Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilo
|
ich verdeutliche |
2. Person Singular |
enubilas
|
du verdeutlichst |
3. Person Singular |
enubilat
|
er/sie/es verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilamus
|
wir verdeutlichen |
2. Person Plural |
enubilatis
|
ihr verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilant
|
sie verdeutlichen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilor
|
ich werde verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilaris enubilare
|
du wirst verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilatur
|
er/sie/es wird verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilamur
|
wir werden verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilamini
|
ihr werdet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilantur
|
sie werden verdeutlicht |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilem
|
ich verdeutliche |
2. Person Singular |
enubiles
|
du verdeutlichest |
3. Person Singular |
enubilet
|
er/sie/es verdeutliche |
1. Person Plural |
enubilemus
|
wir verdeutlichen |
2. Person Plural |
enubiletis
|
ihr verdeutlichet |
3. Person Plural |
enubilent
|
sie verdeutlichen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubiler
|
ich werde verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubileris enubilere
|
du werdest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubiletur
|
er/sie/es werde verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilemur
|
wir werden verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilemini
|
ihr werdet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilentur
|
sie werden verdeutlicht |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilabam
|
ich verdeutlichte |
2. Person Singular |
enubilabas
|
du verdeutlichtest |
3. Person Singular |
enubilabat
|
er/sie/es verdeutlichte |
1. Person Plural |
enubilabamus
|
wir verdeutlichten |
2. Person Plural |
enubilabatis
|
ihr verdeutlichtet |
3. Person Plural |
enubilabant
|
sie verdeutlichten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilabar
|
ich wurde verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilabaris enubilabare
|
du wurdest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilabatur
|
er/sie/es wurde verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilabamur
|
wir wurden verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilabamini
|
ihr wurdet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilabantur
|
sie wurden verdeutlicht |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilarem
|
ich verdeutlichte |
2. Person Singular |
enubilares
|
du verdeutlichtest |
3. Person Singular |
enubilaret
|
er/sie/es verdeutlichte |
1. Person Plural |
enubilaremus
|
wir verdeutlichten |
2. Person Plural |
enubilaretis
|
ihr verdeutlichtet |
3. Person Plural |
enubilarent
|
sie verdeutlichten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilarer
|
ich würde verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilareris enubilarere
|
du würdest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilaretur
|
er/sie/es würde verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilaremur
|
wir würden verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilaremini
|
ihr würdet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilarentur
|
sie würden verdeutlicht |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilabo
|
ich werde verdeutlichen |
2. Person Singular |
enubilabis
|
du wirst verdeutlichen |
3. Person Singular |
enubilabit
|
er/sie/es wird verdeutlichen |
1. Person Plural |
enubilabimus
|
wir werden verdeutlichen |
2. Person Plural |
enubilabitis
|
ihr werdet verdeutlichen |
3. Person Plural |
enubilabunt
|
sie werden verdeutlichen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilabor
|
ich werde verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilaberis enubilabere
|
du wirst verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilabitur
|
er/sie/es wird verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilabimur
|
wir werden verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilabimini
|
ihr werdet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilabuntur
|
sie werden verdeutlicht |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilavi
|
ich habe verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilavisti
|
du hast verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilavit
|
er/sie/es hat verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilavimus
|
wir haben verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilavistis
|
ihr habt verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilaverunt enubilavere
|
sie haben verdeutlicht |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilatus sum
|
ich bin verdeutlicht worden |
2. Person Singular |
enubilatus es
|
du bist verdeutlicht worden |
3. Person Singular |
enubilatus est
|
er/sie/es ist verdeutlicht worden |
1. Person Plural |
enubilati sumus
|
wir sind verdeutlicht worden |
2. Person Plural |
enubilati estis
|
ihr seid verdeutlicht worden |
3. Person Plural |
enubilati sunt
|
sie sind verdeutlicht worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilaverim
|
ich habe verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilaveris
|
du habest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilaverit
|
er/sie/es habe verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilaverimus
|
wir haben verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilaveritis
|
ihr habet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilaverint
|
sie haben verdeutlicht |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilatus sim
|
ich sei verdeutlicht worden |
2. Person Singular |
enubilatus sis
|
du seiest verdeutlicht worden |
3. Person Singular |
enubilatus sit
|
er/sie/es sei verdeutlicht worden |
1. Person Plural |
enubilati simus
|
wir seien verdeutlicht worden |
2. Person Plural |
enubilati sitis
|
ihr seiet verdeutlicht worden |
3. Person Plural |
enubilati sint
|
sie seien verdeutlicht worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilaveram
|
ich hatte verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilaveras
|
du hattest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilaverat
|
er/sie/es hatte verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilaveramus
|
wir hatten verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilaveratis
|
ihr hattet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilaverant
|
sie hatten verdeutlicht |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilatus eram
|
ich war verdeutlicht worden |
2. Person Singular |
enubilatus eras
|
du warst verdeutlicht worden |
3. Person Singular |
enubilatus erat
|
er/sie/es war verdeutlicht worden |
1. Person Plural |
enubilati eramus
|
wir waren verdeutlicht worden |
2. Person Plural |
enubilati eratis
|
ihr warst verdeutlicht worden |
3. Person Plural |
enubilati erant
|
sie waren verdeutlicht worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilavissem
|
ich hätte verdeutlicht |
2. Person Singular |
enubilavisses
|
du hättest verdeutlicht |
3. Person Singular |
enubilavisset
|
er/sie/es hätte verdeutlicht |
1. Person Plural |
enubilavissemus
|
wir hätten verdeutlicht |
2. Person Plural |
enubilavissetis
|
ihr hättet verdeutlicht |
3. Person Plural |
enubilavissent
|
sie hätten verdeutlicht |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilatus essem
|
ich wäre verdeutlicht worden |
2. Person Singular |
enubilatus esses
|
du wärest verdeutlicht worden |
3. Person Singular |
enubilatus esset
|
er/sie/es wäre verdeutlicht worden |
1. Person Plural |
enubilati essemus
|
wir wären verdeutlicht worden |
2. Person Plural |
enubilati essetis
|
ihr wäret verdeutlicht worden |
3. Person Plural |
enubilati essent
|
sie wären verdeutlicht worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
enubilavero
|
ich werde verdeutlicht haben |
2. Person Singular |
enubilaveris
|
du wirst verdeutlicht haben |
3. Person Singular |
enubilaverit
|
er/sie/es wird verdeutlicht haben |
1. Person Plural |
enubilaverimus
|
wir werden verdeutlicht haben |
2. Person Plural |
enubilaveritis
|
ihr werdet verdeutlicht haben |
3. Person Plural |
enubilaverint
|
sie werden verdeutlicht haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
enubilatus ero
|
ich werde verdeutlicht worden sein |
2. Person Singular |
enubilatus eris
|
du werdest verdeutlicht worden sein |
3. Person Singular |
enubilatus erit
|
er/sie/es werde verdeutlicht worden sein |
1. Person Plural |
enubilati erimus
|
wir werden verdeutlicht worden sein |
2. Person Plural |
enubilati eritis
|
ihr werdet verdeutlicht worden sein |
3. Person Plural |
enubilati erunt
|
sie werden verdeutlicht worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
enubilare
|
verdeutlichen |
Vorzeitigkeit |
enubilavisse
|
verdeutlicht haben |
Nachzeitigkeit |
enubilaturum esse
|
verdeutlichen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
enubilari enubilarier
|
verdeutlicht werden |
Vorzeitigkeit |
enubilatum esse
|
verdeutlicht worden sein |
Nachzeitigkeit |
enubilatum iri
|
künftig verdeutlicht werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
enubila
|
verdeutliche! |
2. Person Plural |
enubilate
|
verdeutlicht! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
enubilato
|
3. Person Singular |
enubilato
|
2. Person Plural |
enubilatote
|
3. Person Plural |
enubilanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
enubilare
|
das Verdeutlichen |
Genitiv |
enubilandi
|
des Verdeutlichens |
Dativ |
enubilando
|
dem Verdeutlichen |
Akkusativ |
enubilandum
|
das Verdeutlichen |
Ablativ |
enubilando
|
durch das Verdeutlichen |
Vokativ |
enubilande
|
Verdeutlichen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
enubilandus
|
enubilanda
|
enubilandum
|
Genitiv |
enubilandi
|
enubilandae
|
enubilandi
|
Dativ |
enubilando
|
enubilandae
|
enubilando
|
Akkusativ |
enubilandum
|
enubilandam
|
enubilandum
|
Ablativ |
enubilando
|
enubilanda
|
enubilando
|
Vokativ |
enubilande
|
enubilanda
|
enubilandum
|
Plural
Nominativ |
enubilandi
|
enubilandae
|
enubilanda
|
Genitiv |
enubilandorum
|
enubilandarum
|
enubilandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
enubilandos
|
enubilandas
|
enubilanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
enubilandi
|
enubilandae
|
enubilanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
enubilans
|
enubilans
|
enubilans
|
Genitiv |
enubilantis
|
enubilantis
|
enubilantis
|
Dativ |
enubilanti
|
enubilanti
|
enubilanti
|
Akkusativ |
enubilantem
|
enubilantem
|
enubilans
|
Ablativ |
enubilanti enubilante
|
enubilanti enubilante
|
enubilanti enubilante
|
Vokativ |
enubilans
|
enubilans
|
enubilans
|
Plural
Nominativ |
enubilantes
|
enubilantes
|
enubilantia
|
Genitiv |
enubilantium enubilantum
|
enubilantium enubilantum
|
enubilantium enubilantum
|
Dativ |
enubilantibus
|
enubilantibus
|
enubilantibus
|
Akkusativ |
enubilantes
|
enubilantes
|
enubilantia
|
Ablativ |
enubilantibus
|
enubilantibus
|
enubilantibus
|
Vokativ |
enubilantes
|
enubilantes
|
enubilantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
enubilatus
|
enubilata
|
enubilatum
|
Genitiv |
enubilati
|
enubilatae
|
enubilati
|
Dativ |
enubilato
|
enubilatae
|
enubilato
|
Akkusativ |
enubilatum
|
enubilatam
|
enubilatum
|
Ablativ |
enubilato
|
enubilata
|
enubilato
|
Vokativ |
enubilate
|
enubilata
|
enubilatum
|
Plural
Nominativ |
enubilati
|
enubilatae
|
enubilata
|
Genitiv |
enubilatorum
|
enubilatarum
|
enubilatorum
|
Dativ |
enubilatis
|
enubilatis
|
enubilatis
|
Akkusativ |
enubilatos
|
enubilatas
|
enubilata
|
Ablativ |
enubilatis
|
enubilatis
|
enubilatis
|
Vokativ |
enubilati
|
enubilatae
|
enubilata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
enubilaturus
|
enubilatura
|
enubilaturum
|
Genitiv |
enubilaturi
|
enubilaturae
|
enubilaturi
|
Dativ |
enubilaturo
|
enubilaturae
|
enubilaturo
|
Akkusativ |
enubilaturum
|
enubilaturam
|
enubilaturum
|
Ablativ |
enubilaturo
|
enubilatura
|
enubilaturo
|
Vokativ |
enubilature
|
enubilatura
|
enubilaturum
|
Plural
Nominativ |
enubilaturi
|
enubilaturae
|
enubilatura
|
Genitiv |
enubilaturorum
|
enubilaturarum
|
enubilaturorum
|
Dativ |
enubilaturis
|
enubilaturis
|
enubilaturis
|
Akkusativ |
enubilaturos
|
enubilaturas
|
enubilatura
|
Ablativ |
enubilaturis
|
enubilaturis
|
enubilaturis
|
Vokativ |
enubilaturi
|
enubilaturae
|
enubilatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
enubilatum
|
enubilatu
|