| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| adgnoscere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | anerkennen erkennen fordern realisieren |
| adgnoscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst anerkannt du wirst erkannt du wirst gefordert du wirst realisiert |
| adgnoscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | erkenne an erkenne fordere; fordre realisiere |
| adgnoscere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Futur I Indikativ Passiv | du wirst anerkannt du wirst erkannt du wirst gefordert du wirst realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnosco |
ich erkenne an |
| 2. Person Singular | adgnoscis |
du erkennst an |
| 3. Person Singular | adgnoscit |
er/sie/es erkennt an |
| 1. Person Plural | adgnoscimus |
wir erkennen an |
| 2. Person Plural | adgnoscitis |
ihr erkennt an |
| 3. Person Plural | adgnoscunt |
sie erkennen an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscor |
ich werde anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscitur |
er/sie/es wird anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscimur |
wir werden anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscimini |
ihr werdet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscuntur |
sie werden anerkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich erkenne an |
| 2. Person Singular | adgnoscas |
du erkennest an |
| 3. Person Singular | adgnoscat |
er/sie/es erkenne an |
| 1. Person Plural | adgnoscamus |
wir erkennen an |
| 2. Person Plural | adgnoscatis |
ihr erkennet an |
| 3. Person Plural | adgnoscant |
sie erkennen an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscaris adgnoscare |
du werdest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscatur |
er/sie/es werde anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscamur |
wir werden anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscamini |
ihr werdet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscantur |
sie werden anerkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebam |
ich erkannte an |
| 2. Person Singular | adgnoscebas |
du erkanntest an |
| 3. Person Singular | adgnoscebat |
er/sie/es erkannte an |
| 1. Person Plural | adgnoscebamus |
wir erkannten an |
| 2. Person Plural | adgnoscebatis |
ihr erkanntet an |
| 3. Person Plural | adgnoscebant |
sie erkannten an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebar |
ich wurde anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscebaris adgnoscebare |
du wurdest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscebatur |
er/sie/es wurde anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscebamur |
wir wurden anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscebamini |
ihr wurdet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscebantur |
sie wurden anerkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerem |
ich erkennte an |
| 2. Person Singular | adgnosceres |
du erkenntest an |
| 3. Person Singular | adgnosceret |
er/sie/es erkennte an |
| 1. Person Plural | adgnosceremus |
wir erkennten an |
| 2. Person Plural | adgnosceretis |
ihr erkenntet an |
| 3. Person Plural | adgnoscerent |
sie erkennten an |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerer |
ich würde anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscereris adgnoscerere |
du würdest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnosceretur |
er/sie/es würde anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnosceremur |
wir würden anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnosceremini |
ihr würdet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscerentur |
sie würden anerkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich werde anerkennen |
| 2. Person Singular | adgnosces |
du wirst anerkennen |
| 3. Person Singular | adgnoscet |
er/sie/es wird anerkennen |
| 1. Person Plural | adgnoscemus |
wir werden anerkennen |
| 2. Person Plural | adgnoscetis |
ihr werdet anerkennen |
| 3. Person Plural | adgnoscent |
sie werden anerkennen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscetur |
er/sie/es wird anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscemur |
wir werden anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscemini |
ihr werdet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscentur |
sie werden anerkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovi |
ich habe anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnovisti |
du hast anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnovit |
er/sie/es hat anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnovimus |
wir haben anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnovistis |
ihr habt anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverunt adgnovere |
sie haben anerkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sum |
ich bin anerkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus es |
du bist anerkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus est |
er/sie/es ist anerkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti sumus |
wir sind anerkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti estis |
ihr seid anerkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti sunt |
sie sind anerkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoverim |
ich habe anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du habest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es habe anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir haben anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr habet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie haben anerkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sim |
ich sei anerkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus sis |
du seiest anerkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus sit |
er/sie/es sei anerkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti simus |
wir seien anerkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti sitis |
ihr seiet anerkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti sint |
sie seien anerkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoveram |
ich hatte anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnoveras |
du hattest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnoverat |
er/sie/es hatte anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnoveramus |
wir hatten anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnoveratis |
ihr hattet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverant |
sie hatten anerkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus eram |
ich war anerkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus eras |
du warst anerkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus erat |
er/sie/es war anerkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti eramus |
wir waren anerkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti eratis |
ihr warst anerkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti erant |
sie waren anerkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovissem |
ich hätte anerkannt |
| 2. Person Singular | adgnovisses |
du hättest anerkannt |
| 3. Person Singular | adgnovisset |
er/sie/es hätte anerkannt |
| 1. Person Plural | adgnovissemus |
wir hätten anerkannt |
| 2. Person Plural | adgnovissetis |
ihr hättet anerkannt |
| 3. Person Plural | adgnovissent |
sie hätten anerkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus essem |
ich wäre anerkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus esses |
du wärest anerkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus esset |
er/sie/es wäre anerkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti essemus |
wir wären anerkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti essetis |
ihr wäret anerkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti essent |
sie wären anerkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovero |
ich werde anerkannt haben |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du wirst anerkannt haben |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es wird anerkannt haben |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir werden anerkannt haben |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr werdet anerkannt haben |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie werden anerkannt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus ero |
ich werde anerkannt worden sein |
| 2. Person Singular | adgnitus eris |
du werdest anerkannt worden sein |
| 3. Person Singular | adgnitus erit |
er/sie/es werde anerkannt worden sein |
| 1. Person Plural | adgniti erimus |
wir werden anerkannt worden sein |
| 2. Person Plural | adgniti eritis |
ihr werdet anerkannt worden sein |
| 3. Person Plural | adgniti erunt |
sie werden anerkannt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnoscere |
anerkennen |
| Vorzeitigkeit | adgnovisse |
anerkannt haben |
| Nachzeitigkeit | adgniturum esse |
anerkennen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnosci adgnoscier |
anerkannt werden |
| Vorzeitigkeit | adgnitum esse |
anerkannt worden sein |
| Nachzeitigkeit | adgnitum iri |
künftig anerkannt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | adgnosce adgnosc |
erkenne an! |
| 2. Person Plural | adgnoscite |
erkennt an! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | adgnoscito |
| 3. Person Singular | adgnoscito |
| 2. Person Plural | adgnoscitote |
| 3. Person Plural | adgnoscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | adgnoscere |
das Anerkennen |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
des Anerkennens |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
dem Anerkennen |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
das Anerkennen |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
durch das Anerkennen |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
Anerkennen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscendus adgnoscundus |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendi adgnoscundi |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
adgnoscendam adgnoscundam |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Nominativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Genitiv | adgnoscendorum adgnoscundorum |
adgnoscendarum adgnoscundarum |
adgnoscendorum adgnoscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | adgnoscendos adgnoscundos |
adgnoscendas adgnoscundas |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Genitiv | adgnoscentis |
adgnoscentis |
adgnoscentis |
| Dativ | adgnoscenti |
adgnoscenti |
adgnoscenti |
| Akkusativ | adgnoscentem |
adgnoscentem |
adgnoscens |
| Ablativ | adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
| Vokativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Nominativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Genitiv | adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
| Dativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Akkusativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Ablativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Vokativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnitus |
adgnita |
adgnitum |
| Genitiv | adgniti |
adgnitae |
adgniti |
| Dativ | adgnito |
adgnitae |
adgnito |
| Akkusativ | adgnitum |
adgnitam |
adgnitum |
| Ablativ | adgnito |
adgnita |
adgnito |
| Vokativ | adgnite |
adgnita |
adgnitum |
| Nominativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Genitiv | adgnitorum |
adgnitarum |
adgnitorum |
| Dativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Akkusativ | adgnitos |
adgnitas |
adgnita |
| Ablativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Vokativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgniturus |
adgnitura |
adgniturum |
| Genitiv | adgnituri |
adgniturae |
adgnituri |
| Dativ | adgnituro |
adgniturae |
adgnituro |
| Akkusativ | adgniturum |
adgnituram |
adgniturum |
| Ablativ | adgnituro |
adgnitura |
adgnituro |
| Vokativ | adgniture |
adgnitura |
adgniturum |
| Nominativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Genitiv | adgniturorum |
adgniturarum |
adgniturorum |
| Dativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Akkusativ | adgnituros |
adgnituras |
adgnitura |
| Ablativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Vokativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Supin I | Supin II |
| adgnitum |
adgnitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnosco |
ich erkenne |
| 2. Person Singular | adgnoscis |
du erkennst |
| 3. Person Singular | adgnoscit |
er/sie/es erkennt |
| 1. Person Plural | adgnoscimus |
wir erkennen |
| 2. Person Plural | adgnoscitis |
ihr erkennt |
| 3. Person Plural | adgnoscunt |
sie erkennen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscor |
ich werde erkannt |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscitur |
er/sie/es wird erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscimur |
wir werden erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscimini |
ihr werdet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscuntur |
sie werden erkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich erkenne |
| 2. Person Singular | adgnoscas |
du erkennest |
| 3. Person Singular | adgnoscat |
er/sie/es erkenne |
| 1. Person Plural | adgnoscamus |
wir erkennen |
| 2. Person Plural | adgnoscatis |
ihr erkennet |
| 3. Person Plural | adgnoscant |
sie erkennen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde erkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscaris adgnoscare |
du werdest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscatur |
er/sie/es werde erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscamur |
wir werden erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscamini |
ihr werdet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscantur |
sie werden erkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebam |
ich erkannte |
| 2. Person Singular | adgnoscebas |
du erkanntest |
| 3. Person Singular | adgnoscebat |
er/sie/es erkannte |
| 1. Person Plural | adgnoscebamus |
wir erkannten |
| 2. Person Plural | adgnoscebatis |
ihr erkanntet |
| 3. Person Plural | adgnoscebant |
sie erkannten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebar |
ich wurde erkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscebaris adgnoscebare |
du wurdest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscebatur |
er/sie/es wurde erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscebamur |
wir wurden erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscebamini |
ihr wurdet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscebantur |
sie wurden erkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerem |
ich erkennte |
| 2. Person Singular | adgnosceres |
du erkenntest |
| 3. Person Singular | adgnosceret |
er/sie/es erkennte |
| 1. Person Plural | adgnosceremus |
wir erkennten |
| 2. Person Plural | adgnosceretis |
ihr erkenntet |
| 3. Person Plural | adgnoscerent |
sie erkennten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerer |
ich würde erkannt |
| 2. Person Singular | adgnoscereris adgnoscerere |
du würdest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnosceretur |
er/sie/es würde erkannt |
| 1. Person Plural | adgnosceremur |
wir würden erkannt |
| 2. Person Plural | adgnosceremini |
ihr würdet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscerentur |
sie würden erkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich werde erkennen |
| 2. Person Singular | adgnosces |
du wirst erkennen |
| 3. Person Singular | adgnoscet |
er/sie/es wird erkennen |
| 1. Person Plural | adgnoscemus |
wir werden erkennen |
| 2. Person Plural | adgnoscetis |
ihr werdet erkennen |
| 3. Person Plural | adgnoscent |
sie werden erkennen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde erkannt |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoscetur |
er/sie/es wird erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoscemur |
wir werden erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoscemini |
ihr werdet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoscentur |
sie werden erkannt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovi |
ich habe erkannt |
| 2. Person Singular | adgnovisti |
du hast erkannt |
| 3. Person Singular | adgnovit |
er/sie/es hat erkannt |
| 1. Person Plural | adgnovimus |
wir haben erkannt |
| 2. Person Plural | adgnovistis |
ihr habt erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverunt adgnovere |
sie haben erkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sum |
ich bin erkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus es |
du bist erkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus est |
er/sie/es ist erkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti sumus |
wir sind erkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti estis |
ihr seid erkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti sunt |
sie sind erkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoverim |
ich habe erkannt |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du habest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es habe erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir haben erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr habet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie haben erkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sim |
ich sei erkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus sis |
du seiest erkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus sit |
er/sie/es sei erkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti simus |
wir seien erkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti sitis |
ihr seiet erkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti sint |
sie seien erkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoveram |
ich hatte erkannt |
| 2. Person Singular | adgnoveras |
du hattest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnoverat |
er/sie/es hatte erkannt |
| 1. Person Plural | adgnoveramus |
wir hatten erkannt |
| 2. Person Plural | adgnoveratis |
ihr hattet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnoverant |
sie hatten erkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus eram |
ich war erkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus eras |
du warst erkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus erat |
er/sie/es war erkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti eramus |
wir waren erkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti eratis |
ihr warst erkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti erant |
sie waren erkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovissem |
ich hätte erkannt |
| 2. Person Singular | adgnovisses |
du hättest erkannt |
| 3. Person Singular | adgnovisset |
er/sie/es hätte erkannt |
| 1. Person Plural | adgnovissemus |
wir hätten erkannt |
| 2. Person Plural | adgnovissetis |
ihr hättet erkannt |
| 3. Person Plural | adgnovissent |
sie hätten erkannt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus essem |
ich wäre erkannt worden |
| 2. Person Singular | adgnitus esses |
du wärest erkannt worden |
| 3. Person Singular | adgnitus esset |
er/sie/es wäre erkannt worden |
| 1. Person Plural | adgniti essemus |
wir wären erkannt worden |
| 2. Person Plural | adgniti essetis |
ihr wäret erkannt worden |
| 3. Person Plural | adgniti essent |
sie wären erkannt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovero |
ich werde erkannt haben |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du wirst erkannt haben |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es wird erkannt haben |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir werden erkannt haben |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr werdet erkannt haben |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie werden erkannt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus ero |
ich werde erkannt worden sein |
| 2. Person Singular | adgnitus eris |
du werdest erkannt worden sein |
| 3. Person Singular | adgnitus erit |
er/sie/es werde erkannt worden sein |
| 1. Person Plural | adgniti erimus |
wir werden erkannt worden sein |
| 2. Person Plural | adgniti eritis |
ihr werdet erkannt worden sein |
| 3. Person Plural | adgniti erunt |
sie werden erkannt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnoscere |
erkennen |
| Vorzeitigkeit | adgnovisse |
erkannt haben |
| Nachzeitigkeit | adgniturum esse |
erkennen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnosci adgnoscier |
erkannt werden |
| Vorzeitigkeit | adgnitum esse |
erkannt worden sein |
| Nachzeitigkeit | adgnitum iri |
künftig erkannt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | adgnosce adgnosc |
erkenne! |
| 2. Person Plural | adgnoscite |
erkennt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | adgnoscito |
| 3. Person Singular | adgnoscito |
| 2. Person Plural | adgnoscitote |
| 3. Person Plural | adgnoscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | adgnoscere |
das Erkennen |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
des Erkennens |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
dem Erkennen |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
das Erkennen |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
durch das Erkennen |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
Erkennen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscendus adgnoscundus |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendi adgnoscundi |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
adgnoscendam adgnoscundam |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Nominativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Genitiv | adgnoscendorum adgnoscundorum |
adgnoscendarum adgnoscundarum |
adgnoscendorum adgnoscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | adgnoscendos adgnoscundos |
adgnoscendas adgnoscundas |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Genitiv | adgnoscentis |
adgnoscentis |
adgnoscentis |
| Dativ | adgnoscenti |
adgnoscenti |
adgnoscenti |
| Akkusativ | adgnoscentem |
adgnoscentem |
adgnoscens |
| Ablativ | adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
| Vokativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Nominativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Genitiv | adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
| Dativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Akkusativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Ablativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Vokativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnitus |
adgnita |
adgnitum |
| Genitiv | adgniti |
adgnitae |
adgniti |
| Dativ | adgnito |
adgnitae |
adgnito |
| Akkusativ | adgnitum |
adgnitam |
adgnitum |
| Ablativ | adgnito |
adgnita |
adgnito |
| Vokativ | adgnite |
adgnita |
adgnitum |
| Nominativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Genitiv | adgnitorum |
adgnitarum |
adgnitorum |
| Dativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Akkusativ | adgnitos |
adgnitas |
adgnita |
| Ablativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Vokativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgniturus |
adgnitura |
adgniturum |
| Genitiv | adgnituri |
adgniturae |
adgnituri |
| Dativ | adgnituro |
adgniturae |
adgnituro |
| Akkusativ | adgniturum |
adgnituram |
adgniturum |
| Ablativ | adgnituro |
adgnitura |
adgnituro |
| Vokativ | adgniture |
adgnitura |
adgniturum |
| Nominativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Genitiv | adgniturorum |
adgniturarum |
adgniturorum |
| Dativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Akkusativ | adgnituros |
adgnituras |
adgnitura |
| Ablativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Vokativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Supin I | Supin II |
| adgnitum |
adgnitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnosco |
ich fordere; fordre |
| 2. Person Singular | adgnoscis |
du forderst |
| 3. Person Singular | adgnoscit |
er/sie/es fordert |
| 1. Person Plural | adgnoscimus |
wir fordern |
| 2. Person Plural | adgnoscitis |
ihr fordert |
| 3. Person Plural | adgnoscunt |
sie fordern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscor |
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoscitur |
er/sie/es wird gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoscimur |
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoscimini |
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoscuntur |
sie werden gefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich fordere; fordre |
| 2. Person Singular | adgnoscas |
du forderest; fordrest |
| 3. Person Singular | adgnoscat |
er/sie/es fordere; fordre |
| 1. Person Plural | adgnoscamus |
wir forderen |
| 2. Person Plural | adgnoscatis |
ihr forderet |
| 3. Person Plural | adgnoscant |
sie forderen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular | adgnoscaris adgnoscare |
du werdest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoscatur |
er/sie/es werde gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoscamur |
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoscamini |
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoscantur |
sie werden gefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebam |
ich forderte |
| 2. Person Singular | adgnoscebas |
du fordertest |
| 3. Person Singular | adgnoscebat |
er/sie/es forderte |
| 1. Person Plural | adgnoscebamus |
wir forderten |
| 2. Person Plural | adgnoscebatis |
ihr fordertet |
| 3. Person Plural | adgnoscebant |
sie forderten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebar |
ich wurde gefordert |
| 2. Person Singular | adgnoscebaris adgnoscebare |
du wurdest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoscebatur |
er/sie/es wurde gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoscebamur |
wir wurden gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoscebamini |
ihr wurdet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoscebantur |
sie wurden gefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerem |
ich forderte |
| 2. Person Singular | adgnosceres |
du fordertest |
| 3. Person Singular | adgnosceret |
er/sie/es forderte |
| 1. Person Plural | adgnosceremus |
wir forderten |
| 2. Person Plural | adgnosceretis |
ihr fordertet |
| 3. Person Plural | adgnoscerent |
sie forderten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerer |
ich würde gefordert |
| 2. Person Singular | adgnoscereris adgnoscerere |
du würdest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnosceretur |
er/sie/es würde gefordert |
| 1. Person Plural | adgnosceremur |
wir würden gefordert |
| 2. Person Plural | adgnosceremini |
ihr würdet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoscerentur |
sie würden gefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich werde fordern |
| 2. Person Singular | adgnosces |
du wirst fordern |
| 3. Person Singular | adgnoscet |
er/sie/es wird fordern |
| 1. Person Plural | adgnoscemus |
wir werden fordern |
| 2. Person Plural | adgnoscetis |
ihr werdet fordern |
| 3. Person Plural | adgnoscent |
sie werden fordern |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde gefordert |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoscetur |
er/sie/es wird gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoscemur |
wir werden gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoscemini |
ihr werdet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoscentur |
sie werden gefordert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovi |
ich habe gefordert |
| 2. Person Singular | adgnovisti |
du hast gefordert |
| 3. Person Singular | adgnovit |
er/sie/es hat gefordert |
| 1. Person Plural | adgnovimus |
wir haben gefordert |
| 2. Person Plural | adgnovistis |
ihr habt gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoverunt adgnovere |
sie haben gefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sum |
ich bin gefordert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus es |
du bist gefordert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus est |
er/sie/es ist gefordert worden |
| 1. Person Plural | adgniti sumus |
wir sind gefordert worden |
| 2. Person Plural | adgniti estis |
ihr seid gefordert worden |
| 3. Person Plural | adgniti sunt |
sie sind gefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoverim |
ich habe gefordert |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du habest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es habe gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir haben gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr habet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie haben gefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sim |
ich sei gefordert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus sis |
du seiest gefordert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus sit |
er/sie/es sei gefordert worden |
| 1. Person Plural | adgniti simus |
wir seien gefordert worden |
| 2. Person Plural | adgniti sitis |
ihr seiet gefordert worden |
| 3. Person Plural | adgniti sint |
sie seien gefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoveram |
ich hatte gefordert |
| 2. Person Singular | adgnoveras |
du hattest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnoverat |
er/sie/es hatte gefordert |
| 1. Person Plural | adgnoveramus |
wir hatten gefordert |
| 2. Person Plural | adgnoveratis |
ihr hattet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnoverant |
sie hatten gefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus eram |
ich war gefordert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus eras |
du warst gefordert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus erat |
er/sie/es war gefordert worden |
| 1. Person Plural | adgniti eramus |
wir waren gefordert worden |
| 2. Person Plural | adgniti eratis |
ihr warst gefordert worden |
| 3. Person Plural | adgniti erant |
sie waren gefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovissem |
ich hätte gefordert |
| 2. Person Singular | adgnovisses |
du hättest gefordert |
| 3. Person Singular | adgnovisset |
er/sie/es hätte gefordert |
| 1. Person Plural | adgnovissemus |
wir hätten gefordert |
| 2. Person Plural | adgnovissetis |
ihr hättet gefordert |
| 3. Person Plural | adgnovissent |
sie hätten gefordert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus essem |
ich wäre gefordert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus esses |
du wärest gefordert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus esset |
er/sie/es wäre gefordert worden |
| 1. Person Plural | adgniti essemus |
wir wären gefordert worden |
| 2. Person Plural | adgniti essetis |
ihr wäret gefordert worden |
| 3. Person Plural | adgniti essent |
sie wären gefordert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovero |
ich werde gefordert haben |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du wirst gefordert haben |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es wird gefordert haben |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir werden gefordert haben |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr werdet gefordert haben |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie werden gefordert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus ero |
ich werde gefordert worden sein |
| 2. Person Singular | adgnitus eris |
du werdest gefordert worden sein |
| 3. Person Singular | adgnitus erit |
er/sie/es werde gefordert worden sein |
| 1. Person Plural | adgniti erimus |
wir werden gefordert worden sein |
| 2. Person Plural | adgniti eritis |
ihr werdet gefordert worden sein |
| 3. Person Plural | adgniti erunt |
sie werden gefordert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnoscere |
fordern |
| Vorzeitigkeit | adgnovisse |
gefordert haben |
| Nachzeitigkeit | adgniturum esse |
fordern werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnosci adgnoscier |
gefordert werden |
| Vorzeitigkeit | adgnitum esse |
gefordert worden sein |
| Nachzeitigkeit | adgnitum iri |
künftig gefordert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | adgnosce adgnosc |
fordere; fordre! |
| 2. Person Plural | adgnoscite |
fordert! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | adgnoscito |
| 3. Person Singular | adgnoscito |
| 2. Person Plural | adgnoscitote |
| 3. Person Plural | adgnoscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | adgnoscere |
das Fordern |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
des Fordernes |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
dem Fordern |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
das Fordern |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
durch das Fordern |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
Fordern! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscendus adgnoscundus |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendi adgnoscundi |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
adgnoscendam adgnoscundam |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Nominativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Genitiv | adgnoscendorum adgnoscundorum |
adgnoscendarum adgnoscundarum |
adgnoscendorum adgnoscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | adgnoscendos adgnoscundos |
adgnoscendas adgnoscundas |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Genitiv | adgnoscentis |
adgnoscentis |
adgnoscentis |
| Dativ | adgnoscenti |
adgnoscenti |
adgnoscenti |
| Akkusativ | adgnoscentem |
adgnoscentem |
adgnoscens |
| Ablativ | adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
| Vokativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Nominativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Genitiv | adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
| Dativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Akkusativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Ablativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Vokativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnitus |
adgnita |
adgnitum |
| Genitiv | adgniti |
adgnitae |
adgniti |
| Dativ | adgnito |
adgnitae |
adgnito |
| Akkusativ | adgnitum |
adgnitam |
adgnitum |
| Ablativ | adgnito |
adgnita |
adgnito |
| Vokativ | adgnite |
adgnita |
adgnitum |
| Nominativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Genitiv | adgnitorum |
adgnitarum |
adgnitorum |
| Dativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Akkusativ | adgnitos |
adgnitas |
adgnita |
| Ablativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Vokativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgniturus |
adgnitura |
adgniturum |
| Genitiv | adgnituri |
adgniturae |
adgnituri |
| Dativ | adgnituro |
adgniturae |
adgnituro |
| Akkusativ | adgniturum |
adgnituram |
adgniturum |
| Ablativ | adgnituro |
adgnitura |
adgnituro |
| Vokativ | adgniture |
adgnitura |
adgniturum |
| Nominativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Genitiv | adgniturorum |
adgniturarum |
adgniturorum |
| Dativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Akkusativ | adgnituros |
adgnituras |
adgnitura |
| Ablativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Vokativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Supin I | Supin II |
| adgnitum |
adgnitu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnosco |
ich realisiere |
| 2. Person Singular | adgnoscis |
du realisierst |
| 3. Person Singular | adgnoscit |
er/sie/es realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoscimus |
wir realisieren |
| 2. Person Plural | adgnoscitis |
ihr realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscunt |
sie realisieren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscor |
ich werde realisiert |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoscitur |
er/sie/es wird realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoscimur |
wir werden realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoscimini |
ihr werdet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscuntur |
sie werden realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich realisiere |
| 2. Person Singular | adgnoscas |
du realisierest |
| 3. Person Singular | adgnoscat |
er/sie/es realisiere |
| 1. Person Plural | adgnoscamus |
wir realisieren |
| 2. Person Plural | adgnoscatis |
ihr realisieret |
| 3. Person Plural | adgnoscant |
sie realisieren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde realisiert |
| 2. Person Singular | adgnoscaris adgnoscare |
du werdest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoscatur |
er/sie/es werde realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoscamur |
wir werden realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoscamini |
ihr werdet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscantur |
sie werden realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebam |
ich realisierte |
| 2. Person Singular | adgnoscebas |
du realisiertest |
| 3. Person Singular | adgnoscebat |
er/sie/es realisierte |
| 1. Person Plural | adgnoscebamus |
wir realisierten |
| 2. Person Plural | adgnoscebatis |
ihr realisiertet |
| 3. Person Plural | adgnoscebant |
sie realisierten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscebar |
ich wurde realisiert |
| 2. Person Singular | adgnoscebaris adgnoscebare |
du wurdest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoscebatur |
er/sie/es wurde realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoscebamur |
wir wurden realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoscebamini |
ihr wurdet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscebantur |
sie wurden realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerem |
ich realisierte |
| 2. Person Singular | adgnosceres |
du realisiertest |
| 3. Person Singular | adgnosceret |
er/sie/es realisierte |
| 1. Person Plural | adgnosceremus |
wir realisierten |
| 2. Person Plural | adgnosceretis |
ihr realisiertet |
| 3. Person Plural | adgnoscerent |
sie realisierten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscerer |
ich würde realisiert |
| 2. Person Singular | adgnoscereris adgnoscerere |
du würdest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnosceretur |
er/sie/es würde realisiert |
| 1. Person Plural | adgnosceremur |
wir würden realisiert |
| 2. Person Plural | adgnosceremini |
ihr würdet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscerentur |
sie würden realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscam |
ich werde realisieren |
| 2. Person Singular | adgnosces |
du wirst realisieren |
| 3. Person Singular | adgnoscet |
er/sie/es wird realisieren |
| 1. Person Plural | adgnoscemus |
wir werden realisieren |
| 2. Person Plural | adgnoscetis |
ihr werdet realisieren |
| 3. Person Plural | adgnoscent |
sie werden realisieren |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoscar |
ich werde realisiert |
| 2. Person Singular | adgnosceris adgnoscere |
du wirst realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoscetur |
er/sie/es wird realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoscemur |
wir werden realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoscemini |
ihr werdet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoscentur |
sie werden realisiert |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovi |
ich habe realisiert |
| 2. Person Singular | adgnovisti |
du hast realisiert |
| 3. Person Singular | adgnovit |
er/sie/es hat realisiert |
| 1. Person Plural | adgnovimus |
wir haben realisiert |
| 2. Person Plural | adgnovistis |
ihr habt realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoverunt adgnovere |
sie haben realisiert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sum |
ich bin realisiert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus es |
du bist realisiert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus est |
er/sie/es ist realisiert worden |
| 1. Person Plural | adgniti sumus |
wir sind realisiert worden |
| 2. Person Plural | adgniti estis |
ihr seid realisiert worden |
| 3. Person Plural | adgniti sunt |
sie sind realisiert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoverim |
ich habe realisiert |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du habest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es habe realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir haben realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr habet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie haben realisiert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus sim |
ich sei realisiert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus sis |
du seiest realisiert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus sit |
er/sie/es sei realisiert worden |
| 1. Person Plural | adgniti simus |
wir seien realisiert worden |
| 2. Person Plural | adgniti sitis |
ihr seiet realisiert worden |
| 3. Person Plural | adgniti sint |
sie seien realisiert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnoveram |
ich hatte realisiert |
| 2. Person Singular | adgnoveras |
du hattest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnoverat |
er/sie/es hatte realisiert |
| 1. Person Plural | adgnoveramus |
wir hatten realisiert |
| 2. Person Plural | adgnoveratis |
ihr hattet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnoverant |
sie hatten realisiert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus eram |
ich war realisiert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus eras |
du warst realisiert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus erat |
er/sie/es war realisiert worden |
| 1. Person Plural | adgniti eramus |
wir waren realisiert worden |
| 2. Person Plural | adgniti eratis |
ihr warst realisiert worden |
| 3. Person Plural | adgniti erant |
sie waren realisiert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovissem |
ich hätte realisiert |
| 2. Person Singular | adgnovisses |
du hättest realisiert |
| 3. Person Singular | adgnovisset |
er/sie/es hätte realisiert |
| 1. Person Plural | adgnovissemus |
wir hätten realisiert |
| 2. Person Plural | adgnovissetis |
ihr hättet realisiert |
| 3. Person Plural | adgnovissent |
sie hätten realisiert |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus essem |
ich wäre realisiert worden |
| 2. Person Singular | adgnitus esses |
du wärest realisiert worden |
| 3. Person Singular | adgnitus esset |
er/sie/es wäre realisiert worden |
| 1. Person Plural | adgniti essemus |
wir wären realisiert worden |
| 2. Person Plural | adgniti essetis |
ihr wäret realisiert worden |
| 3. Person Plural | adgniti essent |
sie wären realisiert worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | adgnovero |
ich werde realisiert haben |
| 2. Person Singular | adgnoveris |
du wirst realisiert haben |
| 3. Person Singular | adgnoverit |
er/sie/es wird realisiert haben |
| 1. Person Plural | adgnoverimus |
wir werden realisiert haben |
| 2. Person Plural | adgnoveritis |
ihr werdet realisiert haben |
| 3. Person Plural | adgnoverint |
sie werden realisiert haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | adgnitus ero |
ich werde realisiert worden sein |
| 2. Person Singular | adgnitus eris |
du werdest realisiert worden sein |
| 3. Person Singular | adgnitus erit |
er/sie/es werde realisiert worden sein |
| 1. Person Plural | adgniti erimus |
wir werden realisiert worden sein |
| 2. Person Plural | adgniti eritis |
ihr werdet realisiert worden sein |
| 3. Person Plural | adgniti erunt |
sie werden realisiert worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnoscere |
realisieren |
| Vorzeitigkeit | adgnovisse |
realisiert haben |
| Nachzeitigkeit | adgniturum esse |
realisieren werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | adgnosci adgnoscier |
realisiert werden |
| Vorzeitigkeit | adgnitum esse |
realisiert worden sein |
| Nachzeitigkeit | adgnitum iri |
künftig realisiert werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | adgnosce adgnosc |
realisiere! |
| 2. Person Plural | adgnoscite |
realisiert! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | adgnoscito |
| 3. Person Singular | adgnoscito |
| 2. Person Plural | adgnoscitote |
| 3. Person Plural | adgnoscunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | adgnoscere |
das Realisieren |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
des Realisierens |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
dem Realisieren |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
das Realisieren |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
durch das Realisieren |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
Realisieren! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscendus adgnoscundus |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Genitiv | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendi adgnoscundi |
| Dativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Akkusativ | adgnoscendum adgnoscundum |
adgnoscendam adgnoscundam |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Ablativ | adgnoscendo adgnoscundo |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendo adgnoscundo |
| Vokativ | adgnoscende adgnoscunde |
adgnoscenda adgnoscunda |
adgnoscendum adgnoscundum |
| Nominativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Genitiv | adgnoscendorum adgnoscundorum |
adgnoscendarum adgnoscundarum |
adgnoscendorum adgnoscundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | adgnoscendos adgnoscundos |
adgnoscendas adgnoscundas |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | adgnoscendi adgnoscundi |
adgnoscendae adgnoscundae |
adgnoscenda adgnoscunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Genitiv | adgnoscentis |
adgnoscentis |
adgnoscentis |
| Dativ | adgnoscenti |
adgnoscenti |
adgnoscenti |
| Akkusativ | adgnoscentem |
adgnoscentem |
adgnoscens |
| Ablativ | adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
adgnoscenti adgnoscente |
| Vokativ | adgnoscens |
adgnoscens |
adgnoscens |
| Nominativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Genitiv | adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
adgnoscentium adgnoscentum |
| Dativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Akkusativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Ablativ | adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
adgnoscentibus |
| Vokativ | adgnoscentes |
adgnoscentes |
adgnoscentia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgnitus |
adgnita |
adgnitum |
| Genitiv | adgniti |
adgnitae |
adgniti |
| Dativ | adgnito |
adgnitae |
adgnito |
| Akkusativ | adgnitum |
adgnitam |
adgnitum |
| Ablativ | adgnito |
adgnita |
adgnito |
| Vokativ | adgnite |
adgnita |
adgnitum |
| Nominativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Genitiv | adgnitorum |
adgnitarum |
adgnitorum |
| Dativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Akkusativ | adgnitos |
adgnitas |
adgnita |
| Ablativ | adgnitis |
adgnitis |
adgnitis |
| Vokativ | adgniti |
adgnitae |
adgnita |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | adgniturus |
adgnitura |
adgniturum |
| Genitiv | adgnituri |
adgniturae |
adgnituri |
| Dativ | adgnituro |
adgniturae |
adgnituro |
| Akkusativ | adgniturum |
adgnituram |
adgniturum |
| Ablativ | adgnituro |
adgnitura |
adgnituro |
| Vokativ | adgniture |
adgnitura |
adgniturum |
| Nominativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Genitiv | adgniturorum |
adgniturarum |
adgniturorum |
| Dativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Akkusativ | adgnituros |
adgnituras |
adgnitura |
| Ablativ | adgnituris |
adgnituris |
adgnituris |
| Vokativ | adgnituri |
adgniturae |
adgnitura |
| Supin I | Supin II |
| adgnitum |
adgnitu |