Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirment
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
|
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des es |
| Dativ |
adfirmando
|
dem |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das |
| Vokativ |
adfirmande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
ich bekräftige |
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
du bekräftigst |
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
er/sie/es bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
wir bekräftigen |
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
ihr bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
sie bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
du wirst bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
er/sie/es wird bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
sie werden bekräftigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
ich bekräftige |
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
du bekräftigest |
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
er/sie/es bekräftige |
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
wir bekräftigen |
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
ihr bekräftiget |
| 3. Person Plural |
adfirment
|
sie bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
du werdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
er/sie/es werde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
sie werden bekräftigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
ich bekräftigte |
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
du bekräftigtest |
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
er/sie/es bekräftigte |
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
wir bekräftigten |
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
ihr bekräftigtet |
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
sie bekräftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
ich wurde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
du wurdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
er/sie/es wurde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
wir wurden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
ihr wurdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
sie wurden bekräftigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
ich bekräftigte |
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
du bekräftigtest |
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
er/sie/es bekräftigte |
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
wir bekräftigten |
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
ihr bekräftigtet |
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
sie bekräftigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
ich würde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
du würdest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
er/sie/es würde bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
wir würden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
ihr würdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
sie würden bekräftigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
ich werde bekräftigen |
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
du wirst bekräftigen |
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
er/sie/es wird bekräftigen |
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
wir werden bekräftigen |
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
ihr werdet bekräftigen |
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
sie werden bekräftigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
ich werde bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
du wirst bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
er/sie/es wird bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
wir werden bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
ihr werdet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
sie werden bekräftigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
ich habe bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
du hast bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
er/sie/es hat bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
wir haben bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
ihr habt bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
sie haben bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
ich bin bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
du bist bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
er/sie/es ist bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
wir sind bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
ihr seid bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
sie sind bekräftigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
ich habe bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du habest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es habe bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir haben bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr habet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie haben bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
ich sei bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
du seiest bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
er/sie/es sei bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
wir seien bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
ihr seiet bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
sie seien bekräftigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
ich hatte bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
du hattest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
er/sie/es hatte bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
wir hatten bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
ihr hattet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
sie hatten bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
ich war bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
du warst bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
er/sie/es war bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
wir waren bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
ihr warst bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
sie waren bekräftigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
ich hätte bekräftigt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
du hättest bekräftigt |
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
er/sie/es hätte bekräftigt |
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
wir hätten bekräftigt |
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
ihr hättet bekräftigt |
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
sie hätten bekräftigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
ich wäre bekräftigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
du wärest bekräftigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
er/sie/es wäre bekräftigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
wir wären bekräftigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
ihr wäret bekräftigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
sie wären bekräftigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
ich werde bekräftigt haben |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du wirst bekräftigt haben |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es wird bekräftigt haben |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir werden bekräftigt haben |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr werdet bekräftigt haben |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie werden bekräftigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
ich werde bekräftigt worden sein |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
du werdest bekräftigt worden sein |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
er/sie/es werde bekräftigt worden sein |
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
wir werden bekräftigt worden sein |
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
ihr werdet bekräftigt worden sein |
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
sie werden bekräftigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
bekräftigen |
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
bekräftigt haben |
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
bekräftigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
bekräftigt werden |
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
bekräftigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
künftig bekräftigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
bekräftige! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
bekräftigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das Bekräftigen |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des Bekräftigens |
| Dativ |
adfirmando
|
dem Bekräftigen |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das Bekräftigen |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das Bekräftigen |
| Vokativ |
adfirmande
|
Bekräftigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
du bestätigst |
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
er/sie/es bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
ihr bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
sie werden bestätigt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
ich bestätige |
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
du bestätigest |
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
er/sie/es bestätige |
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
wir bestätigen |
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
ihr bestätiget |
| 3. Person Plural |
adfirment
|
sie bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
du werdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
er/sie/es werde bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
sie werden bestätigt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
ich wurde bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
du wurdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
er/sie/es wurde bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
wir wurden bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
ihr wurdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
sie wurden bestätigt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
ich bestätigte |
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
du bestätigtest |
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
er/sie/es bestätigte |
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
wir bestätigten |
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
ihr bestätigtet |
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
sie bestätigten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
ich würde bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
du würdest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
er/sie/es würde bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
wir würden bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
ihr würdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
sie würden bestätigt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
ich werde bestätigen |
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
du wirst bestätigen |
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
er/sie/es wird bestätigen |
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
wir werden bestätigen |
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
ihr werdet bestätigen |
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
sie werden bestätigen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
ich werde bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
du wirst bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
er/sie/es wird bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
wir werden bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
ihr werdet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
sie werden bestätigt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
du hast bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
er/sie/es hat bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
ihr habt bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
ich bin bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
du bist bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
er/sie/es ist bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
wir sind bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
ihr seid bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
sie sind bestätigt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
ich habe bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du habest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es habe bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir haben bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr habet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie haben bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
ich sei bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
du seiest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
er/sie/es sei bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
wir seien bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
ihr seiet bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
sie seien bestätigt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
ich hatte bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
du hattest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
er/sie/es hatte bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
wir hatten bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
ihr hattet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
sie hatten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
ich war bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
du warst bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
er/sie/es war bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
wir waren bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
ihr warst bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
sie waren bestätigt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
ich hätte bestätigt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
du hättest bestätigt |
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
er/sie/es hätte bestätigt |
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
wir hätten bestätigt |
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
ihr hättet bestätigt |
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
sie hätten bestätigt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
ich wäre bestätigt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
du wärest bestätigt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
er/sie/es wäre bestätigt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
wir wären bestätigt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
ihr wäret bestätigt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
sie wären bestätigt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
ich werde bestätigt haben |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du wirst bestätigt haben |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es wird bestätigt haben |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir werden bestätigt haben |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr werdet bestätigt haben |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie werden bestätigt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
ich werde bestätigt worden sein |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
du werdest bestätigt worden sein |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
er/sie/es werde bestätigt worden sein |
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
wir werden bestätigt worden sein |
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
ihr werdet bestätigt worden sein |
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
sie werden bestätigt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
bestätigen |
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
bestätigt haben |
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
bestätigen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
bestätigt werden |
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
bestätigt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
künftig bestätigt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
bestätige! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
bestätigt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das Bestätigen |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des Bestätigens |
| Dativ |
adfirmando
|
dem Bestätigen |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das Bestätigen |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das Bestätigen |
| Vokativ |
adfirmande
|
Bestätigen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
ich betone |
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
du betonst |
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
er/sie/es betont |
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
wir betonen |
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
ihr betont |
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
sie betonen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
ich werde betont |
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
du wirst betont |
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
er/sie/es wird betont |
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
wir werden betont |
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
ihr werdet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
sie werden betont |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
ich betone |
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
du betonest |
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
er/sie/es betone |
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
wir betonen |
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
ihr betonet |
| 3. Person Plural |
adfirment
|
sie betonen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
ich werde betont |
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
du werdest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
er/sie/es werde betont |
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
wir werden betont |
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
ihr werdet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
sie werden betont |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
ich betonte |
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
du betontest |
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
er/sie/es betonte |
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
wir betonten |
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
ihr betontet |
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
sie betonten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
ich wurde betont |
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
du wurdest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
er/sie/es wurde betont |
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
wir wurden betont |
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
ihr wurdet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
sie wurden betont |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
ich betonte |
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
du betontest |
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
er/sie/es betonte |
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
wir betonten |
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
ihr betontet |
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
sie betonten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
ich würde betont |
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
du würdest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
er/sie/es würde betont |
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
wir würden betont |
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
ihr würdet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
sie würden betont |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
ich werde betonen |
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
du wirst betonen |
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
er/sie/es wird betonen |
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
wir werden betonen |
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
ihr werdet betonen |
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
sie werden betonen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
ich werde betont |
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
du wirst betont |
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
er/sie/es wird betont |
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
wir werden betont |
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
ihr werdet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
sie werden betont |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
ich habe betont |
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
du hast betont |
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
er/sie/es hat betont |
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
wir haben betont |
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
ihr habt betont |
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
sie haben betont |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
ich bin betont worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
du bist betont worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
er/sie/es ist betont worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
wir sind betont worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
ihr seid betont worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
sie sind betont worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
ich habe betont |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du habest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es habe betont |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir haben betont |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr habet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie haben betont |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
ich sei betont worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
du seiest betont worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
er/sie/es sei betont worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
wir seien betont worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
ihr seiet betont worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
sie seien betont worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
ich hatte betont |
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
du hattest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
er/sie/es hatte betont |
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
wir hatten betont |
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
ihr hattet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
sie hatten betont |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
ich war betont worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
du warst betont worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
er/sie/es war betont worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
wir waren betont worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
ihr warst betont worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
sie waren betont worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
ich hätte betont |
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
du hättest betont |
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
er/sie/es hätte betont |
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
wir hätten betont |
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
ihr hättet betont |
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
sie hätten betont |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
ich wäre betont worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
du wärest betont worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
er/sie/es wäre betont worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
wir wären betont worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
ihr wäret betont worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
sie wären betont worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
ich werde betont haben |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du wirst betont haben |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es wird betont haben |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir werden betont haben |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr werdet betont haben |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie werden betont haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
ich werde betont worden sein |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
du werdest betont worden sein |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
er/sie/es werde betont worden sein |
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
wir werden betont worden sein |
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
ihr werdet betont worden sein |
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
sie werden betont worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
betonen |
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
betont haben |
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
betonen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
betont werden |
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
betont worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
künftig betont werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
betone! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
betont! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das Betonen |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des Betonens |
| Dativ |
adfirmando
|
dem Betonen |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das Betonen |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das Betonen |
| Vokativ |
adfirmande
|
Betonen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
ich durchsetze; setze durch |
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
du durchsetzt; setzt durch |
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
er/sie/es durchsetzt; setzt durch |
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
wir durchsetzen; setzen durch |
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
ihr durchsetzt; setzt durch |
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
sie durchsetzen; setzen durch |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
ich werde durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
du wirst durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
er/sie/es wird durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
wir werden durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
ihr werdet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
sie werden durchsetzt; durchgesetzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
ich durchsetze; setze durch |
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
du durchsetzest; setzest durch |
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
er/sie/es durchsetze; setze durch |
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
wir durchsetzen; setzen durch |
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
ihr durchsetzet; setzet durch |
| 3. Person Plural |
adfirment
|
sie durchsetzen; setzen durch |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
ich werde durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
du werdest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
er/sie/es werde durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
wir werden durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
ihr werdet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
sie werden durchsetzt; durchgesetzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
ich durchsetzte; setzte durch |
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
du durchsetztest; setztest durch |
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
er/sie/es durchsetzte; setzte durch |
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
wir durchsetzten; setzten durch |
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
ihr durchsetztet; setztet durch |
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
sie durchsetzten; setzten durch |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
ich wurde durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
du wurdest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
er/sie/es wurde durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
wir wurden durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
ihr wurdet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
sie wurden durchsetzt; durchgesetzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
ich durchsetzte; setzte durch |
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
du durchsetztest; setztest durch |
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
er/sie/es durchsetzte; setzte durch |
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
wir durchsetzten; setzten durch |
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
ihr durchsetztet; setztet durch |
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
sie durchsetzten; setzten durch |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
ich würde durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
du würdest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
er/sie/es würde durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
wir würden durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
ihr würdet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
sie würden durchsetzt; durchgesetzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
ich werde durchsetzen |
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
du wirst durchsetzen |
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
er/sie/es wird durchsetzen |
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
wir werden durchsetzen |
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
ihr werdet durchsetzen |
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
sie werden durchsetzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
ich werde durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
du wirst durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
er/sie/es wird durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
wir werden durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
ihr werdet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
sie werden durchsetzt; durchgesetzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
ich habe durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
du hast durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
er/sie/es hat durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
wir haben durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
ihr habt durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
sie haben durchsetzt; durchgesetzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
ich bin durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
du bist durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
er/sie/es ist durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
wir sind durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
ihr seid durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
sie sind durchsetzt; durchgesetzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
ich habe durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du habest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es habe durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir haben durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr habet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie haben durchsetzt; durchgesetzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
ich sei durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
du seiest durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
er/sie/es sei durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
wir seien durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
ihr seiet durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
sie seien durchsetzt; durchgesetzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
ich hatte durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
du hattest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
er/sie/es hatte durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
wir hatten durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
ihr hattet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
sie hatten durchsetzt; durchgesetzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
ich war durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
du warst durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
er/sie/es war durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
wir waren durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
ihr warst durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
sie waren durchsetzt; durchgesetzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
ich hätte durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
du hättest durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
er/sie/es hätte durchsetzt; durchgesetzt |
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
wir hätten durchsetzt; durchgesetzt |
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
ihr hättet durchsetzt; durchgesetzt |
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
sie hätten durchsetzt; durchgesetzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
ich wäre durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
du wärest durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
er/sie/es wäre durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
wir wären durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
ihr wäret durchsetzt; durchgesetzt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
sie wären durchsetzt; durchgesetzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
ich werde durchsetzt; durchgesetzt haben |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du wirst durchsetzt; durchgesetzt haben |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es wird durchsetzt; durchgesetzt haben |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir werden durchsetzt; durchgesetzt haben |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr werdet durchsetzt; durchgesetzt haben |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie werden durchsetzt; durchgesetzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
ich werde durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
du werdest durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
er/sie/es werde durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
wir werden durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
ihr werdet durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
sie werden durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
durchsetzen |
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
durchsetzt; durchgesetzt haben |
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
durchsetzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
durchsetzt; durchgesetzt werden |
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
durchsetzt; durchgesetzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
künftig durchsetzt; durchgesetzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
durchsetze; setze durch! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
durchsetzt; setzt durch! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das Durchsetzen |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des Durchsetzens |
| Dativ |
adfirmando
|
dem Durchsetzen |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das Durchsetzen |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das Durchsetzen |
| Vokativ |
adfirmande
|
Durchsetzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmo
|
ich stelle wiederher |
| 2. Person Singular |
adfirmas
|
du stellst wiederher |
| 3. Person Singular |
adfirmat
|
er/sie/es stellt wiederher |
| 1. Person Plural |
adfirmamus
|
wir stellen wiederher |
| 2. Person Plural |
adfirmatis
|
ihr stellt wiederher |
| 3. Person Plural |
adfirmant
|
sie stellen wiederher |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmor
|
ich werde wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmaris adfirmare
|
du wirst wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmatur
|
er/sie/es wird wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmamur
|
wir werden wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmamini
|
ihr werdet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmantur
|
sie werden wiederhergestellt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmem
|
ich stelle wiederher |
| 2. Person Singular |
adfirmes
|
du stellest wiederher |
| 3. Person Singular |
adfirmet
|
er/sie/es stelle wiederher |
| 1. Person Plural |
adfirmemus
|
wir stellen wiederher |
| 2. Person Plural |
adfirmetis
|
ihr stellet wiederher |
| 3. Person Plural |
adfirment
|
sie stellen wiederher |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmer
|
ich werde wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmeris adfirmere
|
du werdest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmetur
|
er/sie/es werde wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmemur
|
wir werden wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmemini
|
ihr werdet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmentur
|
sie werden wiederhergestellt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabam
|
ich stellte wiederher |
| 2. Person Singular |
adfirmabas
|
du stelltest wiederher |
| 3. Person Singular |
adfirmabat
|
er/sie/es stellte wiederher |
| 1. Person Plural |
adfirmabamus
|
wir stellten wiederher |
| 2. Person Plural |
adfirmabatis
|
ihr stelltet wiederher |
| 3. Person Plural |
adfirmabant
|
sie stellten wiederher |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabar
|
ich wurde wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmabaris adfirmabare
|
du wurdest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmabatur
|
er/sie/es wurde wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmabamur
|
wir wurden wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmabamini
|
ihr wurdet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmabantur
|
sie wurden wiederhergestellt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarem
|
ich stellte wiederher |
| 2. Person Singular |
adfirmares
|
du stelltest wiederher |
| 3. Person Singular |
adfirmaret
|
er/sie/es stellte wiederher |
| 1. Person Plural |
adfirmaremus
|
wir stellten wiederher |
| 2. Person Plural |
adfirmaretis
|
ihr stelltet wiederher |
| 3. Person Plural |
adfirmarent
|
sie stellten wiederher |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmarer
|
ich würde wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmareris adfirmarere
|
du würdest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmaretur
|
er/sie/es würde wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmaremur
|
wir würden wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmaremini
|
ihr würdet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmarentur
|
sie würden wiederhergestellt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabo
|
ich werde wiederherstellen |
| 2. Person Singular |
adfirmabis
|
du wirst wiederherstellen |
| 3. Person Singular |
adfirmabit
|
er/sie/es wird wiederherstellen |
| 1. Person Plural |
adfirmabimus
|
wir werden wiederherstellen |
| 2. Person Plural |
adfirmabitis
|
ihr werdet wiederherstellen |
| 3. Person Plural |
adfirmabunt
|
sie werden wiederherstellen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmabor
|
ich werde wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmaberis adfirmabere
|
du wirst wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmabitur
|
er/sie/es wird wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmabimur
|
wir werden wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmabimini
|
ihr werdet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmabuntur
|
sie werden wiederhergestellt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavi
|
ich habe wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisti
|
du hast wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmavit
|
er/sie/es hat wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmavimus
|
wir haben wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmavistis
|
ihr habt wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverunt adfirmavere
|
sie haben wiederhergestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sum
|
ich bin wiederhergestellt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus es
|
du bist wiederhergestellt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus est
|
er/sie/es ist wiederhergestellt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati sumus
|
wir sind wiederhergestellt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati estis
|
ihr seid wiederhergestellt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sunt
|
sie sind wiederhergestellt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaverim
|
ich habe wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du habest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es habe wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir haben wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr habet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie haben wiederhergestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus sim
|
ich sei wiederhergestellt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus sis
|
du seiest wiederhergestellt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus sit
|
er/sie/es sei wiederhergestellt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati simus
|
wir seien wiederhergestellt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati sitis
|
ihr seiet wiederhergestellt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati sint
|
sie seien wiederhergestellt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmaveram
|
ich hatte wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmaveras
|
du hattest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmaverat
|
er/sie/es hatte wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmaveramus
|
wir hatten wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmaveratis
|
ihr hattet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmaverant
|
sie hatten wiederhergestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus eram
|
ich war wiederhergestellt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eras
|
du warst wiederhergestellt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erat
|
er/sie/es war wiederhergestellt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati eramus
|
wir waren wiederhergestellt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati eratis
|
ihr warst wiederhergestellt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati erant
|
sie waren wiederhergestellt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavissem
|
ich hätte wiederhergestellt |
| 2. Person Singular |
adfirmavisses
|
du hättest wiederhergestellt |
| 3. Person Singular |
adfirmavisset
|
er/sie/es hätte wiederhergestellt |
| 1. Person Plural |
adfirmavissemus
|
wir hätten wiederhergestellt |
| 2. Person Plural |
adfirmavissetis
|
ihr hättet wiederhergestellt |
| 3. Person Plural |
adfirmavissent
|
sie hätten wiederhergestellt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus essem
|
ich wäre wiederhergestellt worden |
| 2. Person Singular |
adfirmatus esses
|
du wärest wiederhergestellt worden |
| 3. Person Singular |
adfirmatus esset
|
er/sie/es wäre wiederhergestellt worden |
| 1. Person Plural |
adfirmati essemus
|
wir wären wiederhergestellt worden |
| 2. Person Plural |
adfirmati essetis
|
ihr wäret wiederhergestellt worden |
| 3. Person Plural |
adfirmati essent
|
sie wären wiederhergestellt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmavero
|
ich werde wiederhergestellt haben |
| 2. Person Singular |
adfirmaveris
|
du wirst wiederhergestellt haben |
| 3. Person Singular |
adfirmaverit
|
er/sie/es wird wiederhergestellt haben |
| 1. Person Plural |
adfirmaverimus
|
wir werden wiederhergestellt haben |
| 2. Person Plural |
adfirmaveritis
|
ihr werdet wiederhergestellt haben |
| 3. Person Plural |
adfirmaverint
|
sie werden wiederhergestellt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adfirmatus ero
|
ich werde wiederhergestellt worden sein |
| 2. Person Singular |
adfirmatus eris
|
du werdest wiederhergestellt worden sein |
| 3. Person Singular |
adfirmatus erit
|
er/sie/es werde wiederhergestellt worden sein |
| 1. Person Plural |
adfirmati erimus
|
wir werden wiederhergestellt worden sein |
| 2. Person Plural |
adfirmati eritis
|
ihr werdet wiederhergestellt worden sein |
| 3. Person Plural |
adfirmati erunt
|
sie werden wiederhergestellt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmare
|
wiederherstellen |
| Vorzeitigkeit |
adfirmavisse
|
wiederhergestellt haben |
| Nachzeitigkeit |
adfirmaturum esse
|
wiederherstellen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adfirmari adfirmarier
|
wiederhergestellt werden |
| Vorzeitigkeit |
adfirmatum esse
|
wiederhergestellt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adfirmatum iri
|
künftig wiederhergestellt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adfirma
|
stelle wiederher! |
| 2. Person Plural |
adfirmate
|
stellt wiederher! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adfirmato
|
| 3. Person Singular |
adfirmato
|
| 2. Person Plural |
adfirmatote
|
| 3. Person Plural |
adfirmanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adfirmare
|
das Wiederherstellen |
| Genitiv |
adfirmandi
|
des Wiederherstellens |
| Dativ |
adfirmando
|
dem Wiederherstellen |
| Akkusativ |
adfirmandum
|
das Wiederherstellen |
| Ablativ |
adfirmando
|
durch das Wiederherstellen |
| Vokativ |
adfirmande
|
Wiederherstellen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmandus
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
| Genitiv |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmandi
|
| Dativ |
adfirmando
|
adfirmandae
|
adfirmando
|
| Akkusativ |
adfirmandum
|
adfirmandam
|
adfirmandum
|
| Ablativ |
adfirmando
|
adfirmanda
|
adfirmando
|
| Vokativ |
adfirmande
|
adfirmanda
|
adfirmandum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
| Genitiv |
adfirmandorum
|
adfirmandarum
|
adfirmandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adfirmandos
|
adfirmandas
|
adfirmanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adfirmandi
|
adfirmandae
|
adfirmanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
| Genitiv |
adfirmantis
|
adfirmantis
|
adfirmantis
|
| Dativ |
adfirmanti
|
adfirmanti
|
adfirmanti
|
| Akkusativ |
adfirmantem
|
adfirmantem
|
adfirmans
|
| Ablativ |
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
adfirmanti adfirmante
|
| Vokativ |
adfirmans
|
adfirmans
|
adfirmans
|
Plural
| Nominativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Genitiv |
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
adfirmantium adfirmantum
|
| Dativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Akkusativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
| Ablativ |
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
adfirmantibus
|
| Vokativ |
adfirmantes
|
adfirmantes
|
adfirmantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmatus
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
| Genitiv |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmati
|
| Dativ |
adfirmato
|
adfirmatae
|
adfirmato
|
| Akkusativ |
adfirmatum
|
adfirmatam
|
adfirmatum
|
| Ablativ |
adfirmato
|
adfirmata
|
adfirmato
|
| Vokativ |
adfirmate
|
adfirmata
|
adfirmatum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
| Genitiv |
adfirmatorum
|
adfirmatarum
|
adfirmatorum
|
| Dativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Akkusativ |
adfirmatos
|
adfirmatas
|
adfirmata
|
| Ablativ |
adfirmatis
|
adfirmatis
|
adfirmatis
|
| Vokativ |
adfirmati
|
adfirmatae
|
adfirmata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adfirmaturus
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
| Genitiv |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmaturi
|
| Dativ |
adfirmaturo
|
adfirmaturae
|
adfirmaturo
|
| Akkusativ |
adfirmaturum
|
adfirmaturam
|
adfirmaturum
|
| Ablativ |
adfirmaturo
|
adfirmatura
|
adfirmaturo
|
| Vokativ |
adfirmature
|
adfirmatura
|
adfirmaturum
|
Plural
| Nominativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
| Genitiv |
adfirmaturorum
|
adfirmaturarum
|
adfirmaturorum
|
| Dativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Akkusativ |
adfirmaturos
|
adfirmaturas
|
adfirmatura
|
| Ablativ |
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
adfirmaturis
|
| Vokativ |
adfirmaturi
|
adfirmaturae
|
adfirmatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adfirmatum
|
adfirmatu
|