Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequito
|
ich reite heran |
| 2. Person Singular |
adequitas
|
du reitest heran |
| 3. Person Singular |
adequitat
|
er/sie/es reitet heran |
| 1. Person Plural |
adequitamus
|
wir reiten heran |
| 2. Person Plural |
adequitatis
|
ihr reitet heran |
| 3. Person Plural |
adequitant
|
sie reiten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitor
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitaris adequitare
|
du wirst herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitatur
|
er/sie/es wird herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitamur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitamini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitantur
|
sie werden herangeritten |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitem
|
ich reite heran |
| 2. Person Singular |
adequites
|
du reitest heran |
| 3. Person Singular |
adequitet
|
er/sie/es reite heran |
| 1. Person Plural |
adequitemus
|
wir reiten heran |
| 2. Person Plural |
adequitetis
|
ihr reitet heran |
| 3. Person Plural |
adequitent
|
sie reiten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequiter
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequiteris adequitere
|
du werdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitetur
|
er/sie/es werde herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitemur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitemini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitentur
|
sie werden herangeritten |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitabam
|
ich ritt heran |
| 2. Person Singular |
adequitabas
|
du rittest heran |
| 3. Person Singular |
adequitabat
|
er/sie/es ritt heran |
| 1. Person Plural |
adequitabamus
|
wir ritten heran |
| 2. Person Plural |
adequitabatis
|
ihr rittet heran |
| 3. Person Plural |
adequitabant
|
sie ritten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitabar
|
ich wurde herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitabaris adequitabare
|
du wurdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitabatur
|
er/sie/es wurde herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitabamur
|
wir wurden herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitabamini
|
ihr wurdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitabantur
|
sie wurden herangeritten |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitarem
|
ich ritte heran |
| 2. Person Singular |
adequitares
|
du rittest heran |
| 3. Person Singular |
adequitaret
|
er/sie/es ritte heran |
| 1. Person Plural |
adequitaremus
|
wir ritten heran |
| 2. Person Plural |
adequitaretis
|
ihr rittet heran |
| 3. Person Plural |
adequitarent
|
sie ritten heran |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitarer
|
ich würde herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitareris adequitarere
|
du würdest herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitaretur
|
er/sie/es würde herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitaremur
|
wir würden herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitaremini
|
ihr würdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitarentur
|
sie würden herangeritten |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitabo
|
ich werde heranreiten |
| 2. Person Singular |
adequitabis
|
du wirst heranreiten |
| 3. Person Singular |
adequitabit
|
er/sie/es wird heranreiten |
| 1. Person Plural |
adequitabimus
|
wir werden heranreiten |
| 2. Person Plural |
adequitabitis
|
ihr werdet heranreiten |
| 3. Person Plural |
adequitabunt
|
sie werden heranreiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitabor
|
ich werde herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitaberis adequitabere
|
du wirst herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitabitur
|
er/sie/es wird herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitabimur
|
wir werden herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitabimini
|
ihr werdet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitabuntur
|
sie werden herangeritten |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitavi
|
ich bin herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitavisti
|
du bist herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitavit
|
er/sie/es ist herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitavimus
|
wir sind herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitavistis
|
ihr seid herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitaverunt adequitavere
|
sie sind herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitatus sum
|
ich bin herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
adequitatus es
|
du bist herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
adequitatus est
|
er/sie/es ist herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
adequitati sumus
|
wir sind herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
adequitati estis
|
ihr seid herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
adequitati sunt
|
sie sind herangeritten worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitaverim
|
ich sei herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitaveris
|
du seiest herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitaverit
|
er/sie/es sei herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitaverimus
|
wir seien herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitaveritis
|
ihr seiet herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitaverint
|
sie seien herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitatus sim
|
ich sei herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
adequitatus sis
|
du seiest herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
adequitatus sit
|
er/sie/es sei herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
adequitati simus
|
wir seien herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
adequitati sitis
|
ihr seiet herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
adequitati sint
|
sie seien herangeritten worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitaveram
|
ich war herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitaveras
|
du warst herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitaverat
|
er/sie/es war herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitaveramus
|
wir waren herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitaveratis
|
ihr wart herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitaverant
|
sie waren herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitatus eram
|
ich war herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
adequitatus eras
|
du warst herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
adequitatus erat
|
er/sie/es war herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
adequitati eramus
|
wir waren herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
adequitati eratis
|
ihr warst herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
adequitati erant
|
sie waren herangeritten worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitavissem
|
ich wäre herangeritten |
| 2. Person Singular |
adequitavisses
|
du wärest herangeritten |
| 3. Person Singular |
adequitavisset
|
er/sie/es wäre herangeritten |
| 1. Person Plural |
adequitavissemus
|
wir wären herangeritten |
| 2. Person Plural |
adequitavissetis
|
ihr wäret herangeritten |
| 3. Person Plural |
adequitavissent
|
sie wären herangeritten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitatus essem
|
ich wäre herangeritten worden |
| 2. Person Singular |
adequitatus esses
|
du wärest herangeritten worden |
| 3. Person Singular |
adequitatus esset
|
er/sie/es wäre herangeritten worden |
| 1. Person Plural |
adequitati essemus
|
wir wären herangeritten worden |
| 2. Person Plural |
adequitati essetis
|
ihr wäret herangeritten worden |
| 3. Person Plural |
adequitati essent
|
sie wären herangeritten worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitavero
|
ich werde herangeritten sein |
| 2. Person Singular |
adequitaveris
|
du wirst herangeritten sein |
| 3. Person Singular |
adequitaverit
|
er/sie/es wird herangeritten sein |
| 1. Person Plural |
adequitaverimus
|
wir werden herangeritten sein |
| 2. Person Plural |
adequitaveritis
|
ihr werdet herangeritten sein |
| 3. Person Plural |
adequitaverint
|
sie werden herangeritten sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adequitatus ero
|
ich werde herangeritten worden sein |
| 2. Person Singular |
adequitatus eris
|
du werdest herangeritten worden sein |
| 3. Person Singular |
adequitatus erit
|
er/sie/es werde herangeritten worden sein |
| 1. Person Plural |
adequitati erimus
|
wir werden herangeritten worden sein |
| 2. Person Plural |
adequitati eritis
|
ihr werdet herangeritten worden sein |
| 3. Person Plural |
adequitati erunt
|
sie werden herangeritten worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adequitare
|
heranreiten |
| Vorzeitigkeit |
adequitavisse
|
herangeritten haben |
| Nachzeitigkeit |
adequitaturum esse
|
heranreiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adequitari adequitarier
|
herangeritten werden |
| Vorzeitigkeit |
adequitatum esse
|
herangeritten worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adequitatum iri
|
künftig herangeritten werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adequita
|
reite heran! |
| 2. Person Plural |
adequitate
|
reitet heran! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adequitato
|
| 3. Person Singular |
adequitato
|
| 2. Person Plural |
adequitatote
|
| 3. Person Plural |
adequitanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adequitare
|
das Heranreiten |
| Genitiv |
adequitandi
|
des Heranreitens |
| Dativ |
adequitando
|
dem Heranreiten |
| Akkusativ |
adequitandum
|
das Heranreiten |
| Ablativ |
adequitando
|
durch das Heranreiten |
| Vokativ |
adequitande
|
Heranreiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adequitandus
|
adequitanda
|
adequitandum
|
| Genitiv |
adequitandi
|
adequitandae
|
adequitandi
|
| Dativ |
adequitando
|
adequitandae
|
adequitando
|
| Akkusativ |
adequitandum
|
adequitandam
|
adequitandum
|
| Ablativ |
adequitando
|
adequitanda
|
adequitando
|
| Vokativ |
adequitande
|
adequitanda
|
adequitandum
|
Plural
| Nominativ |
adequitandi
|
adequitandae
|
adequitanda
|
| Genitiv |
adequitandorum
|
adequitandarum
|
adequitandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adequitandos
|
adequitandas
|
adequitanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adequitandi
|
adequitandae
|
adequitanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adequitans
|
adequitans
|
adequitans
|
| Genitiv |
adequitantis
|
adequitantis
|
adequitantis
|
| Dativ |
adequitanti
|
adequitanti
|
adequitanti
|
| Akkusativ |
adequitantem
|
adequitantem
|
adequitans
|
| Ablativ |
adequitanti adequitante
|
adequitanti adequitante
|
adequitanti adequitante
|
| Vokativ |
adequitans
|
adequitans
|
adequitans
|
Plural
| Nominativ |
adequitantes
|
adequitantes
|
adequitantia
|
| Genitiv |
adequitantium adequitantum
|
adequitantium adequitantum
|
adequitantium adequitantum
|
| Dativ |
adequitantibus
|
adequitantibus
|
adequitantibus
|
| Akkusativ |
adequitantes
|
adequitantes
|
adequitantia
|
| Ablativ |
adequitantibus
|
adequitantibus
|
adequitantibus
|
| Vokativ |
adequitantes
|
adequitantes
|
adequitantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adequitatus
|
adequitata
|
adequitatum
|
| Genitiv |
adequitati
|
adequitatae
|
adequitati
|
| Dativ |
adequitato
|
adequitatae
|
adequitato
|
| Akkusativ |
adequitatum
|
adequitatam
|
adequitatum
|
| Ablativ |
adequitato
|
adequitata
|
adequitato
|
| Vokativ |
adequitate
|
adequitata
|
adequitatum
|
Plural
| Nominativ |
adequitati
|
adequitatae
|
adequitata
|
| Genitiv |
adequitatorum
|
adequitatarum
|
adequitatorum
|
| Dativ |
adequitatis
|
adequitatis
|
adequitatis
|
| Akkusativ |
adequitatos
|
adequitatas
|
adequitata
|
| Ablativ |
adequitatis
|
adequitatis
|
adequitatis
|
| Vokativ |
adequitati
|
adequitatae
|
adequitata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adequitaturus
|
adequitatura
|
adequitaturum
|
| Genitiv |
adequitaturi
|
adequitaturae
|
adequitaturi
|
| Dativ |
adequitaturo
|
adequitaturae
|
adequitaturo
|
| Akkusativ |
adequitaturum
|
adequitaturam
|
adequitaturum
|
| Ablativ |
adequitaturo
|
adequitatura
|
adequitaturo
|
| Vokativ |
adequitature
|
adequitatura
|
adequitaturum
|
Plural
| Nominativ |
adequitaturi
|
adequitaturae
|
adequitatura
|
| Genitiv |
adequitaturorum
|
adequitaturarum
|
adequitaturorum
|
| Dativ |
adequitaturis
|
adequitaturis
|
adequitaturis
|
| Akkusativ |
adequitaturos
|
adequitaturas
|
adequitatura
|
| Ablativ |
adequitaturis
|
adequitaturis
|
adequitaturis
|
| Vokativ |
adequitaturi
|
adequitaturae
|
adequitatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adequitatum
|
adequitatu
|