| Latein | Typ | Flexionsart | Form | Deutsch |
|---|---|---|---|---|
| amicire | Verb | I-Konjugation | Infinitiv | kleiden umhüllen |
| amicire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Indikativ Passiv | du wirst gekleidet du wirst umhüllt |
| amicire | Verb | I-Konjugation | 2. Person Singular Präsens Imperativ Passiv | kleide umhülle |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicio |
ich kleide |
| 2. Person Singular | amicis |
du kleidest |
| 3. Person Singular | amicit |
er/sie/es kleidet |
| 1. Person Plural | amicimus |
wir kleiden |
| 2. Person Plural | amicitis |
ihr kleidet |
| 3. Person Plural | amiciunt |
sie kleiden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amicior |
ich werde gekleidet |
| 2. Person Singular | amiciris amicire |
du wirst gekleidet |
| 3. Person Singular | amicitur |
er/sie/es wird gekleidet |
| 1. Person Plural | amicimur |
wir werden gekleidet |
| 2. Person Plural | amicimini |
ihr werdet gekleidet |
| 3. Person Plural | amiciuntur |
sie werden gekleidet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciam |
ich kleide |
| 2. Person Singular | amicias |
du kleidest |
| 3. Person Singular | amiciat |
er/sie/es kleide |
| 1. Person Plural | amiciamus |
wir kleiden |
| 2. Person Plural | amiciatis |
ihr kleidet |
| 3. Person Plural | amiciant |
sie kleiden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciar |
ich werde gekleidet |
| 2. Person Singular | amiciaris amiciare |
du werdest gekleidet |
| 3. Person Singular | amiciatur |
er/sie/es werde gekleidet |
| 1. Person Plural | amiciamur |
wir werden gekleidet |
| 2. Person Plural | amiciamini |
ihr werdet gekleidet |
| 3. Person Plural | amiciantur |
sie werden gekleidet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciebam amicbam |
ich kleidete |
| 2. Person Singular | amiciebas amicbas |
du kleidetest |
| 3. Person Singular | amiciebat amicbat |
er/sie/es kleidete |
| 1. Person Plural | amiciebamus amicbamus |
wir kleideten |
| 2. Person Plural | amiciebatis amicbatis |
ihr kleidetet |
| 3. Person Plural | amiciebant amicbant |
sie kleideten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciebar |
ich wurde gekleidet |
| 2. Person Singular | amiciebaris amiciebare |
du wurdest gekleidet |
| 3. Person Singular | amiciebatur |
er/sie/es wurde gekleidet |
| 1. Person Plural | amiciebamur |
wir wurden gekleidet |
| 2. Person Plural | amiciebamini |
ihr wurdet gekleidet |
| 3. Person Plural | amiciebantur |
sie wurden gekleidet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicirem |
ich kleidete |
| 2. Person Singular | amicires |
du kleidetest |
| 3. Person Singular | amiciret |
er/sie/es kleidete |
| 1. Person Plural | amiciremus |
wir kleideten |
| 2. Person Plural | amiciretis |
ihr kleidetet |
| 3. Person Plural | amicirent |
sie kleideten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amicirer |
ich würde gekleidet |
| 2. Person Singular | amicireris amicirere |
du würdest gekleidet |
| 3. Person Singular | amiciretur |
er/sie/es würde gekleidet |
| 1. Person Plural | amiciremur |
wir würden gekleidet |
| 2. Person Plural | amiciremini |
ihr würdet gekleidet |
| 3. Person Plural | amicirentur |
sie würden gekleidet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciam amicibo |
ich werde kleiden |
| 2. Person Singular | amicies amicibis |
du wirst kleiden |
| 3. Person Singular | amiciet amicibit |
er/sie/es wird kleiden |
| 1. Person Plural | amiciemus amicibimus |
wir werden kleiden |
| 2. Person Plural | amicietis amicibitis |
ihr werdet kleiden |
| 3. Person Plural | amicient amicibunt |
sie werden kleiden |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciar amicibor |
ich werde gekleidet |
| 2. Person Singular | amicieris amiciere amiciberis |
du wirst gekleidet |
| 3. Person Singular | amicietur amiciberit |
er/sie/es wird gekleidet |
| 1. Person Plural | amiciemur amicibimur |
wir werden gekleidet |
| 2. Person Plural | amiciemini amicibimini |
ihr werdet gekleidet |
| 3. Person Plural | amicientur amicibuntur |
sie werden gekleidet |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicui |
ich habe gekleidet |
| 2. Person Singular | amicuisti |
du hast gekleidet |
| 3. Person Singular | amicuit |
er/sie/es hat gekleidet |
| 1. Person Plural | amicuimus |
wir haben gekleidet |
| 2. Person Plural | amicuistis |
ihr habt gekleidet |
| 3. Person Plural | amicuerunt amicuere |
sie haben gekleidet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus sum |
ich bin gekleidet worden |
| 2. Person Singular | amictus es |
du bist gekleidet worden |
| 3. Person Singular | amictus est |
er/sie/es ist gekleidet worden |
| 1. Person Plural | amicti sumus |
wir sind gekleidet worden |
| 2. Person Plural | amicti estis |
ihr seid gekleidet worden |
| 3. Person Plural | amicti sunt |
sie sind gekleidet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuerim |
ich habe gekleidet |
| 2. Person Singular | amicueris |
du habest gekleidet |
| 3. Person Singular | amicuerit |
er/sie/es habe gekleidet |
| 1. Person Plural | amicuerimus |
wir haben gekleidet |
| 2. Person Plural | amicueritis |
ihr habet gekleidet |
| 3. Person Plural | amicuerint |
sie haben gekleidet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus sim |
ich sei gekleidet worden |
| 2. Person Singular | amictus sis |
du seiest gekleidet worden |
| 3. Person Singular | amictus sit |
er/sie/es sei gekleidet worden |
| 1. Person Plural | amicti simus |
wir seien gekleidet worden |
| 2. Person Plural | amicti sitis |
ihr seiet gekleidet worden |
| 3. Person Plural | amicti sint |
sie seien gekleidet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicueram |
ich hatte gekleidet |
| 2. Person Singular | amicueras |
du hattest gekleidet |
| 3. Person Singular | amicuerat |
er/sie/es hatte gekleidet |
| 1. Person Plural | amicueramus |
wir hatten gekleidet |
| 2. Person Plural | amicueratis |
ihr hattet gekleidet |
| 3. Person Plural | amicuerant |
sie hatten gekleidet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus eram |
ich war gekleidet worden |
| 2. Person Singular | amictus eras |
du warst gekleidet worden |
| 3. Person Singular | amictus erat |
er/sie/es war gekleidet worden |
| 1. Person Plural | amicti eramus |
wir waren gekleidet worden |
| 2. Person Plural | amicti eratis |
ihr warst gekleidet worden |
| 3. Person Plural | amicti erant |
sie waren gekleidet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuissem |
ich hätte gekleidet |
| 2. Person Singular | amicuisses |
du hättest gekleidet |
| 3. Person Singular | amicuisset |
er/sie/es hätte gekleidet |
| 1. Person Plural | amicuissemus |
wir hätten gekleidet |
| 2. Person Plural | amicuissetis |
ihr hättet gekleidet |
| 3. Person Plural | amicuissent |
sie hätten gekleidet |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus essem |
ich wäre gekleidet worden |
| 2. Person Singular | amictus esses |
du wärest gekleidet worden |
| 3. Person Singular | amictus esset |
er/sie/es wäre gekleidet worden |
| 1. Person Plural | amicti essemus |
wir wären gekleidet worden |
| 2. Person Plural | amicti essetis |
ihr wäret gekleidet worden |
| 3. Person Plural | amicti essent |
sie wären gekleidet worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuero |
ich werde gekleidet haben |
| 2. Person Singular | amicueris |
du wirst gekleidet haben |
| 3. Person Singular | amicuerit |
er/sie/es wird gekleidet haben |
| 1. Person Plural | amicuerimus |
wir werden gekleidet haben |
| 2. Person Plural | amicueritis |
ihr werdet gekleidet haben |
| 3. Person Plural | amicuerint |
sie werden gekleidet haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus ero |
ich werde gekleidet worden sein |
| 2. Person Singular | amictus eris |
du werdest gekleidet worden sein |
| 3. Person Singular | amictus erit |
er/sie/es werde gekleidet worden sein |
| 1. Person Plural | amicti erimus |
wir werden gekleidet worden sein |
| 2. Person Plural | amicti eritis |
ihr werdet gekleidet worden sein |
| 3. Person Plural | amicti erunt |
sie werden gekleidet worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | amicire |
kleiden |
| Vorzeitigkeit | amicuisse |
gekleidet haben |
| Nachzeitigkeit | amicturum esse |
kleiden werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | amiciri amicirier |
gekleidet werden |
| Vorzeitigkeit | amictum esse |
gekleidet worden sein |
| Nachzeitigkeit | amictum iri |
künftig gekleidet werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | amici |
kleide! |
| 2. Person Plural | amicite |
kleidet! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | amicito |
| 3. Person Singular | amicito |
| 2. Person Plural | amicitote |
| 3. Person Plural | amiciunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | amicire |
das Kleiden |
| Genitiv | amiciendi amiciundi |
des Kleidens |
| Dativ | amiciendo amiciundo |
dem Kleiden |
| Akkusativ | amiciendum amiciundum |
das Kleiden |
| Ablativ | amiciendo amiciundo |
durch das Kleiden |
| Vokativ | amiciende amiciunde |
Kleiden! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amiciendus amiciundus |
amicienda amiciunda |
amiciendum amiciundum |
| Genitiv | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amiciendi amiciundi |
| Dativ | amiciendo amiciundo |
amiciendae amiciundae |
amiciendo amiciundo |
| Akkusativ | amiciendum amiciundum |
amiciendam amiciundam |
amiciendum amiciundum |
| Ablativ | amiciendo amiciundo |
amicienda amiciunda |
amiciendo amiciundo |
| Vokativ | amiciende amiciunde |
amicienda amiciunda |
amiciendum amiciundum |
| Nominativ | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amicienda amiciunda |
| Genitiv | amiciendorum amiciundorum |
amiciendarum amiciundarum |
amiciendorum amiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | amiciendos amiciundos |
amiciendas amiciundas |
amicienda amiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amicienda amiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amiciens |
amiciens |
amiciens |
| Genitiv | amicientis |
amicientis |
amicientis |
| Dativ | amicienti |
amicienti |
amicienti |
| Akkusativ | amicientem |
amicientem |
amiciens |
| Ablativ | amicienti amiciente |
amicienti amiciente |
amicienti amiciente |
| Vokativ | amiciens |
amiciens |
amiciens |
| Nominativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Genitiv | amicientium amicientum |
amicientium amicientum |
amicientium amicientum |
| Dativ | amicientibus |
amicientibus |
amicientibus |
| Akkusativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Ablativ | amicientibus |
amicientibus |
amicientibus |
| Vokativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amictus |
amicta |
amictum |
| Genitiv | amicti |
amictae |
amicti |
| Dativ | amicto |
amictae |
amicto |
| Akkusativ | amictum |
amictam |
amictum |
| Ablativ | amicto |
amicta |
amicto |
| Vokativ | amicte |
amicta |
amictum |
| Nominativ | amicti |
amictae |
amicta |
| Genitiv | amictorum |
amictarum |
amictorum |
| Dativ | amictis |
amictis |
amictis |
| Akkusativ | amictos |
amictas |
amicta |
| Ablativ | amictis |
amictis |
amictis |
| Vokativ | amicti |
amictae |
amicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amicturus |
amictura |
amicturum |
| Genitiv | amicturi |
amicturae |
amicturi |
| Dativ | amicturo |
amicturae |
amicturo |
| Akkusativ | amicturum |
amicturam |
amicturum |
| Ablativ | amicturo |
amictura |
amicturo |
| Vokativ | amicture |
amictura |
amicturum |
| Nominativ | amicturi |
amicturae |
amictura |
| Genitiv | amicturorum |
amicturarum |
amicturorum |
| Dativ | amicturis |
amicturis |
amicturis |
| Akkusativ | amicturos |
amicturas |
amictura |
| Ablativ | amicturis |
amicturis |
amicturis |
| Vokativ | amicturi |
amicturae |
amictura |
| Supin I | Supin II |
| amictum |
amictu |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicio |
ich umhülle |
| 2. Person Singular | amicis |
du umhüllst |
| 3. Person Singular | amicit |
er/sie/es umhüllt |
| 1. Person Plural | amicimus |
wir umhüllen |
| 2. Person Plural | amicitis |
ihr umhüllt |
| 3. Person Plural | amiciunt |
sie umhüllen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amicior |
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular | amiciris amicire |
du wirst umhüllt |
| 3. Person Singular | amicitur |
er/sie/es wird umhüllt |
| 1. Person Plural | amicimur |
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural | amicimini |
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural | amiciuntur |
sie werden umhüllt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciam |
ich umhülle |
| 2. Person Singular | amicias |
du umhüllest |
| 3. Person Singular | amiciat |
er/sie/es umhülle |
| 1. Person Plural | amiciamus |
wir umhüllen |
| 2. Person Plural | amiciatis |
ihr umhüllet |
| 3. Person Plural | amiciant |
sie umhüllen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciar |
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular | amiciaris amiciare |
du werdest umhüllt |
| 3. Person Singular | amiciatur |
er/sie/es werde umhüllt |
| 1. Person Plural | amiciamur |
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural | amiciamini |
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural | amiciantur |
sie werden umhüllt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciebam amicbam |
ich umhüllte |
| 2. Person Singular | amiciebas amicbas |
du umhülltest |
| 3. Person Singular | amiciebat amicbat |
er/sie/es umhüllte |
| 1. Person Plural | amiciebamus amicbamus |
wir umhüllten |
| 2. Person Plural | amiciebatis amicbatis |
ihr umhülltet |
| 3. Person Plural | amiciebant amicbant |
sie umhüllten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciebar |
ich wurde umhüllt |
| 2. Person Singular | amiciebaris amiciebare |
du wurdest umhüllt |
| 3. Person Singular | amiciebatur |
er/sie/es wurde umhüllt |
| 1. Person Plural | amiciebamur |
wir wurden umhüllt |
| 2. Person Plural | amiciebamini |
ihr wurdet umhüllt |
| 3. Person Plural | amiciebantur |
sie wurden umhüllt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicirem |
ich umhüllte |
| 2. Person Singular | amicires |
du umhülltest |
| 3. Person Singular | amiciret |
er/sie/es umhüllte |
| 1. Person Plural | amiciremus |
wir umhüllten |
| 2. Person Plural | amiciretis |
ihr umhülltet |
| 3. Person Plural | amicirent |
sie umhüllten |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amicirer |
ich würde umhüllt |
| 2. Person Singular | amicireris amicirere |
du würdest umhüllt |
| 3. Person Singular | amiciretur |
er/sie/es würde umhüllt |
| 1. Person Plural | amiciremur |
wir würden umhüllt |
| 2. Person Plural | amiciremini |
ihr würdet umhüllt |
| 3. Person Plural | amicirentur |
sie würden umhüllt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amiciam amicibo |
ich werde umhüllen |
| 2. Person Singular | amicies amicibis |
du wirst umhüllen |
| 3. Person Singular | amiciet amicibit |
er/sie/es wird umhüllen |
| 1. Person Plural | amiciemus amicibimus |
wir werden umhüllen |
| 2. Person Plural | amicietis amicibitis |
ihr werdet umhüllen |
| 3. Person Plural | amicient amicibunt |
sie werden umhüllen |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amiciar amicibor |
ich werde umhüllt |
| 2. Person Singular | amicieris amiciere amiciberis |
du wirst umhüllt |
| 3. Person Singular | amicietur amiciberit |
er/sie/es wird umhüllt |
| 1. Person Plural | amiciemur amicibimur |
wir werden umhüllt |
| 2. Person Plural | amiciemini amicibimini |
ihr werdet umhüllt |
| 3. Person Plural | amicientur amicibuntur |
sie werden umhüllt |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicui |
ich habe umhüllt |
| 2. Person Singular | amicuisti |
du hast umhüllt |
| 3. Person Singular | amicuit |
er/sie/es hat umhüllt |
| 1. Person Plural | amicuimus |
wir haben umhüllt |
| 2. Person Plural | amicuistis |
ihr habt umhüllt |
| 3. Person Plural | amicuerunt amicuere |
sie haben umhüllt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus sum |
ich bin umhüllt worden |
| 2. Person Singular | amictus es |
du bist umhüllt worden |
| 3. Person Singular | amictus est |
er/sie/es ist umhüllt worden |
| 1. Person Plural | amicti sumus |
wir sind umhüllt worden |
| 2. Person Plural | amicti estis |
ihr seid umhüllt worden |
| 3. Person Plural | amicti sunt |
sie sind umhüllt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuerim |
ich habe umhüllt |
| 2. Person Singular | amicueris |
du habest umhüllt |
| 3. Person Singular | amicuerit |
er/sie/es habe umhüllt |
| 1. Person Plural | amicuerimus |
wir haben umhüllt |
| 2. Person Plural | amicueritis |
ihr habet umhüllt |
| 3. Person Plural | amicuerint |
sie haben umhüllt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus sim |
ich sei umhüllt worden |
| 2. Person Singular | amictus sis |
du seiest umhüllt worden |
| 3. Person Singular | amictus sit |
er/sie/es sei umhüllt worden |
| 1. Person Plural | amicti simus |
wir seien umhüllt worden |
| 2. Person Plural | amicti sitis |
ihr seiet umhüllt worden |
| 3. Person Plural | amicti sint |
sie seien umhüllt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicueram |
ich hatte umhüllt |
| 2. Person Singular | amicueras |
du hattest umhüllt |
| 3. Person Singular | amicuerat |
er/sie/es hatte umhüllt |
| 1. Person Plural | amicueramus |
wir hatten umhüllt |
| 2. Person Plural | amicueratis |
ihr hattet umhüllt |
| 3. Person Plural | amicuerant |
sie hatten umhüllt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus eram |
ich war umhüllt worden |
| 2. Person Singular | amictus eras |
du warst umhüllt worden |
| 3. Person Singular | amictus erat |
er/sie/es war umhüllt worden |
| 1. Person Plural | amicti eramus |
wir waren umhüllt worden |
| 2. Person Plural | amicti eratis |
ihr warst umhüllt worden |
| 3. Person Plural | amicti erant |
sie waren umhüllt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuissem |
ich hätte umhüllt |
| 2. Person Singular | amicuisses |
du hättest umhüllt |
| 3. Person Singular | amicuisset |
er/sie/es hätte umhüllt |
| 1. Person Plural | amicuissemus |
wir hätten umhüllt |
| 2. Person Plural | amicuissetis |
ihr hättet umhüllt |
| 3. Person Plural | amicuissent |
sie hätten umhüllt |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus essem |
ich wäre umhüllt worden |
| 2. Person Singular | amictus esses |
du wärest umhüllt worden |
| 3. Person Singular | amictus esset |
er/sie/es wäre umhüllt worden |
| 1. Person Plural | amicti essemus |
wir wären umhüllt worden |
| 2. Person Plural | amicti essetis |
ihr wäret umhüllt worden |
| 3. Person Plural | amicti essent |
sie wären umhüllt worden |
| Aktiv | ||
| 1. Person Singular | amicuero |
ich werde umhüllt haben |
| 2. Person Singular | amicueris |
du wirst umhüllt haben |
| 3. Person Singular | amicuerit |
er/sie/es wird umhüllt haben |
| 1. Person Plural | amicuerimus |
wir werden umhüllt haben |
| 2. Person Plural | amicueritis |
ihr werdet umhüllt haben |
| 3. Person Plural | amicuerint |
sie werden umhüllt haben |
| Passiv | ||
| 1. Person Singular | amictus ero |
ich werde umhüllt worden sein |
| 2. Person Singular | amictus eris |
du werdest umhüllt worden sein |
| 3. Person Singular | amictus erit |
er/sie/es werde umhüllt worden sein |
| 1. Person Plural | amicti erimus |
wir werden umhüllt worden sein |
| 2. Person Plural | amicti eritis |
ihr werdet umhüllt worden sein |
| 3. Person Plural | amicti erunt |
sie werden umhüllt worden sein |
| Aktiv | ||
| Gleichzeitigkeit | amicire |
umhüllen |
| Vorzeitigkeit | amicuisse |
umhüllt haben |
| Nachzeitigkeit | amicturum esse |
umhüllen werden |
| Passiv | ||
| Gleichzeitigkeit | amiciri amicirier |
umhüllt werden |
| Vorzeitigkeit | amictum esse |
umhüllt worden sein |
| Nachzeitigkeit | amictum iri |
künftig umhüllt werden |
| Latein | Deutsch | |
| 2. Person Singular | amici |
umhülle! |
| 2. Person Plural | amicite |
umhüllt! |
| Latein | |
| 2. Person Singular | amicito |
| 3. Person Singular | amicito |
| 2. Person Plural | amicitote |
| 3. Person Plural | amiciunto |
| Latein | Deutsch | |
| Nominativ | amicire |
das Umhüllen |
| Genitiv | amiciendi amiciundi |
des Umhüllens |
| Dativ | amiciendo amiciundo |
dem Umhüllen |
| Akkusativ | amiciendum amiciundum |
das Umhüllen |
| Ablativ | amiciendo amiciundo |
durch das Umhüllen |
| Vokativ | amiciende amiciunde |
Umhüllen! |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amiciendus amiciundus |
amicienda amiciunda |
amiciendum amiciundum |
| Genitiv | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amiciendi amiciundi |
| Dativ | amiciendo amiciundo |
amiciendae amiciundae |
amiciendo amiciundo |
| Akkusativ | amiciendum amiciundum |
amiciendam amiciundam |
amiciendum amiciundum |
| Ablativ | amiciendo amiciundo |
amicienda amiciunda |
amiciendo amiciundo |
| Vokativ | amiciende amiciunde |
amicienda amiciunda |
amiciendum amiciundum |
| Nominativ | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amicienda amiciunda |
| Genitiv | amiciendorum amiciundorum |
amiciendarum amiciundarum |
amiciendorum amiciundorum |
| Dativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Akkusativ | amiciendos amiciundos |
amiciendas amiciundas |
amicienda amiciunda |
| Ablativ | existiert nicht | existiert nicht | existiert nicht |
| Vokativ | amiciendi amiciundi |
amiciendae amiciundae |
amicienda amiciunda |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amiciens |
amiciens |
amiciens |
| Genitiv | amicientis |
amicientis |
amicientis |
| Dativ | amicienti |
amicienti |
amicienti |
| Akkusativ | amicientem |
amicientem |
amiciens |
| Ablativ | amicienti amiciente |
amicienti amiciente |
amicienti amiciente |
| Vokativ | amiciens |
amiciens |
amiciens |
| Nominativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Genitiv | amicientium amicientum |
amicientium amicientum |
amicientium amicientum |
| Dativ | amicientibus |
amicientibus |
amicientibus |
| Akkusativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Ablativ | amicientibus |
amicientibus |
amicientibus |
| Vokativ | amicientes |
amicientes |
amicientia |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amictus |
amicta |
amictum |
| Genitiv | amicti |
amictae |
amicti |
| Dativ | amicto |
amictae |
amicto |
| Akkusativ | amictum |
amictam |
amictum |
| Ablativ | amicto |
amicta |
amicto |
| Vokativ | amicte |
amicta |
amictum |
| Nominativ | amicti |
amictae |
amicta |
| Genitiv | amictorum |
amictarum |
amictorum |
| Dativ | amictis |
amictis |
amictis |
| Akkusativ | amictos |
amictas |
amicta |
| Ablativ | amictis |
amictis |
amictis |
| Vokativ | amicti |
amictae |
amicta |
| Maskulinum | Femininum | Neutrum | |
| Nominativ | amicturus |
amictura |
amicturum |
| Genitiv | amicturi |
amicturae |
amicturi |
| Dativ | amicturo |
amicturae |
amicturo |
| Akkusativ | amicturum |
amicturam |
amicturum |
| Ablativ | amicturo |
amictura |
amicturo |
| Vokativ | amicture |
amictura |
amicturum |
| Nominativ | amicturi |
amicturae |
amictura |
| Genitiv | amicturorum |
amicturarum |
amicturorum |
| Dativ | amicturis |
amicturis |
amicturis |
| Akkusativ | amicturos |
amicturas |
amictura |
| Ablativ | amicturis |
amicturis |
amicturis |
| Vokativ | amicturi |
amicturae |
amictura |
| Supin I | Supin II |
| amictum |
amictu |