| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| conmonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | auffordern erinnern ermahnen |
| conmonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst aufgefordert du wirst erinnert du wirst ermahnt |
| conmonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | fordere auf; fordre auf erinnere; erinnre ermahne |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacio |
ich fordere auf; fordre auf |
| 2. Person Singular | conmonefacis |
du forderst auf |
| 3. Person Singular | conmonefacit |
er/sie/es fordert auf |
| 1. Person Plural | conmonefacimus |
wir fordern auf |
| 2. Person Plural | conmonefacitis |
ihr fordert auf |
| 3. Person Plural | conmonefaciunt |
sie fordern auf |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacior |
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefaceris conmonefacere |
du wirst aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefacitur |
er/sie/es wird aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefacimur |
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefacimini |
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefaciuntur |
sie werden aufgefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich fordere auf; fordre auf |
| 2. Person Singular | conmonefacias |
du forderest auf; fordrest auf |
| 3. Person Singular | conmonefaciat |
er/sie/es fordere auf; fordre auf |
| 1. Person Plural | conmonefaciamus |
wir forderen auf |
| 2. Person Plural | conmonefaciatis |
ihr forderet auf |
| 3. Person Plural | conmonefaciant |
sie forderen auf |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefaciaris conmonefaciare |
du werdest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefaciatur |
er/sie/es werde aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefaciamur |
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefaciamini |
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefaciantur |
sie werden aufgefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebam |
ich forderte auf |
| 2. Person Singular | conmonefaciebas |
du fordertest auf |
| 3. Person Singular | conmonefaciebat |
er/sie/es forderte auf |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamus |
wir forderten auf |
| 2. Person Plural | conmonefaciebatis |
ihr fordertet auf |
| 3. Person Plural | conmonefaciebant |
sie forderten auf |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebar |
ich wurde aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefaciebaris conmonefaciebare |
du wurdest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefaciebatur |
er/sie/es wurde aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamur |
wir wurden aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefaciebamini |
ihr wurdet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefaciebantur |
sie wurden aufgefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerem |
ich forderte auf |
| 2. Person Singular | conmonefaceres |
du fordertest auf |
| 3. Person Singular | conmonefaceret |
er/sie/es forderte auf |
| 1. Person Plural | conmonefaceremus |
wir forderten auf |
| 2. Person Plural | conmonefaceretis |
ihr fordertet auf |
| 3. Person Plural | conmonefacerent |
sie forderten auf |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerer |
ich würde aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefacereris conmonefacerere |
du würdest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefaceretur |
er/sie/es würde aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefaceremur |
wir würden aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefaceremini |
ihr würdet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefacerentur |
sie würden aufgefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich werde auffordern |
| 2. Person Singular | conmonefacies |
du wirst auffordern |
| 3. Person Singular | conmonefaciet |
er/sie/es wird auffordern |
| 1. Person Plural | conmonefaciemus |
wir werden auffordern |
| 2. Person Plural | conmonefacietis |
ihr werdet auffordern |
| 3. Person Plural | conmonefacient |
sie werden auffordern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefacieris conmonefaciere |
du wirst aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefacietur |
er/sie/es wird aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefaciemur |
wir werden aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefaciemini |
ihr werdet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefacientur |
sie werden aufgefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeci |
ich habe aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefecisti |
du hast aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefecit |
er/sie/es hat aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefecimus |
wir haben aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefecistis |
ihr habt aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefecerunt conmonefecere |
sie haben aufgefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sum |
ich bin aufgefordert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus es |
du bist aufgefordert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus est |
er/sie/es ist aufgefordert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti sumus |
wir sind aufgefordert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti estis |
ihr seid aufgefordert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sunt |
sie sind aufgefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecerim |
ich habe aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du habest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es habe aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir haben aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr habet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie haben aufgefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sim |
ich sei aufgefordert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus sis |
du seiest aufgefordert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus sit |
er/sie/es sei aufgefordert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti simus |
wir seien aufgefordert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti sitis |
ihr seiet aufgefordert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sint |
sie seien aufgefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeceram |
ich hatte aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefeceras |
du hattest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefecerat |
er/sie/es hatte aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefeceramus |
wir hatten aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefeceratis |
ihr hattet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefecerant |
sie hatten aufgefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus eram |
ich war aufgefordert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus eras |
du warst aufgefordert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus erat |
er/sie/es war aufgefordert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti eramus |
wir waren aufgefordert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti eratis |
ihr warst aufgefordert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti erant |
sie waren aufgefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecissem |
ich hätte aufgefordert |
| 2. Person Singular | conmonefecisses |
du hättest aufgefordert |
| 3. Person Singular | conmonefecisset |
er/sie/es hätte aufgefordert |
| 1. Person Plural | conmonefecissemus |
wir hätten aufgefordert |
| 2. Person Plural | conmonefecissetis |
ihr hättet aufgefordert |
| 3. Person Plural | conmonefecissent |
sie hätten aufgefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus essem |
ich wäre aufgefordert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus esses |
du wärest aufgefordert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus esset |
er/sie/es wäre aufgefordert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti essemus |
wir wären aufgefordert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti essetis |
ihr wäret aufgefordert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti essent |
sie wären aufgefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecero |
ich werde aufgefordert haben |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du wirst aufgefordert haben |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es wird aufgefordert haben |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir werden aufgefordert haben |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr werdet aufgefordert haben |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie werden aufgefordert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus ero |
ich werde aufgefordert worden sein |
| 2. Person Singular | conmonefactus eris |
du werdest aufgefordert worden sein |
| 3. Person Singular | conmonefactus erit |
er/sie/es werde aufgefordert worden sein |
| 1. Person Plural | conmonefacti erimus |
wir werden aufgefordert worden sein |
| 2. Person Plural | conmonefacti eritis |
ihr werdet aufgefordert worden sein |
| 3. Person Plural | conmonefacti erunt |
sie werden aufgefordert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefacere |
auffordern |
| Vorzeitigkeit | conmonefecisse |
aufgefordert haben |
| Nachzeitigkeit | conmonefacturum esse |
auffordern werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefaci conmonefacier |
aufgefordert werden |
| Vorzeitigkeit | conmonefactum esse |
aufgefordert worden sein |
| Nachzeitigkeit | conmonefactum iri |
künftig aufgefordert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conmoneface conmonefac |
fordere auf; fordre auf! |
| 2. Person Plural | conmonefacite |
fordert auf! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conmonefacito |
| 3. Person Singular | conmonefacito |
| 2. Person Plural | conmonefacitote |
| 3. Person Plural | conmonefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conmonefacere |
das Auffordern |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
des Auffordernes |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
dem Auffordern |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
das Auffordern |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
durch das Auffordern |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
Auffordern! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciendus conmonefaciundus |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendi conmonefaciundi |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
conmonefaciendam conmonefaciundam |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Nominativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Genitiv | conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
conmonefaciendarum conmonefaciundarum |
conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conmonefaciendos conmonefaciundos |
conmonefaciendas conmonefaciundas |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Genitiv | conmonefacientis |
conmonefacientis |
conmonefacientis |
| Dativ | conmonefacienti |
conmonefacienti |
conmonefacienti |
| Akkusativ | conmonefacientem |
conmonefacientem |
conmonefaciens |
| Ablativ | conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
| Vokativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Nominativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Genitiv | conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
| Dativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Akkusativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Ablativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Vokativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefactus |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Genitiv | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacti |
| Dativ | conmonefacto |
conmonefactae |
conmonefacto |
| Akkusativ | conmonefactum |
conmonefactam |
conmonefactum |
| Ablativ | conmonefacto |
conmonefacta |
conmonefacto |
| Vokativ | conmonefacte |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Nominativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Genitiv | conmonefactorum |
conmonefactarum |
conmonefactorum |
| Dativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Akkusativ | conmonefactos |
conmonefactas |
conmonefacta |
| Ablativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Vokativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefacturus |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Genitiv | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefacturi |
| Dativ | conmonefacturo |
conmonefacturae |
conmonefacturo |
| Akkusativ | conmonefacturum |
conmonefacturam |
conmonefacturum |
| Ablativ | conmonefacturo |
conmonefactura |
conmonefacturo |
| Vokativ | conmonefacture |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Nominativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Genitiv | conmonefacturorum |
conmonefacturarum |
conmonefacturorum |
| Dativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Akkusativ | conmonefacturos |
conmonefacturas |
conmonefactura |
| Ablativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Vokativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Supin I | Supin II |
| conmonefactum |
conmonefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacio |
ich erinnere; erinnre |
| 2. Person Singular | conmonefacis |
du erinnerst |
| 3. Person Singular | conmonefacit |
er/sie/es erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefacimus |
wir erinnern |
| 2. Person Plural | conmonefacitis |
ihr erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefaciunt |
sie erinnern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacior |
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefaceris conmonefacere |
du wirst erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefacitur |
er/sie/es wird erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefacimur |
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefacimini |
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefaciuntur |
sie werden erinnert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich erinnere; erinnre |
| 2. Person Singular | conmonefacias |
du erinnerest; erinnrest |
| 3. Person Singular | conmonefaciat |
er/sie/es erinnere; erinnre |
| 1. Person Plural | conmonefaciamus |
wir erinneren |
| 2. Person Plural | conmonefaciatis |
ihr erinneret |
| 3. Person Plural | conmonefaciant |
sie erinneren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefaciaris conmonefaciare |
du werdest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefaciatur |
er/sie/es werde erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefaciamur |
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefaciamini |
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefaciantur |
sie werden erinnert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebam |
ich erinnerte |
| 2. Person Singular | conmonefaciebas |
du erinnertest |
| 3. Person Singular | conmonefaciebat |
er/sie/es erinnerte |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamus |
wir erinnerten |
| 2. Person Plural | conmonefaciebatis |
ihr erinnertet |
| 3. Person Plural | conmonefaciebant |
sie erinnerten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebar |
ich wurde erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefaciebaris conmonefaciebare |
du wurdest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefaciebatur |
er/sie/es wurde erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamur |
wir wurden erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefaciebamini |
ihr wurdet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefaciebantur |
sie wurden erinnert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerem |
ich erinnerte |
| 2. Person Singular | conmonefaceres |
du erinnertest |
| 3. Person Singular | conmonefaceret |
er/sie/es erinnerte |
| 1. Person Plural | conmonefaceremus |
wir erinnerten |
| 2. Person Plural | conmonefaceretis |
ihr erinnertet |
| 3. Person Plural | conmonefacerent |
sie erinnerten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerer |
ich würde erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefacereris conmonefacerere |
du würdest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefaceretur |
er/sie/es würde erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefaceremur |
wir würden erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefaceremini |
ihr würdet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefacerentur |
sie würden erinnert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich werde erinnern |
| 2. Person Singular | conmonefacies |
du wirst erinnern |
| 3. Person Singular | conmonefaciet |
er/sie/es wird erinnern |
| 1. Person Plural | conmonefaciemus |
wir werden erinnern |
| 2. Person Plural | conmonefacietis |
ihr werdet erinnern |
| 3. Person Plural | conmonefacient |
sie werden erinnern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefacieris conmonefaciere |
du wirst erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefacietur |
er/sie/es wird erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefaciemur |
wir werden erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefaciemini |
ihr werdet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefacientur |
sie werden erinnert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeci |
ich habe erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefecisti |
du hast erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefecit |
er/sie/es hat erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefecimus |
wir haben erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefecistis |
ihr habt erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefecerunt conmonefecere |
sie haben erinnert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sum |
ich bin erinnert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus es |
du bist erinnert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus est |
er/sie/es ist erinnert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti sumus |
wir sind erinnert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti estis |
ihr seid erinnert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sunt |
sie sind erinnert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecerim |
ich habe erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du habest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es habe erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir haben erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr habet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie haben erinnert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sim |
ich sei erinnert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus sis |
du seiest erinnert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus sit |
er/sie/es sei erinnert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti simus |
wir seien erinnert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti sitis |
ihr seiet erinnert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sint |
sie seien erinnert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeceram |
ich hatte erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefeceras |
du hattest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefecerat |
er/sie/es hatte erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefeceramus |
wir hatten erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefeceratis |
ihr hattet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefecerant |
sie hatten erinnert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus eram |
ich war erinnert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus eras |
du warst erinnert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus erat |
er/sie/es war erinnert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti eramus |
wir waren erinnert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti eratis |
ihr warst erinnert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti erant |
sie waren erinnert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecissem |
ich hätte erinnert |
| 2. Person Singular | conmonefecisses |
du hättest erinnert |
| 3. Person Singular | conmonefecisset |
er/sie/es hätte erinnert |
| 1. Person Plural | conmonefecissemus |
wir hätten erinnert |
| 2. Person Plural | conmonefecissetis |
ihr hättet erinnert |
| 3. Person Plural | conmonefecissent |
sie hätten erinnert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus essem |
ich wäre erinnert worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus esses |
du wärest erinnert worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus esset |
er/sie/es wäre erinnert worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti essemus |
wir wären erinnert worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti essetis |
ihr wäret erinnert worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti essent |
sie wären erinnert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecero |
ich werde erinnert haben |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du wirst erinnert haben |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es wird erinnert haben |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir werden erinnert haben |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr werdet erinnert haben |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie werden erinnert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus ero |
ich werde erinnert worden sein |
| 2. Person Singular | conmonefactus eris |
du werdest erinnert worden sein |
| 3. Person Singular | conmonefactus erit |
er/sie/es werde erinnert worden sein |
| 1. Person Plural | conmonefacti erimus |
wir werden erinnert worden sein |
| 2. Person Plural | conmonefacti eritis |
ihr werdet erinnert worden sein |
| 3. Person Plural | conmonefacti erunt |
sie werden erinnert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefacere |
erinnern |
| Vorzeitigkeit | conmonefecisse |
erinnert haben |
| Nachzeitigkeit | conmonefacturum esse |
erinnern werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefaci conmonefacier |
erinnert werden |
| Vorzeitigkeit | conmonefactum esse |
erinnert worden sein |
| Nachzeitigkeit | conmonefactum iri |
künftig erinnert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conmoneface conmonefac |
erinnere; erinnre! |
| 2. Person Plural | conmonefacite |
erinnert! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conmonefacito |
| 3. Person Singular | conmonefacito |
| 2. Person Plural | conmonefacitote |
| 3. Person Plural | conmonefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conmonefacere |
das Erinnern |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
des Erinnernes |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
dem Erinnern |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
das Erinnern |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
durch das Erinnern |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
Erinnern! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciendus conmonefaciundus |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendi conmonefaciundi |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
conmonefaciendam conmonefaciundam |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Nominativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Genitiv | conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
conmonefaciendarum conmonefaciundarum |
conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conmonefaciendos conmonefaciundos |
conmonefaciendas conmonefaciundas |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Genitiv | conmonefacientis |
conmonefacientis |
conmonefacientis |
| Dativ | conmonefacienti |
conmonefacienti |
conmonefacienti |
| Akkusativ | conmonefacientem |
conmonefacientem |
conmonefaciens |
| Ablativ | conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
| Vokativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Nominativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Genitiv | conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
| Dativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Akkusativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Ablativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Vokativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefactus |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Genitiv | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacti |
| Dativ | conmonefacto |
conmonefactae |
conmonefacto |
| Akkusativ | conmonefactum |
conmonefactam |
conmonefactum |
| Ablativ | conmonefacto |
conmonefacta |
conmonefacto |
| Vokativ | conmonefacte |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Nominativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Genitiv | conmonefactorum |
conmonefactarum |
conmonefactorum |
| Dativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Akkusativ | conmonefactos |
conmonefactas |
conmonefacta |
| Ablativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Vokativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefacturus |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Genitiv | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefacturi |
| Dativ | conmonefacturo |
conmonefacturae |
conmonefacturo |
| Akkusativ | conmonefacturum |
conmonefacturam |
conmonefacturum |
| Ablativ | conmonefacturo |
conmonefactura |
conmonefacturo |
| Vokativ | conmonefacture |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Nominativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Genitiv | conmonefacturorum |
conmonefacturarum |
conmonefacturorum |
| Dativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Akkusativ | conmonefacturos |
conmonefacturas |
conmonefactura |
| Ablativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Vokativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Supin I | Supin II |
| conmonefactum |
conmonefactu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacio |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | conmonefacis |
du ermahnst |
| 3. Person Singular | conmonefacit |
er/sie/es ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefacimus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | conmonefacitis |
ihr ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefaciunt |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacior |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefaceris conmonefacere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefacitur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefacimur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefacimini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefaciuntur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | conmonefacias |
du ermahnest |
| 3. Person Singular | conmonefaciat |
er/sie/es ermahne |
| 1. Person Plural | conmonefaciamus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | conmonefaciatis |
ihr ermahnet |
| 3. Person Plural | conmonefaciant |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefaciaris conmonefaciare |
du werdest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefaciatur |
er/sie/es werde ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefaciamur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefaciamini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefaciantur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebam |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | conmonefaciebas |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | conmonefaciebat |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | conmonefaciebatis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | conmonefaciebant |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciebar |
ich wurde ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefaciebaris conmonefaciebare |
du wurdest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefaciebatur |
er/sie/es wurde ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefaciebamur |
wir wurden ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefaciebamini |
ihr wurdet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefaciebantur |
sie wurden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerem |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | conmonefaceres |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | conmonefaceret |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | conmonefaceremus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | conmonefaceretis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | conmonefacerent |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefacerer |
ich würde ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefacereris conmonefacerere |
du würdest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefaceretur |
er/sie/es würde ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefaceremur |
wir würden ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefaceremini |
ihr würdet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefacerentur |
sie würden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciam |
ich werde ermahnen |
| 2. Person Singular | conmonefacies |
du wirst ermahnen |
| 3. Person Singular | conmonefaciet |
er/sie/es wird ermahnen |
| 1. Person Plural | conmonefaciemus |
wir werden ermahnen |
| 2. Person Plural | conmonefacietis |
ihr werdet ermahnen |
| 3. Person Plural | conmonefacient |
sie werden ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefacieris conmonefaciere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefacietur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefaciemur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefaciemini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefacientur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeci |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefecisti |
du hast ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefecit |
er/sie/es hat ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefecimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefecistis |
ihr habt ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefecerunt conmonefecere |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sum |
ich bin ermahnt worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus es |
du bist ermahnt worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus est |
er/sie/es ist ermahnt worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti sumus |
wir sind ermahnt worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti estis |
ihr seid ermahnt worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sunt |
sie sind ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecerim |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du habest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es habe ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr habet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus sim |
ich sei ermahnt worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus sis |
du seiest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus sit |
er/sie/es sei ermahnt worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti simus |
wir seien ermahnt worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti sitis |
ihr seiet ermahnt worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti sint |
sie seien ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefeceram |
ich hatte ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefeceras |
du hattest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefecerat |
er/sie/es hatte ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefeceramus |
wir hatten ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefeceratis |
ihr hattet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefecerant |
sie hatten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus eram |
ich war ermahnt worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus eras |
du warst ermahnt worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus erat |
er/sie/es war ermahnt worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti eramus |
wir waren ermahnt worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti eratis |
ihr warst ermahnt worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti erant |
sie waren ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecissem |
ich hätte ermahnt |
| 2. Person Singular | conmonefecisses |
du hättest ermahnt |
| 3. Person Singular | conmonefecisset |
er/sie/es hätte ermahnt |
| 1. Person Plural | conmonefecissemus |
wir hätten ermahnt |
| 2. Person Plural | conmonefecissetis |
ihr hättet ermahnt |
| 3. Person Plural | conmonefecissent |
sie hätten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus essem |
ich wäre ermahnt worden |
| 2. Person Singular | conmonefactus esses |
du wärest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | conmonefactus esset |
er/sie/es wäre ermahnt worden |
| 1. Person Plural | conmonefacti essemus |
wir wären ermahnt worden |
| 2. Person Plural | conmonefacti essetis |
ihr wäret ermahnt worden |
| 3. Person Plural | conmonefacti essent |
sie wären ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefecero |
ich werde ermahnt haben |
| 2. Person Singular | conmonefeceris |
du wirst ermahnt haben |
| 3. Person Singular | conmonefecerit |
er/sie/es wird ermahnt haben |
| 1. Person Plural | conmonefecerimus |
wir werden ermahnt haben |
| 2. Person Plural | conmonefeceritis |
ihr werdet ermahnt haben |
| 3. Person Plural | conmonefecerint |
sie werden ermahnt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conmonefactus ero |
ich werde ermahnt worden sein |
| 2. Person Singular | conmonefactus eris |
du werdest ermahnt worden sein |
| 3. Person Singular | conmonefactus erit |
er/sie/es werde ermahnt worden sein |
| 1. Person Plural | conmonefacti erimus |
wir werden ermahnt worden sein |
| 2. Person Plural | conmonefacti eritis |
ihr werdet ermahnt worden sein |
| 3. Person Plural | conmonefacti erunt |
sie werden ermahnt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefacere |
ermahnen |
| Vorzeitigkeit | conmonefecisse |
ermahnt haben |
| Nachzeitigkeit | conmonefacturum esse |
ermahnen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conmonefaci conmonefacier |
ermahnt werden |
| Vorzeitigkeit | conmonefactum esse |
ermahnt worden sein |
| Nachzeitigkeit | conmonefactum iri |
künftig ermahnt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conmoneface conmonefac |
ermahne! |
| 2. Person Plural | conmonefacite |
ermahnt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conmonefacito |
| 3. Person Singular | conmonefacito |
| 2. Person Plural | conmonefacitote |
| 3. Person Plural | conmonefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conmonefacere |
das Ermahnen |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
des Ermahnens |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
dem Ermahnen |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
das Ermahnen |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
durch das Ermahnen |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
Ermahnen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciendus conmonefaciundus |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Genitiv | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendi conmonefaciundi |
| Dativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Akkusativ | conmonefaciendum conmonefaciundum |
conmonefaciendam conmonefaciundam |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Ablativ | conmonefaciendo conmonefaciundo |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendo conmonefaciundo |
| Vokativ | conmonefaciende conmonefaciunde |
conmonefacienda conmonefaciunda |
conmonefaciendum conmonefaciundum |
| Nominativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Genitiv | conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
conmonefaciendarum conmonefaciundarum |
conmonefaciendorum conmonefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conmonefaciendos conmonefaciundos |
conmonefaciendas conmonefaciundas |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conmonefaciendi conmonefaciundi |
conmonefaciendae conmonefaciundae |
conmonefacienda conmonefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Genitiv | conmonefacientis |
conmonefacientis |
conmonefacientis |
| Dativ | conmonefacienti |
conmonefacienti |
conmonefacienti |
| Akkusativ | conmonefacientem |
conmonefacientem |
conmonefaciens |
| Ablativ | conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
conmonefacienti conmonefaciente |
| Vokativ | conmonefaciens |
conmonefaciens |
conmonefaciens |
| Nominativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Genitiv | conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
conmonefacientium conmonefacientum |
| Dativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Akkusativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Ablativ | conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
conmonefacientibus |
| Vokativ | conmonefacientes |
conmonefacientes |
conmonefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefactus |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Genitiv | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacti |
| Dativ | conmonefacto |
conmonefactae |
conmonefacto |
| Akkusativ | conmonefactum |
conmonefactam |
conmonefactum |
| Ablativ | conmonefacto |
conmonefacta |
conmonefacto |
| Vokativ | conmonefacte |
conmonefacta |
conmonefactum |
| Nominativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Genitiv | conmonefactorum |
conmonefactarum |
conmonefactorum |
| Dativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Akkusativ | conmonefactos |
conmonefactas |
conmonefacta |
| Ablativ | conmonefactis |
conmonefactis |
conmonefactis |
| Vokativ | conmonefacti |
conmonefactae |
conmonefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conmonefacturus |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Genitiv | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefacturi |
| Dativ | conmonefacturo |
conmonefacturae |
conmonefacturo |
| Akkusativ | conmonefacturum |
conmonefacturam |
conmonefacturum |
| Ablativ | conmonefacturo |
conmonefactura |
conmonefacturo |
| Vokativ | conmonefacture |
conmonefactura |
conmonefacturum |
| Nominativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Genitiv | conmonefacturorum |
conmonefacturarum |
conmonefacturorum |
| Dativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Akkusativ | conmonefacturos |
conmonefacturas |
conmonefactura |
| Ablativ | conmonefacturis |
conmonefacturis |
conmonefacturis |
| Vokativ | conmonefacturi |
conmonefacturae |
conmonefactura |
| Supin I | Supin II |
| conmonefactum |
conmonefactu |