Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von nuntiare (Verb) entspricht Ihr Suchwort nuntia auch noch Formen von: nuntia (Nomen) | nuntium (Nomen) | nuntius (Adjektiv)

Kurzübersicht

Latein Typ Flexionsart Form Deutsch
nuntiare Verb A-Konjugation Infinitiv melden
ankündigen
benachrichtigen
berichten
mitteilen
verkünden
nuntia Verb A-Konjugation 2. Person Singular Präsens Imperativ Aktiv melde
kündige an
benachrichtige
berichte
teile mit
verkünde

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich melde
2. Person Singular nuntias
du meldest
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es meldet
1. Person Plural nuntiamus
wir melden
2. Person Plural nuntiatis
ihr meldet
3. Person Plural nuntiant
sie melden
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde gemeldet
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst gemeldet
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird gemeldet
1. Person Plural nuntiamur
wir werden gemeldet
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet gemeldet
3. Person Plural nuntiantur
sie werden gemeldet

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich melde
2. Person Singular nunties
du meldest
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es melde
1. Person Plural nuntiemus
wir melden
2. Person Plural nuntietis
ihr meldet
3. Person Plural nuntient
sie melden
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde gemeldet
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest gemeldet
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde gemeldet
1. Person Plural nuntiemur
wir werden gemeldet
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet gemeldet
3. Person Plural nuntientur
sie werden gemeldet

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich meldete
2. Person Singular nuntiabas
du meldetest
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es meldete
1. Person Plural nuntiabamus
wir meldeten
2. Person Plural nuntiabatis
ihr meldetet
3. Person Plural nuntiabant
sie meldeten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde gemeldet
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest gemeldet
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde gemeldet
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden gemeldet
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet gemeldet
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden gemeldet

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich meldete
2. Person Singular nuntiares
du meldetest
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es meldete
1. Person Plural nuntiaremus
wir meldeten
2. Person Plural nuntiaretis
ihr meldetet
3. Person Plural nuntiarent
sie meldeten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde gemeldet
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest gemeldet
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde gemeldet
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden gemeldet
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet gemeldet
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden gemeldet

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde melden
2. Person Singular nuntiabis
du wirst melden
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird melden
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden melden
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet melden
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden melden
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde gemeldet
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst gemeldet
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird gemeldet
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden gemeldet
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet gemeldet
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden gemeldet

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe gemeldet
2. Person Singular nuntiavisti
du hast gemeldet
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat gemeldet
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben gemeldet
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt gemeldet
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben gemeldet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin gemeldet worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist gemeldet worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist gemeldet worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind gemeldet worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid gemeldet worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind gemeldet worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe gemeldet
2. Person Singular nuntiaveris
du habest gemeldet
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe gemeldet
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben gemeldet
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet gemeldet
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben gemeldet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei gemeldet worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest gemeldet worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei gemeldet worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien gemeldet worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet gemeldet worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien gemeldet worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte gemeldet
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest gemeldet
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte gemeldet
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten gemeldet
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet gemeldet
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten gemeldet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war gemeldet worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst gemeldet worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war gemeldet worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren gemeldet worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst gemeldet worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren gemeldet worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte gemeldet
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest gemeldet
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte gemeldet
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten gemeldet
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet gemeldet
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten gemeldet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre gemeldet worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest gemeldet worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre gemeldet worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären gemeldet worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret gemeldet worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären gemeldet worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde gemeldet haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst gemeldet haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird gemeldet haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden gemeldet haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet gemeldet haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden gemeldet haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde gemeldet worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest gemeldet worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde gemeldet worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden gemeldet worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet gemeldet worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden gemeldet worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
melden
Vorzeitigkeit nuntiavisse
gemeldet haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
melden werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
gemeldet werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
gemeldet worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig gemeldet werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
melde!
2. Person Plural nuntiate
meldet!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Melden
Genitiv nuntiandi
des Meldens
Dativ nuntiando
dem Melden
Akkusativ nuntiandum
das Melden
Ablativ nuntiando
durch das Melden
Vokativ nuntiande
Melden!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich kündige an
2. Person Singular nuntias
du kündigst an
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es kündigt an
1. Person Plural nuntiamus
wir kündigen an
2. Person Plural nuntiatis
ihr kündigt an
3. Person Plural nuntiant
sie kündigen an
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde angekündigt
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst angekündigt
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird angekündigt
1. Person Plural nuntiamur
wir werden angekündigt
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet angekündigt
3. Person Plural nuntiantur
sie werden angekündigt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich kündige an
2. Person Singular nunties
du kündigest an
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es kündige an
1. Person Plural nuntiemus
wir kündigen an
2. Person Plural nuntietis
ihr kündiget an
3. Person Plural nuntient
sie kündigen an
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde angekündigt
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest angekündigt
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde angekündigt
1. Person Plural nuntiemur
wir werden angekündigt
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet angekündigt
3. Person Plural nuntientur
sie werden angekündigt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich kündigte an
2. Person Singular nuntiabas
du kündigtest an
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es kündigte an
1. Person Plural nuntiabamus
wir kündigten an
2. Person Plural nuntiabatis
ihr kündigtet an
3. Person Plural nuntiabant
sie kündigten an
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde angekündigt
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest angekündigt
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde angekündigt
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden angekündigt
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet angekündigt
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden angekündigt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich kündigte an
2. Person Singular nuntiares
du kündigtest an
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es kündigte an
1. Person Plural nuntiaremus
wir kündigten an
2. Person Plural nuntiaretis
ihr kündigtet an
3. Person Plural nuntiarent
sie kündigten an
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde angekündigt
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest angekündigt
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde angekündigt
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden angekündigt
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet angekündigt
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden angekündigt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde ankündigen
2. Person Singular nuntiabis
du wirst ankündigen
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird ankündigen
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden ankündigen
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet ankündigen
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden ankündigen
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde angekündigt
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst angekündigt
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird angekündigt
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden angekündigt
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet angekündigt
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden angekündigt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe angekündigt
2. Person Singular nuntiavisti
du hast angekündigt
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat angekündigt
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben angekündigt
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt angekündigt
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben angekündigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin angekündigt worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist angekündigt worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist angekündigt worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind angekündigt worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid angekündigt worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind angekündigt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe angekündigt
2. Person Singular nuntiaveris
du habest angekündigt
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe angekündigt
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben angekündigt
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet angekündigt
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben angekündigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei angekündigt worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest angekündigt worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei angekündigt worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien angekündigt worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet angekündigt worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien angekündigt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte angekündigt
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest angekündigt
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte angekündigt
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten angekündigt
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet angekündigt
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten angekündigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war angekündigt worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst angekündigt worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war angekündigt worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren angekündigt worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst angekündigt worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren angekündigt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte angekündigt
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest angekündigt
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte angekündigt
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten angekündigt
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet angekündigt
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten angekündigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre angekündigt worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest angekündigt worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre angekündigt worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären angekündigt worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret angekündigt worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären angekündigt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde angekündigt haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst angekündigt haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird angekündigt haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden angekündigt haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet angekündigt haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden angekündigt haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde angekündigt worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest angekündigt worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde angekündigt worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden angekündigt worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet angekündigt worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden angekündigt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
ankündigen
Vorzeitigkeit nuntiavisse
angekündigt haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
ankündigen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
angekündigt werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
angekündigt worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig angekündigt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
kündige an!
2. Person Plural nuntiate
kündigt an!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Ankündigen
Genitiv nuntiandi
des Ankündigens
Dativ nuntiando
dem Ankündigen
Akkusativ nuntiandum
das Ankündigen
Ablativ nuntiando
durch das Ankündigen
Vokativ nuntiande
Ankündigen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich benachrichtige
2. Person Singular nuntias
du benachrichtigst
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es benachrichtigt
1. Person Plural nuntiamus
wir benachrichtigen
2. Person Plural nuntiatis
ihr benachrichtigt
3. Person Plural nuntiant
sie benachrichtigen
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde benachrichtigt
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst benachrichtigt
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird benachrichtigt
1. Person Plural nuntiamur
wir werden benachrichtigt
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiantur
sie werden benachrichtigt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich benachrichtige
2. Person Singular nunties
du benachrichtigest
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es benachrichtige
1. Person Plural nuntiemus
wir benachrichtigen
2. Person Plural nuntietis
ihr benachrichtiget
3. Person Plural nuntient
sie benachrichtigen
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde benachrichtigt
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest benachrichtigt
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde benachrichtigt
1. Person Plural nuntiemur
wir werden benachrichtigt
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet benachrichtigt
3. Person Plural nuntientur
sie werden benachrichtigt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich benachrichtigte
2. Person Singular nuntiabas
du benachrichtigtest
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es benachrichtigte
1. Person Plural nuntiabamus
wir benachrichtigten
2. Person Plural nuntiabatis
ihr benachrichtigtet
3. Person Plural nuntiabant
sie benachrichtigten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde benachrichtigt
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest benachrichtigt
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde benachrichtigt
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden benachrichtigt
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden benachrichtigt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich benachrichtigte
2. Person Singular nuntiares
du benachrichtigtest
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es benachrichtigte
1. Person Plural nuntiaremus
wir benachrichtigten
2. Person Plural nuntiaretis
ihr benachrichtigtet
3. Person Plural nuntiarent
sie benachrichtigten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde benachrichtigt
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest benachrichtigt
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde benachrichtigt
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden benachrichtigt
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden benachrichtigt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde benachrichtigen
2. Person Singular nuntiabis
du wirst benachrichtigen
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird benachrichtigen
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden benachrichtigen
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet benachrichtigen
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden benachrichtigen
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde benachrichtigt
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst benachrichtigt
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird benachrichtigt
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden benachrichtigt
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden benachrichtigt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe benachrichtigt
2. Person Singular nuntiavisti
du hast benachrichtigt
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat benachrichtigt
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben benachrichtigt
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt benachrichtigt
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben benachrichtigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin benachrichtigt worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist benachrichtigt worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist benachrichtigt worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind benachrichtigt worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid benachrichtigt worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind benachrichtigt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe benachrichtigt
2. Person Singular nuntiaveris
du habest benachrichtigt
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe benachrichtigt
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben benachrichtigt
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben benachrichtigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei benachrichtigt worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest benachrichtigt worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei benachrichtigt worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien benachrichtigt worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet benachrichtigt worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien benachrichtigt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte benachrichtigt
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest benachrichtigt
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte benachrichtigt
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten benachrichtigt
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten benachrichtigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war benachrichtigt worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst benachrichtigt worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war benachrichtigt worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren benachrichtigt worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst benachrichtigt worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren benachrichtigt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte benachrichtigt
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest benachrichtigt
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte benachrichtigt
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten benachrichtigt
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet benachrichtigt
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten benachrichtigt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre benachrichtigt worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest benachrichtigt worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre benachrichtigt worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären benachrichtigt worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret benachrichtigt worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären benachrichtigt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde benachrichtigt haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst benachrichtigt haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird benachrichtigt haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden benachrichtigt haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet benachrichtigt haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden benachrichtigt haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde benachrichtigt worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest benachrichtigt worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde benachrichtigt worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden benachrichtigt worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet benachrichtigt worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden benachrichtigt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
benachrichtigen
Vorzeitigkeit nuntiavisse
benachrichtigt haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
benachrichtigen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
benachrichtigt werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
benachrichtigt worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig benachrichtigt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
benachrichtige!
2. Person Plural nuntiate
benachrichtigt!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Benachrichtigen
Genitiv nuntiandi
des Benachrichtigens
Dativ nuntiando
dem Benachrichtigen
Akkusativ nuntiandum
das Benachrichtigen
Ablativ nuntiando
durch das Benachrichtigen
Vokativ nuntiande
Benachrichtigen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich berichte
2. Person Singular nuntias
du berichtest
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es berichtet
1. Person Plural nuntiamus
wir berichten
2. Person Plural nuntiatis
ihr berichtet
3. Person Plural nuntiant
sie berichten
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde berichtet
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst berichtet
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird berichtet
1. Person Plural nuntiamur
wir werden berichtet
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet berichtet
3. Person Plural nuntiantur
sie werden berichtet

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich berichte
2. Person Singular nunties
du berichtest
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es berichte
1. Person Plural nuntiemus
wir berichten
2. Person Plural nuntietis
ihr berichtet
3. Person Plural nuntient
sie berichten
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde berichtet
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest berichtet
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde berichtet
1. Person Plural nuntiemur
wir werden berichtet
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet berichtet
3. Person Plural nuntientur
sie werden berichtet

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich berichtete
2. Person Singular nuntiabas
du berichtetest
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es berichtete
1. Person Plural nuntiabamus
wir berichteten
2. Person Plural nuntiabatis
ihr berichtetet
3. Person Plural nuntiabant
sie berichteten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde berichtet
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest berichtet
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde berichtet
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden berichtet
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet berichtet
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden berichtet

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich berichtete
2. Person Singular nuntiares
du berichtetest
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es berichtete
1. Person Plural nuntiaremus
wir berichteten
2. Person Plural nuntiaretis
ihr berichtetet
3. Person Plural nuntiarent
sie berichteten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde berichtet
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest berichtet
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde berichtet
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden berichtet
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet berichtet
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden berichtet

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde berichten
2. Person Singular nuntiabis
du wirst berichten
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird berichten
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden berichten
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet berichten
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden berichten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde berichtet
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst berichtet
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird berichtet
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden berichtet
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet berichtet
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden berichtet

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe berichtet
2. Person Singular nuntiavisti
du hast berichtet
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat berichtet
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben berichtet
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt berichtet
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben berichtet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin berichtet worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist berichtet worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist berichtet worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind berichtet worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid berichtet worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind berichtet worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe berichtet
2. Person Singular nuntiaveris
du habest berichtet
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe berichtet
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben berichtet
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet berichtet
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben berichtet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei berichtet worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest berichtet worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei berichtet worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien berichtet worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet berichtet worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien berichtet worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte berichtet
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest berichtet
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte berichtet
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten berichtet
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet berichtet
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten berichtet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war berichtet worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst berichtet worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war berichtet worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren berichtet worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst berichtet worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren berichtet worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte berichtet
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest berichtet
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte berichtet
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten berichtet
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet berichtet
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten berichtet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre berichtet worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest berichtet worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre berichtet worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären berichtet worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret berichtet worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären berichtet worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde berichtet haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst berichtet haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird berichtet haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden berichtet haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet berichtet haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden berichtet haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde berichtet worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest berichtet worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde berichtet worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden berichtet worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet berichtet worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden berichtet worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
berichten
Vorzeitigkeit nuntiavisse
berichtet haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
berichten werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
berichtet werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
berichtet worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig berichtet werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
berichte!
2. Person Plural nuntiate
berichtet!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Berichten
Genitiv nuntiandi
des Berichtens
Dativ nuntiando
dem Berichten
Akkusativ nuntiandum
das Berichten
Ablativ nuntiando
durch das Berichten
Vokativ nuntiande
Berichten!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich teile mit
2. Person Singular nuntias
du teilst mit
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es teilt mit
1. Person Plural nuntiamus
wir teilen mit
2. Person Plural nuntiatis
ihr teilt mit
3. Person Plural nuntiant
sie teilen mit
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde mitgeteilt
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst mitgeteilt
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird mitgeteilt
1. Person Plural nuntiamur
wir werden mitgeteilt
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiantur
sie werden mitgeteilt

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich teile mit
2. Person Singular nunties
du teilest mit
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es teile mit
1. Person Plural nuntiemus
wir teilen mit
2. Person Plural nuntietis
ihr teilet mit
3. Person Plural nuntient
sie teilen mit
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde mitgeteilt
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest mitgeteilt
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde mitgeteilt
1. Person Plural nuntiemur
wir werden mitgeteilt
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet mitgeteilt
3. Person Plural nuntientur
sie werden mitgeteilt

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich teilte mit
2. Person Singular nuntiabas
du teiltest mit
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es teilte mit
1. Person Plural nuntiabamus
wir teilten mit
2. Person Plural nuntiabatis
ihr teiltet mit
3. Person Plural nuntiabant
sie teilten mit
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde mitgeteilt
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest mitgeteilt
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde mitgeteilt
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden mitgeteilt
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden mitgeteilt

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich teilte mit
2. Person Singular nuntiares
du teiltest mit
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es teilte mit
1. Person Plural nuntiaremus
wir teilten mit
2. Person Plural nuntiaretis
ihr teiltet mit
3. Person Plural nuntiarent
sie teilten mit
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde mitgeteilt
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest mitgeteilt
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde mitgeteilt
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden mitgeteilt
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden mitgeteilt

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde mitteilen
2. Person Singular nuntiabis
du wirst mitteilen
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird mitteilen
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden mitteilen
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet mitteilen
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden mitteilen
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde mitgeteilt
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst mitgeteilt
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird mitgeteilt
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden mitgeteilt
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden mitgeteilt

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe mitgeteilt
2. Person Singular nuntiavisti
du hast mitgeteilt
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat mitgeteilt
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben mitgeteilt
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt mitgeteilt
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben mitgeteilt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin mitgeteilt worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist mitgeteilt worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist mitgeteilt worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind mitgeteilt worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid mitgeteilt worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind mitgeteilt worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe mitgeteilt
2. Person Singular nuntiaveris
du habest mitgeteilt
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe mitgeteilt
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben mitgeteilt
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben mitgeteilt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei mitgeteilt worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest mitgeteilt worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei mitgeteilt worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien mitgeteilt worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet mitgeteilt worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien mitgeteilt worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte mitgeteilt
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest mitgeteilt
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte mitgeteilt
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten mitgeteilt
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten mitgeteilt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war mitgeteilt worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst mitgeteilt worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war mitgeteilt worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren mitgeteilt worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst mitgeteilt worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren mitgeteilt worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte mitgeteilt
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest mitgeteilt
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte mitgeteilt
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten mitgeteilt
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet mitgeteilt
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten mitgeteilt
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre mitgeteilt worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest mitgeteilt worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre mitgeteilt worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären mitgeteilt worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret mitgeteilt worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären mitgeteilt worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde mitgeteilt haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst mitgeteilt haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird mitgeteilt haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden mitgeteilt haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet mitgeteilt haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden mitgeteilt haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde mitgeteilt worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest mitgeteilt worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde mitgeteilt worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden mitgeteilt worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet mitgeteilt worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden mitgeteilt worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
mitteilen
Vorzeitigkeit nuntiavisse
mitgeteilt haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
mitteilen werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
mitgeteilt werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
mitgeteilt worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig mitgeteilt werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
teile mit!
2. Person Plural nuntiate
teilt mit!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Mitteilen
Genitiv nuntiandi
des Mitteilens
Dativ nuntiando
dem Mitteilen
Akkusativ nuntiandum
das Mitteilen
Ablativ nuntiando
durch das Mitteilen
Vokativ nuntiande
Mitteilen!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntio
ich verkünde
2. Person Singular nuntias
du verkündest
3. Person Singular nuntiat
er/sie/es verkündet
1. Person Plural nuntiamus
wir verkünden
2. Person Plural nuntiatis
ihr verkündet
3. Person Plural nuntiant
sie verkünden
  Passiv  
1. Person Singular nuntior
ich werde verkündet
2. Person Singular nuntiaris
nuntiare
du wirst verkündet
3. Person Singular nuntiatur
er/sie/es wird verkündet
1. Person Plural nuntiamur
wir werden verkündet
2. Person Plural nuntiamini
ihr werdet verkündet
3. Person Plural nuntiantur
sie werden verkündet

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiem
ich verkünde
2. Person Singular nunties
du verkündest
3. Person Singular nuntiet
er/sie/es verkünde
1. Person Plural nuntiemus
wir verkünden
2. Person Plural nuntietis
ihr verkündet
3. Person Plural nuntient
sie verkünden
  Passiv  
1. Person Singular nuntier
ich werde verkündet
2. Person Singular nuntieris
nuntiere
du werdest verkündet
3. Person Singular nuntietur
er/sie/es werde verkündet
1. Person Plural nuntiemur
wir werden verkündet
2. Person Plural nuntiemini
ihr werdet verkündet
3. Person Plural nuntientur
sie werden verkündet

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabam
ich verkündete
2. Person Singular nuntiabas
du verkündetest
3. Person Singular nuntiabat
er/sie/es verkündete
1. Person Plural nuntiabamus
wir verkündeten
2. Person Plural nuntiabatis
ihr verkündetet
3. Person Plural nuntiabant
sie verkündeten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabar
ich wurde verkündet
2. Person Singular nuntiabaris
nuntiabare
du wurdest verkündet
3. Person Singular nuntiabatur
er/sie/es wurde verkündet
1. Person Plural nuntiabamur
wir wurden verkündet
2. Person Plural nuntiabamini
ihr wurdet verkündet
3. Person Plural nuntiabantur
sie wurden verkündet

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiarem
ich verkündete
2. Person Singular nuntiares
du verkündetest
3. Person Singular nuntiaret
er/sie/es verkündete
1. Person Plural nuntiaremus
wir verkündeten
2. Person Plural nuntiaretis
ihr verkündetet
3. Person Plural nuntiarent
sie verkündeten
  Passiv  
1. Person Singular nuntiarer
ich würde verkündet
2. Person Singular nuntiareris
nuntiarere
du würdest verkündet
3. Person Singular nuntiaretur
er/sie/es würde verkündet
1. Person Plural nuntiaremur
wir würden verkündet
2. Person Plural nuntiaremini
ihr würdet verkündet
3. Person Plural nuntiarentur
sie würden verkündet

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiabo
ich werde verkünden
2. Person Singular nuntiabis
du wirst verkünden
3. Person Singular nuntiabit
er/sie/es wird verkünden
1. Person Plural nuntiabimus
wir werden verkünden
2. Person Plural nuntiabitis
ihr werdet verkünden
3. Person Plural nuntiabunt
sie werden verkünden
  Passiv  
1. Person Singular nuntiabor
ich werde verkündet
2. Person Singular nuntiaberis
nuntiabere
du wirst verkündet
3. Person Singular nuntiabitur
er/sie/es wird verkündet
1. Person Plural nuntiabimur
wir werden verkündet
2. Person Plural nuntiabimini
ihr werdet verkündet
3. Person Plural nuntiabuntur
sie werden verkündet

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavi
ich habe verkündet
2. Person Singular nuntiavisti
du hast verkündet
3. Person Singular nuntiavit
er/sie/es hat verkündet
1. Person Plural nuntiavimus
wir haben verkündet
2. Person Plural nuntiavistis
ihr habt verkündet
3. Person Plural nuntiaverunt
nuntiavere
sie haben verkündet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sum
ich bin verkündet worden
2. Person Singular nuntiatus es
du bist verkündet worden
3. Person Singular nuntiatus est
er/sie/es ist verkündet worden
1. Person Plural nuntiati sumus
wir sind verkündet worden
2. Person Plural nuntiati estis
ihr seid verkündet worden
3. Person Plural nuntiati sunt
sie sind verkündet worden

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaverim
ich habe verkündet
2. Person Singular nuntiaveris
du habest verkündet
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es habe verkündet
1. Person Plural nuntiaverimus
wir haben verkündet
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr habet verkündet
3. Person Plural nuntiaverint
sie haben verkündet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus sim
ich sei verkündet worden
2. Person Singular nuntiatus sis
du seiest verkündet worden
3. Person Singular nuntiatus sit
er/sie/es sei verkündet worden
1. Person Plural nuntiati simus
wir seien verkündet worden
2. Person Plural nuntiati sitis
ihr seiet verkündet worden
3. Person Plural nuntiati sint
sie seien verkündet worden

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiaveram
ich hatte verkündet
2. Person Singular nuntiaveras
du hattest verkündet
3. Person Singular nuntiaverat
er/sie/es hatte verkündet
1. Person Plural nuntiaveramus
wir hatten verkündet
2. Person Plural nuntiaveratis
ihr hattet verkündet
3. Person Plural nuntiaverant
sie hatten verkündet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus eram
ich war verkündet worden
2. Person Singular nuntiatus eras
du warst verkündet worden
3. Person Singular nuntiatus erat
er/sie/es war verkündet worden
1. Person Plural nuntiati eramus
wir waren verkündet worden
2. Person Plural nuntiati eratis
ihr warst verkündet worden
3. Person Plural nuntiati erant
sie waren verkündet worden

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavissem
ich hätte verkündet
2. Person Singular nuntiavisses
du hättest verkündet
3. Person Singular nuntiavisset
er/sie/es hätte verkündet
1. Person Plural nuntiavissemus
wir hätten verkündet
2. Person Plural nuntiavissetis
ihr hättet verkündet
3. Person Plural nuntiavissent
sie hätten verkündet
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus essem
ich wäre verkündet worden
2. Person Singular nuntiatus esses
du wärest verkündet worden
3. Person Singular nuntiatus esset
er/sie/es wäre verkündet worden
1. Person Plural nuntiati essemus
wir wären verkündet worden
2. Person Plural nuntiati essetis
ihr wäret verkündet worden
3. Person Plural nuntiati essent
sie wären verkündet worden

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular nuntiavero
ich werde verkündet haben
2. Person Singular nuntiaveris
du wirst verkündet haben
3. Person Singular nuntiaverit
er/sie/es wird verkündet haben
1. Person Plural nuntiaverimus
wir werden verkündet haben
2. Person Plural nuntiaveritis
ihr werdet verkündet haben
3. Person Plural nuntiaverint
sie werden verkündet haben
  Passiv  
1. Person Singular nuntiatus ero
ich werde verkündet worden sein
2. Person Singular nuntiatus eris
du werdest verkündet worden sein
3. Person Singular nuntiatus erit
er/sie/es werde verkündet worden sein
1. Person Plural nuntiati erimus
wir werden verkündet worden sein
2. Person Plural nuntiati eritis
ihr werdet verkündet worden sein
3. Person Plural nuntiati erunt
sie werden verkündet worden sein

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit nuntiare
verkünden
Vorzeitigkeit nuntiavisse
verkündet haben
Nachzeitigkeit nuntiaturum esse
verkünden werden
  Passiv  
Gleichzeitigkeit nuntiari
nuntiarier
verkündet werden
Vorzeitigkeit nuntiatum esse
verkündet worden sein
Nachzeitigkeit nuntiatum iri
künftig verkündet werden

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular nuntia
verkünde!
2. Person Plural nuntiate
verkündet!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular nuntiato
3. Person Singular nuntiato
2. Person Plural nuntiatote
3. Person Plural nuntianto

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ nuntiare
das Verkünden
Genitiv nuntiandi
des Verkündens
Dativ nuntiando
dem Verkünden
Akkusativ nuntiandum
das Verkünden
Ablativ nuntiando
durch das Verkünden
Vokativ nuntiande
Verkünden!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiandus
nuntianda
nuntiandum
Genitiv nuntiandi
nuntiandae
nuntiandi
Dativ nuntiando
nuntiandae
nuntiando
Akkusativ nuntiandum
nuntiandam
nuntiandum
Ablativ nuntiando
nuntianda
nuntiando
Vokativ nuntiande
nuntianda
nuntiandum

Plural

Nominativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda
Genitiv nuntiandorum
nuntiandarum
nuntiandorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ nuntiandos
nuntiandas
nuntianda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ nuntiandi
nuntiandae
nuntianda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntians
nuntians
nuntians
Genitiv nuntiantis
nuntiantis
nuntiantis
Dativ nuntianti
nuntianti
nuntianti
Akkusativ nuntiantem
nuntiantem
nuntians
Ablativ nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
nuntianti
nuntiante
Vokativ nuntians
nuntians
nuntians

Plural

Nominativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Genitiv nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
nuntiantium
nuntiantum
Dativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Akkusativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia
Ablativ nuntiantibus
nuntiantibus
nuntiantibus
Vokativ nuntiantes
nuntiantes
nuntiantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiatus
nuntiata
nuntiatum
Genitiv nuntiati
nuntiatae
nuntiati
Dativ nuntiato
nuntiatae
nuntiato
Akkusativ nuntiatum
nuntiatam
nuntiatum
Ablativ nuntiato
nuntiata
nuntiato
Vokativ nuntiate
nuntiata
nuntiatum

Plural

Nominativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata
Genitiv nuntiatorum
nuntiatarum
nuntiatorum
Dativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Akkusativ nuntiatos
nuntiatas
nuntiata
Ablativ nuntiatis
nuntiatis
nuntiatis
Vokativ nuntiati
nuntiatae
nuntiata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ nuntiaturus
nuntiatura
nuntiaturum
Genitiv nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiaturi
Dativ nuntiaturo
nuntiaturae
nuntiaturo
Akkusativ nuntiaturum
nuntiaturam
nuntiaturum
Ablativ nuntiaturo
nuntiatura
nuntiaturo
Vokativ nuntiature
nuntiatura
nuntiaturum

Plural

Nominativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura
Genitiv nuntiaturorum
nuntiaturarum
nuntiaturorum
Dativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Akkusativ nuntiaturos
nuntiaturas
nuntiatura
Ablativ nuntiaturis
nuntiaturis
nuntiaturis
Vokativ nuntiaturi
nuntiaturae
nuntiatura

Supina

Supin I Supin II
nuntiatum
nuntiatu