Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accuso
|
ich klage an |
| 2. Person Singular |
accusas
|
du klagst an |
| 3. Person Singular |
accusat
|
er/sie/es klagt an |
| 1. Person Plural |
accusamus
|
wir klagen an |
| 2. Person Plural |
accusatis
|
ihr klagt an |
| 3. Person Plural |
accusant
|
sie klagen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusor
|
ich werde angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusaris accusare
|
du wirst angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusatur
|
er/sie/es wird angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusamur
|
wir werden angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusamini
|
ihr werdet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusantur
|
sie werden angeklagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusem
|
ich klage an |
| 2. Person Singular |
accuses
|
du klagest an |
| 3. Person Singular |
accuset
|
er/sie/es klage an |
| 1. Person Plural |
accusemus
|
wir klagen an |
| 2. Person Plural |
accusetis
|
ihr klaget an |
| 3. Person Plural |
accusent
|
sie klagen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accuser
|
ich werde angeklagt |
| 2. Person Singular |
accuseris accusere
|
du werdest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusetur
|
er/sie/es werde angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusemur
|
wir werden angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusemini
|
ihr werdet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusentur
|
sie werden angeklagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabam
|
ich klagte an |
| 2. Person Singular |
accusabas
|
du klagtest an |
| 3. Person Singular |
accusabat
|
er/sie/es klagte an |
| 1. Person Plural |
accusabamus
|
wir klagten an |
| 2. Person Plural |
accusabatis
|
ihr klagtet an |
| 3. Person Plural |
accusabant
|
sie klagten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabar
|
ich wurde angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusabaris accusabare
|
du wurdest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusabatur
|
er/sie/es wurde angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusabamur
|
wir wurden angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusabamini
|
ihr wurdet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusabantur
|
sie wurden angeklagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusarem
|
ich klagte an |
| 2. Person Singular |
accusares
|
du klagtest an |
| 3. Person Singular |
accusaret
|
er/sie/es klagte an |
| 1. Person Plural |
accusaremus
|
wir klagten an |
| 2. Person Plural |
accusaretis
|
ihr klagtet an |
| 3. Person Plural |
accusarent
|
sie klagten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusarer
|
ich würde angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusareris accusarere
|
du würdest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusaretur
|
er/sie/es würde angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusaremur
|
wir würden angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusaremini
|
ihr würdet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusarentur
|
sie würden angeklagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabo
|
ich werde anklagen |
| 2. Person Singular |
accusabis
|
du wirst anklagen |
| 3. Person Singular |
accusabit
|
er/sie/es wird anklagen |
| 1. Person Plural |
accusabimus
|
wir werden anklagen |
| 2. Person Plural |
accusabitis
|
ihr werdet anklagen |
| 3. Person Plural |
accusabunt
|
sie werden anklagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabor
|
ich werde angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusaberis accusabere
|
du wirst angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusabitur
|
er/sie/es wird angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusabimur
|
wir werden angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusabimini
|
ihr werdet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusabuntur
|
sie werden angeklagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavi
|
ich habe angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusavisti
|
du hast angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusavit
|
er/sie/es hat angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusavimus
|
wir haben angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusavistis
|
ihr habt angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusaverunt accusavere
|
sie haben angeklagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus sum
|
ich bin angeklagt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus es
|
du bist angeklagt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus est
|
er/sie/es ist angeklagt worden |
| 1. Person Plural |
accusati sumus
|
wir sind angeklagt worden |
| 2. Person Plural |
accusati estis
|
ihr seid angeklagt worden |
| 3. Person Plural |
accusati sunt
|
sie sind angeklagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusaverim
|
ich habe angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusaveris
|
du habest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusaverit
|
er/sie/es habe angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusaverimus
|
wir haben angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusaveritis
|
ihr habet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusaverint
|
sie haben angeklagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus sim
|
ich sei angeklagt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus sis
|
du seiest angeklagt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus sit
|
er/sie/es sei angeklagt worden |
| 1. Person Plural |
accusati simus
|
wir seien angeklagt worden |
| 2. Person Plural |
accusati sitis
|
ihr seiet angeklagt worden |
| 3. Person Plural |
accusati sint
|
sie seien angeklagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusaveram
|
ich hatte angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusaveras
|
du hattest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusaverat
|
er/sie/es hatte angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusaveramus
|
wir hatten angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusaveratis
|
ihr hattet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusaverant
|
sie hatten angeklagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus eram
|
ich war angeklagt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus eras
|
du warst angeklagt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus erat
|
er/sie/es war angeklagt worden |
| 1. Person Plural |
accusati eramus
|
wir waren angeklagt worden |
| 2. Person Plural |
accusati eratis
|
ihr warst angeklagt worden |
| 3. Person Plural |
accusati erant
|
sie waren angeklagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavissem
|
ich hätte angeklagt |
| 2. Person Singular |
accusavisses
|
du hättest angeklagt |
| 3. Person Singular |
accusavisset
|
er/sie/es hätte angeklagt |
| 1. Person Plural |
accusavissemus
|
wir hätten angeklagt |
| 2. Person Plural |
accusavissetis
|
ihr hättet angeklagt |
| 3. Person Plural |
accusavissent
|
sie hätten angeklagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus essem
|
ich wäre angeklagt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus esses
|
du wärest angeklagt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus esset
|
er/sie/es wäre angeklagt worden |
| 1. Person Plural |
accusati essemus
|
wir wären angeklagt worden |
| 2. Person Plural |
accusati essetis
|
ihr wäret angeklagt worden |
| 3. Person Plural |
accusati essent
|
sie wären angeklagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavero
|
ich werde angeklagt haben |
| 2. Person Singular |
accusaveris
|
du wirst angeklagt haben |
| 3. Person Singular |
accusaverit
|
er/sie/es wird angeklagt haben |
| 1. Person Plural |
accusaverimus
|
wir werden angeklagt haben |
| 2. Person Plural |
accusaveritis
|
ihr werdet angeklagt haben |
| 3. Person Plural |
accusaverint
|
sie werden angeklagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus ero
|
ich werde angeklagt worden sein |
| 2. Person Singular |
accusatus eris
|
du werdest angeklagt worden sein |
| 3. Person Singular |
accusatus erit
|
er/sie/es werde angeklagt worden sein |
| 1. Person Plural |
accusati erimus
|
wir werden angeklagt worden sein |
| 2. Person Plural |
accusati eritis
|
ihr werdet angeklagt worden sein |
| 3. Person Plural |
accusati erunt
|
sie werden angeklagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
accusare
|
anklagen |
| Vorzeitigkeit |
accusavisse
|
angeklagt haben |
| Nachzeitigkeit |
accusaturum esse
|
anklagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
accusari accusarier
|
angeklagt werden |
| Vorzeitigkeit |
accusatum esse
|
angeklagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
accusatum iri
|
künftig angeklagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
accusa
|
klage an! |
| 2. Person Plural |
accusate
|
klagt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
accusato
|
| 3. Person Singular |
accusato
|
| 2. Person Plural |
accusatote
|
| 3. Person Plural |
accusanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
accusare
|
das Anklagen |
| Genitiv |
accusandi
|
des Anklagens |
| Dativ |
accusando
|
dem Anklagen |
| Akkusativ |
accusandum
|
das Anklagen |
| Ablativ |
accusando
|
durch das Anklagen |
| Vokativ |
accusande
|
Anklagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusandus
|
accusanda
|
accusandum
|
| Genitiv |
accusandi
|
accusandae
|
accusandi
|
| Dativ |
accusando
|
accusandae
|
accusando
|
| Akkusativ |
accusandum
|
accusandam
|
accusandum
|
| Ablativ |
accusando
|
accusanda
|
accusando
|
| Vokativ |
accusande
|
accusanda
|
accusandum
|
Plural
| Nominativ |
accusandi
|
accusandae
|
accusanda
|
| Genitiv |
accusandorum
|
accusandarum
|
accusandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
accusandos
|
accusandas
|
accusanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
accusandi
|
accusandae
|
accusanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusans
|
accusans
|
accusans
|
| Genitiv |
accusantis
|
accusantis
|
accusantis
|
| Dativ |
accusanti
|
accusanti
|
accusanti
|
| Akkusativ |
accusantem
|
accusantem
|
accusans
|
| Ablativ |
accusanti accusante
|
accusanti accusante
|
accusanti accusante
|
| Vokativ |
accusans
|
accusans
|
accusans
|
Plural
| Nominativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
| Genitiv |
accusantium accusantum
|
accusantium accusantum
|
accusantium accusantum
|
| Dativ |
accusantibus
|
accusantibus
|
accusantibus
|
| Akkusativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
| Ablativ |
accusantibus
|
accusantibus
|
accusantibus
|
| Vokativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusatus
|
accusata
|
accusatum
|
| Genitiv |
accusati
|
accusatae
|
accusati
|
| Dativ |
accusato
|
accusatae
|
accusato
|
| Akkusativ |
accusatum
|
accusatam
|
accusatum
|
| Ablativ |
accusato
|
accusata
|
accusato
|
| Vokativ |
accusate
|
accusata
|
accusatum
|
Plural
| Nominativ |
accusati
|
accusatae
|
accusata
|
| Genitiv |
accusatorum
|
accusatarum
|
accusatorum
|
| Dativ |
accusatis
|
accusatis
|
accusatis
|
| Akkusativ |
accusatos
|
accusatas
|
accusata
|
| Ablativ |
accusatis
|
accusatis
|
accusatis
|
| Vokativ |
accusati
|
accusatae
|
accusata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusaturus
|
accusatura
|
accusaturum
|
| Genitiv |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusaturi
|
| Dativ |
accusaturo
|
accusaturae
|
accusaturo
|
| Akkusativ |
accusaturum
|
accusaturam
|
accusaturum
|
| Ablativ |
accusaturo
|
accusatura
|
accusaturo
|
| Vokativ |
accusature
|
accusatura
|
accusaturum
|
Plural
| Nominativ |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusatura
|
| Genitiv |
accusaturorum
|
accusaturarum
|
accusaturorum
|
| Dativ |
accusaturis
|
accusaturis
|
accusaturis
|
| Akkusativ |
accusaturos
|
accusaturas
|
accusatura
|
| Ablativ |
accusaturis
|
accusaturis
|
accusaturis
|
| Vokativ |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
accusatum
|
accusatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accuso
|
ich beschuldige |
| 2. Person Singular |
accusas
|
du beschuldigst |
| 3. Person Singular |
accusat
|
er/sie/es beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusamus
|
wir beschuldigen |
| 2. Person Plural |
accusatis
|
ihr beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusant
|
sie beschuldigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusor
|
ich werde beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusaris accusare
|
du wirst beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusatur
|
er/sie/es wird beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusamur
|
wir werden beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusamini
|
ihr werdet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusantur
|
sie werden beschuldigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusem
|
ich beschuldige |
| 2. Person Singular |
accuses
|
du beschuldigest |
| 3. Person Singular |
accuset
|
er/sie/es beschuldige |
| 1. Person Plural |
accusemus
|
wir beschuldigen |
| 2. Person Plural |
accusetis
|
ihr beschuldiget |
| 3. Person Plural |
accusent
|
sie beschuldigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accuser
|
ich werde beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accuseris accusere
|
du werdest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusetur
|
er/sie/es werde beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusemur
|
wir werden beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusemini
|
ihr werdet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusentur
|
sie werden beschuldigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabam
|
ich beschuldigte |
| 2. Person Singular |
accusabas
|
du beschuldigtest |
| 3. Person Singular |
accusabat
|
er/sie/es beschuldigte |
| 1. Person Plural |
accusabamus
|
wir beschuldigten |
| 2. Person Plural |
accusabatis
|
ihr beschuldigtet |
| 3. Person Plural |
accusabant
|
sie beschuldigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabar
|
ich wurde beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusabaris accusabare
|
du wurdest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusabatur
|
er/sie/es wurde beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusabamur
|
wir wurden beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusabamini
|
ihr wurdet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusabantur
|
sie wurden beschuldigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusarem
|
ich beschuldigte |
| 2. Person Singular |
accusares
|
du beschuldigtest |
| 3. Person Singular |
accusaret
|
er/sie/es beschuldigte |
| 1. Person Plural |
accusaremus
|
wir beschuldigten |
| 2. Person Plural |
accusaretis
|
ihr beschuldigtet |
| 3. Person Plural |
accusarent
|
sie beschuldigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusarer
|
ich würde beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusareris accusarere
|
du würdest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusaretur
|
er/sie/es würde beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusaremur
|
wir würden beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusaremini
|
ihr würdet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusarentur
|
sie würden beschuldigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabo
|
ich werde beschuldigen |
| 2. Person Singular |
accusabis
|
du wirst beschuldigen |
| 3. Person Singular |
accusabit
|
er/sie/es wird beschuldigen |
| 1. Person Plural |
accusabimus
|
wir werden beschuldigen |
| 2. Person Plural |
accusabitis
|
ihr werdet beschuldigen |
| 3. Person Plural |
accusabunt
|
sie werden beschuldigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusabor
|
ich werde beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusaberis accusabere
|
du wirst beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusabitur
|
er/sie/es wird beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusabimur
|
wir werden beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusabimini
|
ihr werdet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusabuntur
|
sie werden beschuldigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavi
|
ich habe beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusavisti
|
du hast beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusavit
|
er/sie/es hat beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusavimus
|
wir haben beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusavistis
|
ihr habt beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusaverunt accusavere
|
sie haben beschuldigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus sum
|
ich bin beschuldigt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus es
|
du bist beschuldigt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus est
|
er/sie/es ist beschuldigt worden |
| 1. Person Plural |
accusati sumus
|
wir sind beschuldigt worden |
| 2. Person Plural |
accusati estis
|
ihr seid beschuldigt worden |
| 3. Person Plural |
accusati sunt
|
sie sind beschuldigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusaverim
|
ich habe beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusaveris
|
du habest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusaverit
|
er/sie/es habe beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusaverimus
|
wir haben beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusaveritis
|
ihr habet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusaverint
|
sie haben beschuldigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus sim
|
ich sei beschuldigt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus sis
|
du seiest beschuldigt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus sit
|
er/sie/es sei beschuldigt worden |
| 1. Person Plural |
accusati simus
|
wir seien beschuldigt worden |
| 2. Person Plural |
accusati sitis
|
ihr seiet beschuldigt worden |
| 3. Person Plural |
accusati sint
|
sie seien beschuldigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusaveram
|
ich hatte beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusaveras
|
du hattest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusaverat
|
er/sie/es hatte beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusaveramus
|
wir hatten beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusaveratis
|
ihr hattet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusaverant
|
sie hatten beschuldigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus eram
|
ich war beschuldigt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus eras
|
du warst beschuldigt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus erat
|
er/sie/es war beschuldigt worden |
| 1. Person Plural |
accusati eramus
|
wir waren beschuldigt worden |
| 2. Person Plural |
accusati eratis
|
ihr warst beschuldigt worden |
| 3. Person Plural |
accusati erant
|
sie waren beschuldigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavissem
|
ich hätte beschuldigt |
| 2. Person Singular |
accusavisses
|
du hättest beschuldigt |
| 3. Person Singular |
accusavisset
|
er/sie/es hätte beschuldigt |
| 1. Person Plural |
accusavissemus
|
wir hätten beschuldigt |
| 2. Person Plural |
accusavissetis
|
ihr hättet beschuldigt |
| 3. Person Plural |
accusavissent
|
sie hätten beschuldigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus essem
|
ich wäre beschuldigt worden |
| 2. Person Singular |
accusatus esses
|
du wärest beschuldigt worden |
| 3. Person Singular |
accusatus esset
|
er/sie/es wäre beschuldigt worden |
| 1. Person Plural |
accusati essemus
|
wir wären beschuldigt worden |
| 2. Person Plural |
accusati essetis
|
ihr wäret beschuldigt worden |
| 3. Person Plural |
accusati essent
|
sie wären beschuldigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
accusavero
|
ich werde beschuldigt haben |
| 2. Person Singular |
accusaveris
|
du wirst beschuldigt haben |
| 3. Person Singular |
accusaverit
|
er/sie/es wird beschuldigt haben |
| 1. Person Plural |
accusaverimus
|
wir werden beschuldigt haben |
| 2. Person Plural |
accusaveritis
|
ihr werdet beschuldigt haben |
| 3. Person Plural |
accusaverint
|
sie werden beschuldigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
accusatus ero
|
ich werde beschuldigt worden sein |
| 2. Person Singular |
accusatus eris
|
du werdest beschuldigt worden sein |
| 3. Person Singular |
accusatus erit
|
er/sie/es werde beschuldigt worden sein |
| 1. Person Plural |
accusati erimus
|
wir werden beschuldigt worden sein |
| 2. Person Plural |
accusati eritis
|
ihr werdet beschuldigt worden sein |
| 3. Person Plural |
accusati erunt
|
sie werden beschuldigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
accusare
|
beschuldigen |
| Vorzeitigkeit |
accusavisse
|
beschuldigt haben |
| Nachzeitigkeit |
accusaturum esse
|
beschuldigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
accusari accusarier
|
beschuldigt werden |
| Vorzeitigkeit |
accusatum esse
|
beschuldigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
accusatum iri
|
künftig beschuldigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
accusa
|
beschuldige! |
| 2. Person Plural |
accusate
|
beschuldigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
accusato
|
| 3. Person Singular |
accusato
|
| 2. Person Plural |
accusatote
|
| 3. Person Plural |
accusanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
accusare
|
das Beschuldigen |
| Genitiv |
accusandi
|
des Beschuldigens |
| Dativ |
accusando
|
dem Beschuldigen |
| Akkusativ |
accusandum
|
das Beschuldigen |
| Ablativ |
accusando
|
durch das Beschuldigen |
| Vokativ |
accusande
|
Beschuldigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusandus
|
accusanda
|
accusandum
|
| Genitiv |
accusandi
|
accusandae
|
accusandi
|
| Dativ |
accusando
|
accusandae
|
accusando
|
| Akkusativ |
accusandum
|
accusandam
|
accusandum
|
| Ablativ |
accusando
|
accusanda
|
accusando
|
| Vokativ |
accusande
|
accusanda
|
accusandum
|
Plural
| Nominativ |
accusandi
|
accusandae
|
accusanda
|
| Genitiv |
accusandorum
|
accusandarum
|
accusandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
accusandos
|
accusandas
|
accusanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
accusandi
|
accusandae
|
accusanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusans
|
accusans
|
accusans
|
| Genitiv |
accusantis
|
accusantis
|
accusantis
|
| Dativ |
accusanti
|
accusanti
|
accusanti
|
| Akkusativ |
accusantem
|
accusantem
|
accusans
|
| Ablativ |
accusanti accusante
|
accusanti accusante
|
accusanti accusante
|
| Vokativ |
accusans
|
accusans
|
accusans
|
Plural
| Nominativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
| Genitiv |
accusantium accusantum
|
accusantium accusantum
|
accusantium accusantum
|
| Dativ |
accusantibus
|
accusantibus
|
accusantibus
|
| Akkusativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
| Ablativ |
accusantibus
|
accusantibus
|
accusantibus
|
| Vokativ |
accusantes
|
accusantes
|
accusantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusatus
|
accusata
|
accusatum
|
| Genitiv |
accusati
|
accusatae
|
accusati
|
| Dativ |
accusato
|
accusatae
|
accusato
|
| Akkusativ |
accusatum
|
accusatam
|
accusatum
|
| Ablativ |
accusato
|
accusata
|
accusato
|
| Vokativ |
accusate
|
accusata
|
accusatum
|
Plural
| Nominativ |
accusati
|
accusatae
|
accusata
|
| Genitiv |
accusatorum
|
accusatarum
|
accusatorum
|
| Dativ |
accusatis
|
accusatis
|
accusatis
|
| Akkusativ |
accusatos
|
accusatas
|
accusata
|
| Ablativ |
accusatis
|
accusatis
|
accusatis
|
| Vokativ |
accusati
|
accusatae
|
accusata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
accusaturus
|
accusatura
|
accusaturum
|
| Genitiv |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusaturi
|
| Dativ |
accusaturo
|
accusaturae
|
accusaturo
|
| Akkusativ |
accusaturum
|
accusaturam
|
accusaturum
|
| Ablativ |
accusaturo
|
accusatura
|
accusaturo
|
| Vokativ |
accusature
|
accusatura
|
accusaturum
|
Plural
| Nominativ |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusatura
|
| Genitiv |
accusaturorum
|
accusaturarum
|
accusaturorum
|
| Dativ |
accusaturis
|
accusaturis
|
accusaturis
|
| Akkusativ |
accusaturos
|
accusaturas
|
accusatura
|
| Ablativ |
accusaturis
|
accusaturis
|
accusaturis
|
| Vokativ |
accusaturi
|
accusaturae
|
accusatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
accusatum
|
accusatu
|