Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
    ich untersage | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
    du untersagst | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
    er/sie/es untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
    wir untersagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
    ihr untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
    sie untersagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
    ich werde untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
    du wirst untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
    er/sie/es wird untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
    wir werden untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
    ihr werdet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
    sie werden untersagt | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
    ich untersage | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
    du untersagest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
    er/sie/es untersage | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
    wir untersagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
    ihr untersaget | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
    sie untersagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
    ich werde untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
    du werdest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
    er/sie/es werde untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
    wir werden untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
    ihr werdet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
    sie werden untersagt | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
    ich untersagte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
    du untersagtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
    er/sie/es untersagte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
    wir untersagten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
    ihr untersagtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
    sie untersagten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
    ich wurde untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
    du wurdest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
    er/sie/es wurde untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
    wir wurden untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
    ihr wurdet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
    sie wurden untersagt | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
    ich untersagte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
    du untersagtest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
    er/sie/es untersagte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
    wir untersagten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
    ihr untersagtet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
    sie untersagten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
    ich würde untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
    du würdest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
    er/sie/es würde untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
    wir würden untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
    ihr würdet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
    sie würden untersagt | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
    ich werde untersagen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
    du wirst untersagen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
    er/sie/es wird untersagen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
    wir werden untersagen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
    ihr werdet untersagen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
    sie werden untersagen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
    ich werde untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
    du wirst untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
    er/sie/es wird untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
    wir werden untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
    ihr werdet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
    sie werden untersagt | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
    ich habe untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
    du hast untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
    er/sie/es hat untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
    wir haben untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
    ihr habt untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
    sie haben untersagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
    ich bin untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
    du bist untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
    er/sie/es ist untersagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
    wir sind untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
    ihr seid untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
    sie sind untersagt worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
    ich habe untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
    du habest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
    er/sie/es habe untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
    wir haben untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
    ihr habet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
    sie haben untersagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
    ich sei untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
    du seiest untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
    er/sie/es sei untersagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
    wir seien untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
    ihr seiet untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
    sie seien untersagt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
    ich hatte untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
    du hattest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
    er/sie/es hatte untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
    wir hatten untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
    ihr hattet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
    sie hatten untersagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
    ich war untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
    du warst untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
    er/sie/es war untersagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
    wir waren untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
    ihr warst untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
    sie waren untersagt worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
    ich hätte untersagt | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
    du hättest untersagt | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
    er/sie/es hätte untersagt | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
    wir hätten untersagt | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
    ihr hättet untersagt | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
    sie hätten untersagt | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
    ich wäre untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
    du wärest untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
    er/sie/es wäre untersagt worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
    wir wären untersagt worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
    ihr wäret untersagt worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
    sie wären untersagt worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
    ich werde untersagt haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
    du wirst untersagt haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
    er/sie/es wird untersagt haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
    wir werden untersagt haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
    ihr werdet untersagt haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
    sie werden untersagt haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
    ich werde untersagt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
    du werdest untersagt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
    er/sie/es werde untersagt worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
    wir werden untersagt worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
    ihr werdet untersagt worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
    sie werden untersagt worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
    untersagen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
    untersagt haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
    untersagen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
    untersagt werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
    untersagt worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
    künftig untersagt werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    untersage! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    untersagt! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das Untersagen | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des Untersagens | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem Untersagen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das Untersagen | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das Untersagen | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    Untersagen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
    ich verbiete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
    du verbietest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
    er/sie/es verbietet | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
    wir verbieten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
    ihr verbietet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
    sie verbieten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
    ich werde verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
    du wirst verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
    er/sie/es wird verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
    wir werden verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
    ihr werdet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
    sie werden verboten | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
    ich verbiete | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
    du verbietest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
    er/sie/es verbiete | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
    wir verbieten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
    ihr verbietet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
    sie verbieten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
    ich werde verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
    du werdest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
    er/sie/es werde verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
    wir werden verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
    ihr werdet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
    sie werden verboten | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
    ich verbot | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
    du verbotest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
    er/sie/es verbot | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
    wir verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
    ihr verbotet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
    sie verboten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
    ich wurde verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
    du wurdest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
    er/sie/es wurde verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
    wir wurden verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
    ihr wurdet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
    sie wurden verboten | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
    ich verböte | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
    du verbötest | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
    er/sie/es verböte | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
    wir verböten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
    ihr verbötet | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
    sie verböten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
    ich würde verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
    du würdest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
    er/sie/es würde verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
    wir würden verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
    ihr würdet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
    sie würden verboten | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
    ich werde verbieten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
    du wirst verbieten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
    er/sie/es wird verbieten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
    wir werden verbieten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
    ihr werdet verbieten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
    sie werden verbieten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
    ich werde verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
    du wirst verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
    er/sie/es wird verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
    wir werden verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
    ihr werdet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
    sie werden verboten | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
    ich habe verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
    du hast verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
    er/sie/es hat verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
    wir haben verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
    ihr habt verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
    sie haben verboten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
    ich bin verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
    du bist verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
    er/sie/es ist verboten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
    wir sind verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
    ihr seid verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
    sie sind verboten worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
    ich habe verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
    du habest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
    er/sie/es habe verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
    wir haben verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
    ihr habet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
    sie haben verboten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
    ich sei verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
    du seiest verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
    er/sie/es sei verboten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
    wir seien verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
    ihr seiet verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
    sie seien verboten worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
    ich hatte verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
    du hattest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
    er/sie/es hatte verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
    wir hatten verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
    ihr hattet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
    sie hatten verboten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
    ich war verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
    du warst verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
    er/sie/es war verboten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
    wir waren verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
    ihr warst verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
    sie waren verboten worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
    ich hätte verboten | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
    du hättest verboten | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
    er/sie/es hätte verboten | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
    wir hätten verboten | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
    ihr hättet verboten | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
    sie hätten verboten | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
    ich wäre verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
    du wärest verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
    er/sie/es wäre verboten worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
    wir wären verboten worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
    ihr wäret verboten worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
    sie wären verboten worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
    ich werde verboten haben | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
    du wirst verboten haben | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
    er/sie/es wird verboten haben | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
    wir werden verboten haben | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
    ihr werdet verboten haben | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
    sie werden verboten haben | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
    ich werde verboten worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
    du werdest verboten worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
    er/sie/es werde verboten worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
    wir werden verboten worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
    ihr werdet verboten worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
    sie werden verboten worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
    verbieten | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
    verboten haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
    verbieten werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
    verboten werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
    verboten worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
    künftig verboten werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    verbiete! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    verbietet! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das Verbieten | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des Verbietens | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem Verbieten | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das Verbieten | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das Verbieten | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    Verbieten! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  | 
  
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuto
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaris abnutare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutantur
  | 
     | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutes
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutet
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnuter
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuteris abnutere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutetur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutemur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutemini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutentur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabam
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabas
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabatis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabar
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabaris abnutabare
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabatur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabamur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabamini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabantur
  | 
     | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutares
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaret
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaretis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutarer
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutareris abnutarere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaretur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaremur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaremini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutarentur
  | 
     | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabo
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutabis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabunt
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutabor
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaberis abnutabere
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutabitur
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutabimur
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutabimini
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutabuntur
  | 
     | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavi
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisti
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavistis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverunt abnutavere
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sum
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus es
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus est
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati sumus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati estis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sunt
  | 
     | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaverim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus sim
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus sis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus sit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati simus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati sitis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati sint
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutaveram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaveramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverant
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus eram
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eras
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erat
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati eramus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eratis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erant
  | 
     | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavissem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutavisses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutavisset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutavissemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutavissetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutavissent
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus essem
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus esses
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus esset
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati essemus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati essetis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati essent
  | 
     | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutavero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutaveris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutaverit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutaverimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutaveritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutaverint
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    abnutatus ero
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutatus eris
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutatus erit
  | 
     | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    abnutati erimus
  | 
     | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutati eritis
  | 
     | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutati erunt
  | 
     | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutare
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutavisse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutaturum esse
  | 
     | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    abnutari abnutarier
  | 
     | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    abnutatum esse
  | 
     | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    abnutatum iri
  | 
     | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnuta
  | 
    ! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutate
  | 
    ! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    abnutato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    abnutatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    abnutanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    abnutare
  | 
    das  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    des es | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    dem  | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    das  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    durch das  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    ! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutandus
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutando
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandum
  | 
    abnutandam
  | 
    abnutandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutando
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutande
  | 
    abnutanda
  | 
    abnutandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutandorum
  | 
    abnutandarum
  | 
    abnutandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutandos
  | 
    abnutandas
  | 
    abnutanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutandi
  | 
    abnutandae
  | 
    abnutanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
    abnutantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
    abnutanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantem
  | 
    abnutantem
  | 
    abnutans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
    abnutanti abnutante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
    abnutans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
    abnutantium abnutantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
    abnutantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutantes
  | 
    abnutantes
  | 
    abnutantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutatus
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutato
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatum
  | 
    abnutatam
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutato
  | 
    abnutata
  | 
    abnutato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutate
  | 
    abnutata
  | 
    abnutatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutatorum
  | 
    abnutatarum
  | 
    abnutatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutatos
  | 
    abnutatas
  | 
    abnutata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
    abnutatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutati
  | 
    abnutatae
  | 
    abnutata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    abnutaturus
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturum
  | 
    abnutaturam
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturo
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutature
  | 
    abnutatura
  | 
    abnutaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    abnutaturorum
  | 
    abnutaturarum
  | 
    abnutaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    abnutaturos
  | 
    abnutaturas
  | 
    abnutatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
    abnutaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    abnutaturi
  | 
    abnutaturae
  | 
    abnutatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    abnutatum
  | 
    abnutatu
  |