| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| admonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | Infinitiv | ermahnen |
| admonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst ermahnt |
| admonefacere | Verb | konsonantische Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | ermahne |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefacio |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | admonefacis |
du ermahnst |
| 3. Person Singular | admonefacit |
er/sie/es ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefacimus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | admonefacitis |
ihr ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefaciunt |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefacior |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefaceris admonefacere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefacitur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefacimur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefacimini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefaciuntur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciam |
ich ermahne |
| 2. Person Singular | admonefacias |
du ermahnest |
| 3. Person Singular | admonefaciat |
er/sie/es ermahne |
| 1. Person Plural | admonefaciamus |
wir ermahnen |
| 2. Person Plural | admonefaciatis |
ihr ermahnet |
| 3. Person Plural | admonefaciant |
sie ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefaciaris admonefaciare |
du werdest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefaciatur |
er/sie/es werde ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefaciamur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefaciamini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefaciantur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciebam |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | admonefaciebas |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | admonefaciebat |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | admonefaciebamus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | admonefaciebatis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | admonefaciebant |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciebar |
ich wurde ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefaciebaris admonefaciebare |
du wurdest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefaciebatur |
er/sie/es wurde ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefaciebamur |
wir wurden ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefaciebamini |
ihr wurdet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefaciebantur |
sie wurden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefacerem |
ich ermahnte |
| 2. Person Singular | admonefaceres |
du ermahntest |
| 3. Person Singular | admonefaceret |
er/sie/es ermahnte |
| 1. Person Plural | admonefaceremus |
wir ermahnten |
| 2. Person Plural | admonefaceretis |
ihr ermahntet |
| 3. Person Plural | admonefacerent |
sie ermahnten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefacerer |
ich würde ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefacereris admonefacerere |
du würdest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefaceretur |
er/sie/es würde ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefaceremur |
wir würden ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefaceremini |
ihr würdet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefacerentur |
sie würden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciam |
ich werde ermahnen |
| 2. Person Singular | admonefacies |
du wirst ermahnen |
| 3. Person Singular | admonefaciet |
er/sie/es wird ermahnen |
| 1. Person Plural | admonefaciemus |
wir werden ermahnen |
| 2. Person Plural | admonefacietis |
ihr werdet ermahnen |
| 3. Person Plural | admonefacient |
sie werden ermahnen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefaciar |
ich werde ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefacieris admonefaciere |
du wirst ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefacietur |
er/sie/es wird ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefaciemur |
wir werden ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefaciemini |
ihr werdet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefacientur |
sie werden ermahnt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefeci |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefecisti |
du hast ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefecit |
er/sie/es hat ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefecimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefecistis |
ihr habt ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefecerunt admonefecere |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefactus sum |
ich bin ermahnt worden |
| 2. Person Singular | admonefactus es |
du bist ermahnt worden |
| 3. Person Singular | admonefactus est |
er/sie/es ist ermahnt worden |
| 1. Person Plural | admonefacti sumus |
wir sind ermahnt worden |
| 2. Person Plural | admonefacti estis |
ihr seid ermahnt worden |
| 3. Person Plural | admonefacti sunt |
sie sind ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefecerim |
ich habe ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefeceris |
du habest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefecerit |
er/sie/es habe ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefecerimus |
wir haben ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefeceritis |
ihr habet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefecerint |
sie haben ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefactus sim |
ich sei ermahnt worden |
| 2. Person Singular | admonefactus sis |
du seiest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | admonefactus sit |
er/sie/es sei ermahnt worden |
| 1. Person Plural | admonefacti simus |
wir seien ermahnt worden |
| 2. Person Plural | admonefacti sitis |
ihr seiet ermahnt worden |
| 3. Person Plural | admonefacti sint |
sie seien ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefeceram |
ich hatte ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefeceras |
du hattest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefecerat |
er/sie/es hatte ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefeceramus |
wir hatten ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefeceratis |
ihr hattet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefecerant |
sie hatten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefactus eram |
ich war ermahnt worden |
| 2. Person Singular | admonefactus eras |
du warst ermahnt worden |
| 3. Person Singular | admonefactus erat |
er/sie/es war ermahnt worden |
| 1. Person Plural | admonefacti eramus |
wir waren ermahnt worden |
| 2. Person Plural | admonefacti eratis |
ihr warst ermahnt worden |
| 3. Person Plural | admonefacti erant |
sie waren ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefecissem |
ich hätte ermahnt |
| 2. Person Singular | admonefecisses |
du hättest ermahnt |
| 3. Person Singular | admonefecisset |
er/sie/es hätte ermahnt |
| 1. Person Plural | admonefecissemus |
wir hätten ermahnt |
| 2. Person Plural | admonefecissetis |
ihr hättet ermahnt |
| 3. Person Plural | admonefecissent |
sie hätten ermahnt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefactus essem |
ich wäre ermahnt worden |
| 2. Person Singular | admonefactus esses |
du wärest ermahnt worden |
| 3. Person Singular | admonefactus esset |
er/sie/es wäre ermahnt worden |
| 1. Person Plural | admonefacti essemus |
wir wären ermahnt worden |
| 2. Person Plural | admonefacti essetis |
ihr wäret ermahnt worden |
| 3. Person Plural | admonefacti essent |
sie wären ermahnt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | admonefecero |
ich werde ermahnt haben |
| 2. Person Singular | admonefeceris |
du wirst ermahnt haben |
| 3. Person Singular | admonefecerit |
er/sie/es wird ermahnt haben |
| 1. Person Plural | admonefecerimus |
wir werden ermahnt haben |
| 2. Person Plural | admonefeceritis |
ihr werdet ermahnt haben |
| 3. Person Plural | admonefecerint |
sie werden ermahnt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | admonefactus ero |
ich werde ermahnt worden sein |
| 2. Person Singular | admonefactus eris |
du werdest ermahnt worden sein |
| 3. Person Singular | admonefactus erit |
er/sie/es werde ermahnt worden sein |
| 1. Person Plural | admonefacti erimus |
wir werden ermahnt worden sein |
| 2. Person Plural | admonefacti eritis |
ihr werdet ermahnt worden sein |
| 3. Person Plural | admonefacti erunt |
sie werden ermahnt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | admonefacere |
ermahnen |
| Vorzeitigkeit | admonefecisse |
ermahnt haben |
| Nachzeitigkeit | admonefacturum esse |
ermahnen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | admonefaci admonefacier |
ermahnt werden |
| Vorzeitigkeit | admonefactum esse |
ermahnt worden sein |
| Nachzeitigkeit | admonefactum iri |
künftig ermahnt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | admoneface admonefac |
ermahne! |
| 2. Person Plural | admonefacite |
ermahnt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | admonefacito |
| 3. Person Singular | admonefacito |
| 2. Person Plural | admonefacitote |
| 3. Person Plural | admonefacunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | admonefacere |
das Ermahnen |
| Genitiv | admonefaciendi admonefaciundi |
des Ermahnens |
| Dativ | admonefaciendo admonefaciundo |
dem Ermahnen |
| Akkusativ | admonefaciendum admonefaciundum |
das Ermahnen |
| Ablativ | admonefaciendo admonefaciundo |
durch das Ermahnen |
| Vokativ | admonefaciende admonefaciunde |
Ermahnen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | admonefaciendus admonefaciundus |
admonefacienda admonefaciunda |
admonefaciendum admonefaciundum |
| Genitiv | admonefaciendi admonefaciundi |
admonefaciendae admonefaciundae |
admonefaciendi admonefaciundi |
| Dativ | admonefaciendo admonefaciundo |
admonefaciendae admonefaciundae |
admonefaciendo admonefaciundo |
| Akkusativ | admonefaciendum admonefaciundum |
admonefaciendam admonefaciundam |
admonefaciendum admonefaciundum |
| Ablativ | admonefaciendo admonefaciundo |
admonefacienda admonefaciunda |
admonefaciendo admonefaciundo |
| Vokativ | admonefaciende admonefaciunde |
admonefacienda admonefaciunda |
admonefaciendum admonefaciundum |
| Nominativ | admonefaciendi admonefaciundi |
admonefaciendae admonefaciundae |
admonefacienda admonefaciunda |
| Genitiv | admonefaciendorum admonefaciundorum |
admonefaciendarum admonefaciundarum |
admonefaciendorum admonefaciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | admonefaciendos admonefaciundos |
admonefaciendas admonefaciundas |
admonefacienda admonefaciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | admonefaciendi admonefaciundi |
admonefaciendae admonefaciundae |
admonefacienda admonefaciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | admonefaciens |
admonefaciens |
admonefaciens |
| Genitiv | admonefacientis |
admonefacientis |
admonefacientis |
| Dativ | admonefacienti |
admonefacienti |
admonefacienti |
| Akkusativ | admonefacientem |
admonefacientem |
admonefaciens |
| Ablativ | admonefacienti admonefaciente |
admonefacienti admonefaciente |
admonefacienti admonefaciente |
| Vokativ | admonefaciens |
admonefaciens |
admonefaciens |
| Nominativ | admonefacientes |
admonefacientes |
admonefacientia |
| Genitiv | admonefacientium admonefacientum |
admonefacientium admonefacientum |
admonefacientium admonefacientum |
| Dativ | admonefacientibus |
admonefacientibus |
admonefacientibus |
| Akkusativ | admonefacientes |
admonefacientes |
admonefacientia |
| Ablativ | admonefacientibus |
admonefacientibus |
admonefacientibus |
| Vokativ | admonefacientes |
admonefacientes |
admonefacientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | admonefactus |
admonefacta |
admonefactum |
| Genitiv | admonefacti |
admonefactae |
admonefacti |
| Dativ | admonefacto |
admonefactae |
admonefacto |
| Akkusativ | admonefactum |
admonefactam |
admonefactum |
| Ablativ | admonefacto |
admonefacta |
admonefacto |
| Vokativ | admonefacte |
admonefacta |
admonefactum |
| Nominativ | admonefacti |
admonefactae |
admonefacta |
| Genitiv | admonefactorum |
admonefactarum |
admonefactorum |
| Dativ | admonefactis |
admonefactis |
admonefactis |
| Akkusativ | admonefactos |
admonefactas |
admonefacta |
| Ablativ | admonefactis |
admonefactis |
admonefactis |
| Vokativ | admonefacti |
admonefactae |
admonefacta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | admonefacturus |
admonefactura |
admonefacturum |
| Genitiv | admonefacturi |
admonefacturae |
admonefacturi |
| Dativ | admonefacturo |
admonefacturae |
admonefacturo |
| Akkusativ | admonefacturum |
admonefacturam |
admonefacturum |
| Ablativ | admonefacturo |
admonefactura |
admonefacturo |
| Vokativ | admonefacture |
admonefactura |
admonefacturum |
| Nominativ | admonefacturi |
admonefacturae |
admonefactura |
| Genitiv | admonefacturorum |
admonefacturarum |
admonefacturorum |
| Dativ | admonefacturis |
admonefacturis |
admonefacturis |
| Akkusativ | admonefacturos |
admonefacturas |
admonefactura |
| Ablativ | admonefacturis |
admonefacturis |
admonefacturis |
| Vokativ | admonefacturi |
admonefacturae |
admonefactura |
| Supin I | Supin II |
| admonefactum |
admonefactu |