Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affrio
|
ich bestreue |
| 2. Person Singular |
affrias
|
du bestreust |
| 3. Person Singular |
affriat
|
er/sie/es bestreut |
| 1. Person Plural |
affriamus
|
wir bestreuen |
| 2. Person Plural |
affriatis
|
ihr bestreut |
| 3. Person Plural |
affriant
|
sie bestreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrior
|
ich werde bestreut |
| 2. Person Singular |
affriaris affriare
|
du wirst bestreut |
| 3. Person Singular |
affriatur
|
er/sie/es wird bestreut |
| 1. Person Plural |
affriamur
|
wir werden bestreut |
| 2. Person Plural |
affriamini
|
ihr werdet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriantur
|
sie werden bestreut |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriem
|
ich bestreue |
| 2. Person Singular |
affries
|
du bestreuest |
| 3. Person Singular |
affriet
|
er/sie/es bestreue |
| 1. Person Plural |
affriemus
|
wir bestreuen |
| 2. Person Plural |
affrietis
|
ihr bestreuet |
| 3. Person Plural |
affrient
|
sie bestreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrier
|
ich werde bestreut |
| 2. Person Singular |
affrieris affriere
|
du werdest bestreut |
| 3. Person Singular |
affrietur
|
er/sie/es werde bestreut |
| 1. Person Plural |
affriemur
|
wir werden bestreut |
| 2. Person Plural |
affriemini
|
ihr werdet bestreut |
| 3. Person Plural |
affrientur
|
sie werden bestreut |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabam
|
ich bestreute |
| 2. Person Singular |
affriabas
|
du bestreutest |
| 3. Person Singular |
affriabat
|
er/sie/es bestreute |
| 1. Person Plural |
affriabamus
|
wir bestreuten |
| 2. Person Plural |
affriabatis
|
ihr bestreutet |
| 3. Person Plural |
affriabant
|
sie bestreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabar
|
ich wurde bestreut |
| 2. Person Singular |
affriabaris affriabare
|
du wurdest bestreut |
| 3. Person Singular |
affriabatur
|
er/sie/es wurde bestreut |
| 1. Person Plural |
affriabamur
|
wir wurden bestreut |
| 2. Person Plural |
affriabamini
|
ihr wurdet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriabantur
|
sie wurden bestreut |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarem
|
ich bestreute |
| 2. Person Singular |
affriares
|
du bestreutest |
| 3. Person Singular |
affriaret
|
er/sie/es bestreute |
| 1. Person Plural |
affriaremus
|
wir bestreuten |
| 2. Person Plural |
affriaretis
|
ihr bestreutet |
| 3. Person Plural |
affriarent
|
sie bestreuten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarer
|
ich würde bestreut |
| 2. Person Singular |
affriareris affriarere
|
du würdest bestreut |
| 3. Person Singular |
affriaretur
|
er/sie/es würde bestreut |
| 1. Person Plural |
affriaremur
|
wir würden bestreut |
| 2. Person Plural |
affriaremini
|
ihr würdet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriarentur
|
sie würden bestreut |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabo
|
ich werde bestreuen |
| 2. Person Singular |
affriabis
|
du wirst bestreuen |
| 3. Person Singular |
affriabit
|
er/sie/es wird bestreuen |
| 1. Person Plural |
affriabimus
|
wir werden bestreuen |
| 2. Person Plural |
affriabitis
|
ihr werdet bestreuen |
| 3. Person Plural |
affriabunt
|
sie werden bestreuen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabor
|
ich werde bestreut |
| 2. Person Singular |
affriaberis affriabere
|
du wirst bestreut |
| 3. Person Singular |
affriabitur
|
er/sie/es wird bestreut |
| 1. Person Plural |
affriabimur
|
wir werden bestreut |
| 2. Person Plural |
affriabimini
|
ihr werdet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriabuntur
|
sie werden bestreut |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavi
|
ich habe bestreut |
| 2. Person Singular |
affriavisti
|
du hast bestreut |
| 3. Person Singular |
affriavit
|
er/sie/es hat bestreut |
| 1. Person Plural |
affriavimus
|
wir haben bestreut |
| 2. Person Plural |
affriavistis
|
ihr habt bestreut |
| 3. Person Plural |
affriaverunt affriavere
|
sie haben bestreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sum
|
ich bin bestreut worden |
| 2. Person Singular |
affriatus es
|
du bist bestreut worden |
| 3. Person Singular |
affriatus est
|
er/sie/es ist bestreut worden |
| 1. Person Plural |
affriati sumus
|
wir sind bestreut worden |
| 2. Person Plural |
affriati estis
|
ihr seid bestreut worden |
| 3. Person Plural |
affriati sunt
|
sie sind bestreut worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaverim
|
ich habe bestreut |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du habest bestreut |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es habe bestreut |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir haben bestreut |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr habet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie haben bestreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sim
|
ich sei bestreut worden |
| 2. Person Singular |
affriatus sis
|
du seiest bestreut worden |
| 3. Person Singular |
affriatus sit
|
er/sie/es sei bestreut worden |
| 1. Person Plural |
affriati simus
|
wir seien bestreut worden |
| 2. Person Plural |
affriati sitis
|
ihr seiet bestreut worden |
| 3. Person Plural |
affriati sint
|
sie seien bestreut worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaveram
|
ich hatte bestreut |
| 2. Person Singular |
affriaveras
|
du hattest bestreut |
| 3. Person Singular |
affriaverat
|
er/sie/es hatte bestreut |
| 1. Person Plural |
affriaveramus
|
wir hatten bestreut |
| 2. Person Plural |
affriaveratis
|
ihr hattet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriaverant
|
sie hatten bestreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus eram
|
ich war bestreut worden |
| 2. Person Singular |
affriatus eras
|
du warst bestreut worden |
| 3. Person Singular |
affriatus erat
|
er/sie/es war bestreut worden |
| 1. Person Plural |
affriati eramus
|
wir waren bestreut worden |
| 2. Person Plural |
affriati eratis
|
ihr warst bestreut worden |
| 3. Person Plural |
affriati erant
|
sie waren bestreut worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavissem
|
ich hätte bestreut |
| 2. Person Singular |
affriavisses
|
du hättest bestreut |
| 3. Person Singular |
affriavisset
|
er/sie/es hätte bestreut |
| 1. Person Plural |
affriavissemus
|
wir hätten bestreut |
| 2. Person Plural |
affriavissetis
|
ihr hättet bestreut |
| 3. Person Plural |
affriavissent
|
sie hätten bestreut |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus essem
|
ich wäre bestreut worden |
| 2. Person Singular |
affriatus esses
|
du wärest bestreut worden |
| 3. Person Singular |
affriatus esset
|
er/sie/es wäre bestreut worden |
| 1. Person Plural |
affriati essemus
|
wir wären bestreut worden |
| 2. Person Plural |
affriati essetis
|
ihr wäret bestreut worden |
| 3. Person Plural |
affriati essent
|
sie wären bestreut worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavero
|
ich werde bestreut haben |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du wirst bestreut haben |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es wird bestreut haben |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir werden bestreut haben |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr werdet bestreut haben |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie werden bestreut haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus ero
|
ich werde bestreut worden sein |
| 2. Person Singular |
affriatus eris
|
du werdest bestreut worden sein |
| 3. Person Singular |
affriatus erit
|
er/sie/es werde bestreut worden sein |
| 1. Person Plural |
affriati erimus
|
wir werden bestreut worden sein |
| 2. Person Plural |
affriati eritis
|
ihr werdet bestreut worden sein |
| 3. Person Plural |
affriati erunt
|
sie werden bestreut worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriare
|
bestreuen |
| Vorzeitigkeit |
affriavisse
|
bestreut haben |
| Nachzeitigkeit |
affriaturum esse
|
bestreuen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriari affriarier
|
bestreut werden |
| Vorzeitigkeit |
affriatum esse
|
bestreut worden sein |
| Nachzeitigkeit |
affriatum iri
|
künftig bestreut werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
affria
|
bestreue! |
| 2. Person Plural |
affriate
|
bestreut! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
affriato
|
| 3. Person Singular |
affriato
|
| 2. Person Plural |
affriatote
|
| 3. Person Plural |
affrianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
affriare
|
das Bestreuen |
| Genitiv |
affriandi
|
des Bestreuens |
| Dativ |
affriando
|
dem Bestreuen |
| Akkusativ |
affriandum
|
das Bestreuen |
| Ablativ |
affriando
|
durch das Bestreuen |
| Vokativ |
affriande
|
Bestreuen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriandus
|
affrianda
|
affriandum
|
| Genitiv |
affriandi
|
affriandae
|
affriandi
|
| Dativ |
affriando
|
affriandae
|
affriando
|
| Akkusativ |
affriandum
|
affriandam
|
affriandum
|
| Ablativ |
affriando
|
affrianda
|
affriando
|
| Vokativ |
affriande
|
affrianda
|
affriandum
|
Plural
| Nominativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
| Genitiv |
affriandorum
|
affriandarum
|
affriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
affriandos
|
affriandas
|
affrianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
| Genitiv |
affriantis
|
affriantis
|
affriantis
|
| Dativ |
affrianti
|
affrianti
|
affrianti
|
| Akkusativ |
affriantem
|
affriantem
|
affrians
|
| Ablativ |
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
| Vokativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
Plural
| Nominativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Genitiv |
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
| Dativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Akkusativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Ablativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Vokativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriatus
|
affriata
|
affriatum
|
| Genitiv |
affriati
|
affriatae
|
affriati
|
| Dativ |
affriato
|
affriatae
|
affriato
|
| Akkusativ |
affriatum
|
affriatam
|
affriatum
|
| Ablativ |
affriato
|
affriata
|
affriato
|
| Vokativ |
affriate
|
affriata
|
affriatum
|
Plural
| Nominativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
| Genitiv |
affriatorum
|
affriatarum
|
affriatorum
|
| Dativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Akkusativ |
affriatos
|
affriatas
|
affriata
|
| Ablativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Vokativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriaturus
|
affriatura
|
affriaturum
|
| Genitiv |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriaturi
|
| Dativ |
affriaturo
|
affriaturae
|
affriaturo
|
| Akkusativ |
affriaturum
|
affriaturam
|
affriaturum
|
| Ablativ |
affriaturo
|
affriatura
|
affriaturo
|
| Vokativ |
affriature
|
affriatura
|
affriaturum
|
Plural
| Nominativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
| Genitiv |
affriaturorum
|
affriaturarum
|
affriaturorum
|
| Dativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Akkusativ |
affriaturos
|
affriaturas
|
affriatura
|
| Ablativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Vokativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
affriatum
|
affriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affrio
|
ich bröckle |
| 2. Person Singular |
affrias
|
du bröckelst |
| 3. Person Singular |
affriat
|
er/sie/es bröckelt |
| 1. Person Plural |
affriamus
|
wir bröckeln |
| 2. Person Plural |
affriatis
|
ihr bröckelt |
| 3. Person Plural |
affriant
|
sie bröckeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrior
|
ich werde gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriaris affriare
|
du wirst gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriatur
|
er/sie/es wird gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriamur
|
wir werden gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriamini
|
ihr werdet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriantur
|
sie werden gebröckelt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriem
|
ich bröckle |
| 2. Person Singular |
affries
|
du bröcklest |
| 3. Person Singular |
affriet
|
er/sie/es bröckle |
| 1. Person Plural |
affriemus
|
wir bröcklen |
| 2. Person Plural |
affrietis
|
ihr bröcklet |
| 3. Person Plural |
affrient
|
sie bröcklen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrier
|
ich werde gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affrieris affriere
|
du werdest gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affrietur
|
er/sie/es werde gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriemur
|
wir werden gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriemini
|
ihr werdet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affrientur
|
sie werden gebröckelt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabam
|
ich bröckelte |
| 2. Person Singular |
affriabas
|
du bröckeltest |
| 3. Person Singular |
affriabat
|
er/sie/es bröckelte |
| 1. Person Plural |
affriabamus
|
wir bröckelten |
| 2. Person Plural |
affriabatis
|
ihr bröckeltet |
| 3. Person Plural |
affriabant
|
sie bröckelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabar
|
ich wurde gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriabaris affriabare
|
du wurdest gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriabatur
|
er/sie/es wurde gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriabamur
|
wir wurden gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriabamini
|
ihr wurdet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriabantur
|
sie wurden gebröckelt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarem
|
ich bröckelte |
| 2. Person Singular |
affriares
|
du bröckeltest |
| 3. Person Singular |
affriaret
|
er/sie/es bröckelte |
| 1. Person Plural |
affriaremus
|
wir bröckelten |
| 2. Person Plural |
affriaretis
|
ihr bröckeltet |
| 3. Person Plural |
affriarent
|
sie bröckelten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarer
|
ich würde gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriareris affriarere
|
du würdest gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriaretur
|
er/sie/es würde gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriaremur
|
wir würden gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriaremini
|
ihr würdet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriarentur
|
sie würden gebröckelt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabo
|
ich werde bröckeln |
| 2. Person Singular |
affriabis
|
du wirst bröckeln |
| 3. Person Singular |
affriabit
|
er/sie/es wird bröckeln |
| 1. Person Plural |
affriabimus
|
wir werden bröckeln |
| 2. Person Plural |
affriabitis
|
ihr werdet bröckeln |
| 3. Person Plural |
affriabunt
|
sie werden bröckeln |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabor
|
ich werde gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriaberis affriabere
|
du wirst gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriabitur
|
er/sie/es wird gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriabimur
|
wir werden gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriabimini
|
ihr werdet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriabuntur
|
sie werden gebröckelt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavi
|
ich bin gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriavisti
|
du bist gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriavit
|
er/sie/es ist gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriavimus
|
wir sind gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriavistis
|
ihr seid gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriaverunt affriavere
|
sie sind gebröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sum
|
ich bin gebröckelt worden |
| 2. Person Singular |
affriatus es
|
du bist gebröckelt worden |
| 3. Person Singular |
affriatus est
|
er/sie/es ist gebröckelt worden |
| 1. Person Plural |
affriati sumus
|
wir sind gebröckelt worden |
| 2. Person Plural |
affriati estis
|
ihr seid gebröckelt worden |
| 3. Person Plural |
affriati sunt
|
sie sind gebröckelt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaverim
|
ich sei gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du seiest gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es sei gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir seien gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr seiet gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie seien gebröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sim
|
ich sei gebröckelt worden |
| 2. Person Singular |
affriatus sis
|
du seiest gebröckelt worden |
| 3. Person Singular |
affriatus sit
|
er/sie/es sei gebröckelt worden |
| 1. Person Plural |
affriati simus
|
wir seien gebröckelt worden |
| 2. Person Plural |
affriati sitis
|
ihr seiet gebröckelt worden |
| 3. Person Plural |
affriati sint
|
sie seien gebröckelt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaveram
|
ich war gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriaveras
|
du warst gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriaverat
|
er/sie/es war gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriaveramus
|
wir waren gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriaveratis
|
ihr wart gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriaverant
|
sie waren gebröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus eram
|
ich war gebröckelt worden |
| 2. Person Singular |
affriatus eras
|
du warst gebröckelt worden |
| 3. Person Singular |
affriatus erat
|
er/sie/es war gebröckelt worden |
| 1. Person Plural |
affriati eramus
|
wir waren gebröckelt worden |
| 2. Person Plural |
affriati eratis
|
ihr warst gebröckelt worden |
| 3. Person Plural |
affriati erant
|
sie waren gebröckelt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavissem
|
ich wäre gebröckelt |
| 2. Person Singular |
affriavisses
|
du wärest gebröckelt |
| 3. Person Singular |
affriavisset
|
er/sie/es wäre gebröckelt |
| 1. Person Plural |
affriavissemus
|
wir wären gebröckelt |
| 2. Person Plural |
affriavissetis
|
ihr wäret gebröckelt |
| 3. Person Plural |
affriavissent
|
sie wären gebröckelt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus essem
|
ich wäre gebröckelt worden |
| 2. Person Singular |
affriatus esses
|
du wärest gebröckelt worden |
| 3. Person Singular |
affriatus esset
|
er/sie/es wäre gebröckelt worden |
| 1. Person Plural |
affriati essemus
|
wir wären gebröckelt worden |
| 2. Person Plural |
affriati essetis
|
ihr wäret gebröckelt worden |
| 3. Person Plural |
affriati essent
|
sie wären gebröckelt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavero
|
ich werde gebröckelt sein |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du wirst gebröckelt sein |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es wird gebröckelt sein |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir werden gebröckelt sein |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr werdet gebröckelt sein |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie werden gebröckelt sein |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus ero
|
ich werde gebröckelt worden sein |
| 2. Person Singular |
affriatus eris
|
du werdest gebröckelt worden sein |
| 3. Person Singular |
affriatus erit
|
er/sie/es werde gebröckelt worden sein |
| 1. Person Plural |
affriati erimus
|
wir werden gebröckelt worden sein |
| 2. Person Plural |
affriati eritis
|
ihr werdet gebröckelt worden sein |
| 3. Person Plural |
affriati erunt
|
sie werden gebröckelt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriare
|
bröckeln |
| Vorzeitigkeit |
affriavisse
|
gebröckelt haben |
| Nachzeitigkeit |
affriaturum esse
|
bröckeln werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriari affriarier
|
gebröckelt werden |
| Vorzeitigkeit |
affriatum esse
|
gebröckelt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
affriatum iri
|
künftig gebröckelt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
affria
|
bröckle! |
| 2. Person Plural |
affriate
|
bröckelt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
affriato
|
| 3. Person Singular |
affriato
|
| 2. Person Plural |
affriatote
|
| 3. Person Plural |
affrianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
affriare
|
das Bröckeln |
| Genitiv |
affriandi
|
des Bröckelnes |
| Dativ |
affriando
|
dem Bröckeln |
| Akkusativ |
affriandum
|
das Bröckeln |
| Ablativ |
affriando
|
durch das Bröckeln |
| Vokativ |
affriande
|
Bröckeln! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriandus
|
affrianda
|
affriandum
|
| Genitiv |
affriandi
|
affriandae
|
affriandi
|
| Dativ |
affriando
|
affriandae
|
affriando
|
| Akkusativ |
affriandum
|
affriandam
|
affriandum
|
| Ablativ |
affriando
|
affrianda
|
affriando
|
| Vokativ |
affriande
|
affrianda
|
affriandum
|
Plural
| Nominativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
| Genitiv |
affriandorum
|
affriandarum
|
affriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
affriandos
|
affriandas
|
affrianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
| Genitiv |
affriantis
|
affriantis
|
affriantis
|
| Dativ |
affrianti
|
affrianti
|
affrianti
|
| Akkusativ |
affriantem
|
affriantem
|
affrians
|
| Ablativ |
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
| Vokativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
Plural
| Nominativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Genitiv |
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
| Dativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Akkusativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Ablativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Vokativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriatus
|
affriata
|
affriatum
|
| Genitiv |
affriati
|
affriatae
|
affriati
|
| Dativ |
affriato
|
affriatae
|
affriato
|
| Akkusativ |
affriatum
|
affriatam
|
affriatum
|
| Ablativ |
affriato
|
affriata
|
affriato
|
| Vokativ |
affriate
|
affriata
|
affriatum
|
Plural
| Nominativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
| Genitiv |
affriatorum
|
affriatarum
|
affriatorum
|
| Dativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Akkusativ |
affriatos
|
affriatas
|
affriata
|
| Ablativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Vokativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriaturus
|
affriatura
|
affriaturum
|
| Genitiv |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriaturi
|
| Dativ |
affriaturo
|
affriaturae
|
affriaturo
|
| Akkusativ |
affriaturum
|
affriaturam
|
affriaturum
|
| Ablativ |
affriaturo
|
affriatura
|
affriaturo
|
| Vokativ |
affriature
|
affriatura
|
affriaturum
|
Plural
| Nominativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
| Genitiv |
affriaturorum
|
affriaturarum
|
affriaturorum
|
| Dativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Akkusativ |
affriaturos
|
affriaturas
|
affriatura
|
| Ablativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Vokativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
affriatum
|
affriatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affrio
|
ich reibe |
| 2. Person Singular |
affrias
|
du reibst |
| 3. Person Singular |
affriat
|
er/sie/es reibt |
| 1. Person Plural |
affriamus
|
wir reiben |
| 2. Person Plural |
affriatis
|
ihr reibt |
| 3. Person Plural |
affriant
|
sie reiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrior
|
ich werde gerieben |
| 2. Person Singular |
affriaris affriare
|
du wirst gerieben |
| 3. Person Singular |
affriatur
|
er/sie/es wird gerieben |
| 1. Person Plural |
affriamur
|
wir werden gerieben |
| 2. Person Plural |
affriamini
|
ihr werdet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriantur
|
sie werden gerieben |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriem
|
ich reibe |
| 2. Person Singular |
affries
|
du reibest |
| 3. Person Singular |
affriet
|
er/sie/es reibe |
| 1. Person Plural |
affriemus
|
wir reiben |
| 2. Person Plural |
affrietis
|
ihr reibet |
| 3. Person Plural |
affrient
|
sie reiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affrier
|
ich werde gerieben |
| 2. Person Singular |
affrieris affriere
|
du werdest gerieben |
| 3. Person Singular |
affrietur
|
er/sie/es werde gerieben |
| 1. Person Plural |
affriemur
|
wir werden gerieben |
| 2. Person Plural |
affriemini
|
ihr werdet gerieben |
| 3. Person Plural |
affrientur
|
sie werden gerieben |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabam
|
ich rieb |
| 2. Person Singular |
affriabas
|
du riebst |
| 3. Person Singular |
affriabat
|
er/sie/es rieb |
| 1. Person Plural |
affriabamus
|
wir rieben |
| 2. Person Plural |
affriabatis
|
ihr riebt |
| 3. Person Plural |
affriabant
|
sie rieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabar
|
ich wurde gerieben |
| 2. Person Singular |
affriabaris affriabare
|
du wurdest gerieben |
| 3. Person Singular |
affriabatur
|
er/sie/es wurde gerieben |
| 1. Person Plural |
affriabamur
|
wir wurden gerieben |
| 2. Person Plural |
affriabamini
|
ihr wurdet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriabantur
|
sie wurden gerieben |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarem
|
ich riebe |
| 2. Person Singular |
affriares
|
du riebest |
| 3. Person Singular |
affriaret
|
er/sie/es riebe |
| 1. Person Plural |
affriaremus
|
wir rieben |
| 2. Person Plural |
affriaretis
|
ihr riebet |
| 3. Person Plural |
affriarent
|
sie rieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriarer
|
ich würde gerieben |
| 2. Person Singular |
affriareris affriarere
|
du würdest gerieben |
| 3. Person Singular |
affriaretur
|
er/sie/es würde gerieben |
| 1. Person Plural |
affriaremur
|
wir würden gerieben |
| 2. Person Plural |
affriaremini
|
ihr würdet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriarentur
|
sie würden gerieben |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabo
|
ich werde reiben |
| 2. Person Singular |
affriabis
|
du wirst reiben |
| 3. Person Singular |
affriabit
|
er/sie/es wird reiben |
| 1. Person Plural |
affriabimus
|
wir werden reiben |
| 2. Person Plural |
affriabitis
|
ihr werdet reiben |
| 3. Person Plural |
affriabunt
|
sie werden reiben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriabor
|
ich werde gerieben |
| 2. Person Singular |
affriaberis affriabere
|
du wirst gerieben |
| 3. Person Singular |
affriabitur
|
er/sie/es wird gerieben |
| 1. Person Plural |
affriabimur
|
wir werden gerieben |
| 2. Person Plural |
affriabimini
|
ihr werdet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriabuntur
|
sie werden gerieben |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavi
|
ich habe gerieben |
| 2. Person Singular |
affriavisti
|
du hast gerieben |
| 3. Person Singular |
affriavit
|
er/sie/es hat gerieben |
| 1. Person Plural |
affriavimus
|
wir haben gerieben |
| 2. Person Plural |
affriavistis
|
ihr habt gerieben |
| 3. Person Plural |
affriaverunt affriavere
|
sie haben gerieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sum
|
ich bin gerieben worden |
| 2. Person Singular |
affriatus es
|
du bist gerieben worden |
| 3. Person Singular |
affriatus est
|
er/sie/es ist gerieben worden |
| 1. Person Plural |
affriati sumus
|
wir sind gerieben worden |
| 2. Person Plural |
affriati estis
|
ihr seid gerieben worden |
| 3. Person Plural |
affriati sunt
|
sie sind gerieben worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaverim
|
ich habe gerieben |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du habest gerieben |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es habe gerieben |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir haben gerieben |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr habet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie haben gerieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus sim
|
ich sei gerieben worden |
| 2. Person Singular |
affriatus sis
|
du seiest gerieben worden |
| 3. Person Singular |
affriatus sit
|
er/sie/es sei gerieben worden |
| 1. Person Plural |
affriati simus
|
wir seien gerieben worden |
| 2. Person Plural |
affriati sitis
|
ihr seiet gerieben worden |
| 3. Person Plural |
affriati sint
|
sie seien gerieben worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriaveram
|
ich hatte gerieben |
| 2. Person Singular |
affriaveras
|
du hattest gerieben |
| 3. Person Singular |
affriaverat
|
er/sie/es hatte gerieben |
| 1. Person Plural |
affriaveramus
|
wir hatten gerieben |
| 2. Person Plural |
affriaveratis
|
ihr hattet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriaverant
|
sie hatten gerieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus eram
|
ich war gerieben worden |
| 2. Person Singular |
affriatus eras
|
du warst gerieben worden |
| 3. Person Singular |
affriatus erat
|
er/sie/es war gerieben worden |
| 1. Person Plural |
affriati eramus
|
wir waren gerieben worden |
| 2. Person Plural |
affriati eratis
|
ihr warst gerieben worden |
| 3. Person Plural |
affriati erant
|
sie waren gerieben worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavissem
|
ich hätte gerieben |
| 2. Person Singular |
affriavisses
|
du hättest gerieben |
| 3. Person Singular |
affriavisset
|
er/sie/es hätte gerieben |
| 1. Person Plural |
affriavissemus
|
wir hätten gerieben |
| 2. Person Plural |
affriavissetis
|
ihr hättet gerieben |
| 3. Person Plural |
affriavissent
|
sie hätten gerieben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus essem
|
ich wäre gerieben worden |
| 2. Person Singular |
affriatus esses
|
du wärest gerieben worden |
| 3. Person Singular |
affriatus esset
|
er/sie/es wäre gerieben worden |
| 1. Person Plural |
affriati essemus
|
wir wären gerieben worden |
| 2. Person Plural |
affriati essetis
|
ihr wäret gerieben worden |
| 3. Person Plural |
affriati essent
|
sie wären gerieben worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
affriavero
|
ich werde gerieben haben |
| 2. Person Singular |
affriaveris
|
du wirst gerieben haben |
| 3. Person Singular |
affriaverit
|
er/sie/es wird gerieben haben |
| 1. Person Plural |
affriaverimus
|
wir werden gerieben haben |
| 2. Person Plural |
affriaveritis
|
ihr werdet gerieben haben |
| 3. Person Plural |
affriaverint
|
sie werden gerieben haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
affriatus ero
|
ich werde gerieben worden sein |
| 2. Person Singular |
affriatus eris
|
du werdest gerieben worden sein |
| 3. Person Singular |
affriatus erit
|
er/sie/es werde gerieben worden sein |
| 1. Person Plural |
affriati erimus
|
wir werden gerieben worden sein |
| 2. Person Plural |
affriati eritis
|
ihr werdet gerieben worden sein |
| 3. Person Plural |
affriati erunt
|
sie werden gerieben worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriare
|
reiben |
| Vorzeitigkeit |
affriavisse
|
gerieben haben |
| Nachzeitigkeit |
affriaturum esse
|
reiben werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
affriari affriarier
|
gerieben werden |
| Vorzeitigkeit |
affriatum esse
|
gerieben worden sein |
| Nachzeitigkeit |
affriatum iri
|
künftig gerieben werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
affria
|
reibe; reib! |
| 2. Person Plural |
affriate
|
reibt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
affriato
|
| 3. Person Singular |
affriato
|
| 2. Person Plural |
affriatote
|
| 3. Person Plural |
affrianto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
affriare
|
das Reiben |
| Genitiv |
affriandi
|
des Reibens |
| Dativ |
affriando
|
dem Reiben |
| Akkusativ |
affriandum
|
das Reiben |
| Ablativ |
affriando
|
durch das Reiben |
| Vokativ |
affriande
|
Reiben! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriandus
|
affrianda
|
affriandum
|
| Genitiv |
affriandi
|
affriandae
|
affriandi
|
| Dativ |
affriando
|
affriandae
|
affriando
|
| Akkusativ |
affriandum
|
affriandam
|
affriandum
|
| Ablativ |
affriando
|
affrianda
|
affriando
|
| Vokativ |
affriande
|
affrianda
|
affriandum
|
Plural
| Nominativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
| Genitiv |
affriandorum
|
affriandarum
|
affriandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
affriandos
|
affriandas
|
affrianda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
affriandi
|
affriandae
|
affrianda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
| Genitiv |
affriantis
|
affriantis
|
affriantis
|
| Dativ |
affrianti
|
affrianti
|
affrianti
|
| Akkusativ |
affriantem
|
affriantem
|
affrians
|
| Ablativ |
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
affrianti affriante
|
| Vokativ |
affrians
|
affrians
|
affrians
|
Plural
| Nominativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Genitiv |
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
affriantium affriantum
|
| Dativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Akkusativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
| Ablativ |
affriantibus
|
affriantibus
|
affriantibus
|
| Vokativ |
affriantes
|
affriantes
|
affriantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriatus
|
affriata
|
affriatum
|
| Genitiv |
affriati
|
affriatae
|
affriati
|
| Dativ |
affriato
|
affriatae
|
affriato
|
| Akkusativ |
affriatum
|
affriatam
|
affriatum
|
| Ablativ |
affriato
|
affriata
|
affriato
|
| Vokativ |
affriate
|
affriata
|
affriatum
|
Plural
| Nominativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
| Genitiv |
affriatorum
|
affriatarum
|
affriatorum
|
| Dativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Akkusativ |
affriatos
|
affriatas
|
affriata
|
| Ablativ |
affriatis
|
affriatis
|
affriatis
|
| Vokativ |
affriati
|
affriatae
|
affriata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
affriaturus
|
affriatura
|
affriaturum
|
| Genitiv |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriaturi
|
| Dativ |
affriaturo
|
affriaturae
|
affriaturo
|
| Akkusativ |
affriaturum
|
affriaturam
|
affriaturum
|
| Ablativ |
affriaturo
|
affriatura
|
affriaturo
|
| Vokativ |
affriature
|
affriatura
|
affriaturum
|
Plural
| Nominativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
| Genitiv |
affriaturorum
|
affriaturarum
|
affriaturorum
|
| Dativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Akkusativ |
affriaturos
|
affriaturas
|
affriatura
|
| Ablativ |
affriaturis
|
affriaturis
|
affriaturis
|
| Vokativ |
affriaturi
|
affriaturae
|
affriatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
affriatum
|
affriatu
|