Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizo
|
|
| 2. Person Singular |
acontizas
|
|
| 3. Person Singular |
acontizat
|
|
| 1. Person Plural |
acontizamus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizatis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizor
|
|
| 2. Person Singular |
acontizaris acontizare
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatur
|
|
| 1. Person Plural |
acontizamur
|
|
| 2. Person Plural |
acontizamini
|
|
| 3. Person Plural |
acontizantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizem
|
|
| 2. Person Singular |
acontizes
|
|
| 3. Person Singular |
acontizet
|
|
| 1. Person Plural |
acontizemus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizetis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizer
|
|
| 2. Person Singular |
acontizeris acontizere
|
|
| 3. Person Singular |
acontizetur
|
|
| 1. Person Plural |
acontizemur
|
|
| 2. Person Plural |
acontizemini
|
|
| 3. Person Plural |
acontizentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabam
|
|
| 2. Person Singular |
acontizabas
|
|
| 3. Person Singular |
acontizabat
|
|
| 1. Person Plural |
acontizabamus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizabatis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabar
|
|
| 2. Person Singular |
acontizabaris acontizabare
|
|
| 3. Person Singular |
acontizabatur
|
|
| 1. Person Plural |
acontizabamur
|
|
| 2. Person Plural |
acontizabamini
|
|
| 3. Person Plural |
acontizabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarem
|
|
| 2. Person Singular |
acontizares
|
|
| 3. Person Singular |
acontizaret
|
|
| 1. Person Plural |
acontizaremus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizaretis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarer
|
|
| 2. Person Singular |
acontizareris acontizarere
|
|
| 3. Person Singular |
acontizaretur
|
|
| 1. Person Plural |
acontizaremur
|
|
| 2. Person Plural |
acontizaremini
|
|
| 3. Person Plural |
acontizarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabo
|
|
| 2. Person Singular |
acontizabis
|
|
| 3. Person Singular |
acontizabit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizabimus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizabitis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabor
|
|
| 2. Person Singular |
acontizaberis acontizabere
|
|
| 3. Person Singular |
acontizabitur
|
|
| 1. Person Plural |
acontizabimur
|
|
| 2. Person Plural |
acontizabimini
|
|
| 3. Person Plural |
acontizabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavi
|
|
| 2. Person Singular |
acontizavisti
|
|
| 3. Person Singular |
acontizavit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizavimus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizavistis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizaverunt acontizavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
acontizatus es
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatus est
|
|
| 1. Person Plural |
acontizati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizati estis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaverim
|
|
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
|
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
acontizatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizati simus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaveram
|
|
| 2. Person Singular |
acontizaveras
|
|
| 3. Person Singular |
acontizaverat
|
|
| 1. Person Plural |
acontizaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
acontizatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
acontizati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavissem
|
|
| 2. Person Singular |
acontizavisses
|
|
| 3. Person Singular |
acontizavisset
|
|
| 1. Person Plural |
acontizavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
acontizatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
acontizati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavero
|
|
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
|
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
acontizatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
acontizatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
acontizati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
acontizati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
acontizati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizare
|
|
| Vorzeitigkeit |
acontizavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
acontizaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizari acontizarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
acontizatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
acontizatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
acontiza
|
! |
| 2. Person Plural |
acontizate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
acontizato
|
| 3. Person Singular |
acontizato
|
| 2. Person Plural |
acontizatote
|
| 3. Person Plural |
acontizanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
acontizare
|
das |
| Genitiv |
acontizandi
|
des es |
| Dativ |
acontizando
|
dem |
| Akkusativ |
acontizandum
|
das |
| Ablativ |
acontizando
|
durch das |
| Vokativ |
acontizande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizandus
|
acontizanda
|
acontizandum
|
| Genitiv |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizandi
|
| Dativ |
acontizando
|
acontizandae
|
acontizando
|
| Akkusativ |
acontizandum
|
acontizandam
|
acontizandum
|
| Ablativ |
acontizando
|
acontizanda
|
acontizando
|
| Vokativ |
acontizande
|
acontizanda
|
acontizandum
|
Plural
| Nominativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
| Genitiv |
acontizandorum
|
acontizandarum
|
acontizandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
acontizandos
|
acontizandas
|
acontizanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
| Genitiv |
acontizantis
|
acontizantis
|
acontizantis
|
| Dativ |
acontizanti
|
acontizanti
|
acontizanti
|
| Akkusativ |
acontizantem
|
acontizantem
|
acontizans
|
| Ablativ |
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
| Vokativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
Plural
| Nominativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Genitiv |
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
| Dativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Akkusativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Ablativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Vokativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizatus
|
acontizata
|
acontizatum
|
| Genitiv |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizati
|
| Dativ |
acontizato
|
acontizatae
|
acontizato
|
| Akkusativ |
acontizatum
|
acontizatam
|
acontizatum
|
| Ablativ |
acontizato
|
acontizata
|
acontizato
|
| Vokativ |
acontizate
|
acontizata
|
acontizatum
|
Plural
| Nominativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
| Genitiv |
acontizatorum
|
acontizatarum
|
acontizatorum
|
| Dativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Akkusativ |
acontizatos
|
acontizatas
|
acontizata
|
| Ablativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Vokativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizaturus
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
| Genitiv |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizaturi
|
| Dativ |
acontizaturo
|
acontizaturae
|
acontizaturo
|
| Akkusativ |
acontizaturum
|
acontizaturam
|
acontizaturum
|
| Ablativ |
acontizaturo
|
acontizatura
|
acontizaturo
|
| Vokativ |
acontizature
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
Plural
| Nominativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
| Genitiv |
acontizaturorum
|
acontizaturarum
|
acontizaturorum
|
| Dativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Akkusativ |
acontizaturos
|
acontizaturas
|
acontizatura
|
| Ablativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Vokativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
acontizatum
|
acontizatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizo
|
ich schieße |
| 2. Person Singular |
acontizas
|
du schießt |
| 3. Person Singular |
acontizat
|
er/sie/es schießt |
| 1. Person Plural |
acontizamus
|
wir schießen |
| 2. Person Plural |
acontizatis
|
ihr schießt |
| 3. Person Plural |
acontizant
|
sie schießen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizor
|
ich werde geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizaris acontizare
|
du wirst geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizatur
|
er/sie/es wird geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizamur
|
wir werden geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizamini
|
ihr werdet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizantur
|
sie werden geschossen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizem
|
ich schieße |
| 2. Person Singular |
acontizes
|
du schießest |
| 3. Person Singular |
acontizet
|
er/sie/es schieße |
| 1. Person Plural |
acontizemus
|
wir schießen |
| 2. Person Plural |
acontizetis
|
ihr schießet |
| 3. Person Plural |
acontizent
|
sie schießen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizer
|
ich werde geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizeris acontizere
|
du werdest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizetur
|
er/sie/es werde geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizemur
|
wir werden geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizemini
|
ihr werdet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizentur
|
sie werden geschossen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabam
|
ich schoß |
| 2. Person Singular |
acontizabas
|
du schossest |
| 3. Person Singular |
acontizabat
|
er/sie/es schoß |
| 1. Person Plural |
acontizabamus
|
wir schossen |
| 2. Person Plural |
acontizabatis
|
ihr schoßt |
| 3. Person Plural |
acontizabant
|
sie schossen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabar
|
ich wurde geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizabaris acontizabare
|
du wurdest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizabatur
|
er/sie/es wurde geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizabamur
|
wir wurden geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizabamini
|
ihr wurdet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizabantur
|
sie wurden geschossen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarem
|
ich schösse |
| 2. Person Singular |
acontizares
|
du schössest |
| 3. Person Singular |
acontizaret
|
er/sie/es schösse |
| 1. Person Plural |
acontizaremus
|
wir schössen |
| 2. Person Plural |
acontizaretis
|
ihr schösset |
| 3. Person Plural |
acontizarent
|
sie schössen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarer
|
ich würde geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizareris acontizarere
|
du würdest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizaretur
|
er/sie/es würde geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizaremur
|
wir würden geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizaremini
|
ihr würdet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizarentur
|
sie würden geschossen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabo
|
ich werde schießen |
| 2. Person Singular |
acontizabis
|
du wirst schießen |
| 3. Person Singular |
acontizabit
|
er/sie/es wird schießen |
| 1. Person Plural |
acontizabimus
|
wir werden schießen |
| 2. Person Plural |
acontizabitis
|
ihr werdet schießen |
| 3. Person Plural |
acontizabunt
|
sie werden schießen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabor
|
ich werde geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizaberis acontizabere
|
du wirst geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizabitur
|
er/sie/es wird geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizabimur
|
wir werden geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizabimini
|
ihr werdet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizabuntur
|
sie werden geschossen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavi
|
ich habe geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizavisti
|
du hast geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizavit
|
er/sie/es hat geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizavimus
|
wir haben geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizavistis
|
ihr habt geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizaverunt acontizavere
|
sie haben geschossen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sum
|
ich bin geschossen worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus es
|
du bist geschossen worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus est
|
er/sie/es ist geschossen worden |
| 1. Person Plural |
acontizati sumus
|
wir sind geschossen worden |
| 2. Person Plural |
acontizati estis
|
ihr seid geschossen worden |
| 3. Person Plural |
acontizati sunt
|
sie sind geschossen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaverim
|
ich habe geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
du habest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
er/sie/es habe geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
wir haben geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
ihr habet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
sie haben geschossen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sim
|
ich sei geschossen worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus sis
|
du seiest geschossen worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus sit
|
er/sie/es sei geschossen worden |
| 1. Person Plural |
acontizati simus
|
wir seien geschossen worden |
| 2. Person Plural |
acontizati sitis
|
ihr seiet geschossen worden |
| 3. Person Plural |
acontizati sint
|
sie seien geschossen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaveram
|
ich hatte geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizaveras
|
du hattest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizaverat
|
er/sie/es hatte geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizaveramus
|
wir hatten geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizaveratis
|
ihr hattet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizaverant
|
sie hatten geschossen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus eram
|
ich war geschossen worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus eras
|
du warst geschossen worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus erat
|
er/sie/es war geschossen worden |
| 1. Person Plural |
acontizati eramus
|
wir waren geschossen worden |
| 2. Person Plural |
acontizati eratis
|
ihr warst geschossen worden |
| 3. Person Plural |
acontizati erant
|
sie waren geschossen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavissem
|
ich hätte geschossen |
| 2. Person Singular |
acontizavisses
|
du hättest geschossen |
| 3. Person Singular |
acontizavisset
|
er/sie/es hätte geschossen |
| 1. Person Plural |
acontizavissemus
|
wir hätten geschossen |
| 2. Person Plural |
acontizavissetis
|
ihr hättet geschossen |
| 3. Person Plural |
acontizavissent
|
sie hätten geschossen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus essem
|
ich wäre geschossen worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus esses
|
du wärest geschossen worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus esset
|
er/sie/es wäre geschossen worden |
| 1. Person Plural |
acontizati essemus
|
wir wären geschossen worden |
| 2. Person Plural |
acontizati essetis
|
ihr wäret geschossen worden |
| 3. Person Plural |
acontizati essent
|
sie wären geschossen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavero
|
ich werde geschossen haben |
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
du wirst geschossen haben |
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
er/sie/es wird geschossen haben |
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
wir werden geschossen haben |
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
ihr werdet geschossen haben |
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
sie werden geschossen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus ero
|
ich werde geschossen worden sein |
| 2. Person Singular |
acontizatus eris
|
du werdest geschossen worden sein |
| 3. Person Singular |
acontizatus erit
|
er/sie/es werde geschossen worden sein |
| 1. Person Plural |
acontizati erimus
|
wir werden geschossen worden sein |
| 2. Person Plural |
acontizati eritis
|
ihr werdet geschossen worden sein |
| 3. Person Plural |
acontizati erunt
|
sie werden geschossen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizare
|
schießen |
| Vorzeitigkeit |
acontizavisse
|
geschossen haben |
| Nachzeitigkeit |
acontizaturum esse
|
schießen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizari acontizarier
|
geschossen werden |
| Vorzeitigkeit |
acontizatum esse
|
geschossen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
acontizatum iri
|
künftig geschossen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
acontiza
|
schieße; schieß! |
| 2. Person Plural |
acontizate
|
schießt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
acontizato
|
| 3. Person Singular |
acontizato
|
| 2. Person Plural |
acontizatote
|
| 3. Person Plural |
acontizanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
acontizare
|
das Schießen |
| Genitiv |
acontizandi
|
des Schießens |
| Dativ |
acontizando
|
dem Schießen |
| Akkusativ |
acontizandum
|
das Schießen |
| Ablativ |
acontizando
|
durch das Schießen |
| Vokativ |
acontizande
|
Schießen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizandus
|
acontizanda
|
acontizandum
|
| Genitiv |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizandi
|
| Dativ |
acontizando
|
acontizandae
|
acontizando
|
| Akkusativ |
acontizandum
|
acontizandam
|
acontizandum
|
| Ablativ |
acontizando
|
acontizanda
|
acontizando
|
| Vokativ |
acontizande
|
acontizanda
|
acontizandum
|
Plural
| Nominativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
| Genitiv |
acontizandorum
|
acontizandarum
|
acontizandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
acontizandos
|
acontizandas
|
acontizanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
| Genitiv |
acontizantis
|
acontizantis
|
acontizantis
|
| Dativ |
acontizanti
|
acontizanti
|
acontizanti
|
| Akkusativ |
acontizantem
|
acontizantem
|
acontizans
|
| Ablativ |
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
| Vokativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
Plural
| Nominativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Genitiv |
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
| Dativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Akkusativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Ablativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Vokativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizatus
|
acontizata
|
acontizatum
|
| Genitiv |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizati
|
| Dativ |
acontizato
|
acontizatae
|
acontizato
|
| Akkusativ |
acontizatum
|
acontizatam
|
acontizatum
|
| Ablativ |
acontizato
|
acontizata
|
acontizato
|
| Vokativ |
acontizate
|
acontizata
|
acontizatum
|
Plural
| Nominativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
| Genitiv |
acontizatorum
|
acontizatarum
|
acontizatorum
|
| Dativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Akkusativ |
acontizatos
|
acontizatas
|
acontizata
|
| Ablativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Vokativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizaturus
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
| Genitiv |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizaturi
|
| Dativ |
acontizaturo
|
acontizaturae
|
acontizaturo
|
| Akkusativ |
acontizaturum
|
acontizaturam
|
acontizaturum
|
| Ablativ |
acontizaturo
|
acontizatura
|
acontizaturo
|
| Vokativ |
acontizature
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
Plural
| Nominativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
| Genitiv |
acontizaturorum
|
acontizaturarum
|
acontizaturorum
|
| Dativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Akkusativ |
acontizaturos
|
acontizaturas
|
acontizatura
|
| Ablativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Vokativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
acontizatum
|
acontizatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizo
|
ich spritze |
| 2. Person Singular |
acontizas
|
du spritzt |
| 3. Person Singular |
acontizat
|
er/sie/es spritzt |
| 1. Person Plural |
acontizamus
|
wir spritzen |
| 2. Person Plural |
acontizatis
|
ihr spritzt |
| 3. Person Plural |
acontizant
|
sie spritzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizor
|
ich werde gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizaris acontizare
|
du wirst gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizatur
|
er/sie/es wird gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizamur
|
wir werden gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizamini
|
ihr werdet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizantur
|
sie werden gespritzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizem
|
ich spritze |
| 2. Person Singular |
acontizes
|
du spritzest |
| 3. Person Singular |
acontizet
|
er/sie/es spritze |
| 1. Person Plural |
acontizemus
|
wir spritzen |
| 2. Person Plural |
acontizetis
|
ihr spritzet |
| 3. Person Plural |
acontizent
|
sie spritzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizer
|
ich werde gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizeris acontizere
|
du werdest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizetur
|
er/sie/es werde gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizemur
|
wir werden gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizemini
|
ihr werdet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizentur
|
sie werden gespritzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabam
|
ich spritzte |
| 2. Person Singular |
acontizabas
|
du spritztest |
| 3. Person Singular |
acontizabat
|
er/sie/es spritzte |
| 1. Person Plural |
acontizabamus
|
wir spritzten |
| 2. Person Plural |
acontizabatis
|
ihr spritztet |
| 3. Person Plural |
acontizabant
|
sie spritzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabar
|
ich wurde gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizabaris acontizabare
|
du wurdest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizabatur
|
er/sie/es wurde gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizabamur
|
wir wurden gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizabamini
|
ihr wurdet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizabantur
|
sie wurden gespritzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarem
|
ich spritzte |
| 2. Person Singular |
acontizares
|
du spritztest |
| 3. Person Singular |
acontizaret
|
er/sie/es spritzte |
| 1. Person Plural |
acontizaremus
|
wir spritzten |
| 2. Person Plural |
acontizaretis
|
ihr spritztet |
| 3. Person Plural |
acontizarent
|
sie spritzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizarer
|
ich würde gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizareris acontizarere
|
du würdest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizaretur
|
er/sie/es würde gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizaremur
|
wir würden gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizaremini
|
ihr würdet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizarentur
|
sie würden gespritzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabo
|
ich werde spritzen |
| 2. Person Singular |
acontizabis
|
du wirst spritzen |
| 3. Person Singular |
acontizabit
|
er/sie/es wird spritzen |
| 1. Person Plural |
acontizabimus
|
wir werden spritzen |
| 2. Person Plural |
acontizabitis
|
ihr werdet spritzen |
| 3. Person Plural |
acontizabunt
|
sie werden spritzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizabor
|
ich werde gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizaberis acontizabere
|
du wirst gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizabitur
|
er/sie/es wird gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizabimur
|
wir werden gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizabimini
|
ihr werdet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizabuntur
|
sie werden gespritzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavi
|
ich habe gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizavisti
|
du hast gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizavit
|
er/sie/es hat gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizavimus
|
wir haben gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizavistis
|
ihr habt gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizaverunt acontizavere
|
sie haben gespritzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sum
|
ich bin gespritzt worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus es
|
du bist gespritzt worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus est
|
er/sie/es ist gespritzt worden |
| 1. Person Plural |
acontizati sumus
|
wir sind gespritzt worden |
| 2. Person Plural |
acontizati estis
|
ihr seid gespritzt worden |
| 3. Person Plural |
acontizati sunt
|
sie sind gespritzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaverim
|
ich habe gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
du habest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
er/sie/es habe gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
wir haben gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
ihr habet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
sie haben gespritzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus sim
|
ich sei gespritzt worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus sis
|
du seiest gespritzt worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus sit
|
er/sie/es sei gespritzt worden |
| 1. Person Plural |
acontizati simus
|
wir seien gespritzt worden |
| 2. Person Plural |
acontizati sitis
|
ihr seiet gespritzt worden |
| 3. Person Plural |
acontizati sint
|
sie seien gespritzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizaveram
|
ich hatte gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizaveras
|
du hattest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizaverat
|
er/sie/es hatte gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizaveramus
|
wir hatten gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizaveratis
|
ihr hattet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizaverant
|
sie hatten gespritzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus eram
|
ich war gespritzt worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus eras
|
du warst gespritzt worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus erat
|
er/sie/es war gespritzt worden |
| 1. Person Plural |
acontizati eramus
|
wir waren gespritzt worden |
| 2. Person Plural |
acontizati eratis
|
ihr warst gespritzt worden |
| 3. Person Plural |
acontizati erant
|
sie waren gespritzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavissem
|
ich hätte gespritzt |
| 2. Person Singular |
acontizavisses
|
du hättest gespritzt |
| 3. Person Singular |
acontizavisset
|
er/sie/es hätte gespritzt |
| 1. Person Plural |
acontizavissemus
|
wir hätten gespritzt |
| 2. Person Plural |
acontizavissetis
|
ihr hättet gespritzt |
| 3. Person Plural |
acontizavissent
|
sie hätten gespritzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus essem
|
ich wäre gespritzt worden |
| 2. Person Singular |
acontizatus esses
|
du wärest gespritzt worden |
| 3. Person Singular |
acontizatus esset
|
er/sie/es wäre gespritzt worden |
| 1. Person Plural |
acontizati essemus
|
wir wären gespritzt worden |
| 2. Person Plural |
acontizati essetis
|
ihr wäret gespritzt worden |
| 3. Person Plural |
acontizati essent
|
sie wären gespritzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizavero
|
ich werde gespritzt haben |
| 2. Person Singular |
acontizaveris
|
du wirst gespritzt haben |
| 3. Person Singular |
acontizaverit
|
er/sie/es wird gespritzt haben |
| 1. Person Plural |
acontizaverimus
|
wir werden gespritzt haben |
| 2. Person Plural |
acontizaveritis
|
ihr werdet gespritzt haben |
| 3. Person Plural |
acontizaverint
|
sie werden gespritzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
acontizatus ero
|
ich werde gespritzt worden sein |
| 2. Person Singular |
acontizatus eris
|
du werdest gespritzt worden sein |
| 3. Person Singular |
acontizatus erit
|
er/sie/es werde gespritzt worden sein |
| 1. Person Plural |
acontizati erimus
|
wir werden gespritzt worden sein |
| 2. Person Plural |
acontizati eritis
|
ihr werdet gespritzt worden sein |
| 3. Person Plural |
acontizati erunt
|
sie werden gespritzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizare
|
spritzen |
| Vorzeitigkeit |
acontizavisse
|
gespritzt haben |
| Nachzeitigkeit |
acontizaturum esse
|
spritzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
acontizari acontizarier
|
gespritzt werden |
| Vorzeitigkeit |
acontizatum esse
|
gespritzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
acontizatum iri
|
künftig gespritzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
acontiza
|
spritze! |
| 2. Person Plural |
acontizate
|
spritzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
acontizato
|
| 3. Person Singular |
acontizato
|
| 2. Person Plural |
acontizatote
|
| 3. Person Plural |
acontizanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
acontizare
|
das Spritzen |
| Genitiv |
acontizandi
|
des Spritzens |
| Dativ |
acontizando
|
dem Spritzen |
| Akkusativ |
acontizandum
|
das Spritzen |
| Ablativ |
acontizando
|
durch das Spritzen |
| Vokativ |
acontizande
|
Spritzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizandus
|
acontizanda
|
acontizandum
|
| Genitiv |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizandi
|
| Dativ |
acontizando
|
acontizandae
|
acontizando
|
| Akkusativ |
acontizandum
|
acontizandam
|
acontizandum
|
| Ablativ |
acontizando
|
acontizanda
|
acontizando
|
| Vokativ |
acontizande
|
acontizanda
|
acontizandum
|
Plural
| Nominativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
| Genitiv |
acontizandorum
|
acontizandarum
|
acontizandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
acontizandos
|
acontizandas
|
acontizanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
acontizandi
|
acontizandae
|
acontizanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
| Genitiv |
acontizantis
|
acontizantis
|
acontizantis
|
| Dativ |
acontizanti
|
acontizanti
|
acontizanti
|
| Akkusativ |
acontizantem
|
acontizantem
|
acontizans
|
| Ablativ |
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
acontizanti acontizante
|
| Vokativ |
acontizans
|
acontizans
|
acontizans
|
Plural
| Nominativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Genitiv |
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
acontizantium acontizantum
|
| Dativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Akkusativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
| Ablativ |
acontizantibus
|
acontizantibus
|
acontizantibus
|
| Vokativ |
acontizantes
|
acontizantes
|
acontizantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizatus
|
acontizata
|
acontizatum
|
| Genitiv |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizati
|
| Dativ |
acontizato
|
acontizatae
|
acontizato
|
| Akkusativ |
acontizatum
|
acontizatam
|
acontizatum
|
| Ablativ |
acontizato
|
acontizata
|
acontizato
|
| Vokativ |
acontizate
|
acontizata
|
acontizatum
|
Plural
| Nominativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
| Genitiv |
acontizatorum
|
acontizatarum
|
acontizatorum
|
| Dativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Akkusativ |
acontizatos
|
acontizatas
|
acontizata
|
| Ablativ |
acontizatis
|
acontizatis
|
acontizatis
|
| Vokativ |
acontizati
|
acontizatae
|
acontizata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
acontizaturus
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
| Genitiv |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizaturi
|
| Dativ |
acontizaturo
|
acontizaturae
|
acontizaturo
|
| Akkusativ |
acontizaturum
|
acontizaturam
|
acontizaturum
|
| Ablativ |
acontizaturo
|
acontizatura
|
acontizaturo
|
| Vokativ |
acontizature
|
acontizatura
|
acontizaturum
|
Plural
| Nominativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
| Genitiv |
acontizaturorum
|
acontizaturarum
|
acontizaturorum
|
| Dativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Akkusativ |
acontizaturos
|
acontizaturas
|
acontizatura
|
| Ablativ |
acontizaturis
|
acontizaturis
|
acontizaturis
|
| Vokativ |
acontizaturi
|
acontizaturae
|
acontizatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
acontizatum
|
acontizatu
|