Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irrito
|
|
2. Person Singular |
irritas
|
|
3. Person Singular |
irritat
|
|
1. Person Plural |
irritamus
|
|
2. Person Plural |
irritatis
|
|
3. Person Plural |
irritant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritor
|
|
2. Person Singular |
irritaris irritare
|
|
3. Person Singular |
irritatur
|
|
1. Person Plural |
irritamur
|
|
2. Person Plural |
irritamini
|
|
3. Person Plural |
irritantur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritem
|
|
2. Person Singular |
irrites
|
|
3. Person Singular |
irritet
|
|
1. Person Plural |
irritemus
|
|
2. Person Plural |
irritetis
|
|
3. Person Plural |
irritent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irriter
|
|
2. Person Singular |
irriteris irritere
|
|
3. Person Singular |
irritetur
|
|
1. Person Plural |
irritemur
|
|
2. Person Plural |
irritemini
|
|
3. Person Plural |
irritentur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritabam
|
|
2. Person Singular |
irritabas
|
|
3. Person Singular |
irritabat
|
|
1. Person Plural |
irritabamus
|
|
2. Person Plural |
irritabatis
|
|
3. Person Plural |
irritabant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritabar
|
|
2. Person Singular |
irritabaris irritabare
|
|
3. Person Singular |
irritabatur
|
|
1. Person Plural |
irritabamur
|
|
2. Person Plural |
irritabamini
|
|
3. Person Plural |
irritabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritarem
|
|
2. Person Singular |
irritares
|
|
3. Person Singular |
irritaret
|
|
1. Person Plural |
irritaremus
|
|
2. Person Plural |
irritaretis
|
|
3. Person Plural |
irritarent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritarer
|
|
2. Person Singular |
irritareris irritarere
|
|
3. Person Singular |
irritaretur
|
|
1. Person Plural |
irritaremur
|
|
2. Person Plural |
irritaremini
|
|
3. Person Plural |
irritarentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritabo
|
|
2. Person Singular |
irritabis
|
|
3. Person Singular |
irritabit
|
|
1. Person Plural |
irritabimus
|
|
2. Person Plural |
irritabitis
|
|
3. Person Plural |
irritabunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritabor
|
|
2. Person Singular |
irritaberis irritabere
|
|
3. Person Singular |
irritabitur
|
|
1. Person Plural |
irritabimur
|
|
2. Person Plural |
irritabimini
|
|
3. Person Plural |
irritabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritavi
|
|
2. Person Singular |
irritavisti
|
|
3. Person Singular |
irritavit
|
|
1. Person Plural |
irritavimus
|
|
2. Person Plural |
irritavistis
|
|
3. Person Plural |
irritaverunt irritavere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritatus sum
|
|
2. Person Singular |
irritatus es
|
|
3. Person Singular |
irritatus est
|
|
1. Person Plural |
irritati sumus
|
|
2. Person Plural |
irritati estis
|
|
3. Person Plural |
irritati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritaverim
|
|
2. Person Singular |
irritaveris
|
|
3. Person Singular |
irritaverit
|
|
1. Person Plural |
irritaverimus
|
|
2. Person Plural |
irritaveritis
|
|
3. Person Plural |
irritaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritatus sim
|
|
2. Person Singular |
irritatus sis
|
|
3. Person Singular |
irritatus sit
|
|
1. Person Plural |
irritati simus
|
|
2. Person Plural |
irritati sitis
|
|
3. Person Plural |
irritati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritaveram
|
|
2. Person Singular |
irritaveras
|
|
3. Person Singular |
irritaverat
|
|
1. Person Plural |
irritaveramus
|
|
2. Person Plural |
irritaveratis
|
|
3. Person Plural |
irritaverant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritatus eram
|
|
2. Person Singular |
irritatus eras
|
|
3. Person Singular |
irritatus erat
|
|
1. Person Plural |
irritati eramus
|
|
2. Person Plural |
irritati eratis
|
|
3. Person Plural |
irritati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritavissem
|
|
2. Person Singular |
irritavisses
|
|
3. Person Singular |
irritavisset
|
|
1. Person Plural |
irritavissemus
|
|
2. Person Plural |
irritavissetis
|
|
3. Person Plural |
irritavissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritatus essem
|
|
2. Person Singular |
irritatus esses
|
|
3. Person Singular |
irritatus esset
|
|
1. Person Plural |
irritati essemus
|
|
2. Person Plural |
irritati essetis
|
|
3. Person Plural |
irritati essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
irritavero
|
|
2. Person Singular |
irritaveris
|
|
3. Person Singular |
irritaverit
|
|
1. Person Plural |
irritaverimus
|
|
2. Person Plural |
irritaveritis
|
|
3. Person Plural |
irritaverint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
irritatus ero
|
|
2. Person Singular |
irritatus eris
|
|
3. Person Singular |
irritatus erit
|
|
1. Person Plural |
irritati erimus
|
|
2. Person Plural |
irritati eritis
|
|
3. Person Plural |
irritati erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
irritare
|
|
Vorzeitigkeit |
irritavisse
|
|
Nachzeitigkeit |
irritaturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
irritari irritarier
|
|
Vorzeitigkeit |
irritatum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
irritatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
irrita
|
! |
2. Person Plural |
irritate
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
irritato
|
3. Person Singular |
irritato
|
2. Person Plural |
irritatote
|
3. Person Plural |
irritanto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
irritare
|
das |
Genitiv |
irritandi
|
des es |
Dativ |
irritando
|
dem |
Akkusativ |
irritandum
|
das |
Ablativ |
irritando
|
durch das |
Vokativ |
irritande
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
irritandus
|
irritanda
|
irritandum
|
Genitiv |
irritandi
|
irritandae
|
irritandi
|
Dativ |
irritando
|
irritandae
|
irritando
|
Akkusativ |
irritandum
|
irritandam
|
irritandum
|
Ablativ |
irritando
|
irritanda
|
irritando
|
Vokativ |
irritande
|
irritanda
|
irritandum
|
Plural
Nominativ |
irritandi
|
irritandae
|
irritanda
|
Genitiv |
irritandorum
|
irritandarum
|
irritandorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
irritandos
|
irritandas
|
irritanda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
irritandi
|
irritandae
|
irritanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
irritans
|
irritans
|
irritans
|
Genitiv |
irritantis
|
irritantis
|
irritantis
|
Dativ |
irritanti
|
irritanti
|
irritanti
|
Akkusativ |
irritantem
|
irritantem
|
irritans
|
Ablativ |
irritanti irritante
|
irritanti irritante
|
irritanti irritante
|
Vokativ |
irritans
|
irritans
|
irritans
|
Plural
Nominativ |
irritantes
|
irritantes
|
irritantia
|
Genitiv |
irritantium irritantum
|
irritantium irritantum
|
irritantium irritantum
|
Dativ |
irritantibus
|
irritantibus
|
irritantibus
|
Akkusativ |
irritantes
|
irritantes
|
irritantia
|
Ablativ |
irritantibus
|
irritantibus
|
irritantibus
|
Vokativ |
irritantes
|
irritantes
|
irritantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
irritatus
|
irritata
|
irritatum
|
Genitiv |
irritati
|
irritatae
|
irritati
|
Dativ |
irritato
|
irritatae
|
irritato
|
Akkusativ |
irritatum
|
irritatam
|
irritatum
|
Ablativ |
irritato
|
irritata
|
irritato
|
Vokativ |
irritate
|
irritata
|
irritatum
|
Plural
Nominativ |
irritati
|
irritatae
|
irritata
|
Genitiv |
irritatorum
|
irritatarum
|
irritatorum
|
Dativ |
irritatis
|
irritatis
|
irritatis
|
Akkusativ |
irritatos
|
irritatas
|
irritata
|
Ablativ |
irritatis
|
irritatis
|
irritatis
|
Vokativ |
irritati
|
irritatae
|
irritata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
irritaturus
|
irritatura
|
irritaturum
|
Genitiv |
irritaturi
|
irritaturae
|
irritaturi
|
Dativ |
irritaturo
|
irritaturae
|
irritaturo
|
Akkusativ |
irritaturum
|
irritaturam
|
irritaturum
|
Ablativ |
irritaturo
|
irritatura
|
irritaturo
|
Vokativ |
irritature
|
irritatura
|
irritaturum
|
Plural
Nominativ |
irritaturi
|
irritaturae
|
irritatura
|
Genitiv |
irritaturorum
|
irritaturarum
|
irritaturorum
|
Dativ |
irritaturis
|
irritaturis
|
irritaturis
|
Akkusativ |
irritaturos
|
irritaturas
|
irritatura
|
Ablativ |
irritaturis
|
irritaturis
|
irritaturis
|
Vokativ |
irritaturi
|
irritaturae
|
irritatura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
irritatum
|
irritatu
|