Kurzübersicht

Latein Typ Flexionsart Form Deutsch
praecavere Verb E-Konjugation Infinitiv sich hüten
Vorsichtsmaßregeln treffen
Vorsorge treffen
praecavere Verb E-Konjugation 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv noch nicht vorhanden
praecavere Verb E-Konjugation 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv noch nicht vorhanden
praecavere Verb E-Konjugation 3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv noch nicht vorhanden

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveo
2. Person Singular praecaves
3. Person Singular praecavet
1. Person Plural praecavemus
2. Person Plural praecavetis
3. Person Plural praecavent
  Passiv  
1. Person Singular praecaveor
2. Person Singular praecaveris
praecavere
3. Person Singular praecavetur
1. Person Plural praecavemur
2. Person Plural praecavemini
3. Person Plural praecaventur

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveam
2. Person Singular praecaveas
3. Person Singular praecaveat
1. Person Plural praecaveamus
2. Person Plural praecaveatis
3. Person Plural praecaveant
  Passiv  
1. Person Singular praecavear
2. Person Singular praecavearis
praecaveare
3. Person Singular praecaveatur
1. Person Plural praecaveamur
2. Person Plural praecaveamini
3. Person Plural praecaveantur

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebam
2. Person Singular praecavebas
3. Person Singular praecavebat
1. Person Plural praecavebamus
2. Person Plural praecavebatis
3. Person Plural praecavebant
  Passiv  
1. Person Singular praecavebar
2. Person Singular praecavebaris
praecavebare
3. Person Singular praecavebatur
1. Person Plural praecavebamur
2. Person Plural praecavebamini
3. Person Plural praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverem
2. Person Singular praecaveres
3. Person Singular praecaveret
1. Person Plural praecaveremus
2. Person Plural praecaveretis
3. Person Plural praecaverent
  Passiv  
1. Person Singular praecaverer
2. Person Singular praecavereris
praecaverere
3. Person Singular praecaveretur
1. Person Plural praecaveremur
2. Person Plural praecaveremini
3. Person Plural praecaverentur

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebo
2. Person Singular praecavebis
3. Person Singular praecavebit
1. Person Plural praecavebimus
2. Person Plural praecavebitis
3. Person Plural praecavebunt
  Passiv  
1. Person Singular praecavebor
2. Person Singular praecaveberis
praecavebere
3. Person Singular praecavebitur
1. Person Plural praecavebimur
2. Person Plural praecavebimini
3. Person Plural praecavebuntur

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavi
2. Person Singular praecavisti
3. Person Singular praecavit
1. Person Plural praecavimus
2. Person Plural praecavistis
3. Person Plural praecaverunt
praecavere
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sum
2. Person Singular praecautus es
3. Person Singular praecautus est
1. Person Plural praecauti sumus
2. Person Plural praecauti estis
3. Person Plural praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverim
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sim
2. Person Singular praecautus sis
3. Person Singular praecautus sit
1. Person Plural praecauti simus
2. Person Plural praecauti sitis
3. Person Plural praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveram
2. Person Singular praecaveras
3. Person Singular praecaverat
1. Person Plural praecaveramus
2. Person Plural praecaveratis
3. Person Plural praecaverant
  Passiv  
1. Person Singular praecautus eram
2. Person Singular praecautus eras
3. Person Singular praecautus erat
1. Person Plural praecauti eramus
2. Person Plural praecauti eratis
3. Person Plural praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecavissem
2. Person Singular praecavisses
3. Person Singular praecavisset
1. Person Plural praecavissemus
2. Person Plural praecavissetis
3. Person Plural praecavissent
  Passiv  
1. Person Singular praecautus essem
2. Person Singular praecautus esses
3. Person Singular praecautus esset
1. Person Plural praecauti essemus
2. Person Plural praecauti essetis
3. Person Plural praecauti essent

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular praecavero
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus ero
2. Person Singular praecautus eris
3. Person Singular praecautus erit
1. Person Plural praecauti erimus
2. Person Plural praecauti eritis
3. Person Plural praecauti erunt

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit praecavere
Vorzeitigkeit praecavisse
Nachzeitigkeit praecauturum esse
  Passiv  
Gleichzeitigkeit praecaveri
praecaverier
Vorzeitigkeit praecautum esse
Nachzeitigkeit praecautum iri

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular praecave
!
2. Person Plural praecavete
!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular praecaveto
3. Person Singular praecaveto
2. Person Plural praecavetote
3. Person Plural praecavento

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ praecavere
das
Genitiv praecavendi
des es
Dativ praecavendo
dem
Akkusativ praecavendum
das
Ablativ praecavendo
durch das
Vokativ praecavende
!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavendus
praecavenda
praecavendum
Genitiv praecavendi
praecavendae
praecavendi
Dativ praecavendo
praecavendae
praecavendo
Akkusativ praecavendum
praecavendam
praecavendum
Ablativ praecavendo
praecavenda
praecavendo
Vokativ praecavende
praecavenda
praecavendum

Plural

Nominativ praecavendi
praecavendae
praecavenda
Genitiv praecavendorum
praecavendarum
praecavendorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ praecavendos
praecavendas
praecavenda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ praecavendi
praecavendae
praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavens
praecavens
praecavens
Genitiv praecaventis
praecaventis
praecaventis
Dativ praecaventi
praecaventi
praecaventi
Akkusativ praecaventem
praecaventem
praecavens
Ablativ praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
Vokativ praecavens
praecavens
praecavens

Plural

Nominativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Genitiv praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
Dativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Akkusativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Ablativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Vokativ praecaventes
praecaventes
praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecautus
praecauta
praecautum
Genitiv praecauti
praecautae
praecauti
Dativ praecauto
praecautae
praecauto
Akkusativ praecautum
praecautam
praecautum
Ablativ praecauto
praecauta
praecauto
Vokativ praecaute
praecauta
praecautum

Plural

Nominativ praecauti
praecautae
praecauta
Genitiv praecautorum
praecautarum
praecautorum
Dativ praecautis
praecautis
praecautis
Akkusativ praecautos
praecautas
praecauta
Ablativ praecautis
praecautis
praecautis
Vokativ praecauti
praecautae
praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecauturus
praecautura
praecauturum
Genitiv praecauturi
praecauturae
praecauturi
Dativ praecauturo
praecauturae
praecauturo
Akkusativ praecauturum
praecauturam
praecauturum
Ablativ praecauturo
praecautura
praecauturo
Vokativ praecauture
praecautura
praecauturum

Plural

Nominativ praecauturi
praecauturae
praecautura
Genitiv praecauturorum
praecauturarum
praecauturorum
Dativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Akkusativ praecauturos
praecauturas
praecautura
Ablativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Vokativ praecauturi
praecauturae
praecautura

Supina

Supin I Supin II
praecautum
praecautu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveo
2. Person Singular praecaves
3. Person Singular praecavet
1. Person Plural praecavemus
2. Person Plural praecavetis
3. Person Plural praecavent
  Passiv  
1. Person Singular praecaveor
2. Person Singular praecaveris
praecavere
3. Person Singular praecavetur
1. Person Plural praecavemur
2. Person Plural praecavemini
3. Person Plural praecaventur

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveam
2. Person Singular praecaveas
3. Person Singular praecaveat
1. Person Plural praecaveamus
2. Person Plural praecaveatis
3. Person Plural praecaveant
  Passiv  
1. Person Singular praecavear
2. Person Singular praecavearis
praecaveare
3. Person Singular praecaveatur
1. Person Plural praecaveamur
2. Person Plural praecaveamini
3. Person Plural praecaveantur

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebam
2. Person Singular praecavebas
3. Person Singular praecavebat
1. Person Plural praecavebamus
2. Person Plural praecavebatis
3. Person Plural praecavebant
  Passiv  
1. Person Singular praecavebar
2. Person Singular praecavebaris
praecavebare
3. Person Singular praecavebatur
1. Person Plural praecavebamur
2. Person Plural praecavebamini
3. Person Plural praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverem
2. Person Singular praecaveres
3. Person Singular praecaveret
1. Person Plural praecaveremus
2. Person Plural praecaveretis
3. Person Plural praecaverent
  Passiv  
1. Person Singular praecaverer
2. Person Singular praecavereris
praecaverere
3. Person Singular praecaveretur
1. Person Plural praecaveremur
2. Person Plural praecaveremini
3. Person Plural praecaverentur

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebo
2. Person Singular praecavebis
3. Person Singular praecavebit
1. Person Plural praecavebimus
2. Person Plural praecavebitis
3. Person Plural praecavebunt
  Passiv  
1. Person Singular praecavebor
2. Person Singular praecaveberis
praecavebere
3. Person Singular praecavebitur
1. Person Plural praecavebimur
2. Person Plural praecavebimini
3. Person Plural praecavebuntur

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavi
2. Person Singular praecavisti
3. Person Singular praecavit
1. Person Plural praecavimus
2. Person Plural praecavistis
3. Person Plural praecaverunt
praecavere
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sum
2. Person Singular praecautus es
3. Person Singular praecautus est
1. Person Plural praecauti sumus
2. Person Plural praecauti estis
3. Person Plural praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverim
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sim
2. Person Singular praecautus sis
3. Person Singular praecautus sit
1. Person Plural praecauti simus
2. Person Plural praecauti sitis
3. Person Plural praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveram
2. Person Singular praecaveras
3. Person Singular praecaverat
1. Person Plural praecaveramus
2. Person Plural praecaveratis
3. Person Plural praecaverant
  Passiv  
1. Person Singular praecautus eram
2. Person Singular praecautus eras
3. Person Singular praecautus erat
1. Person Plural praecauti eramus
2. Person Plural praecauti eratis
3. Person Plural praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecavissem
2. Person Singular praecavisses
3. Person Singular praecavisset
1. Person Plural praecavissemus
2. Person Plural praecavissetis
3. Person Plural praecavissent
  Passiv  
1. Person Singular praecautus essem
2. Person Singular praecautus esses
3. Person Singular praecautus esset
1. Person Plural praecauti essemus
2. Person Plural praecauti essetis
3. Person Plural praecauti essent

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular praecavero
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus ero
2. Person Singular praecautus eris
3. Person Singular praecautus erit
1. Person Plural praecauti erimus
2. Person Plural praecauti eritis
3. Person Plural praecauti erunt

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit praecavere
Vorzeitigkeit praecavisse
Nachzeitigkeit praecauturum esse
  Passiv  
Gleichzeitigkeit praecaveri
praecaverier
Vorzeitigkeit praecautum esse
Nachzeitigkeit praecautum iri

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular praecave
!
2. Person Plural praecavete
!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular praecaveto
3. Person Singular praecaveto
2. Person Plural praecavetote
3. Person Plural praecavento

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ praecavere
das
Genitiv praecavendi
des es
Dativ praecavendo
dem
Akkusativ praecavendum
das
Ablativ praecavendo
durch das
Vokativ praecavende
!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavendus
praecavenda
praecavendum
Genitiv praecavendi
praecavendae
praecavendi
Dativ praecavendo
praecavendae
praecavendo
Akkusativ praecavendum
praecavendam
praecavendum
Ablativ praecavendo
praecavenda
praecavendo
Vokativ praecavende
praecavenda
praecavendum

Plural

Nominativ praecavendi
praecavendae
praecavenda
Genitiv praecavendorum
praecavendarum
praecavendorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ praecavendos
praecavendas
praecavenda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ praecavendi
praecavendae
praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavens
praecavens
praecavens
Genitiv praecaventis
praecaventis
praecaventis
Dativ praecaventi
praecaventi
praecaventi
Akkusativ praecaventem
praecaventem
praecavens
Ablativ praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
Vokativ praecavens
praecavens
praecavens

Plural

Nominativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Genitiv praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
Dativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Akkusativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Ablativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Vokativ praecaventes
praecaventes
praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecautus
praecauta
praecautum
Genitiv praecauti
praecautae
praecauti
Dativ praecauto
praecautae
praecauto
Akkusativ praecautum
praecautam
praecautum
Ablativ praecauto
praecauta
praecauto
Vokativ praecaute
praecauta
praecautum

Plural

Nominativ praecauti
praecautae
praecauta
Genitiv praecautorum
praecautarum
praecautorum
Dativ praecautis
praecautis
praecautis
Akkusativ praecautos
praecautas
praecauta
Ablativ praecautis
praecautis
praecautis
Vokativ praecauti
praecautae
praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecauturus
praecautura
praecauturum
Genitiv praecauturi
praecauturae
praecauturi
Dativ praecauturo
praecauturae
praecauturo
Akkusativ praecauturum
praecauturam
praecauturum
Ablativ praecauturo
praecautura
praecauturo
Vokativ praecauture
praecautura
praecauturum

Plural

Nominativ praecauturi
praecauturae
praecautura
Genitiv praecauturorum
praecauturarum
praecauturorum
Dativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Akkusativ praecauturos
praecauturas
praecautura
Ablativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Vokativ praecauturi
praecauturae
praecautura

Supina

Supin I Supin II
praecautum
praecautu

Präsens Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveo
2. Person Singular praecaves
3. Person Singular praecavet
1. Person Plural praecavemus
2. Person Plural praecavetis
3. Person Plural praecavent
  Passiv  
1. Person Singular praecaveor
2. Person Singular praecaveris
praecavere
3. Person Singular praecavetur
1. Person Plural praecavemur
2. Person Plural praecavemini
3. Person Plural praecaventur

Präsens Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveam
2. Person Singular praecaveas
3. Person Singular praecaveat
1. Person Plural praecaveamus
2. Person Plural praecaveatis
3. Person Plural praecaveant
  Passiv  
1. Person Singular praecavear
2. Person Singular praecavearis
praecaveare
3. Person Singular praecaveatur
1. Person Plural praecaveamur
2. Person Plural praecaveamini
3. Person Plural praecaveantur

Imperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebam
2. Person Singular praecavebas
3. Person Singular praecavebat
1. Person Plural praecavebamus
2. Person Plural praecavebatis
3. Person Plural praecavebant
  Passiv  
1. Person Singular praecavebar
2. Person Singular praecavebaris
praecavebare
3. Person Singular praecavebatur
1. Person Plural praecavebamur
2. Person Plural praecavebamini
3. Person Plural praecavebantur

Imperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverem
2. Person Singular praecaveres
3. Person Singular praecaveret
1. Person Plural praecaveremus
2. Person Plural praecaveretis
3. Person Plural praecaverent
  Passiv  
1. Person Singular praecaverer
2. Person Singular praecavereris
praecaverere
3. Person Singular praecaveretur
1. Person Plural praecaveremur
2. Person Plural praecaveremini
3. Person Plural praecaverentur

Futur I

  Aktiv  
1. Person Singular praecavebo
2. Person Singular praecavebis
3. Person Singular praecavebit
1. Person Plural praecavebimus
2. Person Plural praecavebitis
3. Person Plural praecavebunt
  Passiv  
1. Person Singular praecavebor
2. Person Singular praecaveberis
praecavebere
3. Person Singular praecavebitur
1. Person Plural praecavebimur
2. Person Plural praecavebimini
3. Person Plural praecavebuntur

Perfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecavi
2. Person Singular praecavisti
3. Person Singular praecavit
1. Person Plural praecavimus
2. Person Plural praecavistis
3. Person Plural praecaverunt
praecavere
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sum
2. Person Singular praecautus es
3. Person Singular praecautus est
1. Person Plural praecauti sumus
2. Person Plural praecauti estis
3. Person Plural praecauti sunt

Perfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecaverim
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus sim
2. Person Singular praecautus sis
3. Person Singular praecautus sit
1. Person Plural praecauti simus
2. Person Plural praecauti sitis
3. Person Plural praecauti sint

Plusquamperfekt Indikativ

  Aktiv  
1. Person Singular praecaveram
2. Person Singular praecaveras
3. Person Singular praecaverat
1. Person Plural praecaveramus
2. Person Plural praecaveratis
3. Person Plural praecaverant
  Passiv  
1. Person Singular praecautus eram
2. Person Singular praecautus eras
3. Person Singular praecautus erat
1. Person Plural praecauti eramus
2. Person Plural praecauti eratis
3. Person Plural praecauti erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

  Aktiv  
1. Person Singular praecavissem
2. Person Singular praecavisses
3. Person Singular praecavisset
1. Person Plural praecavissemus
2. Person Plural praecavissetis
3. Person Plural praecavissent
  Passiv  
1. Person Singular praecautus essem
2. Person Singular praecautus esses
3. Person Singular praecautus esset
1. Person Plural praecauti essemus
2. Person Plural praecauti essetis
3. Person Plural praecauti essent

Futur II

  Aktiv  
1. Person Singular praecavero
2. Person Singular praecaveris
3. Person Singular praecaverit
1. Person Plural praecaverimus
2. Person Plural praecaveritis
3. Person Plural praecaverint
  Passiv  
1. Person Singular praecautus ero
2. Person Singular praecautus eris
3. Person Singular praecautus erit
1. Person Plural praecauti erimus
2. Person Plural praecauti eritis
3. Person Plural praecauti erunt

Infinite

  Aktiv  
Gleichzeitigkeit praecavere
Vorzeitigkeit praecavisse
Nachzeitigkeit praecauturum esse
  Passiv  
Gleichzeitigkeit praecaveri
praecaverier
Vorzeitigkeit praecautum esse
Nachzeitigkeit praecautum iri

Imperative

Imperativ I

  Latein Deutsch
2. Person Singular praecave
!
2. Person Plural praecavete
!

Imperativ II

  Latein
2. Person Singular praecaveto
3. Person Singular praecaveto
2. Person Plural praecavetote
3. Person Plural praecavento

Gerundium

  Latein Deutsch
Nominativ praecavere
das
Genitiv praecavendi
des es
Dativ praecavendo
dem
Akkusativ praecavendum
das
Ablativ praecavendo
durch das
Vokativ praecavende
!

Gerundivum

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavendus
praecavenda
praecavendum
Genitiv praecavendi
praecavendae
praecavendi
Dativ praecavendo
praecavendae
praecavendo
Akkusativ praecavendum
praecavendam
praecavendum
Ablativ praecavendo
praecavenda
praecavendo
Vokativ praecavende
praecavenda
praecavendum

Plural

Nominativ praecavendi
praecavendae
praecavenda
Genitiv praecavendorum
praecavendarum
praecavendorum
Dativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Akkusativ praecavendos
praecavendas
praecavenda
Ablativ existiert nicht existiert nicht existiert nicht
Vokativ praecavendi
praecavendae
praecavenda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecavens
praecavens
praecavens
Genitiv praecaventis
praecaventis
praecaventis
Dativ praecaventi
praecaventi
praecaventi
Akkusativ praecaventem
praecaventem
praecavens
Ablativ praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
praecaventi
praecavente
Vokativ praecavens
praecavens
praecavens

Plural

Nominativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Genitiv praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
praecaventium
praecaventum
Dativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Akkusativ praecaventes
praecaventes
praecaventia
Ablativ praecaventibus
praecaventibus
praecaventibus
Vokativ praecaventes
praecaventes
praecaventia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecautus
praecauta
praecautum
Genitiv praecauti
praecautae
praecauti
Dativ praecauto
praecautae
praecauto
Akkusativ praecautum
praecautam
praecautum
Ablativ praecauto
praecauta
praecauto
Vokativ praecaute
praecauta
praecautum

Plural

Nominativ praecauti
praecautae
praecauta
Genitiv praecautorum
praecautarum
praecautorum
Dativ praecautis
praecautis
praecautis
Akkusativ praecautos
praecautas
praecauta
Ablativ praecautis
praecautis
praecautis
Vokativ praecauti
praecautae
praecauta

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

  Maskulinum Femininum Neutrum
Nominativ praecauturus
praecautura
praecauturum
Genitiv praecauturi
praecauturae
praecauturi
Dativ praecauturo
praecauturae
praecauturo
Akkusativ praecauturum
praecauturam
praecauturum
Ablativ praecauturo
praecautura
praecauturo
Vokativ praecauture
praecautura
praecauturum

Plural

Nominativ praecauturi
praecauturae
praecautura
Genitiv praecauturorum
praecauturarum
praecauturorum
Dativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Akkusativ praecauturos
praecauturas
praecautura
Ablativ praecauturis
praecauturis
praecauturis
Vokativ praecauturi
praecauturae
praecautura

Supina

Supin I Supin II
praecautum
praecautu