Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugo
|
ich entferne |
| 2. Person Singular |
abjugas
|
du entfernst |
| 3. Person Singular |
abjugat
|
er/sie/es entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugamus
|
wir entfernen |
| 2. Person Plural |
abjugatis
|
ihr entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugant
|
sie entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugor
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugaris abjugare
|
du wirst entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugatur
|
er/sie/es wird entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugamur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugamini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugantur
|
sie werden entfernt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugem
|
ich entferne |
| 2. Person Singular |
abjuges
|
du entfernest |
| 3. Person Singular |
abjuget
|
er/sie/es entferne |
| 1. Person Plural |
abjugemus
|
wir entfernen |
| 2. Person Plural |
abjugetis
|
ihr entfernet |
| 3. Person Plural |
abjugent
|
sie entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjuger
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugeris abjugere
|
du werdest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugetur
|
er/sie/es werde entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugemur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugemini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugentur
|
sie werden entfernt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugabam
|
ich entfernte |
| 2. Person Singular |
abjugabas
|
du entferntest |
| 3. Person Singular |
abjugabat
|
er/sie/es entfernte |
| 1. Person Plural |
abjugabamus
|
wir entfernten |
| 2. Person Plural |
abjugabatis
|
ihr entferntet |
| 3. Person Plural |
abjugabant
|
sie entfernten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugabar
|
ich wurde entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugabaris abjugabare
|
du wurdest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugabatur
|
er/sie/es wurde entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugabamur
|
wir wurden entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugabamini
|
ihr wurdet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugabantur
|
sie wurden entfernt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugarem
|
ich entfernte |
| 2. Person Singular |
abjugares
|
du entferntest |
| 3. Person Singular |
abjugaret
|
er/sie/es entfernte |
| 1. Person Plural |
abjugaremus
|
wir entfernten |
| 2. Person Plural |
abjugaretis
|
ihr entferntet |
| 3. Person Plural |
abjugarent
|
sie entfernten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugarer
|
ich würde entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugareris abjugarere
|
du würdest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugaretur
|
er/sie/es würde entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugaremur
|
wir würden entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugaremini
|
ihr würdet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugarentur
|
sie würden entfernt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugabo
|
ich werde entfernen |
| 2. Person Singular |
abjugabis
|
du wirst entfernen |
| 3. Person Singular |
abjugabit
|
er/sie/es wird entfernen |
| 1. Person Plural |
abjugabimus
|
wir werden entfernen |
| 2. Person Plural |
abjugabitis
|
ihr werdet entfernen |
| 3. Person Plural |
abjugabunt
|
sie werden entfernen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugabor
|
ich werde entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugaberis abjugabere
|
du wirst entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugabitur
|
er/sie/es wird entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugabimur
|
wir werden entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugabimini
|
ihr werdet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugabuntur
|
sie werden entfernt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugavi
|
ich habe entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugavisti
|
du hast entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugavit
|
er/sie/es hat entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugavimus
|
wir haben entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugavistis
|
ihr habt entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugaverunt abjugavere
|
sie haben entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugatus sum
|
ich bin entfernt worden |
| 2. Person Singular |
abjugatus es
|
du bist entfernt worden |
| 3. Person Singular |
abjugatus est
|
er/sie/es ist entfernt worden |
| 1. Person Plural |
abjugati sumus
|
wir sind entfernt worden |
| 2. Person Plural |
abjugati estis
|
ihr seid entfernt worden |
| 3. Person Plural |
abjugati sunt
|
sie sind entfernt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugaverim
|
ich habe entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugaveris
|
du habest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugaverit
|
er/sie/es habe entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugaverimus
|
wir haben entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugaveritis
|
ihr habet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugaverint
|
sie haben entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugatus sim
|
ich sei entfernt worden |
| 2. Person Singular |
abjugatus sis
|
du seiest entfernt worden |
| 3. Person Singular |
abjugatus sit
|
er/sie/es sei entfernt worden |
| 1. Person Plural |
abjugati simus
|
wir seien entfernt worden |
| 2. Person Plural |
abjugati sitis
|
ihr seiet entfernt worden |
| 3. Person Plural |
abjugati sint
|
sie seien entfernt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugaveram
|
ich hatte entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugaveras
|
du hattest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugaverat
|
er/sie/es hatte entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugaveramus
|
wir hatten entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugaveratis
|
ihr hattet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugaverant
|
sie hatten entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugatus eram
|
ich war entfernt worden |
| 2. Person Singular |
abjugatus eras
|
du warst entfernt worden |
| 3. Person Singular |
abjugatus erat
|
er/sie/es war entfernt worden |
| 1. Person Plural |
abjugati eramus
|
wir waren entfernt worden |
| 2. Person Plural |
abjugati eratis
|
ihr warst entfernt worden |
| 3. Person Plural |
abjugati erant
|
sie waren entfernt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugavissem
|
ich hätte entfernt |
| 2. Person Singular |
abjugavisses
|
du hättest entfernt |
| 3. Person Singular |
abjugavisset
|
er/sie/es hätte entfernt |
| 1. Person Plural |
abjugavissemus
|
wir hätten entfernt |
| 2. Person Plural |
abjugavissetis
|
ihr hättet entfernt |
| 3. Person Plural |
abjugavissent
|
sie hätten entfernt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugatus essem
|
ich wäre entfernt worden |
| 2. Person Singular |
abjugatus esses
|
du wärest entfernt worden |
| 3. Person Singular |
abjugatus esset
|
er/sie/es wäre entfernt worden |
| 1. Person Plural |
abjugati essemus
|
wir wären entfernt worden |
| 2. Person Plural |
abjugati essetis
|
ihr wäret entfernt worden |
| 3. Person Plural |
abjugati essent
|
sie wären entfernt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugavero
|
ich werde entfernt haben |
| 2. Person Singular |
abjugaveris
|
du wirst entfernt haben |
| 3. Person Singular |
abjugaverit
|
er/sie/es wird entfernt haben |
| 1. Person Plural |
abjugaverimus
|
wir werden entfernt haben |
| 2. Person Plural |
abjugaveritis
|
ihr werdet entfernt haben |
| 3. Person Plural |
abjugaverint
|
sie werden entfernt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
abjugatus ero
|
ich werde entfernt worden sein |
| 2. Person Singular |
abjugatus eris
|
du werdest entfernt worden sein |
| 3. Person Singular |
abjugatus erit
|
er/sie/es werde entfernt worden sein |
| 1. Person Plural |
abjugati erimus
|
wir werden entfernt worden sein |
| 2. Person Plural |
abjugati eritis
|
ihr werdet entfernt worden sein |
| 3. Person Plural |
abjugati erunt
|
sie werden entfernt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjugare
|
entfernen |
| Vorzeitigkeit |
abjugavisse
|
entfernt haben |
| Nachzeitigkeit |
abjugaturum esse
|
entfernen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
abjugari abjugarier
|
entfernt werden |
| Vorzeitigkeit |
abjugatum esse
|
entfernt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
abjugatum iri
|
künftig entfernt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
abjuga
|
entferne! |
| 2. Person Plural |
abjugate
|
entfernt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
abjugato
|
| 3. Person Singular |
abjugato
|
| 2. Person Plural |
abjugatote
|
| 3. Person Plural |
abjuganto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
abjugare
|
das Entfernen |
| Genitiv |
abjugandi
|
des Entfernens |
| Dativ |
abjugando
|
dem Entfernen |
| Akkusativ |
abjugandum
|
das Entfernen |
| Ablativ |
abjugando
|
durch das Entfernen |
| Vokativ |
abjugande
|
Entfernen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjugandus
|
abjuganda
|
abjugandum
|
| Genitiv |
abjugandi
|
abjugandae
|
abjugandi
|
| Dativ |
abjugando
|
abjugandae
|
abjugando
|
| Akkusativ |
abjugandum
|
abjugandam
|
abjugandum
|
| Ablativ |
abjugando
|
abjuganda
|
abjugando
|
| Vokativ |
abjugande
|
abjuganda
|
abjugandum
|
Plural
| Nominativ |
abjugandi
|
abjugandae
|
abjuganda
|
| Genitiv |
abjugandorum
|
abjugandarum
|
abjugandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
abjugandos
|
abjugandas
|
abjuganda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
abjugandi
|
abjugandae
|
abjuganda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjugans
|
abjugans
|
abjugans
|
| Genitiv |
abjugantis
|
abjugantis
|
abjugantis
|
| Dativ |
abjuganti
|
abjuganti
|
abjuganti
|
| Akkusativ |
abjugantem
|
abjugantem
|
abjugans
|
| Ablativ |
abjuganti abjugante
|
abjuganti abjugante
|
abjuganti abjugante
|
| Vokativ |
abjugans
|
abjugans
|
abjugans
|
Plural
| Nominativ |
abjugantes
|
abjugantes
|
abjugantia
|
| Genitiv |
abjugantium abjugantum
|
abjugantium abjugantum
|
abjugantium abjugantum
|
| Dativ |
abjugantibus
|
abjugantibus
|
abjugantibus
|
| Akkusativ |
abjugantes
|
abjugantes
|
abjugantia
|
| Ablativ |
abjugantibus
|
abjugantibus
|
abjugantibus
|
| Vokativ |
abjugantes
|
abjugantes
|
abjugantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjugatus
|
abjugata
|
abjugatum
|
| Genitiv |
abjugati
|
abjugatae
|
abjugati
|
| Dativ |
abjugato
|
abjugatae
|
abjugato
|
| Akkusativ |
abjugatum
|
abjugatam
|
abjugatum
|
| Ablativ |
abjugato
|
abjugata
|
abjugato
|
| Vokativ |
abjugate
|
abjugata
|
abjugatum
|
Plural
| Nominativ |
abjugati
|
abjugatae
|
abjugata
|
| Genitiv |
abjugatorum
|
abjugatarum
|
abjugatorum
|
| Dativ |
abjugatis
|
abjugatis
|
abjugatis
|
| Akkusativ |
abjugatos
|
abjugatas
|
abjugata
|
| Ablativ |
abjugatis
|
abjugatis
|
abjugatis
|
| Vokativ |
abjugati
|
abjugatae
|
abjugata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
abjugaturus
|
abjugatura
|
abjugaturum
|
| Genitiv |
abjugaturi
|
abjugaturae
|
abjugaturi
|
| Dativ |
abjugaturo
|
abjugaturae
|
abjugaturo
|
| Akkusativ |
abjugaturum
|
abjugaturam
|
abjugaturum
|
| Ablativ |
abjugaturo
|
abjugatura
|
abjugaturo
|
| Vokativ |
abjugature
|
abjugatura
|
abjugaturum
|
Plural
| Nominativ |
abjugaturi
|
abjugaturae
|
abjugatura
|
| Genitiv |
abjugaturorum
|
abjugaturarum
|
abjugaturorum
|
| Dativ |
abjugaturis
|
abjugaturis
|
abjugaturis
|
| Akkusativ |
abjugaturos
|
abjugaturas
|
abjugatura
|
| Ablativ |
abjugaturis
|
abjugaturis
|
abjugaturis
|
| Vokativ |
abjugaturi
|
abjugaturae
|
abjugatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
abjugatum
|
abjugatu
|