Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeo
|
ich staune |
| 2. Person Singular |
constupes
|
du staunst |
| 3. Person Singular |
constupet
|
er/sie/es staunt |
| 1. Person Plural |
constupemus
|
wir staunen |
| 2. Person Plural |
constupetis
|
ihr staunt |
| 3. Person Plural |
constupent
|
sie staunen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeor
|
ich werde gestaunt |
| 2. Person Singular |
constuperis constupere
|
du wirst gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupetur
|
er/sie/es wird gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupemur
|
wir werden gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupemini
|
ihr werdet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupentur
|
sie werden gestaunt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeam
|
ich staune |
| 2. Person Singular |
constupeas
|
du staunest |
| 3. Person Singular |
constupeat
|
er/sie/es staune |
| 1. Person Plural |
constupeamus
|
wir staunen |
| 2. Person Plural |
constupeatis
|
ihr staunet |
| 3. Person Plural |
constupeant
|
sie staunen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupear
|
ich werde gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupearis constupeare
|
du werdest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupeatur
|
er/sie/es werde gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupeamur
|
wir werden gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupeamini
|
ihr werdet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupeantur
|
sie werden gestaunt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebam
|
ich staunte |
| 2. Person Singular |
constupebas
|
du stauntest |
| 3. Person Singular |
constupebat
|
er/sie/es staunte |
| 1. Person Plural |
constupebamus
|
wir staunten |
| 2. Person Plural |
constupebatis
|
ihr stauntet |
| 3. Person Plural |
constupebant
|
sie staunten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebar
|
ich wurde gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupebaris constupebare
|
du wurdest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupebatur
|
er/sie/es wurde gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupebamur
|
wir wurden gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupebamini
|
ihr wurdet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupebantur
|
sie wurden gestaunt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuperem
|
ich staunte |
| 2. Person Singular |
constuperes
|
du stauntest |
| 3. Person Singular |
constuperet
|
er/sie/es staunte |
| 1. Person Plural |
constuperemus
|
wir staunten |
| 2. Person Plural |
constuperetis
|
ihr stauntet |
| 3. Person Plural |
constuperent
|
sie staunten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuperer
|
ich würde gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupereris constuperere
|
du würdest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constuperetur
|
er/sie/es würde gestaunt |
| 1. Person Plural |
constuperemur
|
wir würden gestaunt |
| 2. Person Plural |
constuperemini
|
ihr würdet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constuperentur
|
sie würden gestaunt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebo
|
ich werde staunen |
| 2. Person Singular |
constupebis
|
du wirst staunen |
| 3. Person Singular |
constupebit
|
er/sie/es wird staunen |
| 1. Person Plural |
constupebimus
|
wir werden staunen |
| 2. Person Plural |
constupebitis
|
ihr werdet staunen |
| 3. Person Plural |
constupebunt
|
sie werden staunen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebor
|
ich werde gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupeberis constupebere
|
du wirst gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupebitur
|
er/sie/es wird gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupebimur
|
wir werden gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupebimini
|
ihr werdet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupebuntur
|
sie werden gestaunt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupui
|
ich habe gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupuisti
|
du hast gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupuit
|
er/sie/es hat gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupuimus
|
wir haben gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupuistis
|
ihr habt gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupuerunt constupuere
|
sie haben gestaunt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich bin gestaunt worden |
| 2. Person Singular |
|
du bist gestaunt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es ist gestaunt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir sind gestaunt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr seid gestaunt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie sind gestaunt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuerim
|
ich habe gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupueris
|
du habest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupuerit
|
er/sie/es habe gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupuerimus
|
wir haben gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupueritis
|
ihr habet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupuerint
|
sie haben gestaunt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich sei gestaunt worden |
| 2. Person Singular |
|
du seiest gestaunt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es sei gestaunt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir seien gestaunt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr seiet gestaunt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie seien gestaunt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupueram
|
ich hatte gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupueras
|
du hattest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupuerat
|
er/sie/es hatte gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupueramus
|
wir hatten gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupueratis
|
ihr hattet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupuerant
|
sie hatten gestaunt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich war gestaunt worden |
| 2. Person Singular |
|
du warst gestaunt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es war gestaunt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir waren gestaunt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr warst gestaunt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie waren gestaunt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuissem
|
ich hätte gestaunt |
| 2. Person Singular |
constupuisses
|
du hättest gestaunt |
| 3. Person Singular |
constupuisset
|
er/sie/es hätte gestaunt |
| 1. Person Plural |
constupuissemus
|
wir hätten gestaunt |
| 2. Person Plural |
constupuissetis
|
ihr hättet gestaunt |
| 3. Person Plural |
constupuissent
|
sie hätten gestaunt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich wäre gestaunt worden |
| 2. Person Singular |
|
du wärest gestaunt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es wäre gestaunt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir wären gestaunt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr wäret gestaunt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie wären gestaunt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuero
|
ich werde gestaunt haben |
| 2. Person Singular |
constupueris
|
du wirst gestaunt haben |
| 3. Person Singular |
constupuerit
|
er/sie/es wird gestaunt haben |
| 1. Person Plural |
constupuerimus
|
wir werden gestaunt haben |
| 2. Person Plural |
constupueritis
|
ihr werdet gestaunt haben |
| 3. Person Plural |
constupuerint
|
sie werden gestaunt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich werde gestaunt worden sein |
| 2. Person Singular |
|
du werdest gestaunt worden sein |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es werde gestaunt worden sein |
| 1. Person Plural |
|
wir werden gestaunt worden sein |
| 2. Person Plural |
|
ihr werdet gestaunt worden sein |
| 3. Person Plural |
|
sie werden gestaunt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constupere
|
staunen |
| Vorzeitigkeit |
constupuisse
|
gestaunt haben |
| Nachzeitigkeit |
|
staunen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuperi constuperier
|
gestaunt werden |
| Vorzeitigkeit |
|
gestaunt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
|
künftig gestaunt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
constupe
|
staune! |
| 2. Person Plural |
constupete
|
staunt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constupeto
|
| 3. Person Singular |
constupeto
|
| 2. Person Plural |
constupetote
|
| 3. Person Plural |
constupento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constupere
|
das Staunen |
| Genitiv |
constupendi
|
des Staunens |
| Dativ |
constupendo
|
dem Staunen |
| Akkusativ |
constupendum
|
das Staunen |
| Ablativ |
constupendo
|
durch das Staunen |
| Vokativ |
constupende
|
Staunen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupendus
|
constupenda
|
constupendum
|
| Genitiv |
constupendi
|
constupendae
|
constupendi
|
| Dativ |
constupendo
|
constupendae
|
constupendo
|
| Akkusativ |
constupendum
|
constupendam
|
constupendum
|
| Ablativ |
constupendo
|
constupenda
|
constupendo
|
| Vokativ |
constupende
|
constupenda
|
constupendum
|
Plural
| Nominativ |
constupendi
|
constupendae
|
constupenda
|
| Genitiv |
constupendorum
|
constupendarum
|
constupendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constupendos
|
constupendas
|
constupenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constupendi
|
constupendae
|
constupenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupens
|
constupens
|
constupens
|
| Genitiv |
constupentis
|
constupentis
|
constupentis
|
| Dativ |
constupenti
|
constupenti
|
constupenti
|
| Akkusativ |
constupentem
|
constupentem
|
constupens
|
| Ablativ |
constupenti constupente
|
constupenti constupente
|
constupenti constupente
|
| Vokativ |
constupens
|
constupens
|
constupens
|
Plural
| Nominativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
| Genitiv |
constupentium constupentum
|
constupentium constupentum
|
constupentium constupentum
|
| Dativ |
constupentibus
|
constupentibus
|
constupentibus
|
| Akkusativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
| Ablativ |
constupentibus
|
constupentibus
|
constupentibus
|
| Vokativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Supina
| Supin I |
Supin II |
| existiert nicht |
existiert nicht |
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeo
|
ich stutze |
| 2. Person Singular |
constupes
|
du stutzt |
| 3. Person Singular |
constupet
|
er/sie/es stutzt |
| 1. Person Plural |
constupemus
|
wir stutzen |
| 2. Person Plural |
constupetis
|
ihr stutzt |
| 3. Person Plural |
constupent
|
sie stutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeor
|
ich werde gestutzt |
| 2. Person Singular |
constuperis constupere
|
du wirst gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupetur
|
er/sie/es wird gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupemur
|
wir werden gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupemini
|
ihr werdet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupentur
|
sie werden gestutzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupeam
|
ich stutze |
| 2. Person Singular |
constupeas
|
du stutzest |
| 3. Person Singular |
constupeat
|
er/sie/es stutze |
| 1. Person Plural |
constupeamus
|
wir stutzen |
| 2. Person Plural |
constupeatis
|
ihr stutzet |
| 3. Person Plural |
constupeant
|
sie stutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupear
|
ich werde gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupearis constupeare
|
du werdest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupeatur
|
er/sie/es werde gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupeamur
|
wir werden gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupeamini
|
ihr werdet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupeantur
|
sie werden gestutzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebam
|
ich stutzte |
| 2. Person Singular |
constupebas
|
du stutztest |
| 3. Person Singular |
constupebat
|
er/sie/es stutzte |
| 1. Person Plural |
constupebamus
|
wir stutzten |
| 2. Person Plural |
constupebatis
|
ihr stutztet |
| 3. Person Plural |
constupebant
|
sie stutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebar
|
ich wurde gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupebaris constupebare
|
du wurdest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupebatur
|
er/sie/es wurde gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupebamur
|
wir wurden gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupebamini
|
ihr wurdet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupebantur
|
sie wurden gestutzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constuperem
|
ich stutzte |
| 2. Person Singular |
constuperes
|
du stutztest |
| 3. Person Singular |
constuperet
|
er/sie/es stutzte |
| 1. Person Plural |
constuperemus
|
wir stutzten |
| 2. Person Plural |
constuperetis
|
ihr stutztet |
| 3. Person Plural |
constuperent
|
sie stutzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constuperer
|
ich würde gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupereris constuperere
|
du würdest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constuperetur
|
er/sie/es würde gestutzt |
| 1. Person Plural |
constuperemur
|
wir würden gestutzt |
| 2. Person Plural |
constuperemini
|
ihr würdet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constuperentur
|
sie würden gestutzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebo
|
ich werde stutzen |
| 2. Person Singular |
constupebis
|
du wirst stutzen |
| 3. Person Singular |
constupebit
|
er/sie/es wird stutzen |
| 1. Person Plural |
constupebimus
|
wir werden stutzen |
| 2. Person Plural |
constupebitis
|
ihr werdet stutzen |
| 3. Person Plural |
constupebunt
|
sie werden stutzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
constupebor
|
ich werde gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupeberis constupebere
|
du wirst gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupebitur
|
er/sie/es wird gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupebimur
|
wir werden gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupebimini
|
ihr werdet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupebuntur
|
sie werden gestutzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupui
|
ich habe gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupuisti
|
du hast gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupuit
|
er/sie/es hat gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupuimus
|
wir haben gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupuistis
|
ihr habt gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupuerunt constupuere
|
sie haben gestutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich bin gestutzt worden |
| 2. Person Singular |
|
du bist gestutzt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es ist gestutzt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir sind gestutzt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr seid gestutzt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie sind gestutzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuerim
|
ich habe gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupueris
|
du habest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupuerit
|
er/sie/es habe gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupuerimus
|
wir haben gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupueritis
|
ihr habet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupuerint
|
sie haben gestutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich sei gestutzt worden |
| 2. Person Singular |
|
du seiest gestutzt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es sei gestutzt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir seien gestutzt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr seiet gestutzt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie seien gestutzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupueram
|
ich hatte gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupueras
|
du hattest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupuerat
|
er/sie/es hatte gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupueramus
|
wir hatten gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupueratis
|
ihr hattet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupuerant
|
sie hatten gestutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich war gestutzt worden |
| 2. Person Singular |
|
du warst gestutzt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es war gestutzt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir waren gestutzt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr warst gestutzt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie waren gestutzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuissem
|
ich hätte gestutzt |
| 2. Person Singular |
constupuisses
|
du hättest gestutzt |
| 3. Person Singular |
constupuisset
|
er/sie/es hätte gestutzt |
| 1. Person Plural |
constupuissemus
|
wir hätten gestutzt |
| 2. Person Plural |
constupuissetis
|
ihr hättet gestutzt |
| 3. Person Plural |
constupuissent
|
sie hätten gestutzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich wäre gestutzt worden |
| 2. Person Singular |
|
du wärest gestutzt worden |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es wäre gestutzt worden |
| 1. Person Plural |
|
wir wären gestutzt worden |
| 2. Person Plural |
|
ihr wäret gestutzt worden |
| 3. Person Plural |
|
sie wären gestutzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
constupuero
|
ich werde gestutzt haben |
| 2. Person Singular |
constupueris
|
du wirst gestutzt haben |
| 3. Person Singular |
constupuerit
|
er/sie/es wird gestutzt haben |
| 1. Person Plural |
constupuerimus
|
wir werden gestutzt haben |
| 2. Person Plural |
constupueritis
|
ihr werdet gestutzt haben |
| 3. Person Plural |
constupuerint
|
sie werden gestutzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
|
ich werde gestutzt worden sein |
| 2. Person Singular |
|
du werdest gestutzt worden sein |
| 3. Person Singular |
|
er/sie/es werde gestutzt worden sein |
| 1. Person Plural |
|
wir werden gestutzt worden sein |
| 2. Person Plural |
|
ihr werdet gestutzt worden sein |
| 3. Person Plural |
|
sie werden gestutzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constupere
|
stutzen |
| Vorzeitigkeit |
constupuisse
|
gestutzt haben |
| Nachzeitigkeit |
|
stutzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
constuperi constuperier
|
gestutzt werden |
| Vorzeitigkeit |
|
gestutzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
|
künftig gestutzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
constupe
|
stutze! |
| 2. Person Plural |
constupete
|
stutzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
constupeto
|
| 3. Person Singular |
constupeto
|
| 2. Person Plural |
constupetote
|
| 3. Person Plural |
constupento
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
constupere
|
das Stutzen |
| Genitiv |
constupendi
|
des Stutzens |
| Dativ |
constupendo
|
dem Stutzen |
| Akkusativ |
constupendum
|
das Stutzen |
| Ablativ |
constupendo
|
durch das Stutzen |
| Vokativ |
constupende
|
Stutzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupendus
|
constupenda
|
constupendum
|
| Genitiv |
constupendi
|
constupendae
|
constupendi
|
| Dativ |
constupendo
|
constupendae
|
constupendo
|
| Akkusativ |
constupendum
|
constupendam
|
constupendum
|
| Ablativ |
constupendo
|
constupenda
|
constupendo
|
| Vokativ |
constupende
|
constupenda
|
constupendum
|
Plural
| Nominativ |
constupendi
|
constupendae
|
constupenda
|
| Genitiv |
constupendorum
|
constupendarum
|
constupendorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
constupendos
|
constupendas
|
constupenda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
constupendi
|
constupendae
|
constupenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
constupens
|
constupens
|
constupens
|
| Genitiv |
constupentis
|
constupentis
|
constupentis
|
| Dativ |
constupenti
|
constupenti
|
constupenti
|
| Akkusativ |
constupentem
|
constupentem
|
constupens
|
| Ablativ |
constupenti constupente
|
constupenti constupente
|
constupenti constupente
|
| Vokativ |
constupens
|
constupens
|
constupens
|
Plural
| Nominativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
| Genitiv |
constupentium constupentum
|
constupentium constupentum
|
constupentium constupentum
|
| Dativ |
constupentibus
|
constupentibus
|
constupentibus
|
| Akkusativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
| Ablativ |
constupentibus
|
constupentibus
|
constupentibus
|
| Vokativ |
constupentes
|
constupentes
|
constupentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
| Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Supina
| Supin I |
Supin II |
| existiert nicht |
existiert nicht |