Präsens Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amento
|
ich werfe |
| 2. Person Singular |
amentas
|
du wirfst |
| 3. Person Singular |
amentat
|
er/sie/es wirft |
| 1. Person Plural |
amentamus
|
wir werfen |
| 2. Person Plural |
amentatis
|
ihr werft |
| 3. Person Plural |
amentant
|
sie werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentor
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
amentaris amentare
|
du wirst geworfen |
| 3. Person Singular |
amentatur
|
er/sie/es wird geworfen |
| 1. Person Plural |
amentamur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
amentamini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentantur
|
sie werden geworfen |
Präsens Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentem
|
ich werfe |
| 2. Person Singular |
amentes
|
du werfest |
| 3. Person Singular |
amentet
|
er/sie/es werfe |
| 1. Person Plural |
amentemus
|
wir werfen |
| 2. Person Plural |
amentetis
|
ihr werfet |
| 3. Person Plural |
amentent
|
sie werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amenter
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
amenteris amentere
|
du werdest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentetur
|
er/sie/es werde geworfen |
| 1. Person Plural |
amentemur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
amentemini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
amententur
|
sie werden geworfen |
Imperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentabam
|
ich warf |
| 2. Person Singular |
amentabas
|
du warfst |
| 3. Person Singular |
amentabat
|
er/sie/es warf |
| 1. Person Plural |
amentabamus
|
wir warfen |
| 2. Person Plural |
amentabatis
|
ihr warft |
| 3. Person Plural |
amentabant
|
sie warfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentabar
|
ich wurde geworfen |
| 2. Person Singular |
amentabaris amentabare
|
du wurdest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentabatur
|
er/sie/es wurde geworfen |
| 1. Person Plural |
amentabamur
|
wir wurden geworfen |
| 2. Person Plural |
amentabamini
|
ihr wurdet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentabantur
|
sie wurden geworfen |
Imperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentarem
|
ich würfe |
| 2. Person Singular |
amentares
|
du würfest |
| 3. Person Singular |
amentaret
|
er/sie/es würfe |
| 1. Person Plural |
amentaremus
|
wir würfen |
| 2. Person Plural |
amentaretis
|
ihr würfet |
| 3. Person Plural |
amentarent
|
sie würfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentarer
|
ich würde geworfen |
| 2. Person Singular |
amentareris amentarere
|
du würdest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentaretur
|
er/sie/es würde geworfen |
| 1. Person Plural |
amentaremur
|
wir würden geworfen |
| 2. Person Plural |
amentaremini
|
ihr würdet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentarentur
|
sie würden geworfen |
Futur I
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentabo
|
ich werde werfen |
| 2. Person Singular |
amentabis
|
du wirst werfen |
| 3. Person Singular |
amentabit
|
er/sie/es wird werfen |
| 1. Person Plural |
amentabimus
|
wir werden werfen |
| 2. Person Plural |
amentabitis
|
ihr werdet werfen |
| 3. Person Plural |
amentabunt
|
sie werden werfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentabor
|
ich werde geworfen |
| 2. Person Singular |
amentaberis amentabere
|
du wirst geworfen |
| 3. Person Singular |
amentabitur
|
er/sie/es wird geworfen |
| 1. Person Plural |
amentabimur
|
wir werden geworfen |
| 2. Person Plural |
amentabimini
|
ihr werdet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentabuntur
|
sie werden geworfen |
Perfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentavi
|
ich habe geworfen |
| 2. Person Singular |
amentavisti
|
du hast geworfen |
| 3. Person Singular |
amentavit
|
er/sie/es hat geworfen |
| 1. Person Plural |
amentavimus
|
wir haben geworfen |
| 2. Person Plural |
amentavistis
|
ihr habt geworfen |
| 3. Person Plural |
amentaverunt amentavere
|
sie haben geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentatus sum
|
ich bin geworfen worden |
| 2. Person Singular |
amentatus es
|
du bist geworfen worden |
| 3. Person Singular |
amentatus est
|
er/sie/es ist geworfen worden |
| 1. Person Plural |
amentati sumus
|
wir sind geworfen worden |
| 2. Person Plural |
amentati estis
|
ihr seid geworfen worden |
| 3. Person Plural |
amentati sunt
|
sie sind geworfen worden |
Perfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentaverim
|
ich habe geworfen |
| 2. Person Singular |
amentaveris
|
du habest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentaverit
|
er/sie/es habe geworfen |
| 1. Person Plural |
amentaverimus
|
wir haben geworfen |
| 2. Person Plural |
amentaveritis
|
ihr habet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentaverint
|
sie haben geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentatus sim
|
ich sei geworfen worden |
| 2. Person Singular |
amentatus sis
|
du seiest geworfen worden |
| 3. Person Singular |
amentatus sit
|
er/sie/es sei geworfen worden |
| 1. Person Plural |
amentati simus
|
wir seien geworfen worden |
| 2. Person Plural |
amentati sitis
|
ihr seiet geworfen worden |
| 3. Person Plural |
amentati sint
|
sie seien geworfen worden |
Plusquamperfekt Indikativ
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentaveram
|
ich hatte geworfen |
| 2. Person Singular |
amentaveras
|
du hattest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentaverat
|
er/sie/es hatte geworfen |
| 1. Person Plural |
amentaveramus
|
wir hatten geworfen |
| 2. Person Plural |
amentaveratis
|
ihr hattet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentaverant
|
sie hatten geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentatus eram
|
ich war geworfen worden |
| 2. Person Singular |
amentatus eras
|
du warst geworfen worden |
| 3. Person Singular |
amentatus erat
|
er/sie/es war geworfen worden |
| 1. Person Plural |
amentati eramus
|
wir waren geworfen worden |
| 2. Person Plural |
amentati eratis
|
ihr warst geworfen worden |
| 3. Person Plural |
amentati erant
|
sie waren geworfen worden |
Plusquamperfekt Konjunktiv
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentavissem
|
ich hätte geworfen |
| 2. Person Singular |
amentavisses
|
du hättest geworfen |
| 3. Person Singular |
amentavisset
|
er/sie/es hätte geworfen |
| 1. Person Plural |
amentavissemus
|
wir hätten geworfen |
| 2. Person Plural |
amentavissetis
|
ihr hättet geworfen |
| 3. Person Plural |
amentavissent
|
sie hätten geworfen |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentatus essem
|
ich wäre geworfen worden |
| 2. Person Singular |
amentatus esses
|
du wärest geworfen worden |
| 3. Person Singular |
amentatus esset
|
er/sie/es wäre geworfen worden |
| 1. Person Plural |
amentati essemus
|
wir wären geworfen worden |
| 2. Person Plural |
amentati essetis
|
ihr wäret geworfen worden |
| 3. Person Plural |
amentati essent
|
sie wären geworfen worden |
Futur II
| |
Aktiv |
|
| 1. Person Singular |
amentavero
|
ich werde geworfen haben |
| 2. Person Singular |
amentaveris
|
du wirst geworfen haben |
| 3. Person Singular |
amentaverit
|
er/sie/es wird geworfen haben |
| 1. Person Plural |
amentaverimus
|
wir werden geworfen haben |
| 2. Person Plural |
amentaveritis
|
ihr werdet geworfen haben |
| 3. Person Plural |
amentaverint
|
sie werden geworfen haben |
| |
Passiv |
|
| 1. Person Singular |
amentatus ero
|
ich werde geworfen worden sein |
| 2. Person Singular |
amentatus eris
|
du werdest geworfen worden sein |
| 3. Person Singular |
amentatus erit
|
er/sie/es werde geworfen worden sein |
| 1. Person Plural |
amentati erimus
|
wir werden geworfen worden sein |
| 2. Person Plural |
amentati eritis
|
ihr werdet geworfen worden sein |
| 3. Person Plural |
amentati erunt
|
sie werden geworfen worden sein |
Infinite
| |
Aktiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amentare
|
werfen |
| Vorzeitigkeit |
amentavisse
|
geworfen haben |
| Nachzeitigkeit |
amentaturum esse
|
werfen werden |
| |
Passiv |
|
| Gleichzeitigkeit |
amentari amentarier
|
geworfen werden |
| Vorzeitigkeit |
amentatum esse
|
geworfen worden sein |
| Nachzeitigkeit |
amentatum iri
|
künftig geworfen werden |
Imperative
Imperativ I
| |
Latein |
Deutsch |
| 2. Person Singular |
amenta
|
wirf! |
| 2. Person Plural |
amentate
|
werft! |
Imperativ II
| |
Latein |
| 2. Person Singular |
amentato
|
| 3. Person Singular |
amentato
|
| 2. Person Plural |
amentatote
|
| 3. Person Plural |
amentanto
|
Gerundium
| |
Latein |
Deutsch |
| Nominativ |
amentare
|
das Werfen |
| Genitiv |
amentandi
|
des Werfens |
| Dativ |
amentando
|
dem Werfen |
| Akkusativ |
amentandum
|
das Werfen |
| Ablativ |
amentando
|
durch das Werfen |
| Vokativ |
amentande
|
Werfen! |
Gerundivum
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amentandus
|
amentanda
|
amentandum
|
| Genitiv |
amentandi
|
amentandae
|
amentandi
|
| Dativ |
amentando
|
amentandae
|
amentando
|
| Akkusativ |
amentandum
|
amentandam
|
amentandum
|
| Ablativ |
amentando
|
amentanda
|
amentando
|
| Vokativ |
amentande
|
amentanda
|
amentandum
|
Plural
| Nominativ |
amentandi
|
amentandae
|
amentanda
|
| Genitiv |
amentandorum
|
amentandarum
|
amentandorum
|
| Dativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Akkusativ |
amentandos
|
amentandas
|
amentanda
|
| Ablativ |
existiert nicht |
existiert nicht |
existiert nicht |
| Vokativ |
amentandi
|
amentandae
|
amentanda
|
Partizipien
Gleichzeitigkeit (Partizip Präsens Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amentans
|
amentans
|
amentans
|
| Genitiv |
amentantis
|
amentantis
|
amentantis
|
| Dativ |
amentanti
|
amentanti
|
amentanti
|
| Akkusativ |
amentantem
|
amentantem
|
amentans
|
| Ablativ |
amentanti amentante
|
amentanti amentante
|
amentanti amentante
|
| Vokativ |
amentans
|
amentans
|
amentans
|
Plural
| Nominativ |
amentantes
|
amentantes
|
amentantia
|
| Genitiv |
amentantium amentantum
|
amentantium amentantum
|
amentantium amentantum
|
| Dativ |
amentantibus
|
amentantibus
|
amentantibus
|
| Akkusativ |
amentantes
|
amentantes
|
amentantia
|
| Ablativ |
amentantibus
|
amentantibus
|
amentantibus
|
| Vokativ |
amentantes
|
amentantes
|
amentantia
|
Vorzeitigkeit (Partizip Perfekt Passiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amentatus
|
amentata
|
amentatum
|
| Genitiv |
amentati
|
amentatae
|
amentati
|
| Dativ |
amentato
|
amentatae
|
amentato
|
| Akkusativ |
amentatum
|
amentatam
|
amentatum
|
| Ablativ |
amentato
|
amentata
|
amentato
|
| Vokativ |
amentate
|
amentata
|
amentatum
|
Plural
| Nominativ |
amentati
|
amentatae
|
amentata
|
| Genitiv |
amentatorum
|
amentatarum
|
amentatorum
|
| Dativ |
amentatis
|
amentatis
|
amentatis
|
| Akkusativ |
amentatos
|
amentatas
|
amentata
|
| Ablativ |
amentatis
|
amentatis
|
amentatis
|
| Vokativ |
amentati
|
amentatae
|
amentata
|
Nachzeitigkeit (Partizip Futur Aktiv)
Singular
| |
Maskulinum |
Femininum |
Neutrum |
| Nominativ |
amentaturus
|
amentatura
|
amentaturum
|
| Genitiv |
amentaturi
|
amentaturae
|
amentaturi
|
| Dativ |
amentaturo
|
amentaturae
|
amentaturo
|
| Akkusativ |
amentaturum
|
amentaturam
|
amentaturum
|
| Ablativ |
amentaturo
|
amentatura
|
amentaturo
|
| Vokativ |
amentature
|
amentatura
|
amentaturum
|
Plural
| Nominativ |
amentaturi
|
amentaturae
|
amentatura
|
| Genitiv |
amentaturorum
|
amentaturarum
|
amentaturorum
|
| Dativ |
amentaturis
|
amentaturis
|
amentaturis
|
| Akkusativ |
amentaturos
|
amentaturas
|
amentatura
|
| Ablativ |
amentaturis
|
amentaturis
|
amentaturis
|
| Vokativ |
amentaturi
|
amentaturae
|
amentatura
|
Supina
| Supin I |
Supin II |
amentatum
|
amentatu
|