Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulo
|
|
| 2. Person Singular |
aemulas
|
|
| 3. Person Singular |
aemulat
|
|
| 1. Person Plural |
aemulamus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulatis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulor
|
|
| 2. Person Singular |
aemularis aemulare
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatur
|
|
| 1. Person Plural |
aemulamur
|
|
| 2. Person Plural |
aemulamini
|
|
| 3. Person Plural |
aemulantur
|
|
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulem
|
|
| 2. Person Singular |
aemules
|
|
| 3. Person Singular |
aemulet
|
|
| 1. Person Plural |
aemulemus
|
|
| 2. Person Plural |
aemuletis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemuler
|
|
| 2. Person Singular |
aemuleris aemulere
|
|
| 3. Person Singular |
aemuletur
|
|
| 1. Person Plural |
aemulemur
|
|
| 2. Person Plural |
aemulemini
|
|
| 3. Person Plural |
aemulentur
|
|
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabam
|
|
| 2. Person Singular |
aemulabas
|
|
| 3. Person Singular |
aemulabat
|
|
| 1. Person Plural |
aemulabamus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulabatis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulabant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabar
|
|
| 2. Person Singular |
aemulabaris aemulabare
|
|
| 3. Person Singular |
aemulabatur
|
|
| 1. Person Plural |
aemulabamur
|
|
| 2. Person Plural |
aemulabamini
|
|
| 3. Person Plural |
aemulabantur
|
|
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularem
|
|
| 2. Person Singular |
aemulares
|
|
| 3. Person Singular |
aemularet
|
|
| 1. Person Plural |
aemularemus
|
|
| 2. Person Plural |
aemularetis
|
|
| 3. Person Plural |
aemularent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularer
|
|
| 2. Person Singular |
aemulareris aemularere
|
|
| 3. Person Singular |
aemularetur
|
|
| 1. Person Plural |
aemularemur
|
|
| 2. Person Plural |
aemularemini
|
|
| 3. Person Plural |
aemularentur
|
|
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabo
|
|
| 2. Person Singular |
aemulabis
|
|
| 3. Person Singular |
aemulabit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulabimus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulabitis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulabunt
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabor
|
|
| 2. Person Singular |
aemulaberis aemulabere
|
|
| 3. Person Singular |
aemulabitur
|
|
| 1. Person Plural |
aemulabimur
|
|
| 2. Person Plural |
aemulabimini
|
|
| 3. Person Plural |
aemulabuntur
|
|
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavi
|
|
| 2. Person Singular |
aemulavisti
|
|
| 3. Person Singular |
aemulavit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulavimus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulavistis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulaverunt aemulavere
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sum
|
|
| 2. Person Singular |
aemulatus es
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatus est
|
|
| 1. Person Plural |
aemulati sumus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulati estis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulati sunt
|
|
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaverim
|
|
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sim
|
|
| 2. Person Singular |
aemulatus sis
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatus sit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulati simus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulati sitis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulati sint
|
|
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaveram
|
|
| 2. Person Singular |
aemulaveras
|
|
| 3. Person Singular |
aemulaverat
|
|
| 1. Person Plural |
aemulaveramus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulaveratis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulaverant
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus eram
|
|
| 2. Person Singular |
aemulatus eras
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatus erat
|
|
| 1. Person Plural |
aemulati eramus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulati eratis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulati erant
|
|
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavissem
|
|
| 2. Person Singular |
aemulavisses
|
|
| 3. Person Singular |
aemulavisset
|
|
| 1. Person Plural |
aemulavissemus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulavissetis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulavissent
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus essem
|
|
| 2. Person Singular |
aemulatus esses
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatus esset
|
|
| 1. Person Plural |
aemulati essemus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulati essetis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulati essent
|
|
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavero
|
|
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
|
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
|
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus ero
|
|
| 2. Person Singular |
aemulatus eris
|
|
| 3. Person Singular |
aemulatus erit
|
|
| 1. Person Plural |
aemulati erimus
|
|
| 2. Person Plural |
aemulati eritis
|
|
| 3. Person Plural |
aemulati erunt
|
|
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulare
|
|
| Vorzeitigkeit |
aemulavisse
|
|
| Nachzeitigkeit |
aemulaturum esse
|
|
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulari aemularier
|
|
| Vorzeitigkeit |
aemulatum esse
|
|
| Nachzeitigkeit |
aemulatum iri
|
|
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
aemula
|
! |
| 2. Person Plural |
aemulate
|
! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aemulato
|
| 3. Person Singular |
aemulato
|
| 2. Person Plural |
aemulatote
|
| 3. Person Plural |
aemulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aemulare
|
das |
| Genitiv |
aemulandi
|
des es |
| Dativ |
aemulando
|
dem |
| Akkusativ |
aemulandum
|
das |
| Ablativ |
aemulando
|
durch das |
| Vokativ |
aemulande
|
! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulandus
|
aemulanda
|
aemulandum
|
| Genitiv |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulandi
|
| Dativ |
aemulando
|
aemulandae
|
aemulando
|
| Akkusativ |
aemulandum
|
aemulandam
|
aemulandum
|
| Ablativ |
aemulando
|
aemulanda
|
aemulando
|
| Vokativ |
aemulande
|
aemulanda
|
aemulandum
|
Plural
| Nominativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
| Genitiv |
aemulandorum
|
aemulandarum
|
aemulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aemulandos
|
aemulandas
|
aemulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
| Genitiv |
aemulantis
|
aemulantis
|
aemulantis
|
| Dativ |
aemulanti
|
aemulanti
|
aemulanti
|
| Akkusativ |
aemulantem
|
aemulantem
|
aemulans
|
| Ablativ |
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
| Vokativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
Plural
| Nominativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Genitiv |
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
| Dativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Akkusativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Ablativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Vokativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulatus
|
aemulata
|
aemulatum
|
| Genitiv |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulati
|
| Dativ |
aemulato
|
aemulatae
|
aemulato
|
| Akkusativ |
aemulatum
|
aemulatam
|
aemulatum
|
| Ablativ |
aemulato
|
aemulata
|
aemulato
|
| Vokativ |
aemulate
|
aemulata
|
aemulatum
|
Plural
| Nominativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
| Genitiv |
aemulatorum
|
aemulatarum
|
aemulatorum
|
| Dativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Akkusativ |
aemulatos
|
aemulatas
|
aemulata
|
| Ablativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Vokativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulaturus
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
| Genitiv |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulaturi
|
| Dativ |
aemulaturo
|
aemulaturae
|
aemulaturo
|
| Akkusativ |
aemulaturum
|
aemulaturam
|
aemulaturum
|
| Ablativ |
aemulaturo
|
aemulatura
|
aemulaturo
|
| Vokativ |
aemulature
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
Plural
| Nominativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
| Genitiv |
aemulaturorum
|
aemulaturarum
|
aemulaturorum
|
| Dativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Akkusativ |
aemulaturos
|
aemulaturas
|
aemulatura
|
| Ablativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Vokativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aemulatum
|
aemulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulo
|
ich ahme nach |
| 2. Person Singular |
aemulas
|
du ahmst nach |
| 3. Person Singular |
aemulat
|
er/sie/es ahmt nach |
| 1. Person Plural |
aemulamus
|
wir ahmen nach |
| 2. Person Plural |
aemulatis
|
ihr ahmt nach |
| 3. Person Plural |
aemulant
|
sie ahmen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulor
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemularis aemulare
|
du wirst nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulatur
|
er/sie/es wird nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulamur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulamini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulantur
|
sie werden nachgeahmt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulem
|
ich ahme nach |
| 2. Person Singular |
aemules
|
du ahmest nach |
| 3. Person Singular |
aemulet
|
er/sie/es ahme nach |
| 1. Person Plural |
aemulemus
|
wir ahmen nach |
| 2. Person Plural |
aemuletis
|
ihr ahmet nach |
| 3. Person Plural |
aemulent
|
sie ahmen nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemuler
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemuleris aemulere
|
du werdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemuletur
|
er/sie/es werde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulemur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulemini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulentur
|
sie werden nachgeahmt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabam
|
ich ahmte nach |
| 2. Person Singular |
aemulabas
|
du ahmtest nach |
| 3. Person Singular |
aemulabat
|
er/sie/es ahmte nach |
| 1. Person Plural |
aemulabamus
|
wir ahmten nach |
| 2. Person Plural |
aemulabatis
|
ihr ahmtet nach |
| 3. Person Plural |
aemulabant
|
sie ahmten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabar
|
ich wurde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulabaris aemulabare
|
du wurdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulabatur
|
er/sie/es wurde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulabamur
|
wir wurden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulabamini
|
ihr wurdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulabantur
|
sie wurden nachgeahmt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularem
|
ich ahmte nach |
| 2. Person Singular |
aemulares
|
du ahmtest nach |
| 3. Person Singular |
aemularet
|
er/sie/es ahmte nach |
| 1. Person Plural |
aemularemus
|
wir ahmten nach |
| 2. Person Plural |
aemularetis
|
ihr ahmtet nach |
| 3. Person Plural |
aemularent
|
sie ahmten nach |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularer
|
ich würde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulareris aemularere
|
du würdest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemularetur
|
er/sie/es würde nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemularemur
|
wir würden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemularemini
|
ihr würdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemularentur
|
sie würden nachgeahmt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabo
|
ich werde nachahmen |
| 2. Person Singular |
aemulabis
|
du wirst nachahmen |
| 3. Person Singular |
aemulabit
|
er/sie/es wird nachahmen |
| 1. Person Plural |
aemulabimus
|
wir werden nachahmen |
| 2. Person Plural |
aemulabitis
|
ihr werdet nachahmen |
| 3. Person Plural |
aemulabunt
|
sie werden nachahmen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabor
|
ich werde nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulaberis aemulabere
|
du wirst nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulabitur
|
er/sie/es wird nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulabimur
|
wir werden nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulabimini
|
ihr werdet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulabuntur
|
sie werden nachgeahmt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavi
|
ich habe nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulavisti
|
du hast nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulavit
|
er/sie/es hat nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulavimus
|
wir haben nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulavistis
|
ihr habt nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulaverunt aemulavere
|
sie haben nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sum
|
ich bin nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus es
|
du bist nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus est
|
er/sie/es ist nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
aemulati sumus
|
wir sind nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
aemulati estis
|
ihr seid nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
aemulati sunt
|
sie sind nachgeahmt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaverim
|
ich habe nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
du habest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
er/sie/es habe nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
wir haben nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
ihr habet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
sie haben nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sim
|
ich sei nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus sis
|
du seiest nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus sit
|
er/sie/es sei nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
aemulati simus
|
wir seien nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
aemulati sitis
|
ihr seiet nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
aemulati sint
|
sie seien nachgeahmt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaveram
|
ich hatte nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulaveras
|
du hattest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulaverat
|
er/sie/es hatte nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulaveramus
|
wir hatten nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulaveratis
|
ihr hattet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulaverant
|
sie hatten nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus eram
|
ich war nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus eras
|
du warst nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus erat
|
er/sie/es war nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
aemulati eramus
|
wir waren nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
aemulati eratis
|
ihr warst nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
aemulati erant
|
sie waren nachgeahmt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavissem
|
ich hätte nachgeahmt |
| 2. Person Singular |
aemulavisses
|
du hättest nachgeahmt |
| 3. Person Singular |
aemulavisset
|
er/sie/es hätte nachgeahmt |
| 1. Person Plural |
aemulavissemus
|
wir hätten nachgeahmt |
| 2. Person Plural |
aemulavissetis
|
ihr hättet nachgeahmt |
| 3. Person Plural |
aemulavissent
|
sie hätten nachgeahmt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus essem
|
ich wäre nachgeahmt worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus esses
|
du wärest nachgeahmt worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus esset
|
er/sie/es wäre nachgeahmt worden |
| 1. Person Plural |
aemulati essemus
|
wir wären nachgeahmt worden |
| 2. Person Plural |
aemulati essetis
|
ihr wäret nachgeahmt worden |
| 3. Person Plural |
aemulati essent
|
sie wären nachgeahmt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavero
|
ich werde nachgeahmt haben |
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
du wirst nachgeahmt haben |
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
er/sie/es wird nachgeahmt haben |
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
wir werden nachgeahmt haben |
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
ihr werdet nachgeahmt haben |
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
sie werden nachgeahmt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus ero
|
ich werde nachgeahmt worden sein |
| 2. Person Singular |
aemulatus eris
|
du werdest nachgeahmt worden sein |
| 3. Person Singular |
aemulatus erit
|
er/sie/es werde nachgeahmt worden sein |
| 1. Person Plural |
aemulati erimus
|
wir werden nachgeahmt worden sein |
| 2. Person Plural |
aemulati eritis
|
ihr werdet nachgeahmt worden sein |
| 3. Person Plural |
aemulati erunt
|
sie werden nachgeahmt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulare
|
nachahmen |
| Vorzeitigkeit |
aemulavisse
|
nachgeahmt haben |
| Nachzeitigkeit |
aemulaturum esse
|
nachahmen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulari aemularier
|
nachgeahmt werden |
| Vorzeitigkeit |
aemulatum esse
|
nachgeahmt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aemulatum iri
|
künftig nachgeahmt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
aemula
|
ahme nach! |
| 2. Person Plural |
aemulate
|
ahmt nach! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aemulato
|
| 3. Person Singular |
aemulato
|
| 2. Person Plural |
aemulatote
|
| 3. Person Plural |
aemulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aemulare
|
das Nachahmen |
| Genitiv |
aemulandi
|
des Nachahmens |
| Dativ |
aemulando
|
dem Nachahmen |
| Akkusativ |
aemulandum
|
das Nachahmen |
| Ablativ |
aemulando
|
durch das Nachahmen |
| Vokativ |
aemulande
|
Nachahmen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulandus
|
aemulanda
|
aemulandum
|
| Genitiv |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulandi
|
| Dativ |
aemulando
|
aemulandae
|
aemulando
|
| Akkusativ |
aemulandum
|
aemulandam
|
aemulandum
|
| Ablativ |
aemulando
|
aemulanda
|
aemulando
|
| Vokativ |
aemulande
|
aemulanda
|
aemulandum
|
Plural
| Nominativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
| Genitiv |
aemulandorum
|
aemulandarum
|
aemulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aemulandos
|
aemulandas
|
aemulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
| Genitiv |
aemulantis
|
aemulantis
|
aemulantis
|
| Dativ |
aemulanti
|
aemulanti
|
aemulanti
|
| Akkusativ |
aemulantem
|
aemulantem
|
aemulans
|
| Ablativ |
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
| Vokativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
Plural
| Nominativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Genitiv |
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
| Dativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Akkusativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Ablativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Vokativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulatus
|
aemulata
|
aemulatum
|
| Genitiv |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulati
|
| Dativ |
aemulato
|
aemulatae
|
aemulato
|
| Akkusativ |
aemulatum
|
aemulatam
|
aemulatum
|
| Ablativ |
aemulato
|
aemulata
|
aemulato
|
| Vokativ |
aemulate
|
aemulata
|
aemulatum
|
Plural
| Nominativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
| Genitiv |
aemulatorum
|
aemulatarum
|
aemulatorum
|
| Dativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Akkusativ |
aemulatos
|
aemulatas
|
aemulata
|
| Ablativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Vokativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulaturus
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
| Genitiv |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulaturi
|
| Dativ |
aemulaturo
|
aemulaturae
|
aemulaturo
|
| Akkusativ |
aemulaturum
|
aemulaturam
|
aemulaturum
|
| Ablativ |
aemulaturo
|
aemulatura
|
aemulaturo
|
| Vokativ |
aemulature
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
Plural
| Nominativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
| Genitiv |
aemulaturorum
|
aemulaturarum
|
aemulaturorum
|
| Dativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Akkusativ |
aemulaturos
|
aemulaturas
|
aemulatura
|
| Ablativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Vokativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aemulatum
|
aemulatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulo
|
ich wetteifere; wetteifre |
| 2. Person Singular |
aemulas
|
du wetteiferst |
| 3. Person Singular |
aemulat
|
er/sie/es wetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulamus
|
wir wetteifern |
| 2. Person Plural |
aemulatis
|
ihr wetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulant
|
sie wetteifern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulor
|
ich werde gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemularis aemulare
|
du wirst gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulatur
|
er/sie/es wird gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulamur
|
wir werden gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulamini
|
ihr werdet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulantur
|
sie werden gewetteifert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulem
|
ich wetteifere; wetteifre |
| 2. Person Singular |
aemules
|
du wetteiferest; wetteifrest |
| 3. Person Singular |
aemulet
|
er/sie/es wetteifere; wetteifre |
| 1. Person Plural |
aemulemus
|
wir wetteiferen |
| 2. Person Plural |
aemuletis
|
ihr wetteiferet |
| 3. Person Plural |
aemulent
|
sie wetteiferen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemuler
|
ich werde gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemuleris aemulere
|
du werdest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemuletur
|
er/sie/es werde gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulemur
|
wir werden gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulemini
|
ihr werdet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulentur
|
sie werden gewetteifert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabam
|
ich wetteiferte |
| 2. Person Singular |
aemulabas
|
du wetteifertest |
| 3. Person Singular |
aemulabat
|
er/sie/es wetteiferte |
| 1. Person Plural |
aemulabamus
|
wir wetteiferten |
| 2. Person Plural |
aemulabatis
|
ihr wetteifertet |
| 3. Person Plural |
aemulabant
|
sie wetteiferten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabar
|
ich wurde gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulabaris aemulabare
|
du wurdest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulabatur
|
er/sie/es wurde gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulabamur
|
wir wurden gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulabamini
|
ihr wurdet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulabantur
|
sie wurden gewetteifert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularem
|
ich wetteiferte |
| 2. Person Singular |
aemulares
|
du wetteifertest |
| 3. Person Singular |
aemularet
|
er/sie/es wetteiferte |
| 1. Person Plural |
aemularemus
|
wir wetteiferten |
| 2. Person Plural |
aemularetis
|
ihr wetteifertet |
| 3. Person Plural |
aemularent
|
sie wetteiferten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemularer
|
ich würde gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulareris aemularere
|
du würdest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemularetur
|
er/sie/es würde gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemularemur
|
wir würden gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemularemini
|
ihr würdet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemularentur
|
sie würden gewetteifert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabo
|
ich werde wetteifern |
| 2. Person Singular |
aemulabis
|
du wirst wetteifern |
| 3. Person Singular |
aemulabit
|
er/sie/es wird wetteifern |
| 1. Person Plural |
aemulabimus
|
wir werden wetteifern |
| 2. Person Plural |
aemulabitis
|
ihr werdet wetteifern |
| 3. Person Plural |
aemulabunt
|
sie werden wetteifern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulabor
|
ich werde gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulaberis aemulabere
|
du wirst gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulabitur
|
er/sie/es wird gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulabimur
|
wir werden gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulabimini
|
ihr werdet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulabuntur
|
sie werden gewetteifert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavi
|
ich habe gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulavisti
|
du hast gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulavit
|
er/sie/es hat gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulavimus
|
wir haben gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulavistis
|
ihr habt gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulaverunt aemulavere
|
sie haben gewetteifert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sum
|
ich bin gewetteifert worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus es
|
du bist gewetteifert worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus est
|
er/sie/es ist gewetteifert worden |
| 1. Person Plural |
aemulati sumus
|
wir sind gewetteifert worden |
| 2. Person Plural |
aemulati estis
|
ihr seid gewetteifert worden |
| 3. Person Plural |
aemulati sunt
|
sie sind gewetteifert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaverim
|
ich habe gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
du habest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
er/sie/es habe gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
wir haben gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
ihr habet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
sie haben gewetteifert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus sim
|
ich sei gewetteifert worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus sis
|
du seiest gewetteifert worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus sit
|
er/sie/es sei gewetteifert worden |
| 1. Person Plural |
aemulati simus
|
wir seien gewetteifert worden |
| 2. Person Plural |
aemulati sitis
|
ihr seiet gewetteifert worden |
| 3. Person Plural |
aemulati sint
|
sie seien gewetteifert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulaveram
|
ich hatte gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulaveras
|
du hattest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulaverat
|
er/sie/es hatte gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulaveramus
|
wir hatten gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulaveratis
|
ihr hattet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulaverant
|
sie hatten gewetteifert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus eram
|
ich war gewetteifert worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus eras
|
du warst gewetteifert worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus erat
|
er/sie/es war gewetteifert worden |
| 1. Person Plural |
aemulati eramus
|
wir waren gewetteifert worden |
| 2. Person Plural |
aemulati eratis
|
ihr warst gewetteifert worden |
| 3. Person Plural |
aemulati erant
|
sie waren gewetteifert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavissem
|
ich hätte gewetteifert |
| 2. Person Singular |
aemulavisses
|
du hättest gewetteifert |
| 3. Person Singular |
aemulavisset
|
er/sie/es hätte gewetteifert |
| 1. Person Plural |
aemulavissemus
|
wir hätten gewetteifert |
| 2. Person Plural |
aemulavissetis
|
ihr hättet gewetteifert |
| 3. Person Plural |
aemulavissent
|
sie hätten gewetteifert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus essem
|
ich wäre gewetteifert worden |
| 2. Person Singular |
aemulatus esses
|
du wärest gewetteifert worden |
| 3. Person Singular |
aemulatus esset
|
er/sie/es wäre gewetteifert worden |
| 1. Person Plural |
aemulati essemus
|
wir wären gewetteifert worden |
| 2. Person Plural |
aemulati essetis
|
ihr wäret gewetteifert worden |
| 3. Person Plural |
aemulati essent
|
sie wären gewetteifert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulavero
|
ich werde gewetteifert haben |
| 2. Person Singular |
aemulaveris
|
du wirst gewetteifert haben |
| 3. Person Singular |
aemulaverit
|
er/sie/es wird gewetteifert haben |
| 1. Person Plural |
aemulaverimus
|
wir werden gewetteifert haben |
| 2. Person Plural |
aemulaveritis
|
ihr werdet gewetteifert haben |
| 3. Person Plural |
aemulaverint
|
sie werden gewetteifert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
aemulatus ero
|
ich werde gewetteifert worden sein |
| 2. Person Singular |
aemulatus eris
|
du werdest gewetteifert worden sein |
| 3. Person Singular |
aemulatus erit
|
er/sie/es werde gewetteifert worden sein |
| 1. Person Plural |
aemulati erimus
|
wir werden gewetteifert worden sein |
| 2. Person Plural |
aemulati eritis
|
ihr werdet gewetteifert worden sein |
| 3. Person Plural |
aemulati erunt
|
sie werden gewetteifert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulare
|
wetteifern |
| Vorzeitigkeit |
aemulavisse
|
gewetteifert haben |
| Nachzeitigkeit |
aemulaturum esse
|
wetteifern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
aemulari aemularier
|
gewetteifert werden |
| Vorzeitigkeit |
aemulatum esse
|
gewetteifert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
aemulatum iri
|
künftig gewetteifert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
aemula
|
wetteifere; wetteifre! |
| 2. Person Plural |
aemulate
|
wetteifert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
aemulato
|
| 3. Person Singular |
aemulato
|
| 2. Person Plural |
aemulatote
|
| 3. Person Plural |
aemulanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
aemulare
|
das Wetteifern |
| Genitiv |
aemulandi
|
des Wetteifernes |
| Dativ |
aemulando
|
dem Wetteifern |
| Akkusativ |
aemulandum
|
das Wetteifern |
| Ablativ |
aemulando
|
durch das Wetteifern |
| Vokativ |
aemulande
|
Wetteifern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulandus
|
aemulanda
|
aemulandum
|
| Genitiv |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulandi
|
| Dativ |
aemulando
|
aemulandae
|
aemulando
|
| Akkusativ |
aemulandum
|
aemulandam
|
aemulandum
|
| Ablativ |
aemulando
|
aemulanda
|
aemulando
|
| Vokativ |
aemulande
|
aemulanda
|
aemulandum
|
Plural
| Nominativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
| Genitiv |
aemulandorum
|
aemulandarum
|
aemulandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
aemulandos
|
aemulandas
|
aemulanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
aemulandi
|
aemulandae
|
aemulanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
| Genitiv |
aemulantis
|
aemulantis
|
aemulantis
|
| Dativ |
aemulanti
|
aemulanti
|
aemulanti
|
| Akkusativ |
aemulantem
|
aemulantem
|
aemulans
|
| Ablativ |
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
aemulanti aemulante
|
| Vokativ |
aemulans
|
aemulans
|
aemulans
|
Plural
| Nominativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Genitiv |
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
aemulantium aemulantum
|
| Dativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Akkusativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
| Ablativ |
aemulantibus
|
aemulantibus
|
aemulantibus
|
| Vokativ |
aemulantes
|
aemulantes
|
aemulantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulatus
|
aemulata
|
aemulatum
|
| Genitiv |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulati
|
| Dativ |
aemulato
|
aemulatae
|
aemulato
|
| Akkusativ |
aemulatum
|
aemulatam
|
aemulatum
|
| Ablativ |
aemulato
|
aemulata
|
aemulato
|
| Vokativ |
aemulate
|
aemulata
|
aemulatum
|
Plural
| Nominativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
| Genitiv |
aemulatorum
|
aemulatarum
|
aemulatorum
|
| Dativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Akkusativ |
aemulatos
|
aemulatas
|
aemulata
|
| Ablativ |
aemulatis
|
aemulatis
|
aemulatis
|
| Vokativ |
aemulati
|
aemulatae
|
aemulata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
aemulaturus
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
| Genitiv |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulaturi
|
| Dativ |
aemulaturo
|
aemulaturae
|
aemulaturo
|
| Akkusativ |
aemulaturum
|
aemulaturam
|
aemulaturum
|
| Ablativ |
aemulaturo
|
aemulatura
|
aemulaturo
|
| Vokativ |
aemulature
|
aemulatura
|
aemulaturum
|
Plural
| Nominativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
| Genitiv |
aemulaturorum
|
aemulaturarum
|
aemulaturorum
|
| Dativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Akkusativ |
aemulaturos
|
aemulaturas
|
aemulatura
|
| Ablativ |
aemulaturis
|
aemulaturis
|
aemulaturis
|
| Vokativ |
aemulaturi
|
aemulaturae
|
aemulatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
aemulatum
|
aemulatu
|