Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineo
|
ich richte aus |
2. Person Singular |
conlineas
|
du richtest aus |
3. Person Singular |
conlineat
|
er/sie/es richtet aus |
1. Person Plural |
conlineamus
|
wir richten aus |
2. Person Plural |
conlineatis
|
ihr richtet aus |
3. Person Plural |
conlineant
|
sie richten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineor
|
ich werde ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlinearis conlineare
|
du wirst ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineatur
|
er/sie/es wird ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineamur
|
wir werden ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineamini
|
ihr werdet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineantur
|
sie werden ausgerichtet |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineem
|
ich richte aus |
2. Person Singular |
conlinees
|
du richtest aus |
3. Person Singular |
conlineet
|
er/sie/es richte aus |
1. Person Plural |
conlineemus
|
wir richten aus |
2. Person Plural |
conlineetis
|
ihr richtet aus |
3. Person Plural |
conlineent
|
sie richten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineer
|
ich werde ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineeris conlineere
|
du werdest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineetur
|
er/sie/es werde ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineemur
|
wir werden ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineemini
|
ihr werdet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineentur
|
sie werden ausgerichtet |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineabam
|
ich richtete aus |
2. Person Singular |
conlineabas
|
du richtetest aus |
3. Person Singular |
conlineabat
|
er/sie/es richtete aus |
1. Person Plural |
conlineabamus
|
wir richteten aus |
2. Person Plural |
conlineabatis
|
ihr richtetet aus |
3. Person Plural |
conlineabant
|
sie richteten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineabar
|
ich wurde ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineabaris conlineabare
|
du wurdest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineabatur
|
er/sie/es wurde ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineabamur
|
wir wurden ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineabamini
|
ihr wurdet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineabantur
|
sie wurden ausgerichtet |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlinearem
|
ich richtete aus |
2. Person Singular |
conlineares
|
du richtetest aus |
3. Person Singular |
conlinearet
|
er/sie/es richtete aus |
1. Person Plural |
conlinearemus
|
wir richteten aus |
2. Person Plural |
conlinearetis
|
ihr richtetet aus |
3. Person Plural |
conlinearent
|
sie richteten aus |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlinearer
|
ich würde ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineareris conlinearere
|
du würdest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlinearetur
|
er/sie/es würde ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlinearemur
|
wir würden ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlinearemini
|
ihr würdet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlinearentur
|
sie würden ausgerichtet |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineabo
|
ich werde ausrichten |
2. Person Singular |
conlineabis
|
du wirst ausrichten |
3. Person Singular |
conlineabit
|
er/sie/es wird ausrichten |
1. Person Plural |
conlineabimus
|
wir werden ausrichten |
2. Person Plural |
conlineabitis
|
ihr werdet ausrichten |
3. Person Plural |
conlineabunt
|
sie werden ausrichten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineabor
|
ich werde ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineaberis conlineabere
|
du wirst ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineabitur
|
er/sie/es wird ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineabimur
|
wir werden ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineabimini
|
ihr werdet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineabuntur
|
sie werden ausgerichtet |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavi
|
ich habe ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineavisti
|
du hast ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineavit
|
er/sie/es hat ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineavimus
|
wir haben ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineavistis
|
ihr habt ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineaverunt conlineavere
|
sie haben ausgerichtet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus sum
|
ich bin ausgerichtet worden |
2. Person Singular |
conlineatus es
|
du bist ausgerichtet worden |
3. Person Singular |
conlineatus est
|
er/sie/es ist ausgerichtet worden |
1. Person Plural |
conlineati sumus
|
wir sind ausgerichtet worden |
2. Person Plural |
conlineati estis
|
ihr seid ausgerichtet worden |
3. Person Plural |
conlineati sunt
|
sie sind ausgerichtet worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineaverim
|
ich habe ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineaveris
|
du habest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineaverit
|
er/sie/es habe ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineaverimus
|
wir haben ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineaveritis
|
ihr habet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineaverint
|
sie haben ausgerichtet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus sim
|
ich sei ausgerichtet worden |
2. Person Singular |
conlineatus sis
|
du seiest ausgerichtet worden |
3. Person Singular |
conlineatus sit
|
er/sie/es sei ausgerichtet worden |
1. Person Plural |
conlineati simus
|
wir seien ausgerichtet worden |
2. Person Plural |
conlineati sitis
|
ihr seiet ausgerichtet worden |
3. Person Plural |
conlineati sint
|
sie seien ausgerichtet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineaveram
|
ich hatte ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineaveras
|
du hattest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineaverat
|
er/sie/es hatte ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineaveramus
|
wir hatten ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineaveratis
|
ihr hattet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineaverant
|
sie hatten ausgerichtet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus eram
|
ich war ausgerichtet worden |
2. Person Singular |
conlineatus eras
|
du warst ausgerichtet worden |
3. Person Singular |
conlineatus erat
|
er/sie/es war ausgerichtet worden |
1. Person Plural |
conlineati eramus
|
wir waren ausgerichtet worden |
2. Person Plural |
conlineati eratis
|
ihr warst ausgerichtet worden |
3. Person Plural |
conlineati erant
|
sie waren ausgerichtet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavissem
|
ich hätte ausgerichtet |
2. Person Singular |
conlineavisses
|
du hättest ausgerichtet |
3. Person Singular |
conlineavisset
|
er/sie/es hätte ausgerichtet |
1. Person Plural |
conlineavissemus
|
wir hätten ausgerichtet |
2. Person Plural |
conlineavissetis
|
ihr hättet ausgerichtet |
3. Person Plural |
conlineavissent
|
sie hätten ausgerichtet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus essem
|
ich wäre ausgerichtet worden |
2. Person Singular |
conlineatus esses
|
du wärest ausgerichtet worden |
3. Person Singular |
conlineatus esset
|
er/sie/es wäre ausgerichtet worden |
1. Person Plural |
conlineati essemus
|
wir wären ausgerichtet worden |
2. Person Plural |
conlineati essetis
|
ihr wäret ausgerichtet worden |
3. Person Plural |
conlineati essent
|
sie wären ausgerichtet worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavero
|
ich werde ausgerichtet haben |
2. Person Singular |
conlineaveris
|
du wirst ausgerichtet haben |
3. Person Singular |
conlineaverit
|
er/sie/es wird ausgerichtet haben |
1. Person Plural |
conlineaverimus
|
wir werden ausgerichtet haben |
2. Person Plural |
conlineaveritis
|
ihr werdet ausgerichtet haben |
3. Person Plural |
conlineaverint
|
sie werden ausgerichtet haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus ero
|
ich werde ausgerichtet worden sein |
2. Person Singular |
conlineatus eris
|
du werdest ausgerichtet worden sein |
3. Person Singular |
conlineatus erit
|
er/sie/es werde ausgerichtet worden sein |
1. Person Plural |
conlineati erimus
|
wir werden ausgerichtet worden sein |
2. Person Plural |
conlineati eritis
|
ihr werdet ausgerichtet worden sein |
3. Person Plural |
conlineati erunt
|
sie werden ausgerichtet worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conlineare
|
ausrichten |
Vorzeitigkeit |
conlineavisse
|
ausgerichtet haben |
Nachzeitigkeit |
conlineaturum esse
|
ausrichten werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conlineari conlinearier
|
ausgerichtet werden |
Vorzeitigkeit |
conlineatum esse
|
ausgerichtet worden sein |
Nachzeitigkeit |
conlineatum iri
|
künftig ausgerichtet werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
conlinea
|
richte aus! |
2. Person Plural |
conlineate
|
richtet aus! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
conlineato
|
3. Person Singular |
conlineato
|
2. Person Plural |
conlineatote
|
3. Person Plural |
conlineanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
conlineare
|
das Ausrichten |
Genitiv |
conlineandi
|
des Ausrichtens |
Dativ |
conlineando
|
dem Ausrichten |
Akkusativ |
conlineandum
|
das Ausrichten |
Ablativ |
conlineando
|
durch das Ausrichten |
Vokativ |
conlineande
|
Ausrichten! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineandus
|
conlineanda
|
conlineandum
|
Genitiv |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineandi
|
Dativ |
conlineando
|
conlineandae
|
conlineando
|
Akkusativ |
conlineandum
|
conlineandam
|
conlineandum
|
Ablativ |
conlineando
|
conlineanda
|
conlineando
|
Vokativ |
conlineande
|
conlineanda
|
conlineandum
|
Plural
Nominativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
Genitiv |
conlineandorum
|
conlineandarum
|
conlineandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
conlineandos
|
conlineandas
|
conlineanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
Genitiv |
conlineantis
|
conlineantis
|
conlineantis
|
Dativ |
conlineanti
|
conlineanti
|
conlineanti
|
Akkusativ |
conlineantem
|
conlineantem
|
conlineans
|
Ablativ |
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
Vokativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
Plural
Nominativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Genitiv |
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
Dativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
Akkusativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Ablativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
Vokativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineatus
|
conlineata
|
conlineatum
|
Genitiv |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineati
|
Dativ |
conlineato
|
conlineatae
|
conlineato
|
Akkusativ |
conlineatum
|
conlineatam
|
conlineatum
|
Ablativ |
conlineato
|
conlineata
|
conlineato
|
Vokativ |
conlineate
|
conlineata
|
conlineatum
|
Plural
Nominativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
Genitiv |
conlineatorum
|
conlineatarum
|
conlineatorum
|
Dativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
Akkusativ |
conlineatos
|
conlineatas
|
conlineata
|
Ablativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
Vokativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineaturus
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
Genitiv |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineaturi
|
Dativ |
conlineaturo
|
conlineaturae
|
conlineaturo
|
Akkusativ |
conlineaturum
|
conlineaturam
|
conlineaturum
|
Ablativ |
conlineaturo
|
conlineatura
|
conlineaturo
|
Vokativ |
conlineature
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
Plural
Nominativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
Genitiv |
conlineaturorum
|
conlineaturarum
|
conlineaturorum
|
Dativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
Akkusativ |
conlineaturos
|
conlineaturas
|
conlineatura
|
Ablativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
Vokativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
conlineatum
|
conlineatu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineo
|
ich ziele |
2. Person Singular |
conlineas
|
du zielst |
3. Person Singular |
conlineat
|
er/sie/es zielt |
1. Person Plural |
conlineamus
|
wir zielen |
2. Person Plural |
conlineatis
|
ihr zielt |
3. Person Plural |
conlineant
|
sie zielen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineor
|
ich werde gezielt |
2. Person Singular |
conlinearis conlineare
|
du wirst gezielt |
3. Person Singular |
conlineatur
|
er/sie/es wird gezielt |
1. Person Plural |
conlineamur
|
wir werden gezielt |
2. Person Plural |
conlineamini
|
ihr werdet gezielt |
3. Person Plural |
conlineantur
|
sie werden gezielt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineem
|
ich ziele |
2. Person Singular |
conlinees
|
du zielest |
3. Person Singular |
conlineet
|
er/sie/es ziele |
1. Person Plural |
conlineemus
|
wir zielen |
2. Person Plural |
conlineetis
|
ihr zielet |
3. Person Plural |
conlineent
|
sie zielen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineer
|
ich werde gezielt |
2. Person Singular |
conlineeris conlineere
|
du werdest gezielt |
3. Person Singular |
conlineetur
|
er/sie/es werde gezielt |
1. Person Plural |
conlineemur
|
wir werden gezielt |
2. Person Plural |
conlineemini
|
ihr werdet gezielt |
3. Person Plural |
conlineentur
|
sie werden gezielt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineabam
|
ich zielte |
2. Person Singular |
conlineabas
|
du zieltest |
3. Person Singular |
conlineabat
|
er/sie/es zielte |
1. Person Plural |
conlineabamus
|
wir zielten |
2. Person Plural |
conlineabatis
|
ihr zieltet |
3. Person Plural |
conlineabant
|
sie zielten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineabar
|
ich wurde gezielt |
2. Person Singular |
conlineabaris conlineabare
|
du wurdest gezielt |
3. Person Singular |
conlineabatur
|
er/sie/es wurde gezielt |
1. Person Plural |
conlineabamur
|
wir wurden gezielt |
2. Person Plural |
conlineabamini
|
ihr wurdet gezielt |
3. Person Plural |
conlineabantur
|
sie wurden gezielt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlinearem
|
ich zielte |
2. Person Singular |
conlineares
|
du zieltest |
3. Person Singular |
conlinearet
|
er/sie/es zielte |
1. Person Plural |
conlinearemus
|
wir zielten |
2. Person Plural |
conlinearetis
|
ihr zieltet |
3. Person Plural |
conlinearent
|
sie zielten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlinearer
|
ich würde gezielt |
2. Person Singular |
conlineareris conlinearere
|
du würdest gezielt |
3. Person Singular |
conlinearetur
|
er/sie/es würde gezielt |
1. Person Plural |
conlinearemur
|
wir würden gezielt |
2. Person Plural |
conlinearemini
|
ihr würdet gezielt |
3. Person Plural |
conlinearentur
|
sie würden gezielt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineabo
|
ich werde zielen |
2. Person Singular |
conlineabis
|
du wirst zielen |
3. Person Singular |
conlineabit
|
er/sie/es wird zielen |
1. Person Plural |
conlineabimus
|
wir werden zielen |
2. Person Plural |
conlineabitis
|
ihr werdet zielen |
3. Person Plural |
conlineabunt
|
sie werden zielen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineabor
|
ich werde gezielt |
2. Person Singular |
conlineaberis conlineabere
|
du wirst gezielt |
3. Person Singular |
conlineabitur
|
er/sie/es wird gezielt |
1. Person Plural |
conlineabimur
|
wir werden gezielt |
2. Person Plural |
conlineabimini
|
ihr werdet gezielt |
3. Person Plural |
conlineabuntur
|
sie werden gezielt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavi
|
ich habe gezielt |
2. Person Singular |
conlineavisti
|
du hast gezielt |
3. Person Singular |
conlineavit
|
er/sie/es hat gezielt |
1. Person Plural |
conlineavimus
|
wir haben gezielt |
2. Person Plural |
conlineavistis
|
ihr habt gezielt |
3. Person Plural |
conlineaverunt conlineavere
|
sie haben gezielt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus sum
|
ich bin gezielt worden |
2. Person Singular |
conlineatus es
|
du bist gezielt worden |
3. Person Singular |
conlineatus est
|
er/sie/es ist gezielt worden |
1. Person Plural |
conlineati sumus
|
wir sind gezielt worden |
2. Person Plural |
conlineati estis
|
ihr seid gezielt worden |
3. Person Plural |
conlineati sunt
|
sie sind gezielt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineaverim
|
ich habe gezielt |
2. Person Singular |
conlineaveris
|
du habest gezielt |
3. Person Singular |
conlineaverit
|
er/sie/es habe gezielt |
1. Person Plural |
conlineaverimus
|
wir haben gezielt |
2. Person Plural |
conlineaveritis
|
ihr habet gezielt |
3. Person Plural |
conlineaverint
|
sie haben gezielt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus sim
|
ich sei gezielt worden |
2. Person Singular |
conlineatus sis
|
du seiest gezielt worden |
3. Person Singular |
conlineatus sit
|
er/sie/es sei gezielt worden |
1. Person Plural |
conlineati simus
|
wir seien gezielt worden |
2. Person Plural |
conlineati sitis
|
ihr seiet gezielt worden |
3. Person Plural |
conlineati sint
|
sie seien gezielt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineaveram
|
ich hatte gezielt |
2. Person Singular |
conlineaveras
|
du hattest gezielt |
3. Person Singular |
conlineaverat
|
er/sie/es hatte gezielt |
1. Person Plural |
conlineaveramus
|
wir hatten gezielt |
2. Person Plural |
conlineaveratis
|
ihr hattet gezielt |
3. Person Plural |
conlineaverant
|
sie hatten gezielt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus eram
|
ich war gezielt worden |
2. Person Singular |
conlineatus eras
|
du warst gezielt worden |
3. Person Singular |
conlineatus erat
|
er/sie/es war gezielt worden |
1. Person Plural |
conlineati eramus
|
wir waren gezielt worden |
2. Person Plural |
conlineati eratis
|
ihr warst gezielt worden |
3. Person Plural |
conlineati erant
|
sie waren gezielt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavissem
|
ich hätte gezielt |
2. Person Singular |
conlineavisses
|
du hättest gezielt |
3. Person Singular |
conlineavisset
|
er/sie/es hätte gezielt |
1. Person Plural |
conlineavissemus
|
wir hätten gezielt |
2. Person Plural |
conlineavissetis
|
ihr hättet gezielt |
3. Person Plural |
conlineavissent
|
sie hätten gezielt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus essem
|
ich wäre gezielt worden |
2. Person Singular |
conlineatus esses
|
du wärest gezielt worden |
3. Person Singular |
conlineatus esset
|
er/sie/es wäre gezielt worden |
1. Person Plural |
conlineati essemus
|
wir wären gezielt worden |
2. Person Plural |
conlineati essetis
|
ihr wäret gezielt worden |
3. Person Plural |
conlineati essent
|
sie wären gezielt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
conlineavero
|
ich werde gezielt haben |
2. Person Singular |
conlineaveris
|
du wirst gezielt haben |
3. Person Singular |
conlineaverit
|
er/sie/es wird gezielt haben |
1. Person Plural |
conlineaverimus
|
wir werden gezielt haben |
2. Person Plural |
conlineaveritis
|
ihr werdet gezielt haben |
3. Person Plural |
conlineaverint
|
sie werden gezielt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
conlineatus ero
|
ich werde gezielt worden sein |
2. Person Singular |
conlineatus eris
|
du werdest gezielt worden sein |
3. Person Singular |
conlineatus erit
|
er/sie/es werde gezielt worden sein |
1. Person Plural |
conlineati erimus
|
wir werden gezielt worden sein |
2. Person Plural |
conlineati eritis
|
ihr werdet gezielt worden sein |
3. Person Plural |
conlineati erunt
|
sie werden gezielt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conlineare
|
zielen |
Vorzeitigkeit |
conlineavisse
|
gezielt haben |
Nachzeitigkeit |
conlineaturum esse
|
zielen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
conlineari conlinearier
|
gezielt werden |
Vorzeitigkeit |
conlineatum esse
|
gezielt worden sein |
Nachzeitigkeit |
conlineatum iri
|
künftig gezielt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
conlinea
|
ziele! |
2. Person Plural |
conlineate
|
zielt! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
conlineato
|
3. Person Singular |
conlineato
|
2. Person Plural |
conlineatote
|
3. Person Plural |
conlineanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
conlineare
|
das Zielen |
Genitiv |
conlineandi
|
des Zielens |
Dativ |
conlineando
|
dem Zielen |
Akkusativ |
conlineandum
|
das Zielen |
Ablativ |
conlineando
|
durch das Zielen |
Vokativ |
conlineande
|
Zielen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineandus
|
conlineanda
|
conlineandum
|
Genitiv |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineandi
|
Dativ |
conlineando
|
conlineandae
|
conlineando
|
Akkusativ |
conlineandum
|
conlineandam
|
conlineandum
|
Ablativ |
conlineando
|
conlineanda
|
conlineando
|
Vokativ |
conlineande
|
conlineanda
|
conlineandum
|
Plural
Nominativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
Genitiv |
conlineandorum
|
conlineandarum
|
conlineandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
conlineandos
|
conlineandas
|
conlineanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
conlineandi
|
conlineandae
|
conlineanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
Genitiv |
conlineantis
|
conlineantis
|
conlineantis
|
Dativ |
conlineanti
|
conlineanti
|
conlineanti
|
Akkusativ |
conlineantem
|
conlineantem
|
conlineans
|
Ablativ |
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
conlineanti conlineante
|
Vokativ |
conlineans
|
conlineans
|
conlineans
|
Plural
Nominativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Genitiv |
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
conlineantium conlineantum
|
Dativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
Akkusativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Ablativ |
conlineantibus
|
conlineantibus
|
conlineantibus
|
Vokativ |
conlineantes
|
conlineantes
|
conlineantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineatus
|
conlineata
|
conlineatum
|
Genitiv |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineati
|
Dativ |
conlineato
|
conlineatae
|
conlineato
|
Akkusativ |
conlineatum
|
conlineatam
|
conlineatum
|
Ablativ |
conlineato
|
conlineata
|
conlineato
|
Vokativ |
conlineate
|
conlineata
|
conlineatum
|
Plural
Nominativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
Genitiv |
conlineatorum
|
conlineatarum
|
conlineatorum
|
Dativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
Akkusativ |
conlineatos
|
conlineatas
|
conlineata
|
Ablativ |
conlineatis
|
conlineatis
|
conlineatis
|
Vokativ |
conlineati
|
conlineatae
|
conlineata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
conlineaturus
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
Genitiv |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineaturi
|
Dativ |
conlineaturo
|
conlineaturae
|
conlineaturo
|
Akkusativ |
conlineaturum
|
conlineaturam
|
conlineaturum
|
Ablativ |
conlineaturo
|
conlineatura
|
conlineaturo
|
Vokativ |
conlineature
|
conlineatura
|
conlineaturum
|
Plural
Nominativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
Genitiv |
conlineaturorum
|
conlineaturarum
|
conlineaturorum
|
Dativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
Akkusativ |
conlineaturos
|
conlineaturas
|
conlineatura
|
Ablativ |
conlineaturis
|
conlineaturis
|
conlineaturis
|
Vokativ |
conlineaturi
|
conlineaturae
|
conlineatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
conlineatum
|
conlineatu
|