Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
ich stehe vor |
2. Person Singular |
praees
|
du stehst vor |
3. Person Singular |
praeest
|
er/sie/es steht vor |
1. Person Plural |
praesumus
|
wir stehen vor |
2. Person Plural |
praeestis
|
ihr steht vor |
3. Person Plural |
praesunt
|
sie stehen vor |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde vorgestanden |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst vorgestanden |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird vorgestanden |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden vorgestanden |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet vorgestanden |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden vorgestanden |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
ich stehe vor |
2. Person Singular |
praesis
|
du stehest vor |
3. Person Singular |
praesit
|
er/sie/es stehe vor |
1. Person Plural |
praesimus
|
wir stehen vor |
2. Person Plural |
praesitis
|
ihr stehet vor |
3. Person Plural |
praesint
|
sie stehen vor |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde vorgestanden |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du werdest vorgestanden |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es werde vorgestanden |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden vorgestanden |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet vorgestanden |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden vorgestanden |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
ich stand vor |
2. Person Singular |
praeeras
|
du stand(e)st vor |
3. Person Singular |
praeerat
|
er/sie/es stand vor |
1. Person Plural |
praeeramus
|
wir standen vor |
2. Person Plural |
praeeratis
|
ihr standet vor |
3. Person Plural |
praeerant
|
sie standen vor |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich wurde vorgestanden |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wurdest vorgestanden |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wurde vorgestanden |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir wurden vorgestanden |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr wurdet vorgestanden |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie wurden vorgestanden |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
ich stünde vor; stände vor |
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
du stündest vor; ständest vor |
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
er/sie/es stünde vor; stände vor |
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
wir stünden vor; ständen vor |
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
ihr stündet vor; ständet vor |
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
sie stünden vor; ständen vor |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich würde vorgestanden |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du würdest vorgestanden |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es würde vorgestanden |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir würden vorgestanden |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr würdet vorgestanden |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie würden vorgestanden |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
ich werde vorstehen |
2. Person Singular |
praeeris
|
du wirst vorstehen |
3. Person Singular |
praeerit
|
er/sie/es wird vorstehen |
1. Person Plural |
praeerimus
|
wir werden vorstehen |
2. Person Plural |
praeeritis
|
ihr werdet vorstehen |
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
sie werden vorstehen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde vorgestanden |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst vorgestanden |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird vorgestanden |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden vorgestanden |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet vorgestanden |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden vorgestanden |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
ich habe vorgestanden |
2. Person Singular |
praefuisti
|
du hast vorgestanden |
3. Person Singular |
praefuit
|
er/sie/es hat vorgestanden |
1. Person Plural |
praefuimus
|
wir haben vorgestanden |
2. Person Plural |
praefuistis
|
ihr habt vorgestanden |
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
sie haben vorgestanden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
ich bin vorgestanden worden |
2. Person Singular |
praefutus es
|
du bist vorgestanden worden |
3. Person Singular |
praefutus est
|
er/sie/es ist vorgestanden worden |
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
wir sind vorgestanden worden |
2. Person Plural |
praefuti estis
|
ihr seid vorgestanden worden |
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
sie sind vorgestanden worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
ich habe vorgestanden |
2. Person Singular |
praefueris
|
du habest vorgestanden |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es habe vorgestanden |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir haben vorgestanden |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr habet vorgestanden |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie haben vorgestanden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
ich sei vorgestanden worden |
2. Person Singular |
praefutus sis
|
du seiest vorgestanden worden |
3. Person Singular |
praefutus sit
|
er/sie/es sei vorgestanden worden |
1. Person Plural |
praefuti simus
|
wir seien vorgestanden worden |
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
ihr seiet vorgestanden worden |
3. Person Plural |
praefuti sint
|
sie seien vorgestanden worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
ich hatte vorgestanden |
2. Person Singular |
praefueras
|
du hattest vorgestanden |
3. Person Singular |
praefuerat
|
er/sie/es hatte vorgestanden |
1. Person Plural |
praefueramus
|
wir hatten vorgestanden |
2. Person Plural |
praefueratis
|
ihr hattet vorgestanden |
3. Person Plural |
praefuerant
|
sie hatten vorgestanden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
ich war vorgestanden worden |
2. Person Singular |
praefutus eras
|
du warst vorgestanden worden |
3. Person Singular |
praefutus erat
|
er/sie/es war vorgestanden worden |
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
wir waren vorgestanden worden |
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
ihr warst vorgestanden worden |
3. Person Plural |
praefuti erant
|
sie waren vorgestanden worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
ich hätte vorgestanden |
2. Person Singular |
praefuisses
|
du hättest vorgestanden |
3. Person Singular |
praefuisset
|
er/sie/es hätte vorgestanden |
1. Person Plural |
praefuissemus
|
wir hätten vorgestanden |
2. Person Plural |
praefuissetis
|
ihr hättet vorgestanden |
3. Person Plural |
praefuissent
|
sie hätten vorgestanden |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
ich wäre vorgestanden worden |
2. Person Singular |
praefutus esses
|
du wärest vorgestanden worden |
3. Person Singular |
praefutus esset
|
er/sie/es wäre vorgestanden worden |
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
wir wären vorgestanden worden |
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
ihr wäret vorgestanden worden |
3. Person Plural |
praefuti essent
|
sie wären vorgestanden worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
ich werde vorgestanden haben |
2. Person Singular |
praefueris
|
du wirst vorgestanden haben |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es wird vorgestanden haben |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir werden vorgestanden haben |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr werdet vorgestanden haben |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie werden vorgestanden haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
ich werde vorgestanden worden sein |
2. Person Singular |
praefutus eris
|
du werdest vorgestanden worden sein |
3. Person Singular |
praefutus erit
|
er/sie/es werde vorgestanden worden sein |
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
wir werden vorgestanden worden sein |
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
ihr werdet vorgestanden worden sein |
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
sie werden vorgestanden worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
vorstehen |
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
vorgestanden haben |
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
vorstehen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
vorgestanden werden |
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
vorgestanden worden sein |
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
künftig vorgestanden werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
stehe vor; steh vor! |
2. Person Plural |
praeeste
|
steht vor! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das Vorstehen |
Genitiv |
existiert nicht |
des Vorstehens |
Dativ |
existiert nicht |
dem Vorstehen |
Akkusativ |
existiert nicht |
das Vorstehen |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das Vorstehen |
Vokativ |
existiert nicht |
Vorstehen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
|
2. Person Singular |
praees
|
|
3. Person Singular |
praeest
|
|
1. Person Plural |
praesumus
|
|
2. Person Plural |
praeestis
|
|
3. Person Plural |
praesunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
|
2. Person Singular |
praesis
|
|
3. Person Singular |
praesit
|
|
1. Person Plural |
praesimus
|
|
2. Person Plural |
praesitis
|
|
3. Person Plural |
praesint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
|
2. Person Singular |
praeeras
|
|
3. Person Singular |
praeerat
|
|
1. Person Plural |
praeeramus
|
|
2. Person Plural |
praeeratis
|
|
3. Person Plural |
praeerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
|
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
|
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
|
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
|
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
|
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
|
2. Person Singular |
praeeris
|
|
3. Person Singular |
praeerit
|
|
1. Person Plural |
praeerimus
|
|
2. Person Plural |
praeeritis
|
|
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
|
2. Person Singular |
praefuisti
|
|
3. Person Singular |
praefuit
|
|
1. Person Plural |
praefuimus
|
|
2. Person Plural |
praefuistis
|
|
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
|
2. Person Singular |
praefutus es
|
|
3. Person Singular |
praefutus est
|
|
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
|
2. Person Plural |
praefuti estis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
|
2. Person Singular |
praefutus sis
|
|
3. Person Singular |
praefutus sit
|
|
1. Person Plural |
praefuti simus
|
|
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
|
2. Person Singular |
praefueras
|
|
3. Person Singular |
praefuerat
|
|
1. Person Plural |
praefueramus
|
|
2. Person Plural |
praefueratis
|
|
3. Person Plural |
praefuerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
|
2. Person Singular |
praefutus eras
|
|
3. Person Singular |
praefutus erat
|
|
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
|
2. Person Singular |
praefuisses
|
|
3. Person Singular |
praefuisset
|
|
1. Person Plural |
praefuissemus
|
|
2. Person Plural |
praefuissetis
|
|
3. Person Plural |
praefuissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
|
2. Person Singular |
praefutus esses
|
|
3. Person Singular |
praefutus esset
|
|
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
|
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
|
3. Person Plural |
praefuti essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
|
2. Person Singular |
praefutus eris
|
|
3. Person Singular |
praefutus erit
|
|
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
|
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
|
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
! |
2. Person Plural |
praeeste
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das |
Genitiv |
existiert nicht |
des es |
Dativ |
existiert nicht |
dem |
Akkusativ |
existiert nicht |
das |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das |
Vokativ |
existiert nicht |
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
ich führe an |
2. Person Singular |
praees
|
du führst an |
3. Person Singular |
praeest
|
er/sie/es führt an |
1. Person Plural |
praesumus
|
wir führen an |
2. Person Plural |
praeestis
|
ihr führt an |
3. Person Plural |
praesunt
|
sie führen an |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde angeführt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst angeführt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird angeführt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden angeführt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet angeführt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden angeführt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
ich führe an |
2. Person Singular |
praesis
|
du führest an |
3. Person Singular |
praesit
|
er/sie/es führe an |
1. Person Plural |
praesimus
|
wir führen an |
2. Person Plural |
praesitis
|
ihr führet an |
3. Person Plural |
praesint
|
sie führen an |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde angeführt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du werdest angeführt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es werde angeführt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden angeführt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet angeführt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden angeführt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
ich führte an |
2. Person Singular |
praeeras
|
du führtest an |
3. Person Singular |
praeerat
|
er/sie/es führte an |
1. Person Plural |
praeeramus
|
wir führten an |
2. Person Plural |
praeeratis
|
ihr führtet an |
3. Person Plural |
praeerant
|
sie führten an |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich wurde angeführt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wurdest angeführt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wurde angeführt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir wurden angeführt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr wurdet angeführt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie wurden angeführt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
ich führte an |
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
du führtest an |
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
er/sie/es führte an |
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
wir führten an |
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
ihr führtet an |
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
sie führten an |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich würde angeführt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du würdest angeführt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es würde angeführt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir würden angeführt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr würdet angeführt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie würden angeführt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
ich werde anführen |
2. Person Singular |
praeeris
|
du wirst anführen |
3. Person Singular |
praeerit
|
er/sie/es wird anführen |
1. Person Plural |
praeerimus
|
wir werden anführen |
2. Person Plural |
praeeritis
|
ihr werdet anführen |
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
sie werden anführen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde angeführt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst angeführt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird angeführt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden angeführt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet angeführt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden angeführt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
ich habe angeführt |
2. Person Singular |
praefuisti
|
du hast angeführt |
3. Person Singular |
praefuit
|
er/sie/es hat angeführt |
1. Person Plural |
praefuimus
|
wir haben angeführt |
2. Person Plural |
praefuistis
|
ihr habt angeführt |
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
sie haben angeführt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
ich bin angeführt worden |
2. Person Singular |
praefutus es
|
du bist angeführt worden |
3. Person Singular |
praefutus est
|
er/sie/es ist angeführt worden |
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
wir sind angeführt worden |
2. Person Plural |
praefuti estis
|
ihr seid angeführt worden |
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
sie sind angeführt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
ich habe angeführt |
2. Person Singular |
praefueris
|
du habest angeführt |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es habe angeführt |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir haben angeführt |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr habet angeführt |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie haben angeführt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
ich sei angeführt worden |
2. Person Singular |
praefutus sis
|
du seiest angeführt worden |
3. Person Singular |
praefutus sit
|
er/sie/es sei angeführt worden |
1. Person Plural |
praefuti simus
|
wir seien angeführt worden |
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
ihr seiet angeführt worden |
3. Person Plural |
praefuti sint
|
sie seien angeführt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
ich hatte angeführt |
2. Person Singular |
praefueras
|
du hattest angeführt |
3. Person Singular |
praefuerat
|
er/sie/es hatte angeführt |
1. Person Plural |
praefueramus
|
wir hatten angeführt |
2. Person Plural |
praefueratis
|
ihr hattet angeführt |
3. Person Plural |
praefuerant
|
sie hatten angeführt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
ich war angeführt worden |
2. Person Singular |
praefutus eras
|
du warst angeführt worden |
3. Person Singular |
praefutus erat
|
er/sie/es war angeführt worden |
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
wir waren angeführt worden |
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
ihr warst angeführt worden |
3. Person Plural |
praefuti erant
|
sie waren angeführt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
ich hätte angeführt |
2. Person Singular |
praefuisses
|
du hättest angeführt |
3. Person Singular |
praefuisset
|
er/sie/es hätte angeführt |
1. Person Plural |
praefuissemus
|
wir hätten angeführt |
2. Person Plural |
praefuissetis
|
ihr hättet angeführt |
3. Person Plural |
praefuissent
|
sie hätten angeführt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
ich wäre angeführt worden |
2. Person Singular |
praefutus esses
|
du wärest angeführt worden |
3. Person Singular |
praefutus esset
|
er/sie/es wäre angeführt worden |
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
wir wären angeführt worden |
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
ihr wäret angeführt worden |
3. Person Plural |
praefuti essent
|
sie wären angeführt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
ich werde angeführt haben |
2. Person Singular |
praefueris
|
du wirst angeführt haben |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es wird angeführt haben |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir werden angeführt haben |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr werdet angeführt haben |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie werden angeführt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
ich werde angeführt worden sein |
2. Person Singular |
praefutus eris
|
du werdest angeführt worden sein |
3. Person Singular |
praefutus erit
|
er/sie/es werde angeführt worden sein |
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
wir werden angeführt worden sein |
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
ihr werdet angeführt worden sein |
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
sie werden angeführt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
anführen |
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
angeführt haben |
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
anführen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
angeführt werden |
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
angeführt worden sein |
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
künftig angeführt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
führe an! |
2. Person Plural |
praeeste
|
führt an! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das Anführen |
Genitiv |
existiert nicht |
des Anführens |
Dativ |
existiert nicht |
dem Anführen |
Akkusativ |
existiert nicht |
das Anführen |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das Anführen |
Vokativ |
existiert nicht |
Anführen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
ich befehlige |
2. Person Singular |
praees
|
du befehligst |
3. Person Singular |
praeest
|
er/sie/es befehligt |
1. Person Plural |
praesumus
|
wir befehligen |
2. Person Plural |
praeestis
|
ihr befehligt |
3. Person Plural |
praesunt
|
sie befehligen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde befehligt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst befehligt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird befehligt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden befehligt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet befehligt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden befehligt |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
ich befehlige |
2. Person Singular |
praesis
|
du befehligest |
3. Person Singular |
praesit
|
er/sie/es befehlige |
1. Person Plural |
praesimus
|
wir befehligen |
2. Person Plural |
praesitis
|
ihr befehliget |
3. Person Plural |
praesint
|
sie befehligen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde befehligt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du werdest befehligt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es werde befehligt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden befehligt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet befehligt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden befehligt |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
ich befehligte |
2. Person Singular |
praeeras
|
du befehligtest |
3. Person Singular |
praeerat
|
er/sie/es befehligte |
1. Person Plural |
praeeramus
|
wir befehligten |
2. Person Plural |
praeeratis
|
ihr befehligtet |
3. Person Plural |
praeerant
|
sie befehligten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich wurde befehligt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wurdest befehligt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wurde befehligt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir wurden befehligt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr wurdet befehligt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie wurden befehligt |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
ich befehligte |
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
du befehligtest |
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
er/sie/es befehligte |
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
wir befehligten |
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
ihr befehligtet |
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
sie befehligten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich würde befehligt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du würdest befehligt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es würde befehligt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir würden befehligt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr würdet befehligt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie würden befehligt |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
ich werde befehligen |
2. Person Singular |
praeeris
|
du wirst befehligen |
3. Person Singular |
praeerit
|
er/sie/es wird befehligen |
1. Person Plural |
praeerimus
|
wir werden befehligen |
2. Person Plural |
praeeritis
|
ihr werdet befehligen |
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
sie werden befehligen |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde befehligt |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst befehligt |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird befehligt |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden befehligt |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet befehligt |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden befehligt |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
ich habe befehligt |
2. Person Singular |
praefuisti
|
du hast befehligt |
3. Person Singular |
praefuit
|
er/sie/es hat befehligt |
1. Person Plural |
praefuimus
|
wir haben befehligt |
2. Person Plural |
praefuistis
|
ihr habt befehligt |
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
sie haben befehligt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
ich bin befehligt worden |
2. Person Singular |
praefutus es
|
du bist befehligt worden |
3. Person Singular |
praefutus est
|
er/sie/es ist befehligt worden |
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
wir sind befehligt worden |
2. Person Plural |
praefuti estis
|
ihr seid befehligt worden |
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
sie sind befehligt worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
ich habe befehligt |
2. Person Singular |
praefueris
|
du habest befehligt |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es habe befehligt |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir haben befehligt |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr habet befehligt |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie haben befehligt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
ich sei befehligt worden |
2. Person Singular |
praefutus sis
|
du seiest befehligt worden |
3. Person Singular |
praefutus sit
|
er/sie/es sei befehligt worden |
1. Person Plural |
praefuti simus
|
wir seien befehligt worden |
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
ihr seiet befehligt worden |
3. Person Plural |
praefuti sint
|
sie seien befehligt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
ich hatte befehligt |
2. Person Singular |
praefueras
|
du hattest befehligt |
3. Person Singular |
praefuerat
|
er/sie/es hatte befehligt |
1. Person Plural |
praefueramus
|
wir hatten befehligt |
2. Person Plural |
praefueratis
|
ihr hattet befehligt |
3. Person Plural |
praefuerant
|
sie hatten befehligt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
ich war befehligt worden |
2. Person Singular |
praefutus eras
|
du warst befehligt worden |
3. Person Singular |
praefutus erat
|
er/sie/es war befehligt worden |
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
wir waren befehligt worden |
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
ihr warst befehligt worden |
3. Person Plural |
praefuti erant
|
sie waren befehligt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
ich hätte befehligt |
2. Person Singular |
praefuisses
|
du hättest befehligt |
3. Person Singular |
praefuisset
|
er/sie/es hätte befehligt |
1. Person Plural |
praefuissemus
|
wir hätten befehligt |
2. Person Plural |
praefuissetis
|
ihr hättet befehligt |
3. Person Plural |
praefuissent
|
sie hätten befehligt |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
ich wäre befehligt worden |
2. Person Singular |
praefutus esses
|
du wärest befehligt worden |
3. Person Singular |
praefutus esset
|
er/sie/es wäre befehligt worden |
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
wir wären befehligt worden |
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
ihr wäret befehligt worden |
3. Person Plural |
praefuti essent
|
sie wären befehligt worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
ich werde befehligt haben |
2. Person Singular |
praefueris
|
du wirst befehligt haben |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es wird befehligt haben |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir werden befehligt haben |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr werdet befehligt haben |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie werden befehligt haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
ich werde befehligt worden sein |
2. Person Singular |
praefutus eris
|
du werdest befehligt worden sein |
3. Person Singular |
praefutus erit
|
er/sie/es werde befehligt worden sein |
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
wir werden befehligt worden sein |
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
ihr werdet befehligt worden sein |
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
sie werden befehligt worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
befehligen |
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
befehligt haben |
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
befehligen werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
befehligt werden |
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
befehligt worden sein |
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
künftig befehligt werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
befehlige! |
2. Person Plural |
praeeste
|
befehligt! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das Befehligen |
Genitiv |
existiert nicht |
des Befehligens |
Dativ |
existiert nicht |
dem Befehligen |
Akkusativ |
existiert nicht |
das Befehligen |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das Befehligen |
Vokativ |
existiert nicht |
Befehligen! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
|
2. Person Singular |
praees
|
|
3. Person Singular |
praeest
|
|
1. Person Plural |
praesumus
|
|
2. Person Plural |
praeestis
|
|
3. Person Plural |
praesunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
|
2. Person Singular |
praesis
|
|
3. Person Singular |
praesit
|
|
1. Person Plural |
praesimus
|
|
2. Person Plural |
praesitis
|
|
3. Person Plural |
praesint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
|
2. Person Singular |
praeeras
|
|
3. Person Singular |
praeerat
|
|
1. Person Plural |
praeeramus
|
|
2. Person Plural |
praeeratis
|
|
3. Person Plural |
praeerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
|
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
|
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
|
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
|
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
|
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
|
2. Person Singular |
praeeris
|
|
3. Person Singular |
praeerit
|
|
1. Person Plural |
praeerimus
|
|
2. Person Plural |
praeeritis
|
|
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
|
2. Person Singular |
praefuisti
|
|
3. Person Singular |
praefuit
|
|
1. Person Plural |
praefuimus
|
|
2. Person Plural |
praefuistis
|
|
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
|
2. Person Singular |
praefutus es
|
|
3. Person Singular |
praefutus est
|
|
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
|
2. Person Plural |
praefuti estis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
|
2. Person Singular |
praefutus sis
|
|
3. Person Singular |
praefutus sit
|
|
1. Person Plural |
praefuti simus
|
|
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
|
2. Person Singular |
praefueras
|
|
3. Person Singular |
praefuerat
|
|
1. Person Plural |
praefueramus
|
|
2. Person Plural |
praefueratis
|
|
3. Person Plural |
praefuerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
|
2. Person Singular |
praefutus eras
|
|
3. Person Singular |
praefutus erat
|
|
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
|
2. Person Singular |
praefuisses
|
|
3. Person Singular |
praefuisset
|
|
1. Person Plural |
praefuissemus
|
|
2. Person Plural |
praefuissetis
|
|
3. Person Plural |
praefuissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
|
2. Person Singular |
praefutus esses
|
|
3. Person Singular |
praefutus esset
|
|
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
|
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
|
3. Person Plural |
praefuti essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
|
2. Person Singular |
praefutus eris
|
|
3. Person Singular |
praefutus erit
|
|
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
|
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
|
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
! |
2. Person Plural |
praeeste
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das |
Genitiv |
existiert nicht |
des es |
Dativ |
existiert nicht |
dem |
Akkusativ |
existiert nicht |
das |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das |
Vokativ |
existiert nicht |
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
ich leite |
2. Person Singular |
praees
|
du leitest |
3. Person Singular |
praeest
|
er/sie/es leitet |
1. Person Plural |
praesumus
|
wir leiten |
2. Person Plural |
praeestis
|
ihr leitet |
3. Person Plural |
praesunt
|
sie leiten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde geleitet |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst geleitet |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird geleitet |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden geleitet |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet geleitet |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden geleitet |
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
ich leite |
2. Person Singular |
praesis
|
du leitest |
3. Person Singular |
praesit
|
er/sie/es leite |
1. Person Plural |
praesimus
|
wir leiten |
2. Person Plural |
praesitis
|
ihr leitet |
3. Person Plural |
praesint
|
sie leiten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde geleitet |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du werdest geleitet |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es werde geleitet |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden geleitet |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet geleitet |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden geleitet |
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
ich leitete |
2. Person Singular |
praeeras
|
du leitetest |
3. Person Singular |
praeerat
|
er/sie/es leitete |
1. Person Plural |
praeeramus
|
wir leiteten |
2. Person Plural |
praeeratis
|
ihr leitetet |
3. Person Plural |
praeerant
|
sie leiteten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich wurde geleitet |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wurdest geleitet |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wurde geleitet |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir wurden geleitet |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr wurdet geleitet |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie wurden geleitet |
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
ich leitete |
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
du leitetest |
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
er/sie/es leitete |
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
wir leiteten |
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
ihr leitetet |
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
sie leiteten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich würde geleitet |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du würdest geleitet |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es würde geleitet |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir würden geleitet |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr würdet geleitet |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie würden geleitet |
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
ich werde leiten |
2. Person Singular |
praeeris
|
du wirst leiten |
3. Person Singular |
praeerit
|
er/sie/es wird leiten |
1. Person Plural |
praeerimus
|
wir werden leiten |
2. Person Plural |
praeeritis
|
ihr werdet leiten |
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
sie werden leiten |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
ich werde geleitet |
2. Person Singular |
existiert nicht |
du wirst geleitet |
3. Person Singular |
existiert nicht |
er/sie/es wird geleitet |
1. Person Plural |
existiert nicht |
wir werden geleitet |
2. Person Plural |
existiert nicht |
ihr werdet geleitet |
3. Person Plural |
existiert nicht |
sie werden geleitet |
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
ich habe geleitet |
2. Person Singular |
praefuisti
|
du hast geleitet |
3. Person Singular |
praefuit
|
er/sie/es hat geleitet |
1. Person Plural |
praefuimus
|
wir haben geleitet |
2. Person Plural |
praefuistis
|
ihr habt geleitet |
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
sie haben geleitet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
ich bin geleitet worden |
2. Person Singular |
praefutus es
|
du bist geleitet worden |
3. Person Singular |
praefutus est
|
er/sie/es ist geleitet worden |
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
wir sind geleitet worden |
2. Person Plural |
praefuti estis
|
ihr seid geleitet worden |
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
sie sind geleitet worden |
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
ich habe geleitet |
2. Person Singular |
praefueris
|
du habest geleitet |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es habe geleitet |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir haben geleitet |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr habet geleitet |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie haben geleitet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
ich sei geleitet worden |
2. Person Singular |
praefutus sis
|
du seiest geleitet worden |
3. Person Singular |
praefutus sit
|
er/sie/es sei geleitet worden |
1. Person Plural |
praefuti simus
|
wir seien geleitet worden |
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
ihr seiet geleitet worden |
3. Person Plural |
praefuti sint
|
sie seien geleitet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
ich hatte geleitet |
2. Person Singular |
praefueras
|
du hattest geleitet |
3. Person Singular |
praefuerat
|
er/sie/es hatte geleitet |
1. Person Plural |
praefueramus
|
wir hatten geleitet |
2. Person Plural |
praefueratis
|
ihr hattet geleitet |
3. Person Plural |
praefuerant
|
sie hatten geleitet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
ich war geleitet worden |
2. Person Singular |
praefutus eras
|
du warst geleitet worden |
3. Person Singular |
praefutus erat
|
er/sie/es war geleitet worden |
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
wir waren geleitet worden |
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
ihr warst geleitet worden |
3. Person Plural |
praefuti erant
|
sie waren geleitet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
ich hätte geleitet |
2. Person Singular |
praefuisses
|
du hättest geleitet |
3. Person Singular |
praefuisset
|
er/sie/es hätte geleitet |
1. Person Plural |
praefuissemus
|
wir hätten geleitet |
2. Person Plural |
praefuissetis
|
ihr hättet geleitet |
3. Person Plural |
praefuissent
|
sie hätten geleitet |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
ich wäre geleitet worden |
2. Person Singular |
praefutus esses
|
du wärest geleitet worden |
3. Person Singular |
praefutus esset
|
er/sie/es wäre geleitet worden |
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
wir wären geleitet worden |
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
ihr wäret geleitet worden |
3. Person Plural |
praefuti essent
|
sie wären geleitet worden |
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
ich werde geleitet haben |
2. Person Singular |
praefueris
|
du wirst geleitet haben |
3. Person Singular |
praefuerit
|
er/sie/es wird geleitet haben |
1. Person Plural |
praefuerimus
|
wir werden geleitet haben |
2. Person Plural |
praefueritis
|
ihr werdet geleitet haben |
3. Person Plural |
praefuerint
|
sie werden geleitet haben |
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
ich werde geleitet worden sein |
2. Person Singular |
praefutus eris
|
du werdest geleitet worden sein |
3. Person Singular |
praefutus erit
|
er/sie/es werde geleitet worden sein |
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
wir werden geleitet worden sein |
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
ihr werdet geleitet worden sein |
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
sie werden geleitet worden sein |
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
leiten |
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
geleitet haben |
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
leiten werden |
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
geleitet werden |
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
geleitet worden sein |
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
künftig geleitet werden |
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
leite! |
2. Person Plural |
praeeste
|
leitet! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das Leiten |
Genitiv |
existiert nicht |
des Leitens |
Dativ |
existiert nicht |
dem Leiten |
Akkusativ |
existiert nicht |
das Leiten |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das Leiten |
Vokativ |
existiert nicht |
Leiten! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
|
2. Person Singular |
praees
|
|
3. Person Singular |
praeest
|
|
1. Person Plural |
praesumus
|
|
2. Person Plural |
praeestis
|
|
3. Person Plural |
praesunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
|
2. Person Singular |
praesis
|
|
3. Person Singular |
praesit
|
|
1. Person Plural |
praesimus
|
|
2. Person Plural |
praesitis
|
|
3. Person Plural |
praesint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
|
2. Person Singular |
praeeras
|
|
3. Person Singular |
praeerat
|
|
1. Person Plural |
praeeramus
|
|
2. Person Plural |
praeeratis
|
|
3. Person Plural |
praeerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
|
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
|
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
|
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
|
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
|
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
|
2. Person Singular |
praeeris
|
|
3. Person Singular |
praeerit
|
|
1. Person Plural |
praeerimus
|
|
2. Person Plural |
praeeritis
|
|
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
|
2. Person Singular |
praefuisti
|
|
3. Person Singular |
praefuit
|
|
1. Person Plural |
praefuimus
|
|
2. Person Plural |
praefuistis
|
|
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
|
2. Person Singular |
praefutus es
|
|
3. Person Singular |
praefutus est
|
|
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
|
2. Person Plural |
praefuti estis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
|
2. Person Singular |
praefutus sis
|
|
3. Person Singular |
praefutus sit
|
|
1. Person Plural |
praefuti simus
|
|
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
|
2. Person Singular |
praefueras
|
|
3. Person Singular |
praefuerat
|
|
1. Person Plural |
praefueramus
|
|
2. Person Plural |
praefueratis
|
|
3. Person Plural |
praefuerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
|
2. Person Singular |
praefutus eras
|
|
3. Person Singular |
praefutus erat
|
|
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
|
2. Person Singular |
praefuisses
|
|
3. Person Singular |
praefuisset
|
|
1. Person Plural |
praefuissemus
|
|
2. Person Plural |
praefuissetis
|
|
3. Person Plural |
praefuissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
|
2. Person Singular |
praefutus esses
|
|
3. Person Singular |
praefutus esset
|
|
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
|
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
|
3. Person Plural |
praefuti essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
|
2. Person Singular |
praefutus eris
|
|
3. Person Singular |
praefutus erit
|
|
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
|
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
|
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
! |
2. Person Plural |
praeeste
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das |
Genitiv |
existiert nicht |
des es |
Dativ |
existiert nicht |
dem |
Akkusativ |
existiert nicht |
das |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das |
Vokativ |
existiert nicht |
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|
Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesum
|
|
2. Person Singular |
praees
|
|
3. Person Singular |
praeest
|
|
1. Person Plural |
praesumus
|
|
2. Person Plural |
praeestis
|
|
3. Person Plural |
praesunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praesim
|
|
2. Person Singular |
praesis
|
|
3. Person Singular |
praesit
|
|
1. Person Plural |
praesimus
|
|
2. Person Plural |
praesitis
|
|
3. Person Plural |
praesint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeeram
|
|
2. Person Singular |
praeeras
|
|
3. Person Singular |
praeerat
|
|
1. Person Plural |
praeeramus
|
|
2. Person Plural |
praeeratis
|
|
3. Person Plural |
praeerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeessem praeforem
|
|
2. Person Singular |
praeesses praefores
|
|
3. Person Singular |
praeesset praeforet
|
|
1. Person Plural |
praeessemus praeforemus
|
|
2. Person Plural |
praeessetis praeforetis
|
|
3. Person Plural |
praeessent praeforent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praeero
|
|
2. Person Singular |
praeeris
|
|
3. Person Singular |
praeerit
|
|
1. Person Plural |
praeerimus
|
|
2. Person Plural |
praeeritis
|
|
3. Person Plural |
praeerunt praeerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
existiert nicht |
|
2. Person Singular |
existiert nicht |
|
3. Person Singular |
existiert nicht |
|
1. Person Plural |
existiert nicht |
|
2. Person Plural |
existiert nicht |
|
3. Person Plural |
existiert nicht |
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefui
|
|
2. Person Singular |
praefuisti
|
|
3. Person Singular |
praefuit
|
|
1. Person Plural |
praefuimus
|
|
2. Person Plural |
praefuistis
|
|
3. Person Plural |
praefuerunt praefuere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sum
|
|
2. Person Singular |
praefutus es
|
|
3. Person Singular |
praefutus est
|
|
1. Person Plural |
praefuti sumus
|
|
2. Person Plural |
praefuti estis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuerim
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus sim
|
|
2. Person Singular |
praefutus sis
|
|
3. Person Singular |
praefutus sit
|
|
1. Person Plural |
praefuti simus
|
|
2. Person Plural |
praefuti sitis
|
|
3. Person Plural |
praefuti sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefueram
|
|
2. Person Singular |
praefueras
|
|
3. Person Singular |
praefuerat
|
|
1. Person Plural |
praefueramus
|
|
2. Person Plural |
praefueratis
|
|
3. Person Plural |
praefuerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus eram
|
|
2. Person Singular |
praefutus eras
|
|
3. Person Singular |
praefutus erat
|
|
1. Person Plural |
praefuti eramus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eratis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuissem
|
|
2. Person Singular |
praefuisses
|
|
3. Person Singular |
praefuisset
|
|
1. Person Plural |
praefuissemus
|
|
2. Person Plural |
praefuissetis
|
|
3. Person Plural |
praefuissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus essem
|
|
2. Person Singular |
praefutus esses
|
|
3. Person Singular |
praefutus esset
|
|
1. Person Plural |
praefuti essemus
|
|
2. Person Plural |
praefuti essetis
|
|
3. Person Plural |
praefuti essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
praefuero
|
|
2. Person Singular |
praefueris
|
|
3. Person Singular |
praefuerit
|
|
1. Person Plural |
praefuerimus
|
|
2. Person Plural |
praefueritis
|
|
3. Person Plural |
praefuerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
praefutus ero
|
|
2. Person Singular |
praefutus eris
|
|
3. Person Singular |
praefutus erit
|
|
1. Person Plural |
praefuti erimus
|
|
2. Person Plural |
praefuti eritis
|
|
3. Person Plural |
praefuti erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
praeesse
|
|
Vorzeitigkeit |
praefuisse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefuturum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
existiert nicht |
|
Vorzeitigkeit |
praefutum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
praefutum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
praees
|
! |
2. Person Plural |
praeeste
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
praeesto
|
3. Person Singular |
praeesto
|
2. Person Plural |
praeestote
|
3. Person Plural |
praesunto
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
praeesse
|
das |
Genitiv |
existiert nicht |
des es |
Dativ |
existiert nicht |
dem |
Akkusativ |
existiert nicht |
das |
Ablativ |
existiert nicht |
durch das |
Vokativ |
existiert nicht |
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Plural
Nominativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Genitiv |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praeens praeens
|
praeens praeens
|
praeens praeens
|
Genitiv |
praeentis
|
praeentis
|
praeentis
|
Dativ |
praeenti
|
praeenti
|
praeenti
|
Akkusativ |
praeentem
|
praeentem
|
praeens
|
Ablativ |
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
praeenti praeente
|
Vokativ |
praeens
|
praeens
|
praeens
|
Plural
Nominativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Genitiv |
praeentium
|
praeentium
|
praeentium
|
Dativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Akkusativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Ablativ |
praeentibus
|
praeentibus
|
praeentibus
|
Vokativ |
praeentes
|
praeentes
|
praeentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefutus
|
praefuta
|
praefutum
|
Genitiv |
praefuti
|
praefutae
|
praefuti
|
Dativ |
praefuto
|
praefutae
|
praefuto
|
Akkusativ |
praefutum
|
praefutam
|
praefutum
|
Ablativ |
praefuto
|
praefuta
|
praefuto
|
Vokativ |
praefute
|
praefuta
|
praefutum
|
Plural
Nominativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Genitiv |
praefutorum
|
praefutarum
|
praefutorum
|
Dativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Akkusativ |
praefutos
|
praefutas
|
praefuta
|
Ablativ |
praefutis
|
praefutis
|
praefutis
|
Vokativ |
praefuti
|
praefutae
|
praefuta
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
praefuturus
|
praefutura
|
praefuturum
|
Genitiv |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefuturi
|
Dativ |
praefuturo
|
praefuturae
|
praefuturo
|
Akkusativ |
praefuturum
|
praefuturam
|
praefuturum
|
Ablativ |
praefuturo
|
praefutura
|
praefuturo
|
Vokativ |
praefuture
|
praefutura
|
praefuturum
|
Plural
Nominativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Genitiv |
praefuturorum
|
praefuturarum
|
praefuturorum
|
Dativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Akkusativ |
praefuturos
|
praefuturas
|
praefutura
|
Ablativ |
praefuturis
|
praefuturis
|
praefuturis
|
Vokativ |
praefuturi
|
praefuturae
|
praefutura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
praefutum
|
praefutu
|