Präsens Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    advento
  | 
    ich komme an | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventas
  | 
    du kommst an | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventat
  | 
    er/sie/es kommt an | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventamus
  | 
    wir kommen an | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventatis
  | 
    ihr kommt an | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventant
  | 
    sie kommen an | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventor
  | 
    ich werde angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventaris adventare
  | 
    du wirst angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatur
  | 
    er/sie/es wird angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventamur
  | 
    wir werden angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventamini
  | 
    ihr werdet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventantur
  | 
    sie werden angekommen | 
  
 
Präsens Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventem
  | 
    ich komme an | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventes
  | 
    du kommest an | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventet
  | 
    er/sie/es komme an | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventemus
  | 
    wir kommen an | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventetis
  | 
    ihr kommet an | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventent
  | 
    sie kommen an | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventer
  | 
    ich werde angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventeris adventere
  | 
    du werdest angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventetur
  | 
    er/sie/es werde angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventemur
  | 
    wir werden angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventemini
  | 
    ihr werdet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    advententur
  | 
    sie werden angekommen | 
  
 
Imperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventabam
  | 
    ich kam an | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventabas
  | 
    du kamst an | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventabat
  | 
    er/sie/es kam an | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventabamus
  | 
    wir kamen an | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventabatis
  | 
    ihr kamt an | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventabant
  | 
    sie kamen an | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventabar
  | 
    ich wurde angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventabaris adventabare
  | 
    du wurdest angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventabatur
  | 
    er/sie/es wurde angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventabamur
  | 
    wir wurden angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventabamini
  | 
    ihr wurdet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventabantur
  | 
    sie wurden angekommen | 
  
 
Imperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventarem
  | 
    ich käme an | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventares
  | 
    du kämest an | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventaret
  | 
    er/sie/es käme an | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventaremus
  | 
    wir kämen an | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventaretis
  | 
    ihr kämet an | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventarent
  | 
    sie kämen an | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventarer
  | 
    ich würde angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventareris adventarere
  | 
    du würdest angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventaretur
  | 
    er/sie/es würde angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventaremur
  | 
    wir würden angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventaremini
  | 
    ihr würdet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventarentur
  | 
    sie würden angekommen | 
  
 
Futur I
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventabo
  | 
    ich werde ankommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventabis
  | 
    du wirst ankommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventabit
  | 
    er/sie/es wird ankommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventabimus
  | 
    wir werden ankommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventabitis
  | 
    ihr werdet ankommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventabunt
  | 
    sie werden ankommen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventabor
  | 
    ich werde angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventaberis adventabere
  | 
    du wirst angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventabitur
  | 
    er/sie/es wird angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventabimur
  | 
    wir werden angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventabimini
  | 
    ihr werdet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventabuntur
  | 
    sie werden angekommen | 
  
 
Perfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventavi
  | 
    ich bin angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventavisti
  | 
    du bist angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventavit
  | 
    er/sie/es ist angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventavimus
  | 
    wir sind angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventavistis
  | 
    ihr seid angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventaverunt adventavere
  | 
    sie sind angekommen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventatus sum
  | 
    ich bin angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventatus es
  | 
    du bist angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatus est
  | 
    er/sie/es ist angekommen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventati sumus
  | 
    wir sind angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventati estis
  | 
    ihr seid angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventati sunt
  | 
    sie sind angekommen worden | 
  
 
Perfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventaverim
  | 
    ich sei angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventaveris
  | 
    du seiest angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventaverit
  | 
    er/sie/es sei angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventaverimus
  | 
    wir seien angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventaveritis
  | 
    ihr seiet angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventaverint
  | 
    sie seien angekommen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventatus sim
  | 
    ich sei angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventatus sis
  | 
    du seiest angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatus sit
  | 
    er/sie/es sei angekommen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventati simus
  | 
    wir seien angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventati sitis
  | 
    ihr seiet angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventati sint
  | 
    sie seien angekommen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Indikativ
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventaveram
  | 
    ich war angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventaveras
  | 
    du warst angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventaverat
  | 
    er/sie/es war angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventaveramus
  | 
    wir waren angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventaveratis
  | 
    ihr wart angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventaverant
  | 
    sie waren angekommen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventatus eram
  | 
    ich war angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventatus eras
  | 
    du warst angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatus erat
  | 
    er/sie/es war angekommen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventati eramus
  | 
    wir waren angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventati eratis
  | 
    ihr warst angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventati erant
  | 
    sie waren angekommen worden | 
  
 
Plusquamperfekt Konjunktiv
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventavissem
  | 
    ich wäre angekommen | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventavisses
  | 
    du wärest angekommen | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventavisset
  | 
    er/sie/es wäre angekommen | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventavissemus
  | 
    wir wären angekommen | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventavissetis
  | 
    ihr wäret angekommen | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventavissent
  | 
    sie wären angekommen | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventatus essem
  | 
    ich wäre angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventatus esses
  | 
    du wärest angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatus esset
  | 
    er/sie/es wäre angekommen worden | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventati essemus
  | 
    wir wären angekommen worden | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventati essetis
  | 
    ihr wäret angekommen worden | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventati essent
  | 
    sie wären angekommen worden | 
  
 
Futur II
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventavero
  | 
    ich werde angekommen sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventaveris
  | 
    du wirst angekommen sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventaverit
  | 
    er/sie/es wird angekommen sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventaverimus
  | 
    wir werden angekommen sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventaveritis
  | 
    ihr werdet angekommen sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventaverint
  | 
    sie werden angekommen sein | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
    | 1. Person Singular | 
    adventatus ero
  | 
    ich werde angekommen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Singular | 
    adventatus eris
  | 
    du werdest angekommen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Singular | 
    adventatus erit
  | 
    er/sie/es werde angekommen worden sein | 
  
  
    | 1. Person Plural | 
    adventati erimus
  | 
    wir werden angekommen worden sein | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventati eritis
  | 
    ihr werdet angekommen worden sein | 
  
  
    | 3. Person Plural | 
    adventati erunt
  | 
    sie werden angekommen worden sein | 
  
 
Infinite
  
    |   | 
    Aktiv | 
      | 
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    adventare
  | 
    ankommen | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    adventavisse
  | 
    angekommen haben | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    adventaturum esse
  | 
    ankommen werden | 
  
  
    |   | 
    Passiv | 
      | 
  
  
  
    | Gleichzeitigkeit | 
    adventari adventarier
  | 
    angekommen werden | 
  
  
    | Vorzeitigkeit | 
    adventatum esse
  | 
    angekommen worden sein | 
  
  
    | Nachzeitigkeit | 
    adventatum iri
  | 
    künftig angekommen werden | 
  
   
  
  
Imperative
Imperativ I
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
 
  
    | 2. Person Singular | 
    adventa
  | 
    komme an; komm an! | 
  
  
    | 2. Person Plural | 
    adventate
  | 
    kommt an! | 
  
Imperativ II
  
    |   | 
    Latein | 
    
 
  
    | 2. Person Singular | 
    adventato
  | 
    
  
    | 3. Person Singular | 
    adventato
  | 
    
  
    | 2. Person Plural | 
    adventatote
  | 
    
  
    | 3. Person Plural | 
    adventanto
  | 
    
  
   
  
  
Gerundium
 
  
    |   | 
    Latein | 
    Deutsch | 
  
  
  
    | Nominativ | 
    adventare
  | 
    das Ankommen | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventandi
  | 
    des Ankommens | 
  
  
    | Dativ | 
    adventando
  | 
    dem Ankommen | 
  
  
  
    | Akkusativ | 
    adventandum
  | 
    das Ankommen | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventando
  | 
    durch das Ankommen | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventande
  | 
    Ankommen! | 
  
    
 
  
 
 
Gerundivum
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    adventandus
  | 
    adventanda
  | 
    adventandum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventandi
  | 
    adventandae
  | 
    adventandi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventando
  | 
    adventandae
  | 
    adventando
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventandum
  | 
    adventandam
  | 
    adventandum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventando
  | 
    adventanda
  | 
    adventando
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventande
  | 
    adventanda
  | 
    adventandum
  | 
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    adventandi
  | 
    adventandae
  | 
    adventanda
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventandorum
  | 
    adventandarum
  | 
    adventandorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventandos
  | 
    adventandas
  | 
    adventanda
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
    existiert nicht | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventandi
  | 
    adventandae
  | 
    adventanda
  | 
  
 
 
 
 
 
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    adventans
  | 
    adventans
  | 
    adventans
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventantis
  | 
    adventantis
  | 
    adventantis
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventanti
  | 
    adventanti
  | 
    adventanti
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventantem
  | 
    adventantem
  | 
    adventans
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventanti adventante
  | 
    adventanti adventante
  | 
    adventanti adventante
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventans
  | 
    adventans
  | 
    adventans
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    adventantes
  | 
    adventantes
  | 
    adventantia
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventantium adventantum
  | 
    adventantium adventantum
  | 
    adventantium adventantum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventantibus
  | 
    adventantibus
  | 
    adventantibus
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventantes
  | 
    adventantes
  | 
    adventantia
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventantibus
  | 
    adventantibus
  | 
    adventantibus
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventantes
  | 
    adventantes
  | 
    adventantia
  | 
  
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    adventatus
  | 
    adventata
  | 
    adventatum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventati
  | 
    adventatae
  | 
    adventati
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventato
  | 
    adventatae
  | 
    adventato
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventatum
  | 
    adventatam
  | 
    adventatum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventato
  | 
    adventata
  | 
    adventato
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventate
  | 
    adventata
  | 
    adventatum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    adventati
  | 
    adventatae
  | 
    adventata
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventatorum
  | 
    adventatarum
  | 
    adventatorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventatis
  | 
    adventatis
  | 
    adventatis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventatos
  | 
    adventatas
  | 
    adventata
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventatis
  | 
    adventatis
  | 
    adventatis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventati
  | 
    adventatae
  | 
    adventata
  | 
  
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
  
    |   | 
    Maskulinum | 
    Femininum | 
    Neutrum |   
  
  
    | Nominativ | 
    adventaturus
  | 
    adventatura
  | 
    adventaturum
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventaturi
  | 
    adventaturae
  | 
    adventaturi
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventaturo
  | 
    adventaturae
  | 
    adventaturo
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventaturum
  | 
    adventaturam
  | 
    adventaturum
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventaturo
  | 
    adventatura
  | 
    adventaturo
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventature
  | 
    adventatura
  | 
    adventaturum
  | 
  
  
Plural
  
    | Nominativ | 
    adventaturi
  | 
    adventaturae
  | 
    adventatura
  | 
  
  
    | Genitiv | 
    adventaturorum
  | 
    adventaturarum
  | 
    adventaturorum
  | 
  
  
    | Dativ | 
    adventaturis
  | 
    adventaturis
  | 
    adventaturis
  | 
  
  
    | Akkusativ | 
    adventaturos
  | 
    adventaturas
  | 
    adventatura
  | 
  
  
    | Ablativ | 
    adventaturis
  | 
    adventaturis
  | 
    adventaturis
  | 
  
  
    | Vokativ | 
    adventaturi
  | 
    adventaturae
  | 
    adventatura
  | 
  
 
Supina
  
    | Supin I | 
    Supin II | 
  
 
  
    adventatum
  | 
    adventatu
  |