Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von confirmare (Verb) entspricht Ihr Suchwort confirmare auch noch Formen von:

Kurzübersicht

Latein Typ Flexionsart Form Deutsch
confirmare Verb A-Konjugation Infinitiv stärken
begründen
bekräftigen
bestärken
bestätigen
versichern
confirmare Verb A-Konjugation 3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv sie haben gestärkt
sie haben begründet
sie haben bekräftigt
sie haben bestärkt
sie haben bestätigt
sie haben versichert

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich stärke
2. Person Singular confirmas
du stärkst
3. Person Singular confirmat
er/sie/es stärkt
1. Person Plural confirmamus
wir stärken
2. Person Plural confirmatis
ihr stärkt
3. Person Plural confirmant
sie stärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde gestärkt
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst gestärkt
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird gestärkt
1. Person Plural confirmamur
wir werden gestärkt
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet gestärkt
3. Person Plural confirmantur
sie werden gestärkt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich stärke
2. Person Singular confirmes
du stärkest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es stärke
1. Person Plural confirmemus
wir stärken
2. Person Plural confirmetis
ihr stärket
3. Person Plural confirment
sie stärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde gestärkt
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest gestärkt
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde gestärkt
1. Person Plural confirmemur
wir werden gestärkt
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet gestärkt
3. Person Plural confirmentur
sie werden gestärkt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich stärkte
2. Person Singular confirmabas
du stärktest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es stärkte
1. Person Plural confirmabamus
wir stärkten
2. Person Plural confirmabatis
ihr stärktet
3. Person Plural confirmabant
sie stärkten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde gestärkt
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest gestärkt
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde gestärkt
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden gestärkt
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet gestärkt
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden gestärkt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich stärkte
2. Person Singular confirmares
du stärktest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es stärkte
1. Person Plural confirmaremus
wir stärkten
2. Person Plural confirmaretis
ihr stärktet
3. Person Plural confirmarent
sie stärkten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde gestärkt
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest gestärkt
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde gestärkt
1. Person Plural confirmaremur
wir würden gestärkt
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet gestärkt
3. Person Plural confirmarentur
sie würden gestärkt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde stärken
2. Person Singular confirmabis
du wirst stärken
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird stärken
1. Person Plural confirmabimus
wir werden stärken
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet stärken
3. Person Plural confirmabunt
sie werden stärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde gestärkt
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst gestärkt
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird gestärkt
1. Person Plural confirmabimur
wir werden gestärkt
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet gestärkt
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden gestärkt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe gestärkt
2. Person Singular confirmavisti
du hast gestärkt
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat gestärkt
1. Person Plural confirmavimus
wir haben gestärkt
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt gestärkt
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben gestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin gestärkt worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist gestärkt worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist gestärkt worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind gestärkt worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid gestärkt worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind gestärkt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe gestärkt
2. Person Singular confirmaveris
du habest gestärkt
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe gestärkt
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben gestärkt
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet gestärkt
3. Person Plural confirmaverint
sie haben gestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei gestärkt worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest gestärkt worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei gestärkt worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien gestärkt worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet gestärkt worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien gestärkt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte gestärkt
2. Person Singular confirmaveras
du hattest gestärkt
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte gestärkt
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten gestärkt
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet gestärkt
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten gestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war gestärkt worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst gestärkt worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war gestärkt worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren gestärkt worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst gestärkt worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren gestärkt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte gestärkt
2. Person Singular confirmavisses
du hättest gestärkt
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte gestärkt
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten gestärkt
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet gestärkt
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten gestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre gestärkt worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest gestärkt worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre gestärkt worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären gestärkt worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret gestärkt worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären gestärkt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde gestärkt haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst gestärkt haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird gestärkt haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden gestärkt haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet gestärkt haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden gestärkt haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde gestärkt worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest gestärkt worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde gestärkt worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden gestärkt worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet gestärkt worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden gestärkt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
stärken
Vorzeitigkeit confirmavisse
gestärkt haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
stärken werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
gestärkt werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
gestärkt worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig gestärkt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
stärke!
2. Person Plural confirmate
stärkt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Stärken
Genitiv confirmandi
des Stärkens
Dativ confirmando
dem Stärken
Akkusativ confirmandum
das Stärken
Ablativ confirmando
durch das Stärken
Vokativ confirmande
Stärken!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich begründe
2. Person Singular confirmas
du begründest
3. Person Singular confirmat
er/sie/es begründet
1. Person Plural confirmamus
wir begründen
2. Person Plural confirmatis
ihr begründet
3. Person Plural confirmant
sie begründen
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde begründet
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst begründet
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird begründet
1. Person Plural confirmamur
wir werden begründet
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet begründet
3. Person Plural confirmantur
sie werden begründet

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich begründe
2. Person Singular confirmes
du begründest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es begründe
1. Person Plural confirmemus
wir begründen
2. Person Plural confirmetis
ihr begründet
3. Person Plural confirment
sie begründen
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde begründet
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest begründet
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde begründet
1. Person Plural confirmemur
wir werden begründet
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet begründet
3. Person Plural confirmentur
sie werden begründet

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich begründete
2. Person Singular confirmabas
du begründetest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es begründete
1. Person Plural confirmabamus
wir begründeten
2. Person Plural confirmabatis
ihr begründetet
3. Person Plural confirmabant
sie begründeten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde begründet
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest begründet
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde begründet
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden begründet
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet begründet
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden begründet

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich begründete
2. Person Singular confirmares
du begründetest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es begründete
1. Person Plural confirmaremus
wir begründeten
2. Person Plural confirmaretis
ihr begründetet
3. Person Plural confirmarent
sie begründeten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde begründet
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest begründet
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde begründet
1. Person Plural confirmaremur
wir würden begründet
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet begründet
3. Person Plural confirmarentur
sie würden begründet

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde begründen
2. Person Singular confirmabis
du wirst begründen
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird begründen
1. Person Plural confirmabimus
wir werden begründen
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet begründen
3. Person Plural confirmabunt
sie werden begründen
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde begründet
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst begründet
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird begründet
1. Person Plural confirmabimur
wir werden begründet
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet begründet
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden begründet

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe begründet
2. Person Singular confirmavisti
du hast begründet
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat begründet
1. Person Plural confirmavimus
wir haben begründet
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt begründet
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben begründet
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin begründet worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist begründet worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist begründet worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind begründet worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid begründet worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind begründet worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe begründet
2. Person Singular confirmaveris
du habest begründet
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe begründet
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben begründet
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet begründet
3. Person Plural confirmaverint
sie haben begründet
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei begründet worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest begründet worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei begründet worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien begründet worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet begründet worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien begründet worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte begründet
2. Person Singular confirmaveras
du hattest begründet
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte begründet
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten begründet
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet begründet
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten begründet
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war begründet worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst begründet worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war begründet worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren begründet worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst begründet worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren begründet worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte begründet
2. Person Singular confirmavisses
du hättest begründet
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte begründet
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten begründet
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet begründet
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten begründet
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre begründet worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest begründet worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre begründet worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären begründet worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret begründet worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären begründet worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde begründet haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst begründet haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird begründet haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden begründet haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet begründet haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden begründet haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde begründet worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest begründet worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde begründet worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden begründet worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet begründet worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden begründet worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
begründen
Vorzeitigkeit confirmavisse
begründet haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
begründen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
begründet werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
begründet worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig begründet werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
begründe!
2. Person Plural confirmate
begründet!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Begründen
Genitiv confirmandi
des Begründens
Dativ confirmando
dem Begründen
Akkusativ confirmandum
das Begründen
Ablativ confirmando
durch das Begründen
Vokativ confirmande
Begründen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich bekräftige
2. Person Singular confirmas
du bekräftigst
3. Person Singular confirmat
er/sie/es bekräftigt
1. Person Plural confirmamus
wir bekräftigen
2. Person Plural confirmatis
ihr bekräftigt
3. Person Plural confirmant
sie bekräftigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde bekräftigt
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst bekräftigt
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird bekräftigt
1. Person Plural confirmamur
wir werden bekräftigt
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet bekräftigt
3. Person Plural confirmantur
sie werden bekräftigt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich bekräftige
2. Person Singular confirmes
du bekräftigest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es bekräftige
1. Person Plural confirmemus
wir bekräftigen
2. Person Plural confirmetis
ihr bekräftiget
3. Person Plural confirment
sie bekräftigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde bekräftigt
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest bekräftigt
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde bekräftigt
1. Person Plural confirmemur
wir werden bekräftigt
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet bekräftigt
3. Person Plural confirmentur
sie werden bekräftigt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich bekräftigte
2. Person Singular confirmabas
du bekräftigtest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es bekräftigte
1. Person Plural confirmabamus
wir bekräftigten
2. Person Plural confirmabatis
ihr bekräftigtet
3. Person Plural confirmabant
sie bekräftigten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde bekräftigt
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest bekräftigt
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde bekräftigt
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden bekräftigt
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet bekräftigt
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden bekräftigt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich bekräftigte
2. Person Singular confirmares
du bekräftigtest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es bekräftigte
1. Person Plural confirmaremus
wir bekräftigten
2. Person Plural confirmaretis
ihr bekräftigtet
3. Person Plural confirmarent
sie bekräftigten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde bekräftigt
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest bekräftigt
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde bekräftigt
1. Person Plural confirmaremur
wir würden bekräftigt
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet bekräftigt
3. Person Plural confirmarentur
sie würden bekräftigt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde bekräftigen
2. Person Singular confirmabis
du wirst bekräftigen
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird bekräftigen
1. Person Plural confirmabimus
wir werden bekräftigen
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet bekräftigen
3. Person Plural confirmabunt
sie werden bekräftigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde bekräftigt
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst bekräftigt
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird bekräftigt
1. Person Plural confirmabimur
wir werden bekräftigt
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet bekräftigt
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden bekräftigt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe bekräftigt
2. Person Singular confirmavisti
du hast bekräftigt
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat bekräftigt
1. Person Plural confirmavimus
wir haben bekräftigt
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt bekräftigt
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben bekräftigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin bekräftigt worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist bekräftigt worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist bekräftigt worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind bekräftigt worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid bekräftigt worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind bekräftigt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe bekräftigt
2. Person Singular confirmaveris
du habest bekräftigt
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe bekräftigt
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben bekräftigt
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet bekräftigt
3. Person Plural confirmaverint
sie haben bekräftigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei bekräftigt worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest bekräftigt worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei bekräftigt worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien bekräftigt worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet bekräftigt worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien bekräftigt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte bekräftigt
2. Person Singular confirmaveras
du hattest bekräftigt
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte bekräftigt
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten bekräftigt
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet bekräftigt
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten bekräftigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war bekräftigt worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst bekräftigt worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war bekräftigt worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren bekräftigt worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst bekräftigt worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren bekräftigt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte bekräftigt
2. Person Singular confirmavisses
du hättest bekräftigt
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte bekräftigt
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten bekräftigt
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet bekräftigt
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten bekräftigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre bekräftigt worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest bekräftigt worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre bekräftigt worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären bekräftigt worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret bekräftigt worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären bekräftigt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde bekräftigt haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst bekräftigt haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird bekräftigt haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden bekräftigt haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet bekräftigt haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden bekräftigt haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde bekräftigt worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest bekräftigt worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde bekräftigt worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden bekräftigt worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet bekräftigt worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden bekräftigt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
bekräftigen
Vorzeitigkeit confirmavisse
bekräftigt haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
bekräftigen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
bekräftigt werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
bekräftigt worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig bekräftigt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
bekräftige!
2. Person Plural confirmate
bekräftigt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Bekräftigen
Genitiv confirmandi
des Bekräftigens
Dativ confirmando
dem Bekräftigen
Akkusativ confirmandum
das Bekräftigen
Ablativ confirmando
durch das Bekräftigen
Vokativ confirmande
Bekräftigen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich bestärke
2. Person Singular confirmas
du bestärkst
3. Person Singular confirmat
er/sie/es bestärkt
1. Person Plural confirmamus
wir bestärken
2. Person Plural confirmatis
ihr bestärkt
3. Person Plural confirmant
sie bestärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde bestärkt
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst bestärkt
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird bestärkt
1. Person Plural confirmamur
wir werden bestärkt
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet bestärkt
3. Person Plural confirmantur
sie werden bestärkt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich bestärke
2. Person Singular confirmes
du bestärkest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es bestärke
1. Person Plural confirmemus
wir bestärken
2. Person Plural confirmetis
ihr bestärket
3. Person Plural confirment
sie bestärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde bestärkt
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest bestärkt
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde bestärkt
1. Person Plural confirmemur
wir werden bestärkt
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet bestärkt
3. Person Plural confirmentur
sie werden bestärkt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich bestärkte
2. Person Singular confirmabas
du bestärktest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es bestärkte
1. Person Plural confirmabamus
wir bestärkten
2. Person Plural confirmabatis
ihr bestärktet
3. Person Plural confirmabant
sie bestärkten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde bestärkt
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest bestärkt
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde bestärkt
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden bestärkt
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet bestärkt
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden bestärkt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich bestärkte
2. Person Singular confirmares
du bestärktest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es bestärkte
1. Person Plural confirmaremus
wir bestärkten
2. Person Plural confirmaretis
ihr bestärktet
3. Person Plural confirmarent
sie bestärkten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde bestärkt
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest bestärkt
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde bestärkt
1. Person Plural confirmaremur
wir würden bestärkt
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet bestärkt
3. Person Plural confirmarentur
sie würden bestärkt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde bestärken
2. Person Singular confirmabis
du wirst bestärken
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird bestärken
1. Person Plural confirmabimus
wir werden bestärken
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet bestärken
3. Person Plural confirmabunt
sie werden bestärken
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde bestärkt
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst bestärkt
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird bestärkt
1. Person Plural confirmabimur
wir werden bestärkt
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet bestärkt
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden bestärkt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe bestärkt
2. Person Singular confirmavisti
du hast bestärkt
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat bestärkt
1. Person Plural confirmavimus
wir haben bestärkt
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt bestärkt
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben bestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin bestärkt worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist bestärkt worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist bestärkt worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind bestärkt worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid bestärkt worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind bestärkt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe bestärkt
2. Person Singular confirmaveris
du habest bestärkt
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe bestärkt
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben bestärkt
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet bestärkt
3. Person Plural confirmaverint
sie haben bestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei bestärkt worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest bestärkt worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei bestärkt worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien bestärkt worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet bestärkt worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien bestärkt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte bestärkt
2. Person Singular confirmaveras
du hattest bestärkt
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte bestärkt
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten bestärkt
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet bestärkt
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten bestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war bestärkt worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst bestärkt worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war bestärkt worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren bestärkt worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst bestärkt worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren bestärkt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte bestärkt
2. Person Singular confirmavisses
du hättest bestärkt
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte bestärkt
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten bestärkt
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet bestärkt
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten bestärkt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre bestärkt worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest bestärkt worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre bestärkt worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären bestärkt worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret bestärkt worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären bestärkt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde bestärkt haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst bestärkt haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird bestärkt haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden bestärkt haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet bestärkt haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden bestärkt haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde bestärkt worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest bestärkt worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde bestärkt worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden bestärkt worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet bestärkt worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden bestärkt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
bestärken
Vorzeitigkeit confirmavisse
bestärkt haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
bestärken werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
bestärkt werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
bestärkt worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig bestärkt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
bestärke!
2. Person Plural confirmate
bestärkt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Bestärken
Genitiv confirmandi
des Bestärkens
Dativ confirmando
dem Bestärken
Akkusativ confirmandum
das Bestärken
Ablativ confirmando
durch das Bestärken
Vokativ confirmande
Bestärken!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich bestätige
2. Person Singular confirmas
du bestätigst
3. Person Singular confirmat
er/sie/es bestätigt
1. Person Plural confirmamus
wir bestätigen
2. Person Plural confirmatis
ihr bestätigt
3. Person Plural confirmant
sie bestätigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde bestätigt
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst bestätigt
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird bestätigt
1. Person Plural confirmamur
wir werden bestätigt
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet bestätigt
3. Person Plural confirmantur
sie werden bestätigt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich bestätige
2. Person Singular confirmes
du bestätigest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es bestätige
1. Person Plural confirmemus
wir bestätigen
2. Person Plural confirmetis
ihr bestätiget
3. Person Plural confirment
sie bestätigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde bestätigt
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest bestätigt
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde bestätigt
1. Person Plural confirmemur
wir werden bestätigt
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet bestätigt
3. Person Plural confirmentur
sie werden bestätigt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich bestätigte
2. Person Singular confirmabas
du bestätigtest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es bestätigte
1. Person Plural confirmabamus
wir bestätigten
2. Person Plural confirmabatis
ihr bestätigtet
3. Person Plural confirmabant
sie bestätigten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde bestätigt
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest bestätigt
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde bestätigt
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden bestätigt
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet bestätigt
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden bestätigt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich bestätigte
2. Person Singular confirmares
du bestätigtest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es bestätigte
1. Person Plural confirmaremus
wir bestätigten
2. Person Plural confirmaretis
ihr bestätigtet
3. Person Plural confirmarent
sie bestätigten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde bestätigt
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest bestätigt
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde bestätigt
1. Person Plural confirmaremur
wir würden bestätigt
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet bestätigt
3. Person Plural confirmarentur
sie würden bestätigt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde bestätigen
2. Person Singular confirmabis
du wirst bestätigen
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird bestätigen
1. Person Plural confirmabimus
wir werden bestätigen
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet bestätigen
3. Person Plural confirmabunt
sie werden bestätigen
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde bestätigt
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst bestätigt
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird bestätigt
1. Person Plural confirmabimur
wir werden bestätigt
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet bestätigt
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden bestätigt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe bestätigt
2. Person Singular confirmavisti
du hast bestätigt
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat bestätigt
1. Person Plural confirmavimus
wir haben bestätigt
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt bestätigt
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben bestätigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin bestätigt worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist bestätigt worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist bestätigt worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind bestätigt worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid bestätigt worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind bestätigt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe bestätigt
2. Person Singular confirmaveris
du habest bestätigt
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe bestätigt
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben bestätigt
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet bestätigt
3. Person Plural confirmaverint
sie haben bestätigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei bestätigt worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest bestätigt worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei bestätigt worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien bestätigt worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet bestätigt worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien bestätigt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte bestätigt
2. Person Singular confirmaveras
du hattest bestätigt
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte bestätigt
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten bestätigt
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet bestätigt
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten bestätigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war bestätigt worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst bestätigt worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war bestätigt worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren bestätigt worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst bestätigt worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren bestätigt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte bestätigt
2. Person Singular confirmavisses
du hättest bestätigt
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte bestätigt
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten bestätigt
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet bestätigt
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten bestätigt
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre bestätigt worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest bestätigt worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre bestätigt worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären bestätigt worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret bestätigt worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären bestätigt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde bestätigt haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst bestätigt haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird bestätigt haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden bestätigt haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet bestätigt haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden bestätigt haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde bestätigt worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest bestätigt worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde bestätigt worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden bestätigt worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet bestätigt worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden bestätigt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
bestätigen
Vorzeitigkeit confirmavisse
bestätigt haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
bestätigen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
bestätigt werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
bestätigt worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig bestätigt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
bestätige!
2. Person Plural confirmate
bestätigt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Bestätigen
Genitiv confirmandi
des Bestätigens
Dativ confirmando
dem Bestätigen
Akkusativ confirmandum
das Bestätigen
Ablativ confirmando
durch das Bestätigen
Vokativ confirmande
Bestätigen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmo
ich versichere; versichre
2. Person Singular confirmas
du versicherst
3. Person Singular confirmat
er/sie/es versichert
1. Person Plural confirmamus
wir versichern
2. Person Plural confirmatis
ihr versichert
3. Person Plural confirmant
sie versichern
  Passiv  
1. Person Singular confirmor
ich werde versichert
2. Person Singular confirmaris
confirmare
du wirst versichert
3. Person Singular confirmatur
er/sie/es wird versichert
1. Person Plural confirmamur
wir werden versichert
2. Person Plural confirmamini
ihr werdet versichert
3. Person Plural confirmantur
sie werden versichert

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmem
ich versichere; versichre
2. Person Singular confirmes
du versicherest; versichrest
3. Person Singular confirmet
er/sie/es versichere; versichre
1. Person Plural confirmemus
wir versicheren
2. Person Plural confirmetis
ihr versicheret
3. Person Plural confirment
sie versicheren
  Passiv  
1. Person Singular confirmer
ich werde versichert
2. Person Singular confirmeris
confirmere
du werdest versichert
3. Person Singular confirmetur
er/sie/es werde versichert
1. Person Plural confirmemur
wir werden versichert
2. Person Plural confirmemini
ihr werdet versichert
3. Person Plural confirmentur
sie werden versichert

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabam
ich versicherte
2. Person Singular confirmabas
du versichertest
3. Person Singular confirmabat
er/sie/es versicherte
1. Person Plural confirmabamus
wir versicherten
2. Person Plural confirmabatis
ihr versichertet
3. Person Plural confirmabant
sie versicherten
  Passiv  
1. Person Singular confirmabar
ich wurde versichert
2. Person Singular confirmabaris
confirmabare
du wurdest versichert
3. Person Singular confirmabatur
er/sie/es wurde versichert
1. Person Plural confirmabamur
wir wurden versichert
2. Person Plural confirmabamini
ihr wurdet versichert
3. Person Plural confirmabantur
sie wurden versichert

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmarem
ich versicherte
2. Person Singular confirmares
du versichertest
3. Person Singular confirmaret
er/sie/es versicherte
1. Person Plural confirmaremus
wir versicherten
2. Person Plural confirmaretis
ihr versichertet
3. Person Plural confirmarent
sie versicherten
  Passiv  
1. Person Singular confirmarer
ich würde versichert
2. Person Singular confirmareris
confirmarere
du würdest versichert
3. Person Singular confirmaretur
er/sie/es würde versichert
1. Person Plural confirmaremur
wir würden versichert
2. Person Plural confirmaremini
ihr würdet versichert
3. Person Plural confirmarentur
sie würden versichert

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular confirmabo
ich werde versichern
2. Person Singular confirmabis
du wirst versichern
3. Person Singular confirmabit
er/sie/es wird versichern
1. Person Plural confirmabimus
wir werden versichern
2. Person Plural confirmabitis
ihr werdet versichern
3. Person Plural confirmabunt
sie werden versichern
  Passiv  
1. Person Singular confirmabor
ich werde versichert
2. Person Singular confirmaberis
confirmabere
du wirst versichert
3. Person Singular confirmabitur
er/sie/es wird versichert
1. Person Plural confirmabimur
wir werden versichert
2. Person Plural confirmabimini
ihr werdet versichert
3. Person Plural confirmabuntur
sie werden versichert

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavi
ich habe versichert
2. Person Singular confirmavisti
du hast versichert
3. Person Singular confirmavit
er/sie/es hat versichert
1. Person Plural confirmavimus
wir haben versichert
2. Person Plural confirmavistis
ihr habt versichert
3. Person Plural confirmaverunt
confirmavere
sie haben versichert
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sum
ich bin versichert worden
2. Person Singular confirmatus es
du bist versichert worden
3. Person Singular confirmatus est
er/sie/es ist versichert worden
1. Person Plural confirmati sumus
wir sind versichert worden
2. Person Plural confirmati estis
ihr seid versichert worden
3. Person Plural confirmati sunt
sie sind versichert worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaverim
ich habe versichert
2. Person Singular confirmaveris
du habest versichert
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es habe versichert
1. Person Plural confirmaverimus
wir haben versichert
2. Person Plural confirmaveritis
ihr habet versichert
3. Person Plural confirmaverint
sie haben versichert
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus sim
ich sei versichert worden
2. Person Singular confirmatus sis
du seiest versichert worden
3. Person Singular confirmatus sit
er/sie/es sei versichert worden
1. Person Plural confirmati simus
wir seien versichert worden
2. Person Plural confirmati sitis
ihr seiet versichert worden
3. Person Plural confirmati sint
sie seien versichert worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular confirmaveram
ich hatte versichert
2. Person Singular confirmaveras
du hattest versichert
3. Person Singular confirmaverat
er/sie/es hatte versichert
1. Person Plural confirmaveramus
wir hatten versichert
2. Person Plural confirmaveratis
ihr hattet versichert
3. Person Plural confirmaverant
sie hatten versichert
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus eram
ich war versichert worden
2. Person Singular confirmatus eras
du warst versichert worden
3. Person Singular confirmatus erat
er/sie/es war versichert worden
1. Person Plural confirmati eramus
wir waren versichert worden
2. Person Plural confirmati eratis
ihr warst versichert worden
3. Person Plural confirmati erant
sie waren versichert worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavissem
ich hätte versichert
2. Person Singular confirmavisses
du hättest versichert
3. Person Singular confirmavisset
er/sie/es hätte versichert
1. Person Plural confirmavissemus
wir hätten versichert
2. Person Plural confirmavissetis
ihr hättet versichert
3. Person Plural confirmavissent
sie hätten versichert
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus essem
ich wäre versichert worden
2. Person Singular confirmatus esses
du wärest versichert worden
3. Person Singular confirmatus esset
er/sie/es wäre versichert worden
1. Person Plural confirmati essemus
wir wären versichert worden
2. Person Plural confirmati essetis
ihr wäret versichert worden
3. Person Plural confirmati essent
sie wären versichert worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular confirmavero
ich werde versichert haben
2. Person Singular confirmaveris
du wirst versichert haben
3. Person Singular confirmaverit
er/sie/es wird versichert haben
1. Person Plural confirmaverimus
wir werden versichert haben
2. Person Plural confirmaveritis
ihr werdet versichert haben
3. Person Plural confirmaverint
sie werden versichert haben
  Passiv  
1. Person Singular confirmatus ero
ich werde versichert worden sein
2. Person Singular confirmatus eris
du werdest versichert worden sein
3. Person Singular confirmatus erit
er/sie/es werde versichert worden sein
1. Person Plural confirmati erimus
wir werden versichert worden sein
2. Person Plural confirmati eritis
ihr werdet versichert worden sein
3. Person Plural confirmati erunt
sie werden versichert worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit confirmare
versichern
Vorzeitigkeit confirmavisse
versichert haben
Nachzeitigkeit confirmaturum esse
versichern werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit confirmari
confirmarier
versichert werden
Vorzeitigkeit confirmatum esse
versichert worden sein
Nachzeitigkeit confirmatum iri
künftig versichert werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular confirma
versichere; versichre!
2. Person Plural confirmate
versichert!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular confirmato
3. Person Singular confirmato
2. Person Plural confirmatote
3. Person Plural confirmanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ confirmare
das Versichern
Genitiv confirmandi
des Versichernes
Dativ confirmando
dem Versichern
Akkusativ confirmandum
das Versichern
Ablativ confirmando
durch das Versichern
Vokativ confirmande
Versichern!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmandus
confirmanda
confirmandum
Genitiv confirmandi
confirmandae
confirmandi
Dativ confirmando
confirmandae
confirmando
Akkusativ confirmandum
confirmandam
confirmandum
Ablativ confirmando
confirmanda
confirmando
Vokativ confirmande
confirmanda
confirmandum

Plural

Nominativ confirmandi
confirmandae
confirmanda
Genitiv confirmandorum
confirmandarum
confirmandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ confirmandos
confirmandas
confirmanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ confirmandi
confirmandae
confirmanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmans
confirmans
confirmans
Genitiv confirmantis
confirmantis
confirmantis
Dativ confirmanti
confirmanti
confirmanti
Akkusativ confirmantem
confirmantem
confirmans
Ablativ confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
confirmanti
confirmante
Vokativ confirmans
confirmans
confirmans

Plural

Nominativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Genitiv confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
confirmantium
confirmantum
Dativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Akkusativ confirmantes
confirmantes
confirmantia
Ablativ confirmantibus
confirmantibus
confirmantibus
Vokativ confirmantes
confirmantes
confirmantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmatus
confirmata
confirmatum
Genitiv confirmati
confirmatae
confirmati
Dativ confirmato
confirmatae
confirmato
Akkusativ confirmatum
confirmatam
confirmatum
Ablativ confirmato
confirmata
confirmato
Vokativ confirmate
confirmata
confirmatum

Plural

Nominativ confirmati
confirmatae
confirmata
Genitiv confirmatorum
confirmatarum
confirmatorum
Dativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Akkusativ confirmatos
confirmatas
confirmata
Ablativ confirmatis
confirmatis
confirmatis
Vokativ confirmati
confirmatae
confirmata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ confirmaturus
confirmatura
confirmaturum
Genitiv confirmaturi
confirmaturae
confirmaturi
Dativ confirmaturo
confirmaturae
confirmaturo
Akkusativ confirmaturum
confirmaturam
confirmaturum
Ablativ confirmaturo
confirmatura
confirmaturo
Vokativ confirmature
confirmatura
confirmaturum

Plural

Nominativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura
Genitiv confirmaturorum
confirmaturarum
confirmaturorum
Dativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Akkusativ confirmaturos
confirmaturas
confirmatura
Ablativ confirmaturis
confirmaturis
confirmaturis
Vokativ confirmaturi
confirmaturae
confirmatura

Supina

Supin I Supin II
confirmatum
confirmatu