Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
advento
|
ich komme an |
| 2. Person Singular |
adventas
|
du kommst an |
| 3. Person Singular |
adventat
|
er/sie/es kommt an |
| 1. Person Plural |
adventamus
|
wir kommen an |
| 2. Person Plural |
adventatis
|
ihr kommt an |
| 3. Person Plural |
adventant
|
sie kommen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventor
|
ich werde angekommen |
| 2. Person Singular |
adventaris adventare
|
du wirst angekommen |
| 3. Person Singular |
adventatur
|
er/sie/es wird angekommen |
| 1. Person Plural |
adventamur
|
wir werden angekommen |
| 2. Person Plural |
adventamini
|
ihr werdet angekommen |
| 3. Person Plural |
adventantur
|
sie werden angekommen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventem
|
ich komme an |
| 2. Person Singular |
adventes
|
du kommest an |
| 3. Person Singular |
adventet
|
er/sie/es komme an |
| 1. Person Plural |
adventemus
|
wir kommen an |
| 2. Person Plural |
adventetis
|
ihr kommet an |
| 3. Person Plural |
adventent
|
sie kommen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventer
|
ich werde angekommen |
| 2. Person Singular |
adventeris adventere
|
du werdest angekommen |
| 3. Person Singular |
adventetur
|
er/sie/es werde angekommen |
| 1. Person Plural |
adventemur
|
wir werden angekommen |
| 2. Person Plural |
adventemini
|
ihr werdet angekommen |
| 3. Person Plural |
advententur
|
sie werden angekommen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventabam
|
ich kam an |
| 2. Person Singular |
adventabas
|
du kamst an |
| 3. Person Singular |
adventabat
|
er/sie/es kam an |
| 1. Person Plural |
adventabamus
|
wir kamen an |
| 2. Person Plural |
adventabatis
|
ihr kamt an |
| 3. Person Plural |
adventabant
|
sie kamen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventabar
|
ich wurde angekommen |
| 2. Person Singular |
adventabaris adventabare
|
du wurdest angekommen |
| 3. Person Singular |
adventabatur
|
er/sie/es wurde angekommen |
| 1. Person Plural |
adventabamur
|
wir wurden angekommen |
| 2. Person Plural |
adventabamini
|
ihr wurdet angekommen |
| 3. Person Plural |
adventabantur
|
sie wurden angekommen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventarem
|
ich käme an |
| 2. Person Singular |
adventares
|
du kämest an |
| 3. Person Singular |
adventaret
|
er/sie/es käme an |
| 1. Person Plural |
adventaremus
|
wir kämen an |
| 2. Person Plural |
adventaretis
|
ihr kämet an |
| 3. Person Plural |
adventarent
|
sie kämen an |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventarer
|
ich würde angekommen |
| 2. Person Singular |
adventareris adventarere
|
du würdest angekommen |
| 3. Person Singular |
adventaretur
|
er/sie/es würde angekommen |
| 1. Person Plural |
adventaremur
|
wir würden angekommen |
| 2. Person Plural |
adventaremini
|
ihr würdet angekommen |
| 3. Person Plural |
adventarentur
|
sie würden angekommen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventabo
|
ich werde ankommen |
| 2. Person Singular |
adventabis
|
du wirst ankommen |
| 3. Person Singular |
adventabit
|
er/sie/es wird ankommen |
| 1. Person Plural |
adventabimus
|
wir werden ankommen |
| 2. Person Plural |
adventabitis
|
ihr werdet ankommen |
| 3. Person Plural |
adventabunt
|
sie werden ankommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventabor
|
ich werde angekommen |
| 2. Person Singular |
adventaberis adventabere
|
du wirst angekommen |
| 3. Person Singular |
adventabitur
|
er/sie/es wird angekommen |
| 1. Person Plural |
adventabimur
|
wir werden angekommen |
| 2. Person Plural |
adventabimini
|
ihr werdet angekommen |
| 3. Person Plural |
adventabuntur
|
sie werden angekommen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventavi
|
ich bin angekommen |
| 2. Person Singular |
adventavisti
|
du bist angekommen |
| 3. Person Singular |
adventavit
|
er/sie/es ist angekommen |
| 1. Person Plural |
adventavimus
|
wir sind angekommen |
| 2. Person Plural |
adventavistis
|
ihr seid angekommen |
| 3. Person Plural |
adventaverunt adventavere
|
sie sind angekommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventatus sum
|
ich bin angekommen worden |
| 2. Person Singular |
adventatus es
|
du bist angekommen worden |
| 3. Person Singular |
adventatus est
|
er/sie/es ist angekommen worden |
| 1. Person Plural |
adventati sumus
|
wir sind angekommen worden |
| 2. Person Plural |
adventati estis
|
ihr seid angekommen worden |
| 3. Person Plural |
adventati sunt
|
sie sind angekommen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventaverim
|
ich sei angekommen |
| 2. Person Singular |
adventaveris
|
du seiest angekommen |
| 3. Person Singular |
adventaverit
|
er/sie/es sei angekommen |
| 1. Person Plural |
adventaverimus
|
wir seien angekommen |
| 2. Person Plural |
adventaveritis
|
ihr seiet angekommen |
| 3. Person Plural |
adventaverint
|
sie seien angekommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventatus sim
|
ich sei angekommen worden |
| 2. Person Singular |
adventatus sis
|
du seiest angekommen worden |
| 3. Person Singular |
adventatus sit
|
er/sie/es sei angekommen worden |
| 1. Person Plural |
adventati simus
|
wir seien angekommen worden |
| 2. Person Plural |
adventati sitis
|
ihr seiet angekommen worden |
| 3. Person Plural |
adventati sint
|
sie seien angekommen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventaveram
|
ich war angekommen |
| 2. Person Singular |
adventaveras
|
du warst angekommen |
| 3. Person Singular |
adventaverat
|
er/sie/es war angekommen |
| 1. Person Plural |
adventaveramus
|
wir waren angekommen |
| 2. Person Plural |
adventaveratis
|
ihr wart angekommen |
| 3. Person Plural |
adventaverant
|
sie waren angekommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventatus eram
|
ich war angekommen worden |
| 2. Person Singular |
adventatus eras
|
du warst angekommen worden |
| 3. Person Singular |
adventatus erat
|
er/sie/es war angekommen worden |
| 1. Person Plural |
adventati eramus
|
wir waren angekommen worden |
| 2. Person Plural |
adventati eratis
|
ihr warst angekommen worden |
| 3. Person Plural |
adventati erant
|
sie waren angekommen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventavissem
|
ich wäre angekommen |
| 2. Person Singular |
adventavisses
|
du wärest angekommen |
| 3. Person Singular |
adventavisset
|
er/sie/es wäre angekommen |
| 1. Person Plural |
adventavissemus
|
wir wären angekommen |
| 2. Person Plural |
adventavissetis
|
ihr wäret angekommen |
| 3. Person Plural |
adventavissent
|
sie wären angekommen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventatus essem
|
ich wäre angekommen worden |
| 2. Person Singular |
adventatus esses
|
du wärest angekommen worden |
| 3. Person Singular |
adventatus esset
|
er/sie/es wäre angekommen worden |
| 1. Person Plural |
adventati essemus
|
wir wären angekommen worden |
| 2. Person Plural |
adventati essetis
|
ihr wäret angekommen worden |
| 3. Person Plural |
adventati essent
|
sie wären angekommen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adventavero
|
ich werde angekommen sein |
| 2. Person Singular |
adventaveris
|
du wirst angekommen sein |
| 3. Person Singular |
adventaverit
|
er/sie/es wird angekommen sein |
| 1. Person Plural |
adventaverimus
|
wir werden angekommen sein |
| 2. Person Plural |
adventaveritis
|
ihr werdet angekommen sein |
| 3. Person Plural |
adventaverint
|
sie werden angekommen sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adventatus ero
|
ich werde angekommen worden sein |
| 2. Person Singular |
adventatus eris
|
du werdest angekommen worden sein |
| 3. Person Singular |
adventatus erit
|
er/sie/es werde angekommen worden sein |
| 1. Person Plural |
adventati erimus
|
wir werden angekommen worden sein |
| 2. Person Plural |
adventati eritis
|
ihr werdet angekommen worden sein |
| 3. Person Plural |
adventati erunt
|
sie werden angekommen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adventare
|
ankommen |
| Vorzeitigkeit |
adventavisse
|
angekommen haben |
| Nachzeitigkeit |
adventaturum esse
|
ankommen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adventari adventarier
|
angekommen werden |
| Vorzeitigkeit |
adventatum esse
|
angekommen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adventatum iri
|
künftig angekommen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adventa
|
komme an; komm an! |
| 2. Person Plural |
adventate
|
kommt an! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adventato
|
| 3. Person Singular |
adventato
|
| 2. Person Plural |
adventatote
|
| 3. Person Plural |
adventanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adventare
|
das Ankommen |
| Genitiv |
adventandi
|
des Ankommens |
| Dativ |
adventando
|
dem Ankommen |
| Akkusativ |
adventandum
|
das Ankommen |
| Ablativ |
adventando
|
durch das Ankommen |
| Vokativ |
adventande
|
Ankommen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adventandus
|
adventanda
|
adventandum
|
| Genitiv |
adventandi
|
adventandae
|
adventandi
|
| Dativ |
adventando
|
adventandae
|
adventando
|
| Akkusativ |
adventandum
|
adventandam
|
adventandum
|
| Ablativ |
adventando
|
adventanda
|
adventando
|
| Vokativ |
adventande
|
adventanda
|
adventandum
|
Plural
| Nominativ |
adventandi
|
adventandae
|
adventanda
|
| Genitiv |
adventandorum
|
adventandarum
|
adventandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adventandos
|
adventandas
|
adventanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adventandi
|
adventandae
|
adventanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adventans
|
adventans
|
adventans
|
| Genitiv |
adventantis
|
adventantis
|
adventantis
|
| Dativ |
adventanti
|
adventanti
|
adventanti
|
| Akkusativ |
adventantem
|
adventantem
|
adventans
|
| Ablativ |
adventanti adventante
|
adventanti adventante
|
adventanti adventante
|
| Vokativ |
adventans
|
adventans
|
adventans
|
Plural
| Nominativ |
adventantes
|
adventantes
|
adventantia
|
| Genitiv |
adventantium adventantum
|
adventantium adventantum
|
adventantium adventantum
|
| Dativ |
adventantibus
|
adventantibus
|
adventantibus
|
| Akkusativ |
adventantes
|
adventantes
|
adventantia
|
| Ablativ |
adventantibus
|
adventantibus
|
adventantibus
|
| Vokativ |
adventantes
|
adventantes
|
adventantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adventatus
|
adventata
|
adventatum
|
| Genitiv |
adventati
|
adventatae
|
adventati
|
| Dativ |
adventato
|
adventatae
|
adventato
|
| Akkusativ |
adventatum
|
adventatam
|
adventatum
|
| Ablativ |
adventato
|
adventata
|
adventato
|
| Vokativ |
adventate
|
adventata
|
adventatum
|
Plural
| Nominativ |
adventati
|
adventatae
|
adventata
|
| Genitiv |
adventatorum
|
adventatarum
|
adventatorum
|
| Dativ |
adventatis
|
adventatis
|
adventatis
|
| Akkusativ |
adventatos
|
adventatas
|
adventata
|
| Ablativ |
adventatis
|
adventatis
|
adventatis
|
| Vokativ |
adventati
|
adventatae
|
adventata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adventaturus
|
adventatura
|
adventaturum
|
| Genitiv |
adventaturi
|
adventaturae
|
adventaturi
|
| Dativ |
adventaturo
|
adventaturae
|
adventaturo
|
| Akkusativ |
adventaturum
|
adventaturam
|
adventaturum
|
| Ablativ |
adventaturo
|
adventatura
|
adventaturo
|
| Vokativ |
adventature
|
adventatura
|
adventaturum
|
Plural
| Nominativ |
adventaturi
|
adventaturae
|
adventatura
|
| Genitiv |
adventaturorum
|
adventaturarum
|
adventaturorum
|
| Dativ |
adventaturis
|
adventaturis
|
adventaturis
|
| Akkusativ |
adventaturos
|
adventaturas
|
adventatura
|
| Ablativ |
adventaturis
|
adventaturis
|
adventaturis
|
| Vokativ |
adventaturi
|
adventaturae
|
adventatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adventatum
|
adventatu
|