| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| concupere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | begehren brennend wünschen einen Wunsch haben ersehen |
| concupere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst begehrt du wirst ersehen |
| concupere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | begehre ersieh |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupio |
ich begehre |
| 2. Person Singular | concupis |
du begehrst |
| 3. Person Singular | concupit |
er/sie/es begehrt |
| 1. Person Plural | concupimus |
wir begehren |
| 2. Person Plural | concupitis |
ihr begehrt |
| 3. Person Plural | concupiunt |
sie begehren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupior |
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular | concuperis concupere |
du wirst begehrt |
| 3. Person Singular | concupitur |
er/sie/es wird begehrt |
| 1. Person Plural | concupimur |
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural | concupimini |
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural | concupiuntur |
sie werden begehrt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
ich begehre |
| 2. Person Singular | concupias |
du begehrest |
| 3. Person Singular | concupiat |
er/sie/es begehre |
| 1. Person Plural | concupiamus |
wir begehren |
| 2. Person Plural | concupiatis |
ihr begehret |
| 3. Person Plural | concupiant |
sie begehren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular | concupiaris concupiare |
du werdest begehrt |
| 3. Person Singular | concupiatur |
er/sie/es werde begehrt |
| 1. Person Plural | concupiamur |
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural | concupiamini |
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural | concupiantur |
sie werden begehrt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebam |
ich begehrte |
| 2. Person Singular | concupiebas |
du begehrtest |
| 3. Person Singular | concupiebat |
er/sie/es begehrte |
| 1. Person Plural | concupiebamus |
wir begehrten |
| 2. Person Plural | concupiebatis |
ihr begehrtet |
| 3. Person Plural | concupiebant |
sie begehrten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebar |
ich wurde begehrt |
| 2. Person Singular | concupiebaris concupiebare |
du wurdest begehrt |
| 3. Person Singular | concupiebatur |
er/sie/es wurde begehrt |
| 1. Person Plural | concupiebamur |
wir wurden begehrt |
| 2. Person Plural | concupiebamini |
ihr wurdet begehrt |
| 3. Person Plural | concupiebantur |
sie wurden begehrt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concuperem |
ich begehrte |
| 2. Person Singular | concuperes |
du begehrtest |
| 3. Person Singular | concuperet |
er/sie/es begehrte |
| 1. Person Plural | concuperemus |
wir begehrten |
| 2. Person Plural | concuperetis |
ihr begehrtet |
| 3. Person Plural | concuperent |
sie begehrten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concuperer |
ich würde begehrt |
| 2. Person Singular | concupereris concuperere |
du würdest begehrt |
| 3. Person Singular | concuperetur |
er/sie/es würde begehrt |
| 1. Person Plural | concuperemur |
wir würden begehrt |
| 2. Person Plural | concuperemini |
ihr würdet begehrt |
| 3. Person Plural | concuperentur |
sie würden begehrt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
ich werde begehren |
| 2. Person Singular | concupies |
du wirst begehren |
| 3. Person Singular | concupiet |
er/sie/es wird begehren |
| 1. Person Plural | concupiemus |
wir werden begehren |
| 2. Person Plural | concupietis |
ihr werdet begehren |
| 3. Person Plural | concupient |
sie werden begehren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
ich werde begehrt |
| 2. Person Singular | concupieris concupiere |
du wirst begehrt |
| 3. Person Singular | concupietur |
er/sie/es wird begehrt |
| 1. Person Plural | concupiemur |
wir werden begehrt |
| 2. Person Plural | concupiemini |
ihr werdet begehrt |
| 3. Person Plural | concupientur |
sie werden begehrt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivi |
ich habe begehrt |
| 2. Person Singular | concupivisti |
du hast begehrt |
| 3. Person Singular | concupivit |
er/sie/es hat begehrt |
| 1. Person Plural | concupivimus |
wir haben begehrt |
| 2. Person Plural | concupivistis |
ihr habt begehrt |
| 3. Person Plural | concupiverunt concupivere |
sie haben begehrt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sum |
ich bin begehrt worden |
| 2. Person Singular | concupitus es |
du bist begehrt worden |
| 3. Person Singular | concupitus est |
er/sie/es ist begehrt worden |
| 1. Person Plural | concupiti sumus |
wir sind begehrt worden |
| 2. Person Plural | concupiti estis |
ihr seid begehrt worden |
| 3. Person Plural | concupiti sunt |
sie sind begehrt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiverim |
ich habe begehrt |
| 2. Person Singular | concupiveris |
du habest begehrt |
| 3. Person Singular | concupiverit |
er/sie/es habe begehrt |
| 1. Person Plural | concupiverimus |
wir haben begehrt |
| 2. Person Plural | concupiveritis |
ihr habet begehrt |
| 3. Person Plural | concupiverint |
sie haben begehrt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sim |
ich sei begehrt worden |
| 2. Person Singular | concupitus sis |
du seiest begehrt worden |
| 3. Person Singular | concupitus sit |
er/sie/es sei begehrt worden |
| 1. Person Plural | concupiti simus |
wir seien begehrt worden |
| 2. Person Plural | concupiti sitis |
ihr seiet begehrt worden |
| 3. Person Plural | concupiti sint |
sie seien begehrt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiveram |
ich hatte begehrt |
| 2. Person Singular | concupiveras |
du hattest begehrt |
| 3. Person Singular | concupiverat |
er/sie/es hatte begehrt |
| 1. Person Plural | concupiveramus |
wir hatten begehrt |
| 2. Person Plural | concupiveratis |
ihr hattet begehrt |
| 3. Person Plural | concupiverant |
sie hatten begehrt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus eram |
ich war begehrt worden |
| 2. Person Singular | concupitus eras |
du warst begehrt worden |
| 3. Person Singular | concupitus erat |
er/sie/es war begehrt worden |
| 1. Person Plural | concupiti eramus |
wir waren begehrt worden |
| 2. Person Plural | concupiti eratis |
ihr warst begehrt worden |
| 3. Person Plural | concupiti erant |
sie waren begehrt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivissem |
ich hätte begehrt |
| 2. Person Singular | concupivisses |
du hättest begehrt |
| 3. Person Singular | concupivisset |
er/sie/es hätte begehrt |
| 1. Person Plural | concupivissemus |
wir hätten begehrt |
| 2. Person Plural | concupivissetis |
ihr hättet begehrt |
| 3. Person Plural | concupivissent |
sie hätten begehrt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus essem |
ich wäre begehrt worden |
| 2. Person Singular | concupitus esses |
du wärest begehrt worden |
| 3. Person Singular | concupitus esset |
er/sie/es wäre begehrt worden |
| 1. Person Plural | concupiti essemus |
wir wären begehrt worden |
| 2. Person Plural | concupiti essetis |
ihr wäret begehrt worden |
| 3. Person Plural | concupiti essent |
sie wären begehrt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivero |
ich werde begehrt haben |
| 2. Person Singular | concupiveris |
du wirst begehrt haben |
| 3. Person Singular | concupiverit |
er/sie/es wird begehrt haben |
| 1. Person Plural | concupiverimus |
wir werden begehrt haben |
| 2. Person Plural | concupiveritis |
ihr werdet begehrt haben |
| 3. Person Plural | concupiverint |
sie werden begehrt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus ero |
ich werde begehrt worden sein |
| 2. Person Singular | concupitus eris |
du werdest begehrt worden sein |
| 3. Person Singular | concupitus erit |
er/sie/es werde begehrt worden sein |
| 1. Person Plural | concupiti erimus |
wir werden begehrt worden sein |
| 2. Person Plural | concupiti eritis |
ihr werdet begehrt worden sein |
| 3. Person Plural | concupiti erunt |
sie werden begehrt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupere |
begehren |
| Vorzeitigkeit | concupivisse |
begehrt haben |
| Nachzeitigkeit | concupiturum esse |
begehren werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupi concupier |
begehrt werden |
| Vorzeitigkeit | concupitum esse |
begehrt worden sein |
| Nachzeitigkeit | concupitum iri |
künftig begehrt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concupe concup |
begehre! |
| 2. Person Plural | concupite |
begehrt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concupito |
| 3. Person Singular | concupito |
| 2. Person Plural | concupitote |
| 3. Person Plural | concupunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concupere |
das Begehren |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
des Begehrens |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
dem Begehren |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
das Begehren |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
durch das Begehren |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
Begehren! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiendus concupiundus |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupiendi concupiundi |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
concupiendae concupiundae |
concupiendo concupiundo |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
concupiendam concupiundam |
concupiendum concupiundum |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
concupienda concupiunda |
concupiendo concupiundo |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Nominativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Genitiv | concupiendorum concupiundorum |
concupiendarum concupiundarum |
concupiendorum concupiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concupiendos concupiundos |
concupiendas concupiundas |
concupienda concupiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Genitiv | concupientis |
concupientis |
concupientis |
| Dativ | concupienti |
concupienti |
concupienti |
| Akkusativ | concupientem |
concupientem |
concupiens |
| Ablativ | concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
| Vokativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Nominativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Genitiv | concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
| Dativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Akkusativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Ablativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Vokativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupitus |
concupita |
concupitum |
| Genitiv | concupiti |
concupitae |
concupiti |
| Dativ | concupito |
concupitae |
concupito |
| Akkusativ | concupitum |
concupitam |
concupitum |
| Ablativ | concupito |
concupita |
concupito |
| Vokativ | concupite |
concupita |
concupitum |
| Nominativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Genitiv | concupitorum |
concupitarum |
concupitorum |
| Dativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Akkusativ | concupitos |
concupitas |
concupita |
| Ablativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Vokativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiturus |
concupitura |
concupiturum |
| Genitiv | concupituri |
concupiturae |
concupituri |
| Dativ | concupituro |
concupiturae |
concupituro |
| Akkusativ | concupiturum |
concupituram |
concupiturum |
| Ablativ | concupituro |
concupitura |
concupituro |
| Vokativ | concupiture |
concupitura |
concupiturum |
| Nominativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Genitiv | concupiturorum |
concupiturarum |
concupiturorum |
| Dativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Akkusativ | concupituros |
concupituras |
concupitura |
| Ablativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Vokativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Supin I | Supin II |
| concupitum |
concupitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupio |
|
| 2. Person Singular | concupis |
|
| 3. Person Singular | concupit |
|
| 1. Person Plural | concupimus |
|
| 2. Person Plural | concupitis |
|
| 3. Person Plural | concupiunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupior |
|
| 2. Person Singular | concuperis concupere |
|
| 3. Person Singular | concupitur |
|
| 1. Person Plural | concupimur |
|
| 2. Person Plural | concupimini |
|
| 3. Person Plural | concupiuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
|
| 2. Person Singular | concupias |
|
| 3. Person Singular | concupiat |
|
| 1. Person Plural | concupiamus |
|
| 2. Person Plural | concupiatis |
|
| 3. Person Plural | concupiant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
|
| 2. Person Singular | concupiaris concupiare |
|
| 3. Person Singular | concupiatur |
|
| 1. Person Plural | concupiamur |
|
| 2. Person Plural | concupiamini |
|
| 3. Person Plural | concupiantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebam |
|
| 2. Person Singular | concupiebas |
|
| 3. Person Singular | concupiebat |
|
| 1. Person Plural | concupiebamus |
|
| 2. Person Plural | concupiebatis |
|
| 3. Person Plural | concupiebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebar |
|
| 2. Person Singular | concupiebaris concupiebare |
|
| 3. Person Singular | concupiebatur |
|
| 1. Person Plural | concupiebamur |
|
| 2. Person Plural | concupiebamini |
|
| 3. Person Plural | concupiebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concuperem |
|
| 2. Person Singular | concuperes |
|
| 3. Person Singular | concuperet |
|
| 1. Person Plural | concuperemus |
|
| 2. Person Plural | concuperetis |
|
| 3. Person Plural | concuperent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concuperer |
|
| 2. Person Singular | concupereris concuperere |
|
| 3. Person Singular | concuperetur |
|
| 1. Person Plural | concuperemur |
|
| 2. Person Plural | concuperemini |
|
| 3. Person Plural | concuperentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
|
| 2. Person Singular | concupies |
|
| 3. Person Singular | concupiet |
|
| 1. Person Plural | concupiemus |
|
| 2. Person Plural | concupietis |
|
| 3. Person Plural | concupient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
|
| 2. Person Singular | concupieris concupiere |
|
| 3. Person Singular | concupietur |
|
| 1. Person Plural | concupiemur |
|
| 2. Person Plural | concupiemini |
|
| 3. Person Plural | concupientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivi |
|
| 2. Person Singular | concupivisti |
|
| 3. Person Singular | concupivit |
|
| 1. Person Plural | concupivimus |
|
| 2. Person Plural | concupivistis |
|
| 3. Person Plural | concupiverunt concupivere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sum |
|
| 2. Person Singular | concupitus es |
|
| 3. Person Singular | concupitus est |
|
| 1. Person Plural | concupiti sumus |
|
| 2. Person Plural | concupiti estis |
|
| 3. Person Plural | concupiti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiverim |
|
| 2. Person Singular | concupiveris |
|
| 3. Person Singular | concupiverit |
|
| 1. Person Plural | concupiverimus |
|
| 2. Person Plural | concupiveritis |
|
| 3. Person Plural | concupiverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sim |
|
| 2. Person Singular | concupitus sis |
|
| 3. Person Singular | concupitus sit |
|
| 1. Person Plural | concupiti simus |
|
| 2. Person Plural | concupiti sitis |
|
| 3. Person Plural | concupiti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiveram |
|
| 2. Person Singular | concupiveras |
|
| 3. Person Singular | concupiverat |
|
| 1. Person Plural | concupiveramus |
|
| 2. Person Plural | concupiveratis |
|
| 3. Person Plural | concupiverant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus eram |
|
| 2. Person Singular | concupitus eras |
|
| 3. Person Singular | concupitus erat |
|
| 1. Person Plural | concupiti eramus |
|
| 2. Person Plural | concupiti eratis |
|
| 3. Person Plural | concupiti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivissem |
|
| 2. Person Singular | concupivisses |
|
| 3. Person Singular | concupivisset |
|
| 1. Person Plural | concupivissemus |
|
| 2. Person Plural | concupivissetis |
|
| 3. Person Plural | concupivissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus essem |
|
| 2. Person Singular | concupitus esses |
|
| 3. Person Singular | concupitus esset |
|
| 1. Person Plural | concupiti essemus |
|
| 2. Person Plural | concupiti essetis |
|
| 3. Person Plural | concupiti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivero |
|
| 2. Person Singular | concupiveris |
|
| 3. Person Singular | concupiverit |
|
| 1. Person Plural | concupiverimus |
|
| 2. Person Plural | concupiveritis |
|
| 3. Person Plural | concupiverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus ero |
|
| 2. Person Singular | concupitus eris |
|
| 3. Person Singular | concupitus erit |
|
| 1. Person Plural | concupiti erimus |
|
| 2. Person Plural | concupiti eritis |
|
| 3. Person Plural | concupiti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupere |
|
| Vorzeitigkeit | concupivisse |
|
| Nachzeitigkeit | concupiturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupi concupier |
|
| Vorzeitigkeit | concupitum esse |
|
| Nachzeitigkeit | concupitum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concupe concup |
! |
| 2. Person Plural | concupite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concupito |
| 3. Person Singular | concupito |
| 2. Person Plural | concupitote |
| 3. Person Plural | concupunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concupere |
das |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
des es |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
dem |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
das |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
durch das |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiendus concupiundus |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupiendi concupiundi |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
concupiendae concupiundae |
concupiendo concupiundo |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
concupiendam concupiundam |
concupiendum concupiundum |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
concupienda concupiunda |
concupiendo concupiundo |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Nominativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Genitiv | concupiendorum concupiundorum |
concupiendarum concupiundarum |
concupiendorum concupiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concupiendos concupiundos |
concupiendas concupiundas |
concupienda concupiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Genitiv | concupientis |
concupientis |
concupientis |
| Dativ | concupienti |
concupienti |
concupienti |
| Akkusativ | concupientem |
concupientem |
concupiens |
| Ablativ | concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
| Vokativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Nominativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Genitiv | concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
| Dativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Akkusativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Ablativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Vokativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupitus |
concupita |
concupitum |
| Genitiv | concupiti |
concupitae |
concupiti |
| Dativ | concupito |
concupitae |
concupito |
| Akkusativ | concupitum |
concupitam |
concupitum |
| Ablativ | concupito |
concupita |
concupito |
| Vokativ | concupite |
concupita |
concupitum |
| Nominativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Genitiv | concupitorum |
concupitarum |
concupitorum |
| Dativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Akkusativ | concupitos |
concupitas |
concupita |
| Ablativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Vokativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiturus |
concupitura |
concupiturum |
| Genitiv | concupituri |
concupiturae |
concupituri |
| Dativ | concupituro |
concupiturae |
concupituro |
| Akkusativ | concupiturum |
concupituram |
concupiturum |
| Ablativ | concupituro |
concupitura |
concupituro |
| Vokativ | concupiture |
concupitura |
concupiturum |
| Nominativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Genitiv | concupiturorum |
concupiturarum |
concupiturorum |
| Dativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Akkusativ | concupituros |
concupituras |
concupitura |
| Ablativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Vokativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Supin I | Supin II |
| concupitum |
concupitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupio |
|
| 2. Person Singular | concupis |
|
| 3. Person Singular | concupit |
|
| 1. Person Plural | concupimus |
|
| 2. Person Plural | concupitis |
|
| 3. Person Plural | concupiunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupior |
|
| 2. Person Singular | concuperis concupere |
|
| 3. Person Singular | concupitur |
|
| 1. Person Plural | concupimur |
|
| 2. Person Plural | concupimini |
|
| 3. Person Plural | concupiuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
|
| 2. Person Singular | concupias |
|
| 3. Person Singular | concupiat |
|
| 1. Person Plural | concupiamus |
|
| 2. Person Plural | concupiatis |
|
| 3. Person Plural | concupiant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
|
| 2. Person Singular | concupiaris concupiare |
|
| 3. Person Singular | concupiatur |
|
| 1. Person Plural | concupiamur |
|
| 2. Person Plural | concupiamini |
|
| 3. Person Plural | concupiantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebam |
|
| 2. Person Singular | concupiebas |
|
| 3. Person Singular | concupiebat |
|
| 1. Person Plural | concupiebamus |
|
| 2. Person Plural | concupiebatis |
|
| 3. Person Plural | concupiebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebar |
|
| 2. Person Singular | concupiebaris concupiebare |
|
| 3. Person Singular | concupiebatur |
|
| 1. Person Plural | concupiebamur |
|
| 2. Person Plural | concupiebamini |
|
| 3. Person Plural | concupiebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concuperem |
|
| 2. Person Singular | concuperes |
|
| 3. Person Singular | concuperet |
|
| 1. Person Plural | concuperemus |
|
| 2. Person Plural | concuperetis |
|
| 3. Person Plural | concuperent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concuperer |
|
| 2. Person Singular | concupereris concuperere |
|
| 3. Person Singular | concuperetur |
|
| 1. Person Plural | concuperemur |
|
| 2. Person Plural | concuperemini |
|
| 3. Person Plural | concuperentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
|
| 2. Person Singular | concupies |
|
| 3. Person Singular | concupiet |
|
| 1. Person Plural | concupiemus |
|
| 2. Person Plural | concupietis |
|
| 3. Person Plural | concupient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
|
| 2. Person Singular | concupieris concupiere |
|
| 3. Person Singular | concupietur |
|
| 1. Person Plural | concupiemur |
|
| 2. Person Plural | concupiemini |
|
| 3. Person Plural | concupientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivi |
|
| 2. Person Singular | concupivisti |
|
| 3. Person Singular | concupivit |
|
| 1. Person Plural | concupivimus |
|
| 2. Person Plural | concupivistis |
|
| 3. Person Plural | concupiverunt concupivere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sum |
|
| 2. Person Singular | concupitus es |
|
| 3. Person Singular | concupitus est |
|
| 1. Person Plural | concupiti sumus |
|
| 2. Person Plural | concupiti estis |
|
| 3. Person Plural | concupiti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiverim |
|
| 2. Person Singular | concupiveris |
|
| 3. Person Singular | concupiverit |
|
| 1. Person Plural | concupiverimus |
|
| 2. Person Plural | concupiveritis |
|
| 3. Person Plural | concupiverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sim |
|
| 2. Person Singular | concupitus sis |
|
| 3. Person Singular | concupitus sit |
|
| 1. Person Plural | concupiti simus |
|
| 2. Person Plural | concupiti sitis |
|
| 3. Person Plural | concupiti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiveram |
|
| 2. Person Singular | concupiveras |
|
| 3. Person Singular | concupiverat |
|
| 1. Person Plural | concupiveramus |
|
| 2. Person Plural | concupiveratis |
|
| 3. Person Plural | concupiverant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus eram |
|
| 2. Person Singular | concupitus eras |
|
| 3. Person Singular | concupitus erat |
|
| 1. Person Plural | concupiti eramus |
|
| 2. Person Plural | concupiti eratis |
|
| 3. Person Plural | concupiti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivissem |
|
| 2. Person Singular | concupivisses |
|
| 3. Person Singular | concupivisset |
|
| 1. Person Plural | concupivissemus |
|
| 2. Person Plural | concupivissetis |
|
| 3. Person Plural | concupivissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus essem |
|
| 2. Person Singular | concupitus esses |
|
| 3. Person Singular | concupitus esset |
|
| 1. Person Plural | concupiti essemus |
|
| 2. Person Plural | concupiti essetis |
|
| 3. Person Plural | concupiti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivero |
|
| 2. Person Singular | concupiveris |
|
| 3. Person Singular | concupiverit |
|
| 1. Person Plural | concupiverimus |
|
| 2. Person Plural | concupiveritis |
|
| 3. Person Plural | concupiverint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus ero |
|
| 2. Person Singular | concupitus eris |
|
| 3. Person Singular | concupitus erit |
|
| 1. Person Plural | concupiti erimus |
|
| 2. Person Plural | concupiti eritis |
|
| 3. Person Plural | concupiti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupere |
|
| Vorzeitigkeit | concupivisse |
|
| Nachzeitigkeit | concupiturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupi concupier |
|
| Vorzeitigkeit | concupitum esse |
|
| Nachzeitigkeit | concupitum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concupe concup |
! |
| 2. Person Plural | concupite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concupito |
| 3. Person Singular | concupito |
| 2. Person Plural | concupitote |
| 3. Person Plural | concupunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concupere |
das |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
des es |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
dem |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
das |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
durch das |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiendus concupiundus |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupiendi concupiundi |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
concupiendae concupiundae |
concupiendo concupiundo |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
concupiendam concupiundam |
concupiendum concupiundum |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
concupienda concupiunda |
concupiendo concupiundo |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Nominativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Genitiv | concupiendorum concupiundorum |
concupiendarum concupiundarum |
concupiendorum concupiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concupiendos concupiundos |
concupiendas concupiundas |
concupienda concupiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Genitiv | concupientis |
concupientis |
concupientis |
| Dativ | concupienti |
concupienti |
concupienti |
| Akkusativ | concupientem |
concupientem |
concupiens |
| Ablativ | concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
| Vokativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Nominativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Genitiv | concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
| Dativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Akkusativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Ablativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Vokativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupitus |
concupita |
concupitum |
| Genitiv | concupiti |
concupitae |
concupiti |
| Dativ | concupito |
concupitae |
concupito |
| Akkusativ | concupitum |
concupitam |
concupitum |
| Ablativ | concupito |
concupita |
concupito |
| Vokativ | concupite |
concupita |
concupitum |
| Nominativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Genitiv | concupitorum |
concupitarum |
concupitorum |
| Dativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Akkusativ | concupitos |
concupitas |
concupita |
| Ablativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Vokativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiturus |
concupitura |
concupiturum |
| Genitiv | concupituri |
concupiturae |
concupituri |
| Dativ | concupituro |
concupiturae |
concupituro |
| Akkusativ | concupiturum |
concupituram |
concupiturum |
| Ablativ | concupituro |
concupitura |
concupituro |
| Vokativ | concupiture |
concupitura |
concupiturum |
| Nominativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Genitiv | concupiturorum |
concupiturarum |
concupiturorum |
| Dativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Akkusativ | concupituros |
concupituras |
concupitura |
| Ablativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Vokativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Supin I | Supin II |
| concupitum |
concupitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupio |
ich ersehe |
| 2. Person Singular | concupis |
du ersiehst |
| 3. Person Singular | concupit |
er/sie/es ersieht |
| 1. Person Plural | concupimus |
wir ersehen |
| 2. Person Plural | concupitis |
ihr erseht |
| 3. Person Plural | concupiunt |
sie ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupior |
ich werde ersehen |
| 2. Person Singular | concuperis concupere |
du wirst ersehen |
| 3. Person Singular | concupitur |
er/sie/es wird ersehen |
| 1. Person Plural | concupimur |
wir werden ersehen |
| 2. Person Plural | concupimini |
ihr werdet ersehen |
| 3. Person Plural | concupiuntur |
sie werden ersehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
ich ersehe |
| 2. Person Singular | concupias |
du ersehest |
| 3. Person Singular | concupiat |
er/sie/es ersehe |
| 1. Person Plural | concupiamus |
wir ersehen |
| 2. Person Plural | concupiatis |
ihr ersehet |
| 3. Person Plural | concupiant |
sie ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
ich werde ersehen |
| 2. Person Singular | concupiaris concupiare |
du werdest ersehen |
| 3. Person Singular | concupiatur |
er/sie/es werde ersehen |
| 1. Person Plural | concupiamur |
wir werden ersehen |
| 2. Person Plural | concupiamini |
ihr werdet ersehen |
| 3. Person Plural | concupiantur |
sie werden ersehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebam |
ich ersah |
| 2. Person Singular | concupiebas |
du ersah(e)st |
| 3. Person Singular | concupiebat |
er/sie/es ersah |
| 1. Person Plural | concupiebamus |
wir ersahen |
| 2. Person Plural | concupiebatis |
ihr ersaht |
| 3. Person Plural | concupiebant |
sie ersahen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiebar |
ich wurde ersehen |
| 2. Person Singular | concupiebaris concupiebare |
du wurdest ersehen |
| 3. Person Singular | concupiebatur |
er/sie/es wurde ersehen |
| 1. Person Plural | concupiebamur |
wir wurden ersehen |
| 2. Person Plural | concupiebamini |
ihr wurdet ersehen |
| 3. Person Plural | concupiebantur |
sie wurden ersehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concuperem |
ich ersähe |
| 2. Person Singular | concuperes |
du ersähest |
| 3. Person Singular | concuperet |
er/sie/es ersähe |
| 1. Person Plural | concuperemus |
wir ersähen |
| 2. Person Plural | concuperetis |
ihr ersähet |
| 3. Person Plural | concuperent |
sie ersähen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concuperer |
ich würde ersehen |
| 2. Person Singular | concupereris concuperere |
du würdest ersehen |
| 3. Person Singular | concuperetur |
er/sie/es würde ersehen |
| 1. Person Plural | concuperemur |
wir würden ersehen |
| 2. Person Plural | concuperemini |
ihr würdet ersehen |
| 3. Person Plural | concuperentur |
sie würden ersehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiam |
ich werde ersehen |
| 2. Person Singular | concupies |
du wirst ersehen |
| 3. Person Singular | concupiet |
er/sie/es wird ersehen |
| 1. Person Plural | concupiemus |
wir werden ersehen |
| 2. Person Plural | concupietis |
ihr werdet ersehen |
| 3. Person Plural | concupient |
sie werden ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupiar |
ich werde ersehen |
| 2. Person Singular | concupieris concupiere |
du wirst ersehen |
| 3. Person Singular | concupietur |
er/sie/es wird ersehen |
| 1. Person Plural | concupiemur |
wir werden ersehen |
| 2. Person Plural | concupiemini |
ihr werdet ersehen |
| 3. Person Plural | concupientur |
sie werden ersehen |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivi |
ich habe ersehen |
| 2. Person Singular | concupivisti |
du hast ersehen |
| 3. Person Singular | concupivit |
er/sie/es hat ersehen |
| 1. Person Plural | concupivimus |
wir haben ersehen |
| 2. Person Plural | concupivistis |
ihr habt ersehen |
| 3. Person Plural | concupiverunt concupivere |
sie haben ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sum |
ich bin ersehen worden |
| 2. Person Singular | concupitus es |
du bist ersehen worden |
| 3. Person Singular | concupitus est |
er/sie/es ist ersehen worden |
| 1. Person Plural | concupiti sumus |
wir sind ersehen worden |
| 2. Person Plural | concupiti estis |
ihr seid ersehen worden |
| 3. Person Plural | concupiti sunt |
sie sind ersehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiverim |
ich habe ersehen |
| 2. Person Singular | concupiveris |
du habest ersehen |
| 3. Person Singular | concupiverit |
er/sie/es habe ersehen |
| 1. Person Plural | concupiverimus |
wir haben ersehen |
| 2. Person Plural | concupiveritis |
ihr habet ersehen |
| 3. Person Plural | concupiverint |
sie haben ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus sim |
ich sei ersehen worden |
| 2. Person Singular | concupitus sis |
du seiest ersehen worden |
| 3. Person Singular | concupitus sit |
er/sie/es sei ersehen worden |
| 1. Person Plural | concupiti simus |
wir seien ersehen worden |
| 2. Person Plural | concupiti sitis |
ihr seiet ersehen worden |
| 3. Person Plural | concupiti sint |
sie seien ersehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupiveram |
ich hatte ersehen |
| 2. Person Singular | concupiveras |
du hattest ersehen |
| 3. Person Singular | concupiverat |
er/sie/es hatte ersehen |
| 1. Person Plural | concupiveramus |
wir hatten ersehen |
| 2. Person Plural | concupiveratis |
ihr hattet ersehen |
| 3. Person Plural | concupiverant |
sie hatten ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus eram |
ich war ersehen worden |
| 2. Person Singular | concupitus eras |
du warst ersehen worden |
| 3. Person Singular | concupitus erat |
er/sie/es war ersehen worden |
| 1. Person Plural | concupiti eramus |
wir waren ersehen worden |
| 2. Person Plural | concupiti eratis |
ihr warst ersehen worden |
| 3. Person Plural | concupiti erant |
sie waren ersehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivissem |
ich hätte ersehen |
| 2. Person Singular | concupivisses |
du hättest ersehen |
| 3. Person Singular | concupivisset |
er/sie/es hätte ersehen |
| 1. Person Plural | concupivissemus |
wir hätten ersehen |
| 2. Person Plural | concupivissetis |
ihr hättet ersehen |
| 3. Person Plural | concupivissent |
sie hätten ersehen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus essem |
ich wäre ersehen worden |
| 2. Person Singular | concupitus esses |
du wärest ersehen worden |
| 3. Person Singular | concupitus esset |
er/sie/es wäre ersehen worden |
| 1. Person Plural | concupiti essemus |
wir wären ersehen worden |
| 2. Person Plural | concupiti essetis |
ihr wäret ersehen worden |
| 3. Person Plural | concupiti essent |
sie wären ersehen worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | concupivero |
ich werde ersehen haben |
| 2. Person Singular | concupiveris |
du wirst ersehen haben |
| 3. Person Singular | concupiverit |
er/sie/es wird ersehen haben |
| 1. Person Plural | concupiverimus |
wir werden ersehen haben |
| 2. Person Plural | concupiveritis |
ihr werdet ersehen haben |
| 3. Person Plural | concupiverint |
sie werden ersehen haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | concupitus ero |
ich werde ersehen worden sein |
| 2. Person Singular | concupitus eris |
du werdest ersehen worden sein |
| 3. Person Singular | concupitus erit |
er/sie/es werde ersehen worden sein |
| 1. Person Plural | concupiti erimus |
wir werden ersehen worden sein |
| 2. Person Plural | concupiti eritis |
ihr werdet ersehen worden sein |
| 3. Person Plural | concupiti erunt |
sie werden ersehen worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupere |
ersehen |
| Vorzeitigkeit | concupivisse |
ersehen haben |
| Nachzeitigkeit | concupiturum esse |
ersehen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | concupi concupier |
ersehen werden |
| Vorzeitigkeit | concupitum esse |
ersehen worden sein |
| Nachzeitigkeit | concupitum iri |
künftig ersehen werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | concupe concup |
ersieh! |
| 2. Person Plural | concupite |
erseht! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | concupito |
| 3. Person Singular | concupito |
| 2. Person Plural | concupitote |
| 3. Person Plural | concupunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | concupere |
das Ersehen |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
des Ersehens |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
dem Ersehen |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
das Ersehen |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
durch das Ersehen |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
Ersehen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiendus concupiundus |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Genitiv | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupiendi concupiundi |
| Dativ | concupiendo concupiundo |
concupiendae concupiundae |
concupiendo concupiundo |
| Akkusativ | concupiendum concupiundum |
concupiendam concupiundam |
concupiendum concupiundum |
| Ablativ | concupiendo concupiundo |
concupienda concupiunda |
concupiendo concupiundo |
| Vokativ | concupiende concupiunde |
concupienda concupiunda |
concupiendum concupiundum |
| Nominativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Genitiv | concupiendorum concupiundorum |
concupiendarum concupiundarum |
concupiendorum concupiundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | concupiendos concupiundos |
concupiendas concupiundas |
concupienda concupiunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | concupiendi concupiundi |
concupiendae concupiundae |
concupienda concupiunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Genitiv | concupientis |
concupientis |
concupientis |
| Dativ | concupienti |
concupienti |
concupienti |
| Akkusativ | concupientem |
concupientem |
concupiens |
| Ablativ | concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
concupienti concupiente |
| Vokativ | concupiens |
concupiens |
concupiens |
| Nominativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Genitiv | concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
concupientium concupientum |
| Dativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Akkusativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Ablativ | concupientibus |
concupientibus |
concupientibus |
| Vokativ | concupientes |
concupientes |
concupientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupitus |
concupita |
concupitum |
| Genitiv | concupiti |
concupitae |
concupiti |
| Dativ | concupito |
concupitae |
concupito |
| Akkusativ | concupitum |
concupitam |
concupitum |
| Ablativ | concupito |
concupita |
concupito |
| Vokativ | concupite |
concupita |
concupitum |
| Nominativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Genitiv | concupitorum |
concupitarum |
concupitorum |
| Dativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Akkusativ | concupitos |
concupitas |
concupita |
| Ablativ | concupitis |
concupitis |
concupitis |
| Vokativ | concupiti |
concupitae |
concupita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | concupiturus |
concupitura |
concupiturum |
| Genitiv | concupituri |
concupiturae |
concupituri |
| Dativ | concupituro |
concupiturae |
concupituro |
| Akkusativ | concupiturum |
concupituram |
concupiturum |
| Ablativ | concupituro |
concupitura |
concupituro |
| Vokativ | concupiture |
concupitura |
concupiturum |
| Nominativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Genitiv | concupiturorum |
concupiturarum |
concupiturorum |
| Dativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Akkusativ | concupituros |
concupituras |
concupitura |
| Ablativ | concupituris |
concupituris |
concupituris |
| Vokativ | concupituri |
concupiturae |
concupitura |
| Supin I | Supin II |
| concupitum |
concupitu |