Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleo
|
ich fühle ein |
| 2. Person Singular |
condoles
|
du fühlst ein |
| 3. Person Singular |
condolet
|
er/sie/es fühlt ein |
| 1. Person Plural |
condolemus
|
wir fühlen ein |
| 2. Person Plural |
condoletis
|
ihr fühlt ein |
| 3. Person Plural |
condolent
|
sie fühlen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleor
|
ich werde eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condoleris condolere
|
du wirst eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoletur
|
er/sie/es wird eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condolemur
|
wir werden eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condolemini
|
ihr werdet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condolentur
|
sie werden eingefühlt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleam
|
ich fühle ein |
| 2. Person Singular |
condoleas
|
du fühlest ein |
| 3. Person Singular |
condoleat
|
er/sie/es fühle ein |
| 1. Person Plural |
condoleamus
|
wir fühlen ein |
| 2. Person Plural |
condoleatis
|
ihr fühlet ein |
| 3. Person Plural |
condoleant
|
sie fühlen ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolear
|
ich werde eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condolearis condoleare
|
du werdest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoleatur
|
er/sie/es werde eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condoleamur
|
wir werden eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condoleamini
|
ihr werdet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condoleantur
|
sie werden eingefühlt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebam
|
ich fühlte ein |
| 2. Person Singular |
condolebas
|
du fühltest ein |
| 3. Person Singular |
condolebat
|
er/sie/es fühlte ein |
| 1. Person Plural |
condolebamus
|
wir fühlten ein |
| 2. Person Plural |
condolebatis
|
ihr fühltet ein |
| 3. Person Plural |
condolebant
|
sie fühlten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebar
|
ich wurde eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condolebaris condolebare
|
du wurdest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condolebatur
|
er/sie/es wurde eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condolebamur
|
wir wurden eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condolebamini
|
ihr wurdet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condolebantur
|
sie wurden eingefühlt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolerem
|
ich fühlte ein |
| 2. Person Singular |
condoleres
|
du fühltest ein |
| 3. Person Singular |
condoleret
|
er/sie/es fühlte ein |
| 1. Person Plural |
condoleremus
|
wir fühlten ein |
| 2. Person Plural |
condoleretis
|
ihr fühltet ein |
| 3. Person Plural |
condolerent
|
sie fühlten ein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolerer
|
ich würde eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condolereris condolerere
|
du würdest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoleretur
|
er/sie/es würde eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condoleremur
|
wir würden eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condoleremini
|
ihr würdet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condolerentur
|
sie würden eingefühlt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebo
|
ich werde einfühlen |
| 2. Person Singular |
condolebis
|
du wirst einfühlen |
| 3. Person Singular |
condolebit
|
er/sie/es wird einfühlen |
| 1. Person Plural |
condolebimus
|
wir werden einfühlen |
| 2. Person Plural |
condolebitis
|
ihr werdet einfühlen |
| 3. Person Plural |
condolebunt
|
sie werden einfühlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebor
|
ich werde eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condoleberis condolebere
|
du wirst eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condolebitur
|
er/sie/es wird eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condolebimur
|
wir werden eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condolebimini
|
ihr werdet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condolebuntur
|
sie werden eingefühlt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolui
|
ich habe eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condoluisti
|
du hast eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluit
|
er/sie/es hat eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluimus
|
wir haben eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condoluistis
|
ihr habt eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerunt condoluere
|
sie haben eingefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus sum
|
ich bin eingefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus es
|
du bist eingefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus est
|
er/sie/es ist eingefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti sumus
|
wir sind eingefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti estis
|
ihr seid eingefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti sunt
|
sie sind eingefühlt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluerim
|
ich habe eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condolueris
|
du habest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluerit
|
er/sie/es habe eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluerimus
|
wir haben eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condolueritis
|
ihr habet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerint
|
sie haben eingefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus sim
|
ich sei eingefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus sis
|
du seiest eingefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus sit
|
er/sie/es sei eingefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti simus
|
wir seien eingefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti sitis
|
ihr seiet eingefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti sint
|
sie seien eingefühlt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolueram
|
ich hatte eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condolueras
|
du hattest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluerat
|
er/sie/es hatte eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condolueramus
|
wir hatten eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condolueratis
|
ihr hattet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerant
|
sie hatten eingefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus eram
|
ich war eingefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus eras
|
du warst eingefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus erat
|
er/sie/es war eingefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti eramus
|
wir waren eingefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti eratis
|
ihr warst eingefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti erant
|
sie waren eingefühlt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluissem
|
ich hätte eingefühlt |
| 2. Person Singular |
condoluisses
|
du hättest eingefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluisset
|
er/sie/es hätte eingefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluissemus
|
wir hätten eingefühlt |
| 2. Person Plural |
condoluissetis
|
ihr hättet eingefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluissent
|
sie hätten eingefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus essem
|
ich wäre eingefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus esses
|
du wärest eingefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus esset
|
er/sie/es wäre eingefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti essemus
|
wir wären eingefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti essetis
|
ihr wäret eingefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti essent
|
sie wären eingefühlt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluero
|
ich werde eingefühlt haben |
| 2. Person Singular |
condolueris
|
du wirst eingefühlt haben |
| 3. Person Singular |
condoluerit
|
er/sie/es wird eingefühlt haben |
| 1. Person Plural |
condoluerimus
|
wir werden eingefühlt haben |
| 2. Person Plural |
condolueritis
|
ihr werdet eingefühlt haben |
| 3. Person Plural |
condoluerint
|
sie werden eingefühlt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus ero
|
ich werde eingefühlt worden sein |
| 2. Person Singular |
condolitus eris
|
du werdest eingefühlt worden sein |
| 3. Person Singular |
condolitus erit
|
er/sie/es werde eingefühlt worden sein |
| 1. Person Plural |
condoliti erimus
|
wir werden eingefühlt worden sein |
| 2. Person Plural |
condoliti eritis
|
ihr werdet eingefühlt worden sein |
| 3. Person Plural |
condoliti erunt
|
sie werden eingefühlt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condolere
|
einfühlen |
| Vorzeitigkeit |
condoluisse
|
eingefühlt haben |
| Nachzeitigkeit |
condoliturum esse
|
einfühlen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condoleri condolerier
|
eingefühlt werden |
| Vorzeitigkeit |
condolitum esse
|
eingefühlt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
condolitum iri
|
künftig eingefühlt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
condole
|
fühle ein! |
| 2. Person Plural |
condolete
|
fühlt ein! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
condoleto
|
| 3. Person Singular |
condoleto
|
| 2. Person Plural |
condoletote
|
| 3. Person Plural |
condolento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
condolere
|
das Einfühlen |
| Genitiv |
condolendi
|
des Einfühlens |
| Dativ |
condolendo
|
dem Einfühlen |
| Akkusativ |
condolendum
|
das Einfühlen |
| Ablativ |
condolendo
|
durch das Einfühlen |
| Vokativ |
condolende
|
Einfühlen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolendus
|
condolenda
|
condolendum
|
| Genitiv |
condolendi
|
condolendae
|
condolendi
|
| Dativ |
condolendo
|
condolendae
|
condolendo
|
| Akkusativ |
condolendum
|
condolendam
|
condolendum
|
| Ablativ |
condolendo
|
condolenda
|
condolendo
|
| Vokativ |
condolende
|
condolenda
|
condolendum
|
Plural
| Nominativ |
condolendi
|
condolendae
|
condolenda
|
| Genitiv |
condolendorum
|
condolendarum
|
condolendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
condolendos
|
condolendas
|
condolenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
condolendi
|
condolendae
|
condolenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolens
|
condolens
|
condolens
|
| Genitiv |
condolentis
|
condolentis
|
condolentis
|
| Dativ |
condolenti
|
condolenti
|
condolenti
|
| Akkusativ |
condolentem
|
condolentem
|
condolens
|
| Ablativ |
condolenti condolente
|
condolenti condolente
|
condolenti condolente
|
| Vokativ |
condolens
|
condolens
|
condolens
|
Plural
| Nominativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
| Genitiv |
condolentium condolentum
|
condolentium condolentum
|
condolentium condolentum
|
| Dativ |
condolentibus
|
condolentibus
|
condolentibus
|
| Akkusativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
| Ablativ |
condolentibus
|
condolentibus
|
condolentibus
|
| Vokativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolitus
|
condolita
|
condolitum
|
| Genitiv |
condoliti
|
condolitae
|
condoliti
|
| Dativ |
condolito
|
condolitae
|
condolito
|
| Akkusativ |
condolitum
|
condolitam
|
condolitum
|
| Ablativ |
condolito
|
condolita
|
condolito
|
| Vokativ |
condolite
|
condolita
|
condolitum
|
Plural
| Nominativ |
condoliti
|
condolitae
|
condolita
|
| Genitiv |
condolitorum
|
condolitarum
|
condolitorum
|
| Dativ |
condolitis
|
condolitis
|
condolitis
|
| Akkusativ |
condolitos
|
condolitas
|
condolita
|
| Ablativ |
condolitis
|
condolitis
|
condolitis
|
| Vokativ |
condoliti
|
condolitae
|
condolita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condoliturus
|
condolitura
|
condoliturum
|
| Genitiv |
condolituri
|
condoliturae
|
condolituri
|
| Dativ |
condolituro
|
condoliturae
|
condolituro
|
| Akkusativ |
condoliturum
|
condolituram
|
condoliturum
|
| Ablativ |
condolituro
|
condolitura
|
condolituro
|
| Vokativ |
condoliture
|
condolitura
|
condoliturum
|
Plural
| Nominativ |
condolituri
|
condoliturae
|
condolitura
|
| Genitiv |
condoliturorum
|
condoliturarum
|
condoliturorum
|
| Dativ |
condolituris
|
condolituris
|
condolituris
|
| Akkusativ |
condolituros
|
condolituras
|
condolitura
|
| Ablativ |
condolituris
|
condolituris
|
condolituris
|
| Vokativ |
condolituri
|
condoliturae
|
condolitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
condolitum
|
condolitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleo
|
ich fühle mit |
| 2. Person Singular |
condoles
|
du fühlst mit |
| 3. Person Singular |
condolet
|
er/sie/es fühlt mit |
| 1. Person Plural |
condolemus
|
wir fühlen mit |
| 2. Person Plural |
condoletis
|
ihr fühlt mit |
| 3. Person Plural |
condolent
|
sie fühlen mit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleor
|
ich werde mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condoleris condolere
|
du wirst mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoletur
|
er/sie/es wird mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condolemur
|
wir werden mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condolemini
|
ihr werdet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condolentur
|
sie werden mitgefühlt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoleam
|
ich fühle mit |
| 2. Person Singular |
condoleas
|
du fühlest mit |
| 3. Person Singular |
condoleat
|
er/sie/es fühle mit |
| 1. Person Plural |
condoleamus
|
wir fühlen mit |
| 2. Person Plural |
condoleatis
|
ihr fühlet mit |
| 3. Person Plural |
condoleant
|
sie fühlen mit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolear
|
ich werde mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condolearis condoleare
|
du werdest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoleatur
|
er/sie/es werde mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condoleamur
|
wir werden mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condoleamini
|
ihr werdet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condoleantur
|
sie werden mitgefühlt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebam
|
ich fühlte mit |
| 2. Person Singular |
condolebas
|
du fühltest mit |
| 3. Person Singular |
condolebat
|
er/sie/es fühlte mit |
| 1. Person Plural |
condolebamus
|
wir fühlten mit |
| 2. Person Plural |
condolebatis
|
ihr fühltet mit |
| 3. Person Plural |
condolebant
|
sie fühlten mit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebar
|
ich wurde mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condolebaris condolebare
|
du wurdest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condolebatur
|
er/sie/es wurde mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condolebamur
|
wir wurden mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condolebamini
|
ihr wurdet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condolebantur
|
sie wurden mitgefühlt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolerem
|
ich fühlte mit |
| 2. Person Singular |
condoleres
|
du fühltest mit |
| 3. Person Singular |
condoleret
|
er/sie/es fühlte mit |
| 1. Person Plural |
condoleremus
|
wir fühlten mit |
| 2. Person Plural |
condoleretis
|
ihr fühltet mit |
| 3. Person Plural |
condolerent
|
sie fühlten mit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolerer
|
ich würde mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condolereris condolerere
|
du würdest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoleretur
|
er/sie/es würde mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condoleremur
|
wir würden mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condoleremini
|
ihr würdet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condolerentur
|
sie würden mitgefühlt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebo
|
ich werde mitfühlen |
| 2. Person Singular |
condolebis
|
du wirst mitfühlen |
| 3. Person Singular |
condolebit
|
er/sie/es wird mitfühlen |
| 1. Person Plural |
condolebimus
|
wir werden mitfühlen |
| 2. Person Plural |
condolebitis
|
ihr werdet mitfühlen |
| 3. Person Plural |
condolebunt
|
sie werden mitfühlen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolebor
|
ich werde mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condoleberis condolebere
|
du wirst mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condolebitur
|
er/sie/es wird mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condolebimur
|
wir werden mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condolebimini
|
ihr werdet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condolebuntur
|
sie werden mitgefühlt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolui
|
ich habe mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condoluisti
|
du hast mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluit
|
er/sie/es hat mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluimus
|
wir haben mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condoluistis
|
ihr habt mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerunt condoluere
|
sie haben mitgefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus sum
|
ich bin mitgefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus es
|
du bist mitgefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus est
|
er/sie/es ist mitgefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti sumus
|
wir sind mitgefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti estis
|
ihr seid mitgefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti sunt
|
sie sind mitgefühlt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluerim
|
ich habe mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condolueris
|
du habest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluerit
|
er/sie/es habe mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluerimus
|
wir haben mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condolueritis
|
ihr habet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerint
|
sie haben mitgefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus sim
|
ich sei mitgefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus sis
|
du seiest mitgefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus sit
|
er/sie/es sei mitgefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti simus
|
wir seien mitgefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti sitis
|
ihr seiet mitgefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti sint
|
sie seien mitgefühlt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condolueram
|
ich hatte mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condolueras
|
du hattest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluerat
|
er/sie/es hatte mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condolueramus
|
wir hatten mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condolueratis
|
ihr hattet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluerant
|
sie hatten mitgefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus eram
|
ich war mitgefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus eras
|
du warst mitgefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus erat
|
er/sie/es war mitgefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti eramus
|
wir waren mitgefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti eratis
|
ihr warst mitgefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti erant
|
sie waren mitgefühlt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluissem
|
ich hätte mitgefühlt |
| 2. Person Singular |
condoluisses
|
du hättest mitgefühlt |
| 3. Person Singular |
condoluisset
|
er/sie/es hätte mitgefühlt |
| 1. Person Plural |
condoluissemus
|
wir hätten mitgefühlt |
| 2. Person Plural |
condoluissetis
|
ihr hättet mitgefühlt |
| 3. Person Plural |
condoluissent
|
sie hätten mitgefühlt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus essem
|
ich wäre mitgefühlt worden |
| 2. Person Singular |
condolitus esses
|
du wärest mitgefühlt worden |
| 3. Person Singular |
condolitus esset
|
er/sie/es wäre mitgefühlt worden |
| 1. Person Plural |
condoliti essemus
|
wir wären mitgefühlt worden |
| 2. Person Plural |
condoliti essetis
|
ihr wäret mitgefühlt worden |
| 3. Person Plural |
condoliti essent
|
sie wären mitgefühlt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
condoluero
|
ich werde mitgefühlt haben |
| 2. Person Singular |
condolueris
|
du wirst mitgefühlt haben |
| 3. Person Singular |
condoluerit
|
er/sie/es wird mitgefühlt haben |
| 1. Person Plural |
condoluerimus
|
wir werden mitgefühlt haben |
| 2. Person Plural |
condolueritis
|
ihr werdet mitgefühlt haben |
| 3. Person Plural |
condoluerint
|
sie werden mitgefühlt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
condolitus ero
|
ich werde mitgefühlt worden sein |
| 2. Person Singular |
condolitus eris
|
du werdest mitgefühlt worden sein |
| 3. Person Singular |
condolitus erit
|
er/sie/es werde mitgefühlt worden sein |
| 1. Person Plural |
condoliti erimus
|
wir werden mitgefühlt worden sein |
| 2. Person Plural |
condoliti eritis
|
ihr werdet mitgefühlt worden sein |
| 3. Person Plural |
condoliti erunt
|
sie werden mitgefühlt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condolere
|
mitfühlen |
| Vorzeitigkeit |
condoluisse
|
mitgefühlt haben |
| Nachzeitigkeit |
condoliturum esse
|
mitfühlen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
condoleri condolerier
|
mitgefühlt werden |
| Vorzeitigkeit |
condolitum esse
|
mitgefühlt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
condolitum iri
|
künftig mitgefühlt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
condole
|
fühle mit! |
| 2. Person Plural |
condolete
|
fühlt mit! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
condoleto
|
| 3. Person Singular |
condoleto
|
| 2. Person Plural |
condoletote
|
| 3. Person Plural |
condolento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
condolere
|
das Mitfühlen |
| Genitiv |
condolendi
|
des Mitfühlens |
| Dativ |
condolendo
|
dem Mitfühlen |
| Akkusativ |
condolendum
|
das Mitfühlen |
| Ablativ |
condolendo
|
durch das Mitfühlen |
| Vokativ |
condolende
|
Mitfühlen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolendus
|
condolenda
|
condolendum
|
| Genitiv |
condolendi
|
condolendae
|
condolendi
|
| Dativ |
condolendo
|
condolendae
|
condolendo
|
| Akkusativ |
condolendum
|
condolendam
|
condolendum
|
| Ablativ |
condolendo
|
condolenda
|
condolendo
|
| Vokativ |
condolende
|
condolenda
|
condolendum
|
Plural
| Nominativ |
condolendi
|
condolendae
|
condolenda
|
| Genitiv |
condolendorum
|
condolendarum
|
condolendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
condolendos
|
condolendas
|
condolenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
condolendi
|
condolendae
|
condolenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolens
|
condolens
|
condolens
|
| Genitiv |
condolentis
|
condolentis
|
condolentis
|
| Dativ |
condolenti
|
condolenti
|
condolenti
|
| Akkusativ |
condolentem
|
condolentem
|
condolens
|
| Ablativ |
condolenti condolente
|
condolenti condolente
|
condolenti condolente
|
| Vokativ |
condolens
|
condolens
|
condolens
|
Plural
| Nominativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
| Genitiv |
condolentium condolentum
|
condolentium condolentum
|
condolentium condolentum
|
| Dativ |
condolentibus
|
condolentibus
|
condolentibus
|
| Akkusativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
| Ablativ |
condolentibus
|
condolentibus
|
condolentibus
|
| Vokativ |
condolentes
|
condolentes
|
condolentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condolitus
|
condolita
|
condolitum
|
| Genitiv |
condoliti
|
condolitae
|
condoliti
|
| Dativ |
condolito
|
condolitae
|
condolito
|
| Akkusativ |
condolitum
|
condolitam
|
condolitum
|
| Ablativ |
condolito
|
condolita
|
condolito
|
| Vokativ |
condolite
|
condolita
|
condolitum
|
Plural
| Nominativ |
condoliti
|
condolitae
|
condolita
|
| Genitiv |
condolitorum
|
condolitarum
|
condolitorum
|
| Dativ |
condolitis
|
condolitis
|
condolitis
|
| Akkusativ |
condolitos
|
condolitas
|
condolita
|
| Ablativ |
condolitis
|
condolitis
|
condolitis
|
| Vokativ |
condoliti
|
condolitae
|
condolita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
condoliturus
|
condolitura
|
condoliturum
|
| Genitiv |
condolituri
|
condoliturae
|
condolituri
|
| Dativ |
condolituro
|
condoliturae
|
condolituro
|
| Akkusativ |
condoliturum
|
condolituram
|
condoliturum
|
| Ablativ |
condolituro
|
condolitura
|
condolituro
|
| Vokativ |
condoliture
|
condolitura
|
condoliturum
|
Plural
| Nominativ |
condolituri
|
condoliturae
|
condolitura
|
| Genitiv |
condoliturorum
|
condoliturarum
|
condoliturorum
|
| Dativ |
condolituris
|
condolituris
|
condolituris
|
| Akkusativ |
condolituros
|
condolituras
|
condolitura
|
| Ablativ |
condolituris
|
condolituris
|
condolituris
|
| Vokativ |
condolituri
|
condoliturae
|
condolitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
condolitum
|
condolitu
|