Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 | ich stehe fest | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 | du stehst fest | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 | er/sie/es steht fest | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 | wir stehen fest | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 | ihr steht fest | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 | sie stehen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 | ich werde festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 | du wirst festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 | er/sie/es wird festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 | wir werden festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 | ihr werdet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 | sie werden festgestanden | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 | ich stehe fest | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 | du stehest fest | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 | er/sie/es stehe fest | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 | wir stehen fest | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 | ihr stehet fest | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 | sie stehen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 | ich werde festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 | du werdest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 | er/sie/es werde festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 | wir werden festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 | ihr werdet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 | sie werden festgestanden | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 | ich stand fest | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 | du stand(e)st fest | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 | er/sie/es stand fest | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 | wir standen fest | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 | ihr standet fest | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 | sie standen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 | ich wurde festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 | du wurdest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 | er/sie/es wurde festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 | wir wurden festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 | ihr wurdet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 | sie wurden festgestanden | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 | ich stünde fest; stände fest | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 | du stündest fest; ständest fest | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 | er/sie/es stünde fest; stände fest | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 | wir stünden fest; ständen fest | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 | ihr stündet fest; ständet fest | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 | sie stünden fest; ständen fest | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 | ich würde festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 | du würdest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 | er/sie/es würde festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 | wir würden festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 | ihr würdet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 | sie würden festgestanden | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 | ich werde feststehen | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 | du wirst feststehen | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 | er/sie/es wird feststehen | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 | wir werden feststehen | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 | ihr werdet feststehen | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 | sie werden feststehen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 | ich werde festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 | du wirst festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 | er/sie/es wird festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 | wir werden festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 | ihr werdet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 | sie werden festgestanden | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 | ich habe festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 | du hast festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 | er/sie/es hat festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 | wir haben festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 | ihr habt festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 | sie haben festgestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 | ich bin festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 | du bist festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 | er/sie/es ist festgestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 | wir sind festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 | ihr seid festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 | sie sind festgestanden worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 | ich habe festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du habest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es habe festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir haben festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr habet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie haben festgestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 | ich sei festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 | du seiest festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 | er/sie/es sei festgestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 | wir seien festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 | ihr seiet festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 | sie seien festgestanden worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 | ich hatte festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 | du hattest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 | er/sie/es hatte festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 | wir hatten festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 | ihr hattet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 | sie hatten festgestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 | ich war festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 | du warst festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 | er/sie/es war festgestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 | wir waren festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 | ihr warst festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 | sie waren festgestanden worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 | ich hätte festgestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 | du hättest festgestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 | er/sie/es hätte festgestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 | wir hätten festgestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 | ihr hättet festgestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 | sie hätten festgestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 | ich wäre festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 | du wärest festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 | er/sie/es wäre festgestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 | wir wären festgestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 | ihr wäret festgestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 | sie wären festgestanden worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 | ich werde festgestanden haben | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du wirst festgestanden haben | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es wird festgestanden haben | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir werden festgestanden haben | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr werdet festgestanden haben | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie werden festgestanden haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 | ich werde festgestanden worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 | du werdest festgestanden worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 | er/sie/es werde festgestanden worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 | wir werden festgestanden worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 | ihr werdet festgestanden worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 | sie werden festgestanden worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 | feststehen | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 | festgestanden haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 | feststehen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 | festgestanden werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 | festgestanden worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 | künftig festgestanden werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | stehe fest; stehe fst! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | steht fest! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das Feststehen | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des Feststehens | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem Feststehen | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das Feststehen | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das Feststehen | 
  
    | Vokativ | constande 
 | Feststehen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | constande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 | ich bestehe | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 | du bestehst | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 | er/sie/es besteht | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 | wir bestehen | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 | ihr besteht | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 | sie bestehen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 | ich werde bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 | du wirst bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 | er/sie/es wird bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 | wir werden bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 | ihr werdet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 | sie werden bestanden | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 | ich bestehe | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 | du bestehest | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 | er/sie/es bestehe | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 | wir bestehen | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 | ihr bestehet | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 | sie bestehen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 | ich werde bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 | du werdest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 | er/sie/es werde bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 | wir werden bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 | ihr werdet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 | sie werden bestanden | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 | ich bestand | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 | du bestand(e)st | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 | er/sie/es bestand | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 | wir bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 | ihr bestandet | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 | sie bestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 | ich wurde bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 | du wurdest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 | er/sie/es wurde bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 | wir wurden bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 | ihr wurdet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 | sie wurden bestanden | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 | ich bestünde; bestände | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 | du bestündest; beständest | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 | er/sie/es bestünde; bestände | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 | wir bestünden; beständen | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 | ihr bestündet; beständet | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 | sie bestünden; beständen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 | ich würde bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 | du würdest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 | er/sie/es würde bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 | wir würden bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 | ihr würdet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 | sie würden bestanden | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 | ich werde bestehen | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 | du wirst bestehen | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 | er/sie/es wird bestehen | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 | wir werden bestehen | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 | ihr werdet bestehen | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 | sie werden bestehen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 | ich werde bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 | du wirst bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 | er/sie/es wird bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 | wir werden bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 | ihr werdet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 | sie werden bestanden | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 | ich habe bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 | du hast bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 | er/sie/es hat bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 | wir haben bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 | ihr habt bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 | sie haben bestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 | ich bin bestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 | du bist bestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 | er/sie/es ist bestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 | wir sind bestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 | ihr seid bestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 | sie sind bestanden worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 | ich habe bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du habest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es habe bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir haben bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr habet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie haben bestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 | ich sei bestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 | du seiest bestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 | er/sie/es sei bestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 | wir seien bestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 | ihr seiet bestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 | sie seien bestanden worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 | ich hatte bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 | du hattest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 | er/sie/es hatte bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 | wir hatten bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 | ihr hattet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 | sie hatten bestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 | ich war bestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 | du warst bestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 | er/sie/es war bestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 | wir waren bestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 | ihr warst bestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 | sie waren bestanden worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 | ich hätte bestanden | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 | du hättest bestanden | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 | er/sie/es hätte bestanden | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 | wir hätten bestanden | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 | ihr hättet bestanden | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 | sie hätten bestanden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 | ich wäre bestanden worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 | du wärest bestanden worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 | er/sie/es wäre bestanden worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 | wir wären bestanden worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 | ihr wäret bestanden worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 | sie wären bestanden worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 | ich werde bestanden haben | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du wirst bestanden haben | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es wird bestanden haben | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir werden bestanden haben | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr werdet bestanden haben | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie werden bestanden haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 | ich werde bestanden worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 | du werdest bestanden worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 | er/sie/es werde bestanden worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 | wir werden bestanden worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 | ihr werdet bestanden worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 | sie werden bestanden worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 | bestehen | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 | bestanden haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 | bestehen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 | bestanden werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 | bestanden worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 | künftig bestanden werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | bestehe; besteh! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | besteht! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das Bestehen | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des Bestehens | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem Bestehen | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das Bestehen | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das Bestehen | 
  
    | Vokativ | constande 
 | Bestehen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 |  | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 |  | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 |  | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 |  | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 |  | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 |  | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 |  | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 |  | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 |  | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 |  | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 |  | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 |  | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 |  | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 |  | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 |  | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 |  | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 |  | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 |  | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | ! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | ! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des es | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das | 
  
    | Vokativ | constande 
 | ! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 | ich koste | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 | du kostest | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 | er/sie/es kostet | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 | wir kosten | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 | ihr kostet | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 | sie kosten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 | ich werde gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 | du wirst gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 | er/sie/es wird gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 | wir werden gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 | ihr werdet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 | sie werden gekostet | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 | ich koste | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 | du kostest | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 | er/sie/es koste | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 | wir kosten | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 | ihr kostet | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 | sie kosten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 | ich werde gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 | du werdest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 | er/sie/es werde gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 | wir werden gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 | ihr werdet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 | sie werden gekostet | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 | ich kostete | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 | du kostetest | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 | er/sie/es kostete | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 | wir kosteten | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 | ihr kostetet | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 | sie kosteten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 | ich wurde gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 | du wurdest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 | er/sie/es wurde gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 | wir wurden gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 | ihr wurdet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 | sie wurden gekostet | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 | ich kostete | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 | du kostetest | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 | er/sie/es kostete | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 | wir kosteten | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 | ihr kostetet | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 | sie kosteten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 | ich würde gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 | du würdest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 | er/sie/es würde gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 | wir würden gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 | ihr würdet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 | sie würden gekostet | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 | ich werde kosten | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 | du wirst kosten | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 | er/sie/es wird kosten | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 | wir werden kosten | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 | ihr werdet kosten | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 | sie werden kosten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 | ich werde gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 | du wirst gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 | er/sie/es wird gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 | wir werden gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 | ihr werdet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 | sie werden gekostet | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 | ich habe gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 | du hast gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 | er/sie/es hat gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 | wir haben gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 | ihr habt gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 | sie haben gekostet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 | ich bin gekostet worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 | du bist gekostet worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 | er/sie/es ist gekostet worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 | wir sind gekostet worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 | ihr seid gekostet worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 | sie sind gekostet worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 | ich habe gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du habest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es habe gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir haben gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr habet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie haben gekostet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 | ich sei gekostet worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 | du seiest gekostet worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 | er/sie/es sei gekostet worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 | wir seien gekostet worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 | ihr seiet gekostet worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 | sie seien gekostet worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 | ich hatte gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 | du hattest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 | er/sie/es hatte gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 | wir hatten gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 | ihr hattet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 | sie hatten gekostet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 | ich war gekostet worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 | du warst gekostet worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 | er/sie/es war gekostet worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 | wir waren gekostet worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 | ihr warst gekostet worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 | sie waren gekostet worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 | ich hätte gekostet | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 | du hättest gekostet | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 | er/sie/es hätte gekostet | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 | wir hätten gekostet | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 | ihr hättet gekostet | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 | sie hätten gekostet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 | ich wäre gekostet worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 | du wärest gekostet worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 | er/sie/es wäre gekostet worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 | wir wären gekostet worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 | ihr wäret gekostet worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 | sie wären gekostet worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 | ich werde gekostet haben | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du wirst gekostet haben | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es wird gekostet haben | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir werden gekostet haben | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr werdet gekostet haben | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie werden gekostet haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 | ich werde gekostet worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 | du werdest gekostet worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 | er/sie/es werde gekostet worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 | wir werden gekostet worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 | ihr werdet gekostet worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 | sie werden gekostet worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 | kosten | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 | gekostet haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 | kosten werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 | gekostet werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 | gekostet worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 | künftig gekostet werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | koste! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | kostet! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das Kosten | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des Kostens | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem Kosten | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das Kosten | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das Kosten | 
  
    | Vokativ | constande 
 | Kosten! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | consto 
 | ich stimme überein | 
  
    | 2. Person Singular | constas 
 | du stimmst überein | 
  
    | 3. Person Singular | constat 
 | er/sie/es stimmt überein | 
  
    | 1. Person Plural | constamus 
 | wir stimmen überein | 
  
    | 2. Person Plural | constatis 
 | ihr stimmt überein | 
  
    | 3. Person Plural | constant 
 | sie stimmen überein | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constor 
 | ich werde übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constaris constare
 
 | du wirst übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constatur 
 | er/sie/es wird übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constamur 
 | wir werden übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constamini 
 | ihr werdet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constantur 
 | sie werden übereingestimmt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constem 
 | ich stimme überein | 
  
    | 2. Person Singular | constes 
 | du stimmest überein | 
  
    | 3. Person Singular | constet 
 | er/sie/es stimme überein | 
  
    | 1. Person Plural | constemus 
 | wir stimmen überein | 
  
    | 2. Person Plural | constetis 
 | ihr stimmet überein | 
  
    | 3. Person Plural | constent 
 | sie stimmen überein | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | conster 
 | ich werde übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | consteris constere
 
 | du werdest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constetur 
 | er/sie/es werde übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constemur 
 | wir werden übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constemini 
 | ihr werdet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constentur 
 | sie werden übereingestimmt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabam 
 | ich stimmte überein | 
  
    | 2. Person Singular | constabas 
 | du stimmtest überein | 
  
    | 3. Person Singular | constabat 
 | er/sie/es stimmte überein | 
  
    | 1. Person Plural | constabamus 
 | wir stimmten überein | 
  
    | 2. Person Plural | constabatis 
 | ihr stimmtet überein | 
  
    | 3. Person Plural | constabant 
 | sie stimmten überein | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabar 
 | ich wurde übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constabaris constabare
 
 | du wurdest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constabatur 
 | er/sie/es wurde übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constabamur 
 | wir wurden übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constabamini 
 | ihr wurdet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constabantur 
 | sie wurden übereingestimmt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarem 
 | ich stimmte überein | 
  
    | 2. Person Singular | constares 
 | du stimmtest überein | 
  
    | 3. Person Singular | constaret 
 | er/sie/es stimmte überein | 
  
    | 1. Person Plural | constaremus 
 | wir stimmten überein | 
  
    | 2. Person Plural | constaretis 
 | ihr stimmtet überein | 
  
    | 3. Person Plural | constarent 
 | sie stimmten überein | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constarer 
 | ich würde übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constareris constarere
 
 | du würdest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constaretur 
 | er/sie/es würde übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constaremur 
 | wir würden übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constaremini 
 | ihr würdet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constarentur 
 | sie würden übereingestimmt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabo 
 | ich werde übereinstimmen | 
  
    | 2. Person Singular | constabis 
 | du wirst übereinstimmen | 
  
    | 3. Person Singular | constabit 
 | er/sie/es wird übereinstimmen | 
  
    | 1. Person Plural | constabimus 
 | wir werden übereinstimmen | 
  
    | 2. Person Plural | constabitis 
 | ihr werdet übereinstimmen | 
  
    | 3. Person Plural | constabunt 
 | sie werden übereinstimmen | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constabor 
 | ich werde übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constaberis constabere
 
 | du wirst übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constabitur 
 | er/sie/es wird übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constabimur 
 | wir werden übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constabimini 
 | ihr werdet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constabuntur 
 | sie werden übereingestimmt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiti 
 | ich habe übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constitisti 
 | du hast übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constitit 
 | er/sie/es hat übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constitimus 
 | wir haben übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constitistis 
 | ihr habt übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constiterunt constitere
 
 | sie haben übereingestimmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sum 
 | ich bin übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus es 
 | du bist übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus est 
 | er/sie/es ist übereingestimmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati sumus 
 | wir sind übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati estis 
 | ihr seid übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sunt 
 | sie sind übereingestimmt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiterim 
 | ich habe übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du habest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es habe übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir haben übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr habet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie haben übereingestimmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus sim 
 | ich sei übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus sis 
 | du seiest übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus sit 
 | er/sie/es sei übereingestimmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati simus 
 | wir seien übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati sitis 
 | ihr seiet übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati sint 
 | sie seien übereingestimmt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constiteram 
 | ich hatte übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constiteras 
 | du hattest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constiterat 
 | er/sie/es hatte übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constiteramus 
 | wir hatten übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constiteratis 
 | ihr hattet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constiterant 
 | sie hatten übereingestimmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus eram 
 | ich war übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eras 
 | du warst übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erat 
 | er/sie/es war übereingestimmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati eramus 
 | wir waren übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati eratis 
 | ihr warst übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati erant 
 | sie waren übereingestimmt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitissem 
 | ich hätte übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Singular | constitisses 
 | du hättest übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Singular | constitisset 
 | er/sie/es hätte übereingestimmt | 
  
    | 1. Person Plural | constitissemus 
 | wir hätten übereingestimmt | 
  
    | 2. Person Plural | constitissetis 
 | ihr hättet übereingestimmt | 
  
    | 3. Person Plural | constitissent 
 | sie hätten übereingestimmt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus essem 
 | ich wäre übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Singular | constatus esses 
 | du wärest übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Singular | constatus esset 
 | er/sie/es wäre übereingestimmt worden | 
  
    | 1. Person Plural | constati essemus 
 | wir wären übereingestimmt worden | 
  
    | 2. Person Plural | constati essetis 
 | ihr wäret übereingestimmt worden | 
  
    | 3. Person Plural | constati essent 
 | sie wären übereingestimmt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constitero 
 | ich werde übereingestimmt haben | 
  
    | 2. Person Singular | constiteris 
 | du wirst übereingestimmt haben | 
  
    | 3. Person Singular | constiterit 
 | er/sie/es wird übereingestimmt haben | 
  
    | 1. Person Plural | constiterimus 
 | wir werden übereingestimmt haben | 
  
    | 2. Person Plural | constiteritis 
 | ihr werdet übereingestimmt haben | 
  
    | 3. Person Plural | constiterint 
 | sie werden übereingestimmt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | constatus ero 
 | ich werde übereingestimmt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | constatus eris 
 | du werdest übereingestimmt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | constatus erit 
 | er/sie/es werde übereingestimmt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | constati erimus 
 | wir werden übereingestimmt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | constati eritis 
 | ihr werdet übereingestimmt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | constati erunt 
 | sie werden übereingestimmt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | constare 
 | übereinstimmen | 
  
    | Vorzeitigkeit | constitisse 
 | übereingestimmt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | constaturum esse 
 | übereinstimmen werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | constari constarier
 
 | übereingestimmt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | constatum esse 
 | übereingestimmt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | constatum iri 
 | künftig übereingestimmt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | consta 
 | stimme überein! | 
  
    | 2. Person Plural | constate 
 | stimmt überein! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | constato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | constatote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | constanto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | constare 
 | das übereinstimmen | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | des übereinstimmens | 
  
    | Dativ | constando 
 | dem übereinstimmen | 
  
  
    | Akkusativ | constandum 
 | das übereinstimmen | 
  
    | Ablativ | constando 
 | durch das übereinstimmen | 
  
    | Vokativ | constande 
 | übereinstimmen! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constandus 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
  
    | Genitiv | constandi 
 | constandae 
 | constandi 
 | 
  
    | Dativ | constando 
 | constandae 
 | constando 
 | 
  
    | Akkusativ | constandum 
 | constandam 
 | constandum 
 | 
  
    | Ablativ | constando 
 | constanda 
 | constando 
 | 
  
    | Vokativ | constande 
 | constanda 
 | constandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
  
    | Genitiv | constandorum 
 | constandarum 
 | constandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | constandos 
 | constandas 
 | constanda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | constandi 
 | constandae 
 | constanda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
    | Genitiv | constantis 
 | constantis 
 | constantis 
 | 
  
    | Dativ | constanti 
 | constanti 
 | constanti 
 | 
  
    | Akkusativ | constantem 
 | constantem 
 | constans 
 | 
  
    | Ablativ | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | constanti constante
 
 | 
  
    | Vokativ | constans 
 | constans 
 | constans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Genitiv | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | constantium constantum
 
 | 
  
    | Dativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
  
    | Ablativ | constantibus 
 | constantibus 
 | constantibus 
 | 
  
    | Vokativ | constantes 
 | constantes 
 | constantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constatus 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
    | Genitiv | constati 
 | constatae 
 | constati 
 | 
  
    | Dativ | constato 
 | constatae 
 | constato 
 | 
  
    | Akkusativ | constatum 
 | constatam 
 | constatum 
 | 
  
    | Ablativ | constato 
 | constata 
 | constato 
 | 
  
    | Vokativ | constate 
 | constata 
 | constatum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
  
    | Genitiv | constatorum 
 | constatarum 
 | constatorum 
 | 
  
    | Dativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Akkusativ | constatos 
 | constatas 
 | constata 
 | 
  
    | Ablativ | constatis 
 | constatis 
 | constatis 
 | 
  
    | Vokativ | constati 
 | constatae 
 | constata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | constaturus 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
    | Genitiv | constaturi 
 | constaturae 
 | constaturi 
 | 
  
    | Dativ | constaturo 
 | constaturae 
 | constaturo 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturum 
 | constaturam 
 | constaturum 
 | 
  
    | Ablativ | constaturo 
 | constatura 
 | constaturo 
 | 
  
    | Vokativ | constature 
 | constatura 
 | constaturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
  
    | Genitiv | constaturorum 
 | constaturarum 
 | constaturorum 
 | 
  
    | Dativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Akkusativ | constaturos 
 | constaturas 
 | constatura 
 | 
  
    | Ablativ | constaturis 
 | constaturis 
 | constaturis 
 | 
  
    | Vokativ | constaturi 
 | constaturae 
 | constatura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | constatum 
 | constatu 
 |