Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fo
  | 
    ich spreche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fas
  | 
    du sprichst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fat
  | 
    er/sie/es spricht | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famus
  | 
    wir sprechen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fatis
  | 
    ihr sprecht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fant
  | 
    sie sprechen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    for
  | 
    ich werde gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faris fare
  | 
    du wirst gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatur
  | 
    er/sie/es wird gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famur
  | 
    wir werden gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    famini
  | 
    ihr werdet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fantur
  | 
    sie werden gesprochen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fem
  | 
    ich spreche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fes
  | 
    du sprechest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fet
  | 
    er/sie/es spreche | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femus
  | 
    wir sprechen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fetis
  | 
    ihr sprechet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fent
  | 
    sie sprechen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fer
  | 
    ich werde gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    feris fere
  | 
    du werdest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fetur
  | 
    er/sie/es werde gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femur
  | 
    wir werden gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    femini
  | 
    ihr werdet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fentur
  | 
    sie werden gesprochen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabam
  | 
    ich sprach | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabas
  | 
    du sprachst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabat
  | 
    er/sie/es sprach | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamus
  | 
    wir sprachen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabatis
  | 
    ihr spracht | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabant
  | 
    sie sprachen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabar
  | 
    ich wurde gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabaris fabare
  | 
    du wurdest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabatur
  | 
    er/sie/es wurde gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamur
  | 
    wir wurden gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabamini
  | 
    ihr wurdet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabantur
  | 
    sie wurden gesprochen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farem
  | 
    ich spröche; spräche | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fares
  | 
    du spröchest; sprächest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faret
  | 
    er/sie/es spröche; spräche | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremus
  | 
    wir spröchen; sprächen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faretis
  | 
    ihr spröchet; sprächet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farent
  | 
    sie spröchen; sprächen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farer
  | 
    ich würde gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fareris farere
  | 
    du würdest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faretur
  | 
    er/sie/es würde gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremur
  | 
    wir würden gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faremini
  | 
    ihr würdet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farentur
  | 
    sie würden gesprochen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabo
  | 
    ich werde sprechen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabis
  | 
    du wirst sprechen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabit
  | 
    er/sie/es wird sprechen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimus
  | 
    wir werden sprechen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabitis
  | 
    ihr werdet sprechen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabunt
  | 
    sie werden sprechen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabor
  | 
    ich werde gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faberis fabere
  | 
    du wirst gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabitur
  | 
    er/sie/es wird gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimur
  | 
    wir werden gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabimini
  | 
    ihr werdet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabuntur
  | 
    sie werden gesprochen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hast gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hat gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habt gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben gesprochen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sum
  | 
    ich bin gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus es
  | 
    du bist gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus est
  | 
    er/sie/es ist gesprochen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati sumus
  | 
    wir sind gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati estis
  | 
    ihr seid gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sunt
  | 
    sie sind gesprochen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du habest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es habe gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben gesprochen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sim
  | 
    ich sei gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus sis
  | 
    du seiest gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus sit
  | 
    er/sie/es sei gesprochen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati simus
  | 
    wir seien gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati sitis
  | 
    ihr seiet gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sint
  | 
    sie seien gesprochen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hatte gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hattest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hatte gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hatten gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hattet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hatten gesprochen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus eram
  | 
    ich war gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eras
  | 
    du warst gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erat
  | 
    er/sie/es war gesprochen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati eramus
  | 
    wir waren gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eratis
  | 
    ihr warst gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erant
  | 
    sie waren gesprochen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hätte gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hättest gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hätte gesprochen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hätten gesprochen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hättet gesprochen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hätten gesprochen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus essem
  | 
    ich wäre gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus esses
  | 
    du wärest gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus esset
  | 
    er/sie/es wäre gesprochen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati essemus
  | 
    wir wären gesprochen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati essetis
  | 
    ihr wäret gesprochen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati essent
  | 
    sie wären gesprochen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich werde gesprochen haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du wirst gesprochen haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es wird gesprochen haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir werden gesprochen haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr werdet gesprochen haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie werden gesprochen haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus ero
  | 
    ich werde gesprochen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eris
  | 
    du werdest gesprochen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erit
  | 
    er/sie/es werde gesprochen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati erimus
  | 
    wir werden gesprochen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eritis
  | 
    ihr werdet gesprochen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erunt
  | 
    sie werden gesprochen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fare
  | 
    sprechen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    existiert nicht | 
    gesprochen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    faturum esse
  | 
    sprechen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fari farier
  | 
    gesprochen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    fatum esse
  | 
    gesprochen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    fatum iri
  | 
    künftig gesprochen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fa
  | 
    sprich! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fate
  | 
    sprecht! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    fatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    fanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    fare
  | 
    das Sprechen | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    des Sprechens | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    dem Sprechen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    das Sprechen | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    durch das Sprechen | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    Sprechen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fandus
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    fandae
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    fandam
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    fanda
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandorum
  | 
    fandarum
  | 
    fandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandos
  | 
    fandas
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantem
  | 
    fantem
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fatus
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fato
  | 
    fatae
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatum
  | 
    fatam
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fato
  | 
    fata
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fate
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fatorum
  | 
    fatarum
  | 
    fatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatos
  | 
    fatas
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    faturus
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    faturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturo
  | 
    faturae
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturum
  | 
    faturam
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturo
  | 
    fatura
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fature
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturorum
  | 
    faturarum
  | 
    faturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturos
  | 
    faturas
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    fatum
  | 
    fatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fo
  | 
    ich rede | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fas
  | 
    du redest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fat
  | 
    er/sie/es redet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famus
  | 
    wir reden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fatis
  | 
    ihr redet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fant
  | 
    sie reden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    for
  | 
    ich werde geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faris fare
  | 
    du wirst geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatur
  | 
    er/sie/es wird geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famur
  | 
    wir werden geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    famini
  | 
    ihr werdet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fantur
  | 
    sie werden geredet | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fem
  | 
    ich rede | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fes
  | 
    du redest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fet
  | 
    er/sie/es rede | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femus
  | 
    wir reden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fetis
  | 
    ihr redet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fent
  | 
    sie reden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fer
  | 
    ich werde geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    feris fere
  | 
    du werdest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fetur
  | 
    er/sie/es werde geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femur
  | 
    wir werden geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    femini
  | 
    ihr werdet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fentur
  | 
    sie werden geredet | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabam
  | 
    ich redete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabas
  | 
    du redetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabat
  | 
    er/sie/es redete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamus
  | 
    wir redeten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabatis
  | 
    ihr redetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabant
  | 
    sie redeten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabar
  | 
    ich wurde geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabaris fabare
  | 
    du wurdest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabatur
  | 
    er/sie/es wurde geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamur
  | 
    wir wurden geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabamini
  | 
    ihr wurdet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabantur
  | 
    sie wurden geredet | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farem
  | 
    ich redete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fares
  | 
    du redetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faret
  | 
    er/sie/es redete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremus
  | 
    wir redeten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faretis
  | 
    ihr redetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farent
  | 
    sie redeten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farer
  | 
    ich würde geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fareris farere
  | 
    du würdest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faretur
  | 
    er/sie/es würde geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremur
  | 
    wir würden geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faremini
  | 
    ihr würdet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farentur
  | 
    sie würden geredet | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabo
  | 
    ich werde reden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabis
  | 
    du wirst reden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabit
  | 
    er/sie/es wird reden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimus
  | 
    wir werden reden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabitis
  | 
    ihr werdet reden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabunt
  | 
    sie werden reden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabor
  | 
    ich werde geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faberis fabere
  | 
    du wirst geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabitur
  | 
    er/sie/es wird geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimur
  | 
    wir werden geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabimini
  | 
    ihr werdet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabuntur
  | 
    sie werden geredet | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hast geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hat geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habt geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben geredet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sum
  | 
    ich bin geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus es
  | 
    du bist geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus est
  | 
    er/sie/es ist geredet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati sumus
  | 
    wir sind geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati estis
  | 
    ihr seid geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sunt
  | 
    sie sind geredet worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du habest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es habe geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben geredet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sim
  | 
    ich sei geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus sis
  | 
    du seiest geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus sit
  | 
    er/sie/es sei geredet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati simus
  | 
    wir seien geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati sitis
  | 
    ihr seiet geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sint
  | 
    sie seien geredet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hatte geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hattest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hatte geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hatten geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hattet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hatten geredet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus eram
  | 
    ich war geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eras
  | 
    du warst geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erat
  | 
    er/sie/es war geredet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati eramus
  | 
    wir waren geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eratis
  | 
    ihr warst geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erant
  | 
    sie waren geredet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hätte geredet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hättest geredet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hätte geredet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hätten geredet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hättet geredet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hätten geredet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus essem
  | 
    ich wäre geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus esses
  | 
    du wärest geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus esset
  | 
    er/sie/es wäre geredet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati essemus
  | 
    wir wären geredet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati essetis
  | 
    ihr wäret geredet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati essent
  | 
    sie wären geredet worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich werde geredet haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du wirst geredet haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es wird geredet haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir werden geredet haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr werdet geredet haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie werden geredet haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus ero
  | 
    ich werde geredet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eris
  | 
    du werdest geredet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erit
  | 
    er/sie/es werde geredet worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati erimus
  | 
    wir werden geredet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eritis
  | 
    ihr werdet geredet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erunt
  | 
    sie werden geredet worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fare
  | 
    reden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    existiert nicht | 
    geredet haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    faturum esse
  | 
    reden werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fari farier
  | 
    geredet werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    fatum esse
  | 
    geredet worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    fatum iri
  | 
    künftig geredet werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fa
  | 
    rede! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fate
  | 
    redet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    fatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    fanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    fare
  | 
    das Reden | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    des Redens | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    dem Reden | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    das Reden | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    durch das Reden | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    Reden! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fandus
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    fandae
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    fandam
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    fanda
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandorum
  | 
    fandarum
  | 
    fandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandos
  | 
    fandas
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantem
  | 
    fantem
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fatus
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fato
  | 
    fatae
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatum
  | 
    fatam
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fato
  | 
    fata
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fate
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fatorum
  | 
    fatarum
  | 
    fatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatos
  | 
    fatas
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    faturus
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    faturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturo
  | 
    faturae
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturum
  | 
    faturam
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturo
  | 
    fatura
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fature
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturorum
  | 
    faturarum
  | 
    faturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturos
  | 
    faturas
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    fatum
  | 
    fatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fo
  | 
    ich verkünde | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fas
  | 
    du verkündest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fat
  | 
    er/sie/es verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famus
  | 
    wir verkünden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fatis
  | 
    ihr verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fant
  | 
    sie verkünden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    for
  | 
    ich werde verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faris fare
  | 
    du wirst verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatur
  | 
    er/sie/es wird verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    famur
  | 
    wir werden verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    famini
  | 
    ihr werdet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fantur
  | 
    sie werden verkündet | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fem
  | 
    ich verkünde | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fes
  | 
    du verkündest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fet
  | 
    er/sie/es verkünde | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femus
  | 
    wir verkünden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fetis
  | 
    ihr verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fent
  | 
    sie verkünden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fer
  | 
    ich werde verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    feris fere
  | 
    du werdest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fetur
  | 
    er/sie/es werde verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    femur
  | 
    wir werden verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    femini
  | 
    ihr werdet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fentur
  | 
    sie werden verkündet | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabam
  | 
    ich verkündete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabas
  | 
    du verkündetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabat
  | 
    er/sie/es verkündete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamus
  | 
    wir verkündeten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabatis
  | 
    ihr verkündetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabant
  | 
    sie verkündeten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabar
  | 
    ich wurde verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabaris fabare
  | 
    du wurdest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabatur
  | 
    er/sie/es wurde verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabamur
  | 
    wir wurden verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabamini
  | 
    ihr wurdet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabantur
  | 
    sie wurden verkündet | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farem
  | 
    ich verkündete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fares
  | 
    du verkündetest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faret
  | 
    er/sie/es verkündete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremus
  | 
    wir verkündeten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faretis
  | 
    ihr verkündetet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farent
  | 
    sie verkündeten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    farer
  | 
    ich würde verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fareris farere
  | 
    du würdest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    faretur
  | 
    er/sie/es würde verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    faremur
  | 
    wir würden verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    faremini
  | 
    ihr würdet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    farentur
  | 
    sie würden verkündet | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabo
  | 
    ich werde verkünden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fabis
  | 
    du wirst verkünden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabit
  | 
    er/sie/es wird verkünden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimus
  | 
    wir werden verkünden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabitis
  | 
    ihr werdet verkünden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabunt
  | 
    sie werden verkünden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fabor
  | 
    ich werde verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    faberis fabere
  | 
    du wirst verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fabitur
  | 
    er/sie/es wird verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fabimur
  | 
    wir werden verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fabimini
  | 
    ihr werdet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fabuntur
  | 
    sie werden verkündet | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hast verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hat verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habt verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben verkündet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sum
  | 
    ich bin verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus es
  | 
    du bist verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus est
  | 
    er/sie/es ist verkündet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati sumus
  | 
    wir sind verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati estis
  | 
    ihr seid verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sunt
  | 
    sie sind verkündet worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich habe verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du habest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es habe verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir haben verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr habet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie haben verkündet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus sim
  | 
    ich sei verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus sis
  | 
    du seiest verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus sit
  | 
    er/sie/es sei verkündet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati simus
  | 
    wir seien verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati sitis
  | 
    ihr seiet verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati sint
  | 
    sie seien verkündet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hatte verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hattest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hatte verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hatten verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hattet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hatten verkündet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus eram
  | 
    ich war verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eras
  | 
    du warst verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erat
  | 
    er/sie/es war verkündet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati eramus
  | 
    wir waren verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eratis
  | 
    ihr warst verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erant
  | 
    sie waren verkündet worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich hätte verkündet | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du hättest verkündet | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es hätte verkündet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir hätten verkündet | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr hättet verkündet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie hätten verkündet | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus essem
  | 
    ich wäre verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus esses
  | 
    du wärest verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verkündet worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati essemus
  | 
    wir wären verkündet worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati essetis
  | 
    ihr wäret verkündet worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati essent
  | 
    sie wären verkündet worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    ich werde verkündet haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    du wirst verkündet haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    existiert nicht | 
    er/sie/es wird verkündet haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    wir werden verkündet haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    ihr werdet verkündet haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    existiert nicht | 
    sie werden verkündet haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    fatus ero
  | 
    ich werde verkündet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    fatus eris
  | 
    du werdest verkündet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    fatus erit
  | 
    er/sie/es werde verkündet worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    fati erimus
  | 
    wir werden verkündet worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fati eritis
  | 
    ihr werdet verkündet worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    fati erunt
  | 
    sie werden verkündet worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fare
  | 
    verkünden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    existiert nicht | 
    verkündet haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    faturum esse
  | 
    verkünden werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    fari farier
  | 
    verkündet werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    fatum esse
  | 
    verkündet worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    fatum iri
  | 
    künftig verkündet werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fa
  | 
    verkünde! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    fate
  | 
    verkündet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    fato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    fatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    fanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    fare
  | 
    das Verkünden | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    des Verkündens | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    dem Verkünden | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    das Verkünden | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    durch das Verkünden | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    Verkünden! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fandus
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fando
  | 
    fandae
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandum
  | 
    fandam
  | 
    fandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fando
  | 
    fanda
  | 
    fando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fande
  | 
    fanda
  | 
    fandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fandorum
  | 
    fandarum
  | 
    fandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fandos
  | 
    fandas
  | 
    fanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    fandi
  | 
    fandae
  | 
    fanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
    fantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
    fanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantem
  | 
    fantem
  | 
    fans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
    fanti fante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fans
  | 
    fans
  | 
    fans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
    fantium fantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
    fantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fantes
  | 
    fantes
  | 
    fantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    fatus
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fato
  | 
    fatae
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatum
  | 
    fatam
  | 
    fatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fato
  | 
    fata
  | 
    fato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fate
  | 
    fata
  | 
    fatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    fatorum
  | 
    fatarum
  | 
    fatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    fatos
  | 
    fatas
  | 
    fata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
    fatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fati
  | 
    fatae
  | 
    fata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    faturus
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    faturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturo
  | 
    faturae
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturum
  | 
    faturam
  | 
    faturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturo
  | 
    fatura
  | 
    faturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    fature
  | 
    fatura
  | 
    faturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    faturorum
  | 
    faturarum
  | 
    faturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    faturos
  | 
    faturas
  | 
    fatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
    faturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    faturi
  | 
    faturae
  | 
    fatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    fatum
  | 
    fatu
  |