Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudico
|
ich lehne ab |
| 2. Person Singular |
abjudicas
|
du lehnst ab |
| 3. Person Singular |
abjudicat
|
er/sie/es lehnt ab |
| 1. Person Plural |
abjudicamus
|
wir lehnen ab |
| 2. Person Plural |
abjudicatis
|
ihr lehnt ab |
| 3. Person Plural |
abjudicant
|
sie lehnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicor
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicaris abjudicare
|
du wirst abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicatur
|
er/sie/es wird abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicamur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicamini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicantur
|
sie werden abgelehnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicem
|
ich lehne ab |
| 2. Person Singular |
abjudices
|
du lehnest ab |
| 3. Person Singular |
abjudicet
|
er/sie/es lehne ab |
| 1. Person Plural |
abjudicemus
|
wir lehnen ab |
| 2. Person Plural |
abjudicetis
|
ihr lehnet ab |
| 3. Person Plural |
abjudicent
|
sie lehnen ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicer
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudiceris abjudicere
|
du werdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicetur
|
er/sie/es werde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicemur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicemini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicentur
|
sie werden abgelehnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabam
|
ich lehnte ab |
| 2. Person Singular |
abjudicabas
|
du lehntest ab |
| 3. Person Singular |
abjudicabat
|
er/sie/es lehnte ab |
| 1. Person Plural |
abjudicabamus
|
wir lehnten ab |
| 2. Person Plural |
abjudicabatis
|
ihr lehntet ab |
| 3. Person Plural |
abjudicabant
|
sie lehnten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabar
|
ich wurde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicabaris abjudicabare
|
du wurdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicabatur
|
er/sie/es wurde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicabamur
|
wir wurden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicabamini
|
ihr wurdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicabantur
|
sie wurden abgelehnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarem
|
ich lehnte ab |
| 2. Person Singular |
abjudicares
|
du lehntest ab |
| 3. Person Singular |
abjudicaret
|
er/sie/es lehnte ab |
| 1. Person Plural |
abjudicaremus
|
wir lehnten ab |
| 2. Person Plural |
abjudicaretis
|
ihr lehntet ab |
| 3. Person Plural |
abjudicarent
|
sie lehnten ab |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarer
|
ich würde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicareris abjudicarere
|
du würdest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicaretur
|
er/sie/es würde abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicaremur
|
wir würden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicaremini
|
ihr würdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicarentur
|
sie würden abgelehnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabo
|
ich werde ablehnen |
| 2. Person Singular |
abjudicabis
|
du wirst ablehnen |
| 3. Person Singular |
abjudicabit
|
er/sie/es wird ablehnen |
| 1. Person Plural |
abjudicabimus
|
wir werden ablehnen |
| 2. Person Plural |
abjudicabitis
|
ihr werdet ablehnen |
| 3. Person Plural |
abjudicabunt
|
sie werden ablehnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabor
|
ich werde abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicaberis abjudicabere
|
du wirst abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicabitur
|
er/sie/es wird abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicabimur
|
wir werden abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicabimini
|
ihr werdet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicabuntur
|
sie werden abgelehnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavi
|
ich habe abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicavisti
|
du hast abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicavit
|
er/sie/es hat abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicavimus
|
wir haben abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicavistis
|
ihr habt abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicaverunt abjudicavere
|
sie haben abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sum
|
ich bin abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
abjudicatus es
|
du bist abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
abjudicatus est
|
er/sie/es ist abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
abjudicati sumus
|
wir sind abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
abjudicati estis
|
ihr seid abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
abjudicati sunt
|
sie sind abgelehnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaverim
|
ich habe abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
du habest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
er/sie/es habe abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
wir haben abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
ihr habet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
sie haben abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sim
|
ich sei abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
abjudicatus sis
|
du seiest abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
abjudicatus sit
|
er/sie/es sei abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
abjudicati simus
|
wir seien abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
abjudicati sitis
|
ihr seiet abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
abjudicati sint
|
sie seien abgelehnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaveram
|
ich hatte abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicaveras
|
du hattest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicaverat
|
er/sie/es hatte abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicaveramus
|
wir hatten abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicaveratis
|
ihr hattet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicaverant
|
sie hatten abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus eram
|
ich war abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
abjudicatus eras
|
du warst abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
abjudicatus erat
|
er/sie/es war abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
abjudicati eramus
|
wir waren abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
abjudicati eratis
|
ihr warst abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
abjudicati erant
|
sie waren abgelehnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavissem
|
ich hätte abgelehnt |
| 2. Person Singular |
abjudicavisses
|
du hättest abgelehnt |
| 3. Person Singular |
abjudicavisset
|
er/sie/es hätte abgelehnt |
| 1. Person Plural |
abjudicavissemus
|
wir hätten abgelehnt |
| 2. Person Plural |
abjudicavissetis
|
ihr hättet abgelehnt |
| 3. Person Plural |
abjudicavissent
|
sie hätten abgelehnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus essem
|
ich wäre abgelehnt worden |
| 2. Person Singular |
abjudicatus esses
|
du wärest abgelehnt worden |
| 3. Person Singular |
abjudicatus esset
|
er/sie/es wäre abgelehnt worden |
| 1. Person Plural |
abjudicati essemus
|
wir wären abgelehnt worden |
| 2. Person Plural |
abjudicati essetis
|
ihr wäret abgelehnt worden |
| 3. Person Plural |
abjudicati essent
|
sie wären abgelehnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavero
|
ich werde abgelehnt haben |
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
du wirst abgelehnt haben |
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
er/sie/es wird abgelehnt haben |
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
wir werden abgelehnt haben |
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
ihr werdet abgelehnt haben |
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
sie werden abgelehnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus ero
|
ich werde abgelehnt worden sein |
| 2. Person Singular |
abjudicatus eris
|
du werdest abgelehnt worden sein |
| 3. Person Singular |
abjudicatus erit
|
er/sie/es werde abgelehnt worden sein |
| 1. Person Plural |
abjudicati erimus
|
wir werden abgelehnt worden sein |
| 2. Person Plural |
abjudicati eritis
|
ihr werdet abgelehnt worden sein |
| 3. Person Plural |
abjudicati erunt
|
sie werden abgelehnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicare
|
ablehnen |
| Vorzeitigkeit |
abjudicavisse
|
abgelehnt haben |
| Nachzeitigkeit |
abjudicaturum esse
|
ablehnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicari abjudicarier
|
abgelehnt werden |
| Vorzeitigkeit |
abjudicatum esse
|
abgelehnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
abjudicatum iri
|
künftig abgelehnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
abjudica
|
lehne ab! |
| 2. Person Plural |
abjudicate
|
lehnt ab! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
abjudicato
|
| 3. Person Singular |
abjudicato
|
| 2. Person Plural |
abjudicatote
|
| 3. Person Plural |
abjudicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
abjudicare
|
das Ablehnen |
| Genitiv |
abjudicandi
|
des Ablehnens |
| Dativ |
abjudicando
|
dem Ablehnen |
| Akkusativ |
abjudicandum
|
das Ablehnen |
| Ablativ |
abjudicando
|
durch das Ablehnen |
| Vokativ |
abjudicande
|
Ablehnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicandus
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
| Genitiv |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicandi
|
| Dativ |
abjudicando
|
abjudicandae
|
abjudicando
|
| Akkusativ |
abjudicandum
|
abjudicandam
|
abjudicandum
|
| Ablativ |
abjudicando
|
abjudicanda
|
abjudicando
|
| Vokativ |
abjudicande
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
| Genitiv |
abjudicandorum
|
abjudicandarum
|
abjudicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
abjudicandos
|
abjudicandas
|
abjudicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
| Genitiv |
abjudicantis
|
abjudicantis
|
abjudicantis
|
| Dativ |
abjudicanti
|
abjudicanti
|
abjudicanti
|
| Akkusativ |
abjudicantem
|
abjudicantem
|
abjudicans
|
| Ablativ |
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
| Vokativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
Plural
| Nominativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Genitiv |
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
| Dativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Akkusativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Ablativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Vokativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicatus
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
| Genitiv |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicati
|
| Dativ |
abjudicato
|
abjudicatae
|
abjudicato
|
| Akkusativ |
abjudicatum
|
abjudicatam
|
abjudicatum
|
| Ablativ |
abjudicato
|
abjudicata
|
abjudicato
|
| Vokativ |
abjudicate
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
| Genitiv |
abjudicatorum
|
abjudicatarum
|
abjudicatorum
|
| Dativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Akkusativ |
abjudicatos
|
abjudicatas
|
abjudicata
|
| Ablativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Vokativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicaturus
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
| Genitiv |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicaturi
|
| Dativ |
abjudicaturo
|
abjudicaturae
|
abjudicaturo
|
| Akkusativ |
abjudicaturum
|
abjudicaturam
|
abjudicaturum
|
| Ablativ |
abjudicaturo
|
abjudicatura
|
abjudicaturo
|
| Vokativ |
abjudicature
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
| Genitiv |
abjudicaturorum
|
abjudicaturarum
|
abjudicaturorum
|
| Dativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Akkusativ |
abjudicaturos
|
abjudicaturas
|
abjudicatura
|
| Ablativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Vokativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
abjudicatum
|
abjudicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudico
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaris abjudicare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudices
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicet
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudiceris abjudicere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicetur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicemini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabam
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabar
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabaris abjudicabare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicares
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaret
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicareris abjudicarere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabo
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaberis abjudicabere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavi
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverunt abjudicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicari abjudicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
abjudica
|
! |
| 2. Person Plural |
abjudicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
abjudicato
|
| 3. Person Singular |
abjudicato
|
| 2. Person Plural |
abjudicatote
|
| 3. Person Plural |
abjudicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
abjudicare
|
das |
| Genitiv |
abjudicandi
|
des es |
| Dativ |
abjudicando
|
dem |
| Akkusativ |
abjudicandum
|
das |
| Ablativ |
abjudicando
|
durch das |
| Vokativ |
abjudicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicandus
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
| Genitiv |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicandi
|
| Dativ |
abjudicando
|
abjudicandae
|
abjudicando
|
| Akkusativ |
abjudicandum
|
abjudicandam
|
abjudicandum
|
| Ablativ |
abjudicando
|
abjudicanda
|
abjudicando
|
| Vokativ |
abjudicande
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
| Genitiv |
abjudicandorum
|
abjudicandarum
|
abjudicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
abjudicandos
|
abjudicandas
|
abjudicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
| Genitiv |
abjudicantis
|
abjudicantis
|
abjudicantis
|
| Dativ |
abjudicanti
|
abjudicanti
|
abjudicanti
|
| Akkusativ |
abjudicantem
|
abjudicantem
|
abjudicans
|
| Ablativ |
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
| Vokativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
Plural
| Nominativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Genitiv |
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
| Dativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Akkusativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Ablativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Vokativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicatus
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
| Genitiv |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicati
|
| Dativ |
abjudicato
|
abjudicatae
|
abjudicato
|
| Akkusativ |
abjudicatum
|
abjudicatam
|
abjudicatum
|
| Ablativ |
abjudicato
|
abjudicata
|
abjudicato
|
| Vokativ |
abjudicate
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
| Genitiv |
abjudicatorum
|
abjudicatarum
|
abjudicatorum
|
| Dativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Akkusativ |
abjudicatos
|
abjudicatas
|
abjudicata
|
| Ablativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Vokativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicaturus
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
| Genitiv |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicaturi
|
| Dativ |
abjudicaturo
|
abjudicaturae
|
abjudicaturo
|
| Akkusativ |
abjudicaturum
|
abjudicaturam
|
abjudicaturum
|
| Ablativ |
abjudicaturo
|
abjudicatura
|
abjudicaturo
|
| Vokativ |
abjudicature
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
| Genitiv |
abjudicaturorum
|
abjudicaturarum
|
abjudicaturorum
|
| Dativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Akkusativ |
abjudicaturos
|
abjudicaturas
|
abjudicatura
|
| Ablativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Vokativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
abjudicatum
|
abjudicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudico
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaris abjudicare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudices
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicet
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudiceris abjudicere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicetur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicemini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabam
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabar
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabaris abjudicabare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicares
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaret
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicareris abjudicarere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabo
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaberis abjudicabere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavi
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverunt abjudicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicari abjudicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
abjudica
|
! |
| 2. Person Plural |
abjudicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
abjudicato
|
| 3. Person Singular |
abjudicato
|
| 2. Person Plural |
abjudicatote
|
| 3. Person Plural |
abjudicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
abjudicare
|
das |
| Genitiv |
abjudicandi
|
des es |
| Dativ |
abjudicando
|
dem |
| Akkusativ |
abjudicandum
|
das |
| Ablativ |
abjudicando
|
durch das |
| Vokativ |
abjudicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicandus
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
| Genitiv |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicandi
|
| Dativ |
abjudicando
|
abjudicandae
|
abjudicando
|
| Akkusativ |
abjudicandum
|
abjudicandam
|
abjudicandum
|
| Ablativ |
abjudicando
|
abjudicanda
|
abjudicando
|
| Vokativ |
abjudicande
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
| Genitiv |
abjudicandorum
|
abjudicandarum
|
abjudicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
abjudicandos
|
abjudicandas
|
abjudicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
| Genitiv |
abjudicantis
|
abjudicantis
|
abjudicantis
|
| Dativ |
abjudicanti
|
abjudicanti
|
abjudicanti
|
| Akkusativ |
abjudicantem
|
abjudicantem
|
abjudicans
|
| Ablativ |
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
| Vokativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
Plural
| Nominativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Genitiv |
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
| Dativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Akkusativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Ablativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Vokativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicatus
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
| Genitiv |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicati
|
| Dativ |
abjudicato
|
abjudicatae
|
abjudicato
|
| Akkusativ |
abjudicatum
|
abjudicatam
|
abjudicatum
|
| Ablativ |
abjudicato
|
abjudicata
|
abjudicato
|
| Vokativ |
abjudicate
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
| Genitiv |
abjudicatorum
|
abjudicatarum
|
abjudicatorum
|
| Dativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Akkusativ |
abjudicatos
|
abjudicatas
|
abjudicata
|
| Ablativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Vokativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicaturus
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
| Genitiv |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicaturi
|
| Dativ |
abjudicaturo
|
abjudicaturae
|
abjudicaturo
|
| Akkusativ |
abjudicaturum
|
abjudicaturam
|
abjudicaturum
|
| Ablativ |
abjudicaturo
|
abjudicatura
|
abjudicaturo
|
| Vokativ |
abjudicature
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
| Genitiv |
abjudicaturorum
|
abjudicaturarum
|
abjudicaturorum
|
| Dativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Akkusativ |
abjudicaturos
|
abjudicaturas
|
abjudicatura
|
| Ablativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Vokativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
abjudicatum
|
abjudicatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudico
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaris abjudicare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudices
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicet
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudiceris abjudicere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicetur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicemur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicemini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabam
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabas
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabatis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabar
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabaris abjudicabare
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabatur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabamur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabamini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicares
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaret
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaretis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicarer
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicareris abjudicarere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaretur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaremur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaremini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabo
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicabis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicabor
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaberis abjudicabere
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicabitur
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicabimur
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicabimini
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavi
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisti
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavistis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverunt abjudicavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus es
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus est
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati estis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaverim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati simus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicaveram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavissem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicavisses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicavisset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicavero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicaveris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicaverit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjudicatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
abjudicatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
abjudicatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
abjudicati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
abjudicati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
abjudicati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicare
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjudicari abjudicarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
abjudicatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
abjudicatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
abjudica
|
! |
| 2. Person Plural |
abjudicate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
abjudicato
|
| 3. Person Singular |
abjudicato
|
| 2. Person Plural |
abjudicatote
|
| 3. Person Plural |
abjudicanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
abjudicare
|
das |
| Genitiv |
abjudicandi
|
des es |
| Dativ |
abjudicando
|
dem |
| Akkusativ |
abjudicandum
|
das |
| Ablativ |
abjudicando
|
durch das |
| Vokativ |
abjudicande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicandus
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
| Genitiv |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicandi
|
| Dativ |
abjudicando
|
abjudicandae
|
abjudicando
|
| Akkusativ |
abjudicandum
|
abjudicandam
|
abjudicandum
|
| Ablativ |
abjudicando
|
abjudicanda
|
abjudicando
|
| Vokativ |
abjudicande
|
abjudicanda
|
abjudicandum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
| Genitiv |
abjudicandorum
|
abjudicandarum
|
abjudicandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
abjudicandos
|
abjudicandas
|
abjudicanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
abjudicandi
|
abjudicandae
|
abjudicanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
| Genitiv |
abjudicantis
|
abjudicantis
|
abjudicantis
|
| Dativ |
abjudicanti
|
abjudicanti
|
abjudicanti
|
| Akkusativ |
abjudicantem
|
abjudicantem
|
abjudicans
|
| Ablativ |
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
abjudicanti abjudicante
|
| Vokativ |
abjudicans
|
abjudicans
|
abjudicans
|
Plural
| Nominativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Genitiv |
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
abjudicantium abjudicantum
|
| Dativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Akkusativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
| Ablativ |
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
abjudicantibus
|
| Vokativ |
abjudicantes
|
abjudicantes
|
abjudicantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicatus
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
| Genitiv |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicati
|
| Dativ |
abjudicato
|
abjudicatae
|
abjudicato
|
| Akkusativ |
abjudicatum
|
abjudicatam
|
abjudicatum
|
| Ablativ |
abjudicato
|
abjudicata
|
abjudicato
|
| Vokativ |
abjudicate
|
abjudicata
|
abjudicatum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
| Genitiv |
abjudicatorum
|
abjudicatarum
|
abjudicatorum
|
| Dativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Akkusativ |
abjudicatos
|
abjudicatas
|
abjudicata
|
| Ablativ |
abjudicatis
|
abjudicatis
|
abjudicatis
|
| Vokativ |
abjudicati
|
abjudicatae
|
abjudicata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjudicaturus
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
| Genitiv |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicaturi
|
| Dativ |
abjudicaturo
|
abjudicaturae
|
abjudicaturo
|
| Akkusativ |
abjudicaturum
|
abjudicaturam
|
abjudicaturum
|
| Ablativ |
abjudicaturo
|
abjudicatura
|
abjudicaturo
|
| Vokativ |
abjudicature
|
abjudicatura
|
abjudicaturum
|
Plural
| Nominativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
| Genitiv |
abjudicaturorum
|
abjudicaturarum
|
abjudicaturorum
|
| Dativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Akkusativ |
abjudicaturos
|
abjudicaturas
|
abjudicatura
|
| Ablativ |
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
abjudicaturis
|
| Vokativ |
abjudicaturi
|
abjudicaturae
|
abjudicatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
abjudicatum
|
abjudicatu
|