superabundare-Übersetzung im Latein Wörterbuch

Neben denen auf dieser Seite zu findenden Formen von superabundare (Verb) entspricht Ihr Suchwort superabundare auch noch Formen von:

Kurzübersicht

Latein	Typ	Flexionsart	Form	Deutsch
superabundare	Verb	A-Konjugation	Infinitiv	reichlich vorhanden sein sehr mächtig sein sehr opulent sein sehr üppig sein übergroß sein überreich sein
superabundare	Verb	A-Konjugation	3. Person Plural Perfekt Indikativ Aktiv	noch nicht vorhanden

Aufstellung aller Formen

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu

Präsens Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundo
2. Person Singular	superabundas
3. Person Singular	superabundat
1. Person Plural	superabundamus
2. Person Plural	superabundatis
3. Person Plural	superabundant

	Passiv
1. Person Singular	superabundor
2. Person Singular	superabundaris superabundare
3. Person Singular	superabundatur
1. Person Plural	superabundamur
2. Person Plural	superabundamini
3. Person Plural	superabundantur

Präsens Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundem
2. Person Singular	superabundes
3. Person Singular	superabundet
1. Person Plural	superabundemus
2. Person Plural	superabundetis
3. Person Plural	superabundent

	Passiv
1. Person Singular	superabunder
2. Person Singular	superabunderis superabundere
3. Person Singular	superabundetur
1. Person Plural	superabundemur
2. Person Plural	superabundemini
3. Person Plural	superabundentur

Imperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabam
2. Person Singular	superabundabas
3. Person Singular	superabundabat
1. Person Plural	superabundabamus
2. Person Plural	superabundabatis
3. Person Plural	superabundabant

	Passiv
1. Person Singular	superabundabar
2. Person Singular	superabundabaris superabundabare
3. Person Singular	superabundabatur
1. Person Plural	superabundabamur
2. Person Plural	superabundabamini
3. Person Plural	superabundabantur

Imperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundarem
2. Person Singular	superabundares
3. Person Singular	superabundaret
1. Person Plural	superabundaremus
2. Person Plural	superabundaretis
3. Person Plural	superabundarent

	Passiv
1. Person Singular	superabundarer
2. Person Singular	superabundareris superabundarere
3. Person Singular	superabundaretur
1. Person Plural	superabundaremur
2. Person Plural	superabundaremini
3. Person Plural	superabundarentur

Futur I

	Aktiv
1. Person Singular	superabundabo
2. Person Singular	superabundabis
3. Person Singular	superabundabit
1. Person Plural	superabundabimus
2. Person Plural	superabundabitis
3. Person Plural	superabundabunt

	Passiv
1. Person Singular	superabundabor
2. Person Singular	superabundaberis superabundabere
3. Person Singular	superabundabitur
1. Person Plural	superabundabimur
2. Person Plural	superabundabimini
3. Person Plural	superabundabuntur

Perfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavi
2. Person Singular	superabundavisti
3. Person Singular	superabundavit
1. Person Plural	superabundavimus
2. Person Plural	superabundavistis
3. Person Plural	superabundaverunt superabundavere

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sum
2. Person Singular	superabundatus es
3. Person Singular	superabundatus est
1. Person Plural	superabundati sumus
2. Person Plural	superabundati estis
3. Person Plural	superabundati sunt

Perfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaverim
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus sim
2. Person Singular	superabundatus sis
3. Person Singular	superabundatus sit
1. Person Plural	superabundati simus
2. Person Plural	superabundati sitis
3. Person Plural	superabundati sint

Plusquamperfekt Indikativ

	Aktiv
1. Person Singular	superabundaveram
2. Person Singular	superabundaveras
3. Person Singular	superabundaverat
1. Person Plural	superabundaveramus
2. Person Plural	superabundaveratis
3. Person Plural	superabundaverant

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus eram
2. Person Singular	superabundatus eras
3. Person Singular	superabundatus erat
1. Person Plural	superabundati eramus
2. Person Plural	superabundati eratis
3. Person Plural	superabundati erant

Plusquamperfekt Konjunktiv

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavissem
2. Person Singular	superabundavisses
3. Person Singular	superabundavisset
1. Person Plural	superabundavissemus
2. Person Plural	superabundavissetis
3. Person Plural	superabundavissent

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus essem
2. Person Singular	superabundatus esses
3. Person Singular	superabundatus esset
1. Person Plural	superabundati essemus
2. Person Plural	superabundati essetis
3. Person Plural	superabundati essent

Futur II

	Aktiv
1. Person Singular	superabundavero
2. Person Singular	superabundaveris
3. Person Singular	superabundaverit
1. Person Plural	superabundaverimus
2. Person Plural	superabundaveritis
3. Person Plural	superabundaverint

	Passiv
1. Person Singular	superabundatus ero
2. Person Singular	superabundatus eris
3. Person Singular	superabundatus erit
1. Person Plural	superabundati erimus
2. Person Plural	superabundati eritis
3. Person Plural	superabundati erunt

Infinite

	Aktiv
Gleichzeitigkeit	superabundare
Vorzeitigkeit	superabundavisse
Nachzeitigkeit	superabundaturum esse
	Passiv
Gleichzeitigkeit	superabundari superabundarier
Vorzeitigkeit	superabundatum esse
Nachzeitigkeit	superabundatum iri

Imperative

Imperativ I

	Latein	Deutsch
2. Person Singular	superabunda	!
2. Person Plural	superabundate	!

Imperativ II

	Latein
2. Person Singular	superabundato
3. Person Singular	superabundato
2. Person Plural	superabundatote
3. Person Plural	superabundanto

Gerundium

	Latein	Deutsch
Nominativ	superabundare	das
Genitiv	superabundandi	des es
Dativ	superabundando	dem
Akkusativ	superabundandum	das
Ablativ	superabundando	durch das
Vokativ	superabundande	!

Gerundivum

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundandus	superabundanda	superabundandum
Genitiv	superabundandi	superabundandae	superabundandi
Dativ	superabundando	superabundandae	superabundando
Akkusativ	superabundandum	superabundandam	superabundandum
Ablativ	superabundando	superabundanda	superabundando
Vokativ	superabundande	superabundanda	superabundandum

Plural

Nominativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda
Genitiv	superabundandorum	superabundandarum	superabundandorum
Dativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Akkusativ	superabundandos	superabundandas	superabundanda
Ablativ	existiert nicht	existiert nicht	existiert nicht
Vokativ	superabundandi	superabundandae	superabundanda

Partizipien

Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundans	superabundans	superabundans
Genitiv	superabundantis	superabundantis	superabundantis
Dativ	superabundanti	superabundanti	superabundanti
Akkusativ	superabundantem	superabundantem	superabundans
Ablativ	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante	superabundanti superabundante
Vokativ	superabundans	superabundans	superabundans

Plural

Nominativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Genitiv	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum	superabundantium superabundantum
Dativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Akkusativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia
Ablativ	superabundantibus	superabundantibus	superabundantibus
Vokativ	superabundantes	superabundantes	superabundantia

Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundatus	superabundata	superabundatum
Genitiv	superabundati	superabundatae	superabundati
Dativ	superabundato	superabundatae	superabundato
Akkusativ	superabundatum	superabundatam	superabundatum
Ablativ	superabundato	superabundata	superabundato
Vokativ	superabundate	superabundata	superabundatum

Plural

Nominativ	superabundati	superabundatae	superabundata
Genitiv	superabundatorum	superabundatarum	superabundatorum
Dativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Akkusativ	superabundatos	superabundatas	superabundata
Ablativ	superabundatis	superabundatis	superabundatis
Vokativ	superabundati	superabundatae	superabundata

Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)

Singular

	Maskulinum	Femininum	Neutrum
Nominativ	superabundaturus	superabundatura	superabundaturum
Genitiv	superabundaturi	superabundaturae	superabundaturi
Dativ	superabundaturo	superabundaturae	superabundaturo
Akkusativ	superabundaturum	superabundaturam	superabundaturum
Ablativ	superabundaturo	superabundatura	superabundaturo
Vokativ	superabundature	superabundatura	superabundaturum

Plural

Nominativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura
Genitiv	superabundaturorum	superabundaturarum	superabundaturorum
Dativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Akkusativ	superabundaturos	superabundaturas	superabundatura
Ablativ	superabundaturis	superabundaturis	superabundaturis
Vokativ	superabundaturi	superabundaturae	superabundatura

Supina

Supin I	Supin II
superabundatum	superabundatu