Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amarico
|
ich erbittere; erbittre |
| 2. Person Singular |
amaricas
|
du erbitterst |
| 3. Person Singular |
amaricat
|
er/sie/es erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricamus
|
wir erbittern |
| 2. Person Plural |
amaricatis
|
ihr erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricant
|
sie erbittern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricor
|
ich werde erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricaris amaricare
|
du wirst erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricatur
|
er/sie/es wird erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricamur
|
wir werden erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricamini
|
ihr werdet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricantur
|
sie werden erbittert |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricem
|
ich erbittere; erbittre |
| 2. Person Singular |
amarices
|
du erbitterest; erbittrest |
| 3. Person Singular |
amaricet
|
er/sie/es erbittere; erbittre |
| 1. Person Plural |
amaricemus
|
wir erbitteren |
| 2. Person Plural |
amaricetis
|
ihr erbitteret |
| 3. Person Plural |
amaricent
|
sie erbitteren |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricer
|
ich werde erbittert |
| 2. Person Singular |
amariceris amaricere
|
du werdest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricetur
|
er/sie/es werde erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricemur
|
wir werden erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricemini
|
ihr werdet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricentur
|
sie werden erbittert |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabam
|
ich erbitterte |
| 2. Person Singular |
amaricabas
|
du erbittertest |
| 3. Person Singular |
amaricabat
|
er/sie/es erbitterte |
| 1. Person Plural |
amaricabamus
|
wir erbitterten |
| 2. Person Plural |
amaricabatis
|
ihr erbittertet |
| 3. Person Plural |
amaricabant
|
sie erbitterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabar
|
ich wurde erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricabaris amaricabare
|
du wurdest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricabatur
|
er/sie/es wurde erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricabamur
|
wir wurden erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricabamini
|
ihr wurdet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricabantur
|
sie wurden erbittert |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarem
|
ich erbitterte |
| 2. Person Singular |
amaricares
|
du erbittertest |
| 3. Person Singular |
amaricaret
|
er/sie/es erbitterte |
| 1. Person Plural |
amaricaremus
|
wir erbitterten |
| 2. Person Plural |
amaricaretis
|
ihr erbittertet |
| 3. Person Plural |
amaricarent
|
sie erbitterten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarer
|
ich würde erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricareris amaricarere
|
du würdest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricaretur
|
er/sie/es würde erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricaremur
|
wir würden erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricaremini
|
ihr würdet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricarentur
|
sie würden erbittert |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabo
|
ich werde erbittern |
| 2. Person Singular |
amaricabis
|
du wirst erbittern |
| 3. Person Singular |
amaricabit
|
er/sie/es wird erbittern |
| 1. Person Plural |
amaricabimus
|
wir werden erbittern |
| 2. Person Plural |
amaricabitis
|
ihr werdet erbittern |
| 3. Person Plural |
amaricabunt
|
sie werden erbittern |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabor
|
ich werde erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricaberis amaricabere
|
du wirst erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricabitur
|
er/sie/es wird erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricabimur
|
wir werden erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricabimini
|
ihr werdet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricabuntur
|
sie werden erbittert |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavi
|
ich habe erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricavisti
|
du hast erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricavit
|
er/sie/es hat erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricavimus
|
wir haben erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricavistis
|
ihr habt erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricaverunt amaricavere
|
sie haben erbittert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sum
|
ich bin erbittert worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus es
|
du bist erbittert worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus est
|
er/sie/es ist erbittert worden |
| 1. Person Plural |
amaricati sumus
|
wir sind erbittert worden |
| 2. Person Plural |
amaricati estis
|
ihr seid erbittert worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sunt
|
sie sind erbittert worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaverim
|
ich habe erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du habest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es habe erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir haben erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr habet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie haben erbittert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sim
|
ich sei erbittert worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus sis
|
du seiest erbittert worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus sit
|
er/sie/es sei erbittert worden |
| 1. Person Plural |
amaricati simus
|
wir seien erbittert worden |
| 2. Person Plural |
amaricati sitis
|
ihr seiet erbittert worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sint
|
sie seien erbittert worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaveram
|
ich hatte erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricaveras
|
du hattest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricaverat
|
er/sie/es hatte erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricaveramus
|
wir hatten erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricaveratis
|
ihr hattet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricaverant
|
sie hatten erbittert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus eram
|
ich war erbittert worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus eras
|
du warst erbittert worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus erat
|
er/sie/es war erbittert worden |
| 1. Person Plural |
amaricati eramus
|
wir waren erbittert worden |
| 2. Person Plural |
amaricati eratis
|
ihr warst erbittert worden |
| 3. Person Plural |
amaricati erant
|
sie waren erbittert worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavissem
|
ich hätte erbittert |
| 2. Person Singular |
amaricavisses
|
du hättest erbittert |
| 3. Person Singular |
amaricavisset
|
er/sie/es hätte erbittert |
| 1. Person Plural |
amaricavissemus
|
wir hätten erbittert |
| 2. Person Plural |
amaricavissetis
|
ihr hättet erbittert |
| 3. Person Plural |
amaricavissent
|
sie hätten erbittert |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus essem
|
ich wäre erbittert worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus esses
|
du wärest erbittert worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus esset
|
er/sie/es wäre erbittert worden |
| 1. Person Plural |
amaricati essemus
|
wir wären erbittert worden |
| 2. Person Plural |
amaricati essetis
|
ihr wäret erbittert worden |
| 3. Person Plural |
amaricati essent
|
sie wären erbittert worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavero
|
ich werde erbittert haben |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du wirst erbittert haben |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es wird erbittert haben |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir werden erbittert haben |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr werdet erbittert haben |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie werden erbittert haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus ero
|
ich werde erbittert worden sein |
| 2. Person Singular |
amaricatus eris
|
du werdest erbittert worden sein |
| 3. Person Singular |
amaricatus erit
|
er/sie/es werde erbittert worden sein |
| 1. Person Plural |
amaricati erimus
|
wir werden erbittert worden sein |
| 2. Person Plural |
amaricati eritis
|
ihr werdet erbittert worden sein |
| 3. Person Plural |
amaricati erunt
|
sie werden erbittert worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricare
|
erbittern |
| Vorzeitigkeit |
amaricavisse
|
erbittert haben |
| Nachzeitigkeit |
amaricaturum esse
|
erbittern werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricari amaricarier
|
erbittert werden |
| Vorzeitigkeit |
amaricatum esse
|
erbittert worden sein |
| Nachzeitigkeit |
amaricatum iri
|
künftig erbittert werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
amarica
|
erbittere; erbittre! |
| 2. Person Plural |
amaricate
|
erbittert! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
amaricato
|
| 3. Person Singular |
amaricato
|
| 2. Person Plural |
amaricatote
|
| 3. Person Plural |
amaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
amaricare
|
das Erbittern |
| Genitiv |
amaricandi
|
des Erbitternes |
| Dativ |
amaricando
|
dem Erbittern |
| Akkusativ |
amaricandum
|
das Erbittern |
| Ablativ |
amaricando
|
durch das Erbittern |
| Vokativ |
amaricande
|
Erbittern! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricandus
|
amaricanda
|
amaricandum
|
| Genitiv |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricandi
|
| Dativ |
amaricando
|
amaricandae
|
amaricando
|
| Akkusativ |
amaricandum
|
amaricandam
|
amaricandum
|
| Ablativ |
amaricando
|
amaricanda
|
amaricando
|
| Vokativ |
amaricande
|
amaricanda
|
amaricandum
|
Plural
| Nominativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
| Genitiv |
amaricandorum
|
amaricandarum
|
amaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
amaricandos
|
amaricandas
|
amaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
| Genitiv |
amaricantis
|
amaricantis
|
amaricantis
|
| Dativ |
amaricanti
|
amaricanti
|
amaricanti
|
| Akkusativ |
amaricantem
|
amaricantem
|
amaricans
|
| Ablativ |
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
| Vokativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
Plural
| Nominativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Genitiv |
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
| Dativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Akkusativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Ablativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Vokativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricatus
|
amaricata
|
amaricatum
|
| Genitiv |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricati
|
| Dativ |
amaricato
|
amaricatae
|
amaricato
|
| Akkusativ |
amaricatum
|
amaricatam
|
amaricatum
|
| Ablativ |
amaricato
|
amaricata
|
amaricato
|
| Vokativ |
amaricate
|
amaricata
|
amaricatum
|
Plural
| Nominativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
| Genitiv |
amaricatorum
|
amaricatarum
|
amaricatorum
|
| Dativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Akkusativ |
amaricatos
|
amaricatas
|
amaricata
|
| Ablativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Vokativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricaturus
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
| Genitiv |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricaturi
|
| Dativ |
amaricaturo
|
amaricaturae
|
amaricaturo
|
| Akkusativ |
amaricaturum
|
amaricaturam
|
amaricaturum
|
| Ablativ |
amaricaturo
|
amaricatura
|
amaricaturo
|
| Vokativ |
amaricature
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
| Genitiv |
amaricaturorum
|
amaricaturarum
|
amaricaturorum
|
| Dativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Akkusativ |
amaricaturos
|
amaricaturas
|
amaricatura
|
| Ablativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Vokativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
amaricatum
|
amaricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amarico
|
ich errege |
| 2. Person Singular |
amaricas
|
du erregst |
| 3. Person Singular |
amaricat
|
er/sie/es erregt |
| 1. Person Plural |
amaricamus
|
wir erregen |
| 2. Person Plural |
amaricatis
|
ihr erregt |
| 3. Person Plural |
amaricant
|
sie erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricor
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
amaricaris amaricare
|
du wirst erregt |
| 3. Person Singular |
amaricatur
|
er/sie/es wird erregt |
| 1. Person Plural |
amaricamur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
amaricamini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricantur
|
sie werden erregt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricem
|
ich errege |
| 2. Person Singular |
amarices
|
du erregest |
| 3. Person Singular |
amaricet
|
er/sie/es errege |
| 1. Person Plural |
amaricemus
|
wir erregen |
| 2. Person Plural |
amaricetis
|
ihr erreget |
| 3. Person Plural |
amaricent
|
sie erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricer
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
amariceris amaricere
|
du werdest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricetur
|
er/sie/es werde erregt |
| 1. Person Plural |
amaricemur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
amaricemini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricentur
|
sie werden erregt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabam
|
ich erregte |
| 2. Person Singular |
amaricabas
|
du erregtest |
| 3. Person Singular |
amaricabat
|
er/sie/es erregte |
| 1. Person Plural |
amaricabamus
|
wir erregten |
| 2. Person Plural |
amaricabatis
|
ihr erregtet |
| 3. Person Plural |
amaricabant
|
sie erregten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabar
|
ich wurde erregt |
| 2. Person Singular |
amaricabaris amaricabare
|
du wurdest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricabatur
|
er/sie/es wurde erregt |
| 1. Person Plural |
amaricabamur
|
wir wurden erregt |
| 2. Person Plural |
amaricabamini
|
ihr wurdet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricabantur
|
sie wurden erregt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarem
|
ich erregte |
| 2. Person Singular |
amaricares
|
du erregtest |
| 3. Person Singular |
amaricaret
|
er/sie/es erregte |
| 1. Person Plural |
amaricaremus
|
wir erregten |
| 2. Person Plural |
amaricaretis
|
ihr erregtet |
| 3. Person Plural |
amaricarent
|
sie erregten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarer
|
ich würde erregt |
| 2. Person Singular |
amaricareris amaricarere
|
du würdest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricaretur
|
er/sie/es würde erregt |
| 1. Person Plural |
amaricaremur
|
wir würden erregt |
| 2. Person Plural |
amaricaremini
|
ihr würdet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricarentur
|
sie würden erregt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabo
|
ich werde erregen |
| 2. Person Singular |
amaricabis
|
du wirst erregen |
| 3. Person Singular |
amaricabit
|
er/sie/es wird erregen |
| 1. Person Plural |
amaricabimus
|
wir werden erregen |
| 2. Person Plural |
amaricabitis
|
ihr werdet erregen |
| 3. Person Plural |
amaricabunt
|
sie werden erregen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabor
|
ich werde erregt |
| 2. Person Singular |
amaricaberis amaricabere
|
du wirst erregt |
| 3. Person Singular |
amaricabitur
|
er/sie/es wird erregt |
| 1. Person Plural |
amaricabimur
|
wir werden erregt |
| 2. Person Plural |
amaricabimini
|
ihr werdet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricabuntur
|
sie werden erregt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavi
|
ich habe erregt |
| 2. Person Singular |
amaricavisti
|
du hast erregt |
| 3. Person Singular |
amaricavit
|
er/sie/es hat erregt |
| 1. Person Plural |
amaricavimus
|
wir haben erregt |
| 2. Person Plural |
amaricavistis
|
ihr habt erregt |
| 3. Person Plural |
amaricaverunt amaricavere
|
sie haben erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sum
|
ich bin erregt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus es
|
du bist erregt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus est
|
er/sie/es ist erregt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati sumus
|
wir sind erregt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati estis
|
ihr seid erregt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sunt
|
sie sind erregt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaverim
|
ich habe erregt |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du habest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es habe erregt |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir haben erregt |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr habet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie haben erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sim
|
ich sei erregt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus sis
|
du seiest erregt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus sit
|
er/sie/es sei erregt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati simus
|
wir seien erregt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati sitis
|
ihr seiet erregt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sint
|
sie seien erregt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaveram
|
ich hatte erregt |
| 2. Person Singular |
amaricaveras
|
du hattest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricaverat
|
er/sie/es hatte erregt |
| 1. Person Plural |
amaricaveramus
|
wir hatten erregt |
| 2. Person Plural |
amaricaveratis
|
ihr hattet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricaverant
|
sie hatten erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus eram
|
ich war erregt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus eras
|
du warst erregt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus erat
|
er/sie/es war erregt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati eramus
|
wir waren erregt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati eratis
|
ihr warst erregt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati erant
|
sie waren erregt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavissem
|
ich hätte erregt |
| 2. Person Singular |
amaricavisses
|
du hättest erregt |
| 3. Person Singular |
amaricavisset
|
er/sie/es hätte erregt |
| 1. Person Plural |
amaricavissemus
|
wir hätten erregt |
| 2. Person Plural |
amaricavissetis
|
ihr hättet erregt |
| 3. Person Plural |
amaricavissent
|
sie hätten erregt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus essem
|
ich wäre erregt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus esses
|
du wärest erregt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus esset
|
er/sie/es wäre erregt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati essemus
|
wir wären erregt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati essetis
|
ihr wäret erregt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati essent
|
sie wären erregt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavero
|
ich werde erregt haben |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du wirst erregt haben |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es wird erregt haben |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir werden erregt haben |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr werdet erregt haben |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie werden erregt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus ero
|
ich werde erregt worden sein |
| 2. Person Singular |
amaricatus eris
|
du werdest erregt worden sein |
| 3. Person Singular |
amaricatus erit
|
er/sie/es werde erregt worden sein |
| 1. Person Plural |
amaricati erimus
|
wir werden erregt worden sein |
| 2. Person Plural |
amaricati eritis
|
ihr werdet erregt worden sein |
| 3. Person Plural |
amaricati erunt
|
sie werden erregt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricare
|
erregen |
| Vorzeitigkeit |
amaricavisse
|
erregt haben |
| Nachzeitigkeit |
amaricaturum esse
|
erregen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricari amaricarier
|
erregt werden |
| Vorzeitigkeit |
amaricatum esse
|
erregt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
amaricatum iri
|
künftig erregt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
amarica
|
errege! |
| 2. Person Plural |
amaricate
|
erregt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
amaricato
|
| 3. Person Singular |
amaricato
|
| 2. Person Plural |
amaricatote
|
| 3. Person Plural |
amaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
amaricare
|
das Erregen |
| Genitiv |
amaricandi
|
des Erregens |
| Dativ |
amaricando
|
dem Erregen |
| Akkusativ |
amaricandum
|
das Erregen |
| Ablativ |
amaricando
|
durch das Erregen |
| Vokativ |
amaricande
|
Erregen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricandus
|
amaricanda
|
amaricandum
|
| Genitiv |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricandi
|
| Dativ |
amaricando
|
amaricandae
|
amaricando
|
| Akkusativ |
amaricandum
|
amaricandam
|
amaricandum
|
| Ablativ |
amaricando
|
amaricanda
|
amaricando
|
| Vokativ |
amaricande
|
amaricanda
|
amaricandum
|
Plural
| Nominativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
| Genitiv |
amaricandorum
|
amaricandarum
|
amaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
amaricandos
|
amaricandas
|
amaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
| Genitiv |
amaricantis
|
amaricantis
|
amaricantis
|
| Dativ |
amaricanti
|
amaricanti
|
amaricanti
|
| Akkusativ |
amaricantem
|
amaricantem
|
amaricans
|
| Ablativ |
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
| Vokativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
Plural
| Nominativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Genitiv |
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
| Dativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Akkusativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Ablativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Vokativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricatus
|
amaricata
|
amaricatum
|
| Genitiv |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricati
|
| Dativ |
amaricato
|
amaricatae
|
amaricato
|
| Akkusativ |
amaricatum
|
amaricatam
|
amaricatum
|
| Ablativ |
amaricato
|
amaricata
|
amaricato
|
| Vokativ |
amaricate
|
amaricata
|
amaricatum
|
Plural
| Nominativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
| Genitiv |
amaricatorum
|
amaricatarum
|
amaricatorum
|
| Dativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Akkusativ |
amaricatos
|
amaricatas
|
amaricata
|
| Ablativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Vokativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricaturus
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
| Genitiv |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricaturi
|
| Dativ |
amaricaturo
|
amaricaturae
|
amaricaturo
|
| Akkusativ |
amaricaturum
|
amaricaturam
|
amaricaturum
|
| Ablativ |
amaricaturo
|
amaricatura
|
amaricaturo
|
| Vokativ |
amaricature
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
| Genitiv |
amaricaturorum
|
amaricaturarum
|
amaricaturorum
|
| Dativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Akkusativ |
amaricaturos
|
amaricaturas
|
amaricatura
|
| Ablativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Vokativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
amaricatum
|
amaricatu
|
Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amarico
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
amaricas
|
du reizt |
| 3. Person Singular |
amaricat
|
er/sie/es reizt |
| 1. Person Plural |
amaricamus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
amaricatis
|
ihr reizt |
| 3. Person Plural |
amaricant
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricor
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricaris amaricare
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricatur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricamur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricamini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricantur
|
sie werden gereizt |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricem
|
ich reize |
| 2. Person Singular |
amarices
|
du reizest |
| 3. Person Singular |
amaricet
|
er/sie/es reize |
| 1. Person Plural |
amaricemus
|
wir reizen |
| 2. Person Plural |
amaricetis
|
ihr reizet |
| 3. Person Plural |
amaricent
|
sie reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricer
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
amariceris amaricere
|
du werdest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricetur
|
er/sie/es werde gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricemur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricemini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricentur
|
sie werden gereizt |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabam
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
amaricabas
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
amaricabat
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
amaricabamus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
amaricabatis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
amaricabant
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabar
|
ich wurde gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricabaris amaricabare
|
du wurdest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricabatur
|
er/sie/es wurde gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricabamur
|
wir wurden gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricabamini
|
ihr wurdet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricabantur
|
sie wurden gereizt |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarem
|
ich reizte |
| 2. Person Singular |
amaricares
|
du reiztest |
| 3. Person Singular |
amaricaret
|
er/sie/es reizte |
| 1. Person Plural |
amaricaremus
|
wir reizten |
| 2. Person Plural |
amaricaretis
|
ihr reiztet |
| 3. Person Plural |
amaricarent
|
sie reizten |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricarer
|
ich würde gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricareris amaricarere
|
du würdest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricaretur
|
er/sie/es würde gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricaremur
|
wir würden gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricaremini
|
ihr würdet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricarentur
|
sie würden gereizt |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabo
|
ich werde reizen |
| 2. Person Singular |
amaricabis
|
du wirst reizen |
| 3. Person Singular |
amaricabit
|
er/sie/es wird reizen |
| 1. Person Plural |
amaricabimus
|
wir werden reizen |
| 2. Person Plural |
amaricabitis
|
ihr werdet reizen |
| 3. Person Plural |
amaricabunt
|
sie werden reizen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricabor
|
ich werde gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricaberis amaricabere
|
du wirst gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricabitur
|
er/sie/es wird gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricabimur
|
wir werden gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricabimini
|
ihr werdet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricabuntur
|
sie werden gereizt |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavi
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricavisti
|
du hast gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricavit
|
er/sie/es hat gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricavimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricavistis
|
ihr habt gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricaverunt amaricavere
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sum
|
ich bin gereizt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus es
|
du bist gereizt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus est
|
er/sie/es ist gereizt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati sumus
|
wir sind gereizt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati estis
|
ihr seid gereizt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sunt
|
sie sind gereizt worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaverim
|
ich habe gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du habest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es habe gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir haben gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr habet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie haben gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus sim
|
ich sei gereizt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus sis
|
du seiest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus sit
|
er/sie/es sei gereizt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati simus
|
wir seien gereizt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati sitis
|
ihr seiet gereizt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati sint
|
sie seien gereizt worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricaveram
|
ich hatte gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricaveras
|
du hattest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricaverat
|
er/sie/es hatte gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricaveramus
|
wir hatten gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricaveratis
|
ihr hattet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricaverant
|
sie hatten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus eram
|
ich war gereizt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus eras
|
du warst gereizt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus erat
|
er/sie/es war gereizt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati eramus
|
wir waren gereizt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati eratis
|
ihr warst gereizt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati erant
|
sie waren gereizt worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavissem
|
ich hätte gereizt |
| 2. Person Singular |
amaricavisses
|
du hättest gereizt |
| 3. Person Singular |
amaricavisset
|
er/sie/es hätte gereizt |
| 1. Person Plural |
amaricavissemus
|
wir hätten gereizt |
| 2. Person Plural |
amaricavissetis
|
ihr hättet gereizt |
| 3. Person Plural |
amaricavissent
|
sie hätten gereizt |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus essem
|
ich wäre gereizt worden |
| 2. Person Singular |
amaricatus esses
|
du wärest gereizt worden |
| 3. Person Singular |
amaricatus esset
|
er/sie/es wäre gereizt worden |
| 1. Person Plural |
amaricati essemus
|
wir wären gereizt worden |
| 2. Person Plural |
amaricati essetis
|
ihr wäret gereizt worden |
| 3. Person Plural |
amaricati essent
|
sie wären gereizt worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricavero
|
ich werde gereizt haben |
| 2. Person Singular |
amaricaveris
|
du wirst gereizt haben |
| 3. Person Singular |
amaricaverit
|
er/sie/es wird gereizt haben |
| 1. Person Plural |
amaricaverimus
|
wir werden gereizt haben |
| 2. Person Plural |
amaricaveritis
|
ihr werdet gereizt haben |
| 3. Person Plural |
amaricaverint
|
sie werden gereizt haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amaricatus ero
|
ich werde gereizt worden sein |
| 2. Person Singular |
amaricatus eris
|
du werdest gereizt worden sein |
| 3. Person Singular |
amaricatus erit
|
er/sie/es werde gereizt worden sein |
| 1. Person Plural |
amaricati erimus
|
wir werden gereizt worden sein |
| 2. Person Plural |
amaricati eritis
|
ihr werdet gereizt worden sein |
| 3. Person Plural |
amaricati erunt
|
sie werden gereizt worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricare
|
reizen |
| Vorzeitigkeit |
amaricavisse
|
gereizt haben |
| Nachzeitigkeit |
amaricaturum esse
|
reizen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amaricari amaricarier
|
gereizt werden |
| Vorzeitigkeit |
amaricatum esse
|
gereizt worden sein |
| Nachzeitigkeit |
amaricatum iri
|
künftig gereizt werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
amarica
|
reize! |
| 2. Person Plural |
amaricate
|
reizt! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
amaricato
|
| 3. Person Singular |
amaricato
|
| 2. Person Plural |
amaricatote
|
| 3. Person Plural |
amaricanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
amaricare
|
das Reizen |
| Genitiv |
amaricandi
|
des Reizens |
| Dativ |
amaricando
|
dem Reizen |
| Akkusativ |
amaricandum
|
das Reizen |
| Ablativ |
amaricando
|
durch das Reizen |
| Vokativ |
amaricande
|
Reizen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricandus
|
amaricanda
|
amaricandum
|
| Genitiv |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricandi
|
| Dativ |
amaricando
|
amaricandae
|
amaricando
|
| Akkusativ |
amaricandum
|
amaricandam
|
amaricandum
|
| Ablativ |
amaricando
|
amaricanda
|
amaricando
|
| Vokativ |
amaricande
|
amaricanda
|
amaricandum
|
Plural
| Nominativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
| Genitiv |
amaricandorum
|
amaricandarum
|
amaricandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
amaricandos
|
amaricandas
|
amaricanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
amaricandi
|
amaricandae
|
amaricanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
| Genitiv |
amaricantis
|
amaricantis
|
amaricantis
|
| Dativ |
amaricanti
|
amaricanti
|
amaricanti
|
| Akkusativ |
amaricantem
|
amaricantem
|
amaricans
|
| Ablativ |
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
amaricanti amaricante
|
| Vokativ |
amaricans
|
amaricans
|
amaricans
|
Plural
| Nominativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Genitiv |
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
amaricantium amaricantum
|
| Dativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Akkusativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
| Ablativ |
amaricantibus
|
amaricantibus
|
amaricantibus
|
| Vokativ |
amaricantes
|
amaricantes
|
amaricantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricatus
|
amaricata
|
amaricatum
|
| Genitiv |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricati
|
| Dativ |
amaricato
|
amaricatae
|
amaricato
|
| Akkusativ |
amaricatum
|
amaricatam
|
amaricatum
|
| Ablativ |
amaricato
|
amaricata
|
amaricato
|
| Vokativ |
amaricate
|
amaricata
|
amaricatum
|
Plural
| Nominativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
| Genitiv |
amaricatorum
|
amaricatarum
|
amaricatorum
|
| Dativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Akkusativ |
amaricatos
|
amaricatas
|
amaricata
|
| Ablativ |
amaricatis
|
amaricatis
|
amaricatis
|
| Vokativ |
amaricati
|
amaricatae
|
amaricata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amaricaturus
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
| Genitiv |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricaturi
|
| Dativ |
amaricaturo
|
amaricaturae
|
amaricaturo
|
| Akkusativ |
amaricaturum
|
amaricaturam
|
amaricaturum
|
| Ablativ |
amaricaturo
|
amaricatura
|
amaricaturo
|
| Vokativ |
amaricature
|
amaricatura
|
amaricaturum
|
Plural
| Nominativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
| Genitiv |
amaricaturorum
|
amaricaturarum
|
amaricaturorum
|
| Dativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Akkusativ |
amaricaturos
|
amaricaturas
|
amaricatura
|
| Ablativ |
amaricaturis
|
amaricaturis
|
amaricaturis
|
| Vokativ |
amaricaturi
|
amaricaturae
|
amaricatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
amaricatum
|
amaricatu
|