| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| conticiscere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | beruhigen verstummen |
| conticiscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst beruhigt du wirst verstummt |
| conticiscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | beruhige verstumme |
| conticiscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Futur I Indikativ Passiv | du wirst beruhigt du wirst verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticisco |
ich beruhige |
| 2. Person Singular | conticiscis |
du beruhigst |
| 3. Person Singular | conticiscit |
er/sie/es beruhigt |
| 1. Person Plural | conticiscimus |
wir beruhigen |
| 2. Person Plural | conticiscitis |
ihr beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscunt |
sie beruhigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscor |
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular | conticisceris conticiscere |
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular | conticiscitur |
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural | conticiscimur |
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural | conticiscimini |
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscuntur |
sie werden beruhigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscam |
ich beruhige |
| 2. Person Singular | conticiscas |
du beruhigest |
| 3. Person Singular | conticiscat |
er/sie/es beruhige |
| 1. Person Plural | conticiscamus |
wir beruhigen |
| 2. Person Plural | conticiscatis |
ihr beruhiget |
| 3. Person Plural | conticiscant |
sie beruhigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscar |
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular | conticiscaris conticiscare |
du werdest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticiscatur |
er/sie/es werde beruhigt |
| 1. Person Plural | conticiscamur |
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural | conticiscamini |
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscantur |
sie werden beruhigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscebam |
ich beruhigte |
| 2. Person Singular | conticiscebas |
du beruhigtest |
| 3. Person Singular | conticiscebat |
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural | conticiscebamus |
wir beruhigten |
| 2. Person Plural | conticiscebatis |
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural | conticiscebant |
sie beruhigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscebar |
ich wurde beruhigt |
| 2. Person Singular | conticiscebaris conticiscebare |
du wurdest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticiscebatur |
er/sie/es wurde beruhigt |
| 1. Person Plural | conticiscebamur |
wir wurden beruhigt |
| 2. Person Plural | conticiscebamini |
ihr wurdet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscebantur |
sie wurden beruhigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscerem |
ich beruhigte |
| 2. Person Singular | conticisceres |
du beruhigtest |
| 3. Person Singular | conticisceret |
er/sie/es beruhigte |
| 1. Person Plural | conticisceremus |
wir beruhigten |
| 2. Person Plural | conticisceretis |
ihr beruhigtet |
| 3. Person Plural | conticiscerent |
sie beruhigten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscerer |
ich würde beruhigt |
| 2. Person Singular | conticiscereris conticiscerere |
du würdest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticisceretur |
er/sie/es würde beruhigt |
| 1. Person Plural | conticisceremur |
wir würden beruhigt |
| 2. Person Plural | conticisceremini |
ihr würdet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscerentur |
sie würden beruhigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscam |
ich werde beruhigen |
| 2. Person Singular | conticisces |
du wirst beruhigen |
| 3. Person Singular | conticiscet |
er/sie/es wird beruhigen |
| 1. Person Plural | conticiscemus |
wir werden beruhigen |
| 2. Person Plural | conticiscetis |
ihr werdet beruhigen |
| 3. Person Plural | conticiscent |
sie werden beruhigen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscar |
ich werde beruhigt |
| 2. Person Singular | conticisceris conticiscere |
du wirst beruhigt |
| 3. Person Singular | conticiscetur |
er/sie/es wird beruhigt |
| 1. Person Plural | conticiscemur |
wir werden beruhigt |
| 2. Person Plural | conticiscemini |
ihr werdet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticiscentur |
sie werden beruhigt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticui |
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular | conticuisti |
du hast beruhigt |
| 3. Person Singular | conticuit |
er/sie/es hat beruhigt |
| 1. Person Plural | conticuimus |
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural | conticuistis |
ihr habt beruhigt |
| 3. Person Plural | conticuerunt conticuere |
sie haben beruhigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich bin beruhigt worden | |
| 2. Person Singular | du bist beruhigt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es ist beruhigt worden | |
| 1. Person Plural | wir sind beruhigt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seid beruhigt worden | |
| 3. Person Plural | sie sind beruhigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuerim |
ich habe beruhigt |
| 2. Person Singular | conticueris |
du habest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticuerit |
er/sie/es habe beruhigt |
| 1. Person Plural | conticuerimus |
wir haben beruhigt |
| 2. Person Plural | conticueritis |
ihr habet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticuerint |
sie haben beruhigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich sei beruhigt worden | |
| 2. Person Singular | du seiest beruhigt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es sei beruhigt worden | |
| 1. Person Plural | wir seien beruhigt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seiet beruhigt worden | |
| 3. Person Plural | sie seien beruhigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticueram |
ich hatte beruhigt |
| 2. Person Singular | conticueras |
du hattest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticuerat |
er/sie/es hatte beruhigt |
| 1. Person Plural | conticueramus |
wir hatten beruhigt |
| 2. Person Plural | conticueratis |
ihr hattet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticuerant |
sie hatten beruhigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich war beruhigt worden | |
| 2. Person Singular | du warst beruhigt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es war beruhigt worden | |
| 1. Person Plural | wir waren beruhigt worden | |
| 2. Person Plural | ihr warst beruhigt worden | |
| 3. Person Plural | sie waren beruhigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuissem |
ich hätte beruhigt |
| 2. Person Singular | conticuisses |
du hättest beruhigt |
| 3. Person Singular | conticuisset |
er/sie/es hätte beruhigt |
| 1. Person Plural | conticuissemus |
wir hätten beruhigt |
| 2. Person Plural | conticuissetis |
ihr hättet beruhigt |
| 3. Person Plural | conticuissent |
sie hätten beruhigt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich wäre beruhigt worden | |
| 2. Person Singular | du wärest beruhigt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es wäre beruhigt worden | |
| 1. Person Plural | wir wären beruhigt worden | |
| 2. Person Plural | ihr wäret beruhigt worden | |
| 3. Person Plural | sie wären beruhigt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuero |
ich werde beruhigt haben |
| 2. Person Singular | conticueris |
du wirst beruhigt haben |
| 3. Person Singular | conticuerit |
er/sie/es wird beruhigt haben |
| 1. Person Plural | conticuerimus |
wir werden beruhigt haben |
| 2. Person Plural | conticueritis |
ihr werdet beruhigt haben |
| 3. Person Plural | conticuerint |
sie werden beruhigt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich werde beruhigt worden sein | |
| 2. Person Singular | du werdest beruhigt worden sein | |
| 3. Person Singular | er/sie/es werde beruhigt worden sein | |
| 1. Person Plural | wir werden beruhigt worden sein | |
| 2. Person Plural | ihr werdet beruhigt worden sein | |
| 3. Person Plural | sie werden beruhigt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conticiscere |
beruhigen |
| Vorzeitigkeit | conticuisse |
beruhigt haben |
| Nachzeitigkeit | beruhigen werden | |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conticisci conticiscier |
beruhigt werden |
| Vorzeitigkeit | beruhigt worden sein | |
| Nachzeitigkeit | künftig beruhigt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conticisce conticisc |
beruhige! |
| 2. Person Plural | conticiscite |
beruhigt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conticiscito |
| 3. Person Singular | conticiscito |
| 2. Person Plural | conticiscitote |
| 3. Person Plural | conticiscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conticiscere |
das Beruhigen |
| Genitiv | conticiscendi conticiscundi |
des Beruhigens |
| Dativ | conticiscendo conticiscundo |
dem Beruhigen |
| Akkusativ | conticiscendum conticiscundum |
das Beruhigen |
| Ablativ | conticiscendo conticiscundo |
durch das Beruhigen |
| Vokativ | conticiscende conticiscunde |
Beruhigen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conticiscendus conticiscundus |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendum conticiscundum |
| Genitiv | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscendi conticiscundi |
| Dativ | conticiscendo conticiscundo |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscendo conticiscundo |
| Akkusativ | conticiscendum conticiscundum |
conticiscendam conticiscundam |
conticiscendum conticiscundum |
| Ablativ | conticiscendo conticiscundo |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendo conticiscundo |
| Vokativ | conticiscende conticiscunde |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendum conticiscundum |
| Nominativ | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscenda conticiscunda |
| Genitiv | conticiscendorum conticiscundorum |
conticiscendarum conticiscundarum |
conticiscendorum conticiscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conticiscendos conticiscundos |
conticiscendas conticiscundas |
conticiscenda conticiscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscenda conticiscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conticiscens |
conticiscens |
conticiscens |
| Genitiv | conticiscentis |
conticiscentis |
conticiscentis |
| Dativ | conticiscenti |
conticiscenti |
conticiscenti |
| Akkusativ | conticiscentem |
conticiscentem |
conticiscens |
| Ablativ | conticiscenti conticiscente |
conticiscenti conticiscente |
conticiscenti conticiscente |
| Vokativ | conticiscens |
conticiscens |
conticiscens |
| Nominativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Genitiv | conticiscentium conticiscentum |
conticiscentium conticiscentum |
conticiscentium conticiscentum |
| Dativ | conticiscentibus |
conticiscentibus |
conticiscentibus |
| Akkusativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Ablativ | conticiscentibus |
conticiscentibus |
conticiscentibus |
| Vokativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Supin I | Supin II |
| existiert nicht | existiert nicht |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticisco |
ich verstumme |
| 2. Person Singular | conticiscis |
du verstummst |
| 3. Person Singular | conticiscit |
er/sie/es verstummt |
| 1. Person Plural | conticiscimus |
wir verstummen |
| 2. Person Plural | conticiscitis |
ihr verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscunt |
sie verstummen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscor |
ich werde verstummt |
| 2. Person Singular | conticisceris conticiscere |
du wirst verstummt |
| 3. Person Singular | conticiscitur |
er/sie/es wird verstummt |
| 1. Person Plural | conticiscimur |
wir werden verstummt |
| 2. Person Plural | conticiscimini |
ihr werdet verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscuntur |
sie werden verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscam |
ich verstumme |
| 2. Person Singular | conticiscas |
du verstummest |
| 3. Person Singular | conticiscat |
er/sie/es verstumme |
| 1. Person Plural | conticiscamus |
wir verstummen |
| 2. Person Plural | conticiscatis |
ihr verstummet |
| 3. Person Plural | conticiscant |
sie verstummen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscar |
ich werde verstummt |
| 2. Person Singular | conticiscaris conticiscare |
du werdest verstummt |
| 3. Person Singular | conticiscatur |
er/sie/es werde verstummt |
| 1. Person Plural | conticiscamur |
wir werden verstummt |
| 2. Person Plural | conticiscamini |
ihr werdet verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscantur |
sie werden verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscebam |
ich verstummte |
| 2. Person Singular | conticiscebas |
du verstummtest |
| 3. Person Singular | conticiscebat |
er/sie/es verstummte |
| 1. Person Plural | conticiscebamus |
wir verstummten |
| 2. Person Plural | conticiscebatis |
ihr verstummtet |
| 3. Person Plural | conticiscebant |
sie verstummten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscebar |
ich wurde verstummt |
| 2. Person Singular | conticiscebaris conticiscebare |
du wurdest verstummt |
| 3. Person Singular | conticiscebatur |
er/sie/es wurde verstummt |
| 1. Person Plural | conticiscebamur |
wir wurden verstummt |
| 2. Person Plural | conticiscebamini |
ihr wurdet verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscebantur |
sie wurden verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscerem |
ich verstummte |
| 2. Person Singular | conticisceres |
du verstummtest |
| 3. Person Singular | conticisceret |
er/sie/es verstummte |
| 1. Person Plural | conticisceremus |
wir verstummten |
| 2. Person Plural | conticisceretis |
ihr verstummtet |
| 3. Person Plural | conticiscerent |
sie verstummten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscerer |
ich würde verstummt |
| 2. Person Singular | conticiscereris conticiscerere |
du würdest verstummt |
| 3. Person Singular | conticisceretur |
er/sie/es würde verstummt |
| 1. Person Plural | conticisceremur |
wir würden verstummt |
| 2. Person Plural | conticisceremini |
ihr würdet verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscerentur |
sie würden verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscam |
ich werde verstummen |
| 2. Person Singular | conticisces |
du wirst verstummen |
| 3. Person Singular | conticiscet |
er/sie/es wird verstummen |
| 1. Person Plural | conticiscemus |
wir werden verstummen |
| 2. Person Plural | conticiscetis |
ihr werdet verstummen |
| 3. Person Plural | conticiscent |
sie werden verstummen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | conticiscar |
ich werde verstummt |
| 2. Person Singular | conticisceris conticiscere |
du wirst verstummt |
| 3. Person Singular | conticiscetur |
er/sie/es wird verstummt |
| 1. Person Plural | conticiscemur |
wir werden verstummt |
| 2. Person Plural | conticiscemini |
ihr werdet verstummt |
| 3. Person Plural | conticiscentur |
sie werden verstummt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticui |
ich habe verstummt |
| 2. Person Singular | conticuisti |
du hast verstummt |
| 3. Person Singular | conticuit |
er/sie/es hat verstummt |
| 1. Person Plural | conticuimus |
wir haben verstummt |
| 2. Person Plural | conticuistis |
ihr habt verstummt |
| 3. Person Plural | conticuerunt conticuere |
sie haben verstummt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich bin verstummt worden | |
| 2. Person Singular | du bist verstummt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es ist verstummt worden | |
| 1. Person Plural | wir sind verstummt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seid verstummt worden | |
| 3. Person Plural | sie sind verstummt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuerim |
ich habe verstummt |
| 2. Person Singular | conticueris |
du habest verstummt |
| 3. Person Singular | conticuerit |
er/sie/es habe verstummt |
| 1. Person Plural | conticuerimus |
wir haben verstummt |
| 2. Person Plural | conticueritis |
ihr habet verstummt |
| 3. Person Plural | conticuerint |
sie haben verstummt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich sei verstummt worden | |
| 2. Person Singular | du seiest verstummt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es sei verstummt worden | |
| 1. Person Plural | wir seien verstummt worden | |
| 2. Person Plural | ihr seiet verstummt worden | |
| 3. Person Plural | sie seien verstummt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticueram |
ich hatte verstummt |
| 2. Person Singular | conticueras |
du hattest verstummt |
| 3. Person Singular | conticuerat |
er/sie/es hatte verstummt |
| 1. Person Plural | conticueramus |
wir hatten verstummt |
| 2. Person Plural | conticueratis |
ihr hattet verstummt |
| 3. Person Plural | conticuerant |
sie hatten verstummt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich war verstummt worden | |
| 2. Person Singular | du warst verstummt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es war verstummt worden | |
| 1. Person Plural | wir waren verstummt worden | |
| 2. Person Plural | ihr warst verstummt worden | |
| 3. Person Plural | sie waren verstummt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuissem |
ich hätte verstummt |
| 2. Person Singular | conticuisses |
du hättest verstummt |
| 3. Person Singular | conticuisset |
er/sie/es hätte verstummt |
| 1. Person Plural | conticuissemus |
wir hätten verstummt |
| 2. Person Plural | conticuissetis |
ihr hättet verstummt |
| 3. Person Plural | conticuissent |
sie hätten verstummt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich wäre verstummt worden | |
| 2. Person Singular | du wärest verstummt worden | |
| 3. Person Singular | er/sie/es wäre verstummt worden | |
| 1. Person Plural | wir wären verstummt worden | |
| 2. Person Plural | ihr wäret verstummt worden | |
| 3. Person Plural | sie wären verstummt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | conticuero |
ich werde verstummt haben |
| 2. Person Singular | conticueris |
du wirst verstummt haben |
| 3. Person Singular | conticuerit |
er/sie/es wird verstummt haben |
| 1. Person Plural | conticuerimus |
wir werden verstummt haben |
| 2. Person Plural | conticueritis |
ihr werdet verstummt haben |
| 3. Person Plural | conticuerint |
sie werden verstummt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | ich werde verstummt worden sein | |
| 2. Person Singular | du werdest verstummt worden sein | |
| 3. Person Singular | er/sie/es werde verstummt worden sein | |
| 1. Person Plural | wir werden verstummt worden sein | |
| 2. Person Plural | ihr werdet verstummt worden sein | |
| 3. Person Plural | sie werden verstummt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conticiscere |
verstummen |
| Vorzeitigkeit | conticuisse |
verstummt haben |
| Nachzeitigkeit | verstummen werden | |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | conticisci conticiscier |
verstummt werden |
| Vorzeitigkeit | verstummt worden sein | |
| Nachzeitigkeit | künftig verstummt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | conticisce conticisc |
verstumme! |
| 2. Person Plural | conticiscite |
verstummt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | conticiscito |
| 3. Person Singular | conticiscito |
| 2. Person Plural | conticiscitote |
| 3. Person Plural | conticiscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | conticiscere |
das Verstummen |
| Genitiv | conticiscendi conticiscundi |
des Verstummens |
| Dativ | conticiscendo conticiscundo |
dem Verstummen |
| Akkusativ | conticiscendum conticiscundum |
das Verstummen |
| Ablativ | conticiscendo conticiscundo |
durch das Verstummen |
| Vokativ | conticiscende conticiscunde |
Verstummen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conticiscendus conticiscundus |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendum conticiscundum |
| Genitiv | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscendi conticiscundi |
| Dativ | conticiscendo conticiscundo |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscendo conticiscundo |
| Akkusativ | conticiscendum conticiscundum |
conticiscendam conticiscundam |
conticiscendum conticiscundum |
| Ablativ | conticiscendo conticiscundo |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendo conticiscundo |
| Vokativ | conticiscende conticiscunde |
conticiscenda conticiscunda |
conticiscendum conticiscundum |
| Nominativ | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscenda conticiscunda |
| Genitiv | conticiscendorum conticiscundorum |
conticiscendarum conticiscundarum |
conticiscendorum conticiscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | conticiscendos conticiscundos |
conticiscendas conticiscundas |
conticiscenda conticiscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | conticiscendi conticiscundi |
conticiscendae conticiscundae |
conticiscenda conticiscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | conticiscens |
conticiscens |
conticiscens |
| Genitiv | conticiscentis |
conticiscentis |
conticiscentis |
| Dativ | conticiscenti |
conticiscenti |
conticiscenti |
| Akkusativ | conticiscentem |
conticiscentem |
conticiscens |
| Ablativ | conticiscenti conticiscente |
conticiscenti conticiscente |
conticiscenti conticiscente |
| Vokativ | conticiscens |
conticiscens |
conticiscens |
| Nominativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Genitiv | conticiscentium conticiscentum |
conticiscentium conticiscentum |
conticiscentium conticiscentum |
| Dativ | conticiscentibus |
conticiscentibus |
conticiscentibus |
| Akkusativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Ablativ | conticiscentibus |
conticiscentibus |
conticiscentibus |
| Vokativ | conticiscentes |
conticiscentes |
conticiscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Nominativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Genitiv | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Supin I | Supin II |
| existiert nicht | existiert nicht |