Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivino
|
ich ahne |
| 2. Person Singular |
addivinas
|
du ahnst |
| 3. Person Singular |
addivinat
|
er/sie/es ahnt |
| 1. Person Plural |
addivinamus
|
wir ahnen |
| 2. Person Plural |
addivinatis
|
ihr ahnt |
| 3. Person Plural |
addivinant
|
sie ahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinor
|
ich werde geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinaris addivinare
|
du wirst geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinatur
|
er/sie/es wird geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinamur
|
wir werden geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinamini
|
ihr werdet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinantur
|
sie werden geahnt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinem
|
ich ahne |
| 2. Person Singular |
addivines
|
du ahnest |
| 3. Person Singular |
addivinet
|
er/sie/es ahne |
| 1. Person Plural |
addivinemus
|
wir ahnen |
| 2. Person Plural |
addivinetis
|
ihr ahnet |
| 3. Person Plural |
addivinent
|
sie ahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addiviner
|
ich werde geahnt |
| 2. Person Singular |
addivineris addivinere
|
du werdest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinetur
|
er/sie/es werde geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinemur
|
wir werden geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinemini
|
ihr werdet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinentur
|
sie werden geahnt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabam
|
ich ahnte |
| 2. Person Singular |
addivinabas
|
du ahntest |
| 3. Person Singular |
addivinabat
|
er/sie/es ahnte |
| 1. Person Plural |
addivinabamus
|
wir ahnten |
| 2. Person Plural |
addivinabatis
|
ihr ahntet |
| 3. Person Plural |
addivinabant
|
sie ahnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabar
|
ich wurde geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinabaris addivinabare
|
du wurdest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinabatur
|
er/sie/es wurde geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinabamur
|
wir wurden geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinabamini
|
ihr wurdet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinabantur
|
sie wurden geahnt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarem
|
ich ahnte |
| 2. Person Singular |
addivinares
|
du ahntest |
| 3. Person Singular |
addivinaret
|
er/sie/es ahnte |
| 1. Person Plural |
addivinaremus
|
wir ahnten |
| 2. Person Plural |
addivinaretis
|
ihr ahntet |
| 3. Person Plural |
addivinarent
|
sie ahnten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarer
|
ich würde geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinareris addivinarere
|
du würdest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinaretur
|
er/sie/es würde geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinaremur
|
wir würden geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinaremini
|
ihr würdet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinarentur
|
sie würden geahnt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabo
|
ich werde ahnen |
| 2. Person Singular |
addivinabis
|
du wirst ahnen |
| 3. Person Singular |
addivinabit
|
er/sie/es wird ahnen |
| 1. Person Plural |
addivinabimus
|
wir werden ahnen |
| 2. Person Plural |
addivinabitis
|
ihr werdet ahnen |
| 3. Person Plural |
addivinabunt
|
sie werden ahnen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabor
|
ich werde geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinaberis addivinabere
|
du wirst geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinabitur
|
er/sie/es wird geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinabimur
|
wir werden geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinabimini
|
ihr werdet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinabuntur
|
sie werden geahnt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavi
|
ich habe geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinavisti
|
du hast geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinavit
|
er/sie/es hat geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinavimus
|
wir haben geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinavistis
|
ihr habt geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinaverunt addivinavere
|
sie haben geahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sum
|
ich bin geahnt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus es
|
du bist geahnt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus est
|
er/sie/es ist geahnt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati sumus
|
wir sind geahnt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati estis
|
ihr seid geahnt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sunt
|
sie sind geahnt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaverim
|
ich habe geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du habest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es habe geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir haben geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr habet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie haben geahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sim
|
ich sei geahnt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus sis
|
du seiest geahnt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus sit
|
er/sie/es sei geahnt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati simus
|
wir seien geahnt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati sitis
|
ihr seiet geahnt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sint
|
sie seien geahnt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaveram
|
ich hatte geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinaveras
|
du hattest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinaverat
|
er/sie/es hatte geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinaveramus
|
wir hatten geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinaveratis
|
ihr hattet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinaverant
|
sie hatten geahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus eram
|
ich war geahnt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus eras
|
du warst geahnt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus erat
|
er/sie/es war geahnt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati eramus
|
wir waren geahnt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati eratis
|
ihr warst geahnt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati erant
|
sie waren geahnt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavissem
|
ich hätte geahnt |
| 2. Person Singular |
addivinavisses
|
du hättest geahnt |
| 3. Person Singular |
addivinavisset
|
er/sie/es hätte geahnt |
| 1. Person Plural |
addivinavissemus
|
wir hätten geahnt |
| 2. Person Plural |
addivinavissetis
|
ihr hättet geahnt |
| 3. Person Plural |
addivinavissent
|
sie hätten geahnt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus essem
|
ich wäre geahnt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus esses
|
du wärest geahnt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus esset
|
er/sie/es wäre geahnt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati essemus
|
wir wären geahnt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati essetis
|
ihr wäret geahnt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati essent
|
sie wären geahnt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavero
|
ich werde geahnt haben |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du wirst geahnt haben |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es wird geahnt haben |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir werden geahnt haben |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr werdet geahnt haben |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie werden geahnt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus ero
|
ich werde geahnt worden sein |
| 2. Person Singular |
addivinatus eris
|
du werdest geahnt worden sein |
| 3. Person Singular |
addivinatus erit
|
er/sie/es werde geahnt worden sein |
| 1. Person Plural |
addivinati erimus
|
wir werden geahnt worden sein |
| 2. Person Plural |
addivinati eritis
|
ihr werdet geahnt worden sein |
| 3. Person Plural |
addivinati erunt
|
sie werden geahnt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinare
|
ahnen |
| Vorzeitigkeit |
addivinavisse
|
geahnt haben |
| Nachzeitigkeit |
addivinaturum esse
|
ahnen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinari addivinarier
|
geahnt werden |
| Vorzeitigkeit |
addivinatum esse
|
geahnt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
addivinatum iri
|
künftig geahnt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
addivina
|
ahne! |
| 2. Person Plural |
addivinate
|
ahnt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
addivinato
|
| 3. Person Singular |
addivinato
|
| 2. Person Plural |
addivinatote
|
| 3. Person Plural |
addivinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
addivinare
|
das Ahnen |
| Genitiv |
addivinandi
|
des Ahnens |
| Dativ |
addivinando
|
dem Ahnen |
| Akkusativ |
addivinandum
|
das Ahnen |
| Ablativ |
addivinando
|
durch das Ahnen |
| Vokativ |
addivinande
|
Ahnen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinandus
|
addivinanda
|
addivinandum
|
| Genitiv |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinandi
|
| Dativ |
addivinando
|
addivinandae
|
addivinando
|
| Akkusativ |
addivinandum
|
addivinandam
|
addivinandum
|
| Ablativ |
addivinando
|
addivinanda
|
addivinando
|
| Vokativ |
addivinande
|
addivinanda
|
addivinandum
|
Plural
| Nominativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
| Genitiv |
addivinandorum
|
addivinandarum
|
addivinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
addivinandos
|
addivinandas
|
addivinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
| Genitiv |
addivinantis
|
addivinantis
|
addivinantis
|
| Dativ |
addivinanti
|
addivinanti
|
addivinanti
|
| Akkusativ |
addivinantem
|
addivinantem
|
addivinans
|
| Ablativ |
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
| Vokativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
Plural
| Nominativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Genitiv |
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
| Dativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Akkusativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Ablativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Vokativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinatus
|
addivinata
|
addivinatum
|
| Genitiv |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinati
|
| Dativ |
addivinato
|
addivinatae
|
addivinato
|
| Akkusativ |
addivinatum
|
addivinatam
|
addivinatum
|
| Ablativ |
addivinato
|
addivinata
|
addivinato
|
| Vokativ |
addivinate
|
addivinata
|
addivinatum
|
Plural
| Nominativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
| Genitiv |
addivinatorum
|
addivinatarum
|
addivinatorum
|
| Dativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Akkusativ |
addivinatos
|
addivinatas
|
addivinata
|
| Ablativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Vokativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinaturus
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
| Genitiv |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinaturi
|
| Dativ |
addivinaturo
|
addivinaturae
|
addivinaturo
|
| Akkusativ |
addivinaturum
|
addivinaturam
|
addivinaturum
|
| Ablativ |
addivinaturo
|
addivinatura
|
addivinaturo
|
| Vokativ |
addivinature
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
Plural
| Nominativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
| Genitiv |
addivinaturorum
|
addivinaturarum
|
addivinaturorum
|
| Dativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Akkusativ |
addivinaturos
|
addivinaturas
|
addivinatura
|
| Ablativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Vokativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
addivinatum
|
addivinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivino
|
|
| 2. Person Singular |
addivinas
|
|
| 3. Person Singular |
addivinat
|
|
| 1. Person Plural |
addivinamus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinatis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinor
|
|
| 2. Person Singular |
addivinaris addivinare
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatur
|
|
| 1. Person Plural |
addivinamur
|
|
| 2. Person Plural |
addivinamini
|
|
| 3. Person Plural |
addivinantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinem
|
|
| 2. Person Singular |
addivines
|
|
| 3. Person Singular |
addivinet
|
|
| 1. Person Plural |
addivinemus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinetis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addiviner
|
|
| 2. Person Singular |
addivineris addivinere
|
|
| 3. Person Singular |
addivinetur
|
|
| 1. Person Plural |
addivinemur
|
|
| 2. Person Plural |
addivinemini
|
|
| 3. Person Plural |
addivinentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabam
|
|
| 2. Person Singular |
addivinabas
|
|
| 3. Person Singular |
addivinabat
|
|
| 1. Person Plural |
addivinabamus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinabatis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabar
|
|
| 2. Person Singular |
addivinabaris addivinabare
|
|
| 3. Person Singular |
addivinabatur
|
|
| 1. Person Plural |
addivinabamur
|
|
| 2. Person Plural |
addivinabamini
|
|
| 3. Person Plural |
addivinabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarem
|
|
| 2. Person Singular |
addivinares
|
|
| 3. Person Singular |
addivinaret
|
|
| 1. Person Plural |
addivinaremus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinaretis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarer
|
|
| 2. Person Singular |
addivinareris addivinarere
|
|
| 3. Person Singular |
addivinaretur
|
|
| 1. Person Plural |
addivinaremur
|
|
| 2. Person Plural |
addivinaremini
|
|
| 3. Person Plural |
addivinarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabo
|
|
| 2. Person Singular |
addivinabis
|
|
| 3. Person Singular |
addivinabit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinabimus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinabitis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabor
|
|
| 2. Person Singular |
addivinaberis addivinabere
|
|
| 3. Person Singular |
addivinabitur
|
|
| 1. Person Plural |
addivinabimur
|
|
| 2. Person Plural |
addivinabimini
|
|
| 3. Person Plural |
addivinabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavi
|
|
| 2. Person Singular |
addivinavisti
|
|
| 3. Person Singular |
addivinavit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinavimus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinavistis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinaverunt addivinavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
addivinatus es
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatus est
|
|
| 1. Person Plural |
addivinati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinati estis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaverim
|
|
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
addivinatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinati simus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaveram
|
|
| 2. Person Singular |
addivinaveras
|
|
| 3. Person Singular |
addivinaverat
|
|
| 1. Person Plural |
addivinaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
addivinatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
addivinati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavissem
|
|
| 2. Person Singular |
addivinavisses
|
|
| 3. Person Singular |
addivinavisset
|
|
| 1. Person Plural |
addivinavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
addivinatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
addivinati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavero
|
|
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
|
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
addivinatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
addivinatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
addivinati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
addivinati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
addivinati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinare
|
|
| Vorzeitigkeit |
addivinavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
addivinaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinari addivinarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
addivinatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
addivinatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
addivina
|
! |
| 2. Person Plural |
addivinate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
addivinato
|
| 3. Person Singular |
addivinato
|
| 2. Person Plural |
addivinatote
|
| 3. Person Plural |
addivinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
addivinare
|
das |
| Genitiv |
addivinandi
|
des es |
| Dativ |
addivinando
|
dem |
| Akkusativ |
addivinandum
|
das |
| Ablativ |
addivinando
|
durch das |
| Vokativ |
addivinande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinandus
|
addivinanda
|
addivinandum
|
| Genitiv |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinandi
|
| Dativ |
addivinando
|
addivinandae
|
addivinando
|
| Akkusativ |
addivinandum
|
addivinandam
|
addivinandum
|
| Ablativ |
addivinando
|
addivinanda
|
addivinando
|
| Vokativ |
addivinande
|
addivinanda
|
addivinandum
|
Plural
| Nominativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
| Genitiv |
addivinandorum
|
addivinandarum
|
addivinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
addivinandos
|
addivinandas
|
addivinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
| Genitiv |
addivinantis
|
addivinantis
|
addivinantis
|
| Dativ |
addivinanti
|
addivinanti
|
addivinanti
|
| Akkusativ |
addivinantem
|
addivinantem
|
addivinans
|
| Ablativ |
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
| Vokativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
Plural
| Nominativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Genitiv |
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
| Dativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Akkusativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Ablativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Vokativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinatus
|
addivinata
|
addivinatum
|
| Genitiv |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinati
|
| Dativ |
addivinato
|
addivinatae
|
addivinato
|
| Akkusativ |
addivinatum
|
addivinatam
|
addivinatum
|
| Ablativ |
addivinato
|
addivinata
|
addivinato
|
| Vokativ |
addivinate
|
addivinata
|
addivinatum
|
Plural
| Nominativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
| Genitiv |
addivinatorum
|
addivinatarum
|
addivinatorum
|
| Dativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Akkusativ |
addivinatos
|
addivinatas
|
addivinata
|
| Ablativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Vokativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinaturus
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
| Genitiv |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinaturi
|
| Dativ |
addivinaturo
|
addivinaturae
|
addivinaturo
|
| Akkusativ |
addivinaturum
|
addivinaturam
|
addivinaturum
|
| Ablativ |
addivinaturo
|
addivinatura
|
addivinaturo
|
| Vokativ |
addivinature
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
Plural
| Nominativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
| Genitiv |
addivinaturorum
|
addivinaturarum
|
addivinaturorum
|
| Dativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Akkusativ |
addivinaturos
|
addivinaturas
|
addivinatura
|
| Ablativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Vokativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
addivinatum
|
addivinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivino
|
ich prophezeie |
| 2. Person Singular |
addivinas
|
du prophezeist |
| 3. Person Singular |
addivinat
|
er/sie/es prophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinamus
|
wir prophezeien |
| 2. Person Plural |
addivinatis
|
ihr prophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinant
|
sie prophezeien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinor
|
ich werde geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinaris addivinare
|
du wirst geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinatur
|
er/sie/es wird geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinamur
|
wir werden geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinamini
|
ihr werdet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinantur
|
sie werden geprophezeit |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinem
|
ich prophezeie |
| 2. Person Singular |
addivines
|
du prophezeiest |
| 3. Person Singular |
addivinet
|
er/sie/es prophezeie |
| 1. Person Plural |
addivinemus
|
wir prophezeien |
| 2. Person Plural |
addivinetis
|
ihr prophezeiet |
| 3. Person Plural |
addivinent
|
sie prophezeien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addiviner
|
ich werde geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivineris addivinere
|
du werdest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinetur
|
er/sie/es werde geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinemur
|
wir werden geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinemini
|
ihr werdet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinentur
|
sie werden geprophezeit |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabam
|
ich prophezeite |
| 2. Person Singular |
addivinabas
|
du prophezeitest |
| 3. Person Singular |
addivinabat
|
er/sie/es prophezeite |
| 1. Person Plural |
addivinabamus
|
wir prophezeiten |
| 2. Person Plural |
addivinabatis
|
ihr prophezeitet |
| 3. Person Plural |
addivinabant
|
sie prophezeiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabar
|
ich wurde geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinabaris addivinabare
|
du wurdest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinabatur
|
er/sie/es wurde geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinabamur
|
wir wurden geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinabamini
|
ihr wurdet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinabantur
|
sie wurden geprophezeit |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarem
|
ich prophezeite |
| 2. Person Singular |
addivinares
|
du prophezeitest |
| 3. Person Singular |
addivinaret
|
er/sie/es prophezeite |
| 1. Person Plural |
addivinaremus
|
wir prophezeiten |
| 2. Person Plural |
addivinaretis
|
ihr prophezeitet |
| 3. Person Plural |
addivinarent
|
sie prophezeiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarer
|
ich würde geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinareris addivinarere
|
du würdest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinaretur
|
er/sie/es würde geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinaremur
|
wir würden geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinaremini
|
ihr würdet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinarentur
|
sie würden geprophezeit |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabo
|
ich werde prophezeien |
| 2. Person Singular |
addivinabis
|
du wirst prophezeien |
| 3. Person Singular |
addivinabit
|
er/sie/es wird prophezeien |
| 1. Person Plural |
addivinabimus
|
wir werden prophezeien |
| 2. Person Plural |
addivinabitis
|
ihr werdet prophezeien |
| 3. Person Plural |
addivinabunt
|
sie werden prophezeien |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabor
|
ich werde geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinaberis addivinabere
|
du wirst geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinabitur
|
er/sie/es wird geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinabimur
|
wir werden geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinabimini
|
ihr werdet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinabuntur
|
sie werden geprophezeit |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavi
|
ich habe geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinavisti
|
du hast geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinavit
|
er/sie/es hat geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinavimus
|
wir haben geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinavistis
|
ihr habt geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinaverunt addivinavere
|
sie haben geprophezeit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sum
|
ich bin geprophezeit worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus es
|
du bist geprophezeit worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus est
|
er/sie/es ist geprophezeit worden |
| 1. Person Plural |
addivinati sumus
|
wir sind geprophezeit worden |
| 2. Person Plural |
addivinati estis
|
ihr seid geprophezeit worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sunt
|
sie sind geprophezeit worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaverim
|
ich habe geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du habest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es habe geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir haben geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr habet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie haben geprophezeit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sim
|
ich sei geprophezeit worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus sis
|
du seiest geprophezeit worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus sit
|
er/sie/es sei geprophezeit worden |
| 1. Person Plural |
addivinati simus
|
wir seien geprophezeit worden |
| 2. Person Plural |
addivinati sitis
|
ihr seiet geprophezeit worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sint
|
sie seien geprophezeit worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaveram
|
ich hatte geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinaveras
|
du hattest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinaverat
|
er/sie/es hatte geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinaveramus
|
wir hatten geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinaveratis
|
ihr hattet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinaverant
|
sie hatten geprophezeit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus eram
|
ich war geprophezeit worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus eras
|
du warst geprophezeit worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus erat
|
er/sie/es war geprophezeit worden |
| 1. Person Plural |
addivinati eramus
|
wir waren geprophezeit worden |
| 2. Person Plural |
addivinati eratis
|
ihr warst geprophezeit worden |
| 3. Person Plural |
addivinati erant
|
sie waren geprophezeit worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavissem
|
ich hätte geprophezeit |
| 2. Person Singular |
addivinavisses
|
du hättest geprophezeit |
| 3. Person Singular |
addivinavisset
|
er/sie/es hätte geprophezeit |
| 1. Person Plural |
addivinavissemus
|
wir hätten geprophezeit |
| 2. Person Plural |
addivinavissetis
|
ihr hättet geprophezeit |
| 3. Person Plural |
addivinavissent
|
sie hätten geprophezeit |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus essem
|
ich wäre geprophezeit worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus esses
|
du wärest geprophezeit worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus esset
|
er/sie/es wäre geprophezeit worden |
| 1. Person Plural |
addivinati essemus
|
wir wären geprophezeit worden |
| 2. Person Plural |
addivinati essetis
|
ihr wäret geprophezeit worden |
| 3. Person Plural |
addivinati essent
|
sie wären geprophezeit worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavero
|
ich werde geprophezeit haben |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du wirst geprophezeit haben |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es wird geprophezeit haben |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir werden geprophezeit haben |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr werdet geprophezeit haben |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie werden geprophezeit haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus ero
|
ich werde geprophezeit worden sein |
| 2. Person Singular |
addivinatus eris
|
du werdest geprophezeit worden sein |
| 3. Person Singular |
addivinatus erit
|
er/sie/es werde geprophezeit worden sein |
| 1. Person Plural |
addivinati erimus
|
wir werden geprophezeit worden sein |
| 2. Person Plural |
addivinati eritis
|
ihr werdet geprophezeit worden sein |
| 3. Person Plural |
addivinati erunt
|
sie werden geprophezeit worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinare
|
prophezeien |
| Vorzeitigkeit |
addivinavisse
|
geprophezeit haben |
| Nachzeitigkeit |
addivinaturum esse
|
prophezeien werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinari addivinarier
|
geprophezeit werden |
| Vorzeitigkeit |
addivinatum esse
|
geprophezeit worden sein |
| Nachzeitigkeit |
addivinatum iri
|
künftig geprophezeit werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
addivina
|
prophezeie! |
| 2. Person Plural |
addivinate
|
prophezeit! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
addivinato
|
| 3. Person Singular |
addivinato
|
| 2. Person Plural |
addivinatote
|
| 3. Person Plural |
addivinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
addivinare
|
das Prophezeien |
| Genitiv |
addivinandi
|
des Prophezeiens |
| Dativ |
addivinando
|
dem Prophezeien |
| Akkusativ |
addivinandum
|
das Prophezeien |
| Ablativ |
addivinando
|
durch das Prophezeien |
| Vokativ |
addivinande
|
Prophezeien! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinandus
|
addivinanda
|
addivinandum
|
| Genitiv |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinandi
|
| Dativ |
addivinando
|
addivinandae
|
addivinando
|
| Akkusativ |
addivinandum
|
addivinandam
|
addivinandum
|
| Ablativ |
addivinando
|
addivinanda
|
addivinando
|
| Vokativ |
addivinande
|
addivinanda
|
addivinandum
|
Plural
| Nominativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
| Genitiv |
addivinandorum
|
addivinandarum
|
addivinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
addivinandos
|
addivinandas
|
addivinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
| Genitiv |
addivinantis
|
addivinantis
|
addivinantis
|
| Dativ |
addivinanti
|
addivinanti
|
addivinanti
|
| Akkusativ |
addivinantem
|
addivinantem
|
addivinans
|
| Ablativ |
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
| Vokativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
Plural
| Nominativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Genitiv |
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
| Dativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Akkusativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Ablativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Vokativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinatus
|
addivinata
|
addivinatum
|
| Genitiv |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinati
|
| Dativ |
addivinato
|
addivinatae
|
addivinato
|
| Akkusativ |
addivinatum
|
addivinatam
|
addivinatum
|
| Ablativ |
addivinato
|
addivinata
|
addivinato
|
| Vokativ |
addivinate
|
addivinata
|
addivinatum
|
Plural
| Nominativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
| Genitiv |
addivinatorum
|
addivinatarum
|
addivinatorum
|
| Dativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Akkusativ |
addivinatos
|
addivinatas
|
addivinata
|
| Ablativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Vokativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinaturus
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
| Genitiv |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinaturi
|
| Dativ |
addivinaturo
|
addivinaturae
|
addivinaturo
|
| Akkusativ |
addivinaturum
|
addivinaturam
|
addivinaturum
|
| Ablativ |
addivinaturo
|
addivinatura
|
addivinaturo
|
| Vokativ |
addivinature
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
Plural
| Nominativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
| Genitiv |
addivinaturorum
|
addivinaturarum
|
addivinaturorum
|
| Dativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Akkusativ |
addivinaturos
|
addivinaturas
|
addivinatura
|
| Ablativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Vokativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
addivinatum
|
addivinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivino
|
ich sage voraus |
| 2. Person Singular |
addivinas
|
du sagst voraus |
| 3. Person Singular |
addivinat
|
er/sie/es sagt voraus |
| 1. Person Plural |
addivinamus
|
wir sagen voraus |
| 2. Person Plural |
addivinatis
|
ihr sagt voraus |
| 3. Person Plural |
addivinant
|
sie sagen voraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinor
|
ich werde vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinaris addivinare
|
du wirst vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinatur
|
er/sie/es wird vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinamur
|
wir werden vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinamini
|
ihr werdet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinantur
|
sie werden vorausgesagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinem
|
ich sage voraus |
| 2. Person Singular |
addivines
|
du sagest voraus |
| 3. Person Singular |
addivinet
|
er/sie/es sage voraus |
| 1. Person Plural |
addivinemus
|
wir sagen voraus |
| 2. Person Plural |
addivinetis
|
ihr saget voraus |
| 3. Person Plural |
addivinent
|
sie sagen voraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addiviner
|
ich werde vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivineris addivinere
|
du werdest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinetur
|
er/sie/es werde vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinemur
|
wir werden vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinemini
|
ihr werdet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinentur
|
sie werden vorausgesagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabam
|
ich sagte voraus |
| 2. Person Singular |
addivinabas
|
du sagtest voraus |
| 3. Person Singular |
addivinabat
|
er/sie/es sagte voraus |
| 1. Person Plural |
addivinabamus
|
wir sagten voraus |
| 2. Person Plural |
addivinabatis
|
ihr sagtet voraus |
| 3. Person Plural |
addivinabant
|
sie sagten voraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabar
|
ich wurde vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinabaris addivinabare
|
du wurdest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinabatur
|
er/sie/es wurde vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinabamur
|
wir wurden vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinabamini
|
ihr wurdet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinabantur
|
sie wurden vorausgesagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarem
|
ich sagte voraus |
| 2. Person Singular |
addivinares
|
du sagtest voraus |
| 3. Person Singular |
addivinaret
|
er/sie/es sagte voraus |
| 1. Person Plural |
addivinaremus
|
wir sagten voraus |
| 2. Person Plural |
addivinaretis
|
ihr sagtet voraus |
| 3. Person Plural |
addivinarent
|
sie sagten voraus |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarer
|
ich würde vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinareris addivinarere
|
du würdest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinaretur
|
er/sie/es würde vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinaremur
|
wir würden vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinaremini
|
ihr würdet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinarentur
|
sie würden vorausgesagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabo
|
ich werde voraussagen |
| 2. Person Singular |
addivinabis
|
du wirst voraussagen |
| 3. Person Singular |
addivinabit
|
er/sie/es wird voraussagen |
| 1. Person Plural |
addivinabimus
|
wir werden voraussagen |
| 2. Person Plural |
addivinabitis
|
ihr werdet voraussagen |
| 3. Person Plural |
addivinabunt
|
sie werden voraussagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabor
|
ich werde vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinaberis addivinabere
|
du wirst vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinabitur
|
er/sie/es wird vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinabimur
|
wir werden vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinabimini
|
ihr werdet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinabuntur
|
sie werden vorausgesagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavi
|
ich habe vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinavisti
|
du hast vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinavit
|
er/sie/es hat vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinavimus
|
wir haben vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinavistis
|
ihr habt vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverunt addivinavere
|
sie haben vorausgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sum
|
ich bin vorausgesagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus es
|
du bist vorausgesagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus est
|
er/sie/es ist vorausgesagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati sumus
|
wir sind vorausgesagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati estis
|
ihr seid vorausgesagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sunt
|
sie sind vorausgesagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaverim
|
ich habe vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du habest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es habe vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir haben vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr habet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie haben vorausgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sim
|
ich sei vorausgesagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus sis
|
du seiest vorausgesagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus sit
|
er/sie/es sei vorausgesagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati simus
|
wir seien vorausgesagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati sitis
|
ihr seiet vorausgesagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sint
|
sie seien vorausgesagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaveram
|
ich hatte vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinaveras
|
du hattest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinaverat
|
er/sie/es hatte vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinaveramus
|
wir hatten vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinaveratis
|
ihr hattet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverant
|
sie hatten vorausgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus eram
|
ich war vorausgesagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus eras
|
du warst vorausgesagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus erat
|
er/sie/es war vorausgesagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati eramus
|
wir waren vorausgesagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati eratis
|
ihr warst vorausgesagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati erant
|
sie waren vorausgesagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavissem
|
ich hätte vorausgesagt |
| 2. Person Singular |
addivinavisses
|
du hättest vorausgesagt |
| 3. Person Singular |
addivinavisset
|
er/sie/es hätte vorausgesagt |
| 1. Person Plural |
addivinavissemus
|
wir hätten vorausgesagt |
| 2. Person Plural |
addivinavissetis
|
ihr hättet vorausgesagt |
| 3. Person Plural |
addivinavissent
|
sie hätten vorausgesagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus essem
|
ich wäre vorausgesagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus esses
|
du wärest vorausgesagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus esset
|
er/sie/es wäre vorausgesagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati essemus
|
wir wären vorausgesagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati essetis
|
ihr wäret vorausgesagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati essent
|
sie wären vorausgesagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavero
|
ich werde vorausgesagt haben |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du wirst vorausgesagt haben |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es wird vorausgesagt haben |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir werden vorausgesagt haben |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr werdet vorausgesagt haben |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie werden vorausgesagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus ero
|
ich werde vorausgesagt worden sein |
| 2. Person Singular |
addivinatus eris
|
du werdest vorausgesagt worden sein |
| 3. Person Singular |
addivinatus erit
|
er/sie/es werde vorausgesagt worden sein |
| 1. Person Plural |
addivinati erimus
|
wir werden vorausgesagt worden sein |
| 2. Person Plural |
addivinati eritis
|
ihr werdet vorausgesagt worden sein |
| 3. Person Plural |
addivinati erunt
|
sie werden vorausgesagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinare
|
voraussagen |
| Vorzeitigkeit |
addivinavisse
|
vorausgesagt haben |
| Nachzeitigkeit |
addivinaturum esse
|
voraussagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinari addivinarier
|
vorausgesagt werden |
| Vorzeitigkeit |
addivinatum esse
|
vorausgesagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
addivinatum iri
|
künftig vorausgesagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
addivina
|
sage voraus! |
| 2. Person Plural |
addivinate
|
sagt voraus! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
addivinato
|
| 3. Person Singular |
addivinato
|
| 2. Person Plural |
addivinatote
|
| 3. Person Plural |
addivinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
addivinare
|
das Voraussagen |
| Genitiv |
addivinandi
|
des Voraussagens |
| Dativ |
addivinando
|
dem Voraussagen |
| Akkusativ |
addivinandum
|
das Voraussagen |
| Ablativ |
addivinando
|
durch das Voraussagen |
| Vokativ |
addivinande
|
Voraussagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinandus
|
addivinanda
|
addivinandum
|
| Genitiv |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinandi
|
| Dativ |
addivinando
|
addivinandae
|
addivinando
|
| Akkusativ |
addivinandum
|
addivinandam
|
addivinandum
|
| Ablativ |
addivinando
|
addivinanda
|
addivinando
|
| Vokativ |
addivinande
|
addivinanda
|
addivinandum
|
Plural
| Nominativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
| Genitiv |
addivinandorum
|
addivinandarum
|
addivinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
addivinandos
|
addivinandas
|
addivinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
| Genitiv |
addivinantis
|
addivinantis
|
addivinantis
|
| Dativ |
addivinanti
|
addivinanti
|
addivinanti
|
| Akkusativ |
addivinantem
|
addivinantem
|
addivinans
|
| Ablativ |
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
| Vokativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
Plural
| Nominativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Genitiv |
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
| Dativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Akkusativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Ablativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Vokativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinatus
|
addivinata
|
addivinatum
|
| Genitiv |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinati
|
| Dativ |
addivinato
|
addivinatae
|
addivinato
|
| Akkusativ |
addivinatum
|
addivinatam
|
addivinatum
|
| Ablativ |
addivinato
|
addivinata
|
addivinato
|
| Vokativ |
addivinate
|
addivinata
|
addivinatum
|
Plural
| Nominativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
| Genitiv |
addivinatorum
|
addivinatarum
|
addivinatorum
|
| Dativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Akkusativ |
addivinatos
|
addivinatas
|
addivinata
|
| Ablativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Vokativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinaturus
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
| Genitiv |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinaturi
|
| Dativ |
addivinaturo
|
addivinaturae
|
addivinaturo
|
| Akkusativ |
addivinaturum
|
addivinaturam
|
addivinaturum
|
| Ablativ |
addivinaturo
|
addivinatura
|
addivinaturo
|
| Vokativ |
addivinature
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
Plural
| Nominativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
| Genitiv |
addivinaturorum
|
addivinaturarum
|
addivinaturorum
|
| Dativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Akkusativ |
addivinaturos
|
addivinaturas
|
addivinatura
|
| Ablativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Vokativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
addivinatum
|
addivinatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivino
|
ich weissage |
| 2. Person Singular |
addivinas
|
du weissagst |
| 3. Person Singular |
addivinat
|
er/sie/es weissagt |
| 1. Person Plural |
addivinamus
|
wir weissagen |
| 2. Person Plural |
addivinatis
|
ihr weissagt |
| 3. Person Plural |
addivinant
|
sie weissagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinor
|
ich werde geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinaris addivinare
|
du wirst geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinatur
|
er/sie/es wird geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinamur
|
wir werden geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinamini
|
ihr werdet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinantur
|
sie werden geweissagt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinem
|
ich weissage |
| 2. Person Singular |
addivines
|
du weissagest |
| 3. Person Singular |
addivinet
|
er/sie/es weissage |
| 1. Person Plural |
addivinemus
|
wir weissagen |
| 2. Person Plural |
addivinetis
|
ihr weissaget |
| 3. Person Plural |
addivinent
|
sie weissagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addiviner
|
ich werde geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivineris addivinere
|
du werdest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinetur
|
er/sie/es werde geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinemur
|
wir werden geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinemini
|
ihr werdet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinentur
|
sie werden geweissagt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabam
|
ich weissagte |
| 2. Person Singular |
addivinabas
|
du weissagtest |
| 3. Person Singular |
addivinabat
|
er/sie/es weissagte |
| 1. Person Plural |
addivinabamus
|
wir weissagten |
| 2. Person Plural |
addivinabatis
|
ihr weissagtet |
| 3. Person Plural |
addivinabant
|
sie weissagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabar
|
ich wurde geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinabaris addivinabare
|
du wurdest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinabatur
|
er/sie/es wurde geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinabamur
|
wir wurden geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinabamini
|
ihr wurdet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinabantur
|
sie wurden geweissagt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarem
|
ich weissagte |
| 2. Person Singular |
addivinares
|
du weissagtest |
| 3. Person Singular |
addivinaret
|
er/sie/es weissagte |
| 1. Person Plural |
addivinaremus
|
wir weissagten |
| 2. Person Plural |
addivinaretis
|
ihr weissagtet |
| 3. Person Plural |
addivinarent
|
sie weissagten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinarer
|
ich würde geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinareris addivinarere
|
du würdest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinaretur
|
er/sie/es würde geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinaremur
|
wir würden geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinaremini
|
ihr würdet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinarentur
|
sie würden geweissagt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabo
|
ich werde weissagen |
| 2. Person Singular |
addivinabis
|
du wirst weissagen |
| 3. Person Singular |
addivinabit
|
er/sie/es wird weissagen |
| 1. Person Plural |
addivinabimus
|
wir werden weissagen |
| 2. Person Plural |
addivinabitis
|
ihr werdet weissagen |
| 3. Person Plural |
addivinabunt
|
sie werden weissagen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinabor
|
ich werde geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinaberis addivinabere
|
du wirst geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinabitur
|
er/sie/es wird geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinabimur
|
wir werden geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinabimini
|
ihr werdet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinabuntur
|
sie werden geweissagt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavi
|
ich habe geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinavisti
|
du hast geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinavit
|
er/sie/es hat geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinavimus
|
wir haben geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinavistis
|
ihr habt geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverunt addivinavere
|
sie haben geweissagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sum
|
ich bin geweissagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus es
|
du bist geweissagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus est
|
er/sie/es ist geweissagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati sumus
|
wir sind geweissagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati estis
|
ihr seid geweissagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sunt
|
sie sind geweissagt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaverim
|
ich habe geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du habest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es habe geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir haben geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr habet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie haben geweissagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus sim
|
ich sei geweissagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus sis
|
du seiest geweissagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus sit
|
er/sie/es sei geweissagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati simus
|
wir seien geweissagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati sitis
|
ihr seiet geweissagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati sint
|
sie seien geweissagt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinaveram
|
ich hatte geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinaveras
|
du hattest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinaverat
|
er/sie/es hatte geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinaveramus
|
wir hatten geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinaveratis
|
ihr hattet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinaverant
|
sie hatten geweissagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus eram
|
ich war geweissagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus eras
|
du warst geweissagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus erat
|
er/sie/es war geweissagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati eramus
|
wir waren geweissagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati eratis
|
ihr warst geweissagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati erant
|
sie waren geweissagt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavissem
|
ich hätte geweissagt |
| 2. Person Singular |
addivinavisses
|
du hättest geweissagt |
| 3. Person Singular |
addivinavisset
|
er/sie/es hätte geweissagt |
| 1. Person Plural |
addivinavissemus
|
wir hätten geweissagt |
| 2. Person Plural |
addivinavissetis
|
ihr hättet geweissagt |
| 3. Person Plural |
addivinavissent
|
sie hätten geweissagt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus essem
|
ich wäre geweissagt worden |
| 2. Person Singular |
addivinatus esses
|
du wärest geweissagt worden |
| 3. Person Singular |
addivinatus esset
|
er/sie/es wäre geweissagt worden |
| 1. Person Plural |
addivinati essemus
|
wir wären geweissagt worden |
| 2. Person Plural |
addivinati essetis
|
ihr wäret geweissagt worden |
| 3. Person Plural |
addivinati essent
|
sie wären geweissagt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinavero
|
ich werde geweissagt haben |
| 2. Person Singular |
addivinaveris
|
du wirst geweissagt haben |
| 3. Person Singular |
addivinaverit
|
er/sie/es wird geweissagt haben |
| 1. Person Plural |
addivinaverimus
|
wir werden geweissagt haben |
| 2. Person Plural |
addivinaveritis
|
ihr werdet geweissagt haben |
| 3. Person Plural |
addivinaverint
|
sie werden geweissagt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
addivinatus ero
|
ich werde geweissagt worden sein |
| 2. Person Singular |
addivinatus eris
|
du werdest geweissagt worden sein |
| 3. Person Singular |
addivinatus erit
|
er/sie/es werde geweissagt worden sein |
| 1. Person Plural |
addivinati erimus
|
wir werden geweissagt worden sein |
| 2. Person Plural |
addivinati eritis
|
ihr werdet geweissagt worden sein |
| 3. Person Plural |
addivinati erunt
|
sie werden geweissagt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinare
|
weissagen |
| Vorzeitigkeit |
addivinavisse
|
geweissagt haben |
| Nachzeitigkeit |
addivinaturum esse
|
weissagen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
addivinari addivinarier
|
geweissagt werden |
| Vorzeitigkeit |
addivinatum esse
|
geweissagt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
addivinatum iri
|
künftig geweissagt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
addivina
|
weissage! |
| 2. Person Plural |
addivinate
|
weissagt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
addivinato
|
| 3. Person Singular |
addivinato
|
| 2. Person Plural |
addivinatote
|
| 3. Person Plural |
addivinanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
addivinare
|
das Weissagen |
| Genitiv |
addivinandi
|
des Weissagens |
| Dativ |
addivinando
|
dem Weissagen |
| Akkusativ |
addivinandum
|
das Weissagen |
| Ablativ |
addivinando
|
durch das Weissagen |
| Vokativ |
addivinande
|
Weissagen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinandus
|
addivinanda
|
addivinandum
|
| Genitiv |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinandi
|
| Dativ |
addivinando
|
addivinandae
|
addivinando
|
| Akkusativ |
addivinandum
|
addivinandam
|
addivinandum
|
| Ablativ |
addivinando
|
addivinanda
|
addivinando
|
| Vokativ |
addivinande
|
addivinanda
|
addivinandum
|
Plural
| Nominativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
| Genitiv |
addivinandorum
|
addivinandarum
|
addivinandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
addivinandos
|
addivinandas
|
addivinanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
addivinandi
|
addivinandae
|
addivinanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
| Genitiv |
addivinantis
|
addivinantis
|
addivinantis
|
| Dativ |
addivinanti
|
addivinanti
|
addivinanti
|
| Akkusativ |
addivinantem
|
addivinantem
|
addivinans
|
| Ablativ |
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
addivinanti addivinante
|
| Vokativ |
addivinans
|
addivinans
|
addivinans
|
Plural
| Nominativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Genitiv |
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
addivinantium addivinantum
|
| Dativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Akkusativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
| Ablativ |
addivinantibus
|
addivinantibus
|
addivinantibus
|
| Vokativ |
addivinantes
|
addivinantes
|
addivinantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinatus
|
addivinata
|
addivinatum
|
| Genitiv |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinati
|
| Dativ |
addivinato
|
addivinatae
|
addivinato
|
| Akkusativ |
addivinatum
|
addivinatam
|
addivinatum
|
| Ablativ |
addivinato
|
addivinata
|
addivinato
|
| Vokativ |
addivinate
|
addivinata
|
addivinatum
|
Plural
| Nominativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
| Genitiv |
addivinatorum
|
addivinatarum
|
addivinatorum
|
| Dativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Akkusativ |
addivinatos
|
addivinatas
|
addivinata
|
| Ablativ |
addivinatis
|
addivinatis
|
addivinatis
|
| Vokativ |
addivinati
|
addivinatae
|
addivinata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
addivinaturus
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
| Genitiv |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinaturi
|
| Dativ |
addivinaturo
|
addivinaturae
|
addivinaturo
|
| Akkusativ |
addivinaturum
|
addivinaturam
|
addivinaturum
|
| Ablativ |
addivinaturo
|
addivinatura
|
addivinaturo
|
| Vokativ |
addivinature
|
addivinatura
|
addivinaturum
|
Plural
| Nominativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
| Genitiv |
addivinaturorum
|
addivinaturarum
|
addivinaturorum
|
| Dativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Akkusativ |
addivinaturos
|
addivinaturas
|
addivinatura
|
| Ablativ |
addivinaturis
|
addivinaturis
|
addivinaturis
|
| Vokativ |
addivinaturi
|
addivinaturae
|
addivinatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
addivinatum
|
addivinatu
|