Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparo
|
ich schicke an |
| 2. Person Singular |
adparas
|
du schickst an |
| 3. Person Singular |
adparat
|
er/sie/es schickt an |
| 1. Person Plural |
adparamus
|
wir schicken an |
| 2. Person Plural |
adparatis
|
ihr schickt an |
| 3. Person Plural |
adparant
|
sie schicken an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparor
|
ich werde angeschickt |
| 2. Person Singular |
adpararis adparare
|
du wirst angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparatur
|
er/sie/es wird angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparamur
|
wir werden angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparamini
|
ihr werdet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparantur
|
sie werden angeschickt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparem
|
ich schicke an |
| 2. Person Singular |
adpares
|
du schickest an |
| 3. Person Singular |
adparet
|
er/sie/es schicke an |
| 1. Person Plural |
adparemus
|
wir schicken an |
| 2. Person Plural |
adparetis
|
ihr schicket an |
| 3. Person Plural |
adparent
|
sie schicken an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparer
|
ich werde angeschickt |
| 2. Person Singular |
adpareris adparere
|
du werdest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparetur
|
er/sie/es werde angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparemur
|
wir werden angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparemini
|
ihr werdet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparentur
|
sie werden angeschickt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabam
|
ich schickte an |
| 2. Person Singular |
adparabas
|
du schicktest an |
| 3. Person Singular |
adparabat
|
er/sie/es schickte an |
| 1. Person Plural |
adparabamus
|
wir schickten an |
| 2. Person Plural |
adparabatis
|
ihr schicktet an |
| 3. Person Plural |
adparabant
|
sie schickten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabar
|
ich wurde angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparabaris adparabare
|
du wurdest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparabatur
|
er/sie/es wurde angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparabamur
|
wir wurden angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparabamini
|
ihr wurdet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparabantur
|
sie wurden angeschickt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararem
|
ich schickte an |
| 2. Person Singular |
adparares
|
du schicktest an |
| 3. Person Singular |
adpararet
|
er/sie/es schickte an |
| 1. Person Plural |
adpararemus
|
wir schickten an |
| 2. Person Plural |
adpararetis
|
ihr schicktet an |
| 3. Person Plural |
adpararent
|
sie schickten an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararer
|
ich würde angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparareris adpararere
|
du würdest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adpararetur
|
er/sie/es würde angeschickt |
| 1. Person Plural |
adpararemur
|
wir würden angeschickt |
| 2. Person Plural |
adpararemini
|
ihr würdet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adpararentur
|
sie würden angeschickt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabo
|
ich werde anschicken |
| 2. Person Singular |
adparabis
|
du wirst anschicken |
| 3. Person Singular |
adparabit
|
er/sie/es wird anschicken |
| 1. Person Plural |
adparabimus
|
wir werden anschicken |
| 2. Person Plural |
adparabitis
|
ihr werdet anschicken |
| 3. Person Plural |
adparabunt
|
sie werden anschicken |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabor
|
ich werde angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparaberis adparabere
|
du wirst angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparabitur
|
er/sie/es wird angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparabimur
|
wir werden angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparabimini
|
ihr werdet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparabuntur
|
sie werden angeschickt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavi
|
ich habe angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparavisti
|
du hast angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparavit
|
er/sie/es hat angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparavimus
|
wir haben angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparavistis
|
ihr habt angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparaverunt adparavere
|
sie haben angeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sum
|
ich bin angeschickt worden |
| 2. Person Singular |
adparatus es
|
du bist angeschickt worden |
| 3. Person Singular |
adparatus est
|
er/sie/es ist angeschickt worden |
| 1. Person Plural |
adparati sumus
|
wir sind angeschickt worden |
| 2. Person Plural |
adparati estis
|
ihr seid angeschickt worden |
| 3. Person Plural |
adparati sunt
|
sie sind angeschickt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaverim
|
ich habe angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du habest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es habe angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir haben angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr habet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie haben angeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sim
|
ich sei angeschickt worden |
| 2. Person Singular |
adparatus sis
|
du seiest angeschickt worden |
| 3. Person Singular |
adparatus sit
|
er/sie/es sei angeschickt worden |
| 1. Person Plural |
adparati simus
|
wir seien angeschickt worden |
| 2. Person Plural |
adparati sitis
|
ihr seiet angeschickt worden |
| 3. Person Plural |
adparati sint
|
sie seien angeschickt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaveram
|
ich hatte angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparaveras
|
du hattest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparaverat
|
er/sie/es hatte angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparaveramus
|
wir hatten angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparaveratis
|
ihr hattet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparaverant
|
sie hatten angeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus eram
|
ich war angeschickt worden |
| 2. Person Singular |
adparatus eras
|
du warst angeschickt worden |
| 3. Person Singular |
adparatus erat
|
er/sie/es war angeschickt worden |
| 1. Person Plural |
adparati eramus
|
wir waren angeschickt worden |
| 2. Person Plural |
adparati eratis
|
ihr warst angeschickt worden |
| 3. Person Plural |
adparati erant
|
sie waren angeschickt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavissem
|
ich hätte angeschickt |
| 2. Person Singular |
adparavisses
|
du hättest angeschickt |
| 3. Person Singular |
adparavisset
|
er/sie/es hätte angeschickt |
| 1. Person Plural |
adparavissemus
|
wir hätten angeschickt |
| 2. Person Plural |
adparavissetis
|
ihr hättet angeschickt |
| 3. Person Plural |
adparavissent
|
sie hätten angeschickt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus essem
|
ich wäre angeschickt worden |
| 2. Person Singular |
adparatus esses
|
du wärest angeschickt worden |
| 3. Person Singular |
adparatus esset
|
er/sie/es wäre angeschickt worden |
| 1. Person Plural |
adparati essemus
|
wir wären angeschickt worden |
| 2. Person Plural |
adparati essetis
|
ihr wäret angeschickt worden |
| 3. Person Plural |
adparati essent
|
sie wären angeschickt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavero
|
ich werde angeschickt haben |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du wirst angeschickt haben |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es wird angeschickt haben |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir werden angeschickt haben |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr werdet angeschickt haben |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie werden angeschickt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus ero
|
ich werde angeschickt worden sein |
| 2. Person Singular |
adparatus eris
|
du werdest angeschickt worden sein |
| 3. Person Singular |
adparatus erit
|
er/sie/es werde angeschickt worden sein |
| 1. Person Plural |
adparati erimus
|
wir werden angeschickt worden sein |
| 2. Person Plural |
adparati eritis
|
ihr werdet angeschickt worden sein |
| 3. Person Plural |
adparati erunt
|
sie werden angeschickt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparare
|
anschicken |
| Vorzeitigkeit |
adparavisse
|
angeschickt haben |
| Nachzeitigkeit |
adparaturum esse
|
anschicken werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparari adpararier
|
angeschickt werden |
| Vorzeitigkeit |
adparatum esse
|
angeschickt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adparatum iri
|
künftig angeschickt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adpara
|
schicke an! |
| 2. Person Plural |
adparate
|
schickt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adparato
|
| 3. Person Singular |
adparato
|
| 2. Person Plural |
adparatote
|
| 3. Person Plural |
adparanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adparare
|
das Anschicken |
| Genitiv |
adparandi
|
des Anschickens |
| Dativ |
adparando
|
dem Anschicken |
| Akkusativ |
adparandum
|
das Anschicken |
| Ablativ |
adparando
|
durch das Anschicken |
| Vokativ |
adparande
|
Anschicken! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparandus
|
adparanda
|
adparandum
|
| Genitiv |
adparandi
|
adparandae
|
adparandi
|
| Dativ |
adparando
|
adparandae
|
adparando
|
| Akkusativ |
adparandum
|
adparandam
|
adparandum
|
| Ablativ |
adparando
|
adparanda
|
adparando
|
| Vokativ |
adparande
|
adparanda
|
adparandum
|
Plural
| Nominativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
| Genitiv |
adparandorum
|
adparandarum
|
adparandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adparandos
|
adparandas
|
adparanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
| Genitiv |
adparantis
|
adparantis
|
adparantis
|
| Dativ |
adparanti
|
adparanti
|
adparanti
|
| Akkusativ |
adparantem
|
adparantem
|
adparans
|
| Ablativ |
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
| Vokativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
Plural
| Nominativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Genitiv |
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
| Dativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Akkusativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Ablativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Vokativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparatus
|
adparata
|
adparatum
|
| Genitiv |
adparati
|
adparatae
|
adparati
|
| Dativ |
adparato
|
adparatae
|
adparato
|
| Akkusativ |
adparatum
|
adparatam
|
adparatum
|
| Ablativ |
adparato
|
adparata
|
adparato
|
| Vokativ |
adparate
|
adparata
|
adparatum
|
Plural
| Nominativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
| Genitiv |
adparatorum
|
adparatarum
|
adparatorum
|
| Dativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Akkusativ |
adparatos
|
adparatas
|
adparata
|
| Ablativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Vokativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparaturus
|
adparatura
|
adparaturum
|
| Genitiv |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparaturi
|
| Dativ |
adparaturo
|
adparaturae
|
adparaturo
|
| Akkusativ |
adparaturum
|
adparaturam
|
adparaturum
|
| Ablativ |
adparaturo
|
adparatura
|
adparaturo
|
| Vokativ |
adparature
|
adparatura
|
adparaturum
|
Plural
| Nominativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
| Genitiv |
adparaturorum
|
adparaturarum
|
adparaturorum
|
| Dativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Akkusativ |
adparaturos
|
adparaturas
|
adparatura
|
| Ablativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Vokativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adparatum
|
adparatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparo
|
ich rüste |
| 2. Person Singular |
adparas
|
du rüstest |
| 3. Person Singular |
adparat
|
er/sie/es rüstet |
| 1. Person Plural |
adparamus
|
wir rüsten |
| 2. Person Plural |
adparatis
|
ihr rüstet |
| 3. Person Plural |
adparant
|
sie rüsten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparor
|
ich werde gerüstet |
| 2. Person Singular |
adpararis adparare
|
du wirst gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparatur
|
er/sie/es wird gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparamur
|
wir werden gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparamini
|
ihr werdet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparantur
|
sie werden gerüstet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparem
|
ich rüste |
| 2. Person Singular |
adpares
|
du rüstest |
| 3. Person Singular |
adparet
|
er/sie/es rüste |
| 1. Person Plural |
adparemus
|
wir rüsten |
| 2. Person Plural |
adparetis
|
ihr rüstet |
| 3. Person Plural |
adparent
|
sie rüsten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparer
|
ich werde gerüstet |
| 2. Person Singular |
adpareris adparere
|
du werdest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparetur
|
er/sie/es werde gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparemur
|
wir werden gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparemini
|
ihr werdet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparentur
|
sie werden gerüstet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabam
|
ich rüstete |
| 2. Person Singular |
adparabas
|
du rüstetest |
| 3. Person Singular |
adparabat
|
er/sie/es rüstete |
| 1. Person Plural |
adparabamus
|
wir rüsteten |
| 2. Person Plural |
adparabatis
|
ihr rüstetet |
| 3. Person Plural |
adparabant
|
sie rüsteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabar
|
ich wurde gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparabaris adparabare
|
du wurdest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparabatur
|
er/sie/es wurde gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparabamur
|
wir wurden gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparabamini
|
ihr wurdet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparabantur
|
sie wurden gerüstet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararem
|
ich rüstete |
| 2. Person Singular |
adparares
|
du rüstetest |
| 3. Person Singular |
adpararet
|
er/sie/es rüstete |
| 1. Person Plural |
adpararemus
|
wir rüsteten |
| 2. Person Plural |
adpararetis
|
ihr rüstetet |
| 3. Person Plural |
adpararent
|
sie rüsteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararer
|
ich würde gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparareris adpararere
|
du würdest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adpararetur
|
er/sie/es würde gerüstet |
| 1. Person Plural |
adpararemur
|
wir würden gerüstet |
| 2. Person Plural |
adpararemini
|
ihr würdet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adpararentur
|
sie würden gerüstet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabo
|
ich werde rüsten |
| 2. Person Singular |
adparabis
|
du wirst rüsten |
| 3. Person Singular |
adparabit
|
er/sie/es wird rüsten |
| 1. Person Plural |
adparabimus
|
wir werden rüsten |
| 2. Person Plural |
adparabitis
|
ihr werdet rüsten |
| 3. Person Plural |
adparabunt
|
sie werden rüsten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabor
|
ich werde gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparaberis adparabere
|
du wirst gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparabitur
|
er/sie/es wird gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparabimur
|
wir werden gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparabimini
|
ihr werdet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparabuntur
|
sie werden gerüstet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavi
|
ich habe gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparavisti
|
du hast gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparavit
|
er/sie/es hat gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparavimus
|
wir haben gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparavistis
|
ihr habt gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparaverunt adparavere
|
sie haben gerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sum
|
ich bin gerüstet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus es
|
du bist gerüstet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus est
|
er/sie/es ist gerüstet worden |
| 1. Person Plural |
adparati sumus
|
wir sind gerüstet worden |
| 2. Person Plural |
adparati estis
|
ihr seid gerüstet worden |
| 3. Person Plural |
adparati sunt
|
sie sind gerüstet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaverim
|
ich habe gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du habest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es habe gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir haben gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr habet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie haben gerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sim
|
ich sei gerüstet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus sis
|
du seiest gerüstet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus sit
|
er/sie/es sei gerüstet worden |
| 1. Person Plural |
adparati simus
|
wir seien gerüstet worden |
| 2. Person Plural |
adparati sitis
|
ihr seiet gerüstet worden |
| 3. Person Plural |
adparati sint
|
sie seien gerüstet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaveram
|
ich hatte gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparaveras
|
du hattest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparaverat
|
er/sie/es hatte gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparaveramus
|
wir hatten gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparaveratis
|
ihr hattet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparaverant
|
sie hatten gerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus eram
|
ich war gerüstet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus eras
|
du warst gerüstet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus erat
|
er/sie/es war gerüstet worden |
| 1. Person Plural |
adparati eramus
|
wir waren gerüstet worden |
| 2. Person Plural |
adparati eratis
|
ihr warst gerüstet worden |
| 3. Person Plural |
adparati erant
|
sie waren gerüstet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavissem
|
ich hätte gerüstet |
| 2. Person Singular |
adparavisses
|
du hättest gerüstet |
| 3. Person Singular |
adparavisset
|
er/sie/es hätte gerüstet |
| 1. Person Plural |
adparavissemus
|
wir hätten gerüstet |
| 2. Person Plural |
adparavissetis
|
ihr hättet gerüstet |
| 3. Person Plural |
adparavissent
|
sie hätten gerüstet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus essem
|
ich wäre gerüstet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus esses
|
du wärest gerüstet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus esset
|
er/sie/es wäre gerüstet worden |
| 1. Person Plural |
adparati essemus
|
wir wären gerüstet worden |
| 2. Person Plural |
adparati essetis
|
ihr wäret gerüstet worden |
| 3. Person Plural |
adparati essent
|
sie wären gerüstet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavero
|
ich werde gerüstet haben |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du wirst gerüstet haben |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es wird gerüstet haben |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir werden gerüstet haben |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr werdet gerüstet haben |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie werden gerüstet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus ero
|
ich werde gerüstet worden sein |
| 2. Person Singular |
adparatus eris
|
du werdest gerüstet worden sein |
| 3. Person Singular |
adparatus erit
|
er/sie/es werde gerüstet worden sein |
| 1. Person Plural |
adparati erimus
|
wir werden gerüstet worden sein |
| 2. Person Plural |
adparati eritis
|
ihr werdet gerüstet worden sein |
| 3. Person Plural |
adparati erunt
|
sie werden gerüstet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparare
|
rüsten |
| Vorzeitigkeit |
adparavisse
|
gerüstet haben |
| Nachzeitigkeit |
adparaturum esse
|
rüsten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparari adpararier
|
gerüstet werden |
| Vorzeitigkeit |
adparatum esse
|
gerüstet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adparatum iri
|
künftig gerüstet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adpara
|
rüste! |
| 2. Person Plural |
adparate
|
rüstet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adparato
|
| 3. Person Singular |
adparato
|
| 2. Person Plural |
adparatote
|
| 3. Person Plural |
adparanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adparare
|
das Rüsten |
| Genitiv |
adparandi
|
des Rüstens |
| Dativ |
adparando
|
dem Rüsten |
| Akkusativ |
adparandum
|
das Rüsten |
| Ablativ |
adparando
|
durch das Rüsten |
| Vokativ |
adparande
|
Rüsten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparandus
|
adparanda
|
adparandum
|
| Genitiv |
adparandi
|
adparandae
|
adparandi
|
| Dativ |
adparando
|
adparandae
|
adparando
|
| Akkusativ |
adparandum
|
adparandam
|
adparandum
|
| Ablativ |
adparando
|
adparanda
|
adparando
|
| Vokativ |
adparande
|
adparanda
|
adparandum
|
Plural
| Nominativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
| Genitiv |
adparandorum
|
adparandarum
|
adparandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adparandos
|
adparandas
|
adparanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
| Genitiv |
adparantis
|
adparantis
|
adparantis
|
| Dativ |
adparanti
|
adparanti
|
adparanti
|
| Akkusativ |
adparantem
|
adparantem
|
adparans
|
| Ablativ |
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
| Vokativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
Plural
| Nominativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Genitiv |
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
| Dativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Akkusativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Ablativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Vokativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparatus
|
adparata
|
adparatum
|
| Genitiv |
adparati
|
adparatae
|
adparati
|
| Dativ |
adparato
|
adparatae
|
adparato
|
| Akkusativ |
adparatum
|
adparatam
|
adparatum
|
| Ablativ |
adparato
|
adparata
|
adparato
|
| Vokativ |
adparate
|
adparata
|
adparatum
|
Plural
| Nominativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
| Genitiv |
adparatorum
|
adparatarum
|
adparatorum
|
| Dativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Akkusativ |
adparatos
|
adparatas
|
adparata
|
| Ablativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Vokativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparaturus
|
adparatura
|
adparaturum
|
| Genitiv |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparaturi
|
| Dativ |
adparaturo
|
adparaturae
|
adparaturo
|
| Akkusativ |
adparaturum
|
adparaturam
|
adparaturum
|
| Ablativ |
adparaturo
|
adparatura
|
adparaturo
|
| Vokativ |
adparature
|
adparatura
|
adparaturum
|
Plural
| Nominativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
| Genitiv |
adparaturorum
|
adparaturarum
|
adparaturorum
|
| Dativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Akkusativ |
adparaturos
|
adparaturas
|
adparatura
|
| Ablativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Vokativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adparatum
|
adparatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparo
|
ich bereite vor |
| 2. Person Singular |
adparas
|
du bereitest vor |
| 3. Person Singular |
adparat
|
er/sie/es bereitet vor |
| 1. Person Plural |
adparamus
|
wir bereiten vor |
| 2. Person Plural |
adparatis
|
ihr bereitet vor |
| 3. Person Plural |
adparant
|
sie bereiten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparor
|
ich werde vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adpararis adparare
|
du wirst vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparatur
|
er/sie/es wird vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparamur
|
wir werden vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparamini
|
ihr werdet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparantur
|
sie werden vorbereitet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparem
|
ich bereite vor |
| 2. Person Singular |
adpares
|
du bereitest vor |
| 3. Person Singular |
adparet
|
er/sie/es bereite vor |
| 1. Person Plural |
adparemus
|
wir bereiten vor |
| 2. Person Plural |
adparetis
|
ihr bereitet vor |
| 3. Person Plural |
adparent
|
sie bereiten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparer
|
ich werde vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adpareris adparere
|
du werdest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparetur
|
er/sie/es werde vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparemur
|
wir werden vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparemini
|
ihr werdet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparentur
|
sie werden vorbereitet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabam
|
ich bereitete vor |
| 2. Person Singular |
adparabas
|
du bereitetest vor |
| 3. Person Singular |
adparabat
|
er/sie/es bereitete vor |
| 1. Person Plural |
adparabamus
|
wir bereiteten vor |
| 2. Person Plural |
adparabatis
|
ihr bereitetet vor |
| 3. Person Plural |
adparabant
|
sie bereiteten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabar
|
ich wurde vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparabaris adparabare
|
du wurdest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparabatur
|
er/sie/es wurde vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparabamur
|
wir wurden vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparabamini
|
ihr wurdet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparabantur
|
sie wurden vorbereitet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararem
|
ich bereitete vor |
| 2. Person Singular |
adparares
|
du bereitetest vor |
| 3. Person Singular |
adpararet
|
er/sie/es bereitete vor |
| 1. Person Plural |
adpararemus
|
wir bereiteten vor |
| 2. Person Plural |
adpararetis
|
ihr bereitetet vor |
| 3. Person Plural |
adpararent
|
sie bereiteten vor |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adpararer
|
ich würde vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparareris adpararere
|
du würdest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adpararetur
|
er/sie/es würde vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adpararemur
|
wir würden vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adpararemini
|
ihr würdet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adpararentur
|
sie würden vorbereitet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabo
|
ich werde vorbereiten |
| 2. Person Singular |
adparabis
|
du wirst vorbereiten |
| 3. Person Singular |
adparabit
|
er/sie/es wird vorbereiten |
| 1. Person Plural |
adparabimus
|
wir werden vorbereiten |
| 2. Person Plural |
adparabitis
|
ihr werdet vorbereiten |
| 3. Person Plural |
adparabunt
|
sie werden vorbereiten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparabor
|
ich werde vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparaberis adparabere
|
du wirst vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparabitur
|
er/sie/es wird vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparabimur
|
wir werden vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparabimini
|
ihr werdet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparabuntur
|
sie werden vorbereitet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavi
|
ich habe vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparavisti
|
du hast vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparavit
|
er/sie/es hat vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparavimus
|
wir haben vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparavistis
|
ihr habt vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparaverunt adparavere
|
sie haben vorbereitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sum
|
ich bin vorbereitet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus es
|
du bist vorbereitet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus est
|
er/sie/es ist vorbereitet worden |
| 1. Person Plural |
adparati sumus
|
wir sind vorbereitet worden |
| 2. Person Plural |
adparati estis
|
ihr seid vorbereitet worden |
| 3. Person Plural |
adparati sunt
|
sie sind vorbereitet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaverim
|
ich habe vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du habest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es habe vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir haben vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr habet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie haben vorbereitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus sim
|
ich sei vorbereitet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus sis
|
du seiest vorbereitet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus sit
|
er/sie/es sei vorbereitet worden |
| 1. Person Plural |
adparati simus
|
wir seien vorbereitet worden |
| 2. Person Plural |
adparati sitis
|
ihr seiet vorbereitet worden |
| 3. Person Plural |
adparati sint
|
sie seien vorbereitet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparaveram
|
ich hatte vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparaveras
|
du hattest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparaverat
|
er/sie/es hatte vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparaveramus
|
wir hatten vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparaveratis
|
ihr hattet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparaverant
|
sie hatten vorbereitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus eram
|
ich war vorbereitet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus eras
|
du warst vorbereitet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus erat
|
er/sie/es war vorbereitet worden |
| 1. Person Plural |
adparati eramus
|
wir waren vorbereitet worden |
| 2. Person Plural |
adparati eratis
|
ihr warst vorbereitet worden |
| 3. Person Plural |
adparati erant
|
sie waren vorbereitet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavissem
|
ich hätte vorbereitet |
| 2. Person Singular |
adparavisses
|
du hättest vorbereitet |
| 3. Person Singular |
adparavisset
|
er/sie/es hätte vorbereitet |
| 1. Person Plural |
adparavissemus
|
wir hätten vorbereitet |
| 2. Person Plural |
adparavissetis
|
ihr hättet vorbereitet |
| 3. Person Plural |
adparavissent
|
sie hätten vorbereitet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus essem
|
ich wäre vorbereitet worden |
| 2. Person Singular |
adparatus esses
|
du wärest vorbereitet worden |
| 3. Person Singular |
adparatus esset
|
er/sie/es wäre vorbereitet worden |
| 1. Person Plural |
adparati essemus
|
wir wären vorbereitet worden |
| 2. Person Plural |
adparati essetis
|
ihr wäret vorbereitet worden |
| 3. Person Plural |
adparati essent
|
sie wären vorbereitet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adparavero
|
ich werde vorbereitet haben |
| 2. Person Singular |
adparaveris
|
du wirst vorbereitet haben |
| 3. Person Singular |
adparaverit
|
er/sie/es wird vorbereitet haben |
| 1. Person Plural |
adparaverimus
|
wir werden vorbereitet haben |
| 2. Person Plural |
adparaveritis
|
ihr werdet vorbereitet haben |
| 3. Person Plural |
adparaverint
|
sie werden vorbereitet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adparatus ero
|
ich werde vorbereitet worden sein |
| 2. Person Singular |
adparatus eris
|
du werdest vorbereitet worden sein |
| 3. Person Singular |
adparatus erit
|
er/sie/es werde vorbereitet worden sein |
| 1. Person Plural |
adparati erimus
|
wir werden vorbereitet worden sein |
| 2. Person Plural |
adparati eritis
|
ihr werdet vorbereitet worden sein |
| 3. Person Plural |
adparati erunt
|
sie werden vorbereitet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparare
|
vorbereiten |
| Vorzeitigkeit |
adparavisse
|
vorbereitet haben |
| Nachzeitigkeit |
adparaturum esse
|
vorbereiten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adparari adpararier
|
vorbereitet werden |
| Vorzeitigkeit |
adparatum esse
|
vorbereitet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adparatum iri
|
künftig vorbereitet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adpara
|
bereite vor! |
| 2. Person Plural |
adparate
|
bereitet vor! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adparato
|
| 3. Person Singular |
adparato
|
| 2. Person Plural |
adparatote
|
| 3. Person Plural |
adparanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adparare
|
das Vorbereiten |
| Genitiv |
adparandi
|
des Vorbereitens |
| Dativ |
adparando
|
dem Vorbereiten |
| Akkusativ |
adparandum
|
das Vorbereiten |
| Ablativ |
adparando
|
durch das Vorbereiten |
| Vokativ |
adparande
|
Vorbereiten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparandus
|
adparanda
|
adparandum
|
| Genitiv |
adparandi
|
adparandae
|
adparandi
|
| Dativ |
adparando
|
adparandae
|
adparando
|
| Akkusativ |
adparandum
|
adparandam
|
adparandum
|
| Ablativ |
adparando
|
adparanda
|
adparando
|
| Vokativ |
adparande
|
adparanda
|
adparandum
|
Plural
| Nominativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
| Genitiv |
adparandorum
|
adparandarum
|
adparandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adparandos
|
adparandas
|
adparanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adparandi
|
adparandae
|
adparanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
| Genitiv |
adparantis
|
adparantis
|
adparantis
|
| Dativ |
adparanti
|
adparanti
|
adparanti
|
| Akkusativ |
adparantem
|
adparantem
|
adparans
|
| Ablativ |
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
adparanti adparante
|
| Vokativ |
adparans
|
adparans
|
adparans
|
Plural
| Nominativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Genitiv |
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
adparantium adparantum
|
| Dativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Akkusativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
| Ablativ |
adparantibus
|
adparantibus
|
adparantibus
|
| Vokativ |
adparantes
|
adparantes
|
adparantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparatus
|
adparata
|
adparatum
|
| Genitiv |
adparati
|
adparatae
|
adparati
|
| Dativ |
adparato
|
adparatae
|
adparato
|
| Akkusativ |
adparatum
|
adparatam
|
adparatum
|
| Ablativ |
adparato
|
adparata
|
adparato
|
| Vokativ |
adparate
|
adparata
|
adparatum
|
Plural
| Nominativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
| Genitiv |
adparatorum
|
adparatarum
|
adparatorum
|
| Dativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Akkusativ |
adparatos
|
adparatas
|
adparata
|
| Ablativ |
adparatis
|
adparatis
|
adparatis
|
| Vokativ |
adparati
|
adparatae
|
adparata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adparaturus
|
adparatura
|
adparaturum
|
| Genitiv |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparaturi
|
| Dativ |
adparaturo
|
adparaturae
|
adparaturo
|
| Akkusativ |
adparaturum
|
adparaturam
|
adparaturum
|
| Ablativ |
adparaturo
|
adparatura
|
adparaturo
|
| Vokativ |
adparature
|
adparatura
|
adparaturum
|
Plural
| Nominativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
| Genitiv |
adparaturorum
|
adparaturarum
|
adparaturorum
|
| Dativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Akkusativ |
adparaturos
|
adparaturas
|
adparatura
|
| Ablativ |
adparaturis
|
adparaturis
|
adparaturis
|
| Vokativ |
adparaturi
|
adparaturae
|
adparatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adparatum
|
adparatu
|