Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizo
|
ich bekenne |
| 2. Person Singular |
Christianizas
|
du bekennst |
| 3. Person Singular |
Christianizat
|
er/sie/es bekennt |
| 1. Person Plural |
Christianizamus
|
wir bekennen |
| 2. Person Plural |
Christianizatis
|
ihr bekennt |
| 3. Person Plural |
Christianizant
|
sie bekennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizor
|
ich werde bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizaris Christianizare
|
du wirst bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizatur
|
er/sie/es wird bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizamur
|
wir werden bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizamini
|
ihr werdet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizantur
|
sie werden bekannt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizem
|
ich bekenne |
| 2. Person Singular |
Christianizes
|
du bekennest |
| 3. Person Singular |
Christianizet
|
er/sie/es bekenne |
| 1. Person Plural |
Christianizemus
|
wir bekennen |
| 2. Person Plural |
Christianizetis
|
ihr bekennet |
| 3. Person Plural |
Christianizent
|
sie bekennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizer
|
ich werde bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizeris Christianizere
|
du werdest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizetur
|
er/sie/es werde bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizemur
|
wir werden bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizemini
|
ihr werdet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizentur
|
sie werden bekannt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizabam
|
ich bekannte |
| 2. Person Singular |
Christianizabas
|
du bekanntest |
| 3. Person Singular |
Christianizabat
|
er/sie/es bekannte |
| 1. Person Plural |
Christianizabamus
|
wir bekannten |
| 2. Person Plural |
Christianizabatis
|
ihr bekanntet |
| 3. Person Plural |
Christianizabant
|
sie bekannten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizabar
|
ich wurde bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizabaris Christianizabare
|
du wurdest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizabatur
|
er/sie/es wurde bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizabamur
|
wir wurden bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizabamini
|
ihr wurdet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizabantur
|
sie wurden bekannt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizarem
|
ich bekennte |
| 2. Person Singular |
Christianizares
|
du bekenntest |
| 3. Person Singular |
Christianizaret
|
er/sie/es bekennte |
| 1. Person Plural |
Christianizaremus
|
wir bekennten |
| 2. Person Plural |
Christianizaretis
|
ihr bekenntet |
| 3. Person Plural |
Christianizarent
|
sie bekennten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizarer
|
ich würde bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizareris Christianizarere
|
du würdest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizaretur
|
er/sie/es würde bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizaremur
|
wir würden bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizaremini
|
ihr würdet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizarentur
|
sie würden bekannt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizabo
|
ich werde bekennen |
| 2. Person Singular |
Christianizabis
|
du wirst bekennen |
| 3. Person Singular |
Christianizabit
|
er/sie/es wird bekennen |
| 1. Person Plural |
Christianizabimus
|
wir werden bekennen |
| 2. Person Plural |
Christianizabitis
|
ihr werdet bekennen |
| 3. Person Plural |
Christianizabunt
|
sie werden bekennen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizabor
|
ich werde bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizaberis Christianizabere
|
du wirst bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizabitur
|
er/sie/es wird bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizabimur
|
wir werden bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizabimini
|
ihr werdet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizabuntur
|
sie werden bekannt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizavi
|
ich habe bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizavisti
|
du hast bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizavit
|
er/sie/es hat bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizavimus
|
wir haben bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizavistis
|
ihr habt bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizaverunt Christianizavere
|
sie haben bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizatus sum
|
ich bin bekannt worden |
| 2. Person Singular |
Christianizatus es
|
du bist bekannt worden |
| 3. Person Singular |
Christianizatus est
|
er/sie/es ist bekannt worden |
| 1. Person Plural |
Christianizati sumus
|
wir sind bekannt worden |
| 2. Person Plural |
Christianizati estis
|
ihr seid bekannt worden |
| 3. Person Plural |
Christianizati sunt
|
sie sind bekannt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizaverim
|
ich habe bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizaveris
|
du habest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizaverit
|
er/sie/es habe bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizaverimus
|
wir haben bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizaveritis
|
ihr habet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizaverint
|
sie haben bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizatus sim
|
ich sei bekannt worden |
| 2. Person Singular |
Christianizatus sis
|
du seiest bekannt worden |
| 3. Person Singular |
Christianizatus sit
|
er/sie/es sei bekannt worden |
| 1. Person Plural |
Christianizati simus
|
wir seien bekannt worden |
| 2. Person Plural |
Christianizati sitis
|
ihr seiet bekannt worden |
| 3. Person Plural |
Christianizati sint
|
sie seien bekannt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizaveram
|
ich hatte bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizaveras
|
du hattest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizaverat
|
er/sie/es hatte bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizaveramus
|
wir hatten bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizaveratis
|
ihr hattet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizaverant
|
sie hatten bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizatus eram
|
ich war bekannt worden |
| 2. Person Singular |
Christianizatus eras
|
du warst bekannt worden |
| 3. Person Singular |
Christianizatus erat
|
er/sie/es war bekannt worden |
| 1. Person Plural |
Christianizati eramus
|
wir waren bekannt worden |
| 2. Person Plural |
Christianizati eratis
|
ihr warst bekannt worden |
| 3. Person Plural |
Christianizati erant
|
sie waren bekannt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizavissem
|
ich hätte bekannt |
| 2. Person Singular |
Christianizavisses
|
du hättest bekannt |
| 3. Person Singular |
Christianizavisset
|
er/sie/es hätte bekannt |
| 1. Person Plural |
Christianizavissemus
|
wir hätten bekannt |
| 2. Person Plural |
Christianizavissetis
|
ihr hättet bekannt |
| 3. Person Plural |
Christianizavissent
|
sie hätten bekannt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizatus essem
|
ich wäre bekannt worden |
| 2. Person Singular |
Christianizatus esses
|
du wärest bekannt worden |
| 3. Person Singular |
Christianizatus esset
|
er/sie/es wäre bekannt worden |
| 1. Person Plural |
Christianizati essemus
|
wir wären bekannt worden |
| 2. Person Plural |
Christianizati essetis
|
ihr wäret bekannt worden |
| 3. Person Plural |
Christianizati essent
|
sie wären bekannt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizavero
|
ich werde bekannt haben |
| 2. Person Singular |
Christianizaveris
|
du wirst bekannt haben |
| 3. Person Singular |
Christianizaverit
|
er/sie/es wird bekannt haben |
| 1. Person Plural |
Christianizaverimus
|
wir werden bekannt haben |
| 2. Person Plural |
Christianizaveritis
|
ihr werdet bekannt haben |
| 3. Person Plural |
Christianizaverint
|
sie werden bekannt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
Christianizatus ero
|
ich werde bekannt worden sein |
| 2. Person Singular |
Christianizatus eris
|
du werdest bekannt worden sein |
| 3. Person Singular |
Christianizatus erit
|
er/sie/es werde bekannt worden sein |
| 1. Person Plural |
Christianizati erimus
|
wir werden bekannt worden sein |
| 2. Person Plural |
Christianizati eritis
|
ihr werdet bekannt worden sein |
| 3. Person Plural |
Christianizati erunt
|
sie werden bekannt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
Christianizare
|
bekennen |
| Vorzeitigkeit |
Christianizavisse
|
bekannt haben |
| Nachzeitigkeit |
Christianizaturum esse
|
bekennen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
Christianizari Christianizarier
|
bekannt werden |
| Vorzeitigkeit |
Christianizatum esse
|
bekannt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
Christianizatum iri
|
künftig bekannt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
Christianiza
|
bekenne! |
| 2. Person Plural |
Christianizate
|
bekennt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
Christianizato
|
| 3. Person Singular |
Christianizato
|
| 2. Person Plural |
Christianizatote
|
| 3. Person Plural |
Christianizanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
Christianizare
|
das Bekennen |
| Genitiv |
Christianizandi
|
des Bekennens |
| Dativ |
Christianizando
|
dem Bekennen |
| Akkusativ |
Christianizandum
|
das Bekennen |
| Ablativ |
Christianizando
|
durch das Bekennen |
| Vokativ |
Christianizande
|
Bekennen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
Christianizandus
|
Christianizanda
|
Christianizandum
|
| Genitiv |
Christianizandi
|
Christianizandae
|
Christianizandi
|
| Dativ |
Christianizando
|
Christianizandae
|
Christianizando
|
| Akkusativ |
Christianizandum
|
Christianizandam
|
Christianizandum
|
| Ablativ |
Christianizando
|
Christianizanda
|
Christianizando
|
| Vokativ |
Christianizande
|
Christianizanda
|
Christianizandum
|
Plural
| Nominativ |
Christianizandi
|
Christianizandae
|
Christianizanda
|
| Genitiv |
Christianizandorum
|
Christianizandarum
|
Christianizandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
Christianizandos
|
Christianizandas
|
Christianizanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
Christianizandi
|
Christianizandae
|
Christianizanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
Christianizans
|
Christianizans
|
Christianizans
|
| Genitiv |
Christianizantis
|
Christianizantis
|
Christianizantis
|
| Dativ |
Christianizanti
|
Christianizanti
|
Christianizanti
|
| Akkusativ |
Christianizantem
|
Christianizantem
|
Christianizans
|
| Ablativ |
Christianizanti Christianizante
|
Christianizanti Christianizante
|
Christianizanti Christianizante
|
| Vokativ |
Christianizans
|
Christianizans
|
Christianizans
|
Plural
| Nominativ |
Christianizantes
|
Christianizantes
|
Christianizantia
|
| Genitiv |
Christianizantium Christianizantum
|
Christianizantium Christianizantum
|
Christianizantium Christianizantum
|
| Dativ |
Christianizantibus
|
Christianizantibus
|
Christianizantibus
|
| Akkusativ |
Christianizantes
|
Christianizantes
|
Christianizantia
|
| Ablativ |
Christianizantibus
|
Christianizantibus
|
Christianizantibus
|
| Vokativ |
Christianizantes
|
Christianizantes
|
Christianizantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
Christianizatus
|
Christianizata
|
Christianizatum
|
| Genitiv |
Christianizati
|
Christianizatae
|
Christianizati
|
| Dativ |
Christianizato
|
Christianizatae
|
Christianizato
|
| Akkusativ |
Christianizatum
|
Christianizatam
|
Christianizatum
|
| Ablativ |
Christianizato
|
Christianizata
|
Christianizato
|
| Vokativ |
Christianizate
|
Christianizata
|
Christianizatum
|
Plural
| Nominativ |
Christianizati
|
Christianizatae
|
Christianizata
|
| Genitiv |
Christianizatorum
|
Christianizatarum
|
Christianizatorum
|
| Dativ |
Christianizatis
|
Christianizatis
|
Christianizatis
|
| Akkusativ |
Christianizatos
|
Christianizatas
|
Christianizata
|
| Ablativ |
Christianizatis
|
Christianizatis
|
Christianizatis
|
| Vokativ |
Christianizati
|
Christianizatae
|
Christianizata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
Christianizaturus
|
Christianizatura
|
Christianizaturum
|
| Genitiv |
Christianizaturi
|
Christianizaturae
|
Christianizaturi
|
| Dativ |
Christianizaturo
|
Christianizaturae
|
Christianizaturo
|
| Akkusativ |
Christianizaturum
|
Christianizaturam
|
Christianizaturum
|
| Ablativ |
Christianizaturo
|
Christianizatura
|
Christianizaturo
|
| Vokativ |
Christianizature
|
Christianizatura
|
Christianizaturum
|
Plural
| Nominativ |
Christianizaturi
|
Christianizaturae
|
Christianizatura
|
| Genitiv |
Christianizaturorum
|
Christianizaturarum
|
Christianizaturorum
|
| Dativ |
Christianizaturis
|
Christianizaturis
|
Christianizaturis
|
| Akkusativ |
Christianizaturos
|
Christianizaturas
|
Christianizatura
|
| Ablativ |
Christianizaturis
|
Christianizaturis
|
Christianizaturis
|
| Vokativ |
Christianizaturi
|
Christianizaturae
|
Christianizatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
Christianizatum
|
Christianizatu
|