Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustro
|
|
2. Person Singular |
frustras
|
|
3. Person Singular |
frustrat
|
|
1. Person Plural |
frustramus
|
|
2. Person Plural |
frustratis
|
|
3. Person Plural |
frustrant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustror
|
|
2. Person Singular |
frustraris frustrare
|
|
3. Person Singular |
frustratur
|
|
1. Person Plural |
frustramur
|
|
2. Person Plural |
frustramini
|
|
3. Person Plural |
frustrantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustrem
|
|
2. Person Singular |
frustres
|
|
3. Person Singular |
frustret
|
|
1. Person Plural |
frustremus
|
|
2. Person Plural |
frustretis
|
|
3. Person Plural |
frustrent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustrer
|
|
2. Person Singular |
frustreris frustrere
|
|
3. Person Singular |
frustretur
|
|
1. Person Plural |
frustremur
|
|
2. Person Plural |
frustremini
|
|
3. Person Plural |
frustrentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustrabam
|
|
2. Person Singular |
frustrabas
|
|
3. Person Singular |
frustrabat
|
|
1. Person Plural |
frustrabamus
|
|
2. Person Plural |
frustrabatis
|
|
3. Person Plural |
frustrabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustrabar
|
|
2. Person Singular |
frustrabaris frustrabare
|
|
3. Person Singular |
frustrabatur
|
|
1. Person Plural |
frustrabamur
|
|
2. Person Plural |
frustrabamini
|
|
3. Person Plural |
frustrabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustrarem
|
|
2. Person Singular |
frustrares
|
|
3. Person Singular |
frustraret
|
|
1. Person Plural |
frustraremus
|
|
2. Person Plural |
frustraretis
|
|
3. Person Plural |
frustrarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustrarer
|
|
2. Person Singular |
frustrareris frustrarere
|
|
3. Person Singular |
frustraretur
|
|
1. Person Plural |
frustraremur
|
|
2. Person Plural |
frustraremini
|
|
3. Person Plural |
frustrarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustrabo
|
|
2. Person Singular |
frustrabis
|
|
3. Person Singular |
frustrabit
|
|
1. Person Plural |
frustrabimus
|
|
2. Person Plural |
frustrabitis
|
|
3. Person Plural |
frustrabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustrabor
|
|
2. Person Singular |
frustraberis frustrabere
|
|
3. Person Singular |
frustrabitur
|
|
1. Person Plural |
frustrabimur
|
|
2. Person Plural |
frustrabimini
|
|
3. Person Plural |
frustrabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustravi
|
|
2. Person Singular |
frustravisti
|
|
3. Person Singular |
frustravit
|
|
1. Person Plural |
frustravimus
|
|
2. Person Plural |
frustravistis
|
|
3. Person Plural |
frustraverunt frustravere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustratus sum
|
|
2. Person Singular |
frustratus es
|
|
3. Person Singular |
frustratus est
|
|
1. Person Plural |
frustrati sumus
|
|
2. Person Plural |
frustrati estis
|
|
3. Person Plural |
frustrati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustraverim
|
|
2. Person Singular |
frustraveris
|
|
3. Person Singular |
frustraverit
|
|
1. Person Plural |
frustraverimus
|
|
2. Person Plural |
frustraveritis
|
|
3. Person Plural |
frustraverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustratus sim
|
|
2. Person Singular |
frustratus sis
|
|
3. Person Singular |
frustratus sit
|
|
1. Person Plural |
frustrati simus
|
|
2. Person Plural |
frustrati sitis
|
|
3. Person Plural |
frustrati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustraveram
|
|
2. Person Singular |
frustraveras
|
|
3. Person Singular |
frustraverat
|
|
1. Person Plural |
frustraveramus
|
|
2. Person Plural |
frustraveratis
|
|
3. Person Plural |
frustraverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustratus eram
|
|
2. Person Singular |
frustratus eras
|
|
3. Person Singular |
frustratus erat
|
|
1. Person Plural |
frustrati eramus
|
|
2. Person Plural |
frustrati eratis
|
|
3. Person Plural |
frustrati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustravissem
|
|
2. Person Singular |
frustravisses
|
|
3. Person Singular |
frustravisset
|
|
1. Person Plural |
frustravissemus
|
|
2. Person Plural |
frustravissetis
|
|
3. Person Plural |
frustravissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustratus essem
|
|
2. Person Singular |
frustratus esses
|
|
3. Person Singular |
frustratus esset
|
|
1. Person Plural |
frustrati essemus
|
|
2. Person Plural |
frustrati essetis
|
|
3. Person Plural |
frustrati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
frustravero
|
|
2. Person Singular |
frustraveris
|
|
3. Person Singular |
frustraverit
|
|
1. Person Plural |
frustraverimus
|
|
2. Person Plural |
frustraveritis
|
|
3. Person Plural |
frustraverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
frustratus ero
|
|
2. Person Singular |
frustratus eris
|
|
3. Person Singular |
frustratus erit
|
|
1. Person Plural |
frustrati erimus
|
|
2. Person Plural |
frustrati eritis
|
|
3. Person Plural |
frustrati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
frustrare
|
|
Vorzeitigkeit |
frustravisse
|
|
Nachzeitigkeit |
frustraturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
frustrari frustrarier
|
|
Vorzeitigkeit |
frustratum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
frustratum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
frustra
|
! |
2. Person Plural |
frustrate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
frustrato
|
3. Person Singular |
frustrato
|
2. Person Plural |
frustratote
|
3. Person Plural |
frustranto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
frustrare
|
das |
Genitiv |
frustrandi
|
des es |
Dativ |
frustrando
|
dem |
Akkusativ |
frustrandum
|
das |
Ablativ |
frustrando
|
durch das |
Vokativ |
frustrande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
frustrandus
|
frustranda
|
frustrandum
|
Genitiv |
frustrandi
|
frustrandae
|
frustrandi
|
Dativ |
frustrando
|
frustrandae
|
frustrando
|
Akkusativ |
frustrandum
|
frustrandam
|
frustrandum
|
Ablativ |
frustrando
|
frustranda
|
frustrando
|
Vokativ |
frustrande
|
frustranda
|
frustrandum
|
Plural
Nominativ |
frustrandi
|
frustrandae
|
frustranda
|
Genitiv |
frustrandorum
|
frustrandarum
|
frustrandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
frustrandos
|
frustrandas
|
frustranda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
frustrandi
|
frustrandae
|
frustranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
frustrans
|
frustrans
|
frustrans
|
Genitiv |
frustrantis
|
frustrantis
|
frustrantis
|
Dativ |
frustranti
|
frustranti
|
frustranti
|
Akkusativ |
frustrantem
|
frustrantem
|
frustrans
|
Ablativ |
frustranti frustrante
|
frustranti frustrante
|
frustranti frustrante
|
Vokativ |
frustrans
|
frustrans
|
frustrans
|
Plural
Nominativ |
frustrantes
|
frustrantes
|
frustrantia
|
Genitiv |
frustrantium frustrantum
|
frustrantium frustrantum
|
frustrantium frustrantum
|
Dativ |
frustrantibus
|
frustrantibus
|
frustrantibus
|
Akkusativ |
frustrantes
|
frustrantes
|
frustrantia
|
Ablativ |
frustrantibus
|
frustrantibus
|
frustrantibus
|
Vokativ |
frustrantes
|
frustrantes
|
frustrantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
frustratus
|
frustrata
|
frustratum
|
Genitiv |
frustrati
|
frustratae
|
frustrati
|
Dativ |
frustrato
|
frustratae
|
frustrato
|
Akkusativ |
frustratum
|
frustratam
|
frustratum
|
Ablativ |
frustrato
|
frustrata
|
frustrato
|
Vokativ |
frustrate
|
frustrata
|
frustratum
|
Plural
Nominativ |
frustrati
|
frustratae
|
frustrata
|
Genitiv |
frustratorum
|
frustratarum
|
frustratorum
|
Dativ |
frustratis
|
frustratis
|
frustratis
|
Akkusativ |
frustratos
|
frustratas
|
frustrata
|
Ablativ |
frustratis
|
frustratis
|
frustratis
|
Vokativ |
frustrati
|
frustratae
|
frustrata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
frustraturus
|
frustratura
|
frustraturum
|
Genitiv |
frustraturi
|
frustraturae
|
frustraturi
|
Dativ |
frustraturo
|
frustraturae
|
frustraturo
|
Akkusativ |
frustraturum
|
frustraturam
|
frustraturum
|
Ablativ |
frustraturo
|
frustratura
|
frustraturo
|
Vokativ |
frustrature
|
frustratura
|
frustraturum
|
Plural
Nominativ |
frustraturi
|
frustraturae
|
frustratura
|
Genitiv |
frustraturorum
|
frustraturarum
|
frustraturorum
|
Dativ |
frustraturis
|
frustraturis
|
frustraturis
|
Akkusativ |
frustraturos
|
frustraturas
|
frustratura
|
Ablativ |
frustraturis
|
frustraturis
|
frustraturis
|
Vokativ |
frustraturi
|
frustraturae
|
frustratura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
frustratum
|
frustratu
|