Präsens Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondeo
|
|
2. Person Singular |
abscondes
|
|
3. Person Singular |
abscondet
|
|
1. Person Plural |
abscondemus
|
|
2. Person Plural |
abscondetis
|
|
3. Person Plural |
abscondent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
abscondeor
|
|
2. Person Singular |
absconderis abscondere
|
|
3. Person Singular |
abscondetur
|
|
1. Person Plural |
abscondemur
|
|
2. Person Plural |
abscondemini
|
|
3. Person Plural |
abscondentur
|
|
Präsens Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondeam
|
|
2. Person Singular |
abscondeas
|
|
3. Person Singular |
abscondeat
|
|
1. Person Plural |
abscondeamus
|
|
2. Person Plural |
abscondeatis
|
|
3. Person Plural |
abscondeant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
abscondear
|
|
2. Person Singular |
abscondearis abscondeare
|
|
3. Person Singular |
abscondeatur
|
|
1. Person Plural |
abscondeamur
|
|
2. Person Plural |
abscondeamini
|
|
3. Person Plural |
abscondeantur
|
|
Imperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondebam
|
|
2. Person Singular |
abscondebas
|
|
3. Person Singular |
abscondebat
|
|
1. Person Plural |
abscondebamus
|
|
2. Person Plural |
abscondebatis
|
|
3. Person Plural |
abscondebant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
abscondebar
|
|
2. Person Singular |
abscondebaris abscondebare
|
|
3. Person Singular |
abscondebatur
|
|
1. Person Plural |
abscondebamur
|
|
2. Person Plural |
abscondebamini
|
|
3. Person Plural |
abscondebantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
absconderem
|
|
2. Person Singular |
absconderes
|
|
3. Person Singular |
absconderet
|
|
1. Person Plural |
absconderemus
|
|
2. Person Plural |
absconderetis
|
|
3. Person Plural |
absconderent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconderer
|
|
2. Person Singular |
abscondereris absconderere
|
|
3. Person Singular |
absconderetur
|
|
1. Person Plural |
absconderemur
|
|
2. Person Plural |
absconderemini
|
|
3. Person Plural |
absconderentur
|
|
Futur I
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondebo
|
|
2. Person Singular |
abscondebis
|
|
3. Person Singular |
abscondebit
|
|
1. Person Plural |
abscondebimus
|
|
2. Person Plural |
abscondebitis
|
|
3. Person Plural |
abscondebunt
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
abscondebor
|
|
2. Person Singular |
abscondeberis abscondebere
|
|
3. Person Singular |
abscondebitur
|
|
1. Person Plural |
abscondebimur
|
|
2. Person Plural |
abscondebimini
|
|
3. Person Plural |
abscondebuntur
|
|
Perfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondui
|
|
2. Person Singular |
absconduisti
|
|
3. Person Singular |
absconduit
|
|
1. Person Plural |
absconduimus
|
|
2. Person Plural |
absconduistis
|
|
3. Person Plural |
absconduerunt absconduere
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconditus sum
|
|
2. Person Singular |
absconditus es
|
|
3. Person Singular |
absconditus est
|
|
1. Person Plural |
absconditi sumus
|
|
2. Person Plural |
absconditi estis
|
|
3. Person Plural |
absconditi sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
absconduerim
|
|
2. Person Singular |
abscondueris
|
|
3. Person Singular |
absconduerit
|
|
1. Person Plural |
absconduerimus
|
|
2. Person Plural |
abscondueritis
|
|
3. Person Plural |
absconduerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconditus sim
|
|
2. Person Singular |
absconditus sis
|
|
3. Person Singular |
absconditus sit
|
|
1. Person Plural |
absconditi simus
|
|
2. Person Plural |
absconditi sitis
|
|
3. Person Plural |
absconditi sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
abscondueram
|
|
2. Person Singular |
abscondueras
|
|
3. Person Singular |
absconduerat
|
|
1. Person Plural |
abscondueramus
|
|
2. Person Plural |
abscondueratis
|
|
3. Person Plural |
absconduerant
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconditus eram
|
|
2. Person Singular |
absconditus eras
|
|
3. Person Singular |
absconditus erat
|
|
1. Person Plural |
absconditi eramus
|
|
2. Person Plural |
absconditi eratis
|
|
3. Person Plural |
absconditi erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
absconduissem
|
|
2. Person Singular |
absconduisses
|
|
3. Person Singular |
absconduisset
|
|
1. Person Plural |
absconduissemus
|
|
2. Person Plural |
absconduissetis
|
|
3. Person Plural |
absconduissent
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconditus essem
|
|
2. Person Singular |
absconditus esses
|
|
3. Person Singular |
absconditus esset
|
|
1. Person Plural |
absconditi essemus
|
|
2. Person Plural |
absconditi essetis
|
|
3. Person Plural |
absconditi essent
|
|
Futur II
|
Aktiv |
|
1. Person Singular |
absconduero
|
|
2. Person Singular |
abscondueris
|
|
3. Person Singular |
absconduerit
|
|
1. Person Plural |
absconduerimus
|
|
2. Person Plural |
abscondueritis
|
|
3. Person Plural |
absconduerint
|
|
|
Passiv |
|
1. Person Singular |
absconditus ero
|
|
2. Person Singular |
absconditus eris
|
|
3. Person Singular |
absconditus erit
|
|
1. Person Plural |
absconditi erimus
|
|
2. Person Plural |
absconditi eritis
|
|
3. Person Plural |
absconditi erunt
|
|
Infinite
|
Aktiv |
|
Gleichzeitigkeit |
abscondere
|
|
Vorzeitigkeit |
absconduisse
|
|
Nachzeitigkeit |
absconditurum esse
|
|
|
Passiv |
|
Gleichzeitigkeit |
absconderi absconderier
|
|
Vorzeitigkeit |
absconditum esse
|
|
Nachzeitigkeit |
absconditum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
|
Latein |
Deutsch |
2. Person Singular |
absconde
|
! |
2. Person Plural |
abscondete
|
! |
Imperativ II
|
Latein |
2. Person Singular |
abscondeto
|
3. Person Singular |
abscondeto
|
2. Person Plural |
abscondetote
|
3. Person Plural |
abscondento
|
Gerundium
|
Latein |
Deutsch |
Nominativ |
abscondere
|
das |
Genitiv |
abscondendi
|
des es |
Dativ |
abscondendo
|
dem |
Akkusativ |
abscondendum
|
das |
Ablativ |
abscondendo
|
durch das |
Vokativ |
abscondende
|
! |
Gerundivum
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
abscondendus
|
abscondenda
|
abscondendum
|
Genitiv |
abscondendi
|
abscondendae
|
abscondendi
|
Dativ |
abscondendo
|
abscondendae
|
abscondendo
|
Akkusativ |
abscondendum
|
abscondendam
|
abscondendum
|
Ablativ |
abscondendo
|
abscondenda
|
abscondendo
|
Vokativ |
abscondende
|
abscondenda
|
abscondendum
|
Plural
Nominativ |
abscondendi
|
abscondendae
|
abscondenda
|
Genitiv |
abscondendorum
|
abscondendarum
|
abscondendorum
|
Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Akkusativ |
abscondendos
|
abscondendas
|
abscondenda
|
Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
Vokativ |
abscondendi
|
abscondendae
|
abscondenda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
abscondens
|
abscondens
|
abscondens
|
Genitiv |
abscondentis
|
abscondentis
|
abscondentis
|
Dativ |
abscondenti
|
abscondenti
|
abscondenti
|
Akkusativ |
abscondentem
|
abscondentem
|
abscondens
|
Ablativ |
abscondenti abscondente
|
abscondenti abscondente
|
abscondenti abscondente
|
Vokativ |
abscondens
|
abscondens
|
abscondens
|
Plural
Nominativ |
abscondentes
|
abscondentes
|
abscondentia
|
Genitiv |
abscondentium abscondentum
|
abscondentium abscondentum
|
abscondentium abscondentum
|
Dativ |
abscondentibus
|
abscondentibus
|
abscondentibus
|
Akkusativ |
abscondentes
|
abscondentes
|
abscondentia
|
Ablativ |
abscondentibus
|
abscondentibus
|
abscondentibus
|
Vokativ |
abscondentes
|
abscondentes
|
abscondentia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
absconditus
|
abscondita
|
absconditum
|
Genitiv |
absconditi
|
absconditae
|
absconditi
|
Dativ |
abscondito
|
absconditae
|
abscondito
|
Akkusativ |
absconditum
|
absconditam
|
absconditum
|
Ablativ |
abscondito
|
abscondita
|
abscondito
|
Vokativ |
abscondite
|
abscondita
|
absconditum
|
Plural
Nominativ |
absconditi
|
absconditae
|
abscondita
|
Genitiv |
absconditorum
|
absconditarum
|
absconditorum
|
Dativ |
absconditis
|
absconditis
|
absconditis
|
Akkusativ |
absconditos
|
absconditas
|
abscondita
|
Ablativ |
absconditis
|
absconditis
|
absconditis
|
Vokativ |
absconditi
|
absconditae
|
abscondita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
|
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
Nominativ |
absconditurus
|
absconditura
|
absconditurum
|
Genitiv |
abscondituri
|
absconditurae
|
abscondituri
|
Dativ |
abscondituro
|
absconditurae
|
abscondituro
|
Akkusativ |
absconditurum
|
abscondituram
|
absconditurum
|
Ablativ |
abscondituro
|
absconditura
|
abscondituro
|
Vokativ |
absconditure
|
absconditura
|
absconditurum
|
Plural
Nominativ |
abscondituri
|
absconditurae
|
absconditura
|
Genitiv |
absconditurorum
|
absconditurarum
|
absconditurorum
|
Dativ |
abscondituris
|
abscondituris
|
abscondituris
|
Akkusativ |
abscondituros
|
abscondituras
|
absconditura
|
Ablativ |
abscondituris
|
abscondituris
|
abscondituris
|
Vokativ |
abscondituri
|
absconditurae
|
absconditura
|
Supina
Supin I |
Supin II |
absconditu
|
absconditum
|