Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubito
|
|
2. Person Singular |
indubitas
|
|
3. Person Singular |
indubitat
|
|
1. Person Plural |
indubitamus
|
|
2. Person Plural |
indubitatis
|
|
3. Person Plural |
indubitant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitor
|
|
2. Person Singular |
indubitaris indubitare
|
|
3. Person Singular |
indubitatur
|
|
1. Person Plural |
indubitamur
|
|
2. Person Plural |
indubitamini
|
|
3. Person Plural |
indubitantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitem
|
|
2. Person Singular |
indubites
|
|
3. Person Singular |
indubitet
|
|
1. Person Plural |
indubitemus
|
|
2. Person Plural |
indubitetis
|
|
3. Person Plural |
indubitent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubiter
|
|
2. Person Singular |
indubiteris indubitere
|
|
3. Person Singular |
indubitetur
|
|
1. Person Plural |
indubitemur
|
|
2. Person Plural |
indubitemini
|
|
3. Person Plural |
indubitentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitabam
|
|
2. Person Singular |
indubitabas
|
|
3. Person Singular |
indubitabat
|
|
1. Person Plural |
indubitabamus
|
|
2. Person Plural |
indubitabatis
|
|
3. Person Plural |
indubitabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitabar
|
|
2. Person Singular |
indubitabaris indubitabare
|
|
3. Person Singular |
indubitabatur
|
|
1. Person Plural |
indubitabamur
|
|
2. Person Plural |
indubitabamini
|
|
3. Person Plural |
indubitabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitarem
|
|
2. Person Singular |
indubitares
|
|
3. Person Singular |
indubitaret
|
|
1. Person Plural |
indubitaremus
|
|
2. Person Plural |
indubitaretis
|
|
3. Person Plural |
indubitarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitarer
|
|
2. Person Singular |
indubitareris indubitarere
|
|
3. Person Singular |
indubitaretur
|
|
1. Person Plural |
indubitaremur
|
|
2. Person Plural |
indubitaremini
|
|
3. Person Plural |
indubitarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitabo
|
|
2. Person Singular |
indubitabis
|
|
3. Person Singular |
indubitabit
|
|
1. Person Plural |
indubitabimus
|
|
2. Person Plural |
indubitabitis
|
|
3. Person Plural |
indubitabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitabor
|
|
2. Person Singular |
indubitaberis indubitabere
|
|
3. Person Singular |
indubitabitur
|
|
1. Person Plural |
indubitabimur
|
|
2. Person Plural |
indubitabimini
|
|
3. Person Plural |
indubitabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitavi
|
|
2. Person Singular |
indubitavisti
|
|
3. Person Singular |
indubitavit
|
|
1. Person Plural |
indubitavimus
|
|
2. Person Plural |
indubitavistis
|
|
3. Person Plural |
indubitaverunt indubitavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitatus sum
|
|
2. Person Singular |
indubitatus es
|
|
3. Person Singular |
indubitatus est
|
|
1. Person Plural |
indubitati sumus
|
|
2. Person Plural |
indubitati estis
|
|
3. Person Plural |
indubitati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitaverim
|
|
2. Person Singular |
indubitaveris
|
|
3. Person Singular |
indubitaverit
|
|
1. Person Plural |
indubitaverimus
|
|
2. Person Plural |
indubitaveritis
|
|
3. Person Plural |
indubitaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitatus sim
|
|
2. Person Singular |
indubitatus sis
|
|
3. Person Singular |
indubitatus sit
|
|
1. Person Plural |
indubitati simus
|
|
2. Person Plural |
indubitati sitis
|
|
3. Person Plural |
indubitati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitaveram
|
|
2. Person Singular |
indubitaveras
|
|
3. Person Singular |
indubitaverat
|
|
1. Person Plural |
indubitaveramus
|
|
2. Person Plural |
indubitaveratis
|
|
3. Person Plural |
indubitaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitatus eram
|
|
2. Person Singular |
indubitatus eras
|
|
3. Person Singular |
indubitatus erat
|
|
1. Person Plural |
indubitati eramus
|
|
2. Person Plural |
indubitati eratis
|
|
3. Person Plural |
indubitati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitavissem
|
|
2. Person Singular |
indubitavisses
|
|
3. Person Singular |
indubitavisset
|
|
1. Person Plural |
indubitavissemus
|
|
2. Person Plural |
indubitavissetis
|
|
3. Person Plural |
indubitavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitatus essem
|
|
2. Person Singular |
indubitatus esses
|
|
3. Person Singular |
indubitatus esset
|
|
1. Person Plural |
indubitati essemus
|
|
2. Person Plural |
indubitati essetis
|
|
3. Person Plural |
indubitati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
indubitavero
|
|
2. Person Singular |
indubitaveris
|
|
3. Person Singular |
indubitaverit
|
|
1. Person Plural |
indubitaverimus
|
|
2. Person Plural |
indubitaveritis
|
|
3. Person Plural |
indubitaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
indubitatus ero
|
|
2. Person Singular |
indubitatus eris
|
|
3. Person Singular |
indubitatus erit
|
|
1. Person Plural |
indubitati erimus
|
|
2. Person Plural |
indubitati eritis
|
|
3. Person Plural |
indubitati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
indubitare
|
|
Vorzeitigkeit |
indubitavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
indubitaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
indubitari indubitarier
|
|
Vorzeitigkeit |
indubitatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
indubitatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
indubita
|
! |
2. Person Plural |
indubitate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
indubitato
|
3. Person Singular |
indubitato
|
2. Person Plural |
indubitatote
|
3. Person Plural |
indubitanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
indubitare
|
das |
Genitiv |
indubitandi
|
des es |
Dativ |
indubitando
|
dem |
Akkusativ |
indubitandum
|
das |
Ablativ |
indubitando
|
durch das |
Vokativ |
indubitande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
indubitandus
|
indubitanda
|
indubitandum
|
Genitiv |
indubitandi
|
indubitandae
|
indubitandi
|
Dativ |
indubitando
|
indubitandae
|
indubitando
|
Akkusativ |
indubitandum
|
indubitandam
|
indubitandum
|
Ablativ |
indubitando
|
indubitanda
|
indubitando
|
Vokativ |
indubitande
|
indubitanda
|
indubitandum
|
Plural
Nominativ |
indubitandi
|
indubitandae
|
indubitanda
|
Genitiv |
indubitandorum
|
indubitandarum
|
indubitandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
indubitandos
|
indubitandas
|
indubitanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
indubitandi
|
indubitandae
|
indubitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
indubitans
|
indubitans
|
indubitans
|
Genitiv |
indubitantis
|
indubitantis
|
indubitantis
|
Dativ |
indubitanti
|
indubitanti
|
indubitanti
|
Akkusativ |
indubitantem
|
indubitantem
|
indubitans
|
Ablativ |
indubitanti indubitante
|
indubitanti indubitante
|
indubitanti indubitante
|
Vokativ |
indubitans
|
indubitans
|
indubitans
|
Plural
Nominativ |
indubitantes
|
indubitantes
|
indubitantia
|
Genitiv |
indubitantium indubitantum
|
indubitantium indubitantum
|
indubitantium indubitantum
|
Dativ |
indubitantibus
|
indubitantibus
|
indubitantibus
|
Akkusativ |
indubitantes
|
indubitantes
|
indubitantia
|
Ablativ |
indubitantibus
|
indubitantibus
|
indubitantibus
|
Vokativ |
indubitantes
|
indubitantes
|
indubitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
indubitatus
|
indubitata
|
indubitatum
|
Genitiv |
indubitati
|
indubitatae
|
indubitati
|
Dativ |
indubitato
|
indubitatae
|
indubitato
|
Akkusativ |
indubitatum
|
indubitatam
|
indubitatum
|
Ablativ |
indubitato
|
indubitata
|
indubitato
|
Vokativ |
indubitate
|
indubitata
|
indubitatum
|
Plural
Nominativ |
indubitati
|
indubitatae
|
indubitata
|
Genitiv |
indubitatorum
|
indubitatarum
|
indubitatorum
|
Dativ |
indubitatis
|
indubitatis
|
indubitatis
|
Akkusativ |
indubitatos
|
indubitatas
|
indubitata
|
Ablativ |
indubitatis
|
indubitatis
|
indubitatis
|
Vokativ |
indubitati
|
indubitatae
|
indubitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
indubitaturus
|
indubitatura
|
indubitaturum
|
Genitiv |
indubitaturi
|
indubitaturae
|
indubitaturi
|
Dativ |
indubitaturo
|
indubitaturae
|
indubitaturo
|
Akkusativ |
indubitaturum
|
indubitaturam
|
indubitaturum
|
Ablativ |
indubitaturo
|
indubitatura
|
indubitaturo
|
Vokativ |
indubitature
|
indubitatura
|
indubitaturum
|
Plural
Nominativ |
indubitaturi
|
indubitaturae
|
indubitatura
|
Genitiv |
indubitaturorum
|
indubitaturarum
|
indubitaturorum
|
Dativ |
indubitaturis
|
indubitaturis
|
indubitaturis
|
Akkusativ |
indubitaturos
|
indubitaturas
|
indubitatura
|
Ablativ |
indubitaturis
|
indubitaturis
|
indubitaturis
|
Vokativ |
indubitaturi
|
indubitaturae
|
indubitatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
indubitatum
|
indubitatu
|