Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adsevero 
 | ich beharre | 
  
    | 2. Person Singular | adseveras 
 | du beharrst | 
  
    | 3. Person Singular | adseverat 
 | er/sie/es beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramus 
 | wir beharren | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratis 
 | ihr beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverant 
 | sie beharren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveror 
 | ich werde beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraris adseverare
 
 | du wirst beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratur 
 | er/sie/es wird beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramur 
 | wir werden beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveramini 
 | ihr werdet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverantur 
 | sie werden beharrt | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverem 
 | ich beharre | 
  
    | 2. Person Singular | adseveres 
 | du beharrest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveret 
 | er/sie/es beharre | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremus 
 | wir beharren | 
  
    | 2. Person Plural | adseveretis 
 | ihr beharret | 
  
    | 3. Person Plural | adseverent 
 | sie beharren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverer 
 | ich werde beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adsevereris adseverere
 
 | du werdest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveretur 
 | er/sie/es werde beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremur 
 | wir werden beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveremini 
 | ihr werdet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverentur 
 | sie werden beharrt | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabam 
 | ich beharrte | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabas 
 | du beharrtest | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabat 
 | er/sie/es beharrte | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamus 
 | wir beharrten | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabatis 
 | ihr beharrtet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabant 
 | sie beharrten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabar 
 | ich wurde beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabaris adseverabare
 
 | du wurdest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabatur 
 | er/sie/es wurde beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamur 
 | wir wurden beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabamini 
 | ihr wurdet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabantur 
 | sie wurden beharrt | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarem 
 | ich beharrte | 
  
    | 2. Person Singular | adseverares 
 | du beharrtest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraret 
 | er/sie/es beharrte | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremus 
 | wir beharrten | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraretis 
 | ihr beharrtet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarent 
 | sie beharrten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarer 
 | ich würde beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseverareris adseverarere
 
 | du würdest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraretur 
 | er/sie/es würde beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremur 
 | wir würden beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraremini 
 | ihr würdet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarentur 
 | sie würden beharrt | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabo 
 | ich werde beharren | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabis 
 | du wirst beharren | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabit 
 | er/sie/es wird beharren | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimus 
 | wir werden beharren | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabitis 
 | ihr werdet beharren | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabunt 
 | sie werden beharren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabor 
 | ich werde beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraberis adseverabere
 
 | du wirst beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabitur 
 | er/sie/es wird beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimur 
 | wir werden beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabimini 
 | ihr werdet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabuntur 
 | sie werden beharrt | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravi 
 | ich habe beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisti 
 | du hast beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravit 
 | er/sie/es hat beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravimus 
 | wir haben beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravistis 
 | ihr habt beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverunt adseveravere
 
 | sie haben beharrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sum 
 | ich bin beharrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus es 
 | du bist beharrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus est 
 | er/sie/es ist beharrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati sumus 
 | wir sind beharrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati estis 
 | ihr seid beharrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sunt 
 | sie sind beharrt worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraverim 
 | ich habe beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du habest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es habe beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir haben beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr habet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie haben beharrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sim 
 | ich sei beharrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus sis 
 | du seiest beharrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus sit 
 | er/sie/es sei beharrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati simus 
 | wir seien beharrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati sitis 
 | ihr seiet beharrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sint 
 | sie seien beharrt worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraveram 
 | ich hatte beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveras 
 | du hattest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverat 
 | er/sie/es hatte beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraveramus 
 | wir hatten beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveratis 
 | ihr hattet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverant 
 | sie hatten beharrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus eram 
 | ich war beharrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eras 
 | du warst beharrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erat 
 | er/sie/es war beharrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati eramus 
 | wir waren beharrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eratis 
 | ihr warst beharrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erant 
 | sie waren beharrt worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravissem 
 | ich hätte beharrt | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisses 
 | du hättest beharrt | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravisset 
 | er/sie/es hätte beharrt | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravissemus 
 | wir hätten beharrt | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravissetis 
 | ihr hättet beharrt | 
  
    | 3. Person Plural | adseveravissent 
 | sie hätten beharrt | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus essem 
 | ich wäre beharrt worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus esses 
 | du wärest beharrt worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus esset 
 | er/sie/es wäre beharrt worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati essemus 
 | wir wären beharrt worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati essetis 
 | ihr wäret beharrt worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati essent 
 | sie wären beharrt worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravero 
 | ich werde beharrt haben | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du wirst beharrt haben | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es wird beharrt haben | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir werden beharrt haben | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr werdet beharrt haben | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie werden beharrt haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus ero 
 | ich werde beharrt worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eris 
 | du werdest beharrt worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erit 
 | er/sie/es werde beharrt worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati erimus 
 | wir werden beharrt worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eritis 
 | ihr werdet beharrt worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erunt 
 | sie werden beharrt worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverare 
 | beharren | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveravisse 
 | beharrt haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveraturum esse 
 | beharren werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverari adseverarier
 
 | beharrt werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveratum esse 
 | beharrt worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveratum iri 
 | künftig beharrt werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | adsevera 
 | beharre! | 
  
    | 2. Person Plural | adseverate 
 | beharrt! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | adseveranto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | adseverare 
 | das Beharren | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | des Beharrens | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | dem Beharren | 
  
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | das Beharren | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | durch das Beharren | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | Beharren! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverandus 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseverandi 
 | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | adseverandae 
 | adseverando 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | adseverandam 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | adseveranda 
 | adseverando 
 | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandorum 
 | adseverandarum 
 | adseverandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | adseverandos 
 | adseverandas 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantis 
 | adseverantis 
 | adseverantis 
 | 
  
    | Dativ | adseveranti 
 | adseveranti 
 | adseveranti 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantem 
 | adseverantem 
 | adseverans 
 | 
  
    | Ablativ | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | 
  
    | Vokativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | 
  
    | Dativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Ablativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Vokativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveratus 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverati 
 | 
  
    | Dativ | adseverato 
 | adseveratae 
 | adseverato 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratum 
 | adseveratam 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverato 
 | adseverata 
 | adseverato 
 | 
  
    | Vokativ | adseverate 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
  
    | Genitiv | adseveratorum 
 | adseveratarum 
 | adseveratorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratos 
 | adseveratas 
 | adseverata 
 | 
  
    | Ablativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Vokativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveraturus 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveraturi 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturo 
 | adseveraturae 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturum 
 | adseveraturam 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturo 
 | adseveratura 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Vokativ | adseverature 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturorum 
 | adseveraturarum 
 | adseveraturorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturos 
 | adseveraturas 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Vokativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | adseveratum 
 | adseveratu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adsevero 
 | ich behaupte | 
  
    | 2. Person Singular | adseveras 
 | du behauptest | 
  
    | 3. Person Singular | adseverat 
 | er/sie/es behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramus 
 | wir behaupten | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratis 
 | ihr behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverant 
 | sie behaupten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveror 
 | ich werde behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraris adseverare
 
 | du wirst behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratur 
 | er/sie/es wird behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramur 
 | wir werden behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveramini 
 | ihr werdet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverantur 
 | sie werden behauptet | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverem 
 | ich behaupte | 
  
    | 2. Person Singular | adseveres 
 | du behauptest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveret 
 | er/sie/es behaupte | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremus 
 | wir behaupten | 
  
    | 2. Person Plural | adseveretis 
 | ihr behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverent 
 | sie behaupten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverer 
 | ich werde behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adsevereris adseverere
 
 | du werdest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveretur 
 | er/sie/es werde behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremur 
 | wir werden behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveremini 
 | ihr werdet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverentur 
 | sie werden behauptet | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabam 
 | ich behauptete | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabas 
 | du behauptetest | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabat 
 | er/sie/es behauptete | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamus 
 | wir behaupteten | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabatis 
 | ihr behauptetet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabant 
 | sie behaupteten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabar 
 | ich wurde behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabaris adseverabare
 
 | du wurdest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabatur 
 | er/sie/es wurde behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamur 
 | wir wurden behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabamini 
 | ihr wurdet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabantur 
 | sie wurden behauptet | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarem 
 | ich behauptete | 
  
    | 2. Person Singular | adseverares 
 | du behauptetest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraret 
 | er/sie/es behauptete | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremus 
 | wir behaupteten | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraretis 
 | ihr behauptetet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarent 
 | sie behaupteten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarer 
 | ich würde behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseverareris adseverarere
 
 | du würdest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraretur 
 | er/sie/es würde behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremur 
 | wir würden behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraremini 
 | ihr würdet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarentur 
 | sie würden behauptet | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabo 
 | ich werde behaupten | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabis 
 | du wirst behaupten | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabit 
 | er/sie/es wird behaupten | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimus 
 | wir werden behaupten | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabitis 
 | ihr werdet behaupten | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabunt 
 | sie werden behaupten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabor 
 | ich werde behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraberis adseverabere
 
 | du wirst behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabitur 
 | er/sie/es wird behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimur 
 | wir werden behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabimini 
 | ihr werdet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabuntur 
 | sie werden behauptet | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravi 
 | ich habe behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisti 
 | du hast behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravit 
 | er/sie/es hat behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravimus 
 | wir haben behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravistis 
 | ihr habt behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverunt adseveravere
 
 | sie haben behauptet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sum 
 | ich bin behauptet worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus es 
 | du bist behauptet worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus est 
 | er/sie/es ist behauptet worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati sumus 
 | wir sind behauptet worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati estis 
 | ihr seid behauptet worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sunt 
 | sie sind behauptet worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraverim 
 | ich habe behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du habest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es habe behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir haben behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr habet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie haben behauptet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sim 
 | ich sei behauptet worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus sis 
 | du seiest behauptet worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus sit 
 | er/sie/es sei behauptet worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati simus 
 | wir seien behauptet worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati sitis 
 | ihr seiet behauptet worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sint 
 | sie seien behauptet worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraveram 
 | ich hatte behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveras 
 | du hattest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverat 
 | er/sie/es hatte behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraveramus 
 | wir hatten behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveratis 
 | ihr hattet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverant 
 | sie hatten behauptet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus eram 
 | ich war behauptet worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eras 
 | du warst behauptet worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erat 
 | er/sie/es war behauptet worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati eramus 
 | wir waren behauptet worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eratis 
 | ihr warst behauptet worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erant 
 | sie waren behauptet worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravissem 
 | ich hätte behauptet | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisses 
 | du hättest behauptet | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravisset 
 | er/sie/es hätte behauptet | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravissemus 
 | wir hätten behauptet | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravissetis 
 | ihr hättet behauptet | 
  
    | 3. Person Plural | adseveravissent 
 | sie hätten behauptet | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus essem 
 | ich wäre behauptet worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus esses 
 | du wärest behauptet worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus esset 
 | er/sie/es wäre behauptet worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati essemus 
 | wir wären behauptet worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati essetis 
 | ihr wäret behauptet worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati essent 
 | sie wären behauptet worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravero 
 | ich werde behauptet haben | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du wirst behauptet haben | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es wird behauptet haben | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir werden behauptet haben | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr werdet behauptet haben | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie werden behauptet haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus ero 
 | ich werde behauptet worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eris 
 | du werdest behauptet worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erit 
 | er/sie/es werde behauptet worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati erimus 
 | wir werden behauptet worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eritis 
 | ihr werdet behauptet worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erunt 
 | sie werden behauptet worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverare 
 | behaupten | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveravisse 
 | behauptet haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveraturum esse 
 | behaupten werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverari adseverarier
 
 | behauptet werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveratum esse 
 | behauptet worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveratum iri 
 | künftig behauptet werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | adsevera 
 | behaupte! | 
  
    | 2. Person Plural | adseverate 
 | behauptet! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | adseveranto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | adseverare 
 | das Behaupten | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | des Behauptens | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | dem Behaupten | 
  
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | das Behaupten | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | durch das Behaupten | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | Behaupten! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverandus 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseverandi 
 | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | adseverandae 
 | adseverando 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | adseverandam 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | adseveranda 
 | adseverando 
 | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandorum 
 | adseverandarum 
 | adseverandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | adseverandos 
 | adseverandas 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantis 
 | adseverantis 
 | adseverantis 
 | 
  
    | Dativ | adseveranti 
 | adseveranti 
 | adseveranti 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantem 
 | adseverantem 
 | adseverans 
 | 
  
    | Ablativ | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | 
  
    | Vokativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | 
  
    | Dativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Ablativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Vokativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveratus 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverati 
 | 
  
    | Dativ | adseverato 
 | adseveratae 
 | adseverato 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratum 
 | adseveratam 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverato 
 | adseverata 
 | adseverato 
 | 
  
    | Vokativ | adseverate 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
  
    | Genitiv | adseveratorum 
 | adseveratarum 
 | adseveratorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratos 
 | adseveratas 
 | adseverata 
 | 
  
    | Ablativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Vokativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveraturus 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveraturi 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturo 
 | adseveraturae 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturum 
 | adseveraturam 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturo 
 | adseveratura 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Vokativ | adseverature 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturorum 
 | adseveraturarum 
 | adseveraturorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturos 
 | adseveraturas 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Vokativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | adseveratum 
 | adseveratu 
 | 
 
 
	
	
Präsens Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adsevero 
 | ich versichere; versichre | 
  
    | 2. Person Singular | adseveras 
 | du versicherst | 
  
    | 3. Person Singular | adseverat 
 | er/sie/es versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramus 
 | wir versichern | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratis 
 | ihr versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverant 
 | sie versichern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveror 
 | ich werde versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraris adseverare
 
 | du wirst versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratur 
 | er/sie/es wird versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveramur 
 | wir werden versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveramini 
 | ihr werdet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverantur 
 | sie werden versichert | 
 
Präsens Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverem 
 | ich versichere; versichre | 
  
    | 2. Person Singular | adseveres 
 | du versicherest; versichrest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveret 
 | er/sie/es versichere; versichre | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremus 
 | wir versicheren | 
  
    | 2. Person Plural | adseveretis 
 | ihr versicheret | 
  
    | 3. Person Plural | adseverent 
 | sie versicheren | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverer 
 | ich werde versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adsevereris adseverere
 
 | du werdest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveretur 
 | er/sie/es werde versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveremur 
 | wir werden versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveremini 
 | ihr werdet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverentur 
 | sie werden versichert | 
 
Imperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabam 
 | ich versicherte | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabas 
 | du versichertest | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabat 
 | er/sie/es versicherte | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamus 
 | wir versicherten | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabatis 
 | ihr versichertet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabant 
 | sie versicherten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabar 
 | ich wurde versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabaris adseverabare
 
 | du wurdest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabatur 
 | er/sie/es wurde versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabamur 
 | wir wurden versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabamini 
 | ihr wurdet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabantur 
 | sie wurden versichert | 
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarem 
 | ich versicherte | 
  
    | 2. Person Singular | adseverares 
 | du versichertest | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraret 
 | er/sie/es versicherte | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremus 
 | wir versicherten | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraretis 
 | ihr versichertet | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarent 
 | sie versicherten | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverarer 
 | ich würde versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseverareris adseverarere
 
 | du würdest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraretur 
 | er/sie/es würde versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraremur 
 | wir würden versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraremini 
 | ihr würdet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverarentur 
 | sie würden versichert | 
 
Futur I
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabo 
 | ich werde versichern | 
  
    | 2. Person Singular | adseverabis 
 | du wirst versichern | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabit 
 | er/sie/es wird versichern | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimus 
 | wir werden versichern | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabitis 
 | ihr werdet versichern | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabunt 
 | sie werden versichern | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseverabor 
 | ich werde versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraberis adseverabere
 
 | du wirst versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseverabitur 
 | er/sie/es wird versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseverabimur 
 | wir werden versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseverabimini 
 | ihr werdet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseverabuntur 
 | sie werden versichert | 
 
Perfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravi 
 | ich habe versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisti 
 | du hast versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravit 
 | er/sie/es hat versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravimus 
 | wir haben versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravistis 
 | ihr habt versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverunt adseveravere
 
 | sie haben versichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sum 
 | ich bin versichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus es 
 | du bist versichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus est 
 | er/sie/es ist versichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati sumus 
 | wir sind versichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati estis 
 | ihr seid versichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sunt 
 | sie sind versichert worden | 
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraverim 
 | ich habe versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du habest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es habe versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir haben versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr habet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie haben versichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus sim 
 | ich sei versichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus sis 
 | du seiest versichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus sit 
 | er/sie/es sei versichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati simus 
 | wir seien versichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati sitis 
 | ihr seiet versichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati sint 
 | sie seien versichert worden | 
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveraveram 
 | ich hatte versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveras 
 | du hattest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverat 
 | er/sie/es hatte versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraveramus 
 | wir hatten versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveratis 
 | ihr hattet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverant 
 | sie hatten versichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus eram 
 | ich war versichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eras 
 | du warst versichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erat 
 | er/sie/es war versichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati eramus 
 | wir waren versichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eratis 
 | ihr warst versichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erant 
 | sie waren versichert worden | 
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravissem 
 | ich hätte versichert | 
  
    | 2. Person Singular | adseveravisses 
 | du hättest versichert | 
  
    | 3. Person Singular | adseveravisset 
 | er/sie/es hätte versichert | 
  
    | 1. Person Plural | adseveravissemus 
 | wir hätten versichert | 
  
    | 2. Person Plural | adseveravissetis 
 | ihr hättet versichert | 
  
    | 3. Person Plural | adseveravissent 
 | sie hätten versichert | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus essem 
 | ich wäre versichert worden | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus esses 
 | du wärest versichert worden | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus esset 
 | er/sie/es wäre versichert worden | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati essemus 
 | wir wären versichert worden | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati essetis 
 | ihr wäret versichert worden | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati essent 
 | sie wären versichert worden | 
 
Futur II
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveravero 
 | ich werde versichert haben | 
  
    | 2. Person Singular | adseveraveris 
 | du wirst versichert haben | 
  
    | 3. Person Singular | adseveraverit 
 | er/sie/es wird versichert haben | 
  
    | 1. Person Plural | adseveraverimus 
 | wir werden versichert haben | 
  
    | 2. Person Plural | adseveraveritis 
 | ihr werdet versichert haben | 
  
    | 3. Person Plural | adseveraverint 
 | sie werden versichert haben | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
    | 1. Person Singular | adseveratus ero 
 | ich werde versichert worden sein | 
  
    | 2. Person Singular | adseveratus eris 
 | du werdest versichert worden sein | 
  
    | 3. Person Singular | adseveratus erit 
 | er/sie/es werde versichert worden sein | 
  
    | 1. Person Plural | adseverati erimus 
 | wir werden versichert worden sein | 
  
    | 2. Person Plural | adseverati eritis 
 | ihr werdet versichert worden sein | 
  
    | 3. Person Plural | adseverati erunt 
 | sie werden versichert worden sein | 
 
Infinite
  
    |  | Aktiv |  | 
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverare 
 | versichern | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveravisse 
 | versichert haben | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveraturum esse 
 | versichern werden | 
  
    |  | Passiv |  | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | adseverari adseverarier
 
 | versichert werden | 
  
    | Vorzeitigkeit | adseveratum esse 
 | versichert worden sein | 
  
    | Nachzeitigkeit | adseveratum iri 
 | künftig versichert werden | 
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |  | Latein | Deutsch | 
 
  
    | 2. Person Singular | adsevera 
 | versichere; versichre! | 
  
    | 2. Person Plural | adseverate 
 | versichert! | 
Imperativ II
  
    |  | Latein | 
 
  
    | 2. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 3. Person Singular | adseverato 
 | 
  
    | 2. Person Plural | adseveratote 
 | 
  
    | 3. Person Plural | adseveranto 
 | 
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |  | Latein | Deutsch | 
  
  
    | Nominativ | adseverare 
 | das Versichern | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | des Versichernes | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | dem Versichern | 
  
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | das Versichern | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | durch das Versichern | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | Versichern! | 
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverandus 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseverandi 
 | 
  
    | Dativ | adseverando 
 | adseverandae 
 | adseverando 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverandum 
 | adseverandam 
 | adseverandum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverando 
 | adseveranda 
 | adseverando 
 | 
  
    | Vokativ | adseverande 
 | adseveranda 
 | adseverandum 
 | 
Plural
  
    | Nominativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Genitiv | adseverandorum 
 | adseverandarum 
 | adseverandorum 
 | 
  
    | Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Akkusativ | adseverandos 
 | adseverandas 
 | adseveranda 
 | 
  
    | Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht | 
  
    | Vokativ | adseverandi 
 | adseverandae 
 | adseveranda 
 | 
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantis 
 | adseverantis 
 | adseverantis 
 | 
  
    | Dativ | adseveranti 
 | adseveranti 
 | adseveranti 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantem 
 | adseverantem 
 | adseverans 
 | 
  
    | Ablativ | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | adseveranti adseverante
 
 | 
  
    | Vokativ | adseverans 
 | adseverans 
 | adseverans 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Genitiv | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | adseverantium adseverantum
 
 | 
  
    | Dativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Akkusativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
  
    | Ablativ | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | adseverantibus 
 | 
  
    | Vokativ | adseverantes 
 | adseverantes 
 | adseverantia 
 | 
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveratus 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Genitiv | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverati 
 | 
  
    | Dativ | adseverato 
 | adseveratae 
 | adseverato 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratum 
 | adseveratam 
 | adseveratum 
 | 
  
    | Ablativ | adseverato 
 | adseverata 
 | adseverato 
 | 
  
    | Vokativ | adseverate 
 | adseverata 
 | adseveratum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
  
    | Genitiv | adseveratorum 
 | adseveratarum 
 | adseveratorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveratos 
 | adseveratas 
 | adseverata 
 | 
  
    | Ablativ | adseveratis 
 | adseveratis 
 | adseveratis 
 | 
  
    | Vokativ | adseverati 
 | adseveratae 
 | adseverata 
 | 
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |  | Maskulinum | Femininum | Neutrum | 
  
    | Nominativ | adseveraturus 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveraturi 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturo 
 | adseveraturae 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturum 
 | adseveraturam 
 | adseveraturum 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturo 
 | adseveratura 
 | adseveraturo 
 | 
  
    | Vokativ | adseverature 
 | adseveratura 
 | adseveraturum 
 | 
  
Plural
  
    | Nominativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Genitiv | adseveraturorum 
 | adseveraturarum 
 | adseveraturorum 
 | 
  
    | Dativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Akkusativ | adseveraturos 
 | adseveraturas 
 | adseveratura 
 | 
  
    | Ablativ | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | adseveraturis 
 | 
  
    | Vokativ | adseveraturi 
 | adseveraturae 
 | adseveratura 
 | 
 
Supina
  
    | Supin I | Supin II | 
 
  
    | adseveratum 
 | adseveratu 
 |