Latein | Typ | Geschlecht | Flexionsart | Form | Deutsch |
---|---|---|---|---|---|
duellator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Grundform | = bellator, oris, m.: Krieger, Kriegsmann, tapfere Streiter |
duellator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Nominativ Singular von duellator | |
duellator | Nomen | Maskulinum | konsonantische Deklination | Vokativ Singular von duellator |
Latein: | Deutsch: | |
Nominativ | duellator |
|
Genitiv | duellatoris |
|
Dativ | duellatori duellatore |
|
Akkusativ | duellatorem |
|
Ablativ | duellatore |
|
Vokativ | duellator |
|
Lokativ | duellatori duellatore |
Latein: | Deutsch: | |
Nominativ | duellatores duellatoris |
|
Genitiv | duellatorum duellatorium |
|
Dativ | duellatoribus |
|
Akkusativ | duellatoris duellatores |
|
Ablativ | duellatoribus |
|
Vokativ | duellatores |
|
Lokativ | duellatoribus |