Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelo
|
ich bekränze |
| 2. Person Singular |
advelas
|
du bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelat
|
er/sie/es bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelamus
|
wir bekränzen |
| 2. Person Plural |
advelatis
|
ihr bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelant
|
sie bekränzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelor
|
ich werde bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelaris advelare
|
du wirst bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelatur
|
er/sie/es wird bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelamur
|
wir werden bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelamini
|
ihr werdet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelantur
|
sie werden bekränzt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelem
|
ich bekränze |
| 2. Person Singular |
adveles
|
du bekränzest |
| 3. Person Singular |
advelet
|
er/sie/es bekränze |
| 1. Person Plural |
advelemus
|
wir bekränzen |
| 2. Person Plural |
adveletis
|
ihr bekränzet |
| 3. Person Plural |
advelent
|
sie bekränzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adveler
|
ich werde bekränzt |
| 2. Person Singular |
adveleris advelere
|
du werdest bekränzt |
| 3. Person Singular |
adveletur
|
er/sie/es werde bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelemur
|
wir werden bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelemini
|
ihr werdet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelentur
|
sie werden bekränzt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabam
|
ich bekränzte |
| 2. Person Singular |
advelabas
|
du bekränztest |
| 3. Person Singular |
advelabat
|
er/sie/es bekränzte |
| 1. Person Plural |
advelabamus
|
wir bekränzten |
| 2. Person Plural |
advelabatis
|
ihr bekränztet |
| 3. Person Plural |
advelabant
|
sie bekränzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabar
|
ich wurde bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelabaris advelabare
|
du wurdest bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelabatur
|
er/sie/es wurde bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelabamur
|
wir wurden bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelabamini
|
ihr wurdet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelabantur
|
sie wurden bekränzt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelarem
|
ich bekränzte |
| 2. Person Singular |
advelares
|
du bekränztest |
| 3. Person Singular |
advelaret
|
er/sie/es bekränzte |
| 1. Person Plural |
advelaremus
|
wir bekränzten |
| 2. Person Plural |
advelaretis
|
ihr bekränztet |
| 3. Person Plural |
advelarent
|
sie bekränzten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelarer
|
ich würde bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelareris advelarere
|
du würdest bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelaretur
|
er/sie/es würde bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelaremur
|
wir würden bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelaremini
|
ihr würdet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelarentur
|
sie würden bekränzt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabo
|
ich werde bekränzen |
| 2. Person Singular |
advelabis
|
du wirst bekränzen |
| 3. Person Singular |
advelabit
|
er/sie/es wird bekränzen |
| 1. Person Plural |
advelabimus
|
wir werden bekränzen |
| 2. Person Plural |
advelabitis
|
ihr werdet bekränzen |
| 3. Person Plural |
advelabunt
|
sie werden bekränzen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabor
|
ich werde bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelaberis advelabere
|
du wirst bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelabitur
|
er/sie/es wird bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelabimur
|
wir werden bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelabimini
|
ihr werdet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelabuntur
|
sie werden bekränzt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavi
|
ich habe bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelavisti
|
du hast bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelavit
|
er/sie/es hat bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelavimus
|
wir haben bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelavistis
|
ihr habt bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelaverunt advelavere
|
sie haben bekränzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus sum
|
ich bin bekränzt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus es
|
du bist bekränzt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus est
|
er/sie/es ist bekränzt worden |
| 1. Person Plural |
advelati sumus
|
wir sind bekränzt worden |
| 2. Person Plural |
advelati estis
|
ihr seid bekränzt worden |
| 3. Person Plural |
advelati sunt
|
sie sind bekränzt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelaverim
|
ich habe bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelaveris
|
du habest bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelaverit
|
er/sie/es habe bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelaverimus
|
wir haben bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelaveritis
|
ihr habet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelaverint
|
sie haben bekränzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus sim
|
ich sei bekränzt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus sis
|
du seiest bekränzt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus sit
|
er/sie/es sei bekränzt worden |
| 1. Person Plural |
advelati simus
|
wir seien bekränzt worden |
| 2. Person Plural |
advelati sitis
|
ihr seiet bekränzt worden |
| 3. Person Plural |
advelati sint
|
sie seien bekränzt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelaveram
|
ich hatte bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelaveras
|
du hattest bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelaverat
|
er/sie/es hatte bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelaveramus
|
wir hatten bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelaveratis
|
ihr hattet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelaverant
|
sie hatten bekränzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus eram
|
ich war bekränzt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus eras
|
du warst bekränzt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus erat
|
er/sie/es war bekränzt worden |
| 1. Person Plural |
advelati eramus
|
wir waren bekränzt worden |
| 2. Person Plural |
advelati eratis
|
ihr warst bekränzt worden |
| 3. Person Plural |
advelati erant
|
sie waren bekränzt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavissem
|
ich hätte bekränzt |
| 2. Person Singular |
advelavisses
|
du hättest bekränzt |
| 3. Person Singular |
advelavisset
|
er/sie/es hätte bekränzt |
| 1. Person Plural |
advelavissemus
|
wir hätten bekränzt |
| 2. Person Plural |
advelavissetis
|
ihr hättet bekränzt |
| 3. Person Plural |
advelavissent
|
sie hätten bekränzt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus essem
|
ich wäre bekränzt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus esses
|
du wärest bekränzt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus esset
|
er/sie/es wäre bekränzt worden |
| 1. Person Plural |
advelati essemus
|
wir wären bekränzt worden |
| 2. Person Plural |
advelati essetis
|
ihr wäret bekränzt worden |
| 3. Person Plural |
advelati essent
|
sie wären bekränzt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavero
|
ich werde bekränzt haben |
| 2. Person Singular |
advelaveris
|
du wirst bekränzt haben |
| 3. Person Singular |
advelaverit
|
er/sie/es wird bekränzt haben |
| 1. Person Plural |
advelaverimus
|
wir werden bekränzt haben |
| 2. Person Plural |
advelaveritis
|
ihr werdet bekränzt haben |
| 3. Person Plural |
advelaverint
|
sie werden bekränzt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus ero
|
ich werde bekränzt worden sein |
| 2. Person Singular |
advelatus eris
|
du werdest bekränzt worden sein |
| 3. Person Singular |
advelatus erit
|
er/sie/es werde bekränzt worden sein |
| 1. Person Plural |
advelati erimus
|
wir werden bekränzt worden sein |
| 2. Person Plural |
advelati eritis
|
ihr werdet bekränzt worden sein |
| 3. Person Plural |
advelati erunt
|
sie werden bekränzt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
advelare
|
bekränzen |
| Vorzeitigkeit |
advelavisse
|
bekränzt haben |
| Nachzeitigkeit |
advelaturum esse
|
bekränzen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
advelari advelarier
|
bekränzt werden |
| Vorzeitigkeit |
advelatum esse
|
bekränzt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
advelatum iri
|
künftig bekränzt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
advela
|
bekränze! |
| 2. Person Plural |
advelate
|
bekränzt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
advelato
|
| 3. Person Singular |
advelato
|
| 2. Person Plural |
advelatote
|
| 3. Person Plural |
advelanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
advelare
|
das Bekränzen |
| Genitiv |
advelandi
|
des Bekränzens |
| Dativ |
advelando
|
dem Bekränzen |
| Akkusativ |
advelandum
|
das Bekränzen |
| Ablativ |
advelando
|
durch das Bekränzen |
| Vokativ |
advelande
|
Bekränzen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelandus
|
advelanda
|
advelandum
|
| Genitiv |
advelandi
|
advelandae
|
advelandi
|
| Dativ |
advelando
|
advelandae
|
advelando
|
| Akkusativ |
advelandum
|
advelandam
|
advelandum
|
| Ablativ |
advelando
|
advelanda
|
advelando
|
| Vokativ |
advelande
|
advelanda
|
advelandum
|
Plural
| Nominativ |
advelandi
|
advelandae
|
advelanda
|
| Genitiv |
advelandorum
|
advelandarum
|
advelandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
advelandos
|
advelandas
|
advelanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
advelandi
|
advelandae
|
advelanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelans
|
advelans
|
advelans
|
| Genitiv |
advelantis
|
advelantis
|
advelantis
|
| Dativ |
advelanti
|
advelanti
|
advelanti
|
| Akkusativ |
advelantem
|
advelantem
|
advelans
|
| Ablativ |
advelanti advelante
|
advelanti advelante
|
advelanti advelante
|
| Vokativ |
advelans
|
advelans
|
advelans
|
Plural
| Nominativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
| Genitiv |
advelantium advelantum
|
advelantium advelantum
|
advelantium advelantum
|
| Dativ |
advelantibus
|
advelantibus
|
advelantibus
|
| Akkusativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
| Ablativ |
advelantibus
|
advelantibus
|
advelantibus
|
| Vokativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelatus
|
advelata
|
advelatum
|
| Genitiv |
advelati
|
advelatae
|
advelati
|
| Dativ |
advelato
|
advelatae
|
advelato
|
| Akkusativ |
advelatum
|
advelatam
|
advelatum
|
| Ablativ |
advelato
|
advelata
|
advelato
|
| Vokativ |
advelate
|
advelata
|
advelatum
|
Plural
| Nominativ |
advelati
|
advelatae
|
advelata
|
| Genitiv |
advelatorum
|
advelatarum
|
advelatorum
|
| Dativ |
advelatis
|
advelatis
|
advelatis
|
| Akkusativ |
advelatos
|
advelatas
|
advelata
|
| Ablativ |
advelatis
|
advelatis
|
advelatis
|
| Vokativ |
advelati
|
advelatae
|
advelata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelaturus
|
advelatura
|
advelaturum
|
| Genitiv |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelaturi
|
| Dativ |
advelaturo
|
advelaturae
|
advelaturo
|
| Akkusativ |
advelaturum
|
advelaturam
|
advelaturum
|
| Ablativ |
advelaturo
|
advelatura
|
advelaturo
|
| Vokativ |
advelature
|
advelatura
|
advelaturum
|
Plural
| Nominativ |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelatura
|
| Genitiv |
advelaturorum
|
advelaturarum
|
advelaturorum
|
| Dativ |
advelaturis
|
advelaturis
|
advelaturis
|
| Akkusativ |
advelaturos
|
advelaturas
|
advelatura
|
| Ablativ |
advelaturis
|
advelaturis
|
advelaturis
|
| Vokativ |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
advelatum
|
advelatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelo
|
ich umhülle |
| 2. Person Singular |
advelas
|
du umhüllst |
| 3. Person Singular |
advelat
|
er/sie/es umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelamus
|
wir umhüllen |
| 2. Person Plural |
advelatis
|
ihr umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelant
|
sie umhüllen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelor
|
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelaris advelare
|
du wirst umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelatur
|
er/sie/es wird umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelamur
|
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelamini
|
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelantur
|
sie werden umhüllt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelem
|
ich umhülle |
| 2. Person Singular |
adveles
|
du umhüllest |
| 3. Person Singular |
advelet
|
er/sie/es umhülle |
| 1. Person Plural |
advelemus
|
wir umhüllen |
| 2. Person Plural |
adveletis
|
ihr umhüllet |
| 3. Person Plural |
advelent
|
sie umhüllen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adveler
|
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular |
adveleris advelere
|
du werdest umhüllt |
| 3. Person Singular |
adveletur
|
er/sie/es werde umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelemur
|
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelemini
|
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelentur
|
sie werden umhüllt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabam
|
ich umhüllte |
| 2. Person Singular |
advelabas
|
du umhülltest |
| 3. Person Singular |
advelabat
|
er/sie/es umhüllte |
| 1. Person Plural |
advelabamus
|
wir umhüllten |
| 2. Person Plural |
advelabatis
|
ihr umhülltet |
| 3. Person Plural |
advelabant
|
sie umhüllten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabar
|
ich wurde umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelabaris advelabare
|
du wurdest umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelabatur
|
er/sie/es wurde umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelabamur
|
wir wurden umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelabamini
|
ihr wurdet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelabantur
|
sie wurden umhüllt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelarem
|
ich umhüllte |
| 2. Person Singular |
advelares
|
du umhülltest |
| 3. Person Singular |
advelaret
|
er/sie/es umhüllte |
| 1. Person Plural |
advelaremus
|
wir umhüllten |
| 2. Person Plural |
advelaretis
|
ihr umhülltet |
| 3. Person Plural |
advelarent
|
sie umhüllten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelarer
|
ich würde umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelareris advelarere
|
du würdest umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelaretur
|
er/sie/es würde umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelaremur
|
wir würden umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelaremini
|
ihr würdet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelarentur
|
sie würden umhüllt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabo
|
ich werde umhüllen |
| 2. Person Singular |
advelabis
|
du wirst umhüllen |
| 3. Person Singular |
advelabit
|
er/sie/es wird umhüllen |
| 1. Person Plural |
advelabimus
|
wir werden umhüllen |
| 2. Person Plural |
advelabitis
|
ihr werdet umhüllen |
| 3. Person Plural |
advelabunt
|
sie werden umhüllen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelabor
|
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelaberis advelabere
|
du wirst umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelabitur
|
er/sie/es wird umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelabimur
|
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelabimini
|
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelabuntur
|
sie werden umhüllt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavi
|
ich habe umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelavisti
|
du hast umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelavit
|
er/sie/es hat umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelavimus
|
wir haben umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelavistis
|
ihr habt umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelaverunt advelavere
|
sie haben umhüllt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus sum
|
ich bin umhüllt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus es
|
du bist umhüllt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus est
|
er/sie/es ist umhüllt worden |
| 1. Person Plural |
advelati sumus
|
wir sind umhüllt worden |
| 2. Person Plural |
advelati estis
|
ihr seid umhüllt worden |
| 3. Person Plural |
advelati sunt
|
sie sind umhüllt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelaverim
|
ich habe umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelaveris
|
du habest umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelaverit
|
er/sie/es habe umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelaverimus
|
wir haben umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelaveritis
|
ihr habet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelaverint
|
sie haben umhüllt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus sim
|
ich sei umhüllt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus sis
|
du seiest umhüllt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus sit
|
er/sie/es sei umhüllt worden |
| 1. Person Plural |
advelati simus
|
wir seien umhüllt worden |
| 2. Person Plural |
advelati sitis
|
ihr seiet umhüllt worden |
| 3. Person Plural |
advelati sint
|
sie seien umhüllt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelaveram
|
ich hatte umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelaveras
|
du hattest umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelaverat
|
er/sie/es hatte umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelaveramus
|
wir hatten umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelaveratis
|
ihr hattet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelaverant
|
sie hatten umhüllt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus eram
|
ich war umhüllt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus eras
|
du warst umhüllt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus erat
|
er/sie/es war umhüllt worden |
| 1. Person Plural |
advelati eramus
|
wir waren umhüllt worden |
| 2. Person Plural |
advelati eratis
|
ihr warst umhüllt worden |
| 3. Person Plural |
advelati erant
|
sie waren umhüllt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavissem
|
ich hätte umhüllt |
| 2. Person Singular |
advelavisses
|
du hättest umhüllt |
| 3. Person Singular |
advelavisset
|
er/sie/es hätte umhüllt |
| 1. Person Plural |
advelavissemus
|
wir hätten umhüllt |
| 2. Person Plural |
advelavissetis
|
ihr hättet umhüllt |
| 3. Person Plural |
advelavissent
|
sie hätten umhüllt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus essem
|
ich wäre umhüllt worden |
| 2. Person Singular |
advelatus esses
|
du wärest umhüllt worden |
| 3. Person Singular |
advelatus esset
|
er/sie/es wäre umhüllt worden |
| 1. Person Plural |
advelati essemus
|
wir wären umhüllt worden |
| 2. Person Plural |
advelati essetis
|
ihr wäret umhüllt worden |
| 3. Person Plural |
advelati essent
|
sie wären umhüllt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advelavero
|
ich werde umhüllt haben |
| 2. Person Singular |
advelaveris
|
du wirst umhüllt haben |
| 3. Person Singular |
advelaverit
|
er/sie/es wird umhüllt haben |
| 1. Person Plural |
advelaverimus
|
wir werden umhüllt haben |
| 2. Person Plural |
advelaveritis
|
ihr werdet umhüllt haben |
| 3. Person Plural |
advelaverint
|
sie werden umhüllt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
advelatus ero
|
ich werde umhüllt worden sein |
| 2. Person Singular |
advelatus eris
|
du werdest umhüllt worden sein |
| 3. Person Singular |
advelatus erit
|
er/sie/es werde umhüllt worden sein |
| 1. Person Plural |
advelati erimus
|
wir werden umhüllt worden sein |
| 2. Person Plural |
advelati eritis
|
ihr werdet umhüllt worden sein |
| 3. Person Plural |
advelati erunt
|
sie werden umhüllt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
advelare
|
umhüllen |
| Vorzeitigkeit |
advelavisse
|
umhüllt haben |
| Nachzeitigkeit |
advelaturum esse
|
umhüllen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
advelari advelarier
|
umhüllt werden |
| Vorzeitigkeit |
advelatum esse
|
umhüllt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
advelatum iri
|
künftig umhüllt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
advela
|
umhülle! |
| 2. Person Plural |
advelate
|
umhüllt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
advelato
|
| 3. Person Singular |
advelato
|
| 2. Person Plural |
advelatote
|
| 3. Person Plural |
advelanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
advelare
|
das Umhüllen |
| Genitiv |
advelandi
|
des Umhüllens |
| Dativ |
advelando
|
dem Umhüllen |
| Akkusativ |
advelandum
|
das Umhüllen |
| Ablativ |
advelando
|
durch das Umhüllen |
| Vokativ |
advelande
|
Umhüllen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelandus
|
advelanda
|
advelandum
|
| Genitiv |
advelandi
|
advelandae
|
advelandi
|
| Dativ |
advelando
|
advelandae
|
advelando
|
| Akkusativ |
advelandum
|
advelandam
|
advelandum
|
| Ablativ |
advelando
|
advelanda
|
advelando
|
| Vokativ |
advelande
|
advelanda
|
advelandum
|
Plural
| Nominativ |
advelandi
|
advelandae
|
advelanda
|
| Genitiv |
advelandorum
|
advelandarum
|
advelandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
advelandos
|
advelandas
|
advelanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
advelandi
|
advelandae
|
advelanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelans
|
advelans
|
advelans
|
| Genitiv |
advelantis
|
advelantis
|
advelantis
|
| Dativ |
advelanti
|
advelanti
|
advelanti
|
| Akkusativ |
advelantem
|
advelantem
|
advelans
|
| Ablativ |
advelanti advelante
|
advelanti advelante
|
advelanti advelante
|
| Vokativ |
advelans
|
advelans
|
advelans
|
Plural
| Nominativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
| Genitiv |
advelantium advelantum
|
advelantium advelantum
|
advelantium advelantum
|
| Dativ |
advelantibus
|
advelantibus
|
advelantibus
|
| Akkusativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
| Ablativ |
advelantibus
|
advelantibus
|
advelantibus
|
| Vokativ |
advelantes
|
advelantes
|
advelantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelatus
|
advelata
|
advelatum
|
| Genitiv |
advelati
|
advelatae
|
advelati
|
| Dativ |
advelato
|
advelatae
|
advelato
|
| Akkusativ |
advelatum
|
advelatam
|
advelatum
|
| Ablativ |
advelato
|
advelata
|
advelato
|
| Vokativ |
advelate
|
advelata
|
advelatum
|
Plural
| Nominativ |
advelati
|
advelatae
|
advelata
|
| Genitiv |
advelatorum
|
advelatarum
|
advelatorum
|
| Dativ |
advelatis
|
advelatis
|
advelatis
|
| Akkusativ |
advelatos
|
advelatas
|
advelata
|
| Ablativ |
advelatis
|
advelatis
|
advelatis
|
| Vokativ |
advelati
|
advelatae
|
advelata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
advelaturus
|
advelatura
|
advelaturum
|
| Genitiv |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelaturi
|
| Dativ |
advelaturo
|
advelaturae
|
advelaturo
|
| Akkusativ |
advelaturum
|
advelaturam
|
advelaturum
|
| Ablativ |
advelaturo
|
advelatura
|
advelaturo
|
| Vokativ |
advelature
|
advelatura
|
advelaturum
|
Plural
| Nominativ |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelatura
|
| Genitiv |
advelaturorum
|
advelaturarum
|
advelaturorum
|
| Dativ |
advelaturis
|
advelaturis
|
advelaturis
|
| Akkusativ |
advelaturos
|
advelaturas
|
advelatura
|
| Ablativ |
advelaturis
|
advelaturis
|
advelaturis
|
| Vokativ |
advelaturi
|
advelaturae
|
advelatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
advelatum
|
advelatu
|