Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divarico
|
|
2. Person Singular |
divaricas
|
|
3. Person Singular |
divaricat
|
|
1. Person Plural |
divaricamus
|
|
2. Person Plural |
divaricatis
|
|
3. Person Plural |
divaricant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricor
|
|
2. Person Singular |
divaricaris divaricare
|
|
3. Person Singular |
divaricatur
|
|
1. Person Plural |
divaricamur
|
|
2. Person Plural |
divaricamini
|
|
3. Person Plural |
divaricantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricem
|
|
2. Person Singular |
divarices
|
|
3. Person Singular |
divaricet
|
|
1. Person Plural |
divaricemus
|
|
2. Person Plural |
divaricetis
|
|
3. Person Plural |
divaricent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricer
|
|
2. Person Singular |
divariceris divaricere
|
|
3. Person Singular |
divaricetur
|
|
1. Person Plural |
divaricemur
|
|
2. Person Plural |
divaricemini
|
|
3. Person Plural |
divaricentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricabam
|
|
2. Person Singular |
divaricabas
|
|
3. Person Singular |
divaricabat
|
|
1. Person Plural |
divaricabamus
|
|
2. Person Plural |
divaricabatis
|
|
3. Person Plural |
divaricabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricabar
|
|
2. Person Singular |
divaricabaris divaricabare
|
|
3. Person Singular |
divaricabatur
|
|
1. Person Plural |
divaricabamur
|
|
2. Person Plural |
divaricabamini
|
|
3. Person Plural |
divaricabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricarem
|
|
2. Person Singular |
divaricares
|
|
3. Person Singular |
divaricaret
|
|
1. Person Plural |
divaricaremus
|
|
2. Person Plural |
divaricaretis
|
|
3. Person Plural |
divaricarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricarer
|
|
2. Person Singular |
divaricareris divaricarere
|
|
3. Person Singular |
divaricaretur
|
|
1. Person Plural |
divaricaremur
|
|
2. Person Plural |
divaricaremini
|
|
3. Person Plural |
divaricarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricabo
|
|
2. Person Singular |
divaricabis
|
|
3. Person Singular |
divaricabit
|
|
1. Person Plural |
divaricabimus
|
|
2. Person Plural |
divaricabitis
|
|
3. Person Plural |
divaricabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricabor
|
|
2. Person Singular |
divaricaberis divaricabere
|
|
3. Person Singular |
divaricabitur
|
|
1. Person Plural |
divaricabimur
|
|
2. Person Plural |
divaricabimini
|
|
3. Person Plural |
divaricabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricavi
|
|
2. Person Singular |
divaricavisti
|
|
3. Person Singular |
divaricavit
|
|
1. Person Plural |
divaricavimus
|
|
2. Person Plural |
divaricavistis
|
|
3. Person Plural |
divaricaverunt divaricavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricatus sum
|
|
2. Person Singular |
divaricatus es
|
|
3. Person Singular |
divaricatus est
|
|
1. Person Plural |
divaricati sumus
|
|
2. Person Plural |
divaricati estis
|
|
3. Person Plural |
divaricati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricaverim
|
|
2. Person Singular |
divaricaveris
|
|
3. Person Singular |
divaricaverit
|
|
1. Person Plural |
divaricaverimus
|
|
2. Person Plural |
divaricaveritis
|
|
3. Person Plural |
divaricaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricatus sim
|
|
2. Person Singular |
divaricatus sis
|
|
3. Person Singular |
divaricatus sit
|
|
1. Person Plural |
divaricati simus
|
|
2. Person Plural |
divaricati sitis
|
|
3. Person Plural |
divaricati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricaveram
|
|
2. Person Singular |
divaricaveras
|
|
3. Person Singular |
divaricaverat
|
|
1. Person Plural |
divaricaveramus
|
|
2. Person Plural |
divaricaveratis
|
|
3. Person Plural |
divaricaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricatus eram
|
|
2. Person Singular |
divaricatus eras
|
|
3. Person Singular |
divaricatus erat
|
|
1. Person Plural |
divaricati eramus
|
|
2. Person Plural |
divaricati eratis
|
|
3. Person Plural |
divaricati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricavissem
|
|
2. Person Singular |
divaricavisses
|
|
3. Person Singular |
divaricavisset
|
|
1. Person Plural |
divaricavissemus
|
|
2. Person Plural |
divaricavissetis
|
|
3. Person Plural |
divaricavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricatus essem
|
|
2. Person Singular |
divaricatus esses
|
|
3. Person Singular |
divaricatus esset
|
|
1. Person Plural |
divaricati essemus
|
|
2. Person Plural |
divaricati essetis
|
|
3. Person Plural |
divaricati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
divaricavero
|
|
2. Person Singular |
divaricaveris
|
|
3. Person Singular |
divaricaverit
|
|
1. Person Plural |
divaricaverimus
|
|
2. Person Plural |
divaricaveritis
|
|
3. Person Plural |
divaricaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
divaricatus ero
|
|
2. Person Singular |
divaricatus eris
|
|
3. Person Singular |
divaricatus erit
|
|
1. Person Plural |
divaricati erimus
|
|
2. Person Plural |
divaricati eritis
|
|
3. Person Plural |
divaricati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
divaricare
|
|
Vorzeitigkeit |
divaricavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
divaricaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
divaricari divaricarier
|
|
Vorzeitigkeit |
divaricatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
divaricatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
divarica
|
! |
2. Person Plural |
divaricate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
divaricato
|
3. Person Singular |
divaricato
|
2. Person Plural |
divaricatote
|
3. Person Plural |
divaricanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
divaricare
|
das |
Genitiv |
divaricandi
|
des es |
Dativ |
divaricando
|
dem |
Akkusativ |
divaricandum
|
das |
Ablativ |
divaricando
|
durch das |
Vokativ |
divaricande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
divaricandus
|
divaricanda
|
divaricandum
|
Genitiv |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricandi
|
Dativ |
divaricando
|
divaricandae
|
divaricando
|
Akkusativ |
divaricandum
|
divaricandam
|
divaricandum
|
Ablativ |
divaricando
|
divaricanda
|
divaricando
|
Vokativ |
divaricande
|
divaricanda
|
divaricandum
|
Plural
Nominativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
Genitiv |
divaricandorum
|
divaricandarum
|
divaricandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
divaricandos
|
divaricandas
|
divaricanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
divaricandi
|
divaricandae
|
divaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
Genitiv |
divaricantis
|
divaricantis
|
divaricantis
|
Dativ |
divaricanti
|
divaricanti
|
divaricanti
|
Akkusativ |
divaricantem
|
divaricantem
|
divaricans
|
Ablativ |
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
divaricanti divaricante
|
Vokativ |
divaricans
|
divaricans
|
divaricans
|
Plural
Nominativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Genitiv |
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
divaricantium divaricantum
|
Dativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
Akkusativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Ablativ |
divaricantibus
|
divaricantibus
|
divaricantibus
|
Vokativ |
divaricantes
|
divaricantes
|
divaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
divaricatus
|
divaricata
|
divaricatum
|
Genitiv |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricati
|
Dativ |
divaricato
|
divaricatae
|
divaricato
|
Akkusativ |
divaricatum
|
divaricatam
|
divaricatum
|
Ablativ |
divaricato
|
divaricata
|
divaricato
|
Vokativ |
divaricate
|
divaricata
|
divaricatum
|
Plural
Nominativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
Genitiv |
divaricatorum
|
divaricatarum
|
divaricatorum
|
Dativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
Akkusativ |
divaricatos
|
divaricatas
|
divaricata
|
Ablativ |
divaricatis
|
divaricatis
|
divaricatis
|
Vokativ |
divaricati
|
divaricatae
|
divaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
divaricaturus
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
Genitiv |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricaturi
|
Dativ |
divaricaturo
|
divaricaturae
|
divaricaturo
|
Akkusativ |
divaricaturum
|
divaricaturam
|
divaricaturum
|
Ablativ |
divaricaturo
|
divaricatura
|
divaricaturo
|
Vokativ |
divaricature
|
divaricatura
|
divaricaturum
|
Plural
Nominativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
Genitiv |
divaricaturorum
|
divaricaturarum
|
divaricaturorum
|
Dativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
Akkusativ |
divaricaturos
|
divaricaturas
|
divaricatura
|
Ablativ |
divaricaturis
|
divaricaturis
|
divaricaturis
|
Vokativ |
divaricaturi
|
divaricaturae
|
divaricatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
divaricatum
|
divaricatu
|