Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adsevero
|
ich beharre |
| 2. Person Singular |
adseveras
|
du beharrst |
| 3. Person Singular |
adseverat
|
er/sie/es beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveramus
|
wir beharren |
| 2. Person Plural |
adseveratis
|
ihr beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverant
|
sie beharren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveror
|
ich werde beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveraris adseverare
|
du wirst beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveratur
|
er/sie/es wird beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveramur
|
wir werden beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveramini
|
ihr werdet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverantur
|
sie werden beharrt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverem
|
ich beharre |
| 2. Person Singular |
adseveres
|
du beharrest |
| 3. Person Singular |
adseveret
|
er/sie/es beharre |
| 1. Person Plural |
adseveremus
|
wir beharren |
| 2. Person Plural |
adseveretis
|
ihr beharret |
| 3. Person Plural |
adseverent
|
sie beharren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverer
|
ich werde beharrt |
| 2. Person Singular |
adsevereris adseverere
|
du werdest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveretur
|
er/sie/es werde beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveremur
|
wir werden beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveremini
|
ihr werdet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverentur
|
sie werden beharrt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabam
|
ich beharrte |
| 2. Person Singular |
adseverabas
|
du beharrtest |
| 3. Person Singular |
adseverabat
|
er/sie/es beharrte |
| 1. Person Plural |
adseverabamus
|
wir beharrten |
| 2. Person Plural |
adseverabatis
|
ihr beharrtet |
| 3. Person Plural |
adseverabant
|
sie beharrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabar
|
ich wurde beharrt |
| 2. Person Singular |
adseverabaris adseverabare
|
du wurdest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseverabatur
|
er/sie/es wurde beharrt |
| 1. Person Plural |
adseverabamur
|
wir wurden beharrt |
| 2. Person Plural |
adseverabamini
|
ihr wurdet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverabantur
|
sie wurden beharrt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarem
|
ich beharrte |
| 2. Person Singular |
adseverares
|
du beharrtest |
| 3. Person Singular |
adseveraret
|
er/sie/es beharrte |
| 1. Person Plural |
adseveraremus
|
wir beharrten |
| 2. Person Plural |
adseveraretis
|
ihr beharrtet |
| 3. Person Plural |
adseverarent
|
sie beharrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarer
|
ich würde beharrt |
| 2. Person Singular |
adseverareris adseverarere
|
du würdest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveraretur
|
er/sie/es würde beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveraremur
|
wir würden beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveraremini
|
ihr würdet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverarentur
|
sie würden beharrt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabo
|
ich werde beharren |
| 2. Person Singular |
adseverabis
|
du wirst beharren |
| 3. Person Singular |
adseverabit
|
er/sie/es wird beharren |
| 1. Person Plural |
adseverabimus
|
wir werden beharren |
| 2. Person Plural |
adseverabitis
|
ihr werdet beharren |
| 3. Person Plural |
adseverabunt
|
sie werden beharren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabor
|
ich werde beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveraberis adseverabere
|
du wirst beharrt |
| 3. Person Singular |
adseverabitur
|
er/sie/es wird beharrt |
| 1. Person Plural |
adseverabimur
|
wir werden beharrt |
| 2. Person Plural |
adseverabimini
|
ihr werdet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseverabuntur
|
sie werden beharrt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravi
|
ich habe beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveravisti
|
du hast beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveravit
|
er/sie/es hat beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveravimus
|
wir haben beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveravistis
|
ihr habt beharrt |
| 3. Person Plural |
adseveraverunt adseveravere
|
sie haben beharrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sum
|
ich bin beharrt worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus es
|
du bist beharrt worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus est
|
er/sie/es ist beharrt worden |
| 1. Person Plural |
adseverati sumus
|
wir sind beharrt worden |
| 2. Person Plural |
adseverati estis
|
ihr seid beharrt worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sunt
|
sie sind beharrt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraverim
|
ich habe beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du habest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es habe beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir haben beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr habet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie haben beharrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sim
|
ich sei beharrt worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus sis
|
du seiest beharrt worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus sit
|
er/sie/es sei beharrt worden |
| 1. Person Plural |
adseverati simus
|
wir seien beharrt worden |
| 2. Person Plural |
adseverati sitis
|
ihr seiet beharrt worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sint
|
sie seien beharrt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraveram
|
ich hatte beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveraveras
|
du hattest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveraverat
|
er/sie/es hatte beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveraveramus
|
wir hatten beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveraveratis
|
ihr hattet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseveraverant
|
sie hatten beharrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus eram
|
ich war beharrt worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus eras
|
du warst beharrt worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus erat
|
er/sie/es war beharrt worden |
| 1. Person Plural |
adseverati eramus
|
wir waren beharrt worden |
| 2. Person Plural |
adseverati eratis
|
ihr warst beharrt worden |
| 3. Person Plural |
adseverati erant
|
sie waren beharrt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravissem
|
ich hätte beharrt |
| 2. Person Singular |
adseveravisses
|
du hättest beharrt |
| 3. Person Singular |
adseveravisset
|
er/sie/es hätte beharrt |
| 1. Person Plural |
adseveravissemus
|
wir hätten beharrt |
| 2. Person Plural |
adseveravissetis
|
ihr hättet beharrt |
| 3. Person Plural |
adseveravissent
|
sie hätten beharrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus essem
|
ich wäre beharrt worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus esses
|
du wärest beharrt worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus esset
|
er/sie/es wäre beharrt worden |
| 1. Person Plural |
adseverati essemus
|
wir wären beharrt worden |
| 2. Person Plural |
adseverati essetis
|
ihr wäret beharrt worden |
| 3. Person Plural |
adseverati essent
|
sie wären beharrt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravero
|
ich werde beharrt haben |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du wirst beharrt haben |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es wird beharrt haben |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir werden beharrt haben |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr werdet beharrt haben |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie werden beharrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus ero
|
ich werde beharrt worden sein |
| 2. Person Singular |
adseveratus eris
|
du werdest beharrt worden sein |
| 3. Person Singular |
adseveratus erit
|
er/sie/es werde beharrt worden sein |
| 1. Person Plural |
adseverati erimus
|
wir werden beharrt worden sein |
| 2. Person Plural |
adseverati eritis
|
ihr werdet beharrt worden sein |
| 3. Person Plural |
adseverati erunt
|
sie werden beharrt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverare
|
beharren |
| Vorzeitigkeit |
adseveravisse
|
beharrt haben |
| Nachzeitigkeit |
adseveraturum esse
|
beharren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverari adseverarier
|
beharrt werden |
| Vorzeitigkeit |
adseveratum esse
|
beharrt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adseveratum iri
|
künftig beharrt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adsevera
|
beharre! |
| 2. Person Plural |
adseverate
|
beharrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adseverato
|
| 3. Person Singular |
adseverato
|
| 2. Person Plural |
adseveratote
|
| 3. Person Plural |
adseveranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adseverare
|
das Beharren |
| Genitiv |
adseverandi
|
des Beharrens |
| Dativ |
adseverando
|
dem Beharren |
| Akkusativ |
adseverandum
|
das Beharren |
| Ablativ |
adseverando
|
durch das Beharren |
| Vokativ |
adseverande
|
Beharren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverandus
|
adseveranda
|
adseverandum
|
| Genitiv |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseverandi
|
| Dativ |
adseverando
|
adseverandae
|
adseverando
|
| Akkusativ |
adseverandum
|
adseverandam
|
adseverandum
|
| Ablativ |
adseverando
|
adseveranda
|
adseverando
|
| Vokativ |
adseverande
|
adseveranda
|
adseverandum
|
Plural
| Nominativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
| Genitiv |
adseverandorum
|
adseverandarum
|
adseverandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adseverandos
|
adseverandas
|
adseveranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
| Genitiv |
adseverantis
|
adseverantis
|
adseverantis
|
| Dativ |
adseveranti
|
adseveranti
|
adseveranti
|
| Akkusativ |
adseverantem
|
adseverantem
|
adseverans
|
| Ablativ |
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
| Vokativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
Plural
| Nominativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Genitiv |
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
| Dativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Akkusativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Ablativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Vokativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveratus
|
adseverata
|
adseveratum
|
| Genitiv |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverati
|
| Dativ |
adseverato
|
adseveratae
|
adseverato
|
| Akkusativ |
adseveratum
|
adseveratam
|
adseveratum
|
| Ablativ |
adseverato
|
adseverata
|
adseverato
|
| Vokativ |
adseverate
|
adseverata
|
adseveratum
|
Plural
| Nominativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
| Genitiv |
adseveratorum
|
adseveratarum
|
adseveratorum
|
| Dativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Akkusativ |
adseveratos
|
adseveratas
|
adseverata
|
| Ablativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Vokativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveraturus
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
| Genitiv |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveraturi
|
| Dativ |
adseveraturo
|
adseveraturae
|
adseveraturo
|
| Akkusativ |
adseveraturum
|
adseveraturam
|
adseveraturum
|
| Ablativ |
adseveraturo
|
adseveratura
|
adseveraturo
|
| Vokativ |
adseverature
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
Plural
| Nominativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
| Genitiv |
adseveraturorum
|
adseveraturarum
|
adseveraturorum
|
| Dativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Akkusativ |
adseveraturos
|
adseveraturas
|
adseveratura
|
| Ablativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Vokativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adseveratum
|
adseveratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adsevero
|
ich behaupte |
| 2. Person Singular |
adseveras
|
du behauptest |
| 3. Person Singular |
adseverat
|
er/sie/es behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveramus
|
wir behaupten |
| 2. Person Plural |
adseveratis
|
ihr behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverant
|
sie behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveror
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveraris adseverare
|
du wirst behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveratur
|
er/sie/es wird behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveramur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveramini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverantur
|
sie werden behauptet |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverem
|
ich behaupte |
| 2. Person Singular |
adseveres
|
du behauptest |
| 3. Person Singular |
adseveret
|
er/sie/es behaupte |
| 1. Person Plural |
adseveremus
|
wir behaupten |
| 2. Person Plural |
adseveretis
|
ihr behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverent
|
sie behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverer
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
adsevereris adseverere
|
du werdest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveretur
|
er/sie/es werde behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveremur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveremini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverentur
|
sie werden behauptet |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabam
|
ich behauptete |
| 2. Person Singular |
adseverabas
|
du behauptetest |
| 3. Person Singular |
adseverabat
|
er/sie/es behauptete |
| 1. Person Plural |
adseverabamus
|
wir behaupteten |
| 2. Person Plural |
adseverabatis
|
ihr behauptetet |
| 3. Person Plural |
adseverabant
|
sie behaupteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabar
|
ich wurde behauptet |
| 2. Person Singular |
adseverabaris adseverabare
|
du wurdest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseverabatur
|
er/sie/es wurde behauptet |
| 1. Person Plural |
adseverabamur
|
wir wurden behauptet |
| 2. Person Plural |
adseverabamini
|
ihr wurdet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverabantur
|
sie wurden behauptet |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarem
|
ich behauptete |
| 2. Person Singular |
adseverares
|
du behauptetest |
| 3. Person Singular |
adseveraret
|
er/sie/es behauptete |
| 1. Person Plural |
adseveraremus
|
wir behaupteten |
| 2. Person Plural |
adseveraretis
|
ihr behauptetet |
| 3. Person Plural |
adseverarent
|
sie behaupteten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarer
|
ich würde behauptet |
| 2. Person Singular |
adseverareris adseverarere
|
du würdest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveraretur
|
er/sie/es würde behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveraremur
|
wir würden behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveraremini
|
ihr würdet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverarentur
|
sie würden behauptet |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabo
|
ich werde behaupten |
| 2. Person Singular |
adseverabis
|
du wirst behaupten |
| 3. Person Singular |
adseverabit
|
er/sie/es wird behaupten |
| 1. Person Plural |
adseverabimus
|
wir werden behaupten |
| 2. Person Plural |
adseverabitis
|
ihr werdet behaupten |
| 3. Person Plural |
adseverabunt
|
sie werden behaupten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabor
|
ich werde behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveraberis adseverabere
|
du wirst behauptet |
| 3. Person Singular |
adseverabitur
|
er/sie/es wird behauptet |
| 1. Person Plural |
adseverabimur
|
wir werden behauptet |
| 2. Person Plural |
adseverabimini
|
ihr werdet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseverabuntur
|
sie werden behauptet |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravi
|
ich habe behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveravisti
|
du hast behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveravit
|
er/sie/es hat behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveravimus
|
wir haben behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveravistis
|
ihr habt behauptet |
| 3. Person Plural |
adseveraverunt adseveravere
|
sie haben behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sum
|
ich bin behauptet worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus es
|
du bist behauptet worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus est
|
er/sie/es ist behauptet worden |
| 1. Person Plural |
adseverati sumus
|
wir sind behauptet worden |
| 2. Person Plural |
adseverati estis
|
ihr seid behauptet worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sunt
|
sie sind behauptet worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraverim
|
ich habe behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du habest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es habe behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir haben behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr habet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie haben behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sim
|
ich sei behauptet worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus sis
|
du seiest behauptet worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus sit
|
er/sie/es sei behauptet worden |
| 1. Person Plural |
adseverati simus
|
wir seien behauptet worden |
| 2. Person Plural |
adseverati sitis
|
ihr seiet behauptet worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sint
|
sie seien behauptet worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraveram
|
ich hatte behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveraveras
|
du hattest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveraverat
|
er/sie/es hatte behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveraveramus
|
wir hatten behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveraveratis
|
ihr hattet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseveraverant
|
sie hatten behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus eram
|
ich war behauptet worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus eras
|
du warst behauptet worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus erat
|
er/sie/es war behauptet worden |
| 1. Person Plural |
adseverati eramus
|
wir waren behauptet worden |
| 2. Person Plural |
adseverati eratis
|
ihr warst behauptet worden |
| 3. Person Plural |
adseverati erant
|
sie waren behauptet worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravissem
|
ich hätte behauptet |
| 2. Person Singular |
adseveravisses
|
du hättest behauptet |
| 3. Person Singular |
adseveravisset
|
er/sie/es hätte behauptet |
| 1. Person Plural |
adseveravissemus
|
wir hätten behauptet |
| 2. Person Plural |
adseveravissetis
|
ihr hättet behauptet |
| 3. Person Plural |
adseveravissent
|
sie hätten behauptet |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus essem
|
ich wäre behauptet worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus esses
|
du wärest behauptet worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus esset
|
er/sie/es wäre behauptet worden |
| 1. Person Plural |
adseverati essemus
|
wir wären behauptet worden |
| 2. Person Plural |
adseverati essetis
|
ihr wäret behauptet worden |
| 3. Person Plural |
adseverati essent
|
sie wären behauptet worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravero
|
ich werde behauptet haben |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du wirst behauptet haben |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es wird behauptet haben |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir werden behauptet haben |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr werdet behauptet haben |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie werden behauptet haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus ero
|
ich werde behauptet worden sein |
| 2. Person Singular |
adseveratus eris
|
du werdest behauptet worden sein |
| 3. Person Singular |
adseveratus erit
|
er/sie/es werde behauptet worden sein |
| 1. Person Plural |
adseverati erimus
|
wir werden behauptet worden sein |
| 2. Person Plural |
adseverati eritis
|
ihr werdet behauptet worden sein |
| 3. Person Plural |
adseverati erunt
|
sie werden behauptet worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverare
|
behaupten |
| Vorzeitigkeit |
adseveravisse
|
behauptet haben |
| Nachzeitigkeit |
adseveraturum esse
|
behaupten werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverari adseverarier
|
behauptet werden |
| Vorzeitigkeit |
adseveratum esse
|
behauptet worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adseveratum iri
|
künftig behauptet werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adsevera
|
behaupte! |
| 2. Person Plural |
adseverate
|
behauptet! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adseverato
|
| 3. Person Singular |
adseverato
|
| 2. Person Plural |
adseveratote
|
| 3. Person Plural |
adseveranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adseverare
|
das Behaupten |
| Genitiv |
adseverandi
|
des Behauptens |
| Dativ |
adseverando
|
dem Behaupten |
| Akkusativ |
adseverandum
|
das Behaupten |
| Ablativ |
adseverando
|
durch das Behaupten |
| Vokativ |
adseverande
|
Behaupten! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverandus
|
adseveranda
|
adseverandum
|
| Genitiv |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseverandi
|
| Dativ |
adseverando
|
adseverandae
|
adseverando
|
| Akkusativ |
adseverandum
|
adseverandam
|
adseverandum
|
| Ablativ |
adseverando
|
adseveranda
|
adseverando
|
| Vokativ |
adseverande
|
adseveranda
|
adseverandum
|
Plural
| Nominativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
| Genitiv |
adseverandorum
|
adseverandarum
|
adseverandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adseverandos
|
adseverandas
|
adseveranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
| Genitiv |
adseverantis
|
adseverantis
|
adseverantis
|
| Dativ |
adseveranti
|
adseveranti
|
adseveranti
|
| Akkusativ |
adseverantem
|
adseverantem
|
adseverans
|
| Ablativ |
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
| Vokativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
Plural
| Nominativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Genitiv |
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
| Dativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Akkusativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Ablativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Vokativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveratus
|
adseverata
|
adseveratum
|
| Genitiv |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverati
|
| Dativ |
adseverato
|
adseveratae
|
adseverato
|
| Akkusativ |
adseveratum
|
adseveratam
|
adseveratum
|
| Ablativ |
adseverato
|
adseverata
|
adseverato
|
| Vokativ |
adseverate
|
adseverata
|
adseveratum
|
Plural
| Nominativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
| Genitiv |
adseveratorum
|
adseveratarum
|
adseveratorum
|
| Dativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Akkusativ |
adseveratos
|
adseveratas
|
adseverata
|
| Ablativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Vokativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveraturus
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
| Genitiv |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveraturi
|
| Dativ |
adseveraturo
|
adseveraturae
|
adseveraturo
|
| Akkusativ |
adseveraturum
|
adseveraturam
|
adseveraturum
|
| Ablativ |
adseveraturo
|
adseveratura
|
adseveraturo
|
| Vokativ |
adseverature
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
Plural
| Nominativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
| Genitiv |
adseveraturorum
|
adseveraturarum
|
adseveraturorum
|
| Dativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Akkusativ |
adseveraturos
|
adseveraturas
|
adseveratura
|
| Ablativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Vokativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adseveratum
|
adseveratu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adsevero
|
ich versichere; versichre |
| 2. Person Singular |
adseveras
|
du versicherst |
| 3. Person Singular |
adseverat
|
er/sie/es versichert |
| 1. Person Plural |
adseveramus
|
wir versichern |
| 2. Person Plural |
adseveratis
|
ihr versichert |
| 3. Person Plural |
adseverant
|
sie versichern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveror
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
adseveraris adseverare
|
du wirst versichert |
| 3. Person Singular |
adseveratur
|
er/sie/es wird versichert |
| 1. Person Plural |
adseveramur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
adseveramini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
adseverantur
|
sie werden versichert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverem
|
ich versichere; versichre |
| 2. Person Singular |
adseveres
|
du versicherest; versichrest |
| 3. Person Singular |
adseveret
|
er/sie/es versichere; versichre |
| 1. Person Plural |
adseveremus
|
wir versicheren |
| 2. Person Plural |
adseveretis
|
ihr versicheret |
| 3. Person Plural |
adseverent
|
sie versicheren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverer
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
adsevereris adseverere
|
du werdest versichert |
| 3. Person Singular |
adseveretur
|
er/sie/es werde versichert |
| 1. Person Plural |
adseveremur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
adseveremini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
adseverentur
|
sie werden versichert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabam
|
ich versicherte |
| 2. Person Singular |
adseverabas
|
du versichertest |
| 3. Person Singular |
adseverabat
|
er/sie/es versicherte |
| 1. Person Plural |
adseverabamus
|
wir versicherten |
| 2. Person Plural |
adseverabatis
|
ihr versichertet |
| 3. Person Plural |
adseverabant
|
sie versicherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabar
|
ich wurde versichert |
| 2. Person Singular |
adseverabaris adseverabare
|
du wurdest versichert |
| 3. Person Singular |
adseverabatur
|
er/sie/es wurde versichert |
| 1. Person Plural |
adseverabamur
|
wir wurden versichert |
| 2. Person Plural |
adseverabamini
|
ihr wurdet versichert |
| 3. Person Plural |
adseverabantur
|
sie wurden versichert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarem
|
ich versicherte |
| 2. Person Singular |
adseverares
|
du versichertest |
| 3. Person Singular |
adseveraret
|
er/sie/es versicherte |
| 1. Person Plural |
adseveraremus
|
wir versicherten |
| 2. Person Plural |
adseveraretis
|
ihr versichertet |
| 3. Person Plural |
adseverarent
|
sie versicherten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverarer
|
ich würde versichert |
| 2. Person Singular |
adseverareris adseverarere
|
du würdest versichert |
| 3. Person Singular |
adseveraretur
|
er/sie/es würde versichert |
| 1. Person Plural |
adseveraremur
|
wir würden versichert |
| 2. Person Plural |
adseveraremini
|
ihr würdet versichert |
| 3. Person Plural |
adseverarentur
|
sie würden versichert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabo
|
ich werde versichern |
| 2. Person Singular |
adseverabis
|
du wirst versichern |
| 3. Person Singular |
adseverabit
|
er/sie/es wird versichern |
| 1. Person Plural |
adseverabimus
|
wir werden versichern |
| 2. Person Plural |
adseverabitis
|
ihr werdet versichern |
| 3. Person Plural |
adseverabunt
|
sie werden versichern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseverabor
|
ich werde versichert |
| 2. Person Singular |
adseveraberis adseverabere
|
du wirst versichert |
| 3. Person Singular |
adseverabitur
|
er/sie/es wird versichert |
| 1. Person Plural |
adseverabimur
|
wir werden versichert |
| 2. Person Plural |
adseverabimini
|
ihr werdet versichert |
| 3. Person Plural |
adseverabuntur
|
sie werden versichert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravi
|
ich habe versichert |
| 2. Person Singular |
adseveravisti
|
du hast versichert |
| 3. Person Singular |
adseveravit
|
er/sie/es hat versichert |
| 1. Person Plural |
adseveravimus
|
wir haben versichert |
| 2. Person Plural |
adseveravistis
|
ihr habt versichert |
| 3. Person Plural |
adseveraverunt adseveravere
|
sie haben versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sum
|
ich bin versichert worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus es
|
du bist versichert worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus est
|
er/sie/es ist versichert worden |
| 1. Person Plural |
adseverati sumus
|
wir sind versichert worden |
| 2. Person Plural |
adseverati estis
|
ihr seid versichert worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sunt
|
sie sind versichert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraverim
|
ich habe versichert |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du habest versichert |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es habe versichert |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir haben versichert |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr habet versichert |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie haben versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus sim
|
ich sei versichert worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus sis
|
du seiest versichert worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus sit
|
er/sie/es sei versichert worden |
| 1. Person Plural |
adseverati simus
|
wir seien versichert worden |
| 2. Person Plural |
adseverati sitis
|
ihr seiet versichert worden |
| 3. Person Plural |
adseverati sint
|
sie seien versichert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveraveram
|
ich hatte versichert |
| 2. Person Singular |
adseveraveras
|
du hattest versichert |
| 3. Person Singular |
adseveraverat
|
er/sie/es hatte versichert |
| 1. Person Plural |
adseveraveramus
|
wir hatten versichert |
| 2. Person Plural |
adseveraveratis
|
ihr hattet versichert |
| 3. Person Plural |
adseveraverant
|
sie hatten versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus eram
|
ich war versichert worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus eras
|
du warst versichert worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus erat
|
er/sie/es war versichert worden |
| 1. Person Plural |
adseverati eramus
|
wir waren versichert worden |
| 2. Person Plural |
adseverati eratis
|
ihr warst versichert worden |
| 3. Person Plural |
adseverati erant
|
sie waren versichert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravissem
|
ich hätte versichert |
| 2. Person Singular |
adseveravisses
|
du hättest versichert |
| 3. Person Singular |
adseveravisset
|
er/sie/es hätte versichert |
| 1. Person Plural |
adseveravissemus
|
wir hätten versichert |
| 2. Person Plural |
adseveravissetis
|
ihr hättet versichert |
| 3. Person Plural |
adseveravissent
|
sie hätten versichert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus essem
|
ich wäre versichert worden |
| 2. Person Singular |
adseveratus esses
|
du wärest versichert worden |
| 3. Person Singular |
adseveratus esset
|
er/sie/es wäre versichert worden |
| 1. Person Plural |
adseverati essemus
|
wir wären versichert worden |
| 2. Person Plural |
adseverati essetis
|
ihr wäret versichert worden |
| 3. Person Plural |
adseverati essent
|
sie wären versichert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveravero
|
ich werde versichert haben |
| 2. Person Singular |
adseveraveris
|
du wirst versichert haben |
| 3. Person Singular |
adseveraverit
|
er/sie/es wird versichert haben |
| 1. Person Plural |
adseveraverimus
|
wir werden versichert haben |
| 2. Person Plural |
adseveraveritis
|
ihr werdet versichert haben |
| 3. Person Plural |
adseveraverint
|
sie werden versichert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adseveratus ero
|
ich werde versichert worden sein |
| 2. Person Singular |
adseveratus eris
|
du werdest versichert worden sein |
| 3. Person Singular |
adseveratus erit
|
er/sie/es werde versichert worden sein |
| 1. Person Plural |
adseverati erimus
|
wir werden versichert worden sein |
| 2. Person Plural |
adseverati eritis
|
ihr werdet versichert worden sein |
| 3. Person Plural |
adseverati erunt
|
sie werden versichert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverare
|
versichern |
| Vorzeitigkeit |
adseveravisse
|
versichert haben |
| Nachzeitigkeit |
adseveraturum esse
|
versichern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adseverari adseverarier
|
versichert werden |
| Vorzeitigkeit |
adseveratum esse
|
versichert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adseveratum iri
|
künftig versichert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adsevera
|
versichere; versichre! |
| 2. Person Plural |
adseverate
|
versichert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adseverato
|
| 3. Person Singular |
adseverato
|
| 2. Person Plural |
adseveratote
|
| 3. Person Plural |
adseveranto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adseverare
|
das Versichern |
| Genitiv |
adseverandi
|
des Versichernes |
| Dativ |
adseverando
|
dem Versichern |
| Akkusativ |
adseverandum
|
das Versichern |
| Ablativ |
adseverando
|
durch das Versichern |
| Vokativ |
adseverande
|
Versichern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverandus
|
adseveranda
|
adseverandum
|
| Genitiv |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseverandi
|
| Dativ |
adseverando
|
adseverandae
|
adseverando
|
| Akkusativ |
adseverandum
|
adseverandam
|
adseverandum
|
| Ablativ |
adseverando
|
adseveranda
|
adseverando
|
| Vokativ |
adseverande
|
adseveranda
|
adseverandum
|
Plural
| Nominativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
| Genitiv |
adseverandorum
|
adseverandarum
|
adseverandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adseverandos
|
adseverandas
|
adseveranda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adseverandi
|
adseverandae
|
adseveranda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
| Genitiv |
adseverantis
|
adseverantis
|
adseverantis
|
| Dativ |
adseveranti
|
adseveranti
|
adseveranti
|
| Akkusativ |
adseverantem
|
adseverantem
|
adseverans
|
| Ablativ |
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
adseveranti adseverante
|
| Vokativ |
adseverans
|
adseverans
|
adseverans
|
Plural
| Nominativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Genitiv |
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
adseverantium adseverantum
|
| Dativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Akkusativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
| Ablativ |
adseverantibus
|
adseverantibus
|
adseverantibus
|
| Vokativ |
adseverantes
|
adseverantes
|
adseverantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveratus
|
adseverata
|
adseveratum
|
| Genitiv |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverati
|
| Dativ |
adseverato
|
adseveratae
|
adseverato
|
| Akkusativ |
adseveratum
|
adseveratam
|
adseveratum
|
| Ablativ |
adseverato
|
adseverata
|
adseverato
|
| Vokativ |
adseverate
|
adseverata
|
adseveratum
|
Plural
| Nominativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
| Genitiv |
adseveratorum
|
adseveratarum
|
adseveratorum
|
| Dativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Akkusativ |
adseveratos
|
adseveratas
|
adseverata
|
| Ablativ |
adseveratis
|
adseveratis
|
adseveratis
|
| Vokativ |
adseverati
|
adseveratae
|
adseverata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adseveraturus
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
| Genitiv |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveraturi
|
| Dativ |
adseveraturo
|
adseveraturae
|
adseveraturo
|
| Akkusativ |
adseveraturum
|
adseveraturam
|
adseveraturum
|
| Ablativ |
adseveraturo
|
adseveratura
|
adseveraturo
|
| Vokativ |
adseverature
|
adseveratura
|
adseveraturum
|
Plural
| Nominativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
| Genitiv |
adseveraturorum
|
adseveraturarum
|
adseveraturorum
|
| Dativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Akkusativ |
adseveraturos
|
adseveraturas
|
adseveratura
|
| Ablativ |
adseveraturis
|
adseveraturis
|
adseveraturis
|
| Vokativ |
adseveraturi
|
adseveraturae
|
adseveratura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adseveratum
|
adseveratu
|