Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von conlineare (Verb) entspricht Ihr Suchwort conlineare auch noch Formen von:

Kurzübersicht

Latein Typ Flexionsart Form Deutsch
conlineare Verb A-Konjugation Infinitiv ausrichten
zielen
conlineare Verb A-Konjugation 3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv sie haben ausgerichtet
sie haben gezielt

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineo
ich richte aus
2. Person Singular conlineas
du richtest aus
3. Person Singular conlineat
er/sie/es richtet aus
1. Person Plural conlineamus
wir richten aus
2. Person Plural conlineatis
ihr richtet aus
3. Person Plural conlineant
sie richten aus
  Passiv  
1. Person Singular conlineor
ich werde ausgerichtet
2. Person Singular conlinearis
conlineare
du wirst ausgerichtet
3. Person Singular conlineatur
er/sie/es wird ausgerichtet
1. Person Plural conlineamur
wir werden ausgerichtet
2. Person Plural conlineamini
ihr werdet ausgerichtet
3. Person Plural conlineantur
sie werden ausgerichtet

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineem
ich richte aus
2. Person Singular conlinees
du richtest aus
3. Person Singular conlineet
er/sie/es richte aus
1. Person Plural conlineemus
wir richten aus
2. Person Plural conlineetis
ihr richtet aus
3. Person Plural conlineent
sie richten aus
  Passiv  
1. Person Singular conlineer
ich werde ausgerichtet
2. Person Singular conlineeris
conlineere
du werdest ausgerichtet
3. Person Singular conlineetur
er/sie/es werde ausgerichtet
1. Person Plural conlineemur
wir werden ausgerichtet
2. Person Plural conlineemini
ihr werdet ausgerichtet
3. Person Plural conlineentur
sie werden ausgerichtet

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineabam
ich richtete aus
2. Person Singular conlineabas
du richtetest aus
3. Person Singular conlineabat
er/sie/es richtete aus
1. Person Plural conlineabamus
wir richteten aus
2. Person Plural conlineabatis
ihr richtetet aus
3. Person Plural conlineabant
sie richteten aus
  Passiv  
1. Person Singular conlineabar
ich wurde ausgerichtet
2. Person Singular conlineabaris
conlineabare
du wurdest ausgerichtet
3. Person Singular conlineabatur
er/sie/es wurde ausgerichtet
1. Person Plural conlineabamur
wir wurden ausgerichtet
2. Person Plural conlineabamini
ihr wurdet ausgerichtet
3. Person Plural conlineabantur
sie wurden ausgerichtet

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlinearem
ich richtete aus
2. Person Singular conlineares
du richtetest aus
3. Person Singular conlinearet
er/sie/es richtete aus
1. Person Plural conlinearemus
wir richteten aus
2. Person Plural conlinearetis
ihr richtetet aus
3. Person Plural conlinearent
sie richteten aus
  Passiv  
1. Person Singular conlinearer
ich würde ausgerichtet
2. Person Singular conlineareris
conlinearere
du würdest ausgerichtet
3. Person Singular conlinearetur
er/sie/es würde ausgerichtet
1. Person Plural conlinearemur
wir würden ausgerichtet
2. Person Plural conlinearemini
ihr würdet ausgerichtet
3. Person Plural conlinearentur
sie würden ausgerichtet

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular conlineabo
ich werde ausrichten
2. Person Singular conlineabis
du wirst ausrichten
3. Person Singular conlineabit
er/sie/es wird ausrichten
1. Person Plural conlineabimus
wir werden ausrichten
2. Person Plural conlineabitis
ihr werdet ausrichten
3. Person Plural conlineabunt
sie werden ausrichten
  Passiv  
1. Person Singular conlineabor
ich werde ausgerichtet
2. Person Singular conlineaberis
conlineabere
du wirst ausgerichtet
3. Person Singular conlineabitur
er/sie/es wird ausgerichtet
1. Person Plural conlineabimur
wir werden ausgerichtet
2. Person Plural conlineabimini
ihr werdet ausgerichtet
3. Person Plural conlineabuntur
sie werden ausgerichtet

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavi
ich habe ausgerichtet
2. Person Singular conlineavisti
du hast ausgerichtet
3. Person Singular conlineavit
er/sie/es hat ausgerichtet
1. Person Plural conlineavimus
wir haben ausgerichtet
2. Person Plural conlineavistis
ihr habt ausgerichtet
3. Person Plural conlineaverunt
conlineavere
sie haben ausgerichtet
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus sum
ich bin ausgerichtet worden
2. Person Singular conlineatus es
du bist ausgerichtet worden
3. Person Singular conlineatus est
er/sie/es ist ausgerichtet worden
1. Person Plural conlineati sumus
wir sind ausgerichtet worden
2. Person Plural conlineati estis
ihr seid ausgerichtet worden
3. Person Plural conlineati sunt
sie sind ausgerichtet worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineaverim
ich habe ausgerichtet
2. Person Singular conlineaveris
du habest ausgerichtet
3. Person Singular conlineaverit
er/sie/es habe ausgerichtet
1. Person Plural conlineaverimus
wir haben ausgerichtet
2. Person Plural conlineaveritis
ihr habet ausgerichtet
3. Person Plural conlineaverint
sie haben ausgerichtet
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus sim
ich sei ausgerichtet worden
2. Person Singular conlineatus sis
du seiest ausgerichtet worden
3. Person Singular conlineatus sit
er/sie/es sei ausgerichtet worden
1. Person Plural conlineati simus
wir seien ausgerichtet worden
2. Person Plural conlineati sitis
ihr seiet ausgerichtet worden
3. Person Plural conlineati sint
sie seien ausgerichtet worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineaveram
ich hatte ausgerichtet
2. Person Singular conlineaveras
du hattest ausgerichtet
3. Person Singular conlineaverat
er/sie/es hatte ausgerichtet
1. Person Plural conlineaveramus
wir hatten ausgerichtet
2. Person Plural conlineaveratis
ihr hattet ausgerichtet
3. Person Plural conlineaverant
sie hatten ausgerichtet
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus eram
ich war ausgerichtet worden
2. Person Singular conlineatus eras
du warst ausgerichtet worden
3. Person Singular conlineatus erat
er/sie/es war ausgerichtet worden
1. Person Plural conlineati eramus
wir waren ausgerichtet worden
2. Person Plural conlineati eratis
ihr warst ausgerichtet worden
3. Person Plural conlineati erant
sie waren ausgerichtet worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavissem
ich hätte ausgerichtet
2. Person Singular conlineavisses
du hättest ausgerichtet
3. Person Singular conlineavisset
er/sie/es hätte ausgerichtet
1. Person Plural conlineavissemus
wir hätten ausgerichtet
2. Person Plural conlineavissetis
ihr hättet ausgerichtet
3. Person Plural conlineavissent
sie hätten ausgerichtet
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus essem
ich wäre ausgerichtet worden
2. Person Singular conlineatus esses
du wärest ausgerichtet worden
3. Person Singular conlineatus esset
er/sie/es wäre ausgerichtet worden
1. Person Plural conlineati essemus
wir wären ausgerichtet worden
2. Person Plural conlineati essetis
ihr wäret ausgerichtet worden
3. Person Plural conlineati essent
sie wären ausgerichtet worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavero
ich werde ausgerichtet haben
2. Person Singular conlineaveris
du wirst ausgerichtet haben
3. Person Singular conlineaverit
er/sie/es wird ausgerichtet haben
1. Person Plural conlineaverimus
wir werden ausgerichtet haben
2. Person Plural conlineaveritis
ihr werdet ausgerichtet haben
3. Person Plural conlineaverint
sie werden ausgerichtet haben
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus ero
ich werde ausgerichtet worden sein
2. Person Singular conlineatus eris
du werdest ausgerichtet worden sein
3. Person Singular conlineatus erit
er/sie/es werde ausgerichtet worden sein
1. Person Plural conlineati erimus
wir werden ausgerichtet worden sein
2. Person Plural conlineati eritis
ihr werdet ausgerichtet worden sein
3. Person Plural conlineati erunt
sie werden ausgerichtet worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit conlineare
ausrichten
Vorzeitigkeit conlineavisse
ausgerichtet haben
Nachzeitigkeit conlineaturum esse
ausrichten werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit conlineari
conlinearier
ausgerichtet werden
Vorzeitigkeit conlineatum esse
ausgerichtet worden sein
Nachzeitigkeit conlineatum iri
künftig ausgerichtet werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular conlinea
richte aus!
2. Person Plural conlineate
richtet aus!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular conlineato
3. Person Singular conlineato
2. Person Plural conlineatote
3. Person Plural conlineanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ conlineare
das Ausrichten
Genitiv conlineandi
des Ausrichtens
Dativ conlineando
dem Ausrichten
Akkusativ conlineandum
das Ausrichten
Ablativ conlineando
durch das Ausrichten
Vokativ conlineande
Ausrichten!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineandus
conlineanda
conlineandum
Genitiv conlineandi
conlineandae
conlineandi
Dativ conlineando
conlineandae
conlineando
Akkusativ conlineandum
conlineandam
conlineandum
Ablativ conlineando
conlineanda
conlineando
Vokativ conlineande
conlineanda
conlineandum

Plural

Nominativ conlineandi
conlineandae
conlineanda
Genitiv conlineandorum
conlineandarum
conlineandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ conlineandos
conlineandas
conlineanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ conlineandi
conlineandae
conlineanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineans
conlineans
conlineans
Genitiv conlineantis
conlineantis
conlineantis
Dativ conlineanti
conlineanti
conlineanti
Akkusativ conlineantem
conlineantem
conlineans
Ablativ conlineanti
conlineante
conlineanti
conlineante
conlineanti
conlineante
Vokativ conlineans
conlineans
conlineans

Plural

Nominativ conlineantes
conlineantes
conlineantia
Genitiv conlineantium
conlineantum
conlineantium
conlineantum
conlineantium
conlineantum
Dativ conlineantibus
conlineantibus
conlineantibus
Akkusativ conlineantes
conlineantes
conlineantia
Ablativ conlineantibus
conlineantibus
conlineantibus
Vokativ conlineantes
conlineantes
conlineantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineatus
conlineata
conlineatum
Genitiv conlineati
conlineatae
conlineati
Dativ conlineato
conlineatae
conlineato
Akkusativ conlineatum
conlineatam
conlineatum
Ablativ conlineato
conlineata
conlineato
Vokativ conlineate
conlineata
conlineatum

Plural

Nominativ conlineati
conlineatae
conlineata
Genitiv conlineatorum
conlineatarum
conlineatorum
Dativ conlineatis
conlineatis
conlineatis
Akkusativ conlineatos
conlineatas
conlineata
Ablativ conlineatis
conlineatis
conlineatis
Vokativ conlineati
conlineatae
conlineata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineaturus
conlineatura
conlineaturum
Genitiv conlineaturi
conlineaturae
conlineaturi
Dativ conlineaturo
conlineaturae
conlineaturo
Akkusativ conlineaturum
conlineaturam
conlineaturum
Ablativ conlineaturo
conlineatura
conlineaturo
Vokativ conlineature
conlineatura
conlineaturum

Plural

Nominativ conlineaturi
conlineaturae
conlineatura
Genitiv conlineaturorum
conlineaturarum
conlineaturorum
Dativ conlineaturis
conlineaturis
conlineaturis
Akkusativ conlineaturos
conlineaturas
conlineatura
Ablativ conlineaturis
conlineaturis
conlineaturis
Vokativ conlineaturi
conlineaturae
conlineatura

Supina

Supin I Supin II
conlineatum
conlineatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineo
ich ziele
2. Person Singular conlineas
du zielst
3. Person Singular conlineat
er/sie/es zielt
1. Person Plural conlineamus
wir zielen
2. Person Plural conlineatis
ihr zielt
3. Person Plural conlineant
sie zielen
  Passiv  
1. Person Singular conlineor
ich werde gezielt
2. Person Singular conlinearis
conlineare
du wirst gezielt
3. Person Singular conlineatur
er/sie/es wird gezielt
1. Person Plural conlineamur
wir werden gezielt
2. Person Plural conlineamini
ihr werdet gezielt
3. Person Plural conlineantur
sie werden gezielt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineem
ich ziele
2. Person Singular conlinees
du zielest
3. Person Singular conlineet
er/sie/es ziele
1. Person Plural conlineemus
wir zielen
2. Person Plural conlineetis
ihr zielet
3. Person Plural conlineent
sie zielen
  Passiv  
1. Person Singular conlineer
ich werde gezielt
2. Person Singular conlineeris
conlineere
du werdest gezielt
3. Person Singular conlineetur
er/sie/es werde gezielt
1. Person Plural conlineemur
wir werden gezielt
2. Person Plural conlineemini
ihr werdet gezielt
3. Person Plural conlineentur
sie werden gezielt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineabam
ich zielte
2. Person Singular conlineabas
du zieltest
3. Person Singular conlineabat
er/sie/es zielte
1. Person Plural conlineabamus
wir zielten
2. Person Plural conlineabatis
ihr zieltet
3. Person Plural conlineabant
sie zielten
  Passiv  
1. Person Singular conlineabar
ich wurde gezielt
2. Person Singular conlineabaris
conlineabare
du wurdest gezielt
3. Person Singular conlineabatur
er/sie/es wurde gezielt
1. Person Plural conlineabamur
wir wurden gezielt
2. Person Plural conlineabamini
ihr wurdet gezielt
3. Person Plural conlineabantur
sie wurden gezielt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlinearem
ich zielte
2. Person Singular conlineares
du zieltest
3. Person Singular conlinearet
er/sie/es zielte
1. Person Plural conlinearemus
wir zielten
2. Person Plural conlinearetis
ihr zieltet
3. Person Plural conlinearent
sie zielten
  Passiv  
1. Person Singular conlinearer
ich würde gezielt
2. Person Singular conlineareris
conlinearere
du würdest gezielt
3. Person Singular conlinearetur
er/sie/es würde gezielt
1. Person Plural conlinearemur
wir würden gezielt
2. Person Plural conlinearemini
ihr würdet gezielt
3. Person Plural conlinearentur
sie würden gezielt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular conlineabo
ich werde zielen
2. Person Singular conlineabis
du wirst zielen
3. Person Singular conlineabit
er/sie/es wird zielen
1. Person Plural conlineabimus
wir werden zielen
2. Person Plural conlineabitis
ihr werdet zielen
3. Person Plural conlineabunt
sie werden zielen
  Passiv  
1. Person Singular conlineabor
ich werde gezielt
2. Person Singular conlineaberis
conlineabere
du wirst gezielt
3. Person Singular conlineabitur
er/sie/es wird gezielt
1. Person Plural conlineabimur
wir werden gezielt
2. Person Plural conlineabimini
ihr werdet gezielt
3. Person Plural conlineabuntur
sie werden gezielt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavi
ich habe gezielt
2. Person Singular conlineavisti
du hast gezielt
3. Person Singular conlineavit
er/sie/es hat gezielt
1. Person Plural conlineavimus
wir haben gezielt
2. Person Plural conlineavistis
ihr habt gezielt
3. Person Plural conlineaverunt
conlineavere
sie haben gezielt
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus sum
ich bin gezielt worden
2. Person Singular conlineatus es
du bist gezielt worden
3. Person Singular conlineatus est
er/sie/es ist gezielt worden
1. Person Plural conlineati sumus
wir sind gezielt worden
2. Person Plural conlineati estis
ihr seid gezielt worden
3. Person Plural conlineati sunt
sie sind gezielt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineaverim
ich habe gezielt
2. Person Singular conlineaveris
du habest gezielt
3. Person Singular conlineaverit
er/sie/es habe gezielt
1. Person Plural conlineaverimus
wir haben gezielt
2. Person Plural conlineaveritis
ihr habet gezielt
3. Person Plural conlineaverint
sie haben gezielt
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus sim
ich sei gezielt worden
2. Person Singular conlineatus sis
du seiest gezielt worden
3. Person Singular conlineatus sit
er/sie/es sei gezielt worden
1. Person Plural conlineati simus
wir seien gezielt worden
2. Person Plural conlineati sitis
ihr seiet gezielt worden
3. Person Plural conlineati sint
sie seien gezielt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular conlineaveram
ich hatte gezielt
2. Person Singular conlineaveras
du hattest gezielt
3. Person Singular conlineaverat
er/sie/es hatte gezielt
1. Person Plural conlineaveramus
wir hatten gezielt
2. Person Plural conlineaveratis
ihr hattet gezielt
3. Person Plural conlineaverant
sie hatten gezielt
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus eram
ich war gezielt worden
2. Person Singular conlineatus eras
du warst gezielt worden
3. Person Singular conlineatus erat
er/sie/es war gezielt worden
1. Person Plural conlineati eramus
wir waren gezielt worden
2. Person Plural conlineati eratis
ihr warst gezielt worden
3. Person Plural conlineati erant
sie waren gezielt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavissem
ich hätte gezielt
2. Person Singular conlineavisses
du hättest gezielt
3. Person Singular conlineavisset
er/sie/es hätte gezielt
1. Person Plural conlineavissemus
wir hätten gezielt
2. Person Plural conlineavissetis
ihr hättet gezielt
3. Person Plural conlineavissent
sie hätten gezielt
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus essem
ich wäre gezielt worden
2. Person Singular conlineatus esses
du wärest gezielt worden
3. Person Singular conlineatus esset
er/sie/es wäre gezielt worden
1. Person Plural conlineati essemus
wir wären gezielt worden
2. Person Plural conlineati essetis
ihr wäret gezielt worden
3. Person Plural conlineati essent
sie wären gezielt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular conlineavero
ich werde gezielt haben
2. Person Singular conlineaveris
du wirst gezielt haben
3. Person Singular conlineaverit
er/sie/es wird gezielt haben
1. Person Plural conlineaverimus
wir werden gezielt haben
2. Person Plural conlineaveritis
ihr werdet gezielt haben
3. Person Plural conlineaverint
sie werden gezielt haben
  Passiv  
1. Person Singular conlineatus ero
ich werde gezielt worden sein
2. Person Singular conlineatus eris
du werdest gezielt worden sein
3. Person Singular conlineatus erit
er/sie/es werde gezielt worden sein
1. Person Plural conlineati erimus
wir werden gezielt worden sein
2. Person Plural conlineati eritis
ihr werdet gezielt worden sein
3. Person Plural conlineati erunt
sie werden gezielt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit conlineare
zielen
Vorzeitigkeit conlineavisse
gezielt haben
Nachzeitigkeit conlineaturum esse
zielen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit conlineari
conlinearier
gezielt werden
Vorzeitigkeit conlineatum esse
gezielt worden sein
Nachzeitigkeit conlineatum iri
künftig gezielt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular conlinea
ziele!
2. Person Plural conlineate
zielt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular conlineato
3. Person Singular conlineato
2. Person Plural conlineatote
3. Person Plural conlineanto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ conlineare
das Zielen
Genitiv conlineandi
des Zielens
Dativ conlineando
dem Zielen
Akkusativ conlineandum
das Zielen
Ablativ conlineando
durch das Zielen
Vokativ conlineande
Zielen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineandus
conlineanda
conlineandum
Genitiv conlineandi
conlineandae
conlineandi
Dativ conlineando
conlineandae
conlineando
Akkusativ conlineandum
conlineandam
conlineandum
Ablativ conlineando
conlineanda
conlineando
Vokativ conlineande
conlineanda
conlineandum

Plural

Nominativ conlineandi
conlineandae
conlineanda
Genitiv conlineandorum
conlineandarum
conlineandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ conlineandos
conlineandas
conlineanda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ conlineandi
conlineandae
conlineanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineans
conlineans
conlineans
Genitiv conlineantis
conlineantis
conlineantis
Dativ conlineanti
conlineanti
conlineanti
Akkusativ conlineantem
conlineantem
conlineans
Ablativ conlineanti
conlineante
conlineanti
conlineante
conlineanti
conlineante
Vokativ conlineans
conlineans
conlineans

Plural

Nominativ conlineantes
conlineantes
conlineantia
Genitiv conlineantium
conlineantum
conlineantium
conlineantum
conlineantium
conlineantum
Dativ conlineantibus
conlineantibus
conlineantibus
Akkusativ conlineantes
conlineantes
conlineantia
Ablativ conlineantibus
conlineantibus
conlineantibus
Vokativ conlineantes
conlineantes
conlineantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineatus
conlineata
conlineatum
Genitiv conlineati
conlineatae
conlineati
Dativ conlineato
conlineatae
conlineato
Akkusativ conlineatum
conlineatam
conlineatum
Ablativ conlineato
conlineata
conlineato
Vokativ conlineate
conlineata
conlineatum

Plural

Nominativ conlineati
conlineatae
conlineata
Genitiv conlineatorum
conlineatarum
conlineatorum
Dativ conlineatis
conlineatis
conlineatis
Akkusativ conlineatos
conlineatas
conlineata
Ablativ conlineatis
conlineatis
conlineatis
Vokativ conlineati
conlineatae
conlineata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ conlineaturus
conlineatura
conlineaturum
Genitiv conlineaturi
conlineaturae
conlineaturi
Dativ conlineaturo
conlineaturae
conlineaturo
Akkusativ conlineaturum
conlineaturam
conlineaturum
Ablativ conlineaturo
conlineatura
conlineaturo
Vokativ conlineature
conlineatura
conlineaturum

Plural

Nominativ conlineaturi
conlineaturae
conlineatura
Genitiv conlineaturorum
conlineaturarum
conlineaturorum
Dativ conlineaturis
conlineaturis
conlineaturis
Akkusativ conlineaturos
conlineaturas
conlineatura
Ablativ conlineaturis
conlineaturis
conlineaturis
Vokativ conlineaturi
conlineaturae
conlineatura

Supina

Supin I Supin II
conlineatum
conlineatu