Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtono
|
ich betäube |
| 2. Person Singular |
adtonas
|
du betäubst |
| 3. Person Singular |
adtonat
|
er/sie/es betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonamus
|
wir betäuben |
| 2. Person Plural |
adtonatis
|
ihr betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonant
|
sie betäuben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonor
|
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonaris adtonare
|
du wirst betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonatur
|
er/sie/es wird betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonamur
|
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonamini
|
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonantur
|
sie werden betäubt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonem
|
ich betäube |
| 2. Person Singular |
adtones
|
du betäubest |
| 3. Person Singular |
adtonet
|
er/sie/es betäube |
| 1. Person Plural |
adtonemus
|
wir betäuben |
| 2. Person Plural |
adtonetis
|
ihr betäubet |
| 3. Person Plural |
adtonent
|
sie betäuben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtoner
|
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular |
adtoneris adtonere
|
du werdest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonetur
|
er/sie/es werde betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonemur
|
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonemini
|
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonentur
|
sie werden betäubt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabam
|
ich betäubte |
| 2. Person Singular |
adtonabas
|
du betäubtest |
| 3. Person Singular |
adtonabat
|
er/sie/es betäubte |
| 1. Person Plural |
adtonabamus
|
wir betäubten |
| 2. Person Plural |
adtonabatis
|
ihr betäubtet |
| 3. Person Plural |
adtonabant
|
sie betäubten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabar
|
ich wurde betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonabaris adtonabare
|
du wurdest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonabatur
|
er/sie/es wurde betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonabamur
|
wir wurden betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonabamini
|
ihr wurdet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonabantur
|
sie wurden betäubt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarem
|
ich betäubte |
| 2. Person Singular |
adtonares
|
du betäubtest |
| 3. Person Singular |
adtonaret
|
er/sie/es betäubte |
| 1. Person Plural |
adtonaremus
|
wir betäubten |
| 2. Person Plural |
adtonaretis
|
ihr betäubtet |
| 3. Person Plural |
adtonarent
|
sie betäubten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarer
|
ich würde betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonareris adtonarere
|
du würdest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonaretur
|
er/sie/es würde betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonaremur
|
wir würden betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonaremini
|
ihr würdet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonarentur
|
sie würden betäubt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabo
|
ich werde betäuben |
| 2. Person Singular |
adtonabis
|
du wirst betäuben |
| 3. Person Singular |
adtonabit
|
er/sie/es wird betäuben |
| 1. Person Plural |
adtonabimus
|
wir werden betäuben |
| 2. Person Plural |
adtonabitis
|
ihr werdet betäuben |
| 3. Person Plural |
adtonabunt
|
sie werden betäuben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabor
|
ich werde betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonaberis adtonabere
|
du wirst betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonabitur
|
er/sie/es wird betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonabimur
|
wir werden betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonabimini
|
ihr werdet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonabuntur
|
sie werden betäubt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonui
|
ich habe betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonuisti
|
du hast betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonuit
|
er/sie/es hat betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonuimus
|
wir haben betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonuistis
|
ihr habt betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonuerunt adtonuere
|
sie haben betäubt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sum
|
ich bin betäubt worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus es
|
du bist betäubt worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus est
|
er/sie/es ist betäubt worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti sumus
|
wir sind betäubt worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti estis
|
ihr seid betäubt worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sunt
|
sie sind betäubt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuerim
|
ich habe betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du habest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es habe betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir haben betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr habet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie haben betäubt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sim
|
ich sei betäubt worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus sis
|
du seiest betäubt worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus sit
|
er/sie/es sei betäubt worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti simus
|
wir seien betäubt worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti sitis
|
ihr seiet betäubt worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sint
|
sie seien betäubt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonueram
|
ich hatte betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonueras
|
du hattest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonuerat
|
er/sie/es hatte betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonueramus
|
wir hatten betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonueratis
|
ihr hattet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonuerant
|
sie hatten betäubt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus eram
|
ich war betäubt worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus eras
|
du warst betäubt worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus erat
|
er/sie/es war betäubt worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti eramus
|
wir waren betäubt worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti eratis
|
ihr warst betäubt worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti erant
|
sie waren betäubt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuissem
|
ich hätte betäubt |
| 2. Person Singular |
adtonuisses
|
du hättest betäubt |
| 3. Person Singular |
adtonuisset
|
er/sie/es hätte betäubt |
| 1. Person Plural |
adtonuissemus
|
wir hätten betäubt |
| 2. Person Plural |
adtonuissetis
|
ihr hättet betäubt |
| 3. Person Plural |
adtonuissent
|
sie hätten betäubt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus essem
|
ich wäre betäubt worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus esses
|
du wärest betäubt worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus esset
|
er/sie/es wäre betäubt worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti essemus
|
wir wären betäubt worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti essetis
|
ihr wäret betäubt worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti essent
|
sie wären betäubt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuero
|
ich werde betäubt haben |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du wirst betäubt haben |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es wird betäubt haben |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir werden betäubt haben |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr werdet betäubt haben |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie werden betäubt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus ero
|
ich werde betäubt worden sein |
| 2. Person Singular |
adtonitus eris
|
du werdest betäubt worden sein |
| 3. Person Singular |
adtonitus erit
|
er/sie/es werde betäubt worden sein |
| 1. Person Plural |
adtoniti erimus
|
wir werden betäubt worden sein |
| 2. Person Plural |
adtoniti eritis
|
ihr werdet betäubt worden sein |
| 3. Person Plural |
adtoniti erunt
|
sie werden betäubt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonare
|
betäuben |
| Vorzeitigkeit |
adtonuisse
|
betäubt haben |
| Nachzeitigkeit |
adtoniturum esse
|
betäuben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonari adtonarier
|
betäubt werden |
| Vorzeitigkeit |
adtonitum esse
|
betäubt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adtonitum iri
|
künftig betäubt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adtona
|
betäube! |
| 2. Person Plural |
adtonate
|
betäubt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adtonato
|
| 3. Person Singular |
adtonato
|
| 2. Person Plural |
adtonatote
|
| 3. Person Plural |
adtonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adtonare
|
das Betäuben |
| Genitiv |
adtonandi
|
des Betäubens |
| Dativ |
adtonando
|
dem Betäuben |
| Akkusativ |
adtonandum
|
das Betäuben |
| Ablativ |
adtonando
|
durch das Betäuben |
| Vokativ |
adtonande
|
Betäuben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonandus
|
adtonanda
|
adtonandum
|
| Genitiv |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonandi
|
| Dativ |
adtonando
|
adtonandae
|
adtonando
|
| Akkusativ |
adtonandum
|
adtonandam
|
adtonandum
|
| Ablativ |
adtonando
|
adtonanda
|
adtonando
|
| Vokativ |
adtonande
|
adtonanda
|
adtonandum
|
Plural
| Nominativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
| Genitiv |
adtonandorum
|
adtonandarum
|
adtonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adtonandos
|
adtonandas
|
adtonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
| Genitiv |
adtonantis
|
adtonantis
|
adtonantis
|
| Dativ |
adtonanti
|
adtonanti
|
adtonanti
|
| Akkusativ |
adtonantem
|
adtonantem
|
adtonans
|
| Ablativ |
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
| Vokativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
Plural
| Nominativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Genitiv |
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
| Dativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Akkusativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Ablativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Vokativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonitus
|
adtonita
|
adtonitum
|
| Genitiv |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtoniti
|
| Dativ |
adtonito
|
adtonitae
|
adtonito
|
| Akkusativ |
adtonitum
|
adtonitam
|
adtonitum
|
| Ablativ |
adtonito
|
adtonita
|
adtonito
|
| Vokativ |
adtonite
|
adtonita
|
adtonitum
|
Plural
| Nominativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
| Genitiv |
adtonitorum
|
adtonitarum
|
adtonitorum
|
| Dativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Akkusativ |
adtonitos
|
adtonitas
|
adtonita
|
| Ablativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Vokativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtoniturus
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
| Genitiv |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonituri
|
| Dativ |
adtonituro
|
adtoniturae
|
adtonituro
|
| Akkusativ |
adtoniturum
|
adtonituram
|
adtoniturum
|
| Ablativ |
adtonituro
|
adtonitura
|
adtonituro
|
| Vokativ |
adtoniture
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
Plural
| Nominativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
| Genitiv |
adtoniturorum
|
adtoniturarum
|
adtoniturorum
|
| Dativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Akkusativ |
adtonituros
|
adtonituras
|
adtonitura
|
| Ablativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Vokativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adtonitum
|
adtonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtono
|
ich donnere; donnre |
| 2. Person Singular |
adtonas
|
du donnerst |
| 3. Person Singular |
adtonat
|
er/sie/es donnert |
| 1. Person Plural |
adtonamus
|
wir donnern |
| 2. Person Plural |
adtonatis
|
ihr donnert |
| 3. Person Plural |
adtonant
|
sie donnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonor
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonaris adtonare
|
du wirst gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonatur
|
er/sie/es wird gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonamur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonamini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonantur
|
sie werden gedonnert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonem
|
ich donnere; donnre |
| 2. Person Singular |
adtones
|
du donnerest; donnrest |
| 3. Person Singular |
adtonet
|
er/sie/es donnere; donnre |
| 1. Person Plural |
adtonemus
|
wir donneren |
| 2. Person Plural |
adtonetis
|
ihr donneret |
| 3. Person Plural |
adtonent
|
sie donneren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtoner
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtoneris adtonere
|
du werdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonetur
|
er/sie/es werde gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonemur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonemini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonentur
|
sie werden gedonnert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabam
|
ich donnerte |
| 2. Person Singular |
adtonabas
|
du donnertest |
| 3. Person Singular |
adtonabat
|
er/sie/es donnerte |
| 1. Person Plural |
adtonabamus
|
wir donnerten |
| 2. Person Plural |
adtonabatis
|
ihr donnertet |
| 3. Person Plural |
adtonabant
|
sie donnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabar
|
ich wurde gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonabaris adtonabare
|
du wurdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonabatur
|
er/sie/es wurde gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonabamur
|
wir wurden gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonabamini
|
ihr wurdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonabantur
|
sie wurden gedonnert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarem
|
ich donnerte |
| 2. Person Singular |
adtonares
|
du donnertest |
| 3. Person Singular |
adtonaret
|
er/sie/es donnerte |
| 1. Person Plural |
adtonaremus
|
wir donnerten |
| 2. Person Plural |
adtonaretis
|
ihr donnertet |
| 3. Person Plural |
adtonarent
|
sie donnerten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarer
|
ich würde gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonareris adtonarere
|
du würdest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonaretur
|
er/sie/es würde gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonaremur
|
wir würden gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonaremini
|
ihr würdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonarentur
|
sie würden gedonnert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabo
|
ich werde donnern |
| 2. Person Singular |
adtonabis
|
du wirst donnern |
| 3. Person Singular |
adtonabit
|
er/sie/es wird donnern |
| 1. Person Plural |
adtonabimus
|
wir werden donnern |
| 2. Person Plural |
adtonabitis
|
ihr werdet donnern |
| 3. Person Plural |
adtonabunt
|
sie werden donnern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabor
|
ich werde gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonaberis adtonabere
|
du wirst gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonabitur
|
er/sie/es wird gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonabimur
|
wir werden gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonabimini
|
ihr werdet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonabuntur
|
sie werden gedonnert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonui
|
ich habe gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonuisti
|
du hast gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonuit
|
er/sie/es hat gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonuimus
|
wir haben gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonuistis
|
ihr habt gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonuerunt adtonuere
|
sie haben gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sum
|
ich bin gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus es
|
du bist gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus est
|
er/sie/es ist gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti sumus
|
wir sind gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti estis
|
ihr seid gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sunt
|
sie sind gedonnert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuerim
|
ich habe gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du habest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es habe gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir haben gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr habet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie haben gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sim
|
ich sei gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus sis
|
du seiest gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus sit
|
er/sie/es sei gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti simus
|
wir seien gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti sitis
|
ihr seiet gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sint
|
sie seien gedonnert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonueram
|
ich hatte gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonueras
|
du hattest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonuerat
|
er/sie/es hatte gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonueramus
|
wir hatten gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonueratis
|
ihr hattet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonuerant
|
sie hatten gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus eram
|
ich war gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus eras
|
du warst gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus erat
|
er/sie/es war gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti eramus
|
wir waren gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti eratis
|
ihr warst gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti erant
|
sie waren gedonnert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuissem
|
ich hätte gedonnert |
| 2. Person Singular |
adtonuisses
|
du hättest gedonnert |
| 3. Person Singular |
adtonuisset
|
er/sie/es hätte gedonnert |
| 1. Person Plural |
adtonuissemus
|
wir hätten gedonnert |
| 2. Person Plural |
adtonuissetis
|
ihr hättet gedonnert |
| 3. Person Plural |
adtonuissent
|
sie hätten gedonnert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus essem
|
ich wäre gedonnert worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus esses
|
du wärest gedonnert worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus esset
|
er/sie/es wäre gedonnert worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti essemus
|
wir wären gedonnert worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti essetis
|
ihr wäret gedonnert worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti essent
|
sie wären gedonnert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuero
|
ich werde gedonnert haben |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du wirst gedonnert haben |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es wird gedonnert haben |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir werden gedonnert haben |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr werdet gedonnert haben |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie werden gedonnert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus ero
|
ich werde gedonnert worden sein |
| 2. Person Singular |
adtonitus eris
|
du werdest gedonnert worden sein |
| 3. Person Singular |
adtonitus erit
|
er/sie/es werde gedonnert worden sein |
| 1. Person Plural |
adtoniti erimus
|
wir werden gedonnert worden sein |
| 2. Person Plural |
adtoniti eritis
|
ihr werdet gedonnert worden sein |
| 3. Person Plural |
adtoniti erunt
|
sie werden gedonnert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonare
|
donnern |
| Vorzeitigkeit |
adtonuisse
|
gedonnert haben |
| Nachzeitigkeit |
adtoniturum esse
|
donnern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonari adtonarier
|
gedonnert werden |
| Vorzeitigkeit |
adtonitum esse
|
gedonnert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adtonitum iri
|
künftig gedonnert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adtona
|
donnere; donnre! |
| 2. Person Plural |
adtonate
|
donnert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adtonato
|
| 3. Person Singular |
adtonato
|
| 2. Person Plural |
adtonatote
|
| 3. Person Plural |
adtonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adtonare
|
das Donnern |
| Genitiv |
adtonandi
|
des Donnernes |
| Dativ |
adtonando
|
dem Donnern |
| Akkusativ |
adtonandum
|
das Donnern |
| Ablativ |
adtonando
|
durch das Donnern |
| Vokativ |
adtonande
|
Donnern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonandus
|
adtonanda
|
adtonandum
|
| Genitiv |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonandi
|
| Dativ |
adtonando
|
adtonandae
|
adtonando
|
| Akkusativ |
adtonandum
|
adtonandam
|
adtonandum
|
| Ablativ |
adtonando
|
adtonanda
|
adtonando
|
| Vokativ |
adtonande
|
adtonanda
|
adtonandum
|
Plural
| Nominativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
| Genitiv |
adtonandorum
|
adtonandarum
|
adtonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adtonandos
|
adtonandas
|
adtonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
| Genitiv |
adtonantis
|
adtonantis
|
adtonantis
|
| Dativ |
adtonanti
|
adtonanti
|
adtonanti
|
| Akkusativ |
adtonantem
|
adtonantem
|
adtonans
|
| Ablativ |
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
| Vokativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
Plural
| Nominativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Genitiv |
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
| Dativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Akkusativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Ablativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Vokativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonitus
|
adtonita
|
adtonitum
|
| Genitiv |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtoniti
|
| Dativ |
adtonito
|
adtonitae
|
adtonito
|
| Akkusativ |
adtonitum
|
adtonitam
|
adtonitum
|
| Ablativ |
adtonito
|
adtonita
|
adtonito
|
| Vokativ |
adtonite
|
adtonita
|
adtonitum
|
Plural
| Nominativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
| Genitiv |
adtonitorum
|
adtonitarum
|
adtonitorum
|
| Dativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Akkusativ |
adtonitos
|
adtonitas
|
adtonita
|
| Ablativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Vokativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtoniturus
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
| Genitiv |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonituri
|
| Dativ |
adtonituro
|
adtoniturae
|
adtonituro
|
| Akkusativ |
adtoniturum
|
adtonituram
|
adtoniturum
|
| Ablativ |
adtonituro
|
adtonitura
|
adtonituro
|
| Vokativ |
adtoniture
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
Plural
| Nominativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
| Genitiv |
adtoniturorum
|
adtoniturarum
|
adtoniturorum
|
| Dativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Akkusativ |
adtonituros
|
adtonituras
|
adtonitura
|
| Ablativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Vokativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adtonitum
|
adtonitu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtono
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
adtonas
|
du verwirrst |
| 3. Person Singular |
adtonat
|
er/sie/es verwirrt |
| 1. Person Plural |
adtonamus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
adtonatis
|
ihr verwirrt |
| 3. Person Plural |
adtonant
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
adtonaris adtonare
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
adtonatur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
adtonamur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
adtonamini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
adtonantur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonem
|
ich verwirre |
| 2. Person Singular |
adtones
|
du verwirrest |
| 3. Person Singular |
adtonet
|
er/sie/es verwirre |
| 1. Person Plural |
adtonemus
|
wir verwirren |
| 2. Person Plural |
adtonetis
|
ihr verwirret |
| 3. Person Plural |
adtonent
|
sie verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtoner
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
adtoneris adtonere
|
du werdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
adtonetur
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
adtonemur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
adtonemini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
adtonentur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabam
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
adtonabas
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
adtonabat
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
adtonabamus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
adtonabatis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
adtonabant
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabar
|
ich wurde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
adtonabaris adtonabare
|
du wurdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
adtonabatur
|
er/sie/es wurde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
adtonabamur
|
wir wurden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
adtonabamini
|
ihr wurdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
adtonabantur
|
sie wurden verwirrt; verworren |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarem
|
ich verwirrte |
| 2. Person Singular |
adtonares
|
du verwirrtest |
| 3. Person Singular |
adtonaret
|
er/sie/es verwirrte |
| 1. Person Plural |
adtonaremus
|
wir verwirrten |
| 2. Person Plural |
adtonaretis
|
ihr verwirrtet |
| 3. Person Plural |
adtonarent
|
sie verwirrten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonarer
|
ich würde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
adtonareris adtonarere
|
du würdest verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
adtonaretur
|
er/sie/es würde verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
adtonaremur
|
wir würden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
adtonaremini
|
ihr würdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
adtonarentur
|
sie würden verwirrt; verworren |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabo
|
ich werde verwirren |
| 2. Person Singular |
adtonabis
|
du wirst verwirren |
| 3. Person Singular |
adtonabit
|
er/sie/es wird verwirren |
| 1. Person Plural |
adtonabimus
|
wir werden verwirren |
| 2. Person Plural |
adtonabitis
|
ihr werdet verwirren |
| 3. Person Plural |
adtonabunt
|
sie werden verwirren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonabor
|
ich werde verwirrt; verworren |
| 2. Person Singular |
adtonaberis adtonabere
|
du wirst verwirrt; verworren |
| 3. Person Singular |
adtonabitur
|
er/sie/es wird verwirrt; verworren |
| 1. Person Plural |
adtonabimur
|
wir werden verwirrt; verworren |
| 2. Person Plural |
adtonabimini
|
ihr werdet verwirrt; verworren |
| 3. Person Plural |
adtonabuntur
|
sie werden verwirrt; verworren |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonui
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
adtonuisti
|
du hast verwirrt |
| 3. Person Singular |
adtonuit
|
er/sie/es hat verwirrt |
| 1. Person Plural |
adtonuimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
adtonuistis
|
ihr habt verwirrt |
| 3. Person Plural |
adtonuerunt adtonuere
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sum
|
ich bin verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus es
|
du bist verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus est
|
er/sie/es ist verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti sumus
|
wir sind verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti estis
|
ihr seid verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sunt
|
sie sind verwirrt; verworren worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuerim
|
ich habe verwirrt |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du habest verwirrt |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es habe verwirrt |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir haben verwirrt |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr habet verwirrt |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie haben verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus sim
|
ich sei verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus sis
|
du seiest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus sit
|
er/sie/es sei verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti simus
|
wir seien verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti sitis
|
ihr seiet verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti sint
|
sie seien verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonueram
|
ich hatte verwirrt |
| 2. Person Singular |
adtonueras
|
du hattest verwirrt |
| 3. Person Singular |
adtonuerat
|
er/sie/es hatte verwirrt |
| 1. Person Plural |
adtonueramus
|
wir hatten verwirrt |
| 2. Person Plural |
adtonueratis
|
ihr hattet verwirrt |
| 3. Person Plural |
adtonuerant
|
sie hatten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus eram
|
ich war verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus eras
|
du warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus erat
|
er/sie/es war verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti eramus
|
wir waren verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti eratis
|
ihr warst verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti erant
|
sie waren verwirrt; verworren worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuissem
|
ich hätte verwirrt |
| 2. Person Singular |
adtonuisses
|
du hättest verwirrt |
| 3. Person Singular |
adtonuisset
|
er/sie/es hätte verwirrt |
| 1. Person Plural |
adtonuissemus
|
wir hätten verwirrt |
| 2. Person Plural |
adtonuissetis
|
ihr hättet verwirrt |
| 3. Person Plural |
adtonuissent
|
sie hätten verwirrt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus essem
|
ich wäre verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Singular |
adtonitus esses
|
du wärest verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Singular |
adtonitus esset
|
er/sie/es wäre verwirrt; verworren worden |
| 1. Person Plural |
adtoniti essemus
|
wir wären verwirrt; verworren worden |
| 2. Person Plural |
adtoniti essetis
|
ihr wäret verwirrt; verworren worden |
| 3. Person Plural |
adtoniti essent
|
sie wären verwirrt; verworren worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonuero
|
ich werde verwirrt haben |
| 2. Person Singular |
adtonueris
|
du wirst verwirrt haben |
| 3. Person Singular |
adtonuerit
|
er/sie/es wird verwirrt haben |
| 1. Person Plural |
adtonuerimus
|
wir werden verwirrt haben |
| 2. Person Plural |
adtonueritis
|
ihr werdet verwirrt haben |
| 3. Person Plural |
adtonuerint
|
sie werden verwirrt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adtonitus ero
|
ich werde verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Singular |
adtonitus eris
|
du werdest verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Singular |
adtonitus erit
|
er/sie/es werde verwirrt; verworren worden sein |
| 1. Person Plural |
adtoniti erimus
|
wir werden verwirrt; verworren worden sein |
| 2. Person Plural |
adtoniti eritis
|
ihr werdet verwirrt; verworren worden sein |
| 3. Person Plural |
adtoniti erunt
|
sie werden verwirrt; verworren worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonare
|
verwirren |
| Vorzeitigkeit |
adtonuisse
|
verwirrt; verworren haben |
| Nachzeitigkeit |
adtoniturum esse
|
verwirren werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adtonari adtonarier
|
verwirrt; verworren werden |
| Vorzeitigkeit |
adtonitum esse
|
verwirrt; verworren worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adtonitum iri
|
künftig verwirrt; verworren werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adtona
|
verwirre! |
| 2. Person Plural |
adtonate
|
verwirrt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adtonato
|
| 3. Person Singular |
adtonato
|
| 2. Person Plural |
adtonatote
|
| 3. Person Plural |
adtonanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adtonare
|
das Verwirren |
| Genitiv |
adtonandi
|
des Verwirrens |
| Dativ |
adtonando
|
dem Verwirren |
| Akkusativ |
adtonandum
|
das Verwirren |
| Ablativ |
adtonando
|
durch das Verwirren |
| Vokativ |
adtonande
|
Verwirren! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonandus
|
adtonanda
|
adtonandum
|
| Genitiv |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonandi
|
| Dativ |
adtonando
|
adtonandae
|
adtonando
|
| Akkusativ |
adtonandum
|
adtonandam
|
adtonandum
|
| Ablativ |
adtonando
|
adtonanda
|
adtonando
|
| Vokativ |
adtonande
|
adtonanda
|
adtonandum
|
Plural
| Nominativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
| Genitiv |
adtonandorum
|
adtonandarum
|
adtonandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adtonandos
|
adtonandas
|
adtonanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adtonandi
|
adtonandae
|
adtonanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
| Genitiv |
adtonantis
|
adtonantis
|
adtonantis
|
| Dativ |
adtonanti
|
adtonanti
|
adtonanti
|
| Akkusativ |
adtonantem
|
adtonantem
|
adtonans
|
| Ablativ |
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
adtonanti adtonante
|
| Vokativ |
adtonans
|
adtonans
|
adtonans
|
Plural
| Nominativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Genitiv |
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
adtonantium adtonantum
|
| Dativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Akkusativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
| Ablativ |
adtonantibus
|
adtonantibus
|
adtonantibus
|
| Vokativ |
adtonantes
|
adtonantes
|
adtonantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtonitus
|
adtonita
|
adtonitum
|
| Genitiv |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtoniti
|
| Dativ |
adtonito
|
adtonitae
|
adtonito
|
| Akkusativ |
adtonitum
|
adtonitam
|
adtonitum
|
| Ablativ |
adtonito
|
adtonita
|
adtonito
|
| Vokativ |
adtonite
|
adtonita
|
adtonitum
|
Plural
| Nominativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
| Genitiv |
adtonitorum
|
adtonitarum
|
adtonitorum
|
| Dativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Akkusativ |
adtonitos
|
adtonitas
|
adtonita
|
| Ablativ |
adtonitis
|
adtonitis
|
adtonitis
|
| Vokativ |
adtoniti
|
adtonitae
|
adtonita
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adtoniturus
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
| Genitiv |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonituri
|
| Dativ |
adtonituro
|
adtoniturae
|
adtonituro
|
| Akkusativ |
adtoniturum
|
adtonituram
|
adtoniturum
|
| Ablativ |
adtonituro
|
adtonitura
|
adtonituro
|
| Vokativ |
adtoniture
|
adtonitura
|
adtoniturum
|
Plural
| Nominativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
| Genitiv |
adtoniturorum
|
adtoniturarum
|
adtoniturorum
|
| Dativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Akkusativ |
adtonituros
|
adtonituras
|
adtonitura
|
| Ablativ |
adtonituris
|
adtonituris
|
adtonituris
|
| Vokativ |
adtonituri
|
adtoniturae
|
adtonitura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adtonitum
|
adtonitu
|