Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adverso
|
|
| 2. Person Singular |
adversas
|
|
| 3. Person Singular |
adversat
|
|
| 1. Person Plural |
adversamus
|
|
| 2. Person Plural |
adversatis
|
|
| 3. Person Plural |
adversant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversor
|
|
| 2. Person Singular |
adversaris adversare
|
|
| 3. Person Singular |
adversatur
|
|
| 1. Person Plural |
adversamur
|
|
| 2. Person Plural |
adversamini
|
|
| 3. Person Plural |
adversantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversem
|
|
| 2. Person Singular |
adverses
|
|
| 3. Person Singular |
adverset
|
|
| 1. Person Plural |
adversemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adverser
|
|
| 2. Person Singular |
adverseris adversere
|
|
| 3. Person Singular |
adversetur
|
|
| 1. Person Plural |
adversemur
|
|
| 2. Person Plural |
adversemini
|
|
| 3. Person Plural |
adversentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabam
|
|
| 2. Person Singular |
adversabas
|
|
| 3. Person Singular |
adversabat
|
|
| 1. Person Plural |
adversabamus
|
|
| 2. Person Plural |
adversabatis
|
|
| 3. Person Plural |
adversabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabar
|
|
| 2. Person Singular |
adversabaris adversabare
|
|
| 3. Person Singular |
adversabatur
|
|
| 1. Person Plural |
adversabamur
|
|
| 2. Person Plural |
adversabamini
|
|
| 3. Person Plural |
adversabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarem
|
|
| 2. Person Singular |
adversares
|
|
| 3. Person Singular |
adversaret
|
|
| 1. Person Plural |
adversaremus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaretis
|
|
| 3. Person Plural |
adversarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarer
|
|
| 2. Person Singular |
adversareris adversarere
|
|
| 3. Person Singular |
adversaretur
|
|
| 1. Person Plural |
adversaremur
|
|
| 2. Person Plural |
adversaremini
|
|
| 3. Person Plural |
adversarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabo
|
|
| 2. Person Singular |
adversabis
|
|
| 3. Person Singular |
adversabit
|
|
| 1. Person Plural |
adversabimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversabitis
|
|
| 3. Person Plural |
adversabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabor
|
|
| 2. Person Singular |
adversaberis adversabere
|
|
| 3. Person Singular |
adversabitur
|
|
| 1. Person Plural |
adversabimur
|
|
| 2. Person Plural |
adversabimini
|
|
| 3. Person Plural |
adversabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavi
|
|
| 2. Person Singular |
adversavisti
|
|
| 3. Person Singular |
adversavit
|
|
| 1. Person Plural |
adversavimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversavistis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverunt adversavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus es
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus est
|
|
| 1. Person Plural |
adversati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati estis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaverim
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
adversati simus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaveram
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveras
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverat
|
|
| 1. Person Plural |
adversaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
adversati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavissem
|
|
| 2. Person Singular |
adversavisses
|
|
| 3. Person Singular |
adversavisset
|
|
| 1. Person Plural |
adversavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
adversati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavero
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
adversati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversare
|
|
| Vorzeitigkeit |
adversavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adversaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversari adversarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
adversatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adversatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adversa
|
! |
| 2. Person Plural |
adversate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adversato
|
| 3. Person Singular |
adversato
|
| 2. Person Plural |
adversatote
|
| 3. Person Plural |
adversanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adversare
|
das |
| Genitiv |
adversandi
|
des es |
| Dativ |
adversando
|
dem |
| Akkusativ |
adversandum
|
das |
| Ablativ |
adversando
|
durch das |
| Vokativ |
adversande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversandus
|
adversanda
|
adversandum
|
| Genitiv |
adversandi
|
adversandae
|
adversandi
|
| Dativ |
adversando
|
adversandae
|
adversando
|
| Akkusativ |
adversandum
|
adversandam
|
adversandum
|
| Ablativ |
adversando
|
adversanda
|
adversando
|
| Vokativ |
adversande
|
adversanda
|
adversandum
|
Plural
| Nominativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
| Genitiv |
adversandorum
|
adversandarum
|
adversandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adversandos
|
adversandas
|
adversanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
| Genitiv |
adversantis
|
adversantis
|
adversantis
|
| Dativ |
adversanti
|
adversanti
|
adversanti
|
| Akkusativ |
adversantem
|
adversantem
|
adversans
|
| Ablativ |
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
| Vokativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
Plural
| Nominativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Genitiv |
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
| Dativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Akkusativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Ablativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Vokativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversatus
|
adversata
|
adversatum
|
| Genitiv |
adversati
|
adversatae
|
adversati
|
| Dativ |
adversato
|
adversatae
|
adversato
|
| Akkusativ |
adversatum
|
adversatam
|
adversatum
|
| Ablativ |
adversato
|
adversata
|
adversato
|
| Vokativ |
adversate
|
adversata
|
adversatum
|
Plural
| Nominativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
| Genitiv |
adversatorum
|
adversatarum
|
adversatorum
|
| Dativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Akkusativ |
adversatos
|
adversatas
|
adversata
|
| Ablativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Vokativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversaturus
|
adversatura
|
adversaturum
|
| Genitiv |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversaturi
|
| Dativ |
adversaturo
|
adversaturae
|
adversaturo
|
| Akkusativ |
adversaturum
|
adversaturam
|
adversaturum
|
| Ablativ |
adversaturo
|
adversatura
|
adversaturo
|
| Vokativ |
adversature
|
adversatura
|
adversaturum
|
Plural
| Nominativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
| Genitiv |
adversaturorum
|
adversaturarum
|
adversaturorum
|
| Dativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Akkusativ |
adversaturos
|
adversaturas
|
adversatura
|
| Ablativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Vokativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adversatum
|
adversatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adverso
|
ich widerstrebe |
| 2. Person Singular |
adversas
|
du widerstrebst |
| 3. Person Singular |
adversat
|
er/sie/es widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversamus
|
wir widerstreben |
| 2. Person Plural |
adversatis
|
ihr widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversant
|
sie widerstreben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversor
|
ich werde widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversaris adversare
|
du wirst widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversatur
|
er/sie/es wird widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversamur
|
wir werden widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversamini
|
ihr werdet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversantur
|
sie werden widerstrebt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversem
|
ich widerstrebe |
| 2. Person Singular |
adverses
|
du widerstrebest |
| 3. Person Singular |
adverset
|
er/sie/es widerstrebe |
| 1. Person Plural |
adversemus
|
wir widerstreben |
| 2. Person Plural |
adversetis
|
ihr widerstrebet |
| 3. Person Plural |
adversent
|
sie widerstreben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adverser
|
ich werde widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adverseris adversere
|
du werdest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversetur
|
er/sie/es werde widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversemur
|
wir werden widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversemini
|
ihr werdet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversentur
|
sie werden widerstrebt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabam
|
ich widerstrebte |
| 2. Person Singular |
adversabas
|
du widerstrebtest |
| 3. Person Singular |
adversabat
|
er/sie/es widerstrebte |
| 1. Person Plural |
adversabamus
|
wir widerstrebten |
| 2. Person Plural |
adversabatis
|
ihr widerstrebtet |
| 3. Person Plural |
adversabant
|
sie widerstrebten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabar
|
ich wurde widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversabaris adversabare
|
du wurdest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversabatur
|
er/sie/es wurde widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversabamur
|
wir wurden widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversabamini
|
ihr wurdet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversabantur
|
sie wurden widerstrebt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarem
|
ich widerstrebte |
| 2. Person Singular |
adversares
|
du widerstrebtest |
| 3. Person Singular |
adversaret
|
er/sie/es widerstrebte |
| 1. Person Plural |
adversaremus
|
wir widerstrebten |
| 2. Person Plural |
adversaretis
|
ihr widerstrebtet |
| 3. Person Plural |
adversarent
|
sie widerstrebten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarer
|
ich würde widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversareris adversarere
|
du würdest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversaretur
|
er/sie/es würde widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversaremur
|
wir würden widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversaremini
|
ihr würdet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversarentur
|
sie würden widerstrebt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabo
|
ich werde widerstreben |
| 2. Person Singular |
adversabis
|
du wirst widerstreben |
| 3. Person Singular |
adversabit
|
er/sie/es wird widerstreben |
| 1. Person Plural |
adversabimus
|
wir werden widerstreben |
| 2. Person Plural |
adversabitis
|
ihr werdet widerstreben |
| 3. Person Plural |
adversabunt
|
sie werden widerstreben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabor
|
ich werde widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversaberis adversabere
|
du wirst widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversabitur
|
er/sie/es wird widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversabimur
|
wir werden widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversabimini
|
ihr werdet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversabuntur
|
sie werden widerstrebt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavi
|
ich habe widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversavisti
|
du hast widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversavit
|
er/sie/es hat widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversavimus
|
wir haben widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversavistis
|
ihr habt widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversaverunt adversavere
|
sie haben widerstrebt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sum
|
ich bin widerstrebt worden |
| 2. Person Singular |
adversatus es
|
du bist widerstrebt worden |
| 3. Person Singular |
adversatus est
|
er/sie/es ist widerstrebt worden |
| 1. Person Plural |
adversati sumus
|
wir sind widerstrebt worden |
| 2. Person Plural |
adversati estis
|
ihr seid widerstrebt worden |
| 3. Person Plural |
adversati sunt
|
sie sind widerstrebt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaverim
|
ich habe widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
du habest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
er/sie/es habe widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
wir haben widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
ihr habet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
sie haben widerstrebt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sim
|
ich sei widerstrebt worden |
| 2. Person Singular |
adversatus sis
|
du seiest widerstrebt worden |
| 3. Person Singular |
adversatus sit
|
er/sie/es sei widerstrebt worden |
| 1. Person Plural |
adversati simus
|
wir seien widerstrebt worden |
| 2. Person Plural |
adversati sitis
|
ihr seiet widerstrebt worden |
| 3. Person Plural |
adversati sint
|
sie seien widerstrebt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaveram
|
ich hatte widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversaveras
|
du hattest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversaverat
|
er/sie/es hatte widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversaveramus
|
wir hatten widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversaveratis
|
ihr hattet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversaverant
|
sie hatten widerstrebt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus eram
|
ich war widerstrebt worden |
| 2. Person Singular |
adversatus eras
|
du warst widerstrebt worden |
| 3. Person Singular |
adversatus erat
|
er/sie/es war widerstrebt worden |
| 1. Person Plural |
adversati eramus
|
wir waren widerstrebt worden |
| 2. Person Plural |
adversati eratis
|
ihr warst widerstrebt worden |
| 3. Person Plural |
adversati erant
|
sie waren widerstrebt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavissem
|
ich hätte widerstrebt |
| 2. Person Singular |
adversavisses
|
du hättest widerstrebt |
| 3. Person Singular |
adversavisset
|
er/sie/es hätte widerstrebt |
| 1. Person Plural |
adversavissemus
|
wir hätten widerstrebt |
| 2. Person Plural |
adversavissetis
|
ihr hättet widerstrebt |
| 3. Person Plural |
adversavissent
|
sie hätten widerstrebt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus essem
|
ich wäre widerstrebt worden |
| 2. Person Singular |
adversatus esses
|
du wärest widerstrebt worden |
| 3. Person Singular |
adversatus esset
|
er/sie/es wäre widerstrebt worden |
| 1. Person Plural |
adversati essemus
|
wir wären widerstrebt worden |
| 2. Person Plural |
adversati essetis
|
ihr wäret widerstrebt worden |
| 3. Person Plural |
adversati essent
|
sie wären widerstrebt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavero
|
ich werde widerstrebt haben |
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
du wirst widerstrebt haben |
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
er/sie/es wird widerstrebt haben |
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
wir werden widerstrebt haben |
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
ihr werdet widerstrebt haben |
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
sie werden widerstrebt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus ero
|
ich werde widerstrebt worden sein |
| 2. Person Singular |
adversatus eris
|
du werdest widerstrebt worden sein |
| 3. Person Singular |
adversatus erit
|
er/sie/es werde widerstrebt worden sein |
| 1. Person Plural |
adversati erimus
|
wir werden widerstrebt worden sein |
| 2. Person Plural |
adversati eritis
|
ihr werdet widerstrebt worden sein |
| 3. Person Plural |
adversati erunt
|
sie werden widerstrebt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversare
|
widerstreben |
| Vorzeitigkeit |
adversavisse
|
widerstrebt haben |
| Nachzeitigkeit |
adversaturum esse
|
widerstreben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversari adversarier
|
widerstrebt werden |
| Vorzeitigkeit |
adversatum esse
|
widerstrebt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
adversatum iri
|
künftig widerstrebt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adversa
|
widerstrebe! |
| 2. Person Plural |
adversate
|
widerstrebt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adversato
|
| 3. Person Singular |
adversato
|
| 2. Person Plural |
adversatote
|
| 3. Person Plural |
adversanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adversare
|
das Widerstreben |
| Genitiv |
adversandi
|
des Widerstrebens |
| Dativ |
adversando
|
dem Widerstreben |
| Akkusativ |
adversandum
|
das Widerstreben |
| Ablativ |
adversando
|
durch das Widerstreben |
| Vokativ |
adversande
|
Widerstreben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversandus
|
adversanda
|
adversandum
|
| Genitiv |
adversandi
|
adversandae
|
adversandi
|
| Dativ |
adversando
|
adversandae
|
adversando
|
| Akkusativ |
adversandum
|
adversandam
|
adversandum
|
| Ablativ |
adversando
|
adversanda
|
adversando
|
| Vokativ |
adversande
|
adversanda
|
adversandum
|
Plural
| Nominativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
| Genitiv |
adversandorum
|
adversandarum
|
adversandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adversandos
|
adversandas
|
adversanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
| Genitiv |
adversantis
|
adversantis
|
adversantis
|
| Dativ |
adversanti
|
adversanti
|
adversanti
|
| Akkusativ |
adversantem
|
adversantem
|
adversans
|
| Ablativ |
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
| Vokativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
Plural
| Nominativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Genitiv |
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
| Dativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Akkusativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Ablativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Vokativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversatus
|
adversata
|
adversatum
|
| Genitiv |
adversati
|
adversatae
|
adversati
|
| Dativ |
adversato
|
adversatae
|
adversato
|
| Akkusativ |
adversatum
|
adversatam
|
adversatum
|
| Ablativ |
adversato
|
adversata
|
adversato
|
| Vokativ |
adversate
|
adversata
|
adversatum
|
Plural
| Nominativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
| Genitiv |
adversatorum
|
adversatarum
|
adversatorum
|
| Dativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Akkusativ |
adversatos
|
adversatas
|
adversata
|
| Ablativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Vokativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversaturus
|
adversatura
|
adversaturum
|
| Genitiv |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversaturi
|
| Dativ |
adversaturo
|
adversaturae
|
adversaturo
|
| Akkusativ |
adversaturum
|
adversaturam
|
adversaturum
|
| Ablativ |
adversaturo
|
adversatura
|
adversaturo
|
| Vokativ |
adversature
|
adversatura
|
adversaturum
|
Plural
| Nominativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
| Genitiv |
adversaturorum
|
adversaturarum
|
adversaturorum
|
| Dativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Akkusativ |
adversaturos
|
adversaturas
|
adversatura
|
| Ablativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Vokativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adversatum
|
adversatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adverso
|
|
| 2. Person Singular |
adversas
|
|
| 3. Person Singular |
adversat
|
|
| 1. Person Plural |
adversamus
|
|
| 2. Person Plural |
adversatis
|
|
| 3. Person Plural |
adversant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversor
|
|
| 2. Person Singular |
adversaris adversare
|
|
| 3. Person Singular |
adversatur
|
|
| 1. Person Plural |
adversamur
|
|
| 2. Person Plural |
adversamini
|
|
| 3. Person Plural |
adversantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversem
|
|
| 2. Person Singular |
adverses
|
|
| 3. Person Singular |
adverset
|
|
| 1. Person Plural |
adversemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adverser
|
|
| 2. Person Singular |
adverseris adversere
|
|
| 3. Person Singular |
adversetur
|
|
| 1. Person Plural |
adversemur
|
|
| 2. Person Plural |
adversemini
|
|
| 3. Person Plural |
adversentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabam
|
|
| 2. Person Singular |
adversabas
|
|
| 3. Person Singular |
adversabat
|
|
| 1. Person Plural |
adversabamus
|
|
| 2. Person Plural |
adversabatis
|
|
| 3. Person Plural |
adversabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabar
|
|
| 2. Person Singular |
adversabaris adversabare
|
|
| 3. Person Singular |
adversabatur
|
|
| 1. Person Plural |
adversabamur
|
|
| 2. Person Plural |
adversabamini
|
|
| 3. Person Plural |
adversabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarem
|
|
| 2. Person Singular |
adversares
|
|
| 3. Person Singular |
adversaret
|
|
| 1. Person Plural |
adversaremus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaretis
|
|
| 3. Person Plural |
adversarent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversarer
|
|
| 2. Person Singular |
adversareris adversarere
|
|
| 3. Person Singular |
adversaretur
|
|
| 1. Person Plural |
adversaremur
|
|
| 2. Person Plural |
adversaremini
|
|
| 3. Person Plural |
adversarentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabo
|
|
| 2. Person Singular |
adversabis
|
|
| 3. Person Singular |
adversabit
|
|
| 1. Person Plural |
adversabimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversabitis
|
|
| 3. Person Plural |
adversabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversabor
|
|
| 2. Person Singular |
adversaberis adversabere
|
|
| 3. Person Singular |
adversabitur
|
|
| 1. Person Plural |
adversabimur
|
|
| 2. Person Plural |
adversabimini
|
|
| 3. Person Plural |
adversabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavi
|
|
| 2. Person Singular |
adversavisti
|
|
| 3. Person Singular |
adversavit
|
|
| 1. Person Plural |
adversavimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversavistis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverunt adversavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus es
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus est
|
|
| 1. Person Plural |
adversati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati estis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaverim
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
adversati simus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversaveram
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveras
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverat
|
|
| 1. Person Plural |
adversaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
adversati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavissem
|
|
| 2. Person Singular |
adversavisses
|
|
| 3. Person Singular |
adversavisset
|
|
| 1. Person Plural |
adversavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
adversati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
adversavero
|
|
| 2. Person Singular |
adversaveris
|
|
| 3. Person Singular |
adversaverit
|
|
| 1. Person Plural |
adversaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
adversatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
adversatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
adversatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
adversati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
adversati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
adversati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversare
|
|
| Vorzeitigkeit |
adversavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adversaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
adversari adversarier
|
|
| Vorzeitigkeit |
adversatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
adversatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
adversa
|
! |
| 2. Person Plural |
adversate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
adversato
|
| 3. Person Singular |
adversato
|
| 2. Person Plural |
adversatote
|
| 3. Person Plural |
adversanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
adversare
|
das |
| Genitiv |
adversandi
|
des es |
| Dativ |
adversando
|
dem |
| Akkusativ |
adversandum
|
das |
| Ablativ |
adversando
|
durch das |
| Vokativ |
adversande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversandus
|
adversanda
|
adversandum
|
| Genitiv |
adversandi
|
adversandae
|
adversandi
|
| Dativ |
adversando
|
adversandae
|
adversando
|
| Akkusativ |
adversandum
|
adversandam
|
adversandum
|
| Ablativ |
adversando
|
adversanda
|
adversando
|
| Vokativ |
adversande
|
adversanda
|
adversandum
|
Plural
| Nominativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
| Genitiv |
adversandorum
|
adversandarum
|
adversandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
adversandos
|
adversandas
|
adversanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
adversandi
|
adversandae
|
adversanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
| Genitiv |
adversantis
|
adversantis
|
adversantis
|
| Dativ |
adversanti
|
adversanti
|
adversanti
|
| Akkusativ |
adversantem
|
adversantem
|
adversans
|
| Ablativ |
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
adversanti adversante
|
| Vokativ |
adversans
|
adversans
|
adversans
|
Plural
| Nominativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Genitiv |
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
adversantium adversantum
|
| Dativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Akkusativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
| Ablativ |
adversantibus
|
adversantibus
|
adversantibus
|
| Vokativ |
adversantes
|
adversantes
|
adversantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversatus
|
adversata
|
adversatum
|
| Genitiv |
adversati
|
adversatae
|
adversati
|
| Dativ |
adversato
|
adversatae
|
adversato
|
| Akkusativ |
adversatum
|
adversatam
|
adversatum
|
| Ablativ |
adversato
|
adversata
|
adversato
|
| Vokativ |
adversate
|
adversata
|
adversatum
|
Plural
| Nominativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
| Genitiv |
adversatorum
|
adversatarum
|
adversatorum
|
| Dativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Akkusativ |
adversatos
|
adversatas
|
adversata
|
| Ablativ |
adversatis
|
adversatis
|
adversatis
|
| Vokativ |
adversati
|
adversatae
|
adversata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
adversaturus
|
adversatura
|
adversaturum
|
| Genitiv |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversaturi
|
| Dativ |
adversaturo
|
adversaturae
|
adversaturo
|
| Akkusativ |
adversaturum
|
adversaturam
|
adversaturum
|
| Ablativ |
adversaturo
|
adversatura
|
adversaturo
|
| Vokativ |
adversature
|
adversatura
|
adversaturum
|
Plural
| Nominativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
| Genitiv |
adversaturorum
|
adversaturarum
|
adversaturorum
|
| Dativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Akkusativ |
adversaturos
|
adversaturas
|
adversatura
|
| Ablativ |
adversaturis
|
adversaturis
|
adversaturis
|
| Vokativ |
adversaturi
|
adversaturae
|
adversatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
adversatum
|
adversatu
|