
concoquendarum concoquundarum |
concoquendorum concoquundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concoquendos concoquundos |
concoquendas concoquundas |
concoquenda concoquunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concoquendi concoquundi |
concoquendae concoquundae |
concoquenda concoquunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Genitiv | concoquentis |
concoquentis |
concoquentis |
| Dativ | concoquenti |
concoquenti |
concoquenti |
| Akkusativ | concoquentem |
concoquentem |
concoquens |
| Ablativ | concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
concoquenti concoquente |
| Vokativ | concoquens |
concoquens |
concoquens |
| Nominativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Genitiv | concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
concoquentium concoquentum |
| Dativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Akkusativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Ablativ | concoquentibus |
concoquentibus |
concoquentibus |
| Vokativ | concoquentes |
concoquentes |
concoquentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concoctus |
concocta |
concoctum |
| Genitiv | concocti |
concoctae |
concocti |
| Dativ | concocto |
concoctae |
concocto |
| Akkusativ | concoctum |
concoctam |
concoctum |
| Ablativ | concocto |
concocta |
concocto |
| Vokativ | concocte |
concocta |
concoctum |
| Nominativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Genitiv | concoctorum |
concoctarum |
concoctorum |
| Dativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Akkusativ | concoctos |
concoctas |
concocta |
| Ablativ | concoctis |
concoctis |
concoctis |
| Vokativ | concocti |
concoctae |
concocta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concocturus |
concoctura |
concocturum |
| Genitiv | concocturi |
concocturae |
concocturi |
| Dativ | concocturo |
concocturae |
concocturo |
| Akkusativ | concocturum |
concocturam |
concocturum |
| Ablativ | concocturo |
concoctura |
concocturo |
| Vokativ | concocture |
concoctura |
concocturum |
| Nominativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Genitiv | concocturorum |
concocturarum |
concocturorum |
| Dativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Akkusativ | concocturos |
concocturas |
concoctura |
| Ablativ | concocturis |
concocturis |
concocturis |
| Vokativ | concocturi |
concocturae |
concoctura |
| Supin I | Supin II |
| concoctum |
concoctu |