| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| confacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | zusammenmachen |
| confacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | noch nicht vorhanden |
| confacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | noch nicht vorhanden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confacio |
|
| 2. Person Singular | confacis |
|
| 3. Person Singular | confacit |
|
| 1. Person Plural | confacimus |
|
| 2. Person Plural | confacitis |
|
| 3. Person Plural | confaciunt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confacior |
|
| 2. Person Singular | confaceris confacere |
|
| 3. Person Singular | confacitur |
|
| 1. Person Plural | confacimur |
|
| 2. Person Plural | confacimini |
|
| 3. Person Plural | confaciuntur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confaciam |
|
| 2. Person Singular | confacias |
|
| 3. Person Singular | confaciat |
|
| 1. Person Plural | confaciamus |
|
| 2. Person Plural | confaciatis |
|
| 3. Person Plural | confaciant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confaciar |
|
| 2. Person Singular | confaciaris confaciare |
|
| 3. Person Singular | confaciatur |
|
| 1. Person Plural | confaciamur |
|
| 2. Person Plural | confaciamini |
|
| 3. Person Plural | confaciantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confaciebam |
|
| 2. Person Singular | confaciebas |
|
| 3. Person Singular | confaciebat |
|
| 1. Person Plural | confaciebamus |
|
| 2. Person Plural | confaciebatis |
|
| 3. Person Plural | confaciebant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confaciebar |
|
| 2. Person Singular | confaciebaris confaciebare |
|
| 3. Person Singular | confaciebatur |
|
| 1. Person Plural | confaciebamur |
|
| 2. Person Plural | confaciebamini |
|
| 3. Person Plural | confaciebantur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confacerem |
|
| 2. Person Singular | confaceres |
|
| 3. Person Singular | confaceret |
|
| 1. Person Plural | confaceremus |
|
| 2. Person Plural | confaceretis |
|
| 3. Person Plural | confacerent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confacerer |
|
| 2. Person Singular | confacereris confacerere |
|
| 3. Person Singular | confaceretur |
|
| 1. Person Plural | confaceremur |
|
| 2. Person Plural | confaceremini |
|
| 3. Person Plural | confacerentur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confaciam |
|
| 2. Person Singular | confacies |
|
| 3. Person Singular | confaciet |
|
| 1. Person Plural | confaciemus |
|
| 2. Person Plural | confacietis |
|
| 3. Person Plural | confacient |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confaciar |
|
| 2. Person Singular | confacieris confaciere |
|
| 3. Person Singular | confacietur |
|
| 1. Person Plural | confaciemur |
|
| 2. Person Plural | confaciemini |
|
| 3. Person Plural | confacientur |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confeci |
|
| 2. Person Singular | confecisti |
|
| 3. Person Singular | confecit |
|
| 1. Person Plural | confecimus |
|
| 2. Person Plural | confecistis |
|
| 3. Person Plural | confecerunt confecere |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confactus sum |
|
| 2. Person Singular | confactus es |
|
| 3. Person Singular | confactus est |
|
| 1. Person Plural | confacti sumus |
|
| 2. Person Plural | confacti estis |
|
| 3. Person Plural | confacti sunt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confecerim |
|
| 2. Person Singular | confeceris |
|
| 3. Person Singular | confecerit |
|
| 1. Person Plural | confecerimus |
|
| 2. Person Plural | confeceritis |
|
| 3. Person Plural | confecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confactus sim |
|
| 2. Person Singular | confactus sis |
|
| 3. Person Singular | confactus sit |
|
| 1. Person Plural | confacti simus |
|
| 2. Person Plural | confacti sitis |
|
| 3. Person Plural | confacti sint |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confeceram |
|
| 2. Person Singular | confeceras |
|
| 3. Person Singular | confecerat |
|
| 1. Person Plural | confeceramus |
|
| 2. Person Plural | confeceratis |
|
| 3. Person Plural | confecerant |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confactus eram |
|
| 2. Person Singular | confactus eras |
|
| 3. Person Singular | confactus erat |
|
| 1. Person Plural | confacti eramus |
|
| 2. Person Plural | confacti eratis |
|
| 3. Person Plural | confacti erant |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confecissem |
|
| 2. Person Singular | confecisses |
|
| 3. Person Singular | confecisset |
|
| 1. Person Plural | confecissemus |
|
| 2. Person Plural | confecissetis |
|
| 3. Person Plural | confecissent |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confactus essem |
|
| 2. Person Singular | confactus esses |
|
| 3. Person Singular | confactus esset |
|
| 1. Person Plural | confacti essemus |
|
| 2. Person Plural | confacti essetis |
|
| 3. Person Plural | confacti essent |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | confecero |
|
| 2. Person Singular | confeceris |
|
| 3. Person Singular | confecerit |
|
| 1. Person Plural | confecerimus |
|
| 2. Person Plural | confeceritis |
|
| 3. Person Plural | confecerint |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | confactus ero |
|
| 2. Person Singular | confactus eris |
|
| 3. Person Singular | confactus erit |
|
| 1. Person Plural | confacti erimus |
|
| 2. Person Plural | confacti eritis |
|
| 3. Person Plural | confacti erunt |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | confacere |
|
| Vorzeitigkeit | confecisse |
|
| Nachzeitigkeit | confacturum esse |
|
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | confaci confacier |
|
| Vorzeitigkeit | confactum esse |
|
| Nachzeitigkeit | confactum iri |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conface confac |
! |
| 2. Person Plural | confacite |
! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | confacito |
| 3. Person Singular | confacito |
| 2. Person Plural | confacitote |
| 3. Person Plural | confacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | confacere |
das |
| Genitiv | confaciendi confaciundi |
des es |
| Dativ | confaciendo confaciundo |
dem |
| Akkusativ | confaciendum confaciundum |
das |
| Ablativ | confaciendo confaciundo |
durch das |
| Vokativ | confaciende confaciunde |
! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | confaciendus confaciundus |
confacienda confaciunda |
confaciendum confaciundum |
| Genitiv | confaciendi confaciundi |
confaciendae confaciundae |
confaciendi confaciundi |
| Dativ | confaciendo confaciundo |
confaciendae confaciundae |
confaciendo confaciundo |
| Akkusativ | confaciendum confaciundum |
confaciendam confaciundam |
confaciendum confaciundum |
| Ablativ | confaciendo confaciundo |
confacienda confaciunda |
confaciendo confaciundo |
| Vokativ | confaciende confaciunde |
confacienda confaciunda |
confaciendum confaciundum |
| Nominativ | confaciendi confaciundi |
confaciendae confaciundae |
confacienda confaciunda |
| Genitiv | confaciendorum confaciundorum |
confaciendarum confaciundarum |
confaciendorum confaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | confaciendos confaciundos |
confaciendas confaciundas |
confacienda confaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | confaciendi confaciundi |
confaciendae confaciundae |
confacienda confaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | confaciens |
confaciens |
confaciens |
| Genitiv | confacientis |
confacientis |
confacientis |
| Dativ | confacienti |
confacienti |
confacienti |
| Akkusativ | confacientem |
confacientem |
confaciens |
| Ablativ | confacienti confaciente |
confacienti confaciente |
confacienti confaciente |
| Vokativ | confaciens |
confaciens |
confaciens |
| Nominativ | confacientes |
confacientes |
confacientia |
| Genitiv | confacientium confacientum |
confacientium confacientum |
confacientium confacientum |
| Dativ | confacientibus |
confacientibus |
confacientibus |
| Akkusativ | confacientes |
confacientes |
confacientia |
| Ablativ | confacientibus |
confacientibus |
confacientibus |
| Vokativ | confacientes |
confacientes |
confacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | confactus |
confacta |
confactum |
| Genitiv | confacti |
confactae |
confacti |
| Dativ | confacto |
confactae |
confacto |
| Akkusativ | confactum |
confactam |
confactum |
| Ablativ | confacto |
confacta |
confacto |
| Vokativ | confacte |
confacta |
confactum |
| Nominativ | confacti |
confactae |
confacta |
| Genitiv | confactorum |
confactarum |
confactorum |
| Dativ | confactis |
confactis |
confactis |
| Akkusativ | confactos |
confactas |
confacta |
| Ablativ | confactis |
confactis |
confactis |
| Vokativ | confacti |
confactae |
confacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | confacturus |
confactura |
confacturum |
| Genitiv | confacturi |
confacturae |
confacturi |
| Dativ | confacturo |
confacturae |
confacturo |
| Akkusativ | confacturum |
confacturam |
confacturum |
| Ablativ | confacturo |
confactura |
confacturo |
| Vokativ | confacture |
confactura |
confacturum |
| Nominativ | confacturi |
confacturae |
confactura |
| Genitiv | confacturorum |
confacturarum |
confacturorum |
| Dativ | confacturis |
confacturis |
confacturis |
| Akkusativ | confacturos |
confacturas |
confactura |
| Ablativ | confacturis |
confacturis |
confacturis |
| Vokativ | confacturi |
confacturae |
confactura |
| Supin I | Supin II |
| confactum |
confactu |